Эрта уйғонганга барака бисёр.
Ризқи рўзга мўл бу кўҳна диёр.
Совуган юракни қиздирмоқ учун.
Дастурхонда сизга нонушта тайёр.
Аллоҳ таоло бугунги кунингизни тинчлик офиятда, яхши кайфиятда, савобли амаллар билан тўла бўлиб ўтишини сизга насиб қилсин!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Ризқи рўзга мўл бу кўҳна диёр.
Совуган юракни қиздирмоқ учун.
Дастурхонда сизга нонушта тайёр.
Аллоҳ таоло бугунги кунингизни тинчлик офиятда, яхши кайфиятда, савобли амаллар билан тўла бўлиб ўтишини сизга насиб қилсин!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
🥰2
#Қарғалар_маҳкамаси
Бонус!
161-қисм
Лекин Юсуф мени шундай вазиятга қўйди-ки, бироз аввал бировга иккинчи хотинликда айбланаётган мен. Омадсиз калдан, кокили бор, бахти кулганга айландим.
Салом-аликдан сўнг Юсуфнинг онаси “Хабар бермай қулчиликка келдик”,-деганида юрагим еридан чиқай деди.
Боя мени ҳар хил гап билан ерга урган холаваччам,
“Келинг, келинг. Хуш келибсиз!”,-деб кутиб олди.
Эшик очиқ қолганди. Ташқарига бир қараб эшикни ёпдим.
“Опа, ана у одам акамга бирор нима қилмайдими?”,-деб келин қўрқиб сўради.
Демак бургутимиз ҳаккини овлабди. Келинни тинчитдим-у, лекин ичимдан бу Корейс ҳаккисини бир чўқиласин, иккинчи марта аёлларга бир буюм ёки қулдек муомала қилишни икки карра ўйлаб кўрсин, дедим.
“Зумрад қизимизни ўқишга келганидан бери танийман.Ўзим ўқитдим. Унинг оиласи бу ерда эмаслигини ҳам биламиз. Фақат ўғлимиз қўймай бугун қариндошларининг олдидан ўтинг, кейин ота уйига борамиз деди”,-деб калтош тоға гапираётган эди.
“Ҳа, яхши қилибсизлар. Зумрад жиянимни жуда кўп жойдан сўрашади. Аввал ўқийман деди кейин иш деб мана шу пайтгача келди. Кўп танлайди. Мана бугун Кореядан совчи келди”,-деганида ҳушимдан кетай дедим.
Эр қуриб энди чет элдан номзодларини қидиряпти деб ўйлашмасинда ишқилиб.
“Ҳа яхши, қизимиз,қизларимиз бахтли бўлишсин”,-деди калтош тоға
“Ўғлингиз нима иш қилади?”,-деб Зумрад терговчи билан бир қондан эканлигини билдирган саволлар бера бошлади қариндошим.
“Ўғлим, Зумрад қизимиз билан бирга ишлайди. Аввалроқ ҳаракатимизни бошлашимиз керак эди. Фақат Юсуфжон ўғлим, чет элда хизматда эди”,-деб бўлмай қолган қайнонам сўз олди.
“Айтдим-ку, жиянимни харидори кўп. Мана яна бир чет элда ишлайдиган экан. Олдин уйланганми ўғлингиз?”,-деб ҳақли аммо оғриқли савол берди.
Орага бироз жимлик кирди.
“Ҳа, оила қурганди фақат ўхшамади. Бир қизчаси бор”,-деганди яна жимлик кирди орага.
“Қизни отасига берганми?”
“Йўқ, неварам онаси билан Туркияда яшайди. Онаси аллақачон бошқа оила қурган”,-деб ўғил ўрнига хижолат бўларди онаси.
“Алимент тўлайдими?”,-деб содда лекин муҳим саволларга ўтганди холамнинг қизи.
Жавобини эшикнинг жиринглаши бўлди. Эшикни очганимда, бу уйда нималар бўлаётганини англолмай ахири ўзи юқорига чиққан қўшним турарди. Уни ичкарига таклиф қилдим. Қари қизга совчилар келганини у ҳам эшитсин эди. Зебо опа ичкарига кирар экан, эшик ортида Юсуфни кўрдим. Менга ташқарига чиқ деб имо қиларди.
“Зумрадхон, сиз чиқинг мен ичкарига ўзим қарайман”,-деганида, мени нималар кутиши мумклигини билмасдим.
Давоми бор
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Бонус!
161-қисм
Лекин Юсуф мени шундай вазиятга қўйди-ки, бироз аввал бировга иккинчи хотинликда айбланаётган мен. Омадсиз калдан, кокили бор, бахти кулганга айландим.
Салом-аликдан сўнг Юсуфнинг онаси “Хабар бермай қулчиликка келдик”,-деганида юрагим еридан чиқай деди.
Боя мени ҳар хил гап билан ерга урган холаваччам,
“Келинг, келинг. Хуш келибсиз!”,-деб кутиб олди.
Эшик очиқ қолганди. Ташқарига бир қараб эшикни ёпдим.
“Опа, ана у одам акамга бирор нима қилмайдими?”,-деб келин қўрқиб сўради.
Демак бургутимиз ҳаккини овлабди. Келинни тинчитдим-у, лекин ичимдан бу Корейс ҳаккисини бир чўқиласин, иккинчи марта аёлларга бир буюм ёки қулдек муомала қилишни икки карра ўйлаб кўрсин, дедим.
“Зумрад қизимизни ўқишга келганидан бери танийман.Ўзим ўқитдим. Унинг оиласи бу ерда эмаслигини ҳам биламиз. Фақат ўғлимиз қўймай бугун қариндошларининг олдидан ўтинг, кейин ота уйига борамиз деди”,-деб калтош тоға гапираётган эди.
“Ҳа, яхши қилибсизлар. Зумрад жиянимни жуда кўп жойдан сўрашади. Аввал ўқийман деди кейин иш деб мана шу пайтгача келди. Кўп танлайди. Мана бугун Кореядан совчи келди”,-деганида ҳушимдан кетай дедим.
Эр қуриб энди чет элдан номзодларини қидиряпти деб ўйлашмасинда ишқилиб.
“Ҳа яхши, қизимиз,қизларимиз бахтли бўлишсин”,-деди калтош тоға
“Ўғлингиз нима иш қилади?”,-деб Зумрад терговчи билан бир қондан эканлигини билдирган саволлар бера бошлади қариндошим.
“Ўғлим, Зумрад қизимиз билан бирга ишлайди. Аввалроқ ҳаракатимизни бошлашимиз керак эди. Фақат Юсуфжон ўғлим, чет элда хизматда эди”,-деб бўлмай қолган қайнонам сўз олди.
“Айтдим-ку, жиянимни харидори кўп. Мана яна бир чет элда ишлайдиган экан. Олдин уйланганми ўғлингиз?”,-деб ҳақли аммо оғриқли савол берди.
Орага бироз жимлик кирди.
“Ҳа, оила қурганди фақат ўхшамади. Бир қизчаси бор”,-деганди яна жимлик кирди орага.
“Қизни отасига берганми?”
“Йўқ, неварам онаси билан Туркияда яшайди. Онаси аллақачон бошқа оила қурган”,-деб ўғил ўрнига хижолат бўларди онаси.
“Алимент тўлайдими?”,-деб содда лекин муҳим саволларга ўтганди холамнинг қизи.
Жавобини эшикнинг жиринглаши бўлди. Эшикни очганимда, бу уйда нималар бўлаётганини англолмай ахири ўзи юқорига чиққан қўшним турарди. Уни ичкарига таклиф қилдим. Қари қизга совчилар келганини у ҳам эшитсин эди. Зебо опа ичкарига кирар экан, эшик ортида Юсуфни кўрдим. Менга ташқарига чиқ деб имо қиларди.
“Зумрадхон, сиз чиқинг мен ичкарига ўзим қарайман”,-деганида, мени нималар кутиши мумклигини билмасдим.
Давоми бор
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤38🔥13👍7👏6🤔4
#Қарғалар_маҳкамаси
162-қисм
Юрагингиз бир вақтнинг ўзида телбалардек уриб, яна тонналарча юк кўтаргандек оғир бўлганми ҳеч?
Хаёлингиз сиздан олдин учиб, оёғингиз бир ерда михланганми?
Бу қандай тушунарсиз ҳолат?
Юсуф билан тортишиш, уни ҳар икки гапда айблаб қийнаш қанчалик осон эди.
Нега айнан бугун?
Нега?
Юрагимнинг тез уришини назорат қила олмас эдим. Доим ақлимнинг бир ерида хаёли бўлган онаси ва устозим деб билган одамнинг уйимга қўқисдан келишини айтмаганда, балки яна Юсуфни нишонга олиб қасос найзаларимни отган бўлардим. Юсуф мендан олдинда зиналардан тушиб борар, мен эса ортидан юрардим.
Бир марта бўлса ҳам ортига қарамади. Мени бир муддат ўз фикрларим билан ҳисоблашиб олишимни истади. Кўчага чиқди. Ёнда турган машинаси олдига борди ва олд ўриндиқ эшигини очди. Мен ҳам индамай ўтирдим. Гаплашиб олишимиз керак эди. Буни билардим. Фақат қанчалик тайёр эдим?
Ҳайдовчи ерига ўтирди. Менга қарамасликка ҳаракат қиларди. Уйимда қишлоқдан келган қариндошларим, кутилмаган совчилар ҳатто қизиқувчан қўшним бор эди. Мен эса эскидан қолган дил ярамнинг ё тузалиши ёки баттар қонашини билмай йўлга тушдим.
Уйимга унча узоқ бўлмаган анҳор бўйига келдик. Бу ерда хиёбон йўқ, шунчаки оқар сув бўйида ўриндиқлар бор эди. Машина қўйилган ердан пастликка қараб юрдик. Бир ерда зинаси тикка шаклда турганини кўриб, қўлини узатди. Ёш қизлардек тир-тир титрардим. Қўлимни унга узатдим.Худди фурсат кутгандек қаттиқ ушлаб олди.
Зинадан тушишимга ёрдам берди. Аммо текис йўлда ҳам қўйиб юбормади. Бўш ўриндиқ топиб ўтирдик. Бу ерни юқоридан ўтганда кўп кўрар эдим. Фақат “парочкалар” ўтирадиган жой эди. Ёш қизларни кўриб, буларнинг ота-онаси йўқми деб қоралаган еримда бугун ўзим ўтиргандим. Эҳ, Зумрадхон ким бўлдим эмас, ким бўламан дейиши керак экан киши.
“Совуқми?”,-деб биринчи у гап бошлади.
Устимдаги свитор енгил бўлсада, кун бўйи яхши юрган эдим. Фақат куз ҳавоси кеч тушганда салқини билан машхур эди.
“Озроқ”,-дедим.
“Буни кийиб ол!”,-деб устидаги кийимини берди.
Ҳатто ўзи кийдириб қўйди. Жуда яқин турганидан ноқулай бўлдим. Икки қўлимни бирдан ушлади.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
162-қисм
Юрагингиз бир вақтнинг ўзида телбалардек уриб, яна тонналарча юк кўтаргандек оғир бўлганми ҳеч?
Хаёлингиз сиздан олдин учиб, оёғингиз бир ерда михланганми?
Бу қандай тушунарсиз ҳолат?
Юсуф билан тортишиш, уни ҳар икки гапда айблаб қийнаш қанчалик осон эди.
Нега айнан бугун?
Нега?
Юрагимнинг тез уришини назорат қила олмас эдим. Доим ақлимнинг бир ерида хаёли бўлган онаси ва устозим деб билган одамнинг уйимга қўқисдан келишини айтмаганда, балки яна Юсуфни нишонга олиб қасос найзаларимни отган бўлардим. Юсуф мендан олдинда зиналардан тушиб борар, мен эса ортидан юрардим.
Бир марта бўлса ҳам ортига қарамади. Мени бир муддат ўз фикрларим билан ҳисоблашиб олишимни истади. Кўчага чиқди. Ёнда турган машинаси олдига борди ва олд ўриндиқ эшигини очди. Мен ҳам индамай ўтирдим. Гаплашиб олишимиз керак эди. Буни билардим. Фақат қанчалик тайёр эдим?
Ҳайдовчи ерига ўтирди. Менга қарамасликка ҳаракат қиларди. Уйимда қишлоқдан келган қариндошларим, кутилмаган совчилар ҳатто қизиқувчан қўшним бор эди. Мен эса эскидан қолган дил ярамнинг ё тузалиши ёки баттар қонашини билмай йўлга тушдим.
Уйимга унча узоқ бўлмаган анҳор бўйига келдик. Бу ерда хиёбон йўқ, шунчаки оқар сув бўйида ўриндиқлар бор эди. Машина қўйилган ердан пастликка қараб юрдик. Бир ерда зинаси тикка шаклда турганини кўриб, қўлини узатди. Ёш қизлардек тир-тир титрардим. Қўлимни унга узатдим.Худди фурсат кутгандек қаттиқ ушлаб олди.
Зинадан тушишимга ёрдам берди. Аммо текис йўлда ҳам қўйиб юбормади. Бўш ўриндиқ топиб ўтирдик. Бу ерни юқоридан ўтганда кўп кўрар эдим. Фақат “парочкалар” ўтирадиган жой эди. Ёш қизларни кўриб, буларнинг ота-онаси йўқми деб қоралаган еримда бугун ўзим ўтиргандим. Эҳ, Зумрадхон ким бўлдим эмас, ким бўламан дейиши керак экан киши.
“Совуқми?”,-деб биринчи у гап бошлади.
Устимдаги свитор енгил бўлсада, кун бўйи яхши юрган эдим. Фақат куз ҳавоси кеч тушганда салқини билан машхур эди.
“Озроқ”,-дедим.
“Буни кийиб ол!”,-деб устидаги кийимини берди.
Ҳатто ўзи кийдириб қўйди. Жуда яқин турганидан ноқулай бўлдим. Икки қўлимни бирдан ушлади.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤50👍12🥰9🔥5
#Қарғалар_маҳкамаси
163-қисм
“Сендан қандай кечирим сўрай? Қандай қилиб ўтган йилларни ортга қайтарай? Шунчалик ношудманки. Ҳатто узоқ пайтдан бери ўйлаб юрган гапларимни ҳам унутдим. Узр сўрашга ҳаққим ҳам йўқдир.Аммо сени кечирмасликка ҳаққинг бор. Мен сендек кучли эмасман. Ожизман,қўрқоқман лекин фақат сенинг олдингда билинади ожизлигим, қўрқоқлигим. Қайта хафа қилишдан қўрқаман. Сени бировлар мендан олса, унда ожизлигимга енгилишдан қўрқаман. Зумрад мен сени жонимдан ортиқ кўраман”
Қўллари қалтираш навбати унга келганди.
“Ўзим билан жуда кўп курашдим.Қўй шу қиз бахтини топсин. Сендек одамдан кўра яхшироғига лойиқ дедим. Лекин ҳар гал шу ер қурғур айтди-ки, уни сендек ҳеч ким сева олмайди”,-деб бир қўлини юрагига қўйди.
Ҳеч нарса дея олмас эдим. Сўзсиз икки томчи йўлини топиб оқаверарди.
“На май ва на иш ёки бошқа ҳаёт сени ерингни тутди. Виждоним ҳар сафар сенга келадиган йўлимни тўсди. Сендан кетиб шунча зарар бергандим.Яна қайтсам, мени кечирмаслигингдан қўрқдим. Тоғам гуруҳ тузиляпти деганда унга ялиндим, сен мени кўчада кўрсанг юзимга қарамаслигингни билардим. Биринчи куни атайлаб кеч келдим. Мени олдин кўриб, воз кечиб кетишинга чидай олмасдим. Кеча совчи келади деганингда, мен адо бўлиб бўлдим. Туни билан онамга дардимни тушунтирдим.Тоғамга ялиндим тонг азон. Улар сенга бўлган ҳисларимни билишарди. Фақат уларда ҳам қўрқув бор эди. Агар қабул қилмасанг аҳволим нима бўлишини тахмин қилишяпти. Мен уйдагиларимни барибир олиб келардим. Ҳатто сени қишлоққа олиб борган куним манзилингача билиб келдим. Кунлаб қолиб бўлсада уйдагиларингни, энг асосийси сени кўндириш керак бўлади дея қоладиган жой ҳам топдим. Бугун ишхонадан эрта чиққанингни эшитиб онам ва тоғамга тайёр туринглар бугун кечки пайт борамиз, уйидагилари келган улар олдига ўтамиз дегандим. Тоғам бизникида онам билан мендан хабар кутиб турганди. Сенга нима баҳона қилишни билмай, Ҳайдар аканинг дафтари дедим. Аслида эса, ниятим кайфиятингни кўриш ва онам билан тоғамни жўнатиш эди. Фақат бошқалар отни қамчилаганини кўриб, ақлим чиқай деди. Совчи устига совчи борадими билмадим аммо бугун уларни олиб келмасам бошқа бундай ишга журъат қила олмаслигим аниқ.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
163-қисм
“Сендан қандай кечирим сўрай? Қандай қилиб ўтган йилларни ортга қайтарай? Шунчалик ношудманки. Ҳатто узоқ пайтдан бери ўйлаб юрган гапларимни ҳам унутдим. Узр сўрашга ҳаққим ҳам йўқдир.Аммо сени кечирмасликка ҳаққинг бор. Мен сендек кучли эмасман. Ожизман,қўрқоқман лекин фақат сенинг олдингда билинади ожизлигим, қўрқоқлигим. Қайта хафа қилишдан қўрқаман. Сени бировлар мендан олса, унда ожизлигимга енгилишдан қўрқаман. Зумрад мен сени жонимдан ортиқ кўраман”
Қўллари қалтираш навбати унга келганди.
“Ўзим билан жуда кўп курашдим.Қўй шу қиз бахтини топсин. Сендек одамдан кўра яхшироғига лойиқ дедим. Лекин ҳар гал шу ер қурғур айтди-ки, уни сендек ҳеч ким сева олмайди”,-деб бир қўлини юрагига қўйди.
Ҳеч нарса дея олмас эдим. Сўзсиз икки томчи йўлини топиб оқаверарди.
“На май ва на иш ёки бошқа ҳаёт сени ерингни тутди. Виждоним ҳар сафар сенга келадиган йўлимни тўсди. Сендан кетиб шунча зарар бергандим.Яна қайтсам, мени кечирмаслигингдан қўрқдим. Тоғам гуруҳ тузиляпти деганда унга ялиндим, сен мени кўчада кўрсанг юзимга қарамаслигингни билардим. Биринчи куни атайлаб кеч келдим. Мени олдин кўриб, воз кечиб кетишинга чидай олмасдим. Кеча совчи келади деганингда, мен адо бўлиб бўлдим. Туни билан онамга дардимни тушунтирдим.Тоғамга ялиндим тонг азон. Улар сенга бўлган ҳисларимни билишарди. Фақат уларда ҳам қўрқув бор эди. Агар қабул қилмасанг аҳволим нима бўлишини тахмин қилишяпти. Мен уйдагиларимни барибир олиб келардим. Ҳатто сени қишлоққа олиб борган куним манзилингача билиб келдим. Кунлаб қолиб бўлсада уйдагиларингни, энг асосийси сени кўндириш керак бўлади дея қоладиган жой ҳам топдим. Бугун ишхонадан эрта чиққанингни эшитиб онам ва тоғамга тайёр туринглар бугун кечки пайт борамиз, уйидагилари келган улар олдига ўтамиз дегандим. Тоғам бизникида онам билан мендан хабар кутиб турганди. Сенга нима баҳона қилишни билмай, Ҳайдар аканинг дафтари дедим. Аслида эса, ниятим кайфиятингни кўриш ва онам билан тоғамни жўнатиш эди. Фақат бошқалар отни қамчилаганини кўриб, ақлим чиқай деди. Совчи устига совчи борадими билмадим аммо бугун уларни олиб келмасам бошқа бундай ишга журъат қила олмаслигим аниқ.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤64👍10😍8🔥5⚡3
#Қарғалар_маҳкамаси
164-қисм
"Чунки сенга уйланмаган йигитлар чиқаётганини кўриб, ўтмишим ва чарчоқ юрагимни таклиф этишга жасорат этмас эдим. У йигит билан бироз гаплашдим. Зумрад у каби йигитларнинг ажрашган хотин- боласи йўқдир аммо уларнинг ҳеч бири сени менчалик танимайди. Янги одамни танишга, уни севишга йилларинг кетади. Рўпарангда эса ўтмиши бугуни ва келажаги билан сенга келган, хатосини тан олган ва йўқ десанг нима қиларни билмай қоладиган одам турибди.Мен чиройли жумлалар қуриб ақлни бошдан олишни билмайман. Лекин бир бўсангдан ақлини йўқота олишимни биламан. Менга айтдинг-ку, нафасимда изинг борлигидан бошқага ёр бўлишдан уялдим деб. Мен ўша куни ўзимнинг кирлигимдан уялдим. Нопок нафасни нима билан тозалаш мумкин деб кўпчиликдан сўрадим. Ҳамма ҳар хил гап айтди. Фақат биттаси айтдики,”Товба қил”. Яна бировнинг дилини оғиритиш ҳақида сўрадим,”Розилигини ол! Қул ҳаққи ёмон” деди. Олдинга бор айбимни тан олиб, энг бўлмас ҳолим билан келдим. Сен ҳаққингни менга ҳалол қилиб , жуфти ҳалолим бўлишингни сўраб келдим”,-деб бошини эгди ҳали ҳам қўлларимни ушлаган ҳолатда турганидан кўзидан оққан ёш томчилади кафтимга.
Секин қўлимни тордим, шошиб бошини кўтарди. Ифодам жиддий эди. Унинг эса аҳволи танглиги, намли кўзларидан билинарди. Кўзларимга тикилиб жавоб кутарди. Юзидаги ҳар қаричига қарадим. Йиллар қанчалик бешавфқат. Ёшлигидаги тиниқ юзи ўрнига чарчоқ ва балкида ароқнинг таъсиридан қолган излар турарди. Бугун қанчалик асабийлашгани юзидан билиниб турибди.
“Журъатга бирор нима қилдингми?”,-деганимда қошини чимирди.
Ютинди.
Уни сўрагним учун кўзларидаги нур йўқолганга ўхшади. Бошини икки ёнга қимирлатди. Бироздан сўнг уйга қайтганимда келиннинг акаси билан алоқали сюрприз кутишини истамас эдим.
“Йиллар давомида бир нарсани англадим.Сенинг севгинг эмас, кетганингни аламини ташибман доим. Сени бир пайтлар севган Зумрад аллақачон улғайиб ўз йўлини топган. Лекин сендан хафа, кўнгли қолган Зумрад мана шу еримда ўрнашиб олган”,-деб мен ҳам унга юрагимнинг ерини кўрсатдим.
“Хато дединг-ку, хато сени шунча йил хотирамда ташиш бўлди. Азоб экан юрагинг ёниб турганда, тақдир эмас экан деб кетиш. Сен кетганингда, ўқишинг битганида, тўйинг бўлганини эшитганимда мен ароқ ичмай туриб ерларга йиқилдим.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
164-қисм
"Чунки сенга уйланмаган йигитлар чиқаётганини кўриб, ўтмишим ва чарчоқ юрагимни таклиф этишга жасорат этмас эдим. У йигит билан бироз гаплашдим. Зумрад у каби йигитларнинг ажрашган хотин- боласи йўқдир аммо уларнинг ҳеч бири сени менчалик танимайди. Янги одамни танишга, уни севишга йилларинг кетади. Рўпарангда эса ўтмиши бугуни ва келажаги билан сенга келган, хатосини тан олган ва йўқ десанг нима қиларни билмай қоладиган одам турибди.Мен чиройли жумлалар қуриб ақлни бошдан олишни билмайман. Лекин бир бўсангдан ақлини йўқота олишимни биламан. Менга айтдинг-ку, нафасимда изинг борлигидан бошқага ёр бўлишдан уялдим деб. Мен ўша куни ўзимнинг кирлигимдан уялдим. Нопок нафасни нима билан тозалаш мумкин деб кўпчиликдан сўрадим. Ҳамма ҳар хил гап айтди. Фақат биттаси айтдики,”Товба қил”. Яна бировнинг дилини оғиритиш ҳақида сўрадим,”Розилигини ол! Қул ҳаққи ёмон” деди. Олдинга бор айбимни тан олиб, энг бўлмас ҳолим билан келдим. Сен ҳаққингни менга ҳалол қилиб , жуфти ҳалолим бўлишингни сўраб келдим”,-деб бошини эгди ҳали ҳам қўлларимни ушлаган ҳолатда турганидан кўзидан оққан ёш томчилади кафтимга.
Секин қўлимни тордим, шошиб бошини кўтарди. Ифодам жиддий эди. Унинг эса аҳволи танглиги, намли кўзларидан билинарди. Кўзларимга тикилиб жавоб кутарди. Юзидаги ҳар қаричига қарадим. Йиллар қанчалик бешавфқат. Ёшлигидаги тиниқ юзи ўрнига чарчоқ ва балкида ароқнинг таъсиридан қолган излар турарди. Бугун қанчалик асабийлашгани юзидан билиниб турибди.
“Журъатга бирор нима қилдингми?”,-деганимда қошини чимирди.
Ютинди.
Уни сўрагним учун кўзларидаги нур йўқолганга ўхшади. Бошини икки ёнга қимирлатди. Бироздан сўнг уйга қайтганимда келиннинг акаси билан алоқали сюрприз кутишини истамас эдим.
“Йиллар давомида бир нарсани англадим.Сенинг севгинг эмас, кетганингни аламини ташибман доим. Сени бир пайтлар севган Зумрад аллақачон улғайиб ўз йўлини топган. Лекин сендан хафа, кўнгли қолган Зумрад мана шу еримда ўрнашиб олган”,-деб мен ҳам унга юрагимнинг ерини кўрсатдим.
“Хато дединг-ку, хато сени шунча йил хотирамда ташиш бўлди. Азоб экан юрагинг ёниб турганда, тақдир эмас экан деб кетиш. Сен кетганингда, ўқишинг битганида, тўйинг бўлганини эшитганимда мен ароқ ичмай туриб ерларга йиқилдим.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤58👍27🔥7🤔3❤🔥2
#Қарғалар_маҳкамаси
165-қисм
Яна шу аламим билан оёққа турдим. Бу оғриқ, йўқотилган умрнинг қийноғи ўтадими билмадим? Аммо мен ҳам чарчадим. Ҳар гал мендан сўроқсиз урган шу юрагимдан ва ўтмишни эслатиб турадиган ақлимдан. Биров кечирим сўраган кишининг, узрни қабул қилмаса, унинг гуноҳини юкини ташийди деган экан пайғамбаримиз(с.а.в).Сени қайта кўрган куним кечиргандим. Лекин ўтмишни унутолмаганимни ҳозир ҳам ҳис қилиб турибман. Қанчалик умрим қолди билмадим. Лекин у хатоингни доим юзинга уришимни бил. Қариб қолиб оғзимда тиш қолмаса-да, узиб оладиган бир-икки сўзим доим сенга топилишини бил. Бил-ки, бошқа мени аросатда қолдириб кетма. Ўзимдан шубҳаланишимга, дунёдаги энг кераксиз нарсадек ҳис этишимга йўл қўйма”
Охирги сўзларим хичқириқлар орасидан чиқди. Бақувват қўллар мени ўз ҳимоясига олди. Сочларим устида ваъдалар берган нафасидан излар қолди. Мен таслим бўлдим. Ичимда бир-бири билан келишмаган икки томонимдан бирига енгилдим. Яратган, аёл-қизга ўз меҳрибонлигидан ва шафи исмидан кўпроқ берганга ўхшайди. Шундан-ми, юраги қонасада меҳр билан бошқанинг даволашга шошар экан.Иккаламиз ҳам кўп вақт ва қувват йўқотдик. Мени танимаган, мен танимаган биров билан яна шунча умрим ўтар балким. Аммо бир қарашимдан дилимдагини тилга келтирган одам билан қолган ҳаётимни ўтказиш осонроқми туюлди менга. Хуллас, минг хил баҳона топдим ўзимга. Ярамнинг малҳамини яна шу қотилнинг ваъдасида топган эдим.
Бир қўли секин ёндан кирганини кўриб тезда ўзимга келдим.
“Нима қиляпсан? Сенга ўхшаган хотин кўрганга рози бўлмай мен ўлай!”,-деб тезда ундан узоқлашдим.
Ахмоқ Зумрад!
Калтафаҳм Зумрад!
Сени ниманга холи ерда бир эркакнинг ёнига яқин ўтириш. Одамнинг бир сонияда дунёдан совишуни кўрмоқчи бўлсангиз, менга қаранг. Онам айтган эди-я. Оҳ, содда лекин доно онам. Эркак зотининг хаёли доим бошқа нарсада бўлади деб бекорга айтмаган экан. Ҳали энди бир марта совчисини жўнатди. У калтош тоғасининг, йўқ сочига ишониб ўзимни кал тахтимдан айирган мен ахмоқ.
Ичимда таърифини айтиб бўлмайдиган ғазаб билан унга қарадим. Бошланди ва битди. Эгнимдаги кийимини юзига отган эдим,ичидан бир нарса тушиб думалаб сувга тушай деган ерда, Юсуф ушлаб қолди.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
165-қисм
Яна шу аламим билан оёққа турдим. Бу оғриқ, йўқотилган умрнинг қийноғи ўтадими билмадим? Аммо мен ҳам чарчадим. Ҳар гал мендан сўроқсиз урган шу юрагимдан ва ўтмишни эслатиб турадиган ақлимдан. Биров кечирим сўраган кишининг, узрни қабул қилмаса, унинг гуноҳини юкини ташийди деган экан пайғамбаримиз(с.а.в).Сени қайта кўрган куним кечиргандим. Лекин ўтмишни унутолмаганимни ҳозир ҳам ҳис қилиб турибман. Қанчалик умрим қолди билмадим. Лекин у хатоингни доим юзинга уришимни бил. Қариб қолиб оғзимда тиш қолмаса-да, узиб оладиган бир-икки сўзим доим сенга топилишини бил. Бил-ки, бошқа мени аросатда қолдириб кетма. Ўзимдан шубҳаланишимга, дунёдаги энг кераксиз нарсадек ҳис этишимга йўл қўйма”
Охирги сўзларим хичқириқлар орасидан чиқди. Бақувват қўллар мени ўз ҳимоясига олди. Сочларим устида ваъдалар берган нафасидан излар қолди. Мен таслим бўлдим. Ичимда бир-бири билан келишмаган икки томонимдан бирига енгилдим. Яратган, аёл-қизга ўз меҳрибонлигидан ва шафи исмидан кўпроқ берганга ўхшайди. Шундан-ми, юраги қонасада меҳр билан бошқанинг даволашга шошар экан.Иккаламиз ҳам кўп вақт ва қувват йўқотдик. Мени танимаган, мен танимаган биров билан яна шунча умрим ўтар балким. Аммо бир қарашимдан дилимдагини тилга келтирган одам билан қолган ҳаётимни ўтказиш осонроқми туюлди менга. Хуллас, минг хил баҳона топдим ўзимга. Ярамнинг малҳамини яна шу қотилнинг ваъдасида топган эдим.
Бир қўли секин ёндан кирганини кўриб тезда ўзимга келдим.
“Нима қиляпсан? Сенга ўхшаган хотин кўрганга рози бўлмай мен ўлай!”,-деб тезда ундан узоқлашдим.
Ахмоқ Зумрад!
Калтафаҳм Зумрад!
Сени ниманга холи ерда бир эркакнинг ёнига яқин ўтириш. Одамнинг бир сонияда дунёдан совишуни кўрмоқчи бўлсангиз, менга қаранг. Онам айтган эди-я. Оҳ, содда лекин доно онам. Эркак зотининг хаёли доим бошқа нарсада бўлади деб бекорга айтмаган экан. Ҳали энди бир марта совчисини жўнатди. У калтош тоғасининг, йўқ сочига ишониб ўзимни кал тахтимдан айирган мен ахмоқ.
Ичимда таърифини айтиб бўлмайдиган ғазаб билан унга қарадим. Бошланди ва битди. Эгнимдаги кийимини юзига отган эдим,ичидан бир нарса тушиб думалаб сувга тушай деган ерда, Юсуф ушлаб қолди.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
👍40❤36🤔12🔥1😁1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
👍8❤4
#Қарғалар_маҳкамаси
Бонус!
166-қисм
“Сен ўзинг нима қиляпсан Зумрад! Нега хаёлинг дарров бошқа нарсаларга кетади. Чўнтагимга қўйган эдим буни. Ишқилиб гапим тугамасдан сезиб қолма деб ичим куйиб кетди. Билиб қолса сувга улоқтиради деб турган эдим. Мана сал қолди айтганимдек бўларди”,-деб қўлида юрак шаклда ушлаб турган қизил кичик қуттини менга кўрсатди.
Қилган ишимдан юзим қизариши керак бўлсада, мен ҳам бўш келмадим.
“Шуни тўғри айтиб олсанг нима қиларди. Туш кўрибманми менга узук олишингни?”,-деб ўзимча ҳақли эканимни исбот қилмоқчи бўлдим.
“Бўлди, бўлган иш бўлди.Кетдик, қариндошларинг хавотир олмасин”,-деб олдинга бир неча қадам ташлади.
Бўлдими?
Бахтим бор йўғи, икки дақиқа сурдими?
Шунча гапдан кейин унинг ортидан юрар эдим-ми? Узугини ҳам бермади-я,номард. Ўз- ўзим билан гаплашиб умуман қарама-қарши томонга юриб кетдим. Уйга етиб боргунимча онаси билан тоғасини олиб кетсин. Бўлмаса қувиб солишга тўғри келади. Қариндошларни бир амаллардим. Энг қийини бу Зебо опа бўлади. Уф, ҳаво ҳам салқин бўлибди деб ўйлаганимни биламан, оёғим ердан узиди. Атрофдаги ёш севишган чурвақалар хуштак чалишни бошлади.
“Бу нима қилганинг?Ўтиздан ошган одамнинг қилиғини қаранг?Ҳамма устимиздан куляпти. Қўй мени ерга!”,-деб типирчилай бошадим.
“Ёшимизга нима қилибди. У чурвақалар ҳали қайси пайпоқ билан қайси кўйлакни кийишни билмай туриб учрашувга чиққан. Мен билан сен эса, бизга нима кераклигини жуда яхши биладиган ёшдамиз. Менга сен кераксан, сенга эса фақат мен”,-деб тиржаярди.
“Фақат сўзини қайси бўлимда ишлатганингга эътибор бердим. Шу ердан тушиб олай, кўрасан мендан”,-деб таҳдид қилдим.
Ростан кулгилида, ўттиздан ошган икки одамнинг бунақа юриши.
“Унда сени бир умр шундай ташийман.Шунда мени ўзинг билан қўрқита олмайсан”,-деди кўзларимга қараб.
“Жиноятчиларни ҳам шунақа қидирамиз-ми унда?”,-деб кулдим.
“Сени бошқа ишинг бор”,-деганда зинадан чиқишни бошлади.
Нафасимни тутиб турдим. Ишқилиб йиқитмаса бўлгани. Агар йиқитса овозим борича алкаш деб бақиришни режалаб қўйдим. Яхшиям парҳезда эдим. Унчалик семирмагандирман.
“Нима иш экан-у? Онамга қарайсан, мен хизматга кетаман дема. Калла қўйишга ўнг турибсан”,-деганимда баланд кулди.
“Сенга шундай таклифлар билан келишдими?”,-деганда бошимни қимирлатдим.
“Онамга ва оиламга ҳурматда бўлишингдан ҳеч шубҳам йўқ. Лекин сенинг ишинг фарзандларимизни дунёга келтириб, уларни катта қилиш бўлади. Эътироз қабул қилмайман чунки шундоқ ҳам кеч қолдик”,-деб кўзлари тўлганини кўрдим.
Давоми бор.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Бонус!
166-қисм
“Сен ўзинг нима қиляпсан Зумрад! Нега хаёлинг дарров бошқа нарсаларга кетади. Чўнтагимга қўйган эдим буни. Ишқилиб гапим тугамасдан сезиб қолма деб ичим куйиб кетди. Билиб қолса сувга улоқтиради деб турган эдим. Мана сал қолди айтганимдек бўларди”,-деб қўлида юрак шаклда ушлаб турган қизил кичик қуттини менга кўрсатди.
Қилган ишимдан юзим қизариши керак бўлсада, мен ҳам бўш келмадим.
“Шуни тўғри айтиб олсанг нима қиларди. Туш кўрибманми менга узук олишингни?”,-деб ўзимча ҳақли эканимни исбот қилмоқчи бўлдим.
“Бўлди, бўлган иш бўлди.Кетдик, қариндошларинг хавотир олмасин”,-деб олдинга бир неча қадам ташлади.
Бўлдими?
Бахтим бор йўғи, икки дақиқа сурдими?
Шунча гапдан кейин унинг ортидан юрар эдим-ми? Узугини ҳам бермади-я,номард. Ўз- ўзим билан гаплашиб умуман қарама-қарши томонга юриб кетдим. Уйга етиб боргунимча онаси билан тоғасини олиб кетсин. Бўлмаса қувиб солишга тўғри келади. Қариндошларни бир амаллардим. Энг қийини бу Зебо опа бўлади. Уф, ҳаво ҳам салқин бўлибди деб ўйлаганимни биламан, оёғим ердан узиди. Атрофдаги ёш севишган чурвақалар хуштак чалишни бошлади.
“Бу нима қилганинг?Ўтиздан ошган одамнинг қилиғини қаранг?Ҳамма устимиздан куляпти. Қўй мени ерга!”,-деб типирчилай бошадим.
“Ёшимизга нима қилибди. У чурвақалар ҳали қайси пайпоқ билан қайси кўйлакни кийишни билмай туриб учрашувга чиққан. Мен билан сен эса, бизга нима кераклигини жуда яхши биладиган ёшдамиз. Менга сен кераксан, сенга эса фақат мен”,-деб тиржаярди.
“Фақат сўзини қайси бўлимда ишлатганингга эътибор бердим. Шу ердан тушиб олай, кўрасан мендан”,-деб таҳдид қилдим.
Ростан кулгилида, ўттиздан ошган икки одамнинг бунақа юриши.
“Унда сени бир умр шундай ташийман.Шунда мени ўзинг билан қўрқита олмайсан”,-деди кўзларимга қараб.
“Жиноятчиларни ҳам шунақа қидирамиз-ми унда?”,-деб кулдим.
“Сени бошқа ишинг бор”,-деганда зинадан чиқишни бошлади.
Нафасимни тутиб турдим. Ишқилиб йиқитмаса бўлгани. Агар йиқитса овозим борича алкаш деб бақиришни режалаб қўйдим. Яхшиям парҳезда эдим. Унчалик семирмагандирман.
“Нима иш экан-у? Онамга қарайсан, мен хизматга кетаман дема. Калла қўйишга ўнг турибсан”,-деганимда баланд кулди.
“Сенга шундай таклифлар билан келишдими?”,-деганда бошимни қимирлатдим.
“Онамга ва оиламга ҳурматда бўлишингдан ҳеч шубҳам йўқ. Лекин сенинг ишинг фарзандларимизни дунёга келтириб, уларни катта қилиш бўлади. Эътироз қабул қилмайман чунки шундоқ ҳам кеч қолдик”,-деб кўзлари тўлганини кўрдим.
Давоми бор.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤74👍17❤🔥4👏3🔥1
167-қисм
“Бир сўз қарорингни, бир туйғу эса ҳаётингни ўзгартиради”
,- деган эдими Конфуций?
Жуда тўғри айтган экан. Фақат у файласуфнинг бу доно фикрига ўзимнинг ожизона қўшимчаларим бор. Бир сўз қарор ўзгартиргунича, қанчадан-қанча сўзлар, жумлалар сарфланиши ҳақиқат. Туйғулар ҳам айни шу ҳолат. Биргина туйғу ичимда ҳоким вазифасини бажаряпти десам, адашган бўламан.
Тушунарсиз қувонч, камчиликларга тўла бахтиёрлик.Кетини қувалаган пушаймонлик, дарахтдан-дарахтга қўнган қушлардек туйғуларим ҳам безовта, ёки ҳаракатда. Хуллас тушунарсиз бир ҳолат. Ёшимга ярашмаган ҳаяжонни гапирмасам ҳам бўлади. Аммо энг асосийси Юсуфга қараганимдаги у бир сўз билан тушунтириб бера олмайдиганим бир неча хил туйғу. Воз кечиш, қўрқув ,пушаймонлик, азоб ва яна бир қанча қийноқ туйғуларим, унинг биргина меҳр билан боққан нигоҳида бошқа рангдаги ниқобини тақиши ғалати.
“Энди нима бўлади?”
“Энди тўй бўлади”,-деб кулиб машинасини ҳайдарди.
Бир қўли эса ҳали ҳам қўлимда.Бир йўлга, бир бирлашиб турган кафтимизга қарадим. Бу йиллар давомида шунчалик имконсиз нарса эди-ки, ақлим энди баъзи нарсаларни фарқлай бошлаганди.
“Тўйни тезлаштирамиз,Зумрадим”,-деганида эса юзимда ҳасратдан бир белги табассум шаклини олгнади.
Ўқишда, дўстлар олдида Пуаро хоним бўлсам.Ёлғиз қолганда кўзларим ичига қараб доим мени шундай чақирарди. Ёшликдаги қабул қилиш туйғуйинг бошқа, сал улғайганда бошқа бўлар экан. Юсуф мени Зумрадим дегани учун ҳам балкида бошқага ҳеч имкон бермадим. Онг остимда доим унга оид бир “-им” қўшимчаси билан яшадим. Ёшлигим, илк муҳаббатим, пушаймонлигим, ҳасратим, аламим, азобим ва унга қарши ҳеч битмаган соғинчим. Мен шундан иборат эдим.
“Ҳафтани охирида уйдагиларни олиб қишлоғинга борсак. Бир уч-тўрт кун қолиб керакли ҳамма маросимларни ўтказсак нима дейсан?”,-деб сўраганида ўз ич руҳ оламимдан реал ҳаётга ойдинланиб келдим.
“Билмасам, уйдагилар билан гаплашиб кўришим керак. Онам опамникида. Операциядан кейин унча мазалари йўқ”,-деганимда қўлларимни далда бўлиш учун сиқиб қўйди.
“Ҳаммаси яхши бўлади. Сенга айтдим шаҳарга олиб келайлик деб балки бу ерда яхшироқ қарашарди”,-деганида бошқа нарса ёдимга тушди.
“Юсуф, мен онамнинг харажатларини бўйнимга олганман. Менга уйланиб олиб, ишламасй...”
“Унақа гаплар қаердан ақлинга келади, Зумрадим? Албатта ишлаган топган пулларинг ўзингники. Етмаган ерда мен қарашаман”,-деганида ичимда бошқа бир туйғу дарча очиб мени кутарди.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
“Бир сўз қарорингни, бир туйғу эса ҳаётингни ўзгартиради”
,- деган эдими Конфуций?
Жуда тўғри айтган экан. Фақат у файласуфнинг бу доно фикрига ўзимнинг ожизона қўшимчаларим бор. Бир сўз қарор ўзгартиргунича, қанчадан-қанча сўзлар, жумлалар сарфланиши ҳақиқат. Туйғулар ҳам айни шу ҳолат. Биргина туйғу ичимда ҳоким вазифасини бажаряпти десам, адашган бўламан.
Тушунарсиз қувонч, камчиликларга тўла бахтиёрлик.Кетини қувалаган пушаймонлик, дарахтдан-дарахтга қўнган қушлардек туйғуларим ҳам безовта, ёки ҳаракатда. Хуллас тушунарсиз бир ҳолат. Ёшимга ярашмаган ҳаяжонни гапирмасам ҳам бўлади. Аммо энг асосийси Юсуфга қараганимдаги у бир сўз билан тушунтириб бера олмайдиганим бир неча хил туйғу. Воз кечиш, қўрқув ,пушаймонлик, азоб ва яна бир қанча қийноқ туйғуларим, унинг биргина меҳр билан боққан нигоҳида бошқа рангдаги ниқобини тақиши ғалати.
“Энди нима бўлади?”
“Энди тўй бўлади”,-деб кулиб машинасини ҳайдарди.
Бир қўли эса ҳали ҳам қўлимда.Бир йўлга, бир бирлашиб турган кафтимизга қарадим. Бу йиллар давомида шунчалик имконсиз нарса эди-ки, ақлим энди баъзи нарсаларни фарқлай бошлаганди.
“Тўйни тезлаштирамиз,Зумрадим”,-деганида эса юзимда ҳасратдан бир белги табассум шаклини олгнади.
Ўқишда, дўстлар олдида Пуаро хоним бўлсам.Ёлғиз қолганда кўзларим ичига қараб доим мени шундай чақирарди. Ёшликдаги қабул қилиш туйғуйинг бошқа, сал улғайганда бошқа бўлар экан. Юсуф мени Зумрадим дегани учун ҳам балкида бошқага ҳеч имкон бермадим. Онг остимда доим унга оид бир “-им” қўшимчаси билан яшадим. Ёшлигим, илк муҳаббатим, пушаймонлигим, ҳасратим, аламим, азобим ва унга қарши ҳеч битмаган соғинчим. Мен шундан иборат эдим.
“Ҳафтани охирида уйдагиларни олиб қишлоғинга борсак. Бир уч-тўрт кун қолиб керакли ҳамма маросимларни ўтказсак нима дейсан?”,-деб сўраганида ўз ич руҳ оламимдан реал ҳаётга ойдинланиб келдим.
“Билмасам, уйдагилар билан гаплашиб кўришим керак. Онам опамникида. Операциядан кейин унча мазалари йўқ”,-деганимда қўлларимни далда бўлиш учун сиқиб қўйди.
“Ҳаммаси яхши бўлади. Сенга айтдим шаҳарга олиб келайлик деб балки бу ерда яхшироқ қарашарди”,-деганида бошқа нарса ёдимга тушди.
“Юсуф, мен онамнинг харажатларини бўйнимга олганман. Менга уйланиб олиб, ишламасй...”
“Унақа гаплар қаердан ақлинга келади, Зумрадим? Албатта ишлаган топган пулларинг ўзингники. Етмаган ерда мен қарашаман”,-деганида ичимда бошқа бир туйғу дарча очиб мени кутарди.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤73🤔6👍4🔥3
#Қарғалар_маҳкамаси
168-қисм
Уйга етиб келганимизда. Юсуфнинг онаси ва тоғаси эшик олдида Зебо опа билан суҳбатлашиб турар эди. Менинг қариндошларим эса йўқ. Мен Юсуфга қарадим у менга, ишқилиб тинчлик бўлсинда. Тинчлик масаласи бир томон бўлса, менинг уятдан ерга киришим бошқа томон бўлди.
Калтош тоға майлида, бу бўлажак қайнона ўғли билан бир ерларга борганимни бошқача тушунмайдими ишқилиб? Касбимнинг асоратларини ҳар қадамда яшашнинг энг оғир томони ҳам шунда.
“Келдиларингми болам?”,-деб юмшоқ гапирганига қараганда масала унчалик ваҳимали эмас.
Зебо опа менга қош-кўз ишора қиларди. Аниқ бир гап бўлган. Совчилар хайрлашиб машинага ўтириб кетишди. Юсуф онасинг олдида менга қўнғироқ қилишини айтганда баттар уйладим. Тоға ҳар доимги тоға. Улар узоқлашгач, Зебо опа менга қараб гап бошлади.
“Зумрадхон! Юқоридаги қариндошларингиз бирам ғалати-эй?”,-деди норози оҳангидан билса бўлади-ки, аниқ бир гап бўлган.
“Нима бўлди?”,-деб чўчиб сўрадим.
“Вой, ҳали тўй бошлансин, икки томон розилик билан бир ишга қўл урсин. Икки томон одати бошқа деб қариндошингиз бўлмайди деди”,-деганида вой товба деган сўз оғзимдан чиқмасин деб ўзимни тутдим.
“Юсуфжонни бувалари ҳам асли вилоятлик экан. Энди йиллаб пойтахтда яшагани билан ўзини одатлари бор экан.”,-деб Зебо опа ахборот берарди,мен Юсуфнинг ота-боболарига фикрим кетганди.
“Хуллас, бизда қалин пули бор деб, охири буни айтишди”,- дерди куйиб пишган қўшним.
“Майли Зебо опа, мен юқорига чиқай ўзим гаплашиб оламан улар билан”
Жонкуяр қўшним яна бир нарсалар десада, индамай уйга кирдим.
“Сен қаерга кетдинг?”,-деб оила сўроқхонасига хуш келгандим.
“Ташқарида эдим опа, нима бўлди?”
“Буларинг жуда пишиқ. Қалин пули бор бизда десам, бизда ундай одат йўқ дейди”
“Уни сиз ўйламанг. Уйдагилар ҳал қилишади”,-деб мавзуни ёпмоқчи бўлдим фақат тун ярмигача чўзилган бошқа нарсалар чиқди.
Биров шуларга мени ўн етти ёшли қиз эмаслигимни тушинтирса бўларди.
Албатта Корейс ҳаккасининг мавзуси ҳам қолмади. Хуллас эртага, бу маиший муаммолардан заҳарланган Зумрад, қандай қилиб қотилнинг изини суради билмайман. Уйимга меҳмон келишидан ҳеч нолимас эдим худойим. Фақат шу икки севимли бандангни уйига жўнат. Ўйлайдиган мингта бошқа муаммоим бор. Буларнинг кесатиғи ва ўргатган ақли ортиқча.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
168-қисм
Уйга етиб келганимизда. Юсуфнинг онаси ва тоғаси эшик олдида Зебо опа билан суҳбатлашиб турар эди. Менинг қариндошларим эса йўқ. Мен Юсуфга қарадим у менга, ишқилиб тинчлик бўлсинда. Тинчлик масаласи бир томон бўлса, менинг уятдан ерга киришим бошқа томон бўлди.
Калтош тоға майлида, бу бўлажак қайнона ўғли билан бир ерларга борганимни бошқача тушунмайдими ишқилиб? Касбимнинг асоратларини ҳар қадамда яшашнинг энг оғир томони ҳам шунда.
“Келдиларингми болам?”,-деб юмшоқ гапирганига қараганда масала унчалик ваҳимали эмас.
Зебо опа менга қош-кўз ишора қиларди. Аниқ бир гап бўлган. Совчилар хайрлашиб машинага ўтириб кетишди. Юсуф онасинг олдида менга қўнғироқ қилишини айтганда баттар уйладим. Тоға ҳар доимги тоға. Улар узоқлашгач, Зебо опа менга қараб гап бошлади.
“Зумрадхон! Юқоридаги қариндошларингиз бирам ғалати-эй?”,-деди норози оҳангидан билса бўлади-ки, аниқ бир гап бўлган.
“Нима бўлди?”,-деб чўчиб сўрадим.
“Вой, ҳали тўй бошлансин, икки томон розилик билан бир ишга қўл урсин. Икки томон одати бошқа деб қариндошингиз бўлмайди деди”,-деганида вой товба деган сўз оғзимдан чиқмасин деб ўзимни тутдим.
“Юсуфжонни бувалари ҳам асли вилоятлик экан. Энди йиллаб пойтахтда яшагани билан ўзини одатлари бор экан.”,-деб Зебо опа ахборот берарди,мен Юсуфнинг ота-боболарига фикрим кетганди.
“Хуллас, бизда қалин пули бор деб, охири буни айтишди”,- дерди куйиб пишган қўшним.
“Майли Зебо опа, мен юқорига чиқай ўзим гаплашиб оламан улар билан”
Жонкуяр қўшним яна бир нарсалар десада, индамай уйга кирдим.
“Сен қаерга кетдинг?”,-деб оила сўроқхонасига хуш келгандим.
“Ташқарида эдим опа, нима бўлди?”
“Буларинг жуда пишиқ. Қалин пули бор бизда десам, бизда ундай одат йўқ дейди”
“Уни сиз ўйламанг. Уйдагилар ҳал қилишади”,-деб мавзуни ёпмоқчи бўлдим фақат тун ярмигача чўзилган бошқа нарсалар чиқди.
Биров шуларга мени ўн етти ёшли қиз эмаслигимни тушинтирса бўларди.
Албатта Корейс ҳаккасининг мавзуси ҳам қолмади. Хуллас эртага, бу маиший муаммолардан заҳарланган Зумрад, қандай қилиб қотилнинг изини суради билмайман. Уйимга меҳмон келишидан ҳеч нолимас эдим худойим. Фақат шу икки севимли бандангни уйига жўнат. Ўйлайдиган мингта бошқа муаммоим бор. Буларнинг кесатиғи ва ўргатган ақли ортиқча.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤65🔥11👍7😁7
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🌙🌿ХАЙРЛИ ТУН🌿🌙
⭐️🌷Аллоҳга яқинлашсак, бахтни қидиришимизга ҳожат қолмайди.
⭐️🪷Чунки у пайт саодатнинг ўзи бизни излашга тушади.
🌺✨Шунинг учун доимо: «Роббим менга Ўзинг хайрли билганингни насиб қил!» денг!
🌙ТУНИНГИЗ ОСУДА ЎТСИН АЗИЗЛАРИМ!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
⭐️🌷Аллоҳга яқинлашсак, бахтни қидиришимизга ҳожат қолмайди.
⭐️🪷Чунки у пайт саодатнинг ўзи бизни излашга тушади.
🌺✨Шунинг учун доимо: «Роббим менга Ўзинг хайрли билганингни насиб қил!» денг!
🌙ТУНИНГИЗ ОСУДА ЎТСИН АЗИЗЛАРИМ!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤2
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Хайрли тонг Азизларим!🥰
Aссалому алайкум.
Сешанба тонги муборак бўлсин
❄️Асл саодат нафас олиб турган ҳар онимизга шукр қила олишдир...
❄️Шукр ва зикрга бой кун бўлсин!
Барчамизга янги тонг омадли ва қувончли бўлсин. ❄️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Aссалому алайкум.
Сешанба тонги муборак бўлсин
❄️Асл саодат нафас олиб турган ҳар онимизга шукр қила олишдир...
❄️Шукр ва зикрга бой кун бўлсин!
Барчамизга янги тонг омадли ва қувончли бўлсин. ❄️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤3
Бугунги куни меҳр билан қаршиланг...
Бугун билан яшанг...
Бугунни севинг...
Бугунга муҳаббатингни изҳор қилинг...
Бугун сиз билан Сиз бўлинг...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Бугун билан яшанг...
Бугунни севинг...
Бугунга муҳаббатингни изҳор қилинг...
Бугун сиз билан Сиз бўлинг...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤8
#Қарғалар_маҳкамаси
169-қисм
“Салом!”
“Салом!”
“Бугун кўзимга янада бошқача кўриняпсан”,-деб Юсуф марказ кириш эшигида кутарди.
“Қаранг-э? Олдин қанақа кўринардим?”,-деб жилмайдим.
“Олдин ҳаддим сиғмасди узоқроқ тикилишга. Энди эса тўйиб- тўйиб қарай оламан”
“Эшитган одам бу ўсмир йигит ким дейди?”,-дедим кулиб.
“Йигит киши ёш олган саин ҳаётдан нима исташини яхши англай бошлайди. Илтимос Пуаро хоним менинг қирчиллама ёшимга қараб бораётганимни унутманг”,-деб гапга усталик қиларди.
Ишлайдиган қаватимизга етганимизда ҳамма иш бошлашга тайёр турарди. Бошлиқ келиб йиғилиш қилишини кутардик.
🐦⬛
“Ҳамма ўзига берилган вазифасини билади. Шунга кўра ишини билиб қилсин. Юсуф, табриклайман! Нўъмон Бурханович эрталаб айтди. Зумрад қизимиз билан хайирли бир ишга қадам қўяётган экансизлар. Тўй тайёргарлиги билан бўлиб, ишни оқсатмайсизлар деган умиддаман”,-деб ҳамманинг олдида аслида бизни бир жуфтлик деб эълон қилган эди.
Менинг ҳаяжон ва уятдан юзим қизарар экан. Юсуф менинг ўрнимга ҳам жавоб берганди. Ҳамма табрикласада, бир хонимчанинг авзойи бузилиб тил учида табриклаб ўтганди. Бошқа кичик ҳолат эса, бу калтош тоғамизнинг иши. Бу одам нега ҳар сафар биз ҳаққимизда ҳаммага гапиришни яхши кўради? Ёки жияни билан тил бириктириб мени ноқулай вазиятга солишга устами?
Йиғилиш хонасидан чиққандан сўнг, Юсуф ортимдан менга етишди.
“Бир ўқ билан икки қуш урамиз. Сотқин ва унинг эгаси бизни бошқа ташвишлар билан юрибди деб ўйласин . Биз эса шу дафтарнинг таҳлили ва баъзи гувоҳларнинг изига аниқ тушайлик”,-деганида унга қараб жилмайдим.
“Мен молиявий текширув билан кичик йиғилишим бор сен ишларингни тугат. Бошлиқдан икки ҳафталик рухсат олдим. Бу икки ҳафта ичида ҳам тўйимизни ҳам Чароснинг ишида анча олдинга кетишимиз зарур”,-деб ишига шошарди.
“Икки ҳафта? Нега бунча тез?”,-деб таажубланиб сўрадим.
Кеча кечқурун опамларга норасмий совчилик мавзуси ва бўлган баъзи ишларни гапириб бердим. Онам бечора бировга ҳайриҳоҳлигим борлигини эшитиб хурсанд бўлди. Аниқ кунини билмасам-да, яқинда уйга совчилар боришини айтдим. Ҳаммаси шошиб қолди. Ичимда сизлар йиллардан бери мени узатиш пайида эмас эдингизми? Биров келса деб кутмас эдингизми?Совчи дегани режа билан келар эдими дегим келди.Ўлиб турган экан демасин деб индмадим?
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
169-қисм
“Салом!”
“Салом!”
“Бугун кўзимга янада бошқача кўриняпсан”,-деб Юсуф марказ кириш эшигида кутарди.
“Қаранг-э? Олдин қанақа кўринардим?”,-деб жилмайдим.
“Олдин ҳаддим сиғмасди узоқроқ тикилишга. Энди эса тўйиб- тўйиб қарай оламан”
“Эшитган одам бу ўсмир йигит ким дейди?”,-дедим кулиб.
“Йигит киши ёш олган саин ҳаётдан нима исташини яхши англай бошлайди. Илтимос Пуаро хоним менинг қирчиллама ёшимга қараб бораётганимни унутманг”,-деб гапга усталик қиларди.
Ишлайдиган қаватимизга етганимизда ҳамма иш бошлашга тайёр турарди. Бошлиқ келиб йиғилиш қилишини кутардик.
🐦⬛
“Ҳамма ўзига берилган вазифасини билади. Шунга кўра ишини билиб қилсин. Юсуф, табриклайман! Нўъмон Бурханович эрталаб айтди. Зумрад қизимиз билан хайирли бир ишга қадам қўяётган экансизлар. Тўй тайёргарлиги билан бўлиб, ишни оқсатмайсизлар деган умиддаман”,-деб ҳамманинг олдида аслида бизни бир жуфтлик деб эълон қилган эди.
Менинг ҳаяжон ва уятдан юзим қизарар экан. Юсуф менинг ўрнимга ҳам жавоб берганди. Ҳамма табрикласада, бир хонимчанинг авзойи бузилиб тил учида табриклаб ўтганди. Бошқа кичик ҳолат эса, бу калтош тоғамизнинг иши. Бу одам нега ҳар сафар биз ҳаққимизда ҳаммага гапиришни яхши кўради? Ёки жияни билан тил бириктириб мени ноқулай вазиятга солишга устами?
Йиғилиш хонасидан чиққандан сўнг, Юсуф ортимдан менга етишди.
“Бир ўқ билан икки қуш урамиз. Сотқин ва унинг эгаси бизни бошқа ташвишлар билан юрибди деб ўйласин . Биз эса шу дафтарнинг таҳлили ва баъзи гувоҳларнинг изига аниқ тушайлик”,-деганида унга қараб жилмайдим.
“Мен молиявий текширув билан кичик йиғилишим бор сен ишларингни тугат. Бошлиқдан икки ҳафталик рухсат олдим. Бу икки ҳафта ичида ҳам тўйимизни ҳам Чароснинг ишида анча олдинга кетишимиз зарур”,-деб ишига шошарди.
“Икки ҳафта? Нега бунча тез?”,-деб таажубланиб сўрадим.
Кеча кечқурун опамларга норасмий совчилик мавзуси ва бўлган баъзи ишларни гапириб бердим. Онам бечора бировга ҳайриҳоҳлигим борлигини эшитиб хурсанд бўлди. Аниқ кунини билмасам-да, яқинда уйга совчилар боришини айтдим. Ҳаммаси шошиб қолди. Ичимда сизлар йиллардан бери мени узатиш пайида эмас эдингизми? Биров келса деб кутмас эдингизми?Совчи дегани режа билан келар эдими дегим келди.Ўлиб турган экан демасин деб индмадим?
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤56👍11🔥3
#Қарғалар_маҳкамаси
170-қисм
Хуллас, оиламда бошқа бир ташвиш бошланган эди. Меҳмонга келган қариндошларим бугун шифокор кўригига кетишганди. Бу туришда улар билан бирга қишлоққа қайтадиганга ўхшайман.
“Шунча кутдик, етар Зумрадим. Бирга иш ерида ишлаймиз , уйимизда ҳам бир пиёла чой устида иккимиз таҳиллар қилсак ёмонми? Менимча ҳам ўзимизга фойда ҳам жамиятга”,-деб табассум қилди.
“Жиноятчиларни топсак жамиятга фойда-да, бундан ўзимизга нима фойда?”,-деб сўрадим.
“Неча киши уйидан дод деб ишига қочади биласанми? Нега? Чунки гаплашадиган умумий мавзулари йўқ ёки қолмаган. Ҳар қанча севги- муҳаббат бўлмасин маълум пайтдан кейин эркак ўз хаёллари билан аёл ўз ташвишлари билан бўлиб қолади. Бизда эса қизиққан бошқа умумий нуқтамиз бор. Тасаввур қил ошхонада мен ош қиляпман, сен идиш ювяпсан ва суҳбатимиз яна Пуаро хоним ва Холмсдек давом этса. Менимча, зерикмасак керак”,-деб кулди.
Унинг гапларида оз бўлсада жон бордир, фақат унутган бошқа нарсаси бор. Икки инсон оила қургандан кейин бошқа детектив қаҳрамонлари ҳам у оилага аралашиб қолади. Комесар Катани, Доктор Ватсон, Агата Кристи ҳатто Каменская ҳам пайдо бўлиши мумкин.Юсуфга тушундим дегандек ишора қилиб, у ишига мен ишимга қайтдим.
🐦⬛
“Сени ўзингдан хушхабарни кутгандим азизам,аммо Нўъмон яна аввалроқ ҳаракат қилди”,-деб Людмила мени қарши олди.
Мен ҳали икки қалин дўстимга ҳатто хабар бермай, бу калтош тоға оламга жар солиб юрибди. Бунга давлат сирларини қандай ишониб топширишади ҳайронман. Юсуфга сотқин- тоғанг десам йўқ дейди. Оддий гапни оғзида тута олмаган инсон бошқа гапларнини ҳам бемалол ҳаммага айтса керак, тўғрими?
“Шунақа бўлди. Юрак бўйсинмас экан ҳеч нимага, ҳеч бир хафагарчилик икки сўз олдида маъносини сақлаб қолмас экан”,-дедим Людмилага.
Аввалдан учрашув режалаганим учун бугун ишдан чиқиб Людмила олдига келдим.
“Хуршид Пардаев экспертизасини яна бир таҳлил қилсак дегандим. Бошқа бир- икки маълумот чиқди”,-деб мақсадга ўтдим.
“Хўш, нима яна қийнади Пуаро хонимни?”,-деб жилмайди.
“Чарос Турғунованинг ўлимини сиз билан гаплашган эдик ёдингиздами? Унда Хуршид билан орасида балки бирор муносабат бордир деган эдингиз. Фақат Эски бир хужжатларда Хуршиднинг жинси бузуқлар орасида кўрилганини ўргандик”,-дедим усти ёпиқ ифодалашга уриниб.
Ҳар қанча Людмилага ишонмай Ҳайдар деган эски терговчини сота олмас эдим.
“Ҳайдардан ўрганганингни нега айтмаяпсан Пуаро хоним?”,-деб бу сафар у мени лол қолдирди.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
170-қисм
Хуллас, оиламда бошқа бир ташвиш бошланган эди. Меҳмонга келган қариндошларим бугун шифокор кўригига кетишганди. Бу туришда улар билан бирга қишлоққа қайтадиганга ўхшайман.
“Шунча кутдик, етар Зумрадим. Бирга иш ерида ишлаймиз , уйимизда ҳам бир пиёла чой устида иккимиз таҳиллар қилсак ёмонми? Менимча ҳам ўзимизга фойда ҳам жамиятга”,-деб табассум қилди.
“Жиноятчиларни топсак жамиятга фойда-да, бундан ўзимизга нима фойда?”,-деб сўрадим.
“Неча киши уйидан дод деб ишига қочади биласанми? Нега? Чунки гаплашадиган умумий мавзулари йўқ ёки қолмаган. Ҳар қанча севги- муҳаббат бўлмасин маълум пайтдан кейин эркак ўз хаёллари билан аёл ўз ташвишлари билан бўлиб қолади. Бизда эса қизиққан бошқа умумий нуқтамиз бор. Тасаввур қил ошхонада мен ош қиляпман, сен идиш ювяпсан ва суҳбатимиз яна Пуаро хоним ва Холмсдек давом этса. Менимча, зерикмасак керак”,-деб кулди.
Унинг гапларида оз бўлсада жон бордир, фақат унутган бошқа нарсаси бор. Икки инсон оила қургандан кейин бошқа детектив қаҳрамонлари ҳам у оилага аралашиб қолади. Комесар Катани, Доктор Ватсон, Агата Кристи ҳатто Каменская ҳам пайдо бўлиши мумкин.Юсуфга тушундим дегандек ишора қилиб, у ишига мен ишимга қайтдим.
🐦⬛
“Сени ўзингдан хушхабарни кутгандим азизам,аммо Нўъмон яна аввалроқ ҳаракат қилди”,-деб Людмила мени қарши олди.
Мен ҳали икки қалин дўстимга ҳатто хабар бермай, бу калтош тоға оламга жар солиб юрибди. Бунга давлат сирларини қандай ишониб топширишади ҳайронман. Юсуфга сотқин- тоғанг десам йўқ дейди. Оддий гапни оғзида тута олмаган инсон бошқа гапларнини ҳам бемалол ҳаммага айтса керак, тўғрими?
“Шунақа бўлди. Юрак бўйсинмас экан ҳеч нимага, ҳеч бир хафагарчилик икки сўз олдида маъносини сақлаб қолмас экан”,-дедим Людмилага.
Аввалдан учрашув режалаганим учун бугун ишдан чиқиб Людмила олдига келдим.
“Хуршид Пардаев экспертизасини яна бир таҳлил қилсак дегандим. Бошқа бир- икки маълумот чиқди”,-деб мақсадга ўтдим.
“Хўш, нима яна қийнади Пуаро хонимни?”,-деб жилмайди.
“Чарос Турғунованинг ўлимини сиз билан гаплашган эдик ёдингиздами? Унда Хуршид билан орасида балки бирор муносабат бордир деган эдингиз. Фақат Эски бир хужжатларда Хуршиднинг жинси бузуқлар орасида кўрилганини ўргандик”,-дедим усти ёпиқ ифодалашга уриниб.
Ҳар қанча Людмилага ишонмай Ҳайдар деган эски терговчини сота олмас эдим.
“Ҳайдардан ўрганганингни нега айтмаяпсан Пуаро хоним?”,-деб бу сафар у мени лол қолдирди.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤65🤔11👍10🔥1