🐦⬛️9-қисм🐦⬛️
Мендан бошқа қолган олти боласига, “Отангизнинг васияти бор, сизларга айтишим керак”,-деб бизни йиғлатган эди. Ўтирган хонамизда жимлик ҳукмрон бўлди. Онам отамнинг сўнгги васияти, ҳаммамизни аҳил бўлишимиз ва “Нима қилиб бўлсада, Зумрад ўқисин “,-деганини айтди. Юрагим ўша куни етим қолганини қабул қилди. Чунки бу- отамнинг мен учун айтадиган сўнгги гапи эканини билдим.
Бошқа ҳеч қайси мавзуда отам ёнимни олмаслигини ўша куни англадим. Акам ва янгамлар пойтахтда ўқишнинг иложи йўқлигини айтиб қарши чиқса, биргина опаларим кўз ёши тўкиб отамнинг васиятини маъқуллади. Онам бечора, “Отанг гўрида тик туради, агар шу бир синглингни ўқита олмасаларинг”,-деганида, хона деворида осилган эски чўпон камзули "пат", дея ерга тушди.
Опаларим ҳичқираб йиғлаб юборди. Акамлар бошини эгди. Кимдир рози, кимдир норози ўқишга келдим.
Талабалик даврим жуда қийин ўтди. Қишлоқда билинмас экан харажатлар. Пoхса уйда чироқ бўлмасада, гуриллаб ёнган гази ёнмасада, бир коса сут ва ёпилган буғдой нони билан кунинг ўтарди. Аммо шаҳар ҳаёти бошқа, олган нафасинг пул, ташлаган қадаминг харажат эди.
Ётоқхонада навбат билан қилинадиган бозорликда қийналар эдим. Мен билан бир хонада турган қизлар шаҳар кўрган, ота - онаси яхшигина хабар олиб турадиганлар эди. Аниқ эсимда, менга бечора онам биров билан нарса бериб юборганди. Гўшт, қатиқ, нон ва эчки терисидан тикилган мешда сариғ ёғ. У қадим усул эчки мешини шаҳарлик "эчкилар" тушунмасди. Йиллаб устимдан кулиб юришди. Чунки унинг ўзига хос ҳиди уларга бегона эди.
Мен эса, эсимни танибманки шунга ўхшаш ҳидлар орасида улғайдим ва бу ҳид менинг болалигим, оилам эди. Бор ҳирсимни ва аламимни ўқишдан олдим. Институтга кириш бир маҳорат бўлса, уни қизил диплом билан тугатиш бошқа маҳорат саналарди. Устозларим мени Институтда ишга олиб қолмаганда ва айниқса жиноий ва одил судлов факультетида олиб қолишмаганда, балкида ўз қишлоғимга бўлмасада, янада воҳага қайтиб ўша ерда фаолият юритган бўлардим. Нўъмон Бурханович бўлмаса, бугун илмий иш ҳам қилолмаган, аспирантурани тугатиб олмаган бўлардим.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Мендан бошқа қолган олти боласига, “Отангизнинг васияти бор, сизларга айтишим керак”,-деб бизни йиғлатган эди. Ўтирган хонамизда жимлик ҳукмрон бўлди. Онам отамнинг сўнгги васияти, ҳаммамизни аҳил бўлишимиз ва “Нима қилиб бўлсада, Зумрад ўқисин “,-деганини айтди. Юрагим ўша куни етим қолганини қабул қилди. Чунки бу- отамнинг мен учун айтадиган сўнгги гапи эканини билдим.
Бошқа ҳеч қайси мавзуда отам ёнимни олмаслигини ўша куни англадим. Акам ва янгамлар пойтахтда ўқишнинг иложи йўқлигини айтиб қарши чиқса, биргина опаларим кўз ёши тўкиб отамнинг васиятини маъқуллади. Онам бечора, “Отанг гўрида тик туради, агар шу бир синглингни ўқита олмасаларинг”,-деганида, хона деворида осилган эски чўпон камзули "пат", дея ерга тушди.
Опаларим ҳичқираб йиғлаб юборди. Акамлар бошини эгди. Кимдир рози, кимдир норози ўқишга келдим.
Талабалик даврим жуда қийин ўтди. Қишлоқда билинмас экан харажатлар. Пoхса уйда чироқ бўлмасада, гуриллаб ёнган гази ёнмасада, бир коса сут ва ёпилган буғдой нони билан кунинг ўтарди. Аммо шаҳар ҳаёти бошқа, олган нафасинг пул, ташлаган қадаминг харажат эди.
Ётоқхонада навбат билан қилинадиган бозорликда қийналар эдим. Мен билан бир хонада турган қизлар шаҳар кўрган, ота - онаси яхшигина хабар олиб турадиганлар эди. Аниқ эсимда, менга бечора онам биров билан нарса бериб юборганди. Гўшт, қатиқ, нон ва эчки терисидан тикилган мешда сариғ ёғ. У қадим усул эчки мешини шаҳарлик "эчкилар" тушунмасди. Йиллаб устимдан кулиб юришди. Чунки унинг ўзига хос ҳиди уларга бегона эди.
Мен эса, эсимни танибманки шунга ўхшаш ҳидлар орасида улғайдим ва бу ҳид менинг болалигим, оилам эди. Бор ҳирсимни ва аламимни ўқишдан олдим. Институтга кириш бир маҳорат бўлса, уни қизил диплом билан тугатиш бошқа маҳорат саналарди. Устозларим мени Институтда ишга олиб қолмаганда ва айниқса жиноий ва одил судлов факультетида олиб қолишмаганда, балкида ўз қишлоғимга бўлмасада, янада воҳага қайтиб ўша ерда фаолият юритган бўлардим. Нўъмон Бурханович бўлмаса, бугун илмий иш ҳам қилолмаган, аспирантурани тугатиб олмаган бўлардим.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤43👍23
Бонус 💰
🐦⬛️10-қисм🐦⬛️
Кўзим соатлаб компьютер экранига қарагандан қизариб ачир эди. Кўзларимга озроқ дам бериш учун юмдим ва бошимни орқага қилиб навбатдаги ишлар режасини туздим. Криминалогия устозим Людмила Алексеевнадан келган смсга жавоб ёзмаганим ёдимга тушди. Фақат иш соати тугагани учун буни кейинга суриб, ниҳоят ўзимни тепадан оқаётган сув остига тутдим.
Илмий ишим ўз маромида давом этар экан, яшаётган туман тергов бўлимига ишга кирган эдим. Жамил бўлмаса, киришим сал қийинроқ бўлар эди.
Аммо қисқа фурсат ичида шунчаки столда ўтириб кун ўтказадиган ходим эмаслигимни исботладим. Аёл бўлиб ўзингни эркаклар босими остида ер олиш қанчалик машаққатли иш эканини ўшанда билдим.
Қўлимга олган ҳар янги жиноий иш ҳужжати мен учун болалагимдаги кроссворд каби туйиларди. Қийин ва ечими ўта оғирлари ҳам бор албатта. “Ҳеч бир жиноят мукаммал ишланмайди, барибир бир ерда очиқлик беради”,-дер эди устозларимиз. Аммо бошқа бир устозим, “Терговчининг фош этолмайдиган иши йўқ.Шунчаки уни яхшигина устини ёпадиганлар кўп”,-деганди.
Қийинчилиги,тўсиқлари ва оғир юкига қарамай, мен ҳаётимдан хурсанд эдим. Ишда жиддий ва камгап бўлсам, шахсий ҳаётимда бунинг аксини яшаб, орада асабдан ва стрессдан руҳиятимни асраш учун хушчақчақ Зумрад бўлиб олардим.
Ким билсин, бир танишим бунинг буржим билан бир алоқаси бордек ҳисобларди. Йигирма иккинчи майда туғилганимни билиб, доим менинг феълим ҳақида шундай фикрлар билдиради. Миллион жамоасининг навбатдаги концертини баландроқ овозда қўйиб, ўзим бир стаканга чой дамлаб ёнига ёнғоқ, майиз шунга ўхшаш нарсалардан бир идишга солдим ва экран қаршисига ўтирдим. Қилинаётган ҳазилларга кулиб, ўз кайфиятимни кўтаришга ҳаракат қилдим. Хаёлларимни бироз чалғитмасам, уйқуда ҳам қотилликлар ҳақида ўйлашим муқаррар.
🐦⬛️
Қишлоқ жойларда тонг- ҳайвонлар ва қушлар овози билан қарши олинса, шаҳар жойларда машина шовқини билан отарди тонгимиз. Ёлғизликнинг энг маълум бўлган шакли, бу- уйқудан уйғонганингда уйингдан бошқа ҳамма ерда овоз бўлиши. Тепадаги қўшнининг болалари аллақачон тўполонни бошлаган. Ён қўшнининг ҳам телефонда гапиргани эшитиларди.Мен эса уйқу ва уйғониш орасида туриб бир нуқтага қараб турибман.
Давоми бор.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
🐦⬛️10-қисм🐦⬛️
Кўзим соатлаб компьютер экранига қарагандан қизариб ачир эди. Кўзларимга озроқ дам бериш учун юмдим ва бошимни орқага қилиб навбатдаги ишлар режасини туздим. Криминалогия устозим Людмила Алексеевнадан келган смсга жавоб ёзмаганим ёдимга тушди. Фақат иш соати тугагани учун буни кейинга суриб, ниҳоят ўзимни тепадан оқаётган сув остига тутдим.
Илмий ишим ўз маромида давом этар экан, яшаётган туман тергов бўлимига ишга кирган эдим. Жамил бўлмаса, киришим сал қийинроқ бўлар эди.
Аммо қисқа фурсат ичида шунчаки столда ўтириб кун ўтказадиган ходим эмаслигимни исботладим. Аёл бўлиб ўзингни эркаклар босими остида ер олиш қанчалик машаққатли иш эканини ўшанда билдим.
Қўлимга олган ҳар янги жиноий иш ҳужжати мен учун болалагимдаги кроссворд каби туйиларди. Қийин ва ечими ўта оғирлари ҳам бор албатта. “Ҳеч бир жиноят мукаммал ишланмайди, барибир бир ерда очиқлик беради”,-дер эди устозларимиз. Аммо бошқа бир устозим, “Терговчининг фош этолмайдиган иши йўқ.Шунчаки уни яхшигина устини ёпадиганлар кўп”,-деганди.
Қийинчилиги,тўсиқлари ва оғир юкига қарамай, мен ҳаётимдан хурсанд эдим. Ишда жиддий ва камгап бўлсам, шахсий ҳаётимда бунинг аксини яшаб, орада асабдан ва стрессдан руҳиятимни асраш учун хушчақчақ Зумрад бўлиб олардим.
Ким билсин, бир танишим бунинг буржим билан бир алоқаси бордек ҳисобларди. Йигирма иккинчи майда туғилганимни билиб, доим менинг феълим ҳақида шундай фикрлар билдиради. Миллион жамоасининг навбатдаги концертини баландроқ овозда қўйиб, ўзим бир стаканга чой дамлаб ёнига ёнғоқ, майиз шунга ўхшаш нарсалардан бир идишга солдим ва экран қаршисига ўтирдим. Қилинаётган ҳазилларга кулиб, ўз кайфиятимни кўтаришга ҳаракат қилдим. Хаёлларимни бироз чалғитмасам, уйқуда ҳам қотилликлар ҳақида ўйлашим муқаррар.
🐦⬛️
Қишлоқ жойларда тонг- ҳайвонлар ва қушлар овози билан қарши олинса, шаҳар жойларда машина шовқини билан отарди тонгимиз. Ёлғизликнинг энг маълум бўлган шакли, бу- уйқудан уйғонганингда уйингдан бошқа ҳамма ерда овоз бўлиши. Тепадаги қўшнининг болалари аллақачон тўполонни бошлаган. Ён қўшнининг ҳам телефонда гапиргани эшитиларди.Мен эса уйқу ва уйғониш орасида туриб бир нуқтага қараб турибман.
Давоми бор.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤41🔥11👍8
🐦⬛️11-қисм 🐦⬛️
Қўл- бетимни ювиб, нонушта тайёр бўлгунича, кичик янгамнинг телефонига қўнғироқ қилиб онам билан гаплашдим. Бечора онамнинг қулоғи сал оғирроқ бўлиб қолганидан, ё мен жуда бақириршим керак эди ёки янгам онамга гапларимни қайтариб айтиб туриши лозим. Оилада ёши катта бўла туриб турмуш қурмаган бўлиш қийин экан. Сабаби сендан кичик муштдек жиянларинг оила қуришга қадам ташлаётганда, гап айланиб ҳам ўргилиб ҳам сенга тегар экан.
Навбатдаги “Бўлди она, бахтли бўлсин”, “Менга индаманг” деган гаплар билан онамдан қочмоқчи бўлдим, фақат “Кўр мушук кўчага чиқса, кўзи очилар эмиш. Сени ҳам бекор шаҳарга жўнатдикда”,-деб гапириб қолди. Аслида бир оила қуриш масаласи бўлмаганда, оилам мен билан фахрланишини биламан. Бизнинг каттагина оиламизда ўзаро гина- кудурат йўқ эди.
Кичик муаммоларимиз билан катта оила бўлиб яшаб келаётган эдик. Уйдагилар билан гаплашиб бўлиб секин –аста қишлоқлик Зумраддан шаҳарлик ходим қизга айланишга тайёргарлик бошлаган эдим. Бироз эртароқ чиқиб кафедрага ҳам кириб ўтишим керак эди. Людмила Алексеевнага қўнғироқ қилиб ҳол –аҳвол сўрашни унутмаслигим керак.
🐦⬛️
“Сен бу таклифни ўйлаб кўр. Сенга ўхшаган кадр уларга керак”,-дерди Нўъмон Бурханович.
“Устоз, мен ҳозирги ишимдан мамнунман. Ортиқча масъулиятни олишга кучим етадими, билмадим”,-дедим менга бироз аввал қилинган таклифни нозикча рад этиб.
“Зумрад, қизим! Мени йиллар давомида жуда яхши танийсан. Агар бир шогирдим эплай олмайдиган нарса бўлса, аввал ўзим бунга қарши чиқаман. Аммо сендек кадрдан ва қобилиятларинг ва илмингдан амин бўлганим учун ҳозир сенга бу таклифни беряпман.”
Таклиф деб олдимга қўйилган танлов махсус оператив хизмат ичида ер олиш эди.
“Эски усул ва кишилар қариди. Ташкилотнинг янги қонга эҳтиёжи бор. Сен ойлаб қўлингга берилган ҳужжатлар билан ўралашмай, каттароқ ва янада сени чархлайдиган жойда ишлашинг керак.”
Нўъмон Бурханович келганимдан бери махсус хизмат ичида ташкил қилинган, уюшган жиноятчиликка қарши курашиш бўлимидаги оператив гуруҳга қўшилишим учун мени кўндиришга ҳаракат қилаётган эди.
“Бу катта масъулият. Бу ишни эплай олмасам, мени қайтиб тергов бўлимига ҳеч ким олмайди, биламан.”
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Қўл- бетимни ювиб, нонушта тайёр бўлгунича, кичик янгамнинг телефонига қўнғироқ қилиб онам билан гаплашдим. Бечора онамнинг қулоғи сал оғирроқ бўлиб қолганидан, ё мен жуда бақириршим керак эди ёки янгам онамга гапларимни қайтариб айтиб туриши лозим. Оилада ёши катта бўла туриб турмуш қурмаган бўлиш қийин экан. Сабаби сендан кичик муштдек жиянларинг оила қуришга қадам ташлаётганда, гап айланиб ҳам ўргилиб ҳам сенга тегар экан.
Навбатдаги “Бўлди она, бахтли бўлсин”, “Менга индаманг” деган гаплар билан онамдан қочмоқчи бўлдим, фақат “Кўр мушук кўчага чиқса, кўзи очилар эмиш. Сени ҳам бекор шаҳарга жўнатдикда”,-деб гапириб қолди. Аслида бир оила қуриш масаласи бўлмаганда, оилам мен билан фахрланишини биламан. Бизнинг каттагина оиламизда ўзаро гина- кудурат йўқ эди.
Кичик муаммоларимиз билан катта оила бўлиб яшаб келаётган эдик. Уйдагилар билан гаплашиб бўлиб секин –аста қишлоқлик Зумраддан шаҳарлик ходим қизга айланишга тайёргарлик бошлаган эдим. Бироз эртароқ чиқиб кафедрага ҳам кириб ўтишим керак эди. Людмила Алексеевнага қўнғироқ қилиб ҳол –аҳвол сўрашни унутмаслигим керак.
🐦⬛️
“Сен бу таклифни ўйлаб кўр. Сенга ўхшаган кадр уларга керак”,-дерди Нўъмон Бурханович.
“Устоз, мен ҳозирги ишимдан мамнунман. Ортиқча масъулиятни олишга кучим етадими, билмадим”,-дедим менга бироз аввал қилинган таклифни нозикча рад этиб.
“Зумрад, қизим! Мени йиллар давомида жуда яхши танийсан. Агар бир шогирдим эплай олмайдиган нарса бўлса, аввал ўзим бунга қарши чиқаман. Аммо сендек кадрдан ва қобилиятларинг ва илмингдан амин бўлганим учун ҳозир сенга бу таклифни беряпман.”
Таклиф деб олдимга қўйилган танлов махсус оператив хизмат ичида ер олиш эди.
“Эски усул ва кишилар қариди. Ташкилотнинг янги қонга эҳтиёжи бор. Сен ойлаб қўлингга берилган ҳужжатлар билан ўралашмай, каттароқ ва янада сени чархлайдиган жойда ишлашинг керак.”
Нўъмон Бурханович келганимдан бери махсус хизмат ичида ташкил қилинган, уюшган жиноятчиликка қарши курашиш бўлимидаги оператив гуруҳга қўшилишим учун мени кўндиришга ҳаракат қилаётган эди.
“Бу катта масъулият. Бу ишни эплай олмасам, мени қайтиб тергов бўлимига ҳеч ким олмайди, биламан.”
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
🔥31❤24👍6
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#Мана_ҳақиқат
Бу қиз барча аёлларнинг сирини очиб ташлади-ку 🤣
Кимга юборишни биласиз)
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Бу қиз барча аёлларнинг сирини очиб ташлади-ку 🤣
Кимга юборишни биласиз)
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤5
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📺 Тез Кунда Юртимиз ва Дунё Телеканалларида😁
Видеода Уйда ёлғиз фильми қандай суратга олингани хақида?
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Видеода Уйда ёлғиз фильми қандай суратга олингани хақида?
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤3
🐦⬛️12-қисм🐦⬛️
“Бу катта масъулият. Бу ишни эплай олмасам, мени қайтиб тергов бўлимига ҳеч ким олмайди, биламан.”
Ўтирган ўрнидан туриб хонасининг ойнаси томон юрди ва
“Хавотир олма. Эплашингга ишонаман. Дейлик ўхшамади. Унда мана бу ер бўшайди ва бу ерга ҳам сендек кадр жуда ярашади”,-деб ўз курсисини кўрсатди.
🐦⬛️
Баъзан елкангга юклатилган ортиқча ишонч ва масъулият сени мажбурий қарорлар қабул қилишга ундар экан. Махсус ташкилот ичида бўлиш дегани, доимий назоратдасан дегани. Керагидан ортиқ яхши ишлашинг керак дегани. Агар хато қилсанг кейинги ишларингни йўлини тўсдинг дегани. Нўъмон Бурханович билан хайрлашиб Людмила Алексеевнага қўнғироқ қилдим.
Менинг ҳаётим мана шу инсонлар орасида ўтиб кетаётган эди. Криминалогия, суд тиббиёт экспертизаси деганда, Людмилага етадиган устоз йўқ эди. Юзлаб шогирдлари бўлса-да, ҳали ҳам ўзи ишлашдан ва изланишдан чарчамас эди. Ёши анча катта бўлган аёл яқинда нафақага чиққан бўлсада, лекин криминал таҳлилларсиз яшай олмаслигини билиб ишлашда давом этмоқда. Унингдек тажрибали устоз, доим керак бу соҳага. Кундан- кун технология ривожланиб, тиббий экспертиза қилиш ҳам анча ривожланди.
Энди аввалги усуллардан кўра замонавий таҳлил усуллари кенг тарқалиб, жиноят деб атай олганимиз ҳеч бир ҳолат қочиб қутила олмас эди.
Албатта, суд тиббий экспертиза нафақат жиноятлар балки бошқа таҳлилларни ҳам қилсада, янада энг кўп фаолияти мавҳумликни ойдинлатишга хизмат қиларди.
“Икки ой олдинги жиноий иш бўйича тиббий экспертиза хулосаси чиқди. Осилиш натижасида эмас, бўғилиш эвазига жони чиққан. Ўпкасида ҳаддан ташқари шиш мавжуд. Тахмининг яна тўғри чиқди, Пуаро хоним”,-деб кулди Людмила устозим.
“Кўрга ҳассадек маълум эди. Фақат исботлаш қолганди. Бечора қиз”,-дедим икки ой аввал тергов иши бўлиб қўлимизга келган хужжатни эслаб.
“Мен тезлик билан хулосани расмий хужжат қилиб жўнатаман.Қолгани сизнинг ишингиз.”
“Раҳмат, Людмила! Доим мени қўллаб- қуватлаганинг учун”,-дедим унга миннатдорчилик билдириб.
Унга расмий мурожаат қилишимни севмасди. Ўзини ёш ҳис этиши учун фақат исмини айтишимни истарди.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
“Бу катта масъулият. Бу ишни эплай олмасам, мени қайтиб тергов бўлимига ҳеч ким олмайди, биламан.”
Ўтирган ўрнидан туриб хонасининг ойнаси томон юрди ва
“Хавотир олма. Эплашингга ишонаман. Дейлик ўхшамади. Унда мана бу ер бўшайди ва бу ерга ҳам сендек кадр жуда ярашади”,-деб ўз курсисини кўрсатди.
🐦⬛️
Баъзан елкангга юклатилган ортиқча ишонч ва масъулият сени мажбурий қарорлар қабул қилишга ундар экан. Махсус ташкилот ичида бўлиш дегани, доимий назоратдасан дегани. Керагидан ортиқ яхши ишлашинг керак дегани. Агар хато қилсанг кейинги ишларингни йўлини тўсдинг дегани. Нўъмон Бурханович билан хайрлашиб Людмила Алексеевнага қўнғироқ қилдим.
Менинг ҳаётим мана шу инсонлар орасида ўтиб кетаётган эди. Криминалогия, суд тиббиёт экспертизаси деганда, Людмилага етадиган устоз йўқ эди. Юзлаб шогирдлари бўлса-да, ҳали ҳам ўзи ишлашдан ва изланишдан чарчамас эди. Ёши анча катта бўлган аёл яқинда нафақага чиққан бўлсада, лекин криминал таҳлилларсиз яшай олмаслигини билиб ишлашда давом этмоқда. Унингдек тажрибали устоз, доим керак бу соҳага. Кундан- кун технология ривожланиб, тиббий экспертиза қилиш ҳам анча ривожланди.
Энди аввалги усуллардан кўра замонавий таҳлил усуллари кенг тарқалиб, жиноят деб атай олганимиз ҳеч бир ҳолат қочиб қутила олмас эди.
Албатта, суд тиббий экспертиза нафақат жиноятлар балки бошқа таҳлилларни ҳам қилсада, янада энг кўп фаолияти мавҳумликни ойдинлатишга хизмат қиларди.
“Икки ой олдинги жиноий иш бўйича тиббий экспертиза хулосаси чиқди. Осилиш натижасида эмас, бўғилиш эвазига жони чиққан. Ўпкасида ҳаддан ташқари шиш мавжуд. Тахмининг яна тўғри чиқди, Пуаро хоним”,-деб кулди Людмила устозим.
“Кўрга ҳассадек маълум эди. Фақат исботлаш қолганди. Бечора қиз”,-дедим икки ой аввал тергов иши бўлиб қўлимизга келган хужжатни эслаб.
“Мен тезлик билан хулосани расмий хужжат қилиб жўнатаман.Қолгани сизнинг ишингиз.”
“Раҳмат, Людмила! Доим мени қўллаб- қуватлаганинг учун”,-дедим унга миннатдорчилик билдириб.
Унга расмий мурожаат қилишимни севмасди. Ўзини ёш ҳис этиши учун фақат исмини айтишимни истарди.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤33👍16🔥2
🐦⬛️13-қисм🐦⬛️
Ишхонада ёши катта эркак ходимлар ҳам ишлашар эди. Улар мендек аёл- қизлар ишидан доим норози бўлиб, ўз жонига қасд қилди ҳолати билан келган шубҳали ўлимни шунчаки бир ёш аёлнинг эркалиги ёки қилган ахмоқлиги деб гапиришган эди.
Бунга сабаб, иш улардек эски ходимга эмас, биздек ёшларга берилиши эди. Гуруҳимиз билан олиб борган терговлар шуни кўрсатдики, у ёш аёл, бир бойроқ кишига ношаръий хотин бўлиб юрган. Ҳатто ҳомиладор бўлган. Киберхавфсизлик ходимлари қизнинг телефонини текширганда, жуда кўп шантаж смслар ёзилган экан. Суриштирувлар ва сўроқларда бироз чалкашлик бор эди.
Қўлимизда таҳлил хулосаси бўлмагани учун аниқ жиноят дея олмаётган эдик. Каттаконнинг қизига уйланган одам, шунчаки жонига теккан ҳомиладор ўйнашидан қутулди демак. Ўз жонига қасд қилди деган тус бериб, қонунни алдамоқчи бўлди. Людмила билан тезда хайрлашиб ишга шошилдим. Бирга ишлайдиган жамоамизга бу хабарни етказиб тезкор чоралар олишимиз зарур.
🐦⬛️
“Бўлди, тушунарли. Шокир, сен жиноят содир этилган ерга бор. Нурматни ҳам ол ёнинга қўшиб.”
“Менчи?”
“Сенлик иш қолмади Зумрад. Зиммамизга юклатиган қанча иш турибди. Сен уларни кўздан кечириб, керак кўрсатмаларни белгилаб қўй”,-деб бошлиғимиз бизга чиқаверинглар деб, ўзи стол устида турган телефонини олди.
Хонадан чиқар эканмиз, Нурмат ва Шокирнинг оғзи қулоғида эди. Бу иш жамоага келганда, энг кўп жиноят шубҳасини тутган мен бўлсамда, натижани бошқалар ўз ҳисобига ёздираётганди. Баъзан тинчгина дарс бериб юрганим яхшими, деб ўйлаб қолар эдим. Яхши кайфият билан бошланган куним, афсус-ки, кун сўнгигача асабий тус олиб, ноҳақлик олдида ожизлигимга ёниб ўтди. Яхши ҳам бугун шанба ва эрта бир кун уйда дам оладиган куним эди.
Телевизорда баланд қилиб рус тилида хавфсизлик хизмати ҳақида фильм қўйдим. Қулоғим кинода бўлсада, қўлим иш қиларди. Бир неча кунга етадиган овқат тайёрлашга тушдим. Ҳар доим ҳам ишдан келиб овқат таёрлашга вақтим бўлмас эди. Гарчи бу ҳафта кафедрадаги ҳамкасблар билан йиғиладиган куним бор. Қишлоқдан ҳам келадиганлар бор. Янада одатдан дея тайёргарлик кўрдим.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Ишхонада ёши катта эркак ходимлар ҳам ишлашар эди. Улар мендек аёл- қизлар ишидан доим норози бўлиб, ўз жонига қасд қилди ҳолати билан келган шубҳали ўлимни шунчаки бир ёш аёлнинг эркалиги ёки қилган ахмоқлиги деб гапиришган эди.
Бунга сабаб, иш улардек эски ходимга эмас, биздек ёшларга берилиши эди. Гуруҳимиз билан олиб борган терговлар шуни кўрсатдики, у ёш аёл, бир бойроқ кишига ношаръий хотин бўлиб юрган. Ҳатто ҳомиладор бўлган. Киберхавфсизлик ходимлари қизнинг телефонини текширганда, жуда кўп шантаж смслар ёзилган экан. Суриштирувлар ва сўроқларда бироз чалкашлик бор эди.
Қўлимизда таҳлил хулосаси бўлмагани учун аниқ жиноят дея олмаётган эдик. Каттаконнинг қизига уйланган одам, шунчаки жонига теккан ҳомиладор ўйнашидан қутулди демак. Ўз жонига қасд қилди деган тус бериб, қонунни алдамоқчи бўлди. Людмила билан тезда хайрлашиб ишга шошилдим. Бирга ишлайдиган жамоамизга бу хабарни етказиб тезкор чоралар олишимиз зарур.
🐦⬛️
“Бўлди, тушунарли. Шокир, сен жиноят содир этилган ерга бор. Нурматни ҳам ол ёнинга қўшиб.”
“Менчи?”
“Сенлик иш қолмади Зумрад. Зиммамизга юклатиган қанча иш турибди. Сен уларни кўздан кечириб, керак кўрсатмаларни белгилаб қўй”,-деб бошлиғимиз бизга чиқаверинглар деб, ўзи стол устида турган телефонини олди.
Хонадан чиқар эканмиз, Нурмат ва Шокирнинг оғзи қулоғида эди. Бу иш жамоага келганда, энг кўп жиноят шубҳасини тутган мен бўлсамда, натижани бошқалар ўз ҳисобига ёздираётганди. Баъзан тинчгина дарс бериб юрганим яхшими, деб ўйлаб қолар эдим. Яхши кайфият билан бошланган куним, афсус-ки, кун сўнгигача асабий тус олиб, ноҳақлик олдида ожизлигимга ёниб ўтди. Яхши ҳам бугун шанба ва эрта бир кун уйда дам оладиган куним эди.
Телевизорда баланд қилиб рус тилида хавфсизлик хизмати ҳақида фильм қўйдим. Қулоғим кинода бўлсада, қўлим иш қиларди. Бир неча кунга етадиган овқат тайёрлашга тушдим. Ҳар доим ҳам ишдан келиб овқат таёрлашга вақтим бўлмас эди. Гарчи бу ҳафта кафедрадаги ҳамкасблар билан йиғиладиган куним бор. Қишлоқдан ҳам келадиганлар бор. Янада одатдан дея тайёргарлик кўрдим.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤47🔥6👍5🤔2
🐦⬛️14-қисм🐦⬛️
Маҳалламизда жойлашган гўзаллик салонига қўнғироқ қилиб, ўзимга ер ажратиб қўйдим. Дам олиш куни бир кун бўлмаса ҳафта ичи бир кун оромида борар эдим. Фақат мажбур ҳамма нарсага бугун улгуришим керак эди. Кирларни тезда ёйиб, овқат остини ўчирдим ва шошиб салонга чиқдим.
Маҳаллада учта гўзаллик салонлари ёнма-ён бўлишига қарамай, учаласида ҳам одам доим бор. Бу ерда ишлайдиган аёллар ҳар замон ўзгариб турсада, салон эгаси ўзи косметолог бўлиб, доимий шу ерда эди. Бу ерда бўладиган суҳбатларни эшитиб аслида аёлларнинг гўзаллашиш, озиш ва нима пишириш-у, кийишдан бошқа дарди йўқлигини билдим. Салонда ишлашини айтмасада, юзи баралла бақирган аёлнинг қоши ва лабларига шунчалик ўзгартиришлар киритилганки, ойнага қараб ўзи ҳам қўрқиб кетмаса яхши. Бир – икки дона эрта тушган оқ сочимни бўятиб кестирдим. Юз қошимни ҳам бир тердириб олдим. Ён ўриндиқларда ўтирган аёллар билан гапга аралашиб суҳбат қурдим.
Оддий инсонларнинг ҳаёт шакллари доим менга қизиқ эди. Ҳали қўлимга маникюрга ўтираман деганда телефоним жиринглади. Номаълум рақамдан менга осонликча биров қўнғироқ қилмас эди. Қизиқиб гўшакни кўтардим.
“Алло! Эшитаман.”
“Зумрад Кулиева билан гаплашяпманми?”,-деб сўради нотаниш эркак овоз.
“Ҳа, менман! Сиз ким бўласиз?”
“Сизга смс орқали бир манзил жўнатдим. Тез етиб кела оласизми?”-деганда телефонни қулоғимдан олиб хабарлар бўлимига қарадим. Ҳақиқатдан бир манзил ёзилган эди.
“Ҳозир вақтим йўқ. Эртага ёки бошқа пайт ўтаман”,-деганимда гўшакдаги одам жим бўлди.
“Зумрад! Мен ҳам шу ердаман, тез етиб кел”,-деган Нўъмон Бурханович овози эшитилди.
Якшанба куни буларнинг иш учун бир ерда йиғиладиган одати йўқ эди. Аммо тахминим тўғри бўлса, махсус хизмат учун чақиряпти шекилли?
Уйга тез бориб устимни алмаштирдим. Қулай кийим кийиб таксида айтилган манзилга етиб бордим. Шаҳарнинг деярли марказида жойлашган тўрт қаватли бинога етиб келдим. Якшанба ва яна кеч тушганига қарамай одамлар бор эди. Бино кузатув бўлимидан ўтиб ичкарига кирдим. Иккинчи қаватда кичик бир йиғилиш хонасини кўрсатишганида ичкарига кирдим.
Нўъмон Бурханович ва яна нотаниш бўлган бир неча киши бор эди.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Маҳалламизда жойлашган гўзаллик салонига қўнғироқ қилиб, ўзимга ер ажратиб қўйдим. Дам олиш куни бир кун бўлмаса ҳафта ичи бир кун оромида борар эдим. Фақат мажбур ҳамма нарсага бугун улгуришим керак эди. Кирларни тезда ёйиб, овқат остини ўчирдим ва шошиб салонга чиқдим.
Маҳаллада учта гўзаллик салонлари ёнма-ён бўлишига қарамай, учаласида ҳам одам доим бор. Бу ерда ишлайдиган аёллар ҳар замон ўзгариб турсада, салон эгаси ўзи косметолог бўлиб, доимий шу ерда эди. Бу ерда бўладиган суҳбатларни эшитиб аслида аёлларнинг гўзаллашиш, озиш ва нима пишириш-у, кийишдан бошқа дарди йўқлигини билдим. Салонда ишлашини айтмасада, юзи баралла бақирган аёлнинг қоши ва лабларига шунчалик ўзгартиришлар киритилганки, ойнага қараб ўзи ҳам қўрқиб кетмаса яхши. Бир – икки дона эрта тушган оқ сочимни бўятиб кестирдим. Юз қошимни ҳам бир тердириб олдим. Ён ўриндиқларда ўтирган аёллар билан гапга аралашиб суҳбат қурдим.
Оддий инсонларнинг ҳаёт шакллари доим менга қизиқ эди. Ҳали қўлимга маникюрга ўтираман деганда телефоним жиринглади. Номаълум рақамдан менга осонликча биров қўнғироқ қилмас эди. Қизиқиб гўшакни кўтардим.
“Алло! Эшитаман.”
“Зумрад Кулиева билан гаплашяпманми?”,-деб сўради нотаниш эркак овоз.
“Ҳа, менман! Сиз ким бўласиз?”
“Сизга смс орқали бир манзил жўнатдим. Тез етиб кела оласизми?”-деганда телефонни қулоғимдан олиб хабарлар бўлимига қарадим. Ҳақиқатдан бир манзил ёзилган эди.
“Ҳозир вақтим йўқ. Эртага ёки бошқа пайт ўтаман”,-деганимда гўшакдаги одам жим бўлди.
“Зумрад! Мен ҳам шу ердаман, тез етиб кел”,-деган Нўъмон Бурханович овози эшитилди.
Якшанба куни буларнинг иш учун бир ерда йиғиладиган одати йўқ эди. Аммо тахминим тўғри бўлса, махсус хизмат учун чақиряпти шекилли?
Уйга тез бориб устимни алмаштирдим. Қулай кийим кийиб таксида айтилган манзилга етиб бордим. Шаҳарнинг деярли марказида жойлашган тўрт қаватли бинога етиб келдим. Якшанба ва яна кеч тушганига қарамай одамлар бор эди. Бино кузатув бўлимидан ўтиб ичкарига кирдим. Иккинчи қаватда кичик бир йиғилиш хонасини кўрсатишганида ичкарига кирдим.
Нўъмон Бурханович ва яна нотаниш бўлган бир неча киши бор эди.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤39👍13🔥5
Бонус💰
🐦⬛️15-қисм🐦⬛️
“Кел, қизим! Бу Зумрад, энг зўр шогирдларимдан бири”,-деб мени ҳаммага таништирди. Хонада ўтирганлар орасида яна бир аёл бор эди. Менга самимий табассум қилиб ёнидан ер кўрсатди. Бу ерга нега йиғилганимизни тахмин қилсамда, янада индамай еримга ўтирдим. Бироздан сўнг туруши жиддий ва салобатли, ўрта ёшни ўтган одам кириб келди. Ҳамма ҳурмат қилиб салом берди. Ёнида турган бола деворда осилган проектор ускунасини тўғрилай бошлади.
“Ҳамма йиғилган кўринади, Нўъмон Бурханович?”,-деб сўраганда, овози худди нотиқларга ўхшаб чиқди.
“Яна биттаси йўлда. Шаҳардан ташқарида экан қўнғироқ қилганимда. Ҳа демай етиб келиши керак”,-деганда бошлиқ одам боши билан тасдиқлаб қўйди.
“Ҳаммангизнинг маълумотларингиз бизда мавжуд. Сизнинг ҳам бу ерда нега турганингиздан хабарингиз бор. Республика бўйича махсус хизмат гуруҳларимиз кўп. Ҳар йўналишда гуруҳлар алоҳида ташкил қилинган. Фақат бу сафар Нўъмон Бурханович билан бир ишга киришдик.
Асосан ёшлардан ташкил топган махсус гуруҳ уюшган жиноятчиликка қарши курашда бирга ишлашаймиз. Нега сиздек ёшлар? Мана орангизда Холиджондек ажойиб киберхавфсизлик мутахассиси бор. Зайниддиндек моҳир, молиявий тизимни тушунадиган укамиз. Экспертиза ва криминалогияда мана қизларимиз Зумрадхон ва Нодирахонлар бор.
Терроризмга қарши кураш бўлимидан Ҳусанжон ва Қодирхон укамиз.Балки кейинчалик яна иқтидорли ёшлар орамизга қўшилади.
Ҳозир келинг, асосий мавзуга ўтиб нима иш қилишимиз ҳақида қисқа бир материал томоша қилсак. Иномжон, чироқни ўчириб бошлашимиз мумкин. Иномжон деган ёшроқ ходим чироқни ўчириб проекторни ишлатди.
Катта экранда махсус хизматда қилинадиган вазифалар ва ишнинг тури ҳақида кадрлар ва овозли матни кўрсатилаётган эди. Хонада ёруғлик фақат катта экрандан тушиб турарди. Эшик очилиб Нўъмон Бурханович айтган одам ҳам етиб келди шекилли, овоз чиқармай, индамай эшик олдидаги ўриндиққа ўтирди.
Тушунишим бўйича уюшган жиноятчилик энди фақат бир соҳада эмас, давлатнинг ҳар соҳасида ҳар шаклда учраётган эди. Баъзан молия тизимида учраса, баъзан таълимда ёки тиббиётда . Хуллас қаерда учта қабиҳ тушунчага эга одам бўлса, ўша ерда инсонлар манфаат учун уюшиб жиноят содир этардилар.
Давоми бор
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
🐦⬛️15-қисм🐦⬛️
“Кел, қизим! Бу Зумрад, энг зўр шогирдларимдан бири”,-деб мени ҳаммага таништирди. Хонада ўтирганлар орасида яна бир аёл бор эди. Менга самимий табассум қилиб ёнидан ер кўрсатди. Бу ерга нега йиғилганимизни тахмин қилсамда, янада индамай еримга ўтирдим. Бироздан сўнг туруши жиддий ва салобатли, ўрта ёшни ўтган одам кириб келди. Ҳамма ҳурмат қилиб салом берди. Ёнида турган бола деворда осилган проектор ускунасини тўғрилай бошлади.
“Ҳамма йиғилган кўринади, Нўъмон Бурханович?”,-деб сўраганда, овози худди нотиқларга ўхшаб чиқди.
“Яна биттаси йўлда. Шаҳардан ташқарида экан қўнғироқ қилганимда. Ҳа демай етиб келиши керак”,-деганда бошлиқ одам боши билан тасдиқлаб қўйди.
“Ҳаммангизнинг маълумотларингиз бизда мавжуд. Сизнинг ҳам бу ерда нега турганингиздан хабарингиз бор. Республика бўйича махсус хизмат гуруҳларимиз кўп. Ҳар йўналишда гуруҳлар алоҳида ташкил қилинган. Фақат бу сафар Нўъмон Бурханович билан бир ишга киришдик.
Асосан ёшлардан ташкил топган махсус гуруҳ уюшган жиноятчиликка қарши курашда бирга ишлашаймиз. Нега сиздек ёшлар? Мана орангизда Холиджондек ажойиб киберхавфсизлик мутахассиси бор. Зайниддиндек моҳир, молиявий тизимни тушунадиган укамиз. Экспертиза ва криминалогияда мана қизларимиз Зумрадхон ва Нодирахонлар бор.
Терроризмга қарши кураш бўлимидан Ҳусанжон ва Қодирхон укамиз.Балки кейинчалик яна иқтидорли ёшлар орамизга қўшилади.
Ҳозир келинг, асосий мавзуга ўтиб нима иш қилишимиз ҳақида қисқа бир материал томоша қилсак. Иномжон, чироқни ўчириб бошлашимиз мумкин. Иномжон деган ёшроқ ходим чироқни ўчириб проекторни ишлатди.
Катта экранда махсус хизматда қилинадиган вазифалар ва ишнинг тури ҳақида кадрлар ва овозли матни кўрсатилаётган эди. Хонада ёруғлик фақат катта экрандан тушиб турарди. Эшик очилиб Нўъмон Бурханович айтган одам ҳам етиб келди шекилли, овоз чиқармай, индамай эшик олдидаги ўриндиққа ўтирди.
Тушунишим бўйича уюшган жиноятчилик энди фақат бир соҳада эмас, давлатнинг ҳар соҳасида ҳар шаклда учраётган эди. Баъзан молия тизимида учраса, баъзан таълимда ёки тиббиётда . Хуллас қаерда учта қабиҳ тушунчага эга одам бўлса, ўша ерда инсонлар манфаат учун уюшиб жиноят содир этардилар.
Давоми бор
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤35🔥13👍9🤔1
16-қисм
Терроризм ва жиноятчилик алоҳида бир мавзу қилиб ёритилган эди. Безориликларнинг кўпайиши, уларнинг турли ижтимоий тармоқлар ва ташкилотларда авж олаётгани ҳам четда қолмаган. Иш жуда катта ва масхулияти ҳам шунга яраша эди. Бир неча дақиқа давом этган танитувдан сўнг, чироқ ёнди. Ёнимдаги Нодира деган аёлга қараб бир нима демоқчи бўлганимда,
“Хуш келдинг,Юсуф!”,-деб Нўъмон Бурханович сўнгги келган одамга юзланган эди.
У Юсуф мен таниган Юсуф эмас, шундай эмасми? Бу бир ўйин ва менга ҳазил эмас эди-а? Ён томонга қарашга ботина олмаётган эдим. Юрагим мендан рухсатсиз тез чопа бошлади.
“Хуш кўрдик, устоз!”,-деганда кўзимни юмдим.
Қаттиқ ютинганим ҳам менга таъсир қилмади. Уни нима иши бор бу ерда? Бошқа жойда, бошқа ишда эмас эдими?
“Хуш келибсан Юсуф! Очиғи Нўъмон Бурханович сени бу рўйхатга ёзганида ҳайрон қолган эдим. Сенинг махсус хизматда иш тажрибанг бор. Ҳатто анча ютуқларга ҳам эришганингдан хабарим бор”,-деди бошлиқ одам.
“Усиз бу жамоа тўлиқ бўлмас эди. Ва иш тажрибаси бўлгани учун ҳам уни гуруҳ раҳбарлигига таклиф қилмоқчиман”,-деб Нўъмон Бурханович менинг кескин қарор қабул қилишим кераклигини билдириб қўйди.
“Яхши таклиф. Ҳар ишда бўлгани каби бу ишда ҳам бир масъул бўлгани маъқул”,-бошлиқ гапирар экан, мени тер боса бошалади.
Қўлим билан юзимдаги сочларни тузатгандек бўлиб, аслида эса Юсуфдан ўзимни яширишга уринаётган эдим. Бу иш бошламай битгани маъқул.
“Иномжон, ҳаммасига ҳужжат солинган папкани тарқат”,-деб ходимига буйруқ берди.
Ҳужжат олиш баҳонасида ёндан у томонга қарадим. Соч шакли, ўтиргандаги гавдаси ўзгармаган эди. Бир қўлимни пешонамга тутиб қошларим устида юргизар эканман аслида эса, кўзим у томонга тортаверарди. Кутилмаганда ёнга ўгирилиб тўғри нигоҳларимиз кесишди. Аввал қошлари кўтарилди, кейин юзида билинар билинмас табассум пайдо бўлди.
Нима қиляпсан ахмоқ қиз, деб ўзимни койидим. Хотини бор одамга қарашинг нимаси? Сўнгги бир соат худди азобли бир томошага ўхшарди.
Олдимизга қўйилган ҳужжатда, илдизлари чет элгача чўзилган бир уюшган тўда иши эди. Ва бу амалиёт ишига “Бургут ҳамласи”-деб ном қўйилган эди.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Терроризм ва жиноятчилик алоҳида бир мавзу қилиб ёритилган эди. Безориликларнинг кўпайиши, уларнинг турли ижтимоий тармоқлар ва ташкилотларда авж олаётгани ҳам четда қолмаган. Иш жуда катта ва масхулияти ҳам шунга яраша эди. Бир неча дақиқа давом этган танитувдан сўнг, чироқ ёнди. Ёнимдаги Нодира деган аёлга қараб бир нима демоқчи бўлганимда,
“Хуш келдинг,Юсуф!”,-деб Нўъмон Бурханович сўнгги келган одамга юзланган эди.
У Юсуф мен таниган Юсуф эмас, шундай эмасми? Бу бир ўйин ва менга ҳазил эмас эди-а? Ён томонга қарашга ботина олмаётган эдим. Юрагим мендан рухсатсиз тез чопа бошлади.
“Хуш кўрдик, устоз!”,-деганда кўзимни юмдим.
Қаттиқ ютинганим ҳам менга таъсир қилмади. Уни нима иши бор бу ерда? Бошқа жойда, бошқа ишда эмас эдими?
“Хуш келибсан Юсуф! Очиғи Нўъмон Бурханович сени бу рўйхатга ёзганида ҳайрон қолган эдим. Сенинг махсус хизматда иш тажрибанг бор. Ҳатто анча ютуқларга ҳам эришганингдан хабарим бор”,-деди бошлиқ одам.
“Усиз бу жамоа тўлиқ бўлмас эди. Ва иш тажрибаси бўлгани учун ҳам уни гуруҳ раҳбарлигига таклиф қилмоқчиман”,-деб Нўъмон Бурханович менинг кескин қарор қабул қилишим кераклигини билдириб қўйди.
“Яхши таклиф. Ҳар ишда бўлгани каби бу ишда ҳам бир масъул бўлгани маъқул”,-бошлиқ гапирар экан, мени тер боса бошалади.
Қўлим билан юзимдаги сочларни тузатгандек бўлиб, аслида эса Юсуфдан ўзимни яширишга уринаётган эдим. Бу иш бошламай битгани маъқул.
“Иномжон, ҳаммасига ҳужжат солинган папкани тарқат”,-деб ходимига буйруқ берди.
Ҳужжат олиш баҳонасида ёндан у томонга қарадим. Соч шакли, ўтиргандаги гавдаси ўзгармаган эди. Бир қўлимни пешонамга тутиб қошларим устида юргизар эканман аслида эса, кўзим у томонга тортаверарди. Кутилмаганда ёнга ўгирилиб тўғри нигоҳларимиз кесишди. Аввал қошлари кўтарилди, кейин юзида билинар билинмас табассум пайдо бўлди.
Нима қиляпсан ахмоқ қиз, деб ўзимни койидим. Хотини бор одамга қарашинг нимаси? Сўнгги бир соат худди азобли бир томошага ўхшарди.
Олдимизга қўйилган ҳужжатда, илдизлари чет элгача чўзилган бир уюшган тўда иши эди. Ва бу амалиёт ишига “Бургут ҳамласи”-деб ном қўйилган эди.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤28👍14👏6
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
✨ 🌙Хайрли тун
қадрдонларим!🌙✨
✨🌙✨ Барчамизни Аллоҳим доимо Ўз паноҳида асрасин!
✨🌙✨ Тунингиз сокин бўлсин!
✨🌙✨ Ширин тушлар ҳамрохингиз бўлсин.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
қадрдонларим!🌙✨
✨🌙✨ Барчамизни Аллоҳим доимо Ўз паноҳида асрасин!
✨🌙✨ Тунингиз сокин бўлсин!
✨🌙✨ Ширин тушлар ҳамрохингиз бўлсин.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤5
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
☂️Ассалому алайкум ва
рахматуллоҳу ва барокатуҳ!
❄️🫧Қишнинг тўртинчи куни
❄️🫧муборак бўлсин.
❄️🫧Кузда амалга ошмаган
❄️🫧орзуларингиз кумуш
❄️🫧қишда рўёбга чиқсин.
❄️🫧Қаҳратон қишнинг ҳар
❄️🫧куни бир олам завқ берсин.
❄️🫧Шодликдан доим қувнаб
юринг
❄️🫧Дунёнинг қанча эзгу
❄️🫧тилаклари бўлса доим
❄️🫧ҳамроҳингиз бўлсин...
❄️🫧Кумуш қиш муборак бўлсин...
❄️🫧Қалбингизни қишдек
❄️🫧мусаффолик тарк этмасин!
☂️Янги тонг хайрли келсин!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
рахматуллоҳу ва барокатуҳ!
❄️🫧Қишнинг тўртинчи куни
❄️🫧муборак бўлсин.
❄️🫧Кузда амалга ошмаган
❄️🫧орзуларингиз кумуш
❄️🫧қишда рўёбга чиқсин.
❄️🫧Қаҳратон қишнинг ҳар
❄️🫧куни бир олам завқ берсин.
❄️🫧Шодликдан доим қувнаб
юринг
❄️🫧Дунёнинг қанча эзгу
❄️🫧тилаклари бўлса доим
❄️🫧ҳамроҳингиз бўлсин...
❄️🫧Кумуш қиш муборак бўлсин...
❄️🫧Қалбингизни қишдек
❄️🫧мусаффолик тарк этмасин!
☂️Янги тонг хайрли келсин!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤2
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Бошлаб олган яна бир янги кунингиз хайрли бўлсин!❤️ Кунингиз хуш дийдор ва хуш хабарларга бой бўлсин Қадрдон!❤️
Яна бир тонги барчамизга муборак бўлсин. ❤️❄️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Яна бир тонги барчамизга муборак бўлсин. ❤️❄️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
17-қисм
Ичида гиёҳвандликдан тортиб, одам савдоси, молиявий қонунбузарликлар, қотили топилмаган жиноятлар, хуллас гулдаста бор эди. Мен шахсан бу ишни “Саккизоёқ изи”- деб номлаган бўлар эдим. Саккизоёқлилар ҳақида ўқиганим ва кўрган ҳужжатли фильмларимда уларнинг "денгиз жодугари" деган лақаби борлигини,
Саккизоёқ- ақл, хийла ва найранг рамзи экани ҳақида маълумотлар билар эдим. Аммо нега "бургут" деб кодлашди, билмадим.
“Бугунчалик шу гаплашганларимиз етади. Бундан кейин сизга бериладиган махсус ерда йиғилиб биргаликда ишлайсизлар. Орангизга яна янги қўшилиши мумкин бўлганлар бор. Қолган барча маълумотлар кейинги учрашганимизда етказилади”,-деб бошлиқ одам ходими билан чиқиб кетди.
Мен ҳам тез ўрнимдан туриб, Нўъмон Бурханович ортига тушмоқчи бўлдим. Хонадагилар ҳамма бир- бири билан танишар экан, мен ҳеч ким билан танишишни режа қилмадим.Чунки мен бу ишни қабул қилмас эдим.
Юсуф бошқалар билан гаплашиб турганидан фойдаланиб, тезда эшикдан чиқдим. Нўъмон Бурханович қўл телефонида бировга қўнғироқ қилаётган эди. Мени ортидан келаётганимни кўриб, тўхтади. Гўшакни қўйиб менга юзланди.
“Зумрад, тинчлики?”,-деб сўради юзимдаги ифодани кўриб.
“Устоз, сизни ҳурмат қиламан, лекин мен бу жамоага қўшила олмайман”,-деб ниятимни чайналмай очиқча айтдим.
“Нега? Ўтмишдан бир туйғу, касбингдан устунми?”,-деганида унга ҳайрат билан қарадим.
“Сиз?”
“Устозлар, шогирдининг олган нафасидан хабардор қизим. Юсуф ҳам, сен ҳам энди талабалик давридаги ёшлар эмассизлар. Бу иш жиддий ва масъулиятли иш. Балкида менга ҳам берилган сўнгги имконият. Энг зўр одамларингдан жамоа тузиб бер, деб айтишганда, шунча йиллик меҳнатимни зое кетмаганини кўрсатиш фурсати бу. Қотилларнинг изини сокинлик ва совуққонлик билан кузатган Зумрад, қалбининг қотилини деб ўз келажагидан воз кечмайди деган умиддаман”,-деганида, яноғимга бир томчи оқди.
Нўъмон Бурханович ўтмишда бўлган ҳодисалардан хабари бор эди демак.
Қўнғироғи жиринглаб қолди ва жавоб беришим керак дегандек ишора қилиб ёнимдан узоқлашди. Оққан ёшимни артиб мен ҳам тезда бу бинодан чиқмоқчи бўлдим. Зинадан тушиб кўча эшигига етганимда,
“Зумрад!”,-деган жон олувчи овозни эшитдим.
Ўн икки йил бўлди Зумрад! Унинг овозини эшитиб ўзингни йўқотишинг нимаси?
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Ичида гиёҳвандликдан тортиб, одам савдоси, молиявий қонунбузарликлар, қотили топилмаган жиноятлар, хуллас гулдаста бор эди. Мен шахсан бу ишни “Саккизоёқ изи”- деб номлаган бўлар эдим. Саккизоёқлилар ҳақида ўқиганим ва кўрган ҳужжатли фильмларимда уларнинг "денгиз жодугари" деган лақаби борлигини,
Саккизоёқ- ақл, хийла ва найранг рамзи экани ҳақида маълумотлар билар эдим. Аммо нега "бургут" деб кодлашди, билмадим.
“Бугунчалик шу гаплашганларимиз етади. Бундан кейин сизга бериладиган махсус ерда йиғилиб биргаликда ишлайсизлар. Орангизга яна янги қўшилиши мумкин бўлганлар бор. Қолган барча маълумотлар кейинги учрашганимизда етказилади”,-деб бошлиқ одам ходими билан чиқиб кетди.
Мен ҳам тез ўрнимдан туриб, Нўъмон Бурханович ортига тушмоқчи бўлдим. Хонадагилар ҳамма бир- бири билан танишар экан, мен ҳеч ким билан танишишни режа қилмадим.Чунки мен бу ишни қабул қилмас эдим.
Юсуф бошқалар билан гаплашиб турганидан фойдаланиб, тезда эшикдан чиқдим. Нўъмон Бурханович қўл телефонида бировга қўнғироқ қилаётган эди. Мени ортидан келаётганимни кўриб, тўхтади. Гўшакни қўйиб менга юзланди.
“Зумрад, тинчлики?”,-деб сўради юзимдаги ифодани кўриб.
“Устоз, сизни ҳурмат қиламан, лекин мен бу жамоага қўшила олмайман”,-деб ниятимни чайналмай очиқча айтдим.
“Нега? Ўтмишдан бир туйғу, касбингдан устунми?”,-деганида унга ҳайрат билан қарадим.
“Сиз?”
“Устозлар, шогирдининг олган нафасидан хабардор қизим. Юсуф ҳам, сен ҳам энди талабалик давридаги ёшлар эмассизлар. Бу иш жиддий ва масъулиятли иш. Балкида менга ҳам берилган сўнгги имконият. Энг зўр одамларингдан жамоа тузиб бер, деб айтишганда, шунча йиллик меҳнатимни зое кетмаганини кўрсатиш фурсати бу. Қотилларнинг изини сокинлик ва совуққонлик билан кузатган Зумрад, қалбининг қотилини деб ўз келажагидан воз кечмайди деган умиддаман”,-деганида, яноғимга бир томчи оқди.
Нўъмон Бурханович ўтмишда бўлган ҳодисалардан хабари бор эди демак.
Қўнғироғи жиринглаб қолди ва жавоб беришим керак дегандек ишора қилиб ёнимдан узоқлашди. Оққан ёшимни артиб мен ҳам тезда бу бинодан чиқмоқчи бўлдим. Зинадан тушиб кўча эшигига етганимда,
“Зумрад!”,-деган жон олувчи овозни эшитдим.
Ўн икки йил бўлди Зумрад! Унинг овозини эшитиб ўзингни йўқотишинг нимаси?
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
👍27❤10🔥10
18-қисм
Тўхтамай, ортимга қарамай бинодан чиқдим. Ортимдан келаётганини сездим ва қадамимни тезлаштирдим. Бино майдонидан чиқиб кўчада машина тўхтатмоқчи бўлдим. Бошқа пайт қўлингни қимирлатсанг ёнингда тўхтайдиган таксилардан дарак йўқ. Якшанба ва анча кеч тушганиданми, машина топиш қийин кўринади.
“Зумрад! Эски танишга салом- алик йўқми?”,-деган овоз эгаси менга анча яқин келган эди.
Ўзингни қўлга ол. Сени яна бир бор ўлдиришига йўл қўйма, дерди ақлим. Қалбим эса бир марта юзига қара, ўн икки йилда юз -кўзи ўзгардими? Неча чизиқ пайдо бўлди пешонасида? Йиллар аввал сочида икки тола оқ сочи бор эди. Кўпайдими яна? Титраган иягимни, титраган қўлим билан тутиб у томонга ўгирилдим. Ожизлигимни кўришини истамадим. Аммо уни кўргим ҳам келди. Бу хоҳишга қарши чиқа олмадим.
“Салом! Сени бу ерда кўраман деб ўйламаган эдим”,-деди. У менинг юзимдаги ўзгаришларни санар экан, мен унинг юзида ўрталама ҳар беш йилда инсон юзида ўзгарадиган ўзгариш аломатларини қидирдим. Сочларига сезиларли оқ тушган эди. Спортни ташламагани гавдасидан билиниб турарди.
Орамизда уч ёш фарқ бўлиб, ҳозир анча ёш олган бўлсак-да, лекин кўзимга ҳали ҳамон мендан икки курс юқорида ўқиган ва уни кутубхонада кўриб қолган пайтимдагидек кўринди кўзимга.
“Мен ҳам”,-дея олдим секин чиққан овозимда.
“Криминалогияни давом эттирганингни билмаган эдим”,-деб гапирганда,
Сен охирги пайтлар мен ҳақимда нима билдинг-ки, демоқчи бўлдим.
“Оила қурдингми?”,-деб сўради дабдурустдан.
Сўзлари юрагимни тешиб ўтди.
“Ҳа”,-дедим ёлғондан.
Нега билмадим. Унга оила қура олмаган ношуддек кўрингим келмади.
Юзида ифода ўзгарди. Қўлларини чўнтагига солди.
“Бахтли бўлинглар! Биз Нигора билан... “,-деганда, юрагимга бошқа бир заҳар қийноқ бўлиб томганга ўхшади.
“Сизлар ҳам бахтли бўлинглар”,-деб ўзимни зўрға мажбурлаб гапини бўлганимда кинояли кулди.
“Зумрад, биламан, кеч қолдим энди буни айтишга. Лекин ўшанда..”
“Узр, кетишим керак, хўжайиним хавотир оладилар”,-дедим айтган ёлғонимни давом эттириб.
Индамай қолди.Телефонимни сумкамдан чиқардим. Ортимда менга қараб турганини билардим.Ёлғондан қулоғимга тутдим.
“Эшитмабман, келяпман”,-деб худди биров билан гаплашгандек қилдим. Қадамларимни тезлаштириб унга кўринмайдиган кўча бурчагига бурилдим.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Тўхтамай, ортимга қарамай бинодан чиқдим. Ортимдан келаётганини сездим ва қадамимни тезлаштирдим. Бино майдонидан чиқиб кўчада машина тўхтатмоқчи бўлдим. Бошқа пайт қўлингни қимирлатсанг ёнингда тўхтайдиган таксилардан дарак йўқ. Якшанба ва анча кеч тушганиданми, машина топиш қийин кўринади.
“Зумрад! Эски танишга салом- алик йўқми?”,-деган овоз эгаси менга анча яқин келган эди.
Ўзингни қўлга ол. Сени яна бир бор ўлдиришига йўл қўйма, дерди ақлим. Қалбим эса бир марта юзига қара, ўн икки йилда юз -кўзи ўзгардими? Неча чизиқ пайдо бўлди пешонасида? Йиллар аввал сочида икки тола оқ сочи бор эди. Кўпайдими яна? Титраган иягимни, титраган қўлим билан тутиб у томонга ўгирилдим. Ожизлигимни кўришини истамадим. Аммо уни кўргим ҳам келди. Бу хоҳишга қарши чиқа олмадим.
“Салом! Сени бу ерда кўраман деб ўйламаган эдим”,-деди. У менинг юзимдаги ўзгаришларни санар экан, мен унинг юзида ўрталама ҳар беш йилда инсон юзида ўзгарадиган ўзгариш аломатларини қидирдим. Сочларига сезиларли оқ тушган эди. Спортни ташламагани гавдасидан билиниб турарди.
Орамизда уч ёш фарқ бўлиб, ҳозир анча ёш олган бўлсак-да, лекин кўзимга ҳали ҳамон мендан икки курс юқорида ўқиган ва уни кутубхонада кўриб қолган пайтимдагидек кўринди кўзимга.
“Мен ҳам”,-дея олдим секин чиққан овозимда.
“Криминалогияни давом эттирганингни билмаган эдим”,-деб гапирганда,
Сен охирги пайтлар мен ҳақимда нима билдинг-ки, демоқчи бўлдим.
“Оила қурдингми?”,-деб сўради дабдурустдан.
Сўзлари юрагимни тешиб ўтди.
“Ҳа”,-дедим ёлғондан.
Нега билмадим. Унга оила қура олмаган ношуддек кўрингим келмади.
Юзида ифода ўзгарди. Қўлларини чўнтагига солди.
“Бахтли бўлинглар! Биз Нигора билан... “,-деганда, юрагимга бошқа бир заҳар қийноқ бўлиб томганга ўхшади.
“Сизлар ҳам бахтли бўлинглар”,-деб ўзимни зўрға мажбурлаб гапини бўлганимда кинояли кулди.
“Зумрад, биламан, кеч қолдим энди буни айтишга. Лекин ўшанда..”
“Узр, кетишим керак, хўжайиним хавотир оладилар”,-дедим айтган ёлғонимни давом эттириб.
Индамай қолди.Телефонимни сумкамдан чиқардим. Ортимда менга қараб турганини билардим.Ёлғондан қулоғимга тутдим.
“Эшитмабман, келяпман”,-деб худди биров билан гаплашгандек қилдим. Қадамларимни тезлаштириб унга кўринмайдиган кўча бурчагига бурилдим.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
👍26❤14🔥4
19-қисм
Осонликча енгилмас кўринган иродам, бир пайтлар қатъий турган туришим ва қаддим ўн икки йил деганда, бир қаршилашганда йўқ бўлди, кетди. Ғурурли инсонлар ёлғиз яшашга маҳкум, деган эди биров. Ўтмишдан қолган синиқ қалбимни олиб, қоронғу кўчалардан ўтиб уйимга етдим. Зебохон опанинг деразасида ҳатто чироқ ўчган эди. Балки бугун дам олиш куни бўлгани учун бирор ерга кетгандир дедим. Эртага уйим яна одамга тўлар эди. Катта опамнинг ўғли, хотини ва болалари билан келишади. Бу кеча ёлғиз қолиб, озроқ ўзим билан дардлашсам яхши бўларди.
🐦⬛
“Келин, уйда ҳамма нарса бор, бемалол болаларга пишириб едиринг. Мен кечроқ келаман”,-деб Дилдора келинга нарсаларни кўрсатдим.
Ўзим эса бир ҳафтага деб етадиган овқатдан бир идишга солиб олдим. Бугун яна аввал кафедрага, кейин янги иш жойимга ўтардим. Кечки пайтгача қолиб кетсам овқатланишни унутиб қўядиган одатим бор эди.
“Хола,бир ўзиз шундай катта шаҳарда қўрқмайсизми?”,-деб сўради Олим жияним.
Ёши кичик бўлсада,гавдаси катта жияним умри қишлоқда, меҳнатда, дала-даштда ўтганидан анча катта кўринарди.
“Сени холангдан ҳамма қўрқади. Сен мени ўйлама жиян” ,-деб ёши катта бўлиб ҳали оила қурмаган ҳар қизнинг бошига келадиган саволларга жавоб бердим.
“Момомлар хавотир олишади-да, доим сизни ўйлашади. Аям ҳам қаерда сал ёши каттароқ йигит уйланишини эшитса , сизни таклиф қилишдан қайтмайдиган бўлган”,-деганида, опам буни бугун ёки кеча эмас, йиллаб қилиб келаётганидан хабарим бор.
Янгамлар билан бирга мени бахтимни кимдир ёпган деган гапга онамни кўндириб, “Очирув қиламиз, кел”,- деб қўймай қишлоққа чақиришган эди.
Туз, чой ва яна бир нималарга ўқитиб мажбур қўлимга тутқазишган эди.
Фақат мен уларни шаҳарга олиб келиб ҳаммасини шунчаки ойлаб жавонларда сақлаб, кейин ташлаб юборган эдим. Бу икки келган меҳмон ҳам қўли бўш жўнатилмаган. Яна ғамхўр опам бир нималарга дам солдириб жўнатган бўлса ажаб эмас.
Меҳмонларни уйда қолдириб, ўзим шошиб уйдан чиқдим. Ижара турадиган уйимда қишлоғимнинг изларини ва тушунчаларини орқада қолдирдим десам, қизиқувчан қўшним Зебо опага тутилдим.
“Зумрадхон, кеча уйда йўқ эдингиз, бугун эрта тонгдан уйингиздан шовқин эшитиляпти. У -бу ким келдими?”
Зебо опанинг кўнглини тинчитиб йўлимда давом этдим.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Осонликча енгилмас кўринган иродам, бир пайтлар қатъий турган туришим ва қаддим ўн икки йил деганда, бир қаршилашганда йўқ бўлди, кетди. Ғурурли инсонлар ёлғиз яшашга маҳкум, деган эди биров. Ўтмишдан қолган синиқ қалбимни олиб, қоронғу кўчалардан ўтиб уйимга етдим. Зебохон опанинг деразасида ҳатто чироқ ўчган эди. Балки бугун дам олиш куни бўлгани учун бирор ерга кетгандир дедим. Эртага уйим яна одамга тўлар эди. Катта опамнинг ўғли, хотини ва болалари билан келишади. Бу кеча ёлғиз қолиб, озроқ ўзим билан дардлашсам яхши бўларди.
🐦⬛
“Келин, уйда ҳамма нарса бор, бемалол болаларга пишириб едиринг. Мен кечроқ келаман”,-деб Дилдора келинга нарсаларни кўрсатдим.
Ўзим эса бир ҳафтага деб етадиган овқатдан бир идишга солиб олдим. Бугун яна аввал кафедрага, кейин янги иш жойимга ўтардим. Кечки пайтгача қолиб кетсам овқатланишни унутиб қўядиган одатим бор эди.
“Хола,бир ўзиз шундай катта шаҳарда қўрқмайсизми?”,-деб сўради Олим жияним.
Ёши кичик бўлсада,гавдаси катта жияним умри қишлоқда, меҳнатда, дала-даштда ўтганидан анча катта кўринарди.
“Сени холангдан ҳамма қўрқади. Сен мени ўйлама жиян” ,-деб ёши катта бўлиб ҳали оила қурмаган ҳар қизнинг бошига келадиган саволларга жавоб бердим.
“Момомлар хавотир олишади-да, доим сизни ўйлашади. Аям ҳам қаерда сал ёши каттароқ йигит уйланишини эшитса , сизни таклиф қилишдан қайтмайдиган бўлган”,-деганида, опам буни бугун ёки кеча эмас, йиллаб қилиб келаётганидан хабарим бор.
Янгамлар билан бирга мени бахтимни кимдир ёпган деган гапга онамни кўндириб, “Очирув қиламиз, кел”,- деб қўймай қишлоққа чақиришган эди.
Туз, чой ва яна бир нималарга ўқитиб мажбур қўлимга тутқазишган эди.
Фақат мен уларни шаҳарга олиб келиб ҳаммасини шунчаки ойлаб жавонларда сақлаб, кейин ташлаб юборган эдим. Бу икки келган меҳмон ҳам қўли бўш жўнатилмаган. Яна ғамхўр опам бир нималарга дам солдириб жўнатган бўлса ажаб эмас.
Меҳмонларни уйда қолдириб, ўзим шошиб уйдан чиқдим. Ижара турадиган уйимда қишлоғимнинг изларини ва тушунчаларини орқада қолдирдим десам, қизиқувчан қўшним Зебо опага тутилдим.
“Зумрадхон, кеча уйда йўқ эдингиз, бугун эрта тонгдан уйингиздан шовқин эшитиляпти. У -бу ким келдими?”
Зебо опанинг кўнглини тинчитиб йўлимда давом этдим.
РЕАКЦИЯ — ҲИССИЁТИНГИЗ ОВОЗИ.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
👍26❤15🔥5
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
• Камтар бўлинг — ҳурмат қозонасиз;
• Меҳнаткаш бўлинг — насибаланасиз;
• Нозиктаъб бўлинг — эсланасиз;
• Саховатли бўлинг — ризқланасиз;
• Қизиқувчан бўлинг — ўрганасиз;
• Ишончли бўлинг — қадрланасиз;
• Кечиримли бўлинг — хотиржам бўласиз;
• Аслингиз каби бўлинг — бахтли бўласиз.
Ҳар қандай ҳолатингизда ҳам Аллоҳга хамд айтинг...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
• Меҳнаткаш бўлинг — насибаланасиз;
• Нозиктаъб бўлинг — эсланасиз;
• Саховатли бўлинг — ризқланасиз;
• Қизиқувчан бўлинг — ўрганасиз;
• Ишончли бўлинг — қадрланасиз;
• Кечиримли бўлинг — хотиржам бўласиз;
• Аслингиз каби бўлинг — бахтли бўласиз.
Ҳар қандай ҳолатингизда ҳам Аллоҳга хамд айтинг...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❤9👏1