#خیانت چیست؟
با خائن چگونه میبایست برخورد کرد؟
چه عواملی باعث خیانت میشوند؟
درباره این موضوع و مسائل دیگر، مقاله زیر را بخوانید و پخش کنید.
https://iircf.com/?page_id=1974
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎

زمانی که پریکلس در آتن ساختار دمکراسی که مثلا رای اکثریت بر اقلیت بود را پایه گذاری کرد، در همان دوموس کراتوس (dêmos-κράτος)(دوموس به چم مردم و کراتوس به چم قدرت که میتوان گفت قدرت مردم)،اما این قدرت مردم منظور همه مردم نبود به دلیل اینکه زنان، مردم عادی، و مردان نابالغ و همچنین کارگران و بردگان هیچ حقی در این اظهار نظر نداشتند، فقط ثروتمندان و ملاکان میتوانستند نظر بدهند آنهم کسانی که در مرکز شهر سکونت داشتند(دولت-شهر های آتن) این یعنی الیگارشی، یعنی هرچه بخش خاص و ثروتمند و اشرافی جامعه بخواهند. در واقع مثلا دمکراسی که صحبتش را میکردند، بین خودشان بود، نه همگان. این نخستین دروغ آتن و غرب در ادعای دمکراسی بر پایه اکثریت است، حتی امروز هم در ساختارهای سیاسی غرب همان الیگارشی اجرا میشود اما با نام دمکراسی پوشیده و پنهان شده است و ما در جنبش هماره گفته ایم که (دمکراسی پوششی اهریمنی است برای پنهان کردن الیگارشی).
در همان زمان پادشاهی هخامنشی بر پایه فرهنگ و آموزه های زرتشت بزرگ که پایه گذار نخستین اندیشه دیالکتیک جهان بود، یعنی گفتگو و کنار آمدن و همگرایی و همراهی، همزیستی مسالمت آمیز که اینرا در جشنهای ملی خود میتوانیم مشاهده کنیم. همزیستی با طبیعت، اینرا در قانون اَشا میتوانیم مشاهده کنیم. یعنی همزیستی با هم نوع و طبیعت و جانوران و گیاهان و احترام به همه آنان. نخستین سیستم سیاسی دولت-ملت را کوروش بزرگ پایه گذاری کرد و در تسخیر بابل، نخستین منشور آزادگی و آزادزیستی بشر را به جهان پیشکش کرد و پدید آورد.
این همان جامعه ای است که با اندیشه های نیک، گفتار نیک، کردار نیک وهمچنین هفت ساختار اندیشه ای ایرانشهری رشد و همزیستی همگانی داشت و به حقوق همگانی احترام میگذاشت.
در همان زمان چیزی بعنوان برده در ایران وجود نداشت و کارگران از بالاترین حقوق کارگری و دست مزد برخوردار بودند، بانوان ما دارای احترام و مقام بودند، حتی به مقام پادشاهی و فرمانده ای ارتش میرسیدند، ایزدان ما ایرانیان ایزدبانوانی همچون آناهیتا و میترا و سپندارمذد بودند و این مقام بانوان را در اندیشه ایرانی نشان میدهد.
تفاوت بین این دو اندیشه ریشه ای و شناخت آن، میتواند راهگشای یک ساختار مدنی و پیشرفته برای آینده مان در ایران زمین باشد.
ارسطو فیلسوف نامدار یونانی درباره دمکراسی چنین میگوید:
دمکراسی را تنها در گروه های کوچک که منافع و هدف مشترک داشته باشند میتوان پایه گذاری کرد و به عمل رساند به شرطی که حسادت و طمع از اعضای گروه دور باشد.
دمکراسی یک نوع ساختار کشورداری است، از نوع اهریمنی و فریبکارانه آن. آنچه در اذهان همگانی جامعه ایرانی بعنوان آزادگی، آزادزیستی، شادزیستی،رفاه، آزادی قلم و بیان و رفتار نقش بسته است هیچ پیوندی با دمکراسی که اینروزها بسیار میشنویم ندارد.
نابترین نوع ساختار کشورداری را ما ایرانیان در هزاره های تاریخ و فرهنگ خود داریم، فقط بایست پیروز شویم و نیکان و خردمندان و ایرانگرایان آنرا به اجرا بگذاریم و آن چیزی نیست بجز ساختار سیاسی ایرانشهری.
رضا مهربانی

دل جهان است ایرانشهر 🔥

پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎