Forwarded from Attach Master
#اصولگرایان
اصولگرایان یکی از دو جناح و جریان سیاسی اصلی درجمهوری اسلامی هستند.
#زمینههای_اعتقادی
در سالهای پس از انقلاب اسلامی در مقابل طیف #روشنفکران_مذهبی!! که حامی تغییر ساختارهای مذهبی موجود، (از جمله دستگاه روحانیت، تقلید، برتری روحانیت و طبقه وابسته و … و منطبق کردن احکام دین با ارزشهای نوین (مانند مردم سالاری و حقوق بشر( اسلامی )) بوده، جریاناتی بود که مایل به حفظ وضع موجود و مخالف تغییر در ساختارها و باورهای سنتی میباشند.
هماکنون واژه اصولگرایی از طرف خود این افراد برای توصیف مشی فکری خود به کار میرود. اکثریت جریانات مذهبی و دستگاه و طبقه روحانیت عمدتاً در مجموعه اصولگرایان شناخته میشوند. طیف روشنفکران مذهبی، طیف اصولگرایان را متهم به «تفسیر خشونتآمیز و واپسگرایانه و انحرافی از دین» میکنند.
اصولگرایان نیز طیف روشنفکران مذهبی را «اهل مسامحه بر سر ارزشهای مذهبی» و «غرب زده» معرفی میکنند.
#پیشینه_سیاسی
پس از پیروزی سید محمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری هفتم در سال ۱۳۷۶ از نام اصلاح طلب برای نامیدن افراد و گروههای هوادار وی استفاده شد. اصلاحطلبان برای طیف مخالف خود از واژه محافظهکاران استفاده میکردند. همچنین برای اصلاح طلبان از اصطلاح غیررسمی دوم خردادیها نیز استفاده میشد.
در واکنش به اصلاح طلبان، طیف مقابل به مرور از عبارت اصولگرایان برای توصیف خود استفاده کردند. در رویدادهای مرتبط با انتخابات دهم ریاست جمهوری، جریان اصلاحات به جنبش سبز نامور شد و در مقابل اصولگرایان از عبارت جریان فتنه برای اشاره به اصلاح طلبان و معترضین به نتایج انتخابات دهم استفاده میکردند.
پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری، اختلافها و چنددستگیها در جریان اصولگرایی، شدت یافت و به مرور زمان، شدیدتر شد. تا جایی که این اختلافها در پایان دولت دوم محمود احمدینژاد، به بیشترین میزان خود از زمان تشکیل جناح اصولگرا رسید.
#تشکلهای_اصولگرا
پس از پیروزی جبهه دوم خرداد در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۷۶ ایران، گروههای اصولگرا بر این باور بودند که جبهه دوم خرداد از اصول انقلاب یعنی اسلام، قانون اساسی، ولایت فقیه، رهبری روحالله خمینی، و رهبری سیدعلی خامنهای دور شدند؛ بنابراین در مقابل پیروان سید محمد خاتمی، عنوان اصولگرایان را برای خود انتخاب کردند. مهمترین تشکلهای اصولگرا:
جامعه روحانیت مبارز
حزب موتلفه اسلامی
جبهه پایداری انقلاب اسلامی
جامعه اسلامی مهندسین
جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی
جامعه زینب
انجمن اسلامی پزشکان
جامعه اسلامی دانشجویان
آبادگران ایران اسلامی
انصار حزب الله
جامعه اسلامی مهندسین
که نام خود را #جبهه_متحد_اصولگرایان گذاشتند.
این تشکلها را بر اساس گرایشهای سیاسی آنها میتوان به چهار دسته تقسیمبندی کرد:
* اصولگرایان سنتی
* اصولگرایان تحولخواه
* اصولگرایان پیرو دکتر احمدینژاد
* اصولگرایان مستقل
#تشکیلات_سیاسی
اصولگرایان نامی است که محافظهکاران پس از انتخابات دور اول شوراهای شهر بر خود نهادند.
مریم بهروزی دبیرکل سابق جامعهٔ زینب معتقد است: اصولگرایان سه طیف هستند:
* طیف پیروان خط امام و رهبری که جامعهٔ زینب هم بخشی از همین طیف است.
* طیف تحولخواهان و جمعیت ایثارگران که دو یا سه حزب دارند.
* طیف پیرامون محمود احمدینژاد.
#جامعه_روحانیت_مبارز
در سال ۱۳۵۶ به تأکید روحالله خمینی و حمایت وی ازمرتضی مطهری نخستین هسته جامعه روحانیت مبارزشکل گرفت و اساسنامه آن هم در سال ۱۳۵۷ تدوین شد.
برنامهریزی راهپیماییها، سخنرانی در مساجد، تهیهٔ شعارها و هماهنگی و سازماندهی مبارزات بر ضد حکومت پهلوی عمدتاً برعهدهٔ جامعه روحانیت مبارز بود.
در آذر ۱۳۵۸ به توصیه بنیانگذار جمهوری اسلامی اساسنامهٔ جدیدی تنظیم شد. جامعه روحانیت مبارز با همکاری برخی روحانیون انقلابی همچون :
مرتضی مطهری،
سید محمد حسینی بهشتی،
محمدرضا مهدوی کنی،
محمدعلی موحدیکرمانی،
عباسعلی عمید زنجانی،
محمد مفتح،
علیاکبر ناطقنوری
و محمدجواد باهنر بنیان نهاده شد.
#مؤتلفه_اسلامی
مؤتلفه اسلامی، که در دی ماه سال ۱۳۶۶، در هفتمین مجمع عمومی خود، به «حزب مؤتلفه اسلامی» تغییر نام داد.
از چهرههای مؤثر و مشهور حزب مؤتلفه اسلامی در گذشته، میتوان از:
مهدی عراقی،
مهدی بهادران،
اسدالله لاجوردی،
سید علی اندرزگو،
محمد بخارایی،
محمدصادق امانی،
رضا صفار هرندی،
مرتضی نیکنژاد،
محمدصادق اسلامی،
احمد شهاب،
علی درخشان،
حبیبالله عسگراولادی
و سید علیاکبر پرورش نام برد.
از میان چهرههای سیاسی موجود نیز، میتوان از اسدالله بادامچیان، محمدنبی حبیبی، حمیدرضا ترقی، توکلی بینا، کاظم انبارلویی، حسین انواری، فاطمه رهبر و حسن صبوری نام برد. ارگان رسمی این حزب هفته نامه شما است.
#انصار_حزبالله
اصولگرایان یکی از دو جناح و جریان سیاسی اصلی درجمهوری اسلامی هستند.
#زمینههای_اعتقادی
در سالهای پس از انقلاب اسلامی در مقابل طیف #روشنفکران_مذهبی!! که حامی تغییر ساختارهای مذهبی موجود، (از جمله دستگاه روحانیت، تقلید، برتری روحانیت و طبقه وابسته و … و منطبق کردن احکام دین با ارزشهای نوین (مانند مردم سالاری و حقوق بشر( اسلامی )) بوده، جریاناتی بود که مایل به حفظ وضع موجود و مخالف تغییر در ساختارها و باورهای سنتی میباشند.
هماکنون واژه اصولگرایی از طرف خود این افراد برای توصیف مشی فکری خود به کار میرود. اکثریت جریانات مذهبی و دستگاه و طبقه روحانیت عمدتاً در مجموعه اصولگرایان شناخته میشوند. طیف روشنفکران مذهبی، طیف اصولگرایان را متهم به «تفسیر خشونتآمیز و واپسگرایانه و انحرافی از دین» میکنند.
اصولگرایان نیز طیف روشنفکران مذهبی را «اهل مسامحه بر سر ارزشهای مذهبی» و «غرب زده» معرفی میکنند.
#پیشینه_سیاسی
پس از پیروزی سید محمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری هفتم در سال ۱۳۷۶ از نام اصلاح طلب برای نامیدن افراد و گروههای هوادار وی استفاده شد. اصلاحطلبان برای طیف مخالف خود از واژه محافظهکاران استفاده میکردند. همچنین برای اصلاح طلبان از اصطلاح غیررسمی دوم خردادیها نیز استفاده میشد.
در واکنش به اصلاح طلبان، طیف مقابل به مرور از عبارت اصولگرایان برای توصیف خود استفاده کردند. در رویدادهای مرتبط با انتخابات دهم ریاست جمهوری، جریان اصلاحات به جنبش سبز نامور شد و در مقابل اصولگرایان از عبارت جریان فتنه برای اشاره به اصلاح طلبان و معترضین به نتایج انتخابات دهم استفاده میکردند.
پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری، اختلافها و چنددستگیها در جریان اصولگرایی، شدت یافت و به مرور زمان، شدیدتر شد. تا جایی که این اختلافها در پایان دولت دوم محمود احمدینژاد، به بیشترین میزان خود از زمان تشکیل جناح اصولگرا رسید.
#تشکلهای_اصولگرا
پس از پیروزی جبهه دوم خرداد در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۷۶ ایران، گروههای اصولگرا بر این باور بودند که جبهه دوم خرداد از اصول انقلاب یعنی اسلام، قانون اساسی، ولایت فقیه، رهبری روحالله خمینی، و رهبری سیدعلی خامنهای دور شدند؛ بنابراین در مقابل پیروان سید محمد خاتمی، عنوان اصولگرایان را برای خود انتخاب کردند. مهمترین تشکلهای اصولگرا:
جامعه روحانیت مبارز
حزب موتلفه اسلامی
جبهه پایداری انقلاب اسلامی
جامعه اسلامی مهندسین
جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی
جامعه زینب
انجمن اسلامی پزشکان
جامعه اسلامی دانشجویان
آبادگران ایران اسلامی
انصار حزب الله
جامعه اسلامی مهندسین
که نام خود را #جبهه_متحد_اصولگرایان گذاشتند.
این تشکلها را بر اساس گرایشهای سیاسی آنها میتوان به چهار دسته تقسیمبندی کرد:
* اصولگرایان سنتی
* اصولگرایان تحولخواه
* اصولگرایان پیرو دکتر احمدینژاد
* اصولگرایان مستقل
#تشکیلات_سیاسی
اصولگرایان نامی است که محافظهکاران پس از انتخابات دور اول شوراهای شهر بر خود نهادند.
مریم بهروزی دبیرکل سابق جامعهٔ زینب معتقد است: اصولگرایان سه طیف هستند:
* طیف پیروان خط امام و رهبری که جامعهٔ زینب هم بخشی از همین طیف است.
* طیف تحولخواهان و جمعیت ایثارگران که دو یا سه حزب دارند.
* طیف پیرامون محمود احمدینژاد.
#جامعه_روحانیت_مبارز
در سال ۱۳۵۶ به تأکید روحالله خمینی و حمایت وی ازمرتضی مطهری نخستین هسته جامعه روحانیت مبارزشکل گرفت و اساسنامه آن هم در سال ۱۳۵۷ تدوین شد.
برنامهریزی راهپیماییها، سخنرانی در مساجد، تهیهٔ شعارها و هماهنگی و سازماندهی مبارزات بر ضد حکومت پهلوی عمدتاً برعهدهٔ جامعه روحانیت مبارز بود.
در آذر ۱۳۵۸ به توصیه بنیانگذار جمهوری اسلامی اساسنامهٔ جدیدی تنظیم شد. جامعه روحانیت مبارز با همکاری برخی روحانیون انقلابی همچون :
مرتضی مطهری،
سید محمد حسینی بهشتی،
محمدرضا مهدوی کنی،
محمدعلی موحدیکرمانی،
عباسعلی عمید زنجانی،
محمد مفتح،
علیاکبر ناطقنوری
و محمدجواد باهنر بنیان نهاده شد.
#مؤتلفه_اسلامی
مؤتلفه اسلامی، که در دی ماه سال ۱۳۶۶، در هفتمین مجمع عمومی خود، به «حزب مؤتلفه اسلامی» تغییر نام داد.
از چهرههای مؤثر و مشهور حزب مؤتلفه اسلامی در گذشته، میتوان از:
مهدی عراقی،
مهدی بهادران،
اسدالله لاجوردی،
سید علی اندرزگو،
محمد بخارایی،
محمدصادق امانی،
رضا صفار هرندی،
مرتضی نیکنژاد،
محمدصادق اسلامی،
احمد شهاب،
علی درخشان،
حبیبالله عسگراولادی
و سید علیاکبر پرورش نام برد.
از میان چهرههای سیاسی موجود نیز، میتوان از اسدالله بادامچیان، محمدنبی حبیبی، حمیدرضا ترقی، توکلی بینا، کاظم انبارلویی، حسین انواری، فاطمه رهبر و حسن صبوری نام برد. ارگان رسمی این حزب هفته نامه شما است.
#انصار_حزبالله
Telegram
📎
Forwarded from Attach Master
🔹 #نو_محافظه_کاران
🔸 #اصولگرایان
🔻 #داستان_حلقه_های_قدرت
🔴 #اصولگرایان
اصولگرایان یکی از دو جناح اصلی جمهوری اسلامی است که در سالهای پس از انقلاب در مقابل طیف #روشنفکران_مذهبی!! که حامی تغییر ساختارهای مذهبی موجود بودند، مایل به حفظ وضع موجود و مخالف تغییر در ساختارها و باورهای سنتی بودند.
طیف روشنفکران مذهبی، طیف اصولگرایان را متهم به «تفسیر خشونتآمیز و واپسگرایانه و انحرافی از دین» میکنند. اصولگرایان نیز طیف روشنفکران مذهبی را «اهل مسامحه بر سر ارزشهای مذهبی» و «غرب زده» معرفی میکنند.
اصلاحطلبان برای طیف مخالف خود از واژه محافظهکاران استفاده میکردند. همچنین برای اصلاح طلبان از اصطلاح غیررسمی دوم خردادیها نیز استفاده میشد.
در واکنش به اصلاح طلبان، طیف مقابل به مرور از عبارت اصولگرایان برای توصیف خود استفاده کردند.
در رویدادهای مرتبط با انتخابات دهم ریاست جمهوری، جریان اصلاحات به جنبش سبز نامور شد و در مقابل اصولگرایان از عبارت جریان فتنه برای اشاره به اصلاح طلبان و معترضین به نتایج انتخابات دهم استفاده میکردند.
پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری، اختلافها و چنددستگیها در جریان اصولگرایی، شدت یافت و به مرور زمان، شدیدتر شد. تا جایی که این اختلافها در پایان دولت دوم محمود احمدینژاد، به بیشترین میزان خود از زمان تشکیل جناح اصولگرا رسید.
🔴 #اصلاح_طلبان
اصلاحطلبان در مقایسه با مفهوم تاریخی اصلاح طلبی #نو_محافظه_کار تلقی میشود.
پس از ریاستجمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی در سال۱۳۶۸و با پیروزی در انتخابات هفتمین دورهٔ ریاست جمهوری سال۱۳۷۶و ریاستجمهوری سید محمد خاتمی به ریاست جمهوری رسید و آن انتخابات از جانب اصلاح طلبان #حماسه_دوم_خرداد نامیده شد و اصلاحطلبان توانستند وارد عرصهٔ حاکمیت شوند و پس از آن اکثریت مجلس ششم و نخستین شورای شهر تهران را نیز به دست آوردند. این جریان به دلیل پیروزی در انتخابات دوم خرداد به #جبهه_دوم_خرداد مشهور گشت و هشت سال کنترل دولت و همچنین چهار سال اکثریت نمایندگان مجلس ششم را در اختیار داشت.
دو حلقه فکری در جریان اصلاح طلبی وجود دارد که یکی موسوم به #حلقه_کیان و دیگری
#حلقه_نیاوران است.
از حلقه کیان، سیدمحمد خاتمی رئیس دولت اصلاحات و از حلقه نیاوران حسن روحانی به عنوان رئیسجمهور فعلی بیرون آمدند.
حلقه کیان دارای دیدگاه چپ اسلامی بود و حلقه نیاوران دارای دیدگاه تکنوکراتی است.
حلقه نیاوران در طول سالها، در حال کنار زدن چپها و حلقه موسوم به کیان بودهاند.
افول قدرت اصلاحطلبان و قدرت گرفتن اصولگرایان از انتخابات شوراهای دوم در سال ۱۳۸۱ آغاز شد و سپس انتخابات مجلس هفتم در نهایت پیروزی محمود احمدینژاد در انتخابات نهمین دورهٔ ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۴ به اوج رسید. با انتخابات یازدهمین دورهٔ ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ و پیروزی حسن روحانی اعتدالگرا که نامزد مورد حمایت اصلاحطلبان نیز بود دوباره اصلاحطلبان به قدرت آمدند.
حلقه جدیدی که از آن نام میبرند #حلقه_نارمک است که اعضای آن افرادی مانند: محمدباقر قالیباف، قاسم سلیمانی، اصغر حجازی، سیدمجتبی حسینی/ خبرگان، سیف، عارف، جواد لاریجانی، علی لاریجانی و صادق لاریجانی و... ترکیبی از شخصیتهای اصلاح طلب و اصولگرا هست که اگر واقعیت داشته باشد، بنوعی یک حلقه ائتلافی از دو حلقه اصلاح طلب و گروههایی از اصولگرایان و اعتدالی ها و میانه روها هست که بدرستی نمی توان حدود و خطوط آن را در چارچوب جناح بندی های مرسوم جمهوری اسلامی مشخص کرد و بواسطه اشخاص داخل این حلقه می تواند به داخل همه جریانات داخل نظام رسوخ داشته باشد. لذا بلحاظ ایدئولوژیک نمی تواند دارای تفکر و خط مشی و اندیشه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی مشخص و روشنی باشد و میتوان گفت این حلقه اگر واقعیت داشته باشد، فارغ از هرگونه اندیشه و آرمانی صرفا برای کسب قدرت دور هم گرد آمده اند و با صاحبان قدرت در حال منازعه هستند تا بتوانند با شیوه های توطئه و طرح ریزی قدرت را از دست صاحبان آن خارج کرده و خود صاحب قدرت شوند.
اما با توجه به تشتت فکری و نبود یک گفتمان روشن در حوزه های مختلف و هدف، گرفتن عریان قدرت، حتی اگر جامعه را با شگردهایی برای پذیرش خود مجاب کنند، بعد از کسب قدرت ظرف مدت کوتاهی ائتلاف آنها به هم خورده و درگیری درون این حلقه بر سر تمامیت خواهی، ایجاد و همدیگر را حذف می کنند، و امکان حفظ قدرت را نخواهند داشت. با این دورنما چنین گروهی تنها نقش پایین کشیدن قدرت موجود و انتقال آن به گروهی دیگر را خواهد داشت، و در این صورت باید فکر کرد پشت پرده حلقه نارمک کدام گروه منسجمی در کمین قدرت نشسته است؟
آیا تحولات آتی قدرت در ایران از میان این حلقه های قدرت انتقال خواهد یافت یا جریان نوظهوری قادر به کنار زدن قطعی این جناحها و حلقه ها خواهد شد؟
#حلقه_کیان
#حلقه_نیاوران
#حلقه_نارمک
🔸 #اصولگرایان
🔻 #داستان_حلقه_های_قدرت
🔴 #اصولگرایان
اصولگرایان یکی از دو جناح اصلی جمهوری اسلامی است که در سالهای پس از انقلاب در مقابل طیف #روشنفکران_مذهبی!! که حامی تغییر ساختارهای مذهبی موجود بودند، مایل به حفظ وضع موجود و مخالف تغییر در ساختارها و باورهای سنتی بودند.
طیف روشنفکران مذهبی، طیف اصولگرایان را متهم به «تفسیر خشونتآمیز و واپسگرایانه و انحرافی از دین» میکنند. اصولگرایان نیز طیف روشنفکران مذهبی را «اهل مسامحه بر سر ارزشهای مذهبی» و «غرب زده» معرفی میکنند.
اصلاحطلبان برای طیف مخالف خود از واژه محافظهکاران استفاده میکردند. همچنین برای اصلاح طلبان از اصطلاح غیررسمی دوم خردادیها نیز استفاده میشد.
در واکنش به اصلاح طلبان، طیف مقابل به مرور از عبارت اصولگرایان برای توصیف خود استفاده کردند.
در رویدادهای مرتبط با انتخابات دهم ریاست جمهوری، جریان اصلاحات به جنبش سبز نامور شد و در مقابل اصولگرایان از عبارت جریان فتنه برای اشاره به اصلاح طلبان و معترضین به نتایج انتخابات دهم استفاده میکردند.
پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری، اختلافها و چنددستگیها در جریان اصولگرایی، شدت یافت و به مرور زمان، شدیدتر شد. تا جایی که این اختلافها در پایان دولت دوم محمود احمدینژاد، به بیشترین میزان خود از زمان تشکیل جناح اصولگرا رسید.
🔴 #اصلاح_طلبان
اصلاحطلبان در مقایسه با مفهوم تاریخی اصلاح طلبی #نو_محافظه_کار تلقی میشود.
پس از ریاستجمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی در سال۱۳۶۸و با پیروزی در انتخابات هفتمین دورهٔ ریاست جمهوری سال۱۳۷۶و ریاستجمهوری سید محمد خاتمی به ریاست جمهوری رسید و آن انتخابات از جانب اصلاح طلبان #حماسه_دوم_خرداد نامیده شد و اصلاحطلبان توانستند وارد عرصهٔ حاکمیت شوند و پس از آن اکثریت مجلس ششم و نخستین شورای شهر تهران را نیز به دست آوردند. این جریان به دلیل پیروزی در انتخابات دوم خرداد به #جبهه_دوم_خرداد مشهور گشت و هشت سال کنترل دولت و همچنین چهار سال اکثریت نمایندگان مجلس ششم را در اختیار داشت.
دو حلقه فکری در جریان اصلاح طلبی وجود دارد که یکی موسوم به #حلقه_کیان و دیگری
#حلقه_نیاوران است.
از حلقه کیان، سیدمحمد خاتمی رئیس دولت اصلاحات و از حلقه نیاوران حسن روحانی به عنوان رئیسجمهور فعلی بیرون آمدند.
حلقه کیان دارای دیدگاه چپ اسلامی بود و حلقه نیاوران دارای دیدگاه تکنوکراتی است.
حلقه نیاوران در طول سالها، در حال کنار زدن چپها و حلقه موسوم به کیان بودهاند.
افول قدرت اصلاحطلبان و قدرت گرفتن اصولگرایان از انتخابات شوراهای دوم در سال ۱۳۸۱ آغاز شد و سپس انتخابات مجلس هفتم در نهایت پیروزی محمود احمدینژاد در انتخابات نهمین دورهٔ ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۴ به اوج رسید. با انتخابات یازدهمین دورهٔ ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ و پیروزی حسن روحانی اعتدالگرا که نامزد مورد حمایت اصلاحطلبان نیز بود دوباره اصلاحطلبان به قدرت آمدند.
حلقه جدیدی که از آن نام میبرند #حلقه_نارمک است که اعضای آن افرادی مانند: محمدباقر قالیباف، قاسم سلیمانی، اصغر حجازی، سیدمجتبی حسینی/ خبرگان، سیف، عارف، جواد لاریجانی، علی لاریجانی و صادق لاریجانی و... ترکیبی از شخصیتهای اصلاح طلب و اصولگرا هست که اگر واقعیت داشته باشد، بنوعی یک حلقه ائتلافی از دو حلقه اصلاح طلب و گروههایی از اصولگرایان و اعتدالی ها و میانه روها هست که بدرستی نمی توان حدود و خطوط آن را در چارچوب جناح بندی های مرسوم جمهوری اسلامی مشخص کرد و بواسطه اشخاص داخل این حلقه می تواند به داخل همه جریانات داخل نظام رسوخ داشته باشد. لذا بلحاظ ایدئولوژیک نمی تواند دارای تفکر و خط مشی و اندیشه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی مشخص و روشنی باشد و میتوان گفت این حلقه اگر واقعیت داشته باشد، فارغ از هرگونه اندیشه و آرمانی صرفا برای کسب قدرت دور هم گرد آمده اند و با صاحبان قدرت در حال منازعه هستند تا بتوانند با شیوه های توطئه و طرح ریزی قدرت را از دست صاحبان آن خارج کرده و خود صاحب قدرت شوند.
اما با توجه به تشتت فکری و نبود یک گفتمان روشن در حوزه های مختلف و هدف، گرفتن عریان قدرت، حتی اگر جامعه را با شگردهایی برای پذیرش خود مجاب کنند، بعد از کسب قدرت ظرف مدت کوتاهی ائتلاف آنها به هم خورده و درگیری درون این حلقه بر سر تمامیت خواهی، ایجاد و همدیگر را حذف می کنند، و امکان حفظ قدرت را نخواهند داشت. با این دورنما چنین گروهی تنها نقش پایین کشیدن قدرت موجود و انتقال آن به گروهی دیگر را خواهد داشت، و در این صورت باید فکر کرد پشت پرده حلقه نارمک کدام گروه منسجمی در کمین قدرت نشسته است؟
آیا تحولات آتی قدرت در ایران از میان این حلقه های قدرت انتقال خواهد یافت یا جریان نوظهوری قادر به کنار زدن قطعی این جناحها و حلقه ها خواهد شد؟
#حلقه_کیان
#حلقه_نیاوران
#حلقه_نارمک