کم اهمیت بدی، از دستش میدی،
زیادی اهمیت بدی، خودتو از دست میدی!
- مانی.

فکر کن داری از درون فرو میپاشی ولی
مجبوری بری سرکار، بری مهمونی، بری
دیدن دوستات، توی اجتماع باشی و
یه خنده ی بزرگ توی صورتت باشه.
- مانی‌.

زیاده روی کردم، در دوست داشتن، در تلاش کردن، در حرف زدن، در اعتماد کردن، در غصه خوردن، در خسته بودن، در زنده بودن، همیشه بیش از حد بودم.
- مانی.

هر کسی سه تا داستان تو زندگیش داره :
داستانی که زندگی میکنه
داستانی که آرزو داره زندگی کنه
داستانی دردناک که میخواد فراموش کنه.
- مانی.

دیگه با ذوق راجبت حرف نمیزنم؛ خیالت راحت شد؟
- مانی.

انتظار خیلی کُشندست؛ حالا فکر کن یچیزی بدتر از اونم وجود داره به اسم بلاتکلیفی.
- مانی.

دل‌ که‌ نه، جانم‌ برایش‌ تنگ‌ شده.
- مانی.

هیشکی الکی الکی نمیره تو لاک خودش
یکی ناامیدش کرده
یکی مهربونیاشو نادیده گرفته
یکی دلشو شکسته
یکی آرزوهاشو آتیش زده
و بدترینش اینه که همه این کارا رو کسی کرده
که با تمام وجود بهش اعتماد داشته.
- مانی.

اگه رفتنی هستی برو، بمونی فاسد میشی.
- مانی.

لیاقتشو ندارن وگرنه ما که بدمون نمیاد وقتمونو با یکی بگذرونیم که دوسش داریم.
- مانی‌.

تو‌یه‌آدم‌غمگین‌رو‌، غمگین‌تر‌کردی.
- مانی‌‌.

سیوش کن “ Mon espoir “
به زبان فرانسوی یعنی کسی که بین مشکلاتت و حال بدت بهش فکر میکنی همه چیز برات قابل تحمل تر میشه،
کسی که باعث میشه ادامه بدی همه چیز رو قشنگ تر بگذرونی
یعنی کسی که دلیل نفس کشیدنت، انگیزته یعنی امید من.
- مانی.

نه لیاقت دارین، نه شعور دارین، نه درک دارین، نه معرفت دارین، نه اعصاب دارین، نه عقل دارین، تنها چیزی که دارین روعه، فقط رو دارین.
- مانی.

از لحاظ روحی نیاز دارم همزمان نزدیک ولیعصر تهران زندگی کنم، اصفهان بگردم، تو حافظیه ی شیراز قدم بزنم، تو مشهد هرروز برم حرم امام رضا زیارت، توی مازندران همه ی غذاهارو امتحان کنم، توی کیش ماشین سواری کنم، عصر ها تو جنگل های گلستان چایی بخورم، غروب خورشیدو از ساحل بوشهر و شب ستاره ها رو از آسمون کویر یزد ببینم.
- مانی‌.

وقتی دلت برام تنگ شد؛
برو همون گوهیو بخور که موقع رفتنت میخوردی.
- مانی‌.

دست از سر خدا برندار تا بشه!
- مانی‌.

موهایمان در جوانی سفید شد،و از بین رفت، گفتند ارثی‌ست، راست میگفتند ما وارثان اضطراب در تاریخ‌ بودیم!
- مانی.