Sukutdan sõng yana davom etdi. Qimorni, ichishni tashladim. Biroq namozga borolmasdim, shayton yõl qõymasdi. Uning: «Hech bõlmasa juma namoziga borib turing »degan sõzlaridan sõng, juma namoziga qatnar, u yerdagilar nima qilishsa shuni takrorlardim. U shunga ham xursand bõlar, xidoyatimni sõrab duo qilardi. Oradan besh yil õtdi. Farzandimiz yõq edi, bormagan joyimiz qolmadi. Shifokorlar hech qanday kasallik yõqligini aytar, lekin nega farzand kõra olmayotganimizga tushunmasdilar. Uni sevardim, ammo farzand tuĝib bermaganiga uni aybdor deb bilar, jahl qilar, keyin uzr sõrab yurardim. Bir kuni kõchadagi bir oshnam«Xotining tuĝmas ekan. Kimsan Mahmud befarzand õtib ketar ekanda» deb ustimdan mazax qilib kuldi. Õsha kuni oyoqda tura olmaydigan darajada mast bõlib uyga bordim. Shaytonim kuchayib ketib, meni kõrib yonimga kelgan ayolimning:«Nega aroq ichdingiz, axir vada bergan edingiz-ku»degan gapini kõtara olmay unga qõl kõtardim. Muvozanatini yõqotib yerga yiqilib, xushidan ketdi. Kayfim tarqab, uni turtdim, uyĝonmadi. Shifoxonaga olib bordim. Bir soatdan sõng, shifokor:
—Xotiningiz ikki oylik homilador ekan. Ammo kuchli zarba tufayli bolasidan ayrildi. Biz qõlimizdan kelganini qildik dedi. Õzimni qotildek his qildim. Devorga boshimni urar, õzimga kelolmasdim. Ayolimning yoniga kirdim. Uzr sõradim...
U men bilan ajrashishini, ortiq men bilan yasholmasligini aytdi. Oyoĝlariga yiqilib:
—Iltimos unday qilma, men sensiz yasholmayman dedim.
U esa:
—Men Allohdan qõrqmaydigan, haromdan tiyilmaydigan odam bilan yashay olmayman dedi. Tuzalgach ajrashdik. Men eski holimdan besh battar ahvolga tushdim. Qimorsiz, aroqsiz tura olmaydigan bõlib qoldim. Õz bolamni aroq sababli õldirganim yetmagandek, õzimni ham õldirdim. Oradan Bir necha yil õtgandan sõng kõchada ayolimni qõlida bola va baxtiyor chehra bilan kõrib qoldim. U meni tanimagandek õtib ketdi. Bu holatdan siqilib, botqoqlikka chõkib ketdim. Õsha kuni jahlimni tiyib, haromni ichmaganimda bularning bari meniki bõlgan bõlarmidi?! Meni Alloh kechirmasa kerak deb sõzlarini tamomladi.


© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

#48_qism
(✍Fahriya_Yaqub)
Usmon Mahmudning huzunli sevgi qissasini eshitib, oxirgi aytgan sõzlariga javoban:
—Allohning rahmati ĝazabidan ustun bõlgan zotdir. Gunoh eshigiga kirgan va ortga yõl yõq deb õylaganingda tavba degan eshik borligini ham unutma. Alloh rahmatining bir bõlagini yer yuziga tushurdi. Qolgani uning huzuridadir. Nega tavba , istiĝfor orqali najot topishingga ishonmaysan. Alloh taolo õziga tavba bilan qaytgan bandasini qabul etmaslikdan hayo qiladi. Alloh urushdan tirik qaytgan õĝlini kutib, unga mehribonlik qilgan onadanda mehribon va rahmlilarning eng rahmlisi, kechirimlilarning eng kechirimlisidir. Õtmishda musulmonlarga adovat qilgan, azob bergan, dinga dushmanlik qilgan qanchadan qancha mushriklarni Alloh qalbiga xidoyat nurini tushirgan, ularga ofiyat bergan zot, albatta seni ham avf etadi. Tavba va chin pushaymonlik bilan Allohga yuzlanar ekansan-u, u seni kechirmas ekanmi?! Ey Mahmud Robbingga qaytishingga nima xalaqit beryapti?! Shuncha yil shaytoning va nafsingga qullik qilganing yetmaydimi?! Seni õziga boĝlab turgan dunyo fitnalaridan uzilib, chin yurakdan tavba et va Alloh tomon chop, Robbing rahmatiga shoshil dedi. Mahmud umidsiz javob qaytarmay, kõzlaridagi yoshni yashirib , boshini egdi va:
—Qanday ayt ,qanday rahmatidan umidvor bõlay, men unga loyiqmidim?! Umrim fasodda õtdi, sevganlarim meni tark etdi! Qanday tavba qilay, qanday ,hatto gunohim kõpligidan qay biriga tavba qilishni ham bilmayman dedi.
Usmon:
—Alloh seni gunohlaring dengiz kõpigicha bõlsa ham avf etadi. U tomon birgina qadam tashlashing kifoya, u sen tomon yuguradi. Malik-ul muluk bõlgan zot seni kutyapti Mahmud. Unga qaytishingni xohlayapti, buni nahotki sezmayapsan. Nafsing, Shaytoningni unut, va seni avf etuvchiga yuzlan dedi yõgon va ruhlantiruvchi ohangada. Usmon Yusuf a.s. ning da'vatlari kabi uni tavbaga Allohga qaytishga chaqirardi. Har kecha Allohdan:
« Allohim dilimga, tilimga ilhom bergin. Bu ilhom bilan insonlarni sening yõlingga yõllay. Õzing menga madad va quvvat bergin ya Robbal alamiyn» deya duo qilar, Allohdan tinmay sõrar edi. Bugun uning duolari amalga oshgan, Mahmudning qalbi islom va tavba uchun yumshagan edi.
Kõzlaridagi yosh bilan Usmonga qaradi va:
—Menga qanday tavba qilishni õrgat. Allohga birga yuzlanaylik dedi. Usmonning tillari Uluĝ Mavloga hamd aytishdan tolmas, Mahmudni quchib:
—Allohning rahmatiga xush kelibsan Mahmud dedi. Mahmud sevinch va tavba yoshlarini artib, xaloga bordi. Sovuq suvda ĝusl qildi. Biroq, badani bu sovuq haroratni sezmas, qalbidagi ixlos otash bõlib yonayotgan, tezroq Alloh uchun sajda qilishni istadi. Bõlgach, xonaga kirib tavba qilishga tayyor ekanini aytdi. Ikkisi namozni ado etish uchun qibla qayerda ekanini bilolmay qiynalib zõrĝa namozni ado qildilar. Mahbuslar saqlanadigan xona tor va qoronĝu chiroĝ ham yõq. Birgina darchaning teshigidan oyning nuri tushib turardi.

© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

***
Usmon bilan Mahmud namoz õqib, Robbilariga tavba etdilar. Ĝaflatda yashagan Mahmud endi yõq edi, uning õrniga Allohning islomning yõlida barcha narsaga tayyor shijoatli polvon turardi. Usmon bilan birgalikda namoz õqir, tasbeh aytar, takror tavba qilib, tizzalari oĝriqdan shishib tolsa ham joynamozdan turgisi kelmas edi. Qalbida Allohga nisbatan shirin tuyĝu bor edi. Shaytoni endi uning iymoni tavbasi oldida pusayib qolgandi. Bir kuni har kungidek namoz qilib bõlgandan sõng Mahmud:
—Alloh qanchalik mehribon zot-a. Birgina tavba bilan unga yuzlangandim. U esa qalbimga iymon tuĝsini soldi. Men hech qachon bunday huzur totmaganman. Ka'ba atrofida aylanib Allohga«labbayk Alloh» deb aytayotgandekman. Kecha xufton namozidan sõng, duo qildim: «Allohim baytingni tavof qilishni xohlayman, xojar-ul Asvadga yuzimni suray» degandim. Uxladim, tushimda Makkaga bordim. Ka'bani tavof qilmoqchi bõlib unga yaqinlashgach, bu tushim emas õngimda sodir bõlgandek edi. Tavof qildim. Qayerdandir azon sadolari eshtilib, uyĝonib ketdim. Qarasam sen bomdodga turgan ekansan dedi.
Usmon:
—Alloh seni ajri bilan mukofotlasin ey Mahmud. Alloh qilgan tavbalaringni qabul etibdi dedi.
Mahmud:
—Alloh sendan rozi bõlsin. Qiyomatli dõstimsan Usmon. Bu yerdan chiqishim bilan, qimorxonani yopaman. Ertaga peshinda bu yerdan ketaman. Senga qõlimdan kelgancha yordam beraman. Ozodlikka chiqqanimda seni qanday topsam bõladi dedi.
Usmon qõliga qoĝoz qalam olib Anasning raqamini yozdi:
—Qoĝozda yozilgan raqam mening dõstim Anasniki, nimani sõramoqchi bõlsang, unga boĝlanasan dedi.


Davomi bor 🤗

© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

🎊💐🌙РАМАЗОН ҲАЙИТИ МУБОРАК БЎЛСИН!!!✨💐🌙

💐🤲 Сизни ва барча оила аъзоларингизни бугунги “РАМАЗОН ҲАЙИТИ”байрами билан муборакбод этаман.

💐🤲 Сизга ва оилангизга соғлик-омонлик, икки дунёни саодатидан насиб этишини сўрайман.

💐🤲 Аввало она Юртимиз тинч, осмонимиз доимо шундай мусаффо бўлсин!

💐🤲 Байрамни оила аъзоларингиз билан шодлик, хурсандликда хайрли ўтказишингизни тилаб қоламан!

💐🤲 АЛЛОҲИМ!
Келаси йил шу кунларга Бизларни, Ота‑Оналаримизни, Фарзандларимизни, Аёлларимизни, Дўстларимизни ва барча яқинларимиз билан соғ-омон етказсин! АМИЙН! 🤲

📲 АЛБАТТА ЯҚИНЛАРИНГИЗГА ЮБОРИНГ!! 🌹


👉@ibratli_hikoyalarim_kanali Уланинг

👉https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

#49_qism
(✍Fahriya_Yaqub)
Usmon va Mahmud bomdod namozini õqib, zikr qilib õtirardilar.
Usmon Qur'on tilovat qilar, Mahnud esa uni tinglardi. Keyin Mahmud:
—Bu qaysi sura deb sõradi.
Usmon:
—Yusuf surasi deb javob berdi.
Mahmud:
—Juda gõzal õqiyapsan dedi havas bilan. Yana õylab turib:
—Yusuf qissasini menga gapirib berolasanmi?! dedi.
Usmon:
—Qur'ondagi eng gõzal va ibratli qissa Yusuf surasidir. Yaxshilab eshit va õzingga kerakli xulosani ol dedi. Usmon Yusuf a.s. ning qissalarini Mahmudga sõzlab berar, Mahmud esa uni tinglab õtirardi. Yusuf a.s. Zulayho tufayli zindonband etilgandagi sõzlarini aytib berarkan Mahmud:
— Xuddi yonimda Yusuf õtirgandek bõlyapti dedi.
Usmon kõzlari yoshlangandek bõlib:
— Men Yusuf a.s. dek bõla olarmidim dedi. Sõzlab bõlgach Mahmud:
— Sen bu zamonning Yusufisan Usmon dedi.
***
Sakiyna va Xaliyma honim kun sanab yashardilar. Biri jondan ortiq kõrgan farzandini, biri sevgan insoni va bolasining otasini kutardi.
Sakiyna Usmonni boshqa kõrolmaslikdan qõrqar, Zaynabning otasiz ulĝayishini xohlamasdi. Usmon yõqligini Zaynab ham sezgandek gõyo. Yiĝlashni boshlarkan, Sakiyna quloĝining tagiga Yusuf surasini qõydi. Zaynabning dum-dumoloq kõzlari porlab, atrofga nazar solardi. Kimnidir qidirayotgandek, kimdir uning hayotida yetishmayotganligi kõrinib turardi.
Sakiyna :
—Bolajonim sen ham uni soĝindingmi?! Menga õxshab axtaryapsanmi uni deb yiĝlab yuborar edi. Lekin kõz yoshlarini hech kimga kõrsatmas, ochiq chehra bilan yurardi. Kõz yoshlarini kõrsatsa erining «kuchli bõl» degan sõzlariga Amal qilmagan bõlishidan chõchir, sabr tilab, tabassum qilib yuraverardi.


© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

***
Peshin vaqti ham kelgach, Mahmud ketishga tayyorlandi. Peshin namozini õqigach, eshiklari ochilib ichkariga bir odam kirdi va Mahmudni olib chiqishini aytib kutib turar, Mahmudning esa Usmondan uzoqlashgisi yõq edi. Uni mahkam quchoqladi:
—Men kelaman Yusufim kut meni dedi.
Usmon:
— Sen bilan yõlimiz masjidda, ka'bada tutashsin Mahmud. Boshqa bu yerni kõrmaylik dedi. Mahmud kõzlari yoshlandi. Xidoyatiga sababchi bõlgan insonni qoldirib ketish qanchalik oĝir edi.
Mahmud:
—Allohga omonatsan Usmonim deb u yerdan ketdi. Usmon ikkisi qisqa vaqt ichida bir maqsad va yõlda birlashgan birodarlarga aylanishdi. Alloh uchun bir -birlari bilan dõst tutungandilar. Mahmud uyiga yõl olarkan qalbidagi õsha his hamrohlik qilardi. Uyiga borib, aroqlarni sindirdi, Allohdan uzoqlashtiruvchi barcha narsani uyidan yõq qildi. Birinchi bor masjidga borib asr namozini õqidi. Tasbeh aytib, Usmonni duo qildi. Masjiddan chiqarkan u yerda õynayotgan bolalarni õpib, suydi shirinliklar sotib olib bolalarga tarqatdi. Masjiddan uzoqlashgisi kelmadi. Alloh uni qattiq baĝriga olgandek his qildi. Keyin Usmon bergan raqam yodiga tushdi. Masjiddagi õrindiqqa õtirib, kõylagining chõntagidan raqamni olib telefon qildi. Anas gõshakni oldi. U Aliyning kitob dõkonida Aliy bilan sud haqida gaplashib õtirardi. Telefonini olib:
—Alo dedi.
Mahmud:
—Alo. Assalomu aleykum men Mahmudman. Siz Anas bõlsangiz kerak dedi.
Anas:
—Ha men Anasman. Õzingiz kimsiz?! dedi.
Mahmud:
—Men Usmon bilan qamoqda tanishdim. Unga yordam bermoqchiman. Usmon menga sizning raqamingizni berdi. Qayerda uchrashsak bõladi dedi.
Anas:
— Hozir sizga bir manzil jõnataman, shu yerda uchrashib, gaplashib olamiz dedi va manzilni jõnatdi.
Anasning yonida õtirgan Aliy:
—Kim ekan?! deb sõradi.
Anas:
—Usmonning qamoqdagi tanishi ekan dedi.
Aliy:
—Usmon yaxshimikan, sõradingmi?! dedi.
Anas:
— Hozir shu yerga keladi, sõraymiz dedi. Yarim soatlardan sõng Mahmud keldi. Aliy va Anas bilan tanishib salomlashdi.
Anas :
—Usmonning ahvoli yaxshimi?! deb sõradi Mahmuddan.
Mahmud:
—Yaxshi deb bõladimi bilmayman, sabr qilib õtiribdi dedi.
Anas:
—Qiynoqqa solishmadimi?! deb sõradi.
Mahmud:
—Menimcha yõq. Õzi bugun chiqdim qamoqdan dedi.
Anas:
— Sudgacha tegmaymiz deyishganiga biz ham ishonib õtirmiz dedi.
Mahmud:
—Terroristlikda ayblangan odamni xohlagan payt qiynoqqa solishlari mumkin. Ammo mening tanishlarim kõp ular bizga ichkaridagi vaziyatni aytib turishadi dedi.
Anas:
—Usmonga tuhmat qilgan odam kimligini bilamiz. Unga qarshi dalillarimiz ham bor dedi.
Mahmud:
—Kim ekan õsha kimsa?! deb sõradi.
Anas:
—Hikmat deganlari dedi.
Mahmud:
— Hikmat deganlari hamma biladigan Hikmatboy emasmi?! dedi.
Anas:
—Xuddi shunday siz qayerdan bildingiz dedi.
Mahmud:
—Qamoqxonada uning laychalari yurganini kõrgandim dedi.
Anas:
— Nima hali u yerda ham uni odamlari bormi?! dedi.
Mahmud:
—Ha, ayniqsa Usmon qamoqqa kelgan kuni laychalari kõpayib qoldi. Unga qarshi dalillaringizni tobora ehtiyotkorlik bilan yashiring. Undan hamma narsani kutsa bõladi dedi.

© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

***
Sakiyna õzini chalĝitish ĝamlarini unutish uchun kitoblar õqir, Qur'on tafsiri va hadis bilan shuĝullanardi. Zaynabni bir qõliga olib hadis kitobini olib õqir, Zaynab ham shu yerda injiqlanib yiĝlamas edi. Hadis kitobini õqirkan, kõzi bir hadisga tushdi va õqiy boshladi:
Jabroil a.s. kelib menga shunday dedilar: « Xohlaganingcha yasha, baribir õlguvchidirsan. Xohlagan kishingni sev, baribir undan ayrilguvchidirsan. Xohlagan amallaringni qil, baribir õshanga yarasha jazo oluvchidirsan. Va bilginki, mõmin kishining sharafi kechalari bedorligi va izzati esa yetimlardan ta'ma qilmasligidir». Shu hadisni õqir ekan, «Xohlagan kishingni sev, baribir undan ayrilguvchidirsan» degan joyini tahlil qilardi.
—Allohim men sening qadaringga taslimman deb yiĝlab yubordi. Zaynab onasining yiĝlaganini sezib, oĝizlarini qimirlatib qõyardi. Sakiyna yoshlarini artdi, qizi uni bu holda kõrishini istamadi. Õyladi...
—Bir necha kun oldin yonimda õtirgan sevgilim hozir yõq. Alloh chevar zotda bekorga bu ishlar sodir bõlmayapti. Bejizga shu hadisni menga õqishni vasila qilmadi Alloh. Men sevgim va iymonim bilan sinalyapman. Allohim bu yõlda iymonimni baquvvat qil, isyon qilib gunohkor bõlishdan senga siĝinaman dedi va hadis kitobini yopib, Qur'onni lavhning ustiga qõydi. Zaynabni olib Qur'on õqidi. Yusuf a.s. va Yunus a.s. larning duolarini õqirdi. Allohdan musibatlarni aritishini sõrab duo qilardi. Jajji Zaynab ham Qur'onni juda yaxshi kõrar, onasi tõxtab dam olsa õqimagunicha ĝinshib yiĝlardi. Qur'onga muhabbatlari buyuk bõlgan ikki qalbdan hosil bõlgan meva samarasi edi. Qur'on õqirkan, Oliy Imron surasining « Hasbunallohu va ni'mal vakil» ya'ni «Bizga Allohning õzi kifoya. U vakillikka õta loyiqdir!» degan oyatiga kelganida :
—Allohim menga õzing yetarlisan, dedi. Yana õqishda davom etdi. Agar barcha banda «Hasbunallohu va ni'mal vakil»deb aytib yursalar ularga yomonlik yetmaydi, Allohning ne'matiga erishadilar.
Sakiynani kõrgani Xosiyat va Sumayya keldilar, suhbat, bolalar bilan bõlsak siqilib yurmaydi, ovunadi degan maqsadda kelgandilar. Salomlashib, bolalarni uxlatib bõlgach Sumayya:
—Hazrat aytayotganlarida eshitib qoldim, Usmonni qamalishiga bir ayol sababchi ekan dedi. Sakiyna unga õgirildi va javob bermoqchi edi hamki Xaliyma honim kirib qolib gapni bõldi.


© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

#50_qism
(✍Fahriya_Yaqub)
Xaliyma honim Zaynabni olib, ular õtirgan xonadan chiqib ketdi. Sumayyaning savolidan Sakiynaning ustiga sovuq suv quyilgandan bõldi. Sumayyaga õgirilib:
—Nima bõlgan bõlsa hammasi Allohdan. U ayol shunchaki sababchi dedi. Sumayya uning kõnglini oĝritib qõyganini sezdi va:
—Kõnglingizga olmang, kimligini bilgim kelgandi dedi. Xosiyat ham gaplariga qõshildi:
—Kim ekan õsha qiz õzi?! Oilali erkakni qamatadigan?! dedi.
Sakiyna:
—Men ham bilmayman u qizni kimligini, oyijonni aytishlari bõyicha Hikmatboy degan odamni qizi ekan. Tõydan oldin rosa bularga tegmoqchi bõlgan ekan. Menga uylanganlarini eshitib, tarki dunyo qilib qasam ichibdi, qizimiz dunyoga kelgan kuni chidolmay õzini osibdi. Otasi qizining ahmoqligi tufayli erimni qamatdi dedi.
Xosiyat:
—Hikmatboyning qizi degin. Qizlik uyimda u bilan bir mahallada turardik. U qizni kõrganman, Usmonga umuman tõĝri kelmasdi. Õzini rosa ilmli, taqvodor kõrsatayotganga õxshardi. Yana hammamizning qilgan amalimiz Allohga ayon. Lekin u qiz kõpincha riyo uchun amal qilganga õxshab tuyulardi dedi. Va yana:
—Sen umuman siqilma hõpmi, u haqida õylama kelishdikmi?! U Allohdan, oxiratidagi holidan qõrqsin. Hofizi Qur'on, ilmli bir odamga tuhmat qilishdan qõrqmapti-mi, demak Alloh unga qahr qilgani shu dedi.
Sakiyna:
—Men-ku bardosh berishim mumkin. Lekin bechora qaynonam, qaynisinglim, hali ota mehriga tõymagan qizimni kõrsam tamom bõlib qolaman. Qaynonam ham siqilganini bildirmaslikka harakat qilyaptilar, barbir onada yiĝlamayapman deb yiĝlayveradilar. Qon bosimlari oshib ketadi. Ularga ham bir narsa bõlmasin deb qõrqaman dedi.
Xosiyat:
—Ilohim, boshingizga nimani solgan bõlsalar, Alloh ularga bundan yuz barobarini bersin dedi.
Sumayya:
—Amiyn amiyn aytganing kelsin deb ma'qullab qõydi.
Sakiyna:
—Allohning õz hisob-kitobi bor, Allohni unutganlari bilan, Alloh ularni unutarmidi?! deb gapini tugatdi.
****
Usmon Qur'on õqib õtirar, xonasining eshigi ochilib , bir kishi uni tergovga olib ketdi. Yana õsha qoronĝu bitta lampadan iborat xona, yarim soatdan sõng, yigirma besh, õttiz yoshlar chamasidagi oq-sariq bir odam kirib keldi. Usmonning qarshisidagi stolni surib õtirdi:
—Qaleysan endi. Hikmatboydan senga salom keltirdim dedi.
Usmon kinoyali kulib:
—Va aleykum dedi.
Kishi:
—Gapni qisqa qilaman. Xõsh, bu yerdan qutilishing, oilang, bolangni yoniga qaytishing mumkin. Senga qõyilgan ayblovlarning barchasi olib tashlanadi, oqlanasan, yana avvalgidek yashayverasan, faqat Hikmatboyning aytganlarini qilasan dedi.
Usmon:
— Nima xohlayapti mendan?!dedi.
Kishi:
—Bu yerdan chiqasan, seni oqlaydi. Va evaziga xotining bilan ajrashasan, Hikmatboyning kuyovi bõlasan. Hech kim senga jinoyatchidek qaramaydi. Bolangdan xabar olib turasan dedi.
Usmon:
—Agar rozi bõlmasam nima qilasan?!dedi.
Kishi:
—Rozi bõlasan, bundan boshqa chorang ham yõq. Bõlmasa umring qamoqda õtadi. Õzingni ham meni ham qiynama, rozi bõl vassalom dedi.
Usmon:
—Shundoq ham qamoqda õtiribman, nima shundan qõrqadi deb õylayapsanmi?! dedi.
Kishi:
—Endi õzingdan kõr. Shunday qilamizki, sen ishongan dõstlaring, qarindoshlaring, onang sendan voz kechishadi. Sevgan ayoling bilan yuz kõrmas bõlib ketasan. Bolang ham seni emas, begonani «ota» deb ulĝayadi. Seni eslamaydi ham dedi.
Usmon:
—Alloh podshoh, bilganingni qil dedi. Usmonni xonasiga olib ketishdi. Kõngli ĝash bõlib qolgandi qõlini duoga ochib:« Allohim õzing sabr ber. Faqat sening aytganing bõlur, makr-tuhmat qiluvchilarga õzing kifoya qil. Aslo ular aytgandan bõlmaydi, sening qudrating ularning xiylalaridan ustundir. Robbim ular aytgandek bõlmasin, va bõlmagay. Õzing meni mendan yaxshi bilursan. Duolarimni qabul et, va roziligingga muyassar qil» deya takror õtinardi.
—Ayoling bilan yuz kõrmas bõlib ketasan, bolangga begona bõlasan degan sõzlari xayolidan chiqmasdi. Va Allohdan: «Ularning makr xiylalaridan ahlimni omon saqla »deb duo qilardi.

Davomi bor🤗

© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

#51_qism
(✍Fahriya_Yaqub)
Xufton namoziga azon aytayotgan, Sakiyna esa Zaynabni uxlatoyotgan edi. Sakiynaning telefoni jiringladi, olib qaradi, yashirin raqam edi.
—Bu paytda kim bõlishi mumkin deya uxlab qolgan Zaynabni õrniga yotqizdi. Va telefoniga javob berdi.
Notanish ayolning ovozi edi.
—Alo dedi.
Sakiyna ham:
—Eshitaman kim bu dedi.
Ayol:
—Bu Sakiynami?! dedi.
Sakiyna:
—Ha men, õzingiz kimsiz raqamimni qayerdan oldingiz deb javob berdi.
Ayol:
—Men Usmonning xotiniman dedi.
Sakiyna hayronlikdan nima qilishini bilmas, gapira olmasdi.
Ayol:
—Ikki yildan beri birga yashaymiz, bitta õĝlimiz ham bor. Vaqti kelganda aytomchi edik dedi.
Sakiyna õziga keldi va:
—Aytingchi agar haqiqatdan ham erimning xotini bõlsangiz, farzandingiz bõlsa ,unda nega erim har kuni õz vaqtida uyga kelardi. Bir yildan beri hech qachon uyga kech kelganini yoki kelmay qolganini kõrmadim. Õz vaqtida kelardilar. Ikki yil siz bilan yashagan bõlsa qanday qilib õz vaqtida kelardi. Aytingchi agar turmush qurgan bõlsangiz, nikohingizni kim õqigan, guvohlaringiz kim?! dedi.
Ayol indamay qoldi.
Sakiyna:
—Mayli xotini ekansiz ishondim ham deylik. Nega yashirin raqamdan qõnĝiroq qildingiz, eringizning boshiga nimalar tushganini bilasizmi?! Bir-bor bõlsa ham xabar olmadingiz.?! Qamaldilar buni ham bilmaysizmi?! Ismingizni ham aytmadingiz dedi. Haligi ayol saqovdek gapirmas edi.

© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

***
Haligi ayol mum tishlagancha jimib qolgandi. Va gõshakni qõyib qõygandi. Sakiyna yana qõnĝiroq qilmoqchi bõldi, ammo iloji bõlmadi. Sakiynaning qalbi esa muzlab qolgan edi. Gõyo hech kim, hech narsa bu muzlikni eritolmaydigandek. Kõzlaridan õz-õzidan yoshlar tomchilardi. Miyyasi hech narsani qabul qilmas, õzini halovatsiz his qildi. Keyin yuziga tomgan kõz yoshlarini barmoqlari bilan artib, õziga keldi.
—Agar rost bõlganda Alloh taoloning õzi kõrsatib qõyar edi deb takrorlardi. Xufton namozi uchun tahorat olib, joynamozining yoniga kelgach, niyat qilib qõllarini kõtarib «Allohu akbar» dedi. Namozini tugatib, sajdaga bosh qõydi. Ortiq kõz yosh tõkmadi. Yolĝonlarga ishonmadi. Usmonga qilingan tuhmat ekanligini bilar, unga ishonar edi. Agar Sakiyna Usmonni zarracha sevmaganida, zarracha unga ishonmaganida bu tuhmatga ishongan bõlardi. Sakiyna qaynonasi va qiziga ovunib, ular bilan ovora edi. Tundagi voqeani hech kimga aytmadi. Qiyin vaziyatda mardonavor turib, Usmon va oilasiga dalda bõldi.


© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

#52_qism
(✍Fahriya_Yaqub)
Usmonni õn besh kunda ozodlikka chiqadi deyishgan edi. Ammo õn besh kun emas, uch oy vaqt õtgan edi oradan. Avvaliga õn besh kun deb,keyin hali aniq emas deyildi.
Oila a'zolari siqilgan, duo qilardi
Bir kuni ertalab Xaliyma honim:
—Bugun yonimizdagi bolalar kiyimlari dõkonini aylanib kelsak bõlardi. Zaynab uchun sifatli va chiroyli kiyimlar kõrgandim. Birga borib kelamiz, qaytishda sizga ham bir-ikkita kõylak olamiz, õzingizga qaramay qõydingiz deb kulib qõydi. Zaynabni ham tayyorlab, dõkonga qarab yõl olishdi. Yõlda ketisharkan dõkonga yaqin qolgan joyda Xaliyma honim Zaynabni Sakiynaning qõlidan olib, oldinda ketardi. Sakiynaning ortidan bir yigit kuzatib kelayotganini sezdi. Qadamini tezlatib, Xaliymaga yetib oldi. Dõkonga kirganlaridan keyin ham Sakiynaning orqasidan kirdi. Uning rõparasidagi kiyimlarni kõrganday bõlib, Sakiynaga termulib turar, undan kõzini uzmasdi. Sakiyna uyalib, boshqa tarafga õtib olsa ham u yigit uni nigohlari bilan ta'qib etardi. Sakiynaning qõlida Zaynab bõlmaganligi tufayli uni ayol emas, turmushga chiqmagan qiz deb õylab, undan kõzini uzolmasdi. Sakiyna Xaliyma honimning yoniga kelib, Zaynabni olib õpib, quchoqladi va:
—Jonim qizim õzimni, asalim onasining erkatoyi deb erkaladi. Yigit uyalib, uning yonidan uzoqlashib, dõkondan chiqib ketdi. Sakiyna yengil tortdi:
—Xudoga shukr deb qõydi ichida. Agar Usmon u yigitni Sakiynaga qaraganini kõrganda edi, õsha yigitning kõzlarini õyib olgan bõlardi. Sakiynaning hatto soyasiga ham õzganing nazari tushmasligi shart edi. Usmon uni shu darajada qattiq sevar, va qizĝonar edi. Kõchaga chiqsalar ham Sakiynani qizĝonar, doim mashinasida olib yurardi.
Sakiyna õsha yigitning nigohlaridan qõrqib ketgan edi. Xijoblanish faqat ayol kishigagina taalluqli bõlmaydi. Erkaklar ham xijoblanishi lozim. Ularning xijobi, xaromga qaramasliklaridir. Ammo buni kõpchilik erkaklar bilmaydi. Erli ayolmi yoki turmush qurmagan qizmi erkaklar ularga qarashi mumkin emas. Beixtiyor kõz tushib qolsa istiĝfor aytib kõzlarini tiysalar, bu gunoh deyilmaydi. Ammo nomahram ayolga termulib turish bu gunohdir.
Dõkondagi bu holatdan Sakiynaning eti jimirlab ketgan, iloji bõlsa kõchaga chiqmaslikka harakat qilardi.
***
Usmonning xayoli yana õsha kishining tahdidlariga ketardi. Bir kuni qamoqxonaning kichik eshigi ochilib, ichkariga bir maktub berildi. Xatni ochib õqidi. Mahmuddan ekan:
«ʙɪᴢɴɪ xɪᴅᴏʏᴀᴛɢᴀ ʙᴏsʜʟᴀɢᴀɴ ᴀʟʟᴏʜ ᴛᴀᴏʟᴏɢᴀ ʜᴀᴍᴅʟᴀʀ ʙõʟsɪɴ. ᴍᴇɴ ᴍᴀʜᴍᴜᴅᴍᴀɴ ᴜsᴍᴏɴɪᴍ. ᴀʜᴠᴏʟɪɴɢ ʏᴀxsʜɪᴍɪ ? ᴅᴇʙ sõʀᴀsʜɪᴍ ǫᴀɴᴄʜᴀʟɪᴋ õʀɪɴʟɪ ʙɪʟᴍᴀʏᴍᴀɴ. ᴀᴍᴍᴏ ʏᴀʀᴀᴛɢᴀɴᴅᴀɴ sᴇɴɪ ᴘᴀɴᴏʜɪᴅᴀ ᴀsʀᴀsʜɪɴɪ sõʀᴀʙ ᴅᴜᴏ ǫɪʟʏᴀᴘᴍᴀɴ. ʏᴏᴅɪɴɢᴅᴀᴍɪ sᴇɴɢᴀ ǫɪᴍᴏʀxᴏɴᴀɴɪ ʏᴏᴘᴀᴍᴀɴ ᴅᴇɢᴀɴᴅɪᴍ. ʏᴏᴘᴍᴀᴅɪᴍ ᴜɴɪ ʏᴏǫᴅɪᴍ, ᴏʟᴏᴠ ᴋᴜᴄʜᴀʏɢᴀɴɪɴɪ ᴛᴏᴍᴏsʜᴀ ǫɪʟᴀʀ ᴇᴋᴀɴᴍᴀɴ, ᴍᴇɴɪ ᴀʙᴀᴅɪʏ ᴊᴀʜᴀɴɴᴀᴍ ᴊᴀʀʟɪɢɪᴅᴀɴ ᴛᴏʀᴛɪʙ ᴏʟɢᴀɴɪɴɢᴅᴀɴ ǫᴀɴᴄʜᴀʟɪᴋ ᴍɪɴɴᴀᴛᴅᴏʀ ᴇᴋᴀɴɪᴍɴɪ ʙɪʟsᴀʏᴅɪɴɢ. ᴍᴇɴ ᴀʏᴏʟɪᴍ ʙᴏsʜǫᴀ ᴇʀᴋᴀᴋ ʙɪʟᴀɴ ʙᴀxᴛʟɪ ʏᴀsʜᴀʏᴀᴘᴛɪ ᴅᴇʙ ᴜᴍɪᴅɪᴍɴɪ ᴜᴢɢᴀɴᴅɪᴍ. ʙɪʀ ᴋᴜɴɪ ᴍᴀsᴊɪᴅᴅᴀɴ xᴜғᴛᴏɴ ɴᴀᴍᴏᴢɪɴɪ ᴀᴅᴏ ᴇᴛɪʙ ᴄʜɪǫᴅɪᴍ. ʙɪʀ ᴏᴅᴀᴍ sɪɴɢʟɪsɪɴɪɴɢ ʙɪʀɪɴᴄʜɪ ᴛᴜʀᴍᴜsʜɪ ʙᴜᴢɪʟɢᴀɴɪɴɪ, ᴜɴɢᴀ ɪʏᴍᴏɴʟɪ ʏɪɢɪᴛ ǫɪᴅɪʀᴀʏᴏᴛɢᴀɴɪɴɪ ᴀʏᴛᴅɪ. ᴏᴍᴀᴅɪᴍɴɪ sɪɴᴀʙ ᴋõʀᴍᴏǫᴄʜɪ ʙõʟᴅɪᴍ, ᴀʟʟᴏʜ ǫᴀʟʙɪᴍɢᴀ ᴜ ᴏᴅᴀᴍɴɪɴɢ ᴛᴀᴋʟɪғɪɢᴀ ᴋõɴɪʙ, ǫɪᴢ ʙɪʟᴀɴ ᴜᴄʜʀᴀsʜɪʙ ᴋõʀɪsʜɪᴍɴɪ sᴏʟᴅɪ. ᴋᴇᴄʜᴀsɪ ɪsᴛɪʜᴏʀᴀ ǫɪʟᴅɪᴍ ᴠᴀ ᴇʀᴛᴀsɪ ᴋᴜɴɪ ᴜʟᴀʀɴɪɴɢ ᴜʏɪɢᴀ ʙᴏʀᴅɪᴍ. ᴇsʜɪᴋʟᴀʀɪ ʏᴏɴɪɢᴀ ᴋᴇʟɪʙ ᴛᴀǫɪʟʟᴀᴛᴅɪᴍ. Ǫᴀʟʙɪᴍ ǫᴀɴᴅᴀʏᴅɪʀ sᴏᴋɪɴ ᴇᴅɪ. ᴇɴᴅɪ ᴀᴠᴠᴀʟɢɪ ᴀʏᴏʟɪᴍɢᴀ õxsʜᴀsʜɪɴɪ ᴛᴏᴘᴀ ᴏʟᴍᴀsᴀᴍ ʜᴀᴍ, sᴏʟɪʜ ᴛᴜʀᴍᴜsʜ õʀᴛᴏǫ ʙõʟɪsʜɪᴍ ᴍᴜᴍᴋɪɴ ᴅᴇʙ õʏʟᴀᴅɪᴍ. ᴜɴɢᴀ ǫɪʟɢᴀɴʟᴀʀɪᴍɴɪ ᴇɴᴅɪ ʙᴜ ᴀʏᴏʟɴɪ ᴀʀᴅᴏǫʟᴀsʜ ʙɪʟᴀɴ ʏᴜᴠᴀᴍᴀɴ ᴅᴇɢᴀɴ ᴜᴍɪᴅᴅᴀ ᴇsʜɪᴋ ᴏᴄʜɪʟɪsʜɪɴɪ ᴋᴜᴛᴅɪᴍ. ᴇsʜɪᴋ ᴏᴄʜɪʟᴅɪ-ʏᴜ ᴍᴇɴ sᴇᴠɢᴀɴ ɴᴜʀʟɪ ᴄʜᴇʜʀᴀɢᴀ ᴅᴜᴄʜ ᴋᴇʟᴅɪᴍ. ᴜ ᴍᴇɴɪɴɢ ᴊᴀɴɴᴀᴛɪᴍ ᴀʏᴏʟɪᴍ ᴇᴅɪ. ʜᴀʏᴀᴊᴏɴ ʙɪʟᴀɴ:
—sɪᴢ?! ᴅᴇᴅɪ.
ᴍᴇɴ ʜᴀᴍ:
—xᴏʜʟᴀsᴀɴɢ ᴋᴇᴛᴀᴍᴀɴ. ᴀᴍᴍᴏ ʙɪʀ ɴᴀʀsᴀɴɪ ᴀʏᴛᴀʏ ᴅᴇᴅɪᴍ. ᴜ ʙᴏsʜɪɴɪ ᴇɢᴅɪ, sᴜᴋᴜᴛ sᴀǫʟᴀʀᴅɪ.
ᴍᴇɴ:
—ᴀʟʟᴏʜ ᴅᴜᴏʟᴀʀɪɴɢɴɪ ǫᴀʙᴜʟ ǫɪʟᴅɪ. ᴍᴇɴ ᴛᴀᴠʙᴀ ǫɪʟᴅɪᴍ, sᴇɴ ʙɪʟɢᴀɴ ᴍᴀʜᴍᴜᴅ ᴇᴍᴀsᴍᴀɴ ᴇɴᴅɪ. ᴀʟʟᴏʜ ʀᴏᴢɪ ʙõʟsɪɴ sᴇɴᴅᴀɴ, ᴋᴇᴄʜɪʀᴏʟsᴀɴɢ ᴍᴇɴɪ ᴋᴇᴄʜɪʀ ᴅᴇᴅɪᴍ. ᴏʀᴛɪᴍɢᴀ ǫᴀʀᴀʙ ʏᴜʀᴀ ʙᴏsʜʟᴀᴅɪᴍ. ᴋõᴢɪᴍ ᴛõʟᴀ ʏᴏsʜ ᴇᴅɪ, ʙᴏsʜǫᴀ sõᴢ ᴀʏᴛᴏʟᴍᴀᴅɪᴍ. ᴜ ᴏʀᴛɪᴍᴅᴀɴ ʏᴜʀᴅɪ ᴠᴀ:
—ᴀʟʟᴏʜ ʜᴀǫǫɪ ᴛõxᴛᴀɴɢ, ʙɪʀ ɢᴀᴘɪᴍ ʙᴏʀ ᴅᴇᴅɪ. ᴛõxᴛᴀᴅɪᴍ, ʟᴇᴋɪɴ ᴜ ᴛᴏᴍᴏɴɢᴀ õɢɪʀᴏʟᴍᴀsᴅɪᴍ, ʏɪɢ'ʟᴀʀ ᴠᴀ:
—ᴀʏᴛᴀᴠᴇʀ ᴅᴇᴅɪᴍ.
ᴜ:
—ᴍᴇɴ sɪᴢ ᴜᴄʜᴜɴ ᴅᴜᴏᴅᴀ ʙõʟᴅɪᴍ. ʙᴏsʜǫᴀ ᴛᴜʀᴍᴜsʜ ǫᴜʀᴍᴀᴅɪᴍ ᴅᴇᴅɪ.
ᴍᴇɴ ᴜɴɢᴀ ǫᴀʀᴀᴅɪᴍ ᴠᴀ....

***
—ǫõʟɪɴɢᴅᴀɢɪ ʙᴏʟᴀ?! ᴅᴇᴅɪᴍ.
ᴜ ᴋᴜʟɪʙ:
—ᴀᴋᴀᴍɴɪɴɢ õɢ'ʟɪ ᴇᴅɪ ᴅᴇᴅɪ.
ɴɪᴍᴀ ᴅᴇʏɪsʜɴɪ ʙɪʟᴍᴀʏ ᴋõᴢʟᴀʀɪᴍɴɪ ʙᴇʀᴋɪᴛɪʙ ʏɪɢ'ʟᴀʏᴠᴇʀᴅɪᴍ.
ᴜ:
—ᴀʟʟᴏʜ ᴛᴀǫᴅɪʀɪᴍɪᴢɴɪ ʏᴀɴᴀ ʙɪʀʟᴀsʜᴛɪʀᴅɪ ᴍᴀʜᴍᴜᴅɪᴍ. ᴍᴇɴ sɪᴢɴɪ ᴋᴇᴄʜɪʀᴅɪᴍ ᴅᴇᴅɪ. ʏᴀɴᴀ ᴛõʏ ǫɪʟᴅɪᴋ. ᴀʏᴏʟɪᴍ ʙɪʟᴀɴ ɪsʟᴏᴍɪʏ ʜᴀʏᴏᴛ ᴋᴇᴄʜɪʀʏᴀᴘᴍɪᴢ. ᴛᴀʜᴀᴊᴊᴜᴅʟᴀʀᴅᴀ, ɴᴀᴍᴏᴢʟᴀʀɪᴍᴅᴀ ᴏʀᴛɪᴍᴅᴀ ɪǫᴛɪᴅᴏ ǫɪʟɪʙ ᴛᴜʀɪʙᴅɪ. Ǫᴜʀ'ᴏɴ ᴋᴜʀsʟᴀʀɪɢᴀ ʜᴀᴍ ǫᴀᴛɴᴀʏᴀᴘᴍɪᴢ. ᴇʜ ᴜsᴍᴏɴ ᴀʟʟᴏʜ sᴇɴɪ ʏᴏʀʟᴀǫᴀsɪɴ ʙɪʀᴏᴅᴀʀɪᴍ. ᴊᴀɴɴᴀᴛʟᴀʀᴅᴀ ᴍᴜʜᴀᴍᴍᴀᴅ s.a.v. ʙɪʟᴀɴ ǫõsʜɴɪ ǫɪʟɪʙ , õᴢ ᴊᴀᴍᴏʟɪ ʙɪʟᴀɴ ᴍᴜᴋᴏғᴏᴛʟᴀsɪɴ.
Ǫᴀᴅʀᴅᴏɴɪɴɢ ᴍᴀʜᴍᴜᴅ» deb tugatilgan edi maktub.
Usmon:
—Seni ham Mahmud dedi, quvonib.

Davomi bor 🤗

© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

#53_qism
(✍Fahriya_Yaqub)
Sud kuni va nihoyat aniq bõlgan edi. Sud zaliga tõplandilar. Zalga Usmon ham olib kirilib panjarali joyda õtirdi. Anas uning yonidagi yaqin stolga kelib õtirdi. Usmonning rangi yaxshi edi, ammo kõzlari mayus tikilardi. Uch oy mahbuslik, oila soĝinchi uni mayus qilgandi. Anas bilan sud boshlanmasdan oldin gaplashdilar.
Anas:
—Yaxshimisan, qiynashmadimi dedi.
Usmon:
—Allohga shukr qiynashmadi, õzing yaxshimisan?, onam uydagilar qaley?, Zaynab yaxshimi?! dedi.
Anas:
—Yaxshilar alhamdulillah. Salom aytib yubordilar. Zaynab ham katta bõlib qolgan, inshaAlloh bugun kõrishasizlar dedi.
Usmon:
—InshaAlloh dedi.
Keyin yana:
—Sud soat 16:00 da boshlanishi kerak edi. Soatga qara-chi nechchi bõlibdi?! dedi.
Anas qõlidagi soatiga qarab:
—Soat 15:30 bõlibdi. Hali vaqt bor dedi.
Usmon:
—Dalil va guvohlaringiz yetarlimi?! Advokat kuchli odammi?! dedi.
Anas:
—Dalillarimizni tõpladik. Sudya qabul qilsa, bu yoĝiga nima qilishni advokat biladi. Kerak bõlsa ustingdan da'vo qilganlarni ham ma'muriy javobkarlikka tortadi inshaAlloh. Alloh xohlasa shuncha qilgan sabringga yarasha ijobiy hal bõladi dedi.
Usmon:
—Advokat kim?! Qayerdan topdinglar uni?! dedi.
Anas:
—Mahmudning advokati bõlgan ekan. Juda katta ayblovlardan oqlab olib chiqqan ekan. Dalillarni unga topshirdik. Senga xolisona yordam berishga harakat qilyapti. Uch oydan beri dalil va guvohlarni shu kishi aniqladi. InshaAlloh hammasi biz õylagandek bõladi dedi.
Usmon:
—InshaAlloh, Alloh xayrli qilsin. Sizlardan ham Alloh rozi bõlsin. Mahmudning õzi kõrinmaydi dedi.
Anas:
—Hozir keladi deyishi bilan mahbus bilan kõp suhbatlashib bõlmaydi deyilgani uchun uning yonidan ketdi.
Mahmud ham sud zaliga kelgach, Usmonni panjara ortida kõrarkan yuragi ezildi. Yoniga borib salomlashdi. Aytilgan vaqt kelgan, hamma sud jarayoni boshlanishini kutardi. Oradan yarim soat õtgan, sud boshlanishi kechikayotgan edi. Sud zaliga sudyaning yordamchisi kelib:
—Sud qoldiriladi. Sudya hozir viloyatdagi sud jarayonida bõlganligi sababli bu sud jarayoni qoldiriladi. Kelasi sud jarayoni kuni esa aniqlangandan sõng aytiladi dedi.
Hamma darĝazab edi.
Advokat ham qancha urinmasin, kelasi sudning kuni aytilmadi, kelasi sud jarayonigacha Usmonni uy qamoĝida saqlanishi haqidagi murojaat ham qabul qilinmadi. Usmon sud zalidan olib ketilar ekan, bir chekkada õtirgan Ilyos uning yoniga keldi:
—Alloh sizni panohida asrasin deb qõllaridan õpdi. Kõzlari yoshlangandek bõldi.
Va baland ovozda:
—Alloh tuhmatchilarga kifoya qilsin. Yer yuzidan yõq qilsin, ikki dunyo azobda qolsin dedi.
Usmon baqirayotgan Ilyosga qarab:
— Badduo bõlma, Allohning qahri sening qarĝishingdanda shiddatliroqdir. Uning azobi qattiqroqdir, men senga badduo bõlishni õrgatmaganman. Allohning azobi shiddati va daxshatini ular õz kõzlari bilan kõrurlar dedi.
Bu sõzlardan soxta da'vogarlar, guvohlar dovdirab oqarib ketgan edilar. Usmonning «õz kõzlari bilan kõrurlar» degan sõzlari zalning har tomoniga jaranglab ketdi. Va Usmonni yana qamoqxonaga olib ketishdi.

***
Usmonning oilasi duodan bõshamas, sud ijobiy hal bõlib, Usmonni kõrishga umid qilgandi. Yuraklari yomon xabarni eshitishdan qõrqar, soatga qarab:
—Hozir boshlanadi deb õtirishardi. Soat 16: 50 yoki 17:09 chamasi edi shekilli telefon jiringladi. Xaliyma mujdali xabardan umid qilib, uni kõtardi. Sud qoldirilganligini aytishdi. Ona shõrlik uch oy tishini tishiga qõyib zõrĝa bardosh bergan, bugungi suddan umid qilgan edi. Ammo bu javobni eshitib, yiĝlab yubordi, shunaqangi baland yiĝlardiki Sakiyna uning yoniga borib qolganini sezmasdi.
Sakiyna:
—Nima bõldi, yana aniq emas deyishdimi?! deb Xaliymaga dori uzatdi. Xaliyma dorini ichib, suvni ichiga yutarkan:
—Sud qoldirilibdi. Usmonga uy qamoĝi uchun ham ruxsat berishmapti dedi. Sakiynaning ilk bor qaynonasi yonida kõz yoshlari tõkildi. Xaliyma ilk bor kelinini bu ahvolda kõrgan edi.


© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

#54_qism
(✍Fahriya_Yaqub)
Kelgusi hafta ham kelgan, sud kuni hali ham aniq bõlmagan edi. Xaliyma qattiq tushkinlikka tushib qolgan, Sakiyna uni chalĝitishga urinardi. Bir kuni uylariga Usmondan xat kelgan, Xaliyma xatlarni kõzdan kechirar ekan, oiladagi hamma a'zolar uchun alohida xat bor edi. Onasiga, singlisi va Sakiynaga xat yozgan edi. Xaliyma Sakiynaga xatini berib, õzining xatini ochib õqidi. Õqir ekan kulib qõydi, Sakiynaga qaradi:
—«Xavotir olmang, menda hammasi yaxshi, bu yerning sharoitlari, ovqatlari ham joyida» dab yozibdi. Bolam-a hatto yolĝon gapirishni ham bilmaydiya. Ovqatlari, sharoiti yaxshi emish. Meni ovutish uchun yolĝon yozibdi dedi-yu, kulib turib kõzlari yoshlandi.
Sakiyna ham xonasiga kirib, xatni ochdi va õqidi:
«ᴏʏ ʏᴜᴢʟɪᴍ, ɢᴜʟɪᴍ ᴍᴇɴɪɴɢ. ᴅᴜɴʏᴏᴅᴀ ᴠᴀ ᴏxɪʀᴀᴛᴅᴀ, ɪɴsʜᴀᴀʟʟᴏʜ ᴊᴀɴɴᴀᴛʟᴀʀᴅᴀɢɪ ᴊᴜғᴛɪᴍ. Sᴇɴɪ ǫᴀɴᴄʜᴀʟᴀʀ sᴏɢ'ɪɴɢᴀɴɪᴍɴɪ ᴛᴀsᴀᴠᴠᴜʀ ǫɪʟᴏʟᴍᴀʏsᴀɴ. Sᴇɴ ʙɪʟᴀɴ ɪʟᴋ ʙᴏʀ ᴜᴄʜʀᴀsʜɢᴀɴɪᴍɪᴢᴅᴀ sᴇɴ: «ᴀʏᴏʟɪɴɢɪᴢ ʙõʟɪsʜɢᴀ ᴍᴜɴᴏsɪʙ ᴇᴍᴀsᴍᴀɴ ᴅᴇʙ ǫõʀǫᴀᴍᴀɴ» ᴅᴇɢᴀɴᴅɪɴɢ. ᴀsʟɪᴅᴀ ᴍᴇɴ sᴇɴɢᴀ ᴍᴜɴᴏsɪʙᴍᴀɴᴍɪ ᴅᴇʙ õʏʟᴀʙ ǫᴏʟᴀᴍᴀɴ. Sᴇɴ ᴍᴇɴᴅᴀɴ ᴋõʀᴀ ᴋᴜᴄʜʟɪ ᴠᴀ sᴀʙʀʟɪ ʙõʟᴀ ᴏʟɪsʜɪɴɢɢᴀ ɪsʜᴏɴᴀᴍᴀɴ. ɪsʜᴏɴᴄʜɪᴍɴɪ ᴢɪʏᴏᴅᴀsɪ ʙɪʟᴀɴ ᴏǫʟᴀʏ ᴏʟᴅɪɴɢ ɢᴜʟɪᴍ. Sᴇɴ ᴠᴀғᴏᴅᴏʀ ᴀʏᴏʟ, ʏᴀxsʜɪ ᴏɴᴀ ʙõʟᴀ ᴏʟᴅɪɴɢ. ᴍᴇɴ sᴇɴɪ ʙᴜɢᴜɴɢɪ ᴢᴀᴍᴏɴ ʜᴀᴅɪʏᴊᴀsɪɢᴀ õxsʜᴀᴛᴅɪᴍ, sᴀᴋɪʏɴᴀᴍ. ᴍᴜʜᴀᴍᴍᴀᴅɪɴɪɴɢ ǫõʟɪᴅᴀɴ ǫõʏɪʙ ʏᴜʙᴏʀᴍᴀɢᴀɴ, ᴜᴍʀɪ ᴠᴀ ᴍᴏʟɪɴɪ sᴀʀғ ᴇᴛɢᴀɴ õsʜᴀ sᴏʟɪʜᴀɢᴀ. ᴀʏʏᴜʙ ᴀ.s.ᴅᴀɴ ʜᴀᴍᴍᴀ ʏᴜᴢ õɢɪʀɢᴀɴᴅᴀ ᴜɴɪ ᴛᴀʀᴋ ᴇᴛᴍᴀɢᴀɴ sᴏʟɪʜᴀɢᴀ õxsʜᴀʏsᴀɴ. ʏᴏɴɪɴɢᴅᴀ ʙõʟɢᴀɴ ᴘᴀʏᴛɪᴍᴅᴀ sᴇɴɪ ʙᴜ ǫᴀᴅᴀʀ ʏᴀǫɪɴ ᴛᴀɴɪʏ ᴏʟᴍᴀɢᴀɴ ᴇᴋᴀɴᴍᴀɴ. ᴍᴇɴɪ ᴍᴜsɪʙᴀᴛᴅᴀ ᴛᴀsʜʟᴀʙ ᴋᴇᴛᴀsᴀɴ ᴅᴇʙ õʏʟᴀʙ xᴀᴛᴏ ǫɪʟɢᴀɴ ᴇᴋᴀɴᴍᴀɴ. ᴍᴇɴ ʏᴀɴᴀ ǫᴀɴᴄʜᴀ sɪᴢʟᴀʀᴅᴀɴ ᴀʏʀᴏ ʙõʟɪsʜɪᴍɴɪ ʙɪʟᴍᴀʏᴍᴀɴ. ʙɪʀᴏǫ ǫᴀʟʙɪɴɢᴅᴀɢɪ ɪʏᴍᴏɴ ᴠᴀ ǫᴜʀ'ᴏɴ ʙᴏʀ ᴇᴋᴀɴ, ᴢᴀʏɴᴀʙɴɪ ᴍᴜᴋᴀᴍᴍᴀʟ ᴛᴀʀʙɪʏᴀ ᴇᴛᴀ ᴏʟɪsʜɪɴɢɢᴀ ɪsʜᴏɴᴄʜɪᴍ ᴋᴏᴍɪʟ. ᴢᴀʏɴᴀʙɢᴀ ʏõǫʟɪɢɪᴍɴɪ ʙɪʟᴅɪʀᴍᴀ. ᴜɴɪɴɢ xᴜʟǫɪɴɪ ǫᴜʀ'ᴏɴ ǫɪʟɪʙ ᴛᴀʀʙɪʏᴀʟᴀ. ʙᴀʟᴋɪ sᴇɴɪɴɢ ʏᴏɴɪɴɢᴅᴀ ʙõʟᴀ ᴏʟᴍᴀsᴍᴀɴ. ᴢᴀʏɴᴀʙ ᴍᴇɴɪ ᴋõʀᴏʟᴍᴀʏ õsᴀʀ, ᴀᴍᴍᴏ ᴅᴜᴏʟᴀʀɪᴍ sɪᴢ ʙɪʟᴀɴ ʙõʟᴀᴅɪ. Sᴇɴᴅᴇᴋ ᴀʏᴏʟɴɪ ᴛᴀǫᴅɪʀɪᴍɢᴀ ʏᴏᴢɢᴀɴɪ ᴜᴄʜᴜɴ ᴀʟʟᴏʜɢᴀ ʜᴀᴍᴅʟᴀʀ ʙõʟsɪɴ.
ᴍᴇɴɪ ᴋᴜᴛ ɢᴜʟɪᴍ, ʏᴜsᴜғɴɪ ᴋᴜᴛɢᴀɴ ʏᴀǫᴜʙᴅᴇᴋ. ᴀʟʟᴏʜ ɪᴋᴋɪᴍɪᴢɢᴀ ʜᴀᴍ ɢõᴢᴀʟ sᴀʙʀ ʙᴇʀsɪɴ.
ᴀʟʟᴏʜ ᴍᴜʜᴀʙʙᴀᴛɪᴍɪᴢɴɪ ᴏxɪʀᴀᴛ ᴠᴀ ᴊᴀɴɴᴀᴛʟᴀʀᴅᴀ ʜᴀᴍ ᴍᴜsᴛᴀʜᴋᴀᴍ ǫɪʟsɪɴ. ᴅᴜɴʏᴏɴɪɴɢ, sʜᴀʏᴛᴏɴɴɪɴɢ ғɪᴛɴᴀʟᴀʀɪᴅᴀɴ ǫõʀɪsɪɴ. ʏᴏᴅɪɴɢᴅᴀᴍɪ ᴍᴇɴ ǫᴜʀ'ᴏɴ õǫɪɢᴀɴɪᴍᴅᴀ ʏᴇʟᴋᴀᴍɢᴀ ʙᴏsʜɪɴɢɴɪ ǫõʏɪʙ ᴛɪɴɢʟᴀʀ ᴇᴅɪɴɢ. ᴍᴇɴ ʏᴇʟᴋᴀᴍɢᴀ sᴜʏᴀɴɢᴀɴ ʙᴏsʜɪɴɢɴɪ sɪʟᴀsʜɴɪ sᴏɢ'ɪɴᴅɪᴍ. Ǫᴜʀ'ᴏɴ õǫɪʙ, ᴜɴɪɴɢ ʏᴏɴɪᴅᴀ ʏᴜᴍɪʟɪʙ ᴜʏǫᴜɢᴀ ᴋᴇᴛɢᴀɴ ᴋõᴢʟᴀʀɪɴɢɴɪ, ɴɪᴍᴀ ǫɪʟsᴀᴍ, «xᴀʏʀʟɪ ʙõʟsɪɴ» ᴅᴇɢᴀɴ ᴛɪʟᴀᴋʟᴀʀɪɴɢɴɪ sᴏɢ'ɪɴᴅɪᴍ. ᴀʟʟᴏʜɢᴀ ᴏᴍᴏɴᴀᴛ ǫɪʟᴅɪᴍ sᴇɴɪ ᴍᴇɴɪɴɢ sᴀᴋɪʏɴᴀᴍ.
ᴜᴍᴍᴜ ᴢᴀʏɴᴀʙɢᴀ
ᴀʙᴜ ᴢᴀʏɴᴀʙᴅᴀɴ» deb tugatilgan edi uning maktubi.

© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

#55_qism
(✍Fahriya_Yaqub)
Sakiyna xatni õqib bõlib, yiĝlab yubordi. Usmonni naqadar soĝingan edi. Ammo xatdagi : « meni tashlab ketasan deb õylagan edim» degan sõzlardan jahli chiqqan edi.
—Men nahotki uni tashlab ketadigan ayolga õxshasam. Õzimdan ham kõproq unga ishonsam, nega men haqimda bunday õyladiykin dedi ichida. Keyin begona ayolning qilgan qõnĝiroĝi yodiga tushdi.
Sakiyna yana ichida:
—Balki bu tuhmat qilinishini bilib, õsha ayolga ishondi deb qõrqqan bõlsa kerak deb õyladi. Qõliga qoĝoz va ruchka oldi. Usmonga xat yozmoqchi edi. Nima deb yozishni õylardi. Bir sõz yozdiyu u qoĝozni ĝijimlab, axlat chelagiga otib yubordi.
—Men bu yerda, ozodlikda bõla turib qancha siqilyapman. U bõlsa mendanda kõproq siqilyotganligi aniq. Onasi, ayoli va bolasini kõrmaganiga uch oydan oshgan bõlsa, uning yuragini siqmaydigan, kayfiyatini kõtaradigan narsalarni yozishim kerak dedi.
Boshqa qoĝoz olib chiroyli va dona-dona qilib xat yoza boshladi. Zaynabning yangi qiliqlarini, uyda bõlgan kulguli voqealarni yozdi. Va xatning oxiriga Zaynabning qõlchasini sekin qoĝozga bosib chizdi. Maktubni kanverdning ichiga solib qõydi. Qachon pochta kelsa berib yuboraman deya.
***
Bir kuni Zaynabni belanchagiga yotqizdi. Bolaning eng shirin davrlari uch oylikda boshlanadi. Har xil qiliqlar ovozlar chiqarardi. Yuqoridagi qandilga qarab, oĝzini ochar, alla nimalar deb gapirar edi Zaynab. Sakiyna uning yoniga keldi. Qizining dumaloq qop-qora kõzlarida nimadir yetishmaydigandek kõrinardi. U kõzlar Sakiynaga qaradi va xursandlikdan qõl-oyoqlari barobar tipirchilardi. Uning gõzal va ma'noli kõzlari kimnidir qidirar, kimnidir soĝingan edi. Xuddi:
—Meni otam qani?! Qayerda u?! degandek tikilib turardi. Sakiyna bu nigohlarga tutilib qoldi, va qiziga:
—İnshaAlloh bir kun topishamiz qizim deya peshonasidan õpdi.

© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

#56_qism
(✍Fahriya_Yaqub)
Sudning bu qaroridan Anas juda ĝazabda edi. Advokatga tinmay ariza bilan chiqishini aytar, advokat esa barcha vakolatlarini ishga solganini aytdi. Anasning xayoliga Usmonning uyidan topilgan noqonuniy kitob tushgach, buni advokatga aytdi.
Advokat:
—Sizlarning uyingizni ham tintuv qilishlari mumkin, harqanday vaziyatga tayyor turing degach, Anas ham uyiga borib oilasiga xabar berdi. Buni eshitgan oilasi uyni õzlari tekshirib chiqishdi. Haqiqatdan ham uning uyidan ham noqonuniy kitob chiqqan edi. Anas bu kitobni uyiga qanday kelib qolganini õylab, õyiga yetolmadi. Darhol uni yoqib kul qildi. Aliy keldi xayoliga, unga ham qõnĝiroq qilib, uyini va kitob dõkonini tekshirishini aytdi. Aliy ham u aytgandek qildi. Uning ham uyidan va kitob dõkonidan qandaydir terroristik ĝoyaga mansub kitoblar topildi. U ham kitoblarni yoqib yubordi. Va Anasga qõnĝiroq qilib muhim masalada yordami kerakligini aytgach, kõrishib gaplashib oldilar.
Aliy:
—Uyingda yoki yertõlangda kuzatuv kamerasi bormi? deb sõradi Anasdan. Anas ham õylanib qolib:
—Kutubxonam va yertõlaga qõydirgandim dedi.
Aliy:
—Hech kim bilmaydigan joydami?! dedi.
Anas:
—Ha uyda kamera borligini faqat men bilaman dedi.
Aliy:
— Kameradagi yozuvlar saqlanib qolgan bõlsa ularni kõrsam bõladimi?!dedi
Anas:
— Mayli dedi.
Ikkisi kechki payt kameralarda saqlanib qolgan videolarni kõra boshlashdi. Birdan uch oy oldin yertõladan kimdir kelib kitob qõyib ketgan tasvirga kõzlari tushdi.
Aliy:
—Kõrdingmi, sen meni ogohlantirib qonĝiroq qilganingda, u yerdan kitoblar chiqqanini kõrib, kitob dõkonidagi kamerani kõzdan kechirdim. Uyingga kirgan odamlarga õxshagan bittasi dõkonimga sezdirmay kitoblarni qõyib ketibdi. Uyimga ham uchta-tõrttasini tashlab ketishibdi. Uyimga qanday kirishgan deb hayronman dedi.
Anas:
—Men ham uch oy oldin qanday qilib uyga sezdirmay kira olishganini hazm qilolmayapman dedi.
Bu videolarni ham kõpaytirib, advokatga dalil sifatida berishdi.
Advokat:
—Õta xushyor bõling. Aybni bõyniga qõyishi uchun Usmonning uyiga ham yana narkotik yoki taqiqlangan psixantrop moddalar tashlab ketishlari va boshqa jinoyat bilan qamatib yuborishlari hech gap emas deyishdi.
Aliy va Anas ayollari orqali Usmonga kelishi mumkin bõlgan xavfdan uning oilasini ogohlantirdilar


© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

***
Peshin vaqti edi. Eshikning qõnĝiroĝi chalindi. Sakiyna eshikdan qarab, Sumayya va Xosiyatni kõrgach eshikni ochdi. Ular bilan salomlashgach ichkariga taklif qildi. Õtirib suhbatlashishdi, bolalar bilan õynashgach, ularni uxlatib:
—Sud qoldirilgani yaxshi bõlmapti dedi Xosiyat.
Sakiyna:
—Xayrlisi shu ekan, biz nima ham qila olardik dedi.
Xosiyat:
—Tõĝri xayrli ish bõlganidir. Lekin hali ham bir narsaga tushuna olmayapman. Usmondan nima istashyapti õzi dedi.
Sakiyna:
—Bilmayman. Uch oy ushlab turishgani yetmagandek, sud kunini ham aytishmayapti. Kelasi hafta deb nechta haftalar õtib ketdi dedi.
Sumayya:
—Alloh sabr bersin dedi va bir past tin olib:
—Bizning uyimizni ham tintuv qilishlari mumkinligini eshtib, uyimni rosa yaxshilab tozalab tillalarim va qimmatbaho narsalarimning hammasini berkitib qõydim dedi.
Xosiyat ham kulib:
—Men ham hamma tillalarim, kompyuter fleshka nima bõlsa topolmaydigan qilib berkitib qõydim dedi.
Sakiyna ikki dugonasining gaplaridan kulib yubordi:
— Agar men ham tintuv qilishlarini oldindan bilganimda tillalarimni sizga õxshab berkitib qõygan bõlardim dedi.
Xosiyat:
—Tillalaring joyidami yoki olib ketib qaytib berishmadimi?! dedi.
Sumayya ham:
—Rostan shunday bõldimi?! dedi.
Sakiyna:
—Tillani olib ketsa jon derdim. Erimni olib ketishdi. Tovba uch oy kõrmadim-a ularni dedi.
Xosiyat:
—InshaAlloh hali kõrasan, kõraverib tõyib ketasan dedi.
Sakiyna:
—Chehralari armon bõlmasin bizga, Zaynab hali juda kichkina, yolĝiz õzim qiynalaman dedi.
Sumayya:
—Bu gapdan qanchalik charchagan va tõyib ketganingizni bilaman. Ammo hammasi yaxshi bõladi dedi.
Sakiyna:
—InshaAlloh xayrlisi bõlsin deb qõydi.


Davomi bor 🤗

© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

#57_qism
(✍Fahriya_Yaqub)
Haftalardan sõngra Sakiynaning yozgan maktubi Usmonga berildi.
Xatni ochar ekan, yuragi tez ura boshladi.
—Nima deb yozgan ekan? Meni tashlab ketmadimikan? Maktubimni oldimikan? Agar maktubimni olmaganda maktub yuborarmidi degan har xil xayolda ochib õqiy boshladi.
«Assalomu aleykum. Biz yaxshimiz Alhamdulillah. Bizdan xavotir olmang. Hammamiz yaxshimiz. Tezroq keling. Sizni juda soĝindik. Uydagi yangiliklarga kelsak, Zaynab ancha katta qiz bõlib qolgan. Bõylari chõzilib, semirib qolgan. Injiqlanib yiĝlamayapti. Kun sayin yangi qiliqlar chiqaryapti. Oĝizlarini ochib tinmay gapirishni odat qilgan. Faqat Qur'on tinglagan paytida jim turadi xolos. Qõllarini oĝziga solishni, oyoqlarini õynashni, baqirib ovoz chiqarishni õrganib olgan. U ham uyda kimdir yetishmayotganini sezayotgandek. Uch oydan beri kõzlari sizni axtarayotgandek. Quloĝlari Yusuf surasini eshtishi bilan, kõzlari atrofga boqib charchamaydi. Uyimizga mehmonlar hol-ahvol sõrab kelib turishibdi. Zaynabni ularning yoniga olib tushsak baqirib yuboradi. Buvisi ham Zaynabning yonida kõzyosh tõkmaslikka vada berganlar. Agar yiĝlaydigan bõlsak, Zaynab ham bizdan õrganib oladi deb qõrqamiz. Qizingiz xuddi õzingiz. Bunchalik õxshashlikni kõrib hayron qolaman ba'zida. Uni tushunmay qolsak qiladigan jahli ham siznikiga õxshaydi. Qõllari bilan kõzlarini ishqalashi ham.
Sizdan ozgina jahlim chiqdi. Nahotki men sizni davlatingiz va õbroingiz uchun tanlagan deb õyladingiz. Men sizni yolĝiz Alloh nomi bilan tanlaganman. To õlim ayrmaguncha sizning yelkadoshingiz bõlishni Allohdan sõrayman. Sevgilim men sizga ishonaman. Va Alloh mening oldimda sizni uyaltirmaydi. Allohga omonat etdim sizni. Alloh panohida asrasin deya sõrayman. Mening Hofizi Qur'onim. Usmon deya atalgan Yusufim.
Ummu Zaynabdan
Abu Zaynabga» deb yakunlangan va maktubning oxiriga Zaynabning jajji kafti chizilgan edi. Usmon u jajji kaft va barmoqlarni silab õpib qõydi. Xatning orasida kelgan Zaynabning rasmlarini tomosha qilib, õpib õtirar edi.


© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

#58_qism
(✍Fahriya_Yaqub)
Oradan bir oy õtdi. Kelasi haftalar yiĝilib bir oy vaqtga chõzilgan. Juma kuni, Bilol tahorat olib, jomiyga shoshardi. Safning boshida Usmonga iqtido qilolmasa ham, Usmon uchun duo qilishga shoshardi. Oyoqlari, qalbi masjid tomon chopar, bugungi kunini masjidda õtkazmoqchi edi. Bilol ham kõrkam õsmir bõlgan, bõylari chõzilib, qiroati xuddi Usmonning qiroati kabi gõzal edi. Jomiyda juma namozini õqib, qõllari duoga ochildi:
«Ya Allohim õzingga hamd-u sanolar bõlsin. Maqtovlarga yolĝiz sen munosibsan. Õzing meni avf et duolarimni qabul et. Men sening bandangman. Qulingning õĝli, chõringning bolasiman. Sen qazoi-qadarning egasi. Sen yer-u kõkning sohibisan. Sen buyuksan men ĝaribman. Sen avf etuvchisan. Men tavba ila senga yuzlanuvchiman. Qullik qilolmadim, avfingga keldim. Qur'onni qalbimning bahori qilgin. Qabrda dõst, qiyomatda shafoatchi, sirot kõprigi ustida nur qilgin. Allohim bugun menga bir imkoniyat ber. Quling Usmonning mushkulini oson qil. Qalbini , Qur'onini qõri, yomon kimsalardan panohingda asra. To qiyomatgacha uundan rozi bõl. Mahbuslikdan qutqargan Yusuf a.s. dek qutqar uni. Uning va mening avlodlarimni jahannam olovidan omonda saqla. Qiyomatga qadar avlodlarimizdan ilmiga amal qiluvchi Hofizi Qur'onlarni aritma. Usmonning boshidan qora bulutlarni rahmat yomĝiri bilan tarqat. Ya Alloh duolarimni dargohingda qabul-u mukarram ayla, amiyn» deya duosini yakunladi. Masjidning hovlisiga chiqib Anas bilan kõrishdi.
—Assalomu aleykum, juma muborak bõlsin dedi Bilol.
Anas:
— Va aleykum assalom Bilol senmisan tanimabman. Õzgarib ketibsan. Ovozing ham, seni kõrmaganimda Usmon deb õylardim dedi.
Bilol kulib qõydi. Sevgan, xavas qilgan insonga õxshashlik kimga ham yoqmaydi axir.
Bilol:
—Alloh ularni panohida asrasin. Ular tufayli Qur'on Hofizi bõldim dedi.
—Sud kuni aniq bõlibdimi?! dedi.
Anas:
—InshaAlloh bugun bõladi. Alloh yuzimizni yoruĝ qilsin dedi.
Bilol:
—InshaAlloh, sabringizga yarasha mukofotlanasiz dedi.
Anas:
— InshaAlloh. Duo qilib turinglar dedi.
Bilol:
—Barcha duolarimiz sizlar uchun bõlsin dedi. Anas bilan xayrlashib, masjiddagi kutubxonaga kirib, soatlab Qur'on õqidi. Duolar qildi.
***
Sud soat 16:30 boshlanishi kerak edi. Yana sud zaliga hamma yiĝildi. Usmon ham olib kirildi. Bu safar uning yuzi sal kõkargan, labi yara edi. Anas uning yoniga keldi:
—Qaysi qõling singur urdi seni dedi.
Usmon:
—Qizishma. Õzing qanaqasan. Uydagilarim yaxshimi?! dedi.
Anas:
—Salom aytishdi. Ularning ham sabr kosasi tõlib bormoqda. InshaAlloh bugun chiqasan dedi.
Usmon:
—InshaAlloh dedi.
Sud boshlandi. Davogarlarning,soxta guvohlarning sudda aytgan sõzlari asabni buzardi.
Biri:
—Masjidda juma namozdan sõng, odamlarni yiĝib davlatga qarshi isyonga chaqirardi desa yana biri:
— Hech qayerda kõrmagan adabiyotlarni õqitardi dedi.
Usmon bu guvohlarning aytgan hamma gaplarini rad etardi. Navbat Usmonning advokatiga berildi.
U:
—Muhtaram sudya bularning barchasi bõxton. Isbot uchun yozib olingan video va audiolarni kõrib chiqishingizni sõrayman. Va sud zalida õtirgan Hikmat Aliyevni qamoqqa olishingiz va ma' muriy javobgarlikka tortishingizni sõrayman dedi. Sudya video va audiolarni qabul qildi. Butun sud Hikmatning tahdid tõla iqrorini eshitib, uning odamlari tomonidan qõyib ketilgan kitoblarning tasvirlarini kõrib, unga la'nat aytib õtirardi. Sudya sud kengashi qaror qabul qilishi uchun ikki soat vaqt sõrab, boshqa xonaga chiqib ketdi. Hammaning kõzi soatda edi. Hamma duo qilar, tezroq hal bõlishini sõrardi.


© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh

#59_qism
(✍Fahriya_Yaqub)
Sud zalida bõzarib, gezarib õtirgan Hikmatga qarata Mahmud:
—Ochilib õtir taqir kalla yoki tishing tõkilganmi?! dedi.
Hikmat:
—Oĝzingni yum bõlmasa deb õrnidan qõzĝalgan edi
—Tinchlik saqlansin deb ogohlantirildi. Ikki soat õtgan edi.
Sudya va yordamchilari sud zaliga kirishdi.
Hamma õrnidan turib, sudning qarorini tinglardi.
Sudya:
«Guvohlarning va berilgan ashyovi dalilarni inobatga olib, yolĝon davo berganligi, mahbusga qilingan ayblov bekor qilinib, yolĝon davo qõzĝaganligi uchun Hikmat Aliyevni ma'muriy javobgarlikka tortilib, 15 kunlik qamoq jazosi bilan jazolansin» degan hukm chiqargan, sud zalidan Hikmat qamoqqa olingan edi. Hamma«Allohu akbar» deya hayqirar, Usmonni Mahmud quchoqlab olgandi. Anas Xaliyma honimga qõnĝiroq qilib, xushbarni yetkazdi. Xaliyma yiĝlab, Sakiynaga ham aytgan, hammaning qalbida « Allohu akbar» jaranglardi. Sakiyna quvonchdan Zaynabni quchoqlab oldi. Oilasiga qõnĝiroq qilib:
— Kuyovingiz chiqdilar. Duolarimiz ijobat bõldi dedi.
Ular ham quvonchdan õzlariga siĝmas, shukr sajdasini ado etdilar.
Xabar Masjidda duo qilib õtirgan Bilolga ham yetib keldi. U ham shukr namozini õqib, shukr sajdasini qildi.
—Allohim sen meni uyaltirmading. Ammo men qarshinga uyalib qoldim deya yiĝlab yubordi


© Hayot_vasfi
👉 https://t.me/+T-wiygxPKGc1OWRh