🔴 مَجازی که مُجاز نیست !
👈 کنشی در راه توسعه فضای مجازی ایران
✍ علیرضا مهدیه
فضای مجازی، فضایی هست که از طریق اینترنت و فناوری‌های دیجیتال ایجاد شده و هنوز هم می‌شود و در آن همه افراد می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کرده، اطلاعات و مطالب مختلف را به اشتراک بگذارند و با همه این اشتراکات زندگی کنند.
فضایی که فقط مجازی نیست و در واقعیت و حقیقت زندگی انسان نیز به شدت تاثیرگذار است و می‌تواند این تاثیرات را هر روز بیشتر و بیشتر کند.
این فضا شامل شبکه‌های اجتماعی، وب‌سایت‌ها، بازی‌ها و انواع دیگر پلتفرم‌های دیجیتال هم می‌شود و در این فضا به هر کاربر این امکان داده خواهد شد که بدون محدودیت‌های جغرافیایی، ارتباط ایجاد کند و به محتواهای موردنظرش دسترسی داشته باشد و این فضا می‌تواند به همه کسب‌وکارها نیز فرصت‌های تبلیغاتی و تجاری دهد.
و اما فضای مجازی نیز همانند بسیاری از فضاهای واقعی، دارای مزیت‌ها، فرصت‌ها، تهدیدها و چالش‌هایی هست که می‌شود با درایت و مدیریت صحیح، از آن استفاده کرده و توسعه اجتماعی، اقتصادی و صنعتی را پدیدار کرد.
و مزایای فراوان اجتماعی تا اقتصادی این فضاها را کسب کرده و چالش‌هایی چون موارد امنیتی، حریم خصوصی و انتشار اطلاعات نادرست را به حداقل رسانده و توسعه ساخت.
توسعه در فضایی را ساخت که یک فرآیند تک‌بعدی و تک‌وجهی نیست و شامل عوامل مختلفی می‌شود که سیستم حکمرانی باید به این عوامل بپردازد تا بشود تهدیدات را به فرصت‌هایی بزرگتر تبدیل کرد.
عواملی چون توسعه زیرساخت‌های فناوری که شامل اینترنت پرسرعت، شبکه‌های بی‌سیم، سرورها و مراکز داده می‌شود و توسعه نرم‌افزارها و پلتفرم‌ها که شامل اپلیکیشن‌ها، وب‌سایت‌ها و ساختار مدیریت محتوا خواهد شد.
توسعه در تولید محتوای باکیفیت و متنوع که یک عامل کلیدی در توسعه فضای مجازی می‌باشد و این محتواها می‌توانند شامل مقالات، يادداشت‌ها، ویدئوها، پادکست‌ها، توییت‌ها و سایر اشکال رسانه‌ای موثر باشند.
آموزش و فرهنگ‌سازی نیز باید توسعه یابد و افزایش آگاهی و مهارت‌های دیجیتال در بین عامه مردم و به‌ویژه در زمینه امنیت سایبری، حریم خصوصی و روش نشر اطلاعات و اخبار، که اهمیت بالایی دارند.
توسعه قوانین و مقررات مربوط به فضای مجازی که از جمله موارد مرتبط به امنیت جامعه و حقوق کاربران و پدیدآورندگان است که می‌تواند فضای مجازی را به محیطی امن‌تر و پایدارتر تبدیل کند.
ترویج نوآوری‌ها و تحقیق و توسعه که باعث رشد فناوری‌های نوین همچون هوش مصنوعی، بلاک‌چین و اینترنت اشیاء، خواهد شد و پیشرفت‌های زیادی ایجاد خواهد کرد.
و همکاری‌های بین‌المللی میان کشورها، سازمان‌ها و شرکت‌های فناوری که می‌تواند به تبادل دانش و تجربیات بیانجامد و توسعه این فضا را تسریع کرده و به‌روزرسانی کند.
و اما مدیریت محدودیت‌ها و فیلترینگ که این عامل در کشور ما به صورت همزمان و در تضاد با سایر عوامل هست و بصورت معکوس عمل کرده و توسعه، رشد و پیشرفت و تلاش‌های صورت گرفته را از بین می‌برد و بايسته و شایسته است که در راس برنامه‌ها قرار بگیرد.
برنامه‌هایی که باید این فضای مَجازی را به فضای مُجازی تبدیل کنند که از یک دختر نوجوان تا یک مرد سالخورده بتواند از آن استفاده کند و حال زندگی‌اش بهتر شود و شادتر و مفیدتر باشد و زیستنش را جشن بگیرد ..
#ایران
#رسانه
#توسعه
T.me/industromy
👈 کنشی در راه توسعه فضای مجازی ایران
✍ علیرضا مهدیه
فضای مجازی، فضایی هست که از طریق اینترنت و فناوری‌های دیجیتال ایجاد شده و هنوز هم می‌شود و در آن همه افراد می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کرده، اطلاعات و مطالب مختلف را به اشتراک بگذارند و با همه این اشتراکات زندگی کنند.
فضایی که فقط مجازی نیست و در واقعیت و حقیقت زندگی انسان نیز به شدت تاثیرگذار است و می‌تواند این تاثیرات را هر روز بیشتر و بیشتر کند.
این فضا شامل شبکه‌های اجتماعی، وب‌سایت‌ها، بازی‌ها و انواع دیگر پلتفرم‌های دیجیتال هم می‌شود و در این فضا به هر کاربر این امکان داده خواهد شد که بدون محدودیت‌های جغرافیایی، ارتباط ایجاد کند و به محتواهای موردنظرش دسترسی داشته باشد و این فضا می‌تواند به همه کسب‌وکارها نیز فرصت‌های تبلیغاتی و تجاری دهد.
و اما فضای مجازی نیز همانند بسیاری از فضاهای واقعی، دارای مزیت‌ها، فرصت‌ها، تهدیدها و چالش‌هایی هست که می‌شود با درایت و مدیریت صحیح، از آن استفاده کرده و توسعه اجتماعی، اقتصادی و صنعتی را پدیدار کرد.
و مزایای فراوان اجتماعی تا اقتصادی این فضاها را کسب کرده و چالش‌هایی چون موارد امنیتی، حریم خصوصی و انتشار اطلاعات نادرست را به حداقل رسانده و توسعه ساخت.
توسعه در فضایی را ساخت که یک فرآیند تک‌بعدی و تک‌وجهی نیست و شامل عوامل مختلفی می‌شود که سیستم حکمرانی باید به این عوامل بپردازد تا بشود تهدیدات را به فرصت‌هایی بزرگتر تبدیل کرد.
عواملی چون توسعه زیرساخت‌های فناوری که شامل اینترنت پرسرعت، شبکه‌های بی‌سیم، سرورها و مراکز داده می‌شود و توسعه نرم‌افزارها و پلتفرم‌ها که شامل اپلیکیشن‌ها، وب‌سایت‌ها و ساختار مدیریت محتوا خواهد شد.
توسعه در تولید محتوای باکیفیت و متنوع که یک عامل کلیدی در توسعه فضای مجازی می‌باشد و این محتواها می‌توانند شامل مقالات، يادداشت‌ها، ویدئوها، پادکست‌ها، توییت‌ها و سایر اشکال رسانه‌ای موثر باشند.
آموزش و فرهنگ‌سازی نیز باید توسعه یابد و افزایش آگاهی و مهارت‌های دیجیتال در بین عامه مردم و به‌ویژه در زمینه امنیت سایبری، حریم خصوصی و روش نشر اطلاعات و اخبار، که اهمیت بالایی دارند.
توسعه قوانین و مقررات مربوط به فضای مجازی که از جمله موارد مرتبط به امنیت جامعه و حقوق کاربران و پدیدآورندگان است که می‌تواند فضای مجازی را به محیطی امن‌تر و پایدارتر تبدیل کند.
ترویج نوآوری‌ها و تحقیق و توسعه که باعث رشد فناوری‌های نوین همچون هوش مصنوعی، بلاک‌چین و اینترنت اشیاء، خواهد شد و پیشرفت‌های زیادی ایجاد خواهد کرد.
و همکاری‌های بین‌المللی میان کشورها، سازمان‌ها و شرکت‌های فناوری که می‌تواند به تبادل دانش و تجربیات بیانجامد و توسعه این فضا را تسریع کرده و به‌روزرسانی کند.
و اما مدیریت محدودیت‌ها و فیلترینگ که این عامل در کشور ما به صورت همزمان و در تضاد با سایر عوامل هست و بصورت معکوس عمل کرده و توسعه، رشد و پیشرفت و تلاش‌های صورت گرفته را از بین می‌برد و بايسته و شایسته است که در راس برنامه‌ها قرار بگیرد.
برنامه‌هایی که باید این فضای مَجازی را به فضای مُجازی تبدیل کنند که از یک دختر نوجوان تا یک مرد سالخورده بتواند از آن استفاده کند و حال زندگی‌اش بهتر شود و شادتر و مفیدتر باشد و زیستنش را جشن بگیرد ..
#ایران
#رسانه
#توسعه
T.me/industromy
Telegram
صنعت و اقتصاد
به روزترین مباحث تحلیلی، صنعتی و اقتصادی ایران و جهان
instagram.com/industromy
twitter.com/industromy
مشاوره در خصوص صنعت، معدن، تجارت و توسعه پایدار :
https://zil.ink/industromy
admin : @armahdieh
instagram.com/industromy
twitter.com/industromy
مشاوره در خصوص صنعت، معدن، تجارت و توسعه پایدار :
https://zil.ink/industromy
admin : @armahdieh
🔴 افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای در گوگل
👈 با افزایش تعداد مراکز داده در گوگل، این شرکت به میزان انرژی بیشتری نیاز داشته و بنابراین از اهداف اقلیمی خود دور افتاده و افزایش 48 درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای و در طی 5 سال رخ داده است.
گوگل در گزارش زیست‌محیطی سالانه خود فاش کرد که انتشار گازهای گلخانه‌ای این غول فناوری در سال 2023 نسبت به سال قبل، 13 درصد افزایش یافته است.
مراکز داده نقش مهمی در آموزش و اجرای مدل‌هایی ایفا می‌کنند که زیربنای هوش مصنوعی مانند Google's Gemini و OpenAI's GPT-4 و ربات گفتگوی ChatGPT هستند.
و احتمالا رسیدن به هدف انتشار خالص صفر تا سال 2030 آسان نخواهد بود و تعهد برای کاهش انتشار دی‌اکسیدکربن در برابر تعهد سرمایه‌گذاری هنگفت در محصولات هوش مصنوعی قرار گرفته که برای آموزش و استقرار به انرژی قابل‌توجهی نیاز دارند.
آژانس بین‌المللی انرژی تخمین می‌زند که کل مصرف برق مراکز داده احتمالا از سال 2022 دو برابر شده و تقریبا به‌اندازه کل تقاضای برق ژاپن در سال 2026 خواهد بود.
#محیط_زیست
#تکنولوژی
@industromy
👈 با افزایش تعداد مراکز داده در گوگل، این شرکت به میزان انرژی بیشتری نیاز داشته و بنابراین از اهداف اقلیمی خود دور افتاده و افزایش 48 درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای و در طی 5 سال رخ داده است.
گوگل در گزارش زیست‌محیطی سالانه خود فاش کرد که انتشار گازهای گلخانه‌ای این غول فناوری در سال 2023 نسبت به سال قبل، 13 درصد افزایش یافته است.
مراکز داده نقش مهمی در آموزش و اجرای مدل‌هایی ایفا می‌کنند که زیربنای هوش مصنوعی مانند Google's Gemini و OpenAI's GPT-4 و ربات گفتگوی ChatGPT هستند.
و احتمالا رسیدن به هدف انتشار خالص صفر تا سال 2030 آسان نخواهد بود و تعهد برای کاهش انتشار دی‌اکسیدکربن در برابر تعهد سرمایه‌گذاری هنگفت در محصولات هوش مصنوعی قرار گرفته که برای آموزش و استقرار به انرژی قابل‌توجهی نیاز دارند.
آژانس بین‌المللی انرژی تخمین می‌زند که کل مصرف برق مراکز داده احتمالا از سال 2022 دو برابر شده و تقریبا به‌اندازه کل تقاضای برق ژاپن در سال 2026 خواهد بود.
#محیط_زیست
#تکنولوژی
@industromy
🔴 مطمئن‌ترین سازندگان خودرو
👈 نشریه تخصصی و معتبر کانسومر ریپورتز که برندها را رتبه‌بندی می‌کند، نشان می‌دهد که مدل‌های جدید سازندگان خودرو در چه شرایط اطمینان‌بخشی قرار گرفته‌اند.
برندهای ژاپنی لکسوس و تویوتا و برند انگلیسی مینی، سه برند قابل اعتماد در رتبه‌بندی سالانه برندهای قابل اطمینان خودرو می‌باشند و جالب است که برندهای ژاپنی سال گذشته که هر دو محصول شرکت تویوتا هستند، جای خود را عوض کرده‌اند.
خودروساز ژاپنی هوندا نیز با برند لوکس آکورا، در رتبه چهارم و برند اصلی هوندا در رتبه پنجم قرار گرفته است و ژاپنی‌ها، رتبه‌های بالایی در این ارزیابی کسب کرده‌اند.
#صنعت_خودرو
#توسعه
@industromy
👈 نشریه تخصصی و معتبر کانسومر ریپورتز که برندها را رتبه‌بندی می‌کند، نشان می‌دهد که مدل‌های جدید سازندگان خودرو در چه شرایط اطمینان‌بخشی قرار گرفته‌اند.
برندهای ژاپنی لکسوس و تویوتا و برند انگلیسی مینی، سه برند قابل اعتماد در رتبه‌بندی سالانه برندهای قابل اطمینان خودرو می‌باشند و جالب است که برندهای ژاپنی سال گذشته که هر دو محصول شرکت تویوتا هستند، جای خود را عوض کرده‌اند.
خودروساز ژاپنی هوندا نیز با برند لوکس آکورا، در رتبه چهارم و برند اصلی هوندا در رتبه پنجم قرار گرفته است و ژاپنی‌ها، رتبه‌های بالایی در این ارزیابی کسب کرده‌اند.
#صنعت_خودرو
#توسعه
@industromy
🔴 ادامه تولید بالای نفت در آمریکا
👈 تولید نفت ایالات‌متحده در ماه می به 13.2 میلیون بشکه در روز رسید که 46 درصد بیشتر از تولید عربستان بوده است.
#نفت
@industromy
👈 تولید نفت ایالات‌متحده در ماه می به 13.2 میلیون بشکه در روز رسید که 46 درصد بیشتر از تولید عربستان بوده است.
#نفت
@industromy
🔴 روسیه بازار نیکل اروپا را از دست داده و اندونزی جایگزین شده است
👈 پس از تحریم روسیه، واردات نیکل اروپا از اندونزی رکورد زده و به 87458 تن رسیده و این کشور بازار نیکل اروپا را به دست آورده است.
#کامودیتی
#معدن
@industromy
👈 پس از تحریم روسیه، واردات نیکل اروپا از اندونزی رکورد زده و به 87458 تن رسیده و این کشور بازار نیکل اروپا را به دست آورده است.
#کامودیتی
#معدن
@industromy
🔴 سرمایه‌گذاری در معدن نشتی دارد
✍ سجاد غرقی
👈 معادن را به دو بخش، معادن بزرگ و کوچک تقسیم کنیم؛ معادن بزرگ که با سرمایه‌گذاری دولتی و از محل بودجه عمومی عمدتاً در دهه‌های ۶۰ یا ۷۰ اکتشاف آنها آغاز شد و شروع به بهره‌برداری کرده‌اند.
از لحاظ تعداد، بیش از ۹۵ درصد معادن کشور کوچک‌مقیاس هستند که سهم اشتغال‌زایی آنها حدود ۸۵ درصد از این بخش است؛ معادن بزرگ که از صرفه‌مقیاس بهره‌مند هستند با فشار سیاستی حاکمیت، از دهه ۹۰ تا به امروز مجبور به تمرکز سرمایه‌گذاری بر تکمیل زنجیره‌ها شدند و سود ناشی از سرمایه‌گذاری‌های معدنی دهه‌های ۶۰ و ۷۰ را کمتر به سمت توسعه صنعت معدن‌کاری و اکتشاف ذخایر جدید و بیشتر به سمت تکمیل زنجیره بدون لحاظ ارزش افزوده هدایت می‌کنند.
تغییرات اندک رویکرد سیاست‌گذاری در دو سال موجب شده که تولید ناخالص داخلی بخش معدن از منفی ۲ درصد در سال ۱۴۰۰ به مثبت ۷.۱درصد در ۱۴۰۲ بهبود پیدا کند و نرخ تورم تولیدکننده در این بخش نیز از حدود ۱۲۰ درصد بهار ۱۴۰۰ به ۳۰ درصد در ۱۴۰۲ کاهش یابد؛ این بدان معنی است که کوچک‌ترین تغییرات رویکردی در حکمرانی اثرات قابل توجهی خواهد داشت.
مسائل معدن کشور انباشتی از موضوعات نو و کهنه است؛ از مشکل دسترسی به زمین و چالش با سازمان‌های منابع طبیعی، انرژی اتمی و محیط زیست گرفته تا مساله تامین و واردات ماشین‌آلات و همچنین موضوع نحوه محاسبه حقوق دولتی و مصارف خارج از قانون، افزایش قیمت مواد ناریه و مواردی از این دست که مانع توسعه بخش معدن در کشور شده است.
موضوع کلیدی بخش معدن بیش از همه، عدم امکان انباشت سود مولد است؛ از این منظر تامین مالی و سرمایه‌گذاری معدنی دچار خون‌ریزی است. انباشت سود مولد امکان تولید راه‌حل برای چالش‌های صنعت را فراهم می‌کند و در واقع شرط لازم بقا و توسعه سوددهی هر بنگاه و بخش اقتصادی است.
واقعیت این است که چه برای تامین مالی تولید و چه برای سرمایه‌گذاری‌های توسعه‌ای، چهار منبع بیشتر وجود ندارد؛ اول استفاده از تسهیلات بانکی و بازار سرمایه، دوم سرمایه‌گذاری خارجی، سوم فروش داخلی و چهارم صادرات.
در بخش اول به دلیل نرخ بهره بالا و ناترازی نظام مالی عملاً امکان اخذ تسهیلات اقتصادی از بانک‌ها نیست و بنابراین از این بخش نمی‌توان استفاده کرد. همچنین با توجه به دیربازده و پرریسک بودن معادن و اعمال تحریم‌ها ورود سرمایه‌گذاران خارجی با چالش‌های متعددی همراه است. در ۱۵ سال اخیر شاهد ورود سرمایه‌گذاران خارجی به اقتصادی کشور نبودیم چه برسد به بخش معدن که ریسک بالاتری در مقایسه با سایر بخش‌ها دارد.
فروش صادراتی و فروش داخل به عنوان تنها منشاء درآمدی بخش معدن شناخته می‌شود؛ این دو منبع نیز با دو مانع مواجه هستند؛ در صادرات با عوارض صادراتی و در فروش داخلی با قیمتگذاری دستوری. به دلیل وضع عوارض صادراتی که هرساله معدنکاران با آن روبه‌رو هستند امکان ارزآوری در بخش معدن تحت عنوان غلط مصطلح مبارزه با خام فروشی محدود شده است؛ باید توجه کرد در سال ۱۴۰۲ کمتر از ۲ درصد از کل تولیدات محصولات معدنی مشتمل بر ۶۴۴ میلیون تن صادر و به اصطلاح خام‌فروشی شده است.
با اعمال قیمتگذاری دستوری و سرکوب قیمت‌ها، عملا فروش داخلی به ویژه برای کوچک‌مقیاس‌ها به منبع حفظ حیات روزمره معدنکاران تبدیل شده و سرمایه‌گذاری توسعه‌ای در این بخش را عملا ناممکن کرده است. سرمایه‌گذاری در بخش معدن، پرریسک، دیربازده و وابسته به مقیاس است. از طرفی بازار کامودیتی‌ها، چرخه‌ای و پرتلاطم یا به اصطلاح شامل «قله‌های سود و دره‌های مرگ» است.
سرمایه‌گذاری در بخش معدن دچار نشتی است. برای حل این معضل در وهله اول باید قیمتگذاری دستوری حذف و عوارض صادراتی در خصوص محصولات معدنی لغو شود که با این شرایط سرمایه‌گذاری‌ها حفظ و عرصه برای سرمایه‌گذاران داخلی جدید باز خواهد شد.
توسعه پایدار معدن در گرو چند جانبه عمل کردن است؛ یعنی باید هم بازار‌های صادراتی را توسعه دهیم و هم نیاز‌های داخل را با قیمت رقابتی تامین کنیم، تنها در این صورت است که بخش معدن می‌تواند به ظرفیت رشدی که دارد برسد.
#اقتصادایران
#معدن
T.me/industromy
✍ سجاد غرقی
👈 معادن را به دو بخش، معادن بزرگ و کوچک تقسیم کنیم؛ معادن بزرگ که با سرمایه‌گذاری دولتی و از محل بودجه عمومی عمدتاً در دهه‌های ۶۰ یا ۷۰ اکتشاف آنها آغاز شد و شروع به بهره‌برداری کرده‌اند.
از لحاظ تعداد، بیش از ۹۵ درصد معادن کشور کوچک‌مقیاس هستند که سهم اشتغال‌زایی آنها حدود ۸۵ درصد از این بخش است؛ معادن بزرگ که از صرفه‌مقیاس بهره‌مند هستند با فشار سیاستی حاکمیت، از دهه ۹۰ تا به امروز مجبور به تمرکز سرمایه‌گذاری بر تکمیل زنجیره‌ها شدند و سود ناشی از سرمایه‌گذاری‌های معدنی دهه‌های ۶۰ و ۷۰ را کمتر به سمت توسعه صنعت معدن‌کاری و اکتشاف ذخایر جدید و بیشتر به سمت تکمیل زنجیره بدون لحاظ ارزش افزوده هدایت می‌کنند.
تغییرات اندک رویکرد سیاست‌گذاری در دو سال موجب شده که تولید ناخالص داخلی بخش معدن از منفی ۲ درصد در سال ۱۴۰۰ به مثبت ۷.۱درصد در ۱۴۰۲ بهبود پیدا کند و نرخ تورم تولیدکننده در این بخش نیز از حدود ۱۲۰ درصد بهار ۱۴۰۰ به ۳۰ درصد در ۱۴۰۲ کاهش یابد؛ این بدان معنی است که کوچک‌ترین تغییرات رویکردی در حکمرانی اثرات قابل توجهی خواهد داشت.
مسائل معدن کشور انباشتی از موضوعات نو و کهنه است؛ از مشکل دسترسی به زمین و چالش با سازمان‌های منابع طبیعی، انرژی اتمی و محیط زیست گرفته تا مساله تامین و واردات ماشین‌آلات و همچنین موضوع نحوه محاسبه حقوق دولتی و مصارف خارج از قانون، افزایش قیمت مواد ناریه و مواردی از این دست که مانع توسعه بخش معدن در کشور شده است.
موضوع کلیدی بخش معدن بیش از همه، عدم امکان انباشت سود مولد است؛ از این منظر تامین مالی و سرمایه‌گذاری معدنی دچار خون‌ریزی است. انباشت سود مولد امکان تولید راه‌حل برای چالش‌های صنعت را فراهم می‌کند و در واقع شرط لازم بقا و توسعه سوددهی هر بنگاه و بخش اقتصادی است.
واقعیت این است که چه برای تامین مالی تولید و چه برای سرمایه‌گذاری‌های توسعه‌ای، چهار منبع بیشتر وجود ندارد؛ اول استفاده از تسهیلات بانکی و بازار سرمایه، دوم سرمایه‌گذاری خارجی، سوم فروش داخلی و چهارم صادرات.
در بخش اول به دلیل نرخ بهره بالا و ناترازی نظام مالی عملاً امکان اخذ تسهیلات اقتصادی از بانک‌ها نیست و بنابراین از این بخش نمی‌توان استفاده کرد. همچنین با توجه به دیربازده و پرریسک بودن معادن و اعمال تحریم‌ها ورود سرمایه‌گذاران خارجی با چالش‌های متعددی همراه است. در ۱۵ سال اخیر شاهد ورود سرمایه‌گذاران خارجی به اقتصادی کشور نبودیم چه برسد به بخش معدن که ریسک بالاتری در مقایسه با سایر بخش‌ها دارد.
فروش صادراتی و فروش داخل به عنوان تنها منشاء درآمدی بخش معدن شناخته می‌شود؛ این دو منبع نیز با دو مانع مواجه هستند؛ در صادرات با عوارض صادراتی و در فروش داخلی با قیمتگذاری دستوری. به دلیل وضع عوارض صادراتی که هرساله معدنکاران با آن روبه‌رو هستند امکان ارزآوری در بخش معدن تحت عنوان غلط مصطلح مبارزه با خام فروشی محدود شده است؛ باید توجه کرد در سال ۱۴۰۲ کمتر از ۲ درصد از کل تولیدات محصولات معدنی مشتمل بر ۶۴۴ میلیون تن صادر و به اصطلاح خام‌فروشی شده است.
با اعمال قیمتگذاری دستوری و سرکوب قیمت‌ها، عملا فروش داخلی به ویژه برای کوچک‌مقیاس‌ها به منبع حفظ حیات روزمره معدنکاران تبدیل شده و سرمایه‌گذاری توسعه‌ای در این بخش را عملا ناممکن کرده است. سرمایه‌گذاری در بخش معدن، پرریسک، دیربازده و وابسته به مقیاس است. از طرفی بازار کامودیتی‌ها، چرخه‌ای و پرتلاطم یا به اصطلاح شامل «قله‌های سود و دره‌های مرگ» است.
سرمایه‌گذاری در بخش معدن دچار نشتی است. برای حل این معضل در وهله اول باید قیمتگذاری دستوری حذف و عوارض صادراتی در خصوص محصولات معدنی لغو شود که با این شرایط سرمایه‌گذاری‌ها حفظ و عرصه برای سرمایه‌گذاران داخلی جدید باز خواهد شد.
توسعه پایدار معدن در گرو چند جانبه عمل کردن است؛ یعنی باید هم بازار‌های صادراتی را توسعه دهیم و هم نیاز‌های داخل را با قیمت رقابتی تامین کنیم، تنها در این صورت است که بخش معدن می‌تواند به ظرفیت رشدی که دارد برسد.
#اقتصادایران
#معدن
T.me/industromy
Telegram
صنعت و اقتصاد
به روزترین مباحث تحلیلی، صنعتی و اقتصادی ایران و جهان
instagram.com/industromy
twitter.com/industromy
مشاوره در خصوص صنعت، معدن، تجارت و توسعه پایدار :
https://zil.ink/industromy
admin : @armahdieh
instagram.com/industromy
twitter.com/industromy
مشاوره در خصوص صنعت، معدن، تجارت و توسعه پایدار :
https://zil.ink/industromy
admin : @armahdieh
بهترین تعطیلات آخر هفته، کدام یک از روزها می‌باشد؟
Anonymous Poll
18%
پنجشنبه و جمعه
74%
جمعه و شنبه
8%
فقط جمعه
🔴 20 صنعت برتر جهان
👈 بازار صنعتی دنیا قرار است با فرصت‌ها و چالش‌هایی در صنایع مختلف روبرو شود و با توجه به حمایت ایالات‌متحده از بخش صنعتی و قانون کاهش تورم، سرمایه‌گذاری‌ها در تولید و فناوری‌های پاک از سال 2021 تقریبا سه برابر شده است که نشان دهنده چشم‌انداز امیدوار کننده برای سال 2024 است.
نیمه‌رساناها در صدر فهرست 20 صنعت برتر جهان در سال 2024 قرار دارند و در حقیقت فروش نیمه‌هادی‌ها بیش از 0.5 درصد از تولید ناخالص داخلی دنیا را در سال‌های اخیر به خود اختصاص داده است.
شرکت‌های تولید محتوا و اطلاعات اینترنتی نیز برای اقتصاد جهانی ضروری هستند و بسترهایی را برای اشتراک‌گذاری اطلاعات، ارتباطات و خدمات دیجیتالی فراهم می‌کنند.
این شرکت‌ها نه تنها نوآوری را هدایت می‌کنند، بلکه میلیون‌ها شغل در اقتصاد دیجیتال ایجاد می‌کنند، از جمله نقش‌هایی برای توسعه‌دهندگان اپلیکیشن، بازاریابان دیجیتال و تولیدکنندگان محتوا.
جالب است که صنعت نفت و گاز با تمام اهمیت و حجم اقتصادی خود، در رتبه دهم این لیست جای گرفته است.
#تکنولوژی
#صنعت
@industromy
👈 بازار صنعتی دنیا قرار است با فرصت‌ها و چالش‌هایی در صنایع مختلف روبرو شود و با توجه به حمایت ایالات‌متحده از بخش صنعتی و قانون کاهش تورم، سرمایه‌گذاری‌ها در تولید و فناوری‌های پاک از سال 2021 تقریبا سه برابر شده است که نشان دهنده چشم‌انداز امیدوار کننده برای سال 2024 است.
نیمه‌رساناها در صدر فهرست 20 صنعت برتر جهان در سال 2024 قرار دارند و در حقیقت فروش نیمه‌هادی‌ها بیش از 0.5 درصد از تولید ناخالص داخلی دنیا را در سال‌های اخیر به خود اختصاص داده است.
شرکت‌های تولید محتوا و اطلاعات اینترنتی نیز برای اقتصاد جهانی ضروری هستند و بسترهایی را برای اشتراک‌گذاری اطلاعات، ارتباطات و خدمات دیجیتالی فراهم می‌کنند.
این شرکت‌ها نه تنها نوآوری را هدایت می‌کنند، بلکه میلیون‌ها شغل در اقتصاد دیجیتال ایجاد می‌کنند، از جمله نقش‌هایی برای توسعه‌دهندگان اپلیکیشن، بازاریابان دیجیتال و تولیدکنندگان محتوا.
جالب است که صنعت نفت و گاز با تمام اهمیت و حجم اقتصادی خود، در رتبه دهم این لیست جای گرفته است.
#تکنولوژی
#صنعت
@industromy
🔴 بزرگترین سدهای برق آبی در جهان
👈 برق آبی جزو بزرگترین منابع تولید انرژی‌های تجدیدپذیر می‌باشد و این نوع انرژی توسط نیروگاه‌های برق آبی تولید می‌شود که اساسا سدهای بزرگی هستند که از جریان آب برای چرخاندن توربین‌های خود استفاده می‌کنند.
طبق داده‌های ظرفیت سدهای بزرگ جهان، پنج سد بزرگ و براساس حداکثر خروجی آنها رتبه‌بندی شده‌اند که در کشورهای چین، برزیل، پاراگوئه و ونزوئلا قرار دارند.
#انرژی
@industromy
👈 برق آبی جزو بزرگترین منابع تولید انرژی‌های تجدیدپذیر می‌باشد و این نوع انرژی توسط نیروگاه‌های برق آبی تولید می‌شود که اساسا سدهای بزرگی هستند که از جریان آب برای چرخاندن توربین‌های خود استفاده می‌کنند.
طبق داده‌های ظرفیت سدهای بزرگ جهان، پنج سد بزرگ و براساس حداکثر خروجی آنها رتبه‌بندی شده‌اند که در کشورهای چین، برزیل، پاراگوئه و ونزوئلا قرار دارند.
#انرژی
@industromy
🔴 ارزش دارایی‌های جهان
👈 در میزان ارزش بازار دارایی‌های جهان، املاک در صدر قرارگرفته است.
#بازارسرمایه
#مسکن
@industromy
👈 در میزان ارزش بازار دارایی‌های جهان، املاک در صدر قرارگرفته است.
#بازارسرمایه
#مسکن
@industromy
🔴 داستان زنگزور
✍️ آرش رئیسی‌نژاد
👈 جاده گوریس - قاپان در سیونیک ارمنستان؛ جاده‌ای که پس از پیروزی باکو در جنگِ دوم قره‌باغ، دسترسی ایران به ایروان، پایتختِ ارمنستان را با مشکل مواجه ساخته است.
باکو بدون معامله‌ی مسکو - آنکارا نمی‌تواند قره‌باغ را دوباره پس بگیرد. پس خواهانِ دسترسی به نخجوان و ترکیه از طریقِ کریدورِ زنگزور در استان سیونیک ارمنستان است.
کریدور تنها شامل جاده‌های ترانزیتی و راه‌آهن نیست؛ بلکه، دربردارنده‌ی شبکه لوله‌های انرژی، زیرساخت‌های تجاری و خطوط فیبر نوری است. در واقع، کریدور دو نقطه‌ی جغرافیایی الف و ب را بهم می‌پیونداند و همزمان، زیرساختِ اقتصادی، حقوقی و اخیراً تکنولوژیک میان این دو نقطه را نیز تغییر می‌دهد.
راه‌اندازی کریدور در قفقاز می‌تواند با درهم‌تنیدگی اقتصادی، از تنش‌ها میان باکو و ایروان بکاهد. مشکل اما درخواستِ باکو برای کنترلِ کریدورِ زنگزور است. تاریخ ثابت کرده که «نخست، راه می‌آید و پس از آن، تسخیر سرزمینی!» راه‌اندازی کریدورِ زنگزور را گامِ نخست باکو در جاه‌طلبی ارضی بدانید.
بازیگرِ اصلی در کریدور زنگزور، ترکیه است. گو اینکه آنکارا از طریق تفلیس، خطوطِ سه‌گانه راه‌آهن، نفت و گاز تا باکو را ایجاد کرده، اما اکنون خواهانِ تسهیل دسترسی بیشتر به آسیای مرکزی از طریق این کریدور است. جای شگفتی نیست که زنگزور یکی از سه عنصر بنیادین استراتژی جدید "قرنِ ترکیه" است.
شگفت آنکه ایران، سال‌هاست خواهانِ تسریع در پل دومِ زمینی از طریق محور قارص - ایغدیر - بازرگان است چرا که راه‌آهن کنونی به دریاچه وان رسیده و متوقف می‌شود! رهبرانِ ترکیه اما نقشه‌ی آینده‌ی کریدورها را از هم‌اکنون کشیده و بر یک مسئله توافق دارند: دورزدن ایران برای دستیابی به آسیای مرکزی و چین!
اسرائیل نیز با تشدید حضورِ خود در شمالِ رود ارس، سودای جبرانِ حضور ایران در لبنان دارد. تل‌آویو ۴۰ درصد از نفتِ خود را از باکو وارد کرده و در عوض، بر ارسالِ جنگ‌افزارهای مدرن، از پهپاد تا سامانه‌ی ضدِّ موشکی، به این کشور افزوده و از پایگاه هوایی سیتالچای و در آینده نزدیک، زنگیلان در خاک جمهوری باکو استفاده می‌کند.
حجمِ ارسالِ سلاحِ اسرائیلی به جمهوری باکو افزایش یافته که نشان از تحکیم رابطه‌ی استراتژیک باکو - تل‌آویو دارد.
گزارش‌هایی نیز از حضورِ مزدورانِ بنیادگرای تکفیری در شمالِ رود ارس هست. در مقابل، گروهی متنفذ در تهران فقط نسبت به رزمایشِ ایروان با آمریکا حساس شده و هنوز قره‌باغ را "خاکِ اسلام" می‌خوانند!!
ایران ضمن تاکید بر حقِّ حاکمیتِ باکو بر قره‌باغ کوهستانی، برای راه‌اندازی کریدورِ شمال - جنوب در محور رشت - آستارا اقدام کند و باید محور پارس‌آباد - اردبیل - تبریز - ماکو را جایگزینِ زنگزور مطرح کند که نیازمندِ ایجاد راه‌آهن پارس‌آباد - میانه و بازرگان - ایغدیر و تبدیل اردبیل به "بندر خشک" است. جنگ واپسین ابزار است!
همچنین، ایران باید راه‌اندازی جاده‌ی ترانزیتی و خطوطِ انرژی تبریز - ایروان را با گذر از عمقِ استانِ سیونیک ارمنستان دنبال کند. چرا که امر‌وزه جاده و خطِّ لوله، همچو دژِ دفاعی، ورای مرزها عمل می‌کند. در صورتِ تشدیدِ تنش، ایران باید دو سوی رودخانه‌ی ارس را تا عمق ۳۰ - ۵۰ کیلومتری در کنار فضای هوایی سیونیک، کنترل کند.
راه‌اندازی کریدورِ زنگزور در کنار ازدست‌رفتنِ سه جزیره‌ی ایرانی در خلیج فارس ضرباتی است که در آینده نزدیک، تمامیت ارضی ایران را برهم‌می‌زند؛ آینده‌ای محتمل که پیامدِ انفعالِ ویرانگرِ کشور در قفقاز و خلیج‌فارس است. آینده‌ای که با پدیده‌ی فرونشست، تداوم خواهد یافت. گامِ پس از زنگزور را در تبریز ببینید!
فرونشست:
ایران هیچ‌گاه نمی‌تواند و نباید با قدرت‌های بزرگ اتحاد استراتژیک داشته باشد. پس خردمندانه نیست که کشور را هم‌سرنوشت با یک یا چند قدرت بزرگ نامید. چرا که رابطه این قدرت‌ها با ایران بر پایه‌ی frenemy (ترکیبی از friend و enemy) است: همزمان در یک حوزه دوست (friend) و در حوزه‌ی دیگر دشمن (enemy) هستند.
علیرغم فقدان اتحادِ استراتژیک، ایران اما می‌تواند گونه‌ای شراکتِ پایدار و ائتلافِ موقتی با این قدرت‌ها در حوزه‌هایی مشخص برقرارکند؛ چرا که منطق ژئوپلتیک حکم می‌کند که ایران، زندگی در شکاف را دنبال کند. وگرنه پس از دوره‌ای فرسایشِ ژئوپلتیکی و انزوای اقتصادی، دچار فرونشست می‌شود.
حذف از روندِ اقتصاد جهانی بدلیلِ بی‌برنامگی داخلی و تحریم‌های خارجی از طریقِ دورزدگی توسط کریدورهای زمینی - دیجیتالی به فرسایشِ ژئوپلتیکی انجامیده است. مثل فرسایش خاک، تشدیدِ این نوع فرسایش می‌تواند به فرونشست بینجامد: ناگهانی، سریع و بیکباره در برابر چشمانِ بهت‌زده!
فرونشست را دریابید.
#ایران
#جهان
T.me/industromy
✍️ آرش رئیسی‌نژاد
👈 جاده گوریس - قاپان در سیونیک ارمنستان؛ جاده‌ای که پس از پیروزی باکو در جنگِ دوم قره‌باغ، دسترسی ایران به ایروان، پایتختِ ارمنستان را با مشکل مواجه ساخته است.
باکو بدون معامله‌ی مسکو - آنکارا نمی‌تواند قره‌باغ را دوباره پس بگیرد. پس خواهانِ دسترسی به نخجوان و ترکیه از طریقِ کریدورِ زنگزور در استان سیونیک ارمنستان است.
کریدور تنها شامل جاده‌های ترانزیتی و راه‌آهن نیست؛ بلکه، دربردارنده‌ی شبکه لوله‌های انرژی، زیرساخت‌های تجاری و خطوط فیبر نوری است. در واقع، کریدور دو نقطه‌ی جغرافیایی الف و ب را بهم می‌پیونداند و همزمان، زیرساختِ اقتصادی، حقوقی و اخیراً تکنولوژیک میان این دو نقطه را نیز تغییر می‌دهد.
راه‌اندازی کریدور در قفقاز می‌تواند با درهم‌تنیدگی اقتصادی، از تنش‌ها میان باکو و ایروان بکاهد. مشکل اما درخواستِ باکو برای کنترلِ کریدورِ زنگزور است. تاریخ ثابت کرده که «نخست، راه می‌آید و پس از آن، تسخیر سرزمینی!» راه‌اندازی کریدورِ زنگزور را گامِ نخست باکو در جاه‌طلبی ارضی بدانید.
بازیگرِ اصلی در کریدور زنگزور، ترکیه است. گو اینکه آنکارا از طریق تفلیس، خطوطِ سه‌گانه راه‌آهن، نفت و گاز تا باکو را ایجاد کرده، اما اکنون خواهانِ تسهیل دسترسی بیشتر به آسیای مرکزی از طریق این کریدور است. جای شگفتی نیست که زنگزور یکی از سه عنصر بنیادین استراتژی جدید "قرنِ ترکیه" است.
شگفت آنکه ایران، سال‌هاست خواهانِ تسریع در پل دومِ زمینی از طریق محور قارص - ایغدیر - بازرگان است چرا که راه‌آهن کنونی به دریاچه وان رسیده و متوقف می‌شود! رهبرانِ ترکیه اما نقشه‌ی آینده‌ی کریدورها را از هم‌اکنون کشیده و بر یک مسئله توافق دارند: دورزدن ایران برای دستیابی به آسیای مرکزی و چین!
اسرائیل نیز با تشدید حضورِ خود در شمالِ رود ارس، سودای جبرانِ حضور ایران در لبنان دارد. تل‌آویو ۴۰ درصد از نفتِ خود را از باکو وارد کرده و در عوض، بر ارسالِ جنگ‌افزارهای مدرن، از پهپاد تا سامانه‌ی ضدِّ موشکی، به این کشور افزوده و از پایگاه هوایی سیتالچای و در آینده نزدیک، زنگیلان در خاک جمهوری باکو استفاده می‌کند.
حجمِ ارسالِ سلاحِ اسرائیلی به جمهوری باکو افزایش یافته که نشان از تحکیم رابطه‌ی استراتژیک باکو - تل‌آویو دارد.
گزارش‌هایی نیز از حضورِ مزدورانِ بنیادگرای تکفیری در شمالِ رود ارس هست. در مقابل، گروهی متنفذ در تهران فقط نسبت به رزمایشِ ایروان با آمریکا حساس شده و هنوز قره‌باغ را "خاکِ اسلام" می‌خوانند!!
ایران ضمن تاکید بر حقِّ حاکمیتِ باکو بر قره‌باغ کوهستانی، برای راه‌اندازی کریدورِ شمال - جنوب در محور رشت - آستارا اقدام کند و باید محور پارس‌آباد - اردبیل - تبریز - ماکو را جایگزینِ زنگزور مطرح کند که نیازمندِ ایجاد راه‌آهن پارس‌آباد - میانه و بازرگان - ایغدیر و تبدیل اردبیل به "بندر خشک" است. جنگ واپسین ابزار است!
همچنین، ایران باید راه‌اندازی جاده‌ی ترانزیتی و خطوطِ انرژی تبریز - ایروان را با گذر از عمقِ استانِ سیونیک ارمنستان دنبال کند. چرا که امر‌وزه جاده و خطِّ لوله، همچو دژِ دفاعی، ورای مرزها عمل می‌کند. در صورتِ تشدیدِ تنش، ایران باید دو سوی رودخانه‌ی ارس را تا عمق ۳۰ - ۵۰ کیلومتری در کنار فضای هوایی سیونیک، کنترل کند.
راه‌اندازی کریدورِ زنگزور در کنار ازدست‌رفتنِ سه جزیره‌ی ایرانی در خلیج فارس ضرباتی است که در آینده نزدیک، تمامیت ارضی ایران را برهم‌می‌زند؛ آینده‌ای محتمل که پیامدِ انفعالِ ویرانگرِ کشور در قفقاز و خلیج‌فارس است. آینده‌ای که با پدیده‌ی فرونشست، تداوم خواهد یافت. گامِ پس از زنگزور را در تبریز ببینید!
فرونشست:
ایران هیچ‌گاه نمی‌تواند و نباید با قدرت‌های بزرگ اتحاد استراتژیک داشته باشد. پس خردمندانه نیست که کشور را هم‌سرنوشت با یک یا چند قدرت بزرگ نامید. چرا که رابطه این قدرت‌ها با ایران بر پایه‌ی frenemy (ترکیبی از friend و enemy) است: همزمان در یک حوزه دوست (friend) و در حوزه‌ی دیگر دشمن (enemy) هستند.
علیرغم فقدان اتحادِ استراتژیک، ایران اما می‌تواند گونه‌ای شراکتِ پایدار و ائتلافِ موقتی با این قدرت‌ها در حوزه‌هایی مشخص برقرارکند؛ چرا که منطق ژئوپلتیک حکم می‌کند که ایران، زندگی در شکاف را دنبال کند. وگرنه پس از دوره‌ای فرسایشِ ژئوپلتیکی و انزوای اقتصادی، دچار فرونشست می‌شود.
حذف از روندِ اقتصاد جهانی بدلیلِ بی‌برنامگی داخلی و تحریم‌های خارجی از طریقِ دورزدگی توسط کریدورهای زمینی - دیجیتالی به فرسایشِ ژئوپلتیکی انجامیده است. مثل فرسایش خاک، تشدیدِ این نوع فرسایش می‌تواند به فرونشست بینجامد: ناگهانی، سریع و بیکباره در برابر چشمانِ بهت‌زده!
فرونشست را دریابید.
#ایران
#جهان
T.me/industromy
Telegram
صنعت و اقتصاد
به روزترین مباحث تحلیلی، صنعتی و اقتصادی ایران و جهان
instagram.com/industromy
twitter.com/industromy
مشاوره در خصوص صنعت، معدن، تجارت و توسعه پایدار :
https://zil.ink/industromy
admin : @armahdieh
instagram.com/industromy
twitter.com/industromy
مشاوره در خصوص صنعت، معدن، تجارت و توسعه پایدار :
https://zil.ink/industromy
admin : @armahdieh
🔴 بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی
👈 تحلیل بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی نشان می‌دهد که دلایل اصلی این بدهی به سه دسته تقسیم می‌شود؛ دسته اول، بانک‌هایی هستند که به دلیل الزام قانونی برای پرداخت تسهیلات خاص، با کمبود منابع مالی مواجه شده و مجبور به دریافت کمک از بانک مرکزی می‌شوند.
دسته دوم، بانک‌هایی هستند که به دلیل مدیریت ناکارآمد و اتخاذ تصمیمات اشتباه مالی، با مشکلات نقدینگی روبرو شده‌اند و دسته سوم، بانک‌هایی هستند که به عنوان واسطه عمل کرده و منابع مالی را از بانک مرکزی دریافت می‌کنند تا به بانک‌های دیگر که با کمبود نقدینگی مواجه هستند، کمک کنند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که رشد چشمگیر بدهی بانک آینده به بانک مرکزی طی دوره دو تا سه ساله اخیر، به ویژه از محل اضافه برداشت‌ها، جای نگرانی جدی دارد. داده‌های سال ۱۴۰۲حاکی از آن است که حدود ۴۲ درصد از کل بدهی شبکه بانکی به بانک مرکزی مربوط به بانک آینده بوده است. از دیگر نکات قابل توجه در این زمینه، مهم‌ترین عامل این مسئله، خلق بی‌رویه پول توسط بانک‌ها بدون در نظر گرفتن ذخایر کافی است که ناگزیر منجر به مداخله بانک مرکزی می‌شود.
#اقتصادایران
@industromy
👈 تحلیل بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی نشان می‌دهد که دلایل اصلی این بدهی به سه دسته تقسیم می‌شود؛ دسته اول، بانک‌هایی هستند که به دلیل الزام قانونی برای پرداخت تسهیلات خاص، با کمبود منابع مالی مواجه شده و مجبور به دریافت کمک از بانک مرکزی می‌شوند.
دسته دوم، بانک‌هایی هستند که به دلیل مدیریت ناکارآمد و اتخاذ تصمیمات اشتباه مالی، با مشکلات نقدینگی روبرو شده‌اند و دسته سوم، بانک‌هایی هستند که به عنوان واسطه عمل کرده و منابع مالی را از بانک مرکزی دریافت می‌کنند تا به بانک‌های دیگر که با کمبود نقدینگی مواجه هستند، کمک کنند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که رشد چشمگیر بدهی بانک آینده به بانک مرکزی طی دوره دو تا سه ساله اخیر، به ویژه از محل اضافه برداشت‌ها، جای نگرانی جدی دارد. داده‌های سال ۱۴۰۲حاکی از آن است که حدود ۴۲ درصد از کل بدهی شبکه بانکی به بانک مرکزی مربوط به بانک آینده بوده است. از دیگر نکات قابل توجه در این زمینه، مهم‌ترین عامل این مسئله، خلق بی‌رویه پول توسط بانک‌ها بدون در نظر گرفتن ذخایر کافی است که ناگزیر منجر به مداخله بانک مرکزی می‌شود.
#اقتصادایران
@industromy
🔴 هزینه‌های فوتبال کجا خرج می‌شود؟
👈 در ایران لیگ بیست‌وچهارم با محدودیت سقف هزینه برای باشگاه‌ها با رقم ۳۲۵ میلیارد تومان آغاز شده است. با این تفاوت که بخش اعظم این هزینه برای خرید بازیکن هزینه می‌شود، در حالی که همین بازیکنان میلیاردی حتی زمینی برای تمرین و بازی ندارند.
در فوتبال ایران، شیپور از سر گشادش نواخته می‌شود و در حالی که یکی دو باشگاه بیشتر خصوصی نیستند، هیچ سیاست‌گذاری درستی برای ارتقای سطح فوتبال انجام نمی‌شود و از قضا سیاست‌ها مشوق و محرک دورزدن، غیرشفاف بودن و پنهانکاری هستند. تقریباً تردیدی نیست که فضای فوتبال ایران از نظر مالی آلوده است و پول‌ها به جایی می‌رود که نباید.
#اقتصادایران
#ایران
@industromy
👈 در ایران لیگ بیست‌وچهارم با محدودیت سقف هزینه برای باشگاه‌ها با رقم ۳۲۵ میلیارد تومان آغاز شده است. با این تفاوت که بخش اعظم این هزینه برای خرید بازیکن هزینه می‌شود، در حالی که همین بازیکنان میلیاردی حتی زمینی برای تمرین و بازی ندارند.
در فوتبال ایران، شیپور از سر گشادش نواخته می‌شود و در حالی که یکی دو باشگاه بیشتر خصوصی نیستند، هیچ سیاست‌گذاری درستی برای ارتقای سطح فوتبال انجام نمی‌شود و از قضا سیاست‌ها مشوق و محرک دورزدن، غیرشفاف بودن و پنهانکاری هستند. تقریباً تردیدی نیست که فضای فوتبال ایران از نظر مالی آلوده است و پول‌ها به جایی می‌رود که نباید.
#اقتصادایران
#ایران
@industromy
🔴 تبدیل مهدهای کودک چین به خانه سالمندان
👈 کاهش شدید نرخ زاد و ولد و روند افزایشی پیر شدن جمعیت در چین باعث شده است تا بسیاری از مهدهای کودک به خانه‌های سالمندان تبدیل شوند.
این تغییرات به دلیل عواملی چون سیاست تک‌فرزندی سابق، افزایش هزینه‌های زندگی و کاهش تمایل خانواده‌ها به داشتن فرزند رخ داده است. با این شرایط، تقاضا برای خدمات نگهداری از کودکان کاهش یافته و نیاز به خدمات مراقبتی برای سالمندان افزایش یافته است.
بر پایه گزارش نشریه گلوبال تایمز، برخی از مهدکودک‌های خصوصی و مراکز خدمات اجتماعی دولتی در سراسر چین، علاوه بر تبدیل شدن به خانه‌های سالمندان، در حال بررسی رویکردی جدید برای مراقبت از سالمندان و کودکان هستند و راه‌حلی «یک مرحله‌ای» قابل توجه برای دو نفر ارائه می‌کنند؛ یکی از بزرگترین چالش هایی که برخی از خانواده های محلی و زوج های کارگر با آن روبرو هستند.
خانه‌های سالمندان نیز که اکنون به جای مهدهای کودک ایجاد می‌شوند، تلاش می‌کنند تا خدماتی مانند مراقبت‌های پزشکی، پشتیبانی روزانه و فعالیت‌های اجتماعی برای جمعیت سالخورده فراهم کنند. این تغییرات همچنین نشان‌دهنده تحولات جمعیتی و اجتماعی در چین است که بر تمام جنبه‌های جامعه از جمله اقتصاد و سیاست تأثیر گذاشته‌اند.
این گزارش اضافه کرده که تبدیل مهدهای کودک به خانه‌های سالمندان نمادی از تغییرات عمیق در ساختار جمعیتی چین است و نیازمند سیاست‌ها و برنامه‌ریزی‌های جدید برای مدیریت چالش‌های ناشی از آن خواهد بود.
#جهان
#آینده
@industromy
👈 کاهش شدید نرخ زاد و ولد و روند افزایشی پیر شدن جمعیت در چین باعث شده است تا بسیاری از مهدهای کودک به خانه‌های سالمندان تبدیل شوند.
این تغییرات به دلیل عواملی چون سیاست تک‌فرزندی سابق، افزایش هزینه‌های زندگی و کاهش تمایل خانواده‌ها به داشتن فرزند رخ داده است. با این شرایط، تقاضا برای خدمات نگهداری از کودکان کاهش یافته و نیاز به خدمات مراقبتی برای سالمندان افزایش یافته است.
بر پایه گزارش نشریه گلوبال تایمز، برخی از مهدکودک‌های خصوصی و مراکز خدمات اجتماعی دولتی در سراسر چین، علاوه بر تبدیل شدن به خانه‌های سالمندان، در حال بررسی رویکردی جدید برای مراقبت از سالمندان و کودکان هستند و راه‌حلی «یک مرحله‌ای» قابل توجه برای دو نفر ارائه می‌کنند؛ یکی از بزرگترین چالش هایی که برخی از خانواده های محلی و زوج های کارگر با آن روبرو هستند.
خانه‌های سالمندان نیز که اکنون به جای مهدهای کودک ایجاد می‌شوند، تلاش می‌کنند تا خدماتی مانند مراقبت‌های پزشکی، پشتیبانی روزانه و فعالیت‌های اجتماعی برای جمعیت سالخورده فراهم کنند. این تغییرات همچنین نشان‌دهنده تحولات جمعیتی و اجتماعی در چین است که بر تمام جنبه‌های جامعه از جمله اقتصاد و سیاست تأثیر گذاشته‌اند.
این گزارش اضافه کرده که تبدیل مهدهای کودک به خانه‌های سالمندان نمادی از تغییرات عمیق در ساختار جمعیتی چین است و نیازمند سیاست‌ها و برنامه‌ریزی‌های جدید برای مدیریت چالش‌های ناشی از آن خواهد بود.
#جهان
#آینده
@industromy
www.globaltimes.cn
Private kindergartens in some Chinese cities transform into nursing homes, hailed as ‘progressive practice to boost silver economy’
Zhuang Yanfang never thought that one day she would lead octogenarians in old patriotic tunes at the same place where she used to sing children's songs with toddlers.