فرض کنیم تمام حرفهای خنده دار شما صحیح و قیام مردم را خارجی ها سازماندهی میکنند
آیا در 38 سال که مردم خاموش بودند جز افزایش اختلاس و دزدی و فقر و فلاکت چه چیزی نصیب مردم شده است؟
🆔👉 @iran_novin1
آیا در 38 سال که مردم خاموش بودند جز افزایش اختلاس و دزدی و فقر و فلاکت چه چیزی نصیب مردم شده است؟
🆔👉 @iran_novin1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مردک روانی حق طلبی مردم چنین دیوانه ات کرده که هوش و خرد از کف داده و دیوانه وار عربده میکشی؟
راستی چرا مرگ بر روسیه را فراموش کرده ایی؟
مگر نه شرقی نه غربی شعار57نبود؟
روسیه از دشمنان حذف شده است؟
راستی چرا مرگ بر روسیه را فراموش کرده ایی؟
مگر نه شرقی نه غربی شعار57نبود؟
روسیه از دشمنان حذف شده است؟
🔴ديوار نويسى
بزرگترین دستاورد قیام سراسری مردم اتحاد و همبستگی اقشار و اقوام ایرانی در جهت ازادیخواهی است .
#ارومیه_اتحاد_آذری_کرد
#متحد_شويد
#اعتراضات_واعتصابات_سراسری
🆔👉 @iran_novin1
بزرگترین دستاورد قیام سراسری مردم اتحاد و همبستگی اقشار و اقوام ایرانی در جهت ازادیخواهی است .
#ارومیه_اتحاد_آذری_کرد
#متحد_شويد
#اعتراضات_واعتصابات_سراسری
🆔👉 @iran_novin1
سیهل عربی
<unknown>
🔴سهیل عربی، زندانی عقیدتی در حاشیه اعتراضات سراسری در ایران و مطالبات احتمالی مردم پیام صوتی ارسال کرده است
🆔👉 @iran_novin1
🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
چرا از مرگ می ترسید ؟
چرا زین خواب جان آرام شیرین روی گردانید ؟
چرا آغوش گرم مرگ را افسانه می دانید ؟
ــ مپندارید بوم ناامیدی باز ،
به بام خاطر من می کند پرواز ،
مپندارید جام جانم از اندوه لبریز است .
مگویید این سخن تلخ و غم انگیز است ــ
مگر می این چراغ بزم جان مستی نمی آرد ؟
مگر افیون افسون کار
نهال بیخودی را در زمین جان نمی کارد ؟
مگر این می پرستی ها و مستی ها
برای یک نفس آسودگی از رنج هستی نیست ؟
مگر دنبال آرامش نمی گردید ؟
چرا از مرگ می ترسید ؟
کجا آرامشی از مرگ خوش تر کس تواند دید ؟
می و افیون فریبی تیزبال وتند پروازند
اگر درمان اندوهند ،
خماری جانگزا دارند .
نمی بخشند جان خسته را آرامش جاوید
خوش آن مستی که هشیاری نمی بیند !
چرا از مرگ می ترسید ؟
چرا آغوش گرم مرگ را افسانه می دانید ؟
بهشت جاودان آنجاست .
جهان آنجا و جان آنجاست
گران خواب ابد ، در بستر گلبوی مرگ مهربان ، آنجاست !
سکوت جاودانی پاسدار شهر خاموشی ست .
همه ذرات هستی ، محو در رویای بی رنگ فراموشی ست .
نه فریادی ، نه آهنگی ، نه آوایی ،
نه دیروزی ، نه امروزی ، نه فردایی ،
زمان در خواب بی فرجام ،
خوش آن خوابی که بیداری نمی بیند !
سر از بالین اندوه گران خویش بردارید
در این دوران که از آزادگی نام و نشانی نیست
در این دوران که هرجا
« هرکه را زر در ترازو ،زور در بازوست»
جهان را دست این نامردم صد رنگ بسپارید
که کام از یکدگر گیرند و خون یکدگر ریزند
درین غوغا فرو مانند و غوغاها برانگیزند .
سر از بالین اندوه گران خویش بردارید
همه ، بر آستان مرگ راحت ، سر فرود آرید
چرا آغوش گرم مرگ را افسانه می دانید ؟
چرا زین خواب جان آرام شیرین روی گردانید ؟
چرا از مرگ می ترسید؟!
فریدون مشیری🌺🔥
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
چرا از مرگ می ترسید ؟
چرا زین خواب جان آرام شیرین روی گردانید ؟
چرا آغوش گرم مرگ را افسانه می دانید ؟
ــ مپندارید بوم ناامیدی باز ،
به بام خاطر من می کند پرواز ،
مپندارید جام جانم از اندوه لبریز است .
مگویید این سخن تلخ و غم انگیز است ــ
مگر می این چراغ بزم جان مستی نمی آرد ؟
مگر افیون افسون کار
نهال بیخودی را در زمین جان نمی کارد ؟
مگر این می پرستی ها و مستی ها
برای یک نفس آسودگی از رنج هستی نیست ؟
مگر دنبال آرامش نمی گردید ؟
چرا از مرگ می ترسید ؟
کجا آرامشی از مرگ خوش تر کس تواند دید ؟
می و افیون فریبی تیزبال وتند پروازند
اگر درمان اندوهند ،
خماری جانگزا دارند .
نمی بخشند جان خسته را آرامش جاوید
خوش آن مستی که هشیاری نمی بیند !
چرا از مرگ می ترسید ؟
چرا آغوش گرم مرگ را افسانه می دانید ؟
بهشت جاودان آنجاست .
جهان آنجا و جان آنجاست
گران خواب ابد ، در بستر گلبوی مرگ مهربان ، آنجاست !
سکوت جاودانی پاسدار شهر خاموشی ست .
همه ذرات هستی ، محو در رویای بی رنگ فراموشی ست .
نه فریادی ، نه آهنگی ، نه آوایی ،
نه دیروزی ، نه امروزی ، نه فردایی ،
زمان در خواب بی فرجام ،
خوش آن خوابی که بیداری نمی بیند !
سر از بالین اندوه گران خویش بردارید
در این دوران که از آزادگی نام و نشانی نیست
در این دوران که هرجا
« هرکه را زر در ترازو ،زور در بازوست»
جهان را دست این نامردم صد رنگ بسپارید
که کام از یکدگر گیرند و خون یکدگر ریزند
درین غوغا فرو مانند و غوغاها برانگیزند .
سر از بالین اندوه گران خویش بردارید
همه ، بر آستان مرگ راحت ، سر فرود آرید
چرا آغوش گرم مرگ را افسانه می دانید ؟
چرا زین خواب جان آرام شیرین روی گردانید ؟
چرا از مرگ می ترسید؟!
فریدون مشیری🌺🔥
🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#دموکراسی_چیست؟
بحث بر سر دموكراسی و یا به تعبیر امروزی مردمسالاری بدون شناخت بنیادهای آن، بحثی ناقص و نارسا است.
اینكه امروزه بر سر موفقیت و عدم توفیق و سابقه دموكراسی سخن گفته می شود نیازمند و مستلزم آن است كه شاخصه های دموكراسی كه همان بنیادهای آن است را بشناسیم.
بنیادهای دموكراسی و یا اركان آن مبتنی بر چهار ركن اساسی است و به هر حكومتی كه این اركان را در نظام سیاسی خود منظور كرده و بدان التزام نظری و عملی داشت نظام سیاسی دموكرات اطلاق می گردید.
این اركان مهم عبارتند از:
۱- #قانون_اساسی
۲- #نظام_پارلمانی (مجلس)
۳- #احزاب_سیاسی
۴- #مطبوعات_آزاد.
در گذشته حكومت دموكراسی به حكومتی گفته می شد كه چه در قالب و شكل نظام #مشروطه_سلطنتی و چه در قالب و شكل #جمهوری بر این اركان و بنیادهای ذكر شده استوار بوده است.
از میان این اركان چهارگانه، #قانون_اساسی وجه تمایز اصلی نظام دموكرات با نظام های استبدادی در هر نوع آن اعم از پادشاهی (مونارشی)، الیگارشی، آریستوكراسی، فاشیستی، دیكتاتوری نظامی، میلیتاریستی (ارتش سالار) و غیره بوده است .
چرا كه در نظام دموكرات اختیارات و وظایف و قدرت فرمانروا اعم از پادشاه مشروطه یا رئیس جمهور یا فرمانروا بر مبنای قانون اساسی از حالت نامحدود درآمده و محدود و مقید می شود.
#مجلس_و_نظام_پارلمانی نیز ركن دوم نظام دموكراسی است كه به وضع قوانین برای اداره جامعه پرداخته و آن را از خودمحوری و استبداد رای دور نگه می دارد.
اما ركن سوم دموكراسی چه از نوع مشروطه سلطنتی و چه از نوع جمهوری، اگرچه بعد از قانون اساسی و نظام پارلمانی (مجلس) قرار می گیرد ولی از جهت اهمیتی كه در جلوگیری از خودكامگی دارد از دو ركن دیگر مهمتر جلوه می كند، به گونه ای كه گفته شده حكومت دموكراسی بدون #احزاب سیاسی با دیكتاتوری فرقی ندارد.
ركن چهارم حكومت دموكراسی #مطبوعات_آزاد هستند كه نقش بسیار مهم اطلاع رسانی و آگاهی بخشی و به روز كردن و یا به روزآمد نمودن دانسته ها و اطلاعات عمومی و مردمی و فرهنگ سازی عمومی در ابعاد سیاسی و اجتماعی و غیره و جهت دهی و تنویر افكار عمومی را به عهده دارند.
به خصوص در جوامعی كه احزاب سیاسی وجود نداشته و فعالیت احزاب سیاسی تعطیل باشد فی المثل در مقاطعی از تاریخ ایران، مطبوعات نقش احزاب سیاسی و وظیفه و رسالت آنان را نیز به عهده می گرفتند.
این امر سبب شكنندگی مطبوعات در حوادث و رویدادها و تحولات سیاسی می گردید.
امروزه #ركن_پنجمی نیز به اركان دموكراسی افزوده شده كه آن #آزادیهای_مدنی است در قالب آزادی #بیان و #قلم و #اندیشه و #عقیده و #آرمان و نیز توسعه #نهادهای_مدنی_و_اجتماعی كه از حقوق ملی و مردمی دفاع كنند به گونه ای كه دموكراسی بدون آزادی های مدنی بی معنی است و حكومت مردمسالاری بدون آزادی های مدنی بی وجه، بی پایه و بدون اساس تلقی می شود.
اما دموكراسی دارای روش هایی برای اجرای اهداف و آرمان ها و منویات خود است كه مهمترین آنها استفاده از انتخابات و رای اكثریت و #مراجعه_به_آرای_عمومی در قالب انتخاب از میان كاندیداتورها یا نامزدهای نمایندگی مجلس، رئیس جمهور، شوراها، انتخابات محلی و شهرداری ها و غیره و نیز #رفراندوم یا همه پرسی برای تایید یا رد مسئله ای اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و یا اقتصادی در قالب آری - نه= بلی - خیر است.
طبیعی و بدیهی است كه آرای عمومی و اكثریت فقط به مثابه روش های دموكراسی محسوب می شوند نه هدف دموكراسی.
البته همچنانکه گفته شد رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﻣﻮﺟﻮد و ﺑﺎ اﺻﻼح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آن ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻴﺮود و ﺗﺎﻛﻨﻮن در ﻫﻴﭻ ﻣﻮردي در دﻧﻴﺎ دﻳﺪه ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﻛﺸﻮري از رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري ﺷﻮد، ﺑﻠﻜﻪ ﻫﺮ ﮔﺎه ﭼﻨﻴﻦ ﻫﺪﻓﻲ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﺪ از Plebiscite و ﻳﺎ «ﻫﻤﻪ ﭘﺮﺳﻲ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ رژﻳﻢ و ﻳﺎ ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﺟﺪﻳﺪي» بهره ﺑﺮداري ﻣﻴﺸﻮد.
Plebiscite
ﻛﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻫﻤﻪ ﭘﺮﺳﻲ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺪرت ﺳﻠﻄﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ Sovereig ﻣﻴﺪﻫﺪ از رﻳﺸﻪ روﻣﻲ Plebs ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ «ﻣﺮدم ﻋﺎدي» ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
Plebiscite
ﻛﻢ و ﺑﻴﺶ از ﺟﻬﺖ ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺎ رﻓﺮاﻧﺪوم از ﻳﻚ ﺧﺎﻧﻮاده اﺳﺖ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻛﻪ رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﺖ دولت و اﺻﻼح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ و Plebiscite ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ رژﻳﻢ و ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻛﻠﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻴﺮود.
بنابراین جامعه و حكومت و دولتی كه صرفاً از روش های دموكراسی استفاده می كند و به آرمان دموكراسی پایبند نیست نمی تواند حكومتی دموكرات محسوب شود. خصوصاً امروزه در جهان حكومت ها و دولت ها سعی می كنند تا با تقلید صوری و ظاهری از روش های دموكراسی و نیز تشریفات قانونگذاری و ایجاد مجالس ملی خود را دموكرات و جلوه دهند و ما شاهد دموكراسی های غیرمستقیم از نوع دموكراسی های پارلمانتاریستی بسیاری در جهان هستیم.
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#دموکراسی_چیست؟
بحث بر سر دموكراسی و یا به تعبیر امروزی مردمسالاری بدون شناخت بنیادهای آن، بحثی ناقص و نارسا است.
اینكه امروزه بر سر موفقیت و عدم توفیق و سابقه دموكراسی سخن گفته می شود نیازمند و مستلزم آن است كه شاخصه های دموكراسی كه همان بنیادهای آن است را بشناسیم.
بنیادهای دموكراسی و یا اركان آن مبتنی بر چهار ركن اساسی است و به هر حكومتی كه این اركان را در نظام سیاسی خود منظور كرده و بدان التزام نظری و عملی داشت نظام سیاسی دموكرات اطلاق می گردید.
این اركان مهم عبارتند از:
۱- #قانون_اساسی
۲- #نظام_پارلمانی (مجلس)
۳- #احزاب_سیاسی
۴- #مطبوعات_آزاد.
در گذشته حكومت دموكراسی به حكومتی گفته می شد كه چه در قالب و شكل نظام #مشروطه_سلطنتی و چه در قالب و شكل #جمهوری بر این اركان و بنیادهای ذكر شده استوار بوده است.
از میان این اركان چهارگانه، #قانون_اساسی وجه تمایز اصلی نظام دموكرات با نظام های استبدادی در هر نوع آن اعم از پادشاهی (مونارشی)، الیگارشی، آریستوكراسی، فاشیستی، دیكتاتوری نظامی، میلیتاریستی (ارتش سالار) و غیره بوده است .
چرا كه در نظام دموكرات اختیارات و وظایف و قدرت فرمانروا اعم از پادشاه مشروطه یا رئیس جمهور یا فرمانروا بر مبنای قانون اساسی از حالت نامحدود درآمده و محدود و مقید می شود.
#مجلس_و_نظام_پارلمانی نیز ركن دوم نظام دموكراسی است كه به وضع قوانین برای اداره جامعه پرداخته و آن را از خودمحوری و استبداد رای دور نگه می دارد.
اما ركن سوم دموكراسی چه از نوع مشروطه سلطنتی و چه از نوع جمهوری، اگرچه بعد از قانون اساسی و نظام پارلمانی (مجلس) قرار می گیرد ولی از جهت اهمیتی كه در جلوگیری از خودكامگی دارد از دو ركن دیگر مهمتر جلوه می كند، به گونه ای كه گفته شده حكومت دموكراسی بدون #احزاب سیاسی با دیكتاتوری فرقی ندارد.
ركن چهارم حكومت دموكراسی #مطبوعات_آزاد هستند كه نقش بسیار مهم اطلاع رسانی و آگاهی بخشی و به روز كردن و یا به روزآمد نمودن دانسته ها و اطلاعات عمومی و مردمی و فرهنگ سازی عمومی در ابعاد سیاسی و اجتماعی و غیره و جهت دهی و تنویر افكار عمومی را به عهده دارند.
به خصوص در جوامعی كه احزاب سیاسی وجود نداشته و فعالیت احزاب سیاسی تعطیل باشد فی المثل در مقاطعی از تاریخ ایران، مطبوعات نقش احزاب سیاسی و وظیفه و رسالت آنان را نیز به عهده می گرفتند.
این امر سبب شكنندگی مطبوعات در حوادث و رویدادها و تحولات سیاسی می گردید.
امروزه #ركن_پنجمی نیز به اركان دموكراسی افزوده شده كه آن #آزادیهای_مدنی است در قالب آزادی #بیان و #قلم و #اندیشه و #عقیده و #آرمان و نیز توسعه #نهادهای_مدنی_و_اجتماعی كه از حقوق ملی و مردمی دفاع كنند به گونه ای كه دموكراسی بدون آزادی های مدنی بی معنی است و حكومت مردمسالاری بدون آزادی های مدنی بی وجه، بی پایه و بدون اساس تلقی می شود.
اما دموكراسی دارای روش هایی برای اجرای اهداف و آرمان ها و منویات خود است كه مهمترین آنها استفاده از انتخابات و رای اكثریت و #مراجعه_به_آرای_عمومی در قالب انتخاب از میان كاندیداتورها یا نامزدهای نمایندگی مجلس، رئیس جمهور، شوراها، انتخابات محلی و شهرداری ها و غیره و نیز #رفراندوم یا همه پرسی برای تایید یا رد مسئله ای اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و یا اقتصادی در قالب آری - نه= بلی - خیر است.
طبیعی و بدیهی است كه آرای عمومی و اكثریت فقط به مثابه روش های دموكراسی محسوب می شوند نه هدف دموكراسی.
البته همچنانکه گفته شد رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﻣﻮﺟﻮد و ﺑﺎ اﺻﻼح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آن ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻴﺮود و ﺗﺎﻛﻨﻮن در ﻫﻴﭻ ﻣﻮردي در دﻧﻴﺎ دﻳﺪه ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﻛﺸﻮري از رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري ﺷﻮد، ﺑﻠﻜﻪ ﻫﺮ ﮔﺎه ﭼﻨﻴﻦ ﻫﺪﻓﻲ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﺪ از Plebiscite و ﻳﺎ «ﻫﻤﻪ ﭘﺮﺳﻲ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ رژﻳﻢ و ﻳﺎ ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﺟﺪﻳﺪي» بهره ﺑﺮداري ﻣﻴﺸﻮد.
Plebiscite
ﻛﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻫﻤﻪ ﭘﺮﺳﻲ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺪرت ﺳﻠﻄﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ Sovereig ﻣﻴﺪﻫﺪ از رﻳﺸﻪ روﻣﻲ Plebs ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ «ﻣﺮدم ﻋﺎدي» ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
Plebiscite
ﻛﻢ و ﺑﻴﺶ از ﺟﻬﺖ ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺎ رﻓﺮاﻧﺪوم از ﻳﻚ ﺧﺎﻧﻮاده اﺳﺖ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻛﻪ رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﺖ دولت و اﺻﻼح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ و Plebiscite ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ رژﻳﻢ و ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻛﻠﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻴﺮود.
بنابراین جامعه و حكومت و دولتی كه صرفاً از روش های دموكراسی استفاده می كند و به آرمان دموكراسی پایبند نیست نمی تواند حكومتی دموكرات محسوب شود. خصوصاً امروزه در جهان حكومت ها و دولت ها سعی می كنند تا با تقلید صوری و ظاهری از روش های دموكراسی و نیز تشریفات قانونگذاری و ایجاد مجالس ملی خود را دموكرات و جلوه دهند و ما شاهد دموكراسی های غیرمستقیم از نوع دموكراسی های پارلمانتاریستی بسیاری در جهان هستیم.
🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#رﻓﺮاﻧﺪوم_چیست؟
ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ، ﺗﻌﺮﻳﻒ رﻓﺮاﻧﺪوم در ﺣﻘﻮق و ﻋﻠﻮم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﭼﻴﺴﺖ و ﻣﻠﺖ ﻫﺎﺋﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ واژه را ﻧﻮآوري ﻛﺮده اﻧﺪ، ﻫﺪﻓﺸﺎن از اﻳﺠﺎد آن ﭼﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ.
#ﺗﻌﺮﻳﻒ_رﻓﺮاﻧﺪوم
واژه رﻓﺮاﻧﺪوم Referendum از واژه To Refer ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ «رﺟﻮع ﻛﺮدن و ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﺮدن» ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﺪه و ﻫﺪف آن ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﺮدن ﺑﻪ آراء ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ﻣﺮدم ﻳﻚ ﻛﺸﻮر ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﻫﻤﻪ ﭘﺮﺳﻲ در ﻣﻮاردي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﺧﻮد ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮي در ﻣﻮرد وﻳﮋه اي ﻧﻴﺴﺖ و از اﻳﻨﺮو ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮي در آن ﻣﻮرد را ﺑﻪ راي ﻣﺮدم واﮔﺬار ﻣﻲﻛﻨﺪ.
ﮔﺎﻫﻲ اوﻗﺎت ﻧﻴﺰ رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺟﻨﺒﻪ راي ﻣﺸﻮرﺗﻲ دارد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي ﻣﻠﺖ ﻫﺎي ﻧﻮآور اﻳﻦ ﺗﺌﻮري،ﺟﻬﺖ اﺻﻼح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻴﺮود و ﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ آن. در ﻫﻴﭽﻴﻚ از روﻳﺪادﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻛﻪ ﺗﺎﻛﻨﻮن در ﺟﻬﺎن رخ داده، ﻫﻴﭻ ﻣﻮردي را ﻧﻤﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﻛﺸﻮري ﺑﻪ ﻛﺎر رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل، در ﺳﺎل 2003 ﻣﻴﻼدي، ﻛﺸﻮر ﺳﻮﺋﺪ ﻗﺎدر ﻧﺒﻮد ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﻮل ﻣﻠﻲ ﺧﻮد ﺑﻪ «ﻳﻮرو» و ﻳﺎ ﻧﮕﻬﺪاري آن ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮد، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﺗﺨﺎذ ﺗﺼﻤﻴﻢ در اﻳﻦ ﺑﺎره را ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﻪ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺧﻮد واﮔﺬار ﻛﺮد و ﻣﺮدم ﺳﻮﺋﺪ در اﻳﻦ ﺑﺎره راي ﻣﻨﻔﻲ دادﻧﺪ و «ﻛﺮون» ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﻮل ﻣﻠﻲ ﻣﺮدم اﻳﻦ ﻛﺸﻮر ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪ.
ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ در ﺳﺎل 1969 ژﻧﺮال دوﮔﻞ ﺑﺮاي اﺻﻼح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﻓﺮاﻧﺴﻪ، رﻓﺮاﻧﺪوم ﻛﺮد و اﻇﻬﺎر داﺷﺖ، ﻫﺮﮔﺎه ﻣﺮدم در آن رﻓﺮاﻧﺪوم راي ﻣﻨﻔﻲ دادﻧﺪ، وي اﺳﺘﻌﻔﺎ ﺧﻮاﻫﺪ داد.
ﻣﺮدم راي ﻣﻨﻔﻲ دادﻧﺪ و ژﻧﺮال دوﮔﻞ از رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮري ﻓﺮاﻧﺴﻪ اﺳﺘﻌﻔﺎ داد.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺳﺎل 1994، ﻣﺠﻠﺲ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺰاري اﻳﺎﻟﺖ اورﮔﻮن در اﻣﺮﻳﻜﺎ، ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در دﻧﻴﺎ ﺑﺎ اﻛﺜﺮﻳﺖ 52 راي در ﺑﺮاﺑﺮ 48 راي ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ رﺳﺎﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ آن ﭘﺰﺷﻜﺎن ﭘﺮواﻧﻪ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ اﻣﻴﺪ درﻣﺎن آﻧﻬﺎ وﺟﻮد ﻧﺪارد، ﭘﺎﻳﺎن دﻫﻨﺪ. ﺳﭙﺲ، از اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﻪ دﻳﻮان ﻋﺎﻟﻲ ﻗﻀﺎﺋﻲ اﻣﺮﻳﻜﺎ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﺷﺪ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم در ﻳﻚ رﻓﺮاﻧﺪوم 60 درﺻﺪ ﻣﺮدم اورﮔﻮن ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﻳﺎد ﺷﺪه راي ﻣﺜﺒﺖ دادﻧﺪ و ﻗﺎﻧﻮن «ﻣﺮگ ﻣﻔﻴﺪ» در اﻳﻦ اﻳﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ رﺳﻴﺪه و ﺑﻪ ﻣﻮرد اﺟﺮا ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ.
از آﻧﭽﻪ ﻛﻪ در ﺑﺎﻻ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ، ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﻛﻪ رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﻣﻮﺟﻮد و ﺑﺎ اﺻﻼح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آن ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻴﺮود و ﺗﺎﻛﻨﻮن در ﻫﻴﭻ ﻣﻮردي در دﻧﻴﺎ دﻳﺪه ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﻛﺸﻮري از رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري ﺷﻮد، ﺑﻠﻜﻪ ﻫﺮ ﮔﺎه ﭼﻨﻴﻦ ﻫﺪﻓﻲ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﺪ از Plebiscite (پلبیسیته ) و ﻳﺎ «ﻫﻤﻪ ﭘﺮﺳﻲ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ رژﻳﻢ و ﻳﺎ ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﺟﺪﻳﺪي» بهره ﺑﺮداري ﻣﻴﺸﻮد.
#Plebiscite
ﻳﺎ « #ﻫﻤﻪ_ﭘﺮﺳﻲ_ﺑﺮاي_ﺗﻐﻴﻴﺮ_رژﻳﻢ» ﭼﻴﺴﺖ؟
پلبیسیته ﻛﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻫﻤﻪ ﭘﺮﺳﻲ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺪرت ﺳﻠﻄﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ Sovereig
(فرمانروا_پادشاه ) ﻣﻴﺪﻫﺪ از رﻳﺸﻪ روﻣﻲ Plebs ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ «ﻣﺮدم ﻋﺎدي» ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
پلبیسیته ﻛﻢ و ﺑﻴﺶ از ﺟﻬﺖ ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺎ رﻓﺮاﻧﺪوم از ﻳﻚ ﺧﺎﻧﻮاده اﺳﺖ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻛﻪ رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﺖ دولت و اﺻﻼح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ و پلبیسیته ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ رژﻳﻢ و ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻛﻠﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻴﺮود.
ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل در ﺳﺎل 1802، ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻗﺼﺪ داﺷﺖ ﺑﻪ ﻧﺎﭘﻠﺌﻮن ﺑﺮاي ﻫﻤﻪ ﻋﻤﺮ ﻓﺮﻧﺎم ﻛﻨﺴﻮل ﺑﺪﻫﺪ از پلبیسیته ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري ﻛﺮد
و در ﺳﺎل 1804 ﻧﻴﺰ ﻛﻪ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ ﺑﻪ وي ﻓﺮﻧﺎم اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﺑﺪﻫﺪ، ﺑﺎز ﻫﻢ از پلبیسیته اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺳﺎﻟﻬﺎي 1935 و 1955 ﻛﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد ﻣﻨﻄﻘﻪ Saur ﺑﻪ ﻛﺸﻮر آﻟﻤﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺖ داده ﺷﻮد، ﭼﻮن اﻳﻦ ﻛﺎر داراي اﻫﻤﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺳﻠﻄﻪ واﺑﺴﺘﮕﻲ داﺷﺖ از پلبیسیته ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري ﺷﺪ.
در ﺣﻘﻮق و ﻋﻠﻮم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي روﺷﻬﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ دوﻟﺖ، وﻟﻲ پلبیسیته ﺑﺮاي اﻣﻮر ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺳﻠﻄﻪ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ واﺑﺴﺘﮕﻲ دارد، ﻣﻮرد ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮد، رﻓﺮاﻧﺪوم و ﻳﺎ ﻫﻤﻪ ﭘﺮﺳﻲ، ﺑﺮاي اﻣﻮر ﻋﺎدي و ﻧﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ دوﻟﺘﻲ ﻧﺎﻣﻴﺪه ﻣﻴﺸﻮد.
ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ دﻳﮕﺮ، رﻓﺮاﻧﺪوم ﻧﻮﻋﻲ ﺷﺒﻪ پلبیسیته ﺑﻮده و ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ در اﻣﻮر و ﻣﻮارد ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺳﻠﻄﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻫﺎ و ﺗﻐﻴﻴﺮ رژﻳﻢ و ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻧﻬﺎ واﺑﺴﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد، ﺑﻪ ﻛﺎر رود.
ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ پلبیسیته را در ﻋﻠﻮم و ﺣﻘﻮق ﺳﻴﺎﺳﻲ
Representative Democracy
و ﻳﺎ
« #دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ_ﻧﻤﺎدﻳﻦ» ﻣﻴﻨﺎﻣﻨﺪ.
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#رﻓﺮاﻧﺪوم_چیست؟
ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ، ﺗﻌﺮﻳﻒ رﻓﺮاﻧﺪوم در ﺣﻘﻮق و ﻋﻠﻮم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﭼﻴﺴﺖ و ﻣﻠﺖ ﻫﺎﺋﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ واژه را ﻧﻮآوري ﻛﺮده اﻧﺪ، ﻫﺪﻓﺸﺎن از اﻳﺠﺎد آن ﭼﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ.
#ﺗﻌﺮﻳﻒ_رﻓﺮاﻧﺪوم
واژه رﻓﺮاﻧﺪوم Referendum از واژه To Refer ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ «رﺟﻮع ﻛﺮدن و ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﺮدن» ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﺪه و ﻫﺪف آن ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﺮدن ﺑﻪ آراء ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ﻣﺮدم ﻳﻚ ﻛﺸﻮر ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﻫﻤﻪ ﭘﺮﺳﻲ در ﻣﻮاردي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﺧﻮد ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮي در ﻣﻮرد وﻳﮋه اي ﻧﻴﺴﺖ و از اﻳﻨﺮو ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮي در آن ﻣﻮرد را ﺑﻪ راي ﻣﺮدم واﮔﺬار ﻣﻲﻛﻨﺪ.
ﮔﺎﻫﻲ اوﻗﺎت ﻧﻴﺰ رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺟﻨﺒﻪ راي ﻣﺸﻮرﺗﻲ دارد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي ﻣﻠﺖ ﻫﺎي ﻧﻮآور اﻳﻦ ﺗﺌﻮري،ﺟﻬﺖ اﺻﻼح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻴﺮود و ﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ آن. در ﻫﻴﭽﻴﻚ از روﻳﺪادﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻛﻪ ﺗﺎﻛﻨﻮن در ﺟﻬﺎن رخ داده، ﻫﻴﭻ ﻣﻮردي را ﻧﻤﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﻛﺸﻮري ﺑﻪ ﻛﺎر رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل، در ﺳﺎل 2003 ﻣﻴﻼدي، ﻛﺸﻮر ﺳﻮﺋﺪ ﻗﺎدر ﻧﺒﻮد ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﻮل ﻣﻠﻲ ﺧﻮد ﺑﻪ «ﻳﻮرو» و ﻳﺎ ﻧﮕﻬﺪاري آن ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮد، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﺗﺨﺎذ ﺗﺼﻤﻴﻢ در اﻳﻦ ﺑﺎره را ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﻪ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺧﻮد واﮔﺬار ﻛﺮد و ﻣﺮدم ﺳﻮﺋﺪ در اﻳﻦ ﺑﺎره راي ﻣﻨﻔﻲ دادﻧﺪ و «ﻛﺮون» ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﻮل ﻣﻠﻲ ﻣﺮدم اﻳﻦ ﻛﺸﻮر ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪ.
ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ در ﺳﺎل 1969 ژﻧﺮال دوﮔﻞ ﺑﺮاي اﺻﻼح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﻓﺮاﻧﺴﻪ، رﻓﺮاﻧﺪوم ﻛﺮد و اﻇﻬﺎر داﺷﺖ، ﻫﺮﮔﺎه ﻣﺮدم در آن رﻓﺮاﻧﺪوم راي ﻣﻨﻔﻲ دادﻧﺪ، وي اﺳﺘﻌﻔﺎ ﺧﻮاﻫﺪ داد.
ﻣﺮدم راي ﻣﻨﻔﻲ دادﻧﺪ و ژﻧﺮال دوﮔﻞ از رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮري ﻓﺮاﻧﺴﻪ اﺳﺘﻌﻔﺎ داد.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺳﺎل 1994، ﻣﺠﻠﺲ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺰاري اﻳﺎﻟﺖ اورﮔﻮن در اﻣﺮﻳﻜﺎ، ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در دﻧﻴﺎ ﺑﺎ اﻛﺜﺮﻳﺖ 52 راي در ﺑﺮاﺑﺮ 48 راي ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ رﺳﺎﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ آن ﭘﺰﺷﻜﺎن ﭘﺮواﻧﻪ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ اﻣﻴﺪ درﻣﺎن آﻧﻬﺎ وﺟﻮد ﻧﺪارد، ﭘﺎﻳﺎن دﻫﻨﺪ. ﺳﭙﺲ، از اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﻪ دﻳﻮان ﻋﺎﻟﻲ ﻗﻀﺎﺋﻲ اﻣﺮﻳﻜﺎ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﺷﺪ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم در ﻳﻚ رﻓﺮاﻧﺪوم 60 درﺻﺪ ﻣﺮدم اورﮔﻮن ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﻳﺎد ﺷﺪه راي ﻣﺜﺒﺖ دادﻧﺪ و ﻗﺎﻧﻮن «ﻣﺮگ ﻣﻔﻴﺪ» در اﻳﻦ اﻳﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ رﺳﻴﺪه و ﺑﻪ ﻣﻮرد اﺟﺮا ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ.
از آﻧﭽﻪ ﻛﻪ در ﺑﺎﻻ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ، ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﻛﻪ رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ ﻣﻮﺟﻮد و ﺑﺎ اﺻﻼح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آن ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻴﺮود و ﺗﺎﻛﻨﻮن در ﻫﻴﭻ ﻣﻮردي در دﻧﻴﺎ دﻳﺪه ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﻛﺸﻮري از رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري ﺷﻮد، ﺑﻠﻜﻪ ﻫﺮ ﮔﺎه ﭼﻨﻴﻦ ﻫﺪﻓﻲ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﺪ از Plebiscite (پلبیسیته ) و ﻳﺎ «ﻫﻤﻪ ﭘﺮﺳﻲ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ رژﻳﻢ و ﻳﺎ ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ ﺟﺪﻳﺪي» بهره ﺑﺮداري ﻣﻴﺸﻮد.
#Plebiscite
ﻳﺎ « #ﻫﻤﻪ_ﭘﺮﺳﻲ_ﺑﺮاي_ﺗﻐﻴﻴﺮ_رژﻳﻢ» ﭼﻴﺴﺖ؟
پلبیسیته ﻛﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻫﻤﻪ ﭘﺮﺳﻲ ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺪرت ﺳﻠﻄﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ Sovereig
(فرمانروا_پادشاه ) ﻣﻴﺪﻫﺪ از رﻳﺸﻪ روﻣﻲ Plebs ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ «ﻣﺮدم ﻋﺎدي» ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
پلبیسیته ﻛﻢ و ﺑﻴﺶ از ﺟﻬﺖ ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺎ رﻓﺮاﻧﺪوم از ﻳﻚ ﺧﺎﻧﻮاده اﺳﺖ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻛﻪ رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﺖ دولت و اﺻﻼح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ و پلبیسیته ﺑﺮاي ﺗﻐﻴﻴﺮ رژﻳﻢ و ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻛﻠﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻴﺮود.
ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل در ﺳﺎل 1802، ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻗﺼﺪ داﺷﺖ ﺑﻪ ﻧﺎﭘﻠﺌﻮن ﺑﺮاي ﻫﻤﻪ ﻋﻤﺮ ﻓﺮﻧﺎم ﻛﻨﺴﻮل ﺑﺪﻫﺪ از پلبیسیته ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري ﻛﺮد
و در ﺳﺎل 1804 ﻧﻴﺰ ﻛﻪ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ ﺑﻪ وي ﻓﺮﻧﺎم اﻣﭙﺮاﻃﻮر ﺑﺪﻫﺪ، ﺑﺎز ﻫﻢ از پلبیسیته اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.
ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺳﺎﻟﻬﺎي 1935 و 1955 ﻛﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد ﻣﻨﻄﻘﻪ Saur ﺑﻪ ﻛﺸﻮر آﻟﻤﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺖ داده ﺷﻮد، ﭼﻮن اﻳﻦ ﻛﺎر داراي اﻫﻤﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺳﻠﻄﻪ واﺑﺴﺘﮕﻲ داﺷﺖ از پلبیسیته ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري ﺷﺪ.
در ﺣﻘﻮق و ﻋﻠﻮم ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ رﻓﺮاﻧﺪوم ﺑﺮاي روﺷﻬﺎي ﺳﻴﺎﺳﻲ دوﻟﺖ، وﻟﻲ پلبیسیته ﺑﺮاي اﻣﻮر ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺳﻠﻄﻪ ﺣﻜﻮﻣﺘﻲ واﺑﺴﺘﮕﻲ دارد، ﻣﻮرد ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮد، رﻓﺮاﻧﺪوم و ﻳﺎ ﻫﻤﻪ ﭘﺮﺳﻲ، ﺑﺮاي اﻣﻮر ﻋﺎدي و ﻧﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ دوﻟﺘﻲ ﻧﺎﻣﻴﺪه ﻣﻴﺸﻮد.
ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ دﻳﮕﺮ، رﻓﺮاﻧﺪوم ﻧﻮﻋﻲ ﺷﺒﻪ پلبیسیته ﺑﻮده و ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ در اﻣﻮر و ﻣﻮارد ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺳﻠﻄﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻫﺎ و ﺗﻐﻴﻴﺮ رژﻳﻢ و ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ آﻧﻬﺎ واﺑﺴﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد، ﺑﻪ ﻛﺎر رود.
ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ پلبیسیته را در ﻋﻠﻮم و ﺣﻘﻮق ﺳﻴﺎﺳﻲ
Representative Democracy
و ﻳﺎ
« #دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ_ﻧﻤﺎدﻳﻦ» ﻣﻴﻨﺎﻣﻨﺪ.
🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#حکایت
حكيمی را پرسيدند:
چندين درختِ نامور که خدای عَزَّوَجَلَّ، آفريده است و برومند هيچ يک را آزاد نخوانده‌اند مگر سرو را که ثمره ای ندارد؛
درين چه حکمت است؟
گفت:
هردرختی را ثمره‌ای مُعيّن است که به وقتی معلوم به وجودِ آن تازه آيد و گاهی به عدمِ آن پژمرده شود
و سرو را هيچ ازين نيست و همه وقتی خوش است و اين صفتِ آزادگان است.
به آن‌چه مى‌گذرد دل مَنِه، كه دجله بسی
پس از خليفه بخواهد گذشت در بغداد
گرت ز دست برآيد، چو نخل باش كريم
ورت ز دست نيايد، چو سرو باش آزاد
#گلستان_سعدی
باب هشتم ،آداب صحبت🔥🌺
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#حکایت
حكيمی را پرسيدند:
چندين درختِ نامور که خدای عَزَّوَجَلَّ، آفريده است و برومند هيچ يک را آزاد نخوانده‌اند مگر سرو را که ثمره ای ندارد؛
درين چه حکمت است؟
گفت:
هردرختی را ثمره‌ای مُعيّن است که به وقتی معلوم به وجودِ آن تازه آيد و گاهی به عدمِ آن پژمرده شود
و سرو را هيچ ازين نيست و همه وقتی خوش است و اين صفتِ آزادگان است.
به آن‌چه مى‌گذرد دل مَنِه، كه دجله بسی
پس از خليفه بخواهد گذشت در بغداد
گرت ز دست برآيد، چو نخل باش كريم
ورت ز دست نيايد، چو سرو باش آزاد
#گلستان_سعدی
باب هشتم ،آداب صحبت🔥🌺
🆔👉 @iran_novin1
Forwarded from Reza Pahlavi - Official TG
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
.:
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#مجلس_مؤسسان_در_ایران
پس از استقرار مشروطیت در ایران سه بار مجلس مؤسسان در ایران تشکیل شد.
همچنین پس از سال ٥٧ نیز یک بار این مجلس تشکیل شد.
#شاهنشاهی_مشروطه
#مجلس_مؤسسان_نخست که در سال ۱۳۰۴ ه.ش تشکیل شد و اصول قانون اساسی را برای #انقراض_سلسله_قاجار و #استقرار_سلطنت_پهلوی تغییر داد.
#مجلس_مؤسسان_دوم که در سال ۱۳۲۸ ه.ش تشکیل شد و ضمن #افزایش_اختیارات_محمدرضا_شاه پهلوی، حق انحلال مجلس شورای ملی و مجلس سنا را به وی تفویض کرد.
#مجلس_مؤسسان_سوم که در سال ۱۳۴۶ ه.ش تشکیل شد و ضمن تعیین #ملکه_فرح_پهلوی_به_نیابت_سلطنت تا رسیدن ولیعهد شاهزاده رضا پهلوی به سن قانونی، تشکیل قانونی یک #شورای_سلطنت را در مواقع اضطراری (بیماری، غیبت و فوت پادشاه) پیش بینی نمود.
#جمهوری_اسلامی
پس از ۱۳۵۷ دو بار در خصوص قانون اساسی و نوشتن و تغییر ان اقدام شد
#نخست_مجلس_خبرگان_قانون_اساسی
که ۱۲ مرداد ۱۳۵۸ با رای مردم برگزیده شد و مسئولیتش بررسی نهایی پیش‌نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بود.
مصوب این مجلس در همه‌پرسی‌ای به تصویب ملت رسید.
#بار_دوم هئیتی به نام #شورای_بازنگری_قانون_اساسی که
در سال ۱۳۶۸ تشکیل شد و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را اصلاح کرد. ( ولایت فقیه را به ولایت مطلقه فقیه تعییر داد )
مصوب این شورا به همه‌پرسی گذاشته شد و تأیید شد.
🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#مجلس_مؤسسان_در_ایران
پس از استقرار مشروطیت در ایران سه بار مجلس مؤسسان در ایران تشکیل شد.
همچنین پس از سال ٥٧ نیز یک بار این مجلس تشکیل شد.
#شاهنشاهی_مشروطه
#مجلس_مؤسسان_نخست که در سال ۱۳۰۴ ه.ش تشکیل شد و اصول قانون اساسی را برای #انقراض_سلسله_قاجار و #استقرار_سلطنت_پهلوی تغییر داد.
#مجلس_مؤسسان_دوم که در سال ۱۳۲۸ ه.ش تشکیل شد و ضمن #افزایش_اختیارات_محمدرضا_شاه پهلوی، حق انحلال مجلس شورای ملی و مجلس سنا را به وی تفویض کرد.
#مجلس_مؤسسان_سوم که در سال ۱۳۴۶ ه.ش تشکیل شد و ضمن تعیین #ملکه_فرح_پهلوی_به_نیابت_سلطنت تا رسیدن ولیعهد شاهزاده رضا پهلوی به سن قانونی، تشکیل قانونی یک #شورای_سلطنت را در مواقع اضطراری (بیماری، غیبت و فوت پادشاه) پیش بینی نمود.
#جمهوری_اسلامی
پس از ۱۳۵۷ دو بار در خصوص قانون اساسی و نوشتن و تغییر ان اقدام شد
#نخست_مجلس_خبرگان_قانون_اساسی
که ۱۲ مرداد ۱۳۵۸ با رای مردم برگزیده شد و مسئولیتش بررسی نهایی پیش‌نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بود.
مصوب این مجلس در همه‌پرسی‌ای به تصویب ملت رسید.
#بار_دوم هئیتی به نام #شورای_بازنگری_قانون_اساسی که
در سال ۱۳۶۸ تشکیل شد و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را اصلاح کرد. ( ولایت فقیه را به ولایت مطلقه فقیه تعییر داد )
مصوب این شورا به همه‌پرسی گذاشته شد و تأیید شد.
🆔👉 @iran_novin1
[({🔥 @iran_novin1🔥})]
]🔥 ایران نوین 🔥[
#فراخوان_کمونیستهای_ایران_برای_تشکیل_مجلس_موسسان
وبـلاگ طـرفـداران ِ سـنـدِ مـنـتــشـر شــده در 28 اکـتـبــر 2008
۱۳۸۸ تیر ۱۴, یکشنبه
قسمت اول
#نبرد_برای_دموکراسی_و_ضرورت_تشکیل « #مجلس_موسسان »
بهزاد کاظمی
10 تیرماه 1388
شکاف در هیأت حاکمه، پیدایش بحران دیگری در ساختار «جمهوری اسلامی»، و عدم راهکار و راهبرد شفاف در رهبریِ جنبش موسوم به سبزها در مبارزه برای دموکراسی، باردیگر مسئله ی چگونگی دموکراتیزه کردن بنیادین جامعه را در مرکز مباحث مردم قرار داده است.
چگونگی استقرار دموکراسی پایدار در ایران امری است که از انقلاب مشروطه تا کنون، محور مسائل و تکالیف جامعه ی استبدادزده ی ما بوده و در حافظه ی تاریخی مردم نقش بسته است.
باید به یاد داشت که یکی از مهمترین خواسته های مردم در انقلاب 1357 ایران علیه خودکامگی رژیم پادشاهی، و تحقق «آزادی» بود. اما با سلطه ی روحانیت شیعه بر جنبش ضداستبدادی شاه، منجر به ارائه ی یک طرح مشخص عملی برای استقرار دموکراسی داده نشد و «بهار آزادی» تبدیل به زمستان طولانی خفقان سی ساله شد. بدین سان، مردم ایران از یک فرصت تاریخی که با خون هزاران نفر فراهم شده بود محروم شدند و از مبارزه برای ایجاد گزینه ای قانونمند، روشن و دموکراتیک برای رسیدن به آزادیهای سیاسی و مدنی پایدار بازماندند.
در آن دوره یکی از مطالبه هایی که به صورت کمرنگ در لابلای برنامه ی سیاسی برخی از نیروهای راست و چپ مطرح میشد تشکیل مجلس موسسان بود.
اما چرایی ضرورت انتخاب مجلس موسسان دموکراتیک با مانوورهای پیروان آیت الله خمینی/ ملی مذهبی، و دریوزگی یک بخش و اشتباهات متعدد بخش دیگر اپوزیسیون منحرف و فراموش شد.
آیت الله خمینی پیش از به قدرت رسیدن، با اکراه و البته در حرف، طرح مجلس موسسان را که از سوی نیروهای ملی/مذهبی ارائه شده بود، پذیرفته بود. اما تجربه نشان داد که او به آن اعتقادی نداشت.
آیت الله خمینی باشتاب برای مشروعیت بخشیدن به سلطه روحانیت شیعه، و کنترل و انحراف جنبش توده ای، یک رفراندم به راه انداخت و انتخاب میان دو گزینه ی رژیم پادشاهی و جمهوری اسلامی ر ا در برابر مردم گذاشت.
متاسفانه این ترفند خمینی هم مورد چالش جدی برخی از نیروهای مهم اپوزسیون قرار نگرفت.
رفراندم برای تعیین برخی سیاستها، سازوکار خوب، معقول و دموکراتیکی است. اما جامعه ای که از یک دوره ی طولانی سرکوب و خفقان بیرون آمده و امکان بحث و بررسی لازم و کافی پیرامون برنامه های سیاسی گرایشها و تشکلهای متعدد سیاسی را ندارد، چگونه میتواند درباره ی تنها دو شکل حکومتی تصمیم بگیرد؟
به ویژه این که یکی ازاین گزینه ها را در مبارزات روزمره ی خود رد کرده بود (سلطنت)، و هیچ اطلاع دقیق و روشنی از محتوای گزینه ی دیگر (جمهوری اسلامی) نداشت.
افزون براین، اصولا چرا فقط دو نوع حکومت را باید به رفراندم گذاشت؟
آیا مردم جامعه ای که قرنها زیر چکمه و نعلین مستبدان زیسته اند، از محتوای شکل و مضمون انواع گوناگون حکومتهای «دمکراتیک» اطلاع کافی دارند؟
اگر رفراندم بر سر تصمیم گیری درباره ی خود «جمهوری اسلامی» باشد، آن وقت این پرسشهای اساسی باقی می ماند، نوع حکومت جایگزین چیست؟
و تحت نظارت چه نیروی داخلی یا خارجی این رفراندم برگذار خواهد شد؟ به این نکته باز خواهیم گشت.
بنابراین، کسانی که هم اکنون شعار رفراندم را طرح میکنند توجه لازم به این نقصان مهم سیاسی و تجربه تلخ تاریخی نکرده اند.
مردم ایران را نباید منفعل سیاسی کرد.
رفراندم مردم را منفعل نگه میدارد.
توده های مردم، میبایست با دخالت و نظارت نمایندگان سازمانها و تشکلهای خود، فرایند دموکراتیکی را طی کنند، و در تجربه ی خود بیاموزند که شکل حکومتی و مضمون قانون اساسی برخاسته از برنامه های احزاب و نهادهای سیاسی گوناگون چیست.
پس از سپری شدن این دوره است که آنان قادر هستند آزادانه و آگاهانه و براساس شناخت کافی، نوع حکومت و قانون اساسی مورد دلخواه خود را از میان گزینه های گوناگون و براساس یک رفراندم همگانی انتخاب کنند و به اجرا گذارند.
ادامه دارد...
***
🆔👉 @iran_novin1
]🔥 ایران نوین 🔥[
#فراخوان_کمونیستهای_ایران_برای_تشکیل_مجلس_موسسان
وبـلاگ طـرفـداران ِ سـنـدِ مـنـتــشـر شــده در 28 اکـتـبــر 2008
۱۳۸۸ تیر ۱۴, یکشنبه
قسمت اول
#نبرد_برای_دموکراسی_و_ضرورت_تشکیل « #مجلس_موسسان »
بهزاد کاظمی
10 تیرماه 1388
شکاف در هیأت حاکمه، پیدایش بحران دیگری در ساختار «جمهوری اسلامی»، و عدم راهکار و راهبرد شفاف در رهبریِ جنبش موسوم به سبزها در مبارزه برای دموکراسی، باردیگر مسئله ی چگونگی دموکراتیزه کردن بنیادین جامعه را در مرکز مباحث مردم قرار داده است.
چگونگی استقرار دموکراسی پایدار در ایران امری است که از انقلاب مشروطه تا کنون، محور مسائل و تکالیف جامعه ی استبدادزده ی ما بوده و در حافظه ی تاریخی مردم نقش بسته است.
باید به یاد داشت که یکی از مهمترین خواسته های مردم در انقلاب 1357 ایران علیه خودکامگی رژیم پادشاهی، و تحقق «آزادی» بود. اما با سلطه ی روحانیت شیعه بر جنبش ضداستبدادی شاه، منجر به ارائه ی یک طرح مشخص عملی برای استقرار دموکراسی داده نشد و «بهار آزادی» تبدیل به زمستان طولانی خفقان سی ساله شد. بدین سان، مردم ایران از یک فرصت تاریخی که با خون هزاران نفر فراهم شده بود محروم شدند و از مبارزه برای ایجاد گزینه ای قانونمند، روشن و دموکراتیک برای رسیدن به آزادیهای سیاسی و مدنی پایدار بازماندند.
در آن دوره یکی از مطالبه هایی که به صورت کمرنگ در لابلای برنامه ی سیاسی برخی از نیروهای راست و چپ مطرح میشد تشکیل مجلس موسسان بود.
اما چرایی ضرورت انتخاب مجلس موسسان دموکراتیک با مانوورهای پیروان آیت الله خمینی/ ملی مذهبی، و دریوزگی یک بخش و اشتباهات متعدد بخش دیگر اپوزیسیون منحرف و فراموش شد.
آیت الله خمینی پیش از به قدرت رسیدن، با اکراه و البته در حرف، طرح مجلس موسسان را که از سوی نیروهای ملی/مذهبی ارائه شده بود، پذیرفته بود. اما تجربه نشان داد که او به آن اعتقادی نداشت.
آیت الله خمینی باشتاب برای مشروعیت بخشیدن به سلطه روحانیت شیعه، و کنترل و انحراف جنبش توده ای، یک رفراندم به راه انداخت و انتخاب میان دو گزینه ی رژیم پادشاهی و جمهوری اسلامی ر ا در برابر مردم گذاشت.
متاسفانه این ترفند خمینی هم مورد چالش جدی برخی از نیروهای مهم اپوزسیون قرار نگرفت.
رفراندم برای تعیین برخی سیاستها، سازوکار خوب، معقول و دموکراتیکی است. اما جامعه ای که از یک دوره ی طولانی سرکوب و خفقان بیرون آمده و امکان بحث و بررسی لازم و کافی پیرامون برنامه های سیاسی گرایشها و تشکلهای متعدد سیاسی را ندارد، چگونه میتواند درباره ی تنها دو شکل حکومتی تصمیم بگیرد؟
به ویژه این که یکی ازاین گزینه ها را در مبارزات روزمره ی خود رد کرده بود (سلطنت)، و هیچ اطلاع دقیق و روشنی از محتوای گزینه ی دیگر (جمهوری اسلامی) نداشت.
افزون براین، اصولا چرا فقط دو نوع حکومت را باید به رفراندم گذاشت؟
آیا مردم جامعه ای که قرنها زیر چکمه و نعلین مستبدان زیسته اند، از محتوای شکل و مضمون انواع گوناگون حکومتهای «دمکراتیک» اطلاع کافی دارند؟
اگر رفراندم بر سر تصمیم گیری درباره ی خود «جمهوری اسلامی» باشد، آن وقت این پرسشهای اساسی باقی می ماند، نوع حکومت جایگزین چیست؟
و تحت نظارت چه نیروی داخلی یا خارجی این رفراندم برگذار خواهد شد؟ به این نکته باز خواهیم گشت.
بنابراین، کسانی که هم اکنون شعار رفراندم را طرح میکنند توجه لازم به این نقصان مهم سیاسی و تجربه تلخ تاریخی نکرده اند.
مردم ایران را نباید منفعل سیاسی کرد.
رفراندم مردم را منفعل نگه میدارد.
توده های مردم، میبایست با دخالت و نظارت نمایندگان سازمانها و تشکلهای خود، فرایند دموکراتیکی را طی کنند، و در تجربه ی خود بیاموزند که شکل حکومتی و مضمون قانون اساسی برخاسته از برنامه های احزاب و نهادهای سیاسی گوناگون چیست.
پس از سپری شدن این دوره است که آنان قادر هستند آزادانه و آگاهانه و براساس شناخت کافی، نوع حکومت و قانون اساسی مورد دلخواه خود را از میان گزینه های گوناگون و براساس یک رفراندم همگانی انتخاب کنند و به اجرا گذارند.
ادامه دارد...
***
🆔👉 @iran_novin1
Forwarded from DidgahTV
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فرد بازداشتی چه حقوقی دارد؟
بیش ازهزار نفرطی اعتراضات سراسری کنونی توسط رژیم جنایتکاردستگیر شده واین موج سرکوب همچنان ادامه دارد
حقوق فرد بازداشتی را به گوش خانواده های این عزیزان برسانید
🌖 @DidgahTV
بیش ازهزار نفرطی اعتراضات سراسری کنونی توسط رژیم جنایتکاردستگیر شده واین موج سرکوب همچنان ادامه دارد
حقوق فرد بازداشتی را به گوش خانواده های این عزیزان برسانید
🌖 @DidgahTV
جنگ لازم نیست؛ مردم ایران کارِ جمهوری اسلامی را تمام خواهند کرد
نشریه آمریکن کنسرواتیو روز گذشته در تحلیلی نوشته حوادث هفته گذشته در ایران خواب خوش سیدعلی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی را پریشان کرده است.
در این مقاله آمده است: «درحالی که روز چهارشنبه ده‌ها هزار ایرانی در خیابان‌های تهران به پشتیبانی از جمهوری اسلامی راهپیمایی می‌کردند، سرلشکر پاسدار محمدعلی جعفری فرمانده سپاه اعلام کرد که "فتنه جدید" پایان گرفت».
جعفری تنها خودفریبی و خوش‌خیالی می‌کند.
اعتراضات هفته گذشته در سراسر ایران همچون انفجار رعد و برقی در شب تاریک فضای اجتماعی سیاسی ایران رهبران آن را از خواب خوش بیدار کرده است.
این اعتراضات پرزیدنت حسن روحانی را به‌خاطر شکست در کاهش تورم و بیکاری و نرساندن هیچ‌گونه منفعتی به مردم کشور پس از قرارداد هسته‌ای محکوم کرده است. اما محکومیت خامنه‌ای از سوی تظاهرکنندگان روی سیاست خارجی رژیم و دخالت‌های آن در عراق و سوریه و لبنان و یمن و غزه تمرکز داشته است.
جوانان ایرانی امروز خواهان آزادیهای اجتماعی و زندگی خوشبخت مادی و رفاهی هستند که هیچ رژیم مذهبی قادر به برآورده ساختن آنها نیست.
آیت‌الله‌های حاکم بر ایران که خود را مجری قوانین مذهبی و نماینده خدا می‌دانند چگونه می‌توانند آزادیهای مدنی و اجتماعی را که بنیادهای غربی و سکولار دارند به مردمشان هدیه بدهند بدون آنکه دیکتاتوری ایدئولوژیک خود را به خطر بیاندازند؟
سپاه پاسداران انقلاب چگونه میتواند منافع عظیم خود در اقتصاد ایران را ترک کند و دست از دخالت‌های خرابکارانه خود در کشورهای دیگر بردارد بدون آنکه دلیل وجودی خود را که می‌گوید مسئول صدور انقلاب است زیر سئوال ببرد؟
واقعیت این است که جمهوری اسلامی اصلاً برای بهبود اقتصاد، خوشبختی مادی، آزادیهای سیاسی و عدالت و برابری‌های اجتماعی تأسیس نشده بود. زیرا در ایدئولوژی آیت‌الله‌ها، این‌ها آن اموری هستند که در ایالات متحده آمریکا و جوامع غربی مورد نظر مردم هستند و انقلاب اسلامی برای نابود کردن این ارزش‌ها به وجود آمده است. تندروهای ایرانی، آخوندها و نظامیان هوادار آنها با قبول این ارزش‌ها به خودکشی سیاسی دست خواهند زد.
اعتراضات جاری در ایران بر این واقعیت صحه می‌گذارد که ۴۰ سال پس از وقوع، انقلاب اسلامی توانایی برآورده ساختن نیازها و آرزوهای نسل جوان کشور را از دست داده است.
مشکل بتوان گفت که این واقعیت هنوز بر رهبران جمهوری اسلامی روشن نشده باشد و همانطور که تاریخ سرانجام اتحاد جماهیر شوروی را به سقوط کشاند، اکنون بزرگترین دشمن جمهوری اسلامی گذشت زمان است.
آمریکا لازم نیست با این رژیم وارد جنگ بشود؛ زمان خودش کار آنها را خواهد ساخت
🆔👉 @iran_novin1
نشریه آمریکن کنسرواتیو روز گذشته در تحلیلی نوشته حوادث هفته گذشته در ایران خواب خوش سیدعلی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی را پریشان کرده است.
در این مقاله آمده است: «درحالی که روز چهارشنبه ده‌ها هزار ایرانی در خیابان‌های تهران به پشتیبانی از جمهوری اسلامی راهپیمایی می‌کردند، سرلشکر پاسدار محمدعلی جعفری فرمانده سپاه اعلام کرد که "فتنه جدید" پایان گرفت».
جعفری تنها خودفریبی و خوش‌خیالی می‌کند.
اعتراضات هفته گذشته در سراسر ایران همچون انفجار رعد و برقی در شب تاریک فضای اجتماعی سیاسی ایران رهبران آن را از خواب خوش بیدار کرده است.
این اعتراضات پرزیدنت حسن روحانی را به‌خاطر شکست در کاهش تورم و بیکاری و نرساندن هیچ‌گونه منفعتی به مردم کشور پس از قرارداد هسته‌ای محکوم کرده است. اما محکومیت خامنه‌ای از سوی تظاهرکنندگان روی سیاست خارجی رژیم و دخالت‌های آن در عراق و سوریه و لبنان و یمن و غزه تمرکز داشته است.
جوانان ایرانی امروز خواهان آزادیهای اجتماعی و زندگی خوشبخت مادی و رفاهی هستند که هیچ رژیم مذهبی قادر به برآورده ساختن آنها نیست.
آیت‌الله‌های حاکم بر ایران که خود را مجری قوانین مذهبی و نماینده خدا می‌دانند چگونه می‌توانند آزادیهای مدنی و اجتماعی را که بنیادهای غربی و سکولار دارند به مردمشان هدیه بدهند بدون آنکه دیکتاتوری ایدئولوژیک خود را به خطر بیاندازند؟
سپاه پاسداران انقلاب چگونه میتواند منافع عظیم خود در اقتصاد ایران را ترک کند و دست از دخالت‌های خرابکارانه خود در کشورهای دیگر بردارد بدون آنکه دلیل وجودی خود را که می‌گوید مسئول صدور انقلاب است زیر سئوال ببرد؟
واقعیت این است که جمهوری اسلامی اصلاً برای بهبود اقتصاد، خوشبختی مادی، آزادیهای سیاسی و عدالت و برابری‌های اجتماعی تأسیس نشده بود. زیرا در ایدئولوژی آیت‌الله‌ها، این‌ها آن اموری هستند که در ایالات متحده آمریکا و جوامع غربی مورد نظر مردم هستند و انقلاب اسلامی برای نابود کردن این ارزش‌ها به وجود آمده است. تندروهای ایرانی، آخوندها و نظامیان هوادار آنها با قبول این ارزش‌ها به خودکشی سیاسی دست خواهند زد.
اعتراضات جاری در ایران بر این واقعیت صحه می‌گذارد که ۴۰ سال پس از وقوع، انقلاب اسلامی توانایی برآورده ساختن نیازها و آرزوهای نسل جوان کشور را از دست داده است.
مشکل بتوان گفت که این واقعیت هنوز بر رهبران جمهوری اسلامی روشن نشده باشد و همانطور که تاریخ سرانجام اتحاد جماهیر شوروی را به سقوط کشاند، اکنون بزرگترین دشمن جمهوری اسلامی گذشت زمان است.
آمریکا لازم نیست با این رژیم وارد جنگ بشود؛ زمان خودش کار آنها را خواهد ساخت
🆔👉 @iran_novin1
✳️پلورالیسم سیاسی:
🔶پلورالیسم سیاسی به این معنا است که اقتدار همگانی در میان گروههای متعدد و متنوع پخش شود، تا این گروه ها مکمل یکدیگر بوده دولت به حفظ توازن طبیعی میان آنها بسنده کند و حاکمیت مطلق در دست دولت یا هیچ فرد یا نهادی نباشد.
🔺پلورالیسم سیاسی را یکی از اصول بنیادی دمکراسی لیبرال می دانند، و این البته به گفته ماکس وبر ، جامعه شناس معروف آلمانی، نمونه ای آرمانی جامعه پلورالیستی است که گویا تحقق نیافته است.
🔺در عرف جامعه شناسی ، پلورالیسم عبارت است از : جامعه ای که از گروههای نژادی مختلف یا گروههایی که دارای زندگی سیاسی و دینی مختلف می باشند، تشکیل یافته است.
#پلورالیسم_سیاسی
✅ سیاست شناسی
🆔👉 @iran_novin1
🔶پلورالیسم سیاسی به این معنا است که اقتدار همگانی در میان گروههای متعدد و متنوع پخش شود، تا این گروه ها مکمل یکدیگر بوده دولت به حفظ توازن طبیعی میان آنها بسنده کند و حاکمیت مطلق در دست دولت یا هیچ فرد یا نهادی نباشد.
🔺پلورالیسم سیاسی را یکی از اصول بنیادی دمکراسی لیبرال می دانند، و این البته به گفته ماکس وبر ، جامعه شناس معروف آلمانی، نمونه ای آرمانی جامعه پلورالیستی است که گویا تحقق نیافته است.
🔺در عرف جامعه شناسی ، پلورالیسم عبارت است از : جامعه ای که از گروههای نژادی مختلف یا گروههایی که دارای زندگی سیاسی و دینی مختلف می باشند، تشکیل یافته است.
#پلورالیسم_سیاسی
✅ سیاست شناسی
🆔👉 @iran_novin1
در پی فیلتریگ فضای مجازی توسط شورای عالی امنیت ملی با ریاست رئیس جمهور کشور
❗️ایت الله دکتر سید حسن روحانی
اسطوره رفع فیلترینگ ایران میشود .
ما اینیم😜
🆔👉 @iran_novin1
❗️ایت الله دکتر سید حسن روحانی
اسطوره رفع فیلترینگ ایران میشود .
ما اینیم😜
🆔👉 @iran_novin1
كودكى كه در عكس مشاهده مى كنيديكى از عوامل صهيونيستهاست كه بدستور برادر زن صدام مشغول جمع آورى غذا از سطل زباله است.
🆔👉 @iran_novin1
🆔👉 @iran_novin1
رضا شهابی آزاد شد 🌹
🆔👉 @iran_novin1
🆔👉 @iran_novin1