دیوید هاکنی تا فوریه 1982 دوربین عکاسی را تحقیر کرده و آن را چیزی جز ابزاری برای ثبت نمی دانست.
او از 1963 آغاز به عکاسی تفننی کرد و از 1968 عکسهایی به عنوان بررسی مقدماتی برای نقاشی هایش می گرفت و از تاثیرات نور و عکاسی برای خلق آثارش بهره می جست اما دوربین را ناقص تر از طراحی می پنداشت و عکاسی را نسبت به ادراک و تجربه ی واقعی زمان و فضا، فریب آمیز می دانست.
هاکنی در دوره ای تصمیم گرفت، سه فضا از یک خانه را یکجا نشان دهد که آغاز کار حرفه ای او شد، وی در 26 فوریه 1982 با گرفتن عکس هایی از پرتره هایی تماماً پولارویدی و بزرگتر از اندازه ی طبیعی از دوستان خود، رشد بسیاری کرد.
سپس به فتو کلاژهای پهناوری از چشم اندازهای معروف آمریکا و تصاویر پیچیده ی ساخته شده از چاپهای 35 میلیمتری مربوط به زندگی عادی روی آورد، و پنج سال بعد با یک دور نمای پانوراماتیک از غرب که ترکیبی از 600 کپی چاپی بود به اوج رسید و تا سال 1982 بیش از 140 کلاژ پولارویدی خلق کرد.
چیزی که هاکنی در پی اش بود از مدرن گرایی ریشه می گیرد، عقیده داشت: "مدرن گرایی به یک معنا هنوز به پیروزی نرسیده است، زیرا ما هنوز در بند تصور رنسانسی– که همان عکاسی باشد – هستیم و معتقدیم که این زنده ترین بازنمایی واقعیت است."
او دریافت که " اگر شما شش تصویر را همراه هم داشته باشید، شش بار به آن نگاه می کنید. این بی شباهت به نگاه کردن به یک فرد نیست." او متوجه شد که نگاه دقیق، پیاپی حرکت می کند و آن تجربه ی دیداری، ترکیبی از دیده های جا به جا شونده است که به انگیزه ی علاقه وتحت تاثیر تصور ذهنی و حافظه، در یک نقطه متمرکز می شود، در حالی که یک عکس واحد فقط می تواند لحظه ای را ثبت کند- هاکنی این چنین تصویر هایی را "یک چشمی" می نامد- یک کلاژ از آنها نشان دهنده ی تجربه ای مرکب از مشاهده ی فراتر از زمان میداند.
او می گوید که فتو کلاژهای او "تاثیرات کوبیستی را بر عکاسی اش می افزاید" و این تاثیرت از کنایه های طنز آمیز تاریخی گرفته تا گسترش های گستاخانه ای از طراحی، ژرف نمایی می باشد.

.
#اطلاع_رسانی_هنرآگه

آغاز ثبت نام دپارتمان طراحی و نقاشی کانی کالج نمایندگی ایران با مدرک بین المللی معتبر از کانادا
با مدیریت:سروش مظفری
آموزش با استاد مرجان سپیده خو
09012544985
در اینستاگرام :
https://www.instagram.com/dr.marjansepidekhoo.artist/

شمعدان
آی وی وی – هنرمند چینی
Chandelier
در Galleria Continua
Ai Weiwei
@aiww

هنرمند و فعال برجسته معاصر چینی است. آثار او اغلب از مسائل سیاسی و اجتماعی، حقوق بشر و رابطه هنر و کنشگری الهام گرفته شده است. آثار آی وی وی نشان دهنده تعامل عمیق با تجربیات او، از جمله فعالیت او برای آزادی بیان و انتقاد از دولت چین است. هنر او نوعی اعتراض و تفسیری بر قدرت، اقتدار و هنجارهای اجتماعی است.
.

اطلاع رسانی هنرآگه/ ورکشاپ بیژن صیفوری

صبح بخیر هنرآگه
Romeo and Juliet – The Royal Ballet
.

پیشنهاد هنرآگه : نمایشگاه انفرادی دکتر کامرانی

.
#صبح_بخیر_هنرآگه
پیشنهاد هنرآگه:

نمایشگاه انفرادی بهنام کامرانی
امروزِ دیروز
در گالری آرتیبیشن
خیابان ولی عصر ، بالاتر از پل پارک وی، بعد از خیابان فرشته ، رو به روی بانک صنعت و معدن ، پلاک 2798
مجموعه آرتهال ؛ گالری آرتیبیشن

استیمنت :
پرسش از نقاشی یا عکاسی ؟ پرسش از بازنمایی ، از تاریخ ، از چهارچوبهای حاشیه و حاشیه بندی . مجموعه ی ((امروز ِ دیروز )) برای من فراتر از نقاشی یا از آن ِخودسازی عکس های خانوادگی است . سنجیدن ظرفیت های نقاشی و تعمق در امکانات پیش کشیدن ِ تصاویر است . بازگشت به دیدنِ دیده شده هاست در آلبوم هایی از خانواده و دیگران : قدرت ِپدر در اوج جوانی ، زیبایی زنی ناشناس بر چمن ها ، یا میزی چیده شده در حیاط به وقت تابستان و لباس ها و ژست ها در مکان ها.
امکان شناوری در تصویرها ، در فواصلِ بیانی ِ رنگ و رنگ آمیزی ، محدودیت ها و پتانسیل های متفاوت و‌متنوعی را پیش می کشد .در این آثار عکس نه بزک شده نه تخریب بلکه تشدید شده و فراتر رفته است و شاید تصویر را به (( فراتصویر)) گسترش داده است . ساعت ها و ماه ها می نگریستم که چه چیز باید در آنها باشد ،با کمترین اشاره چگونه کل تصویر فعال تر می شود . حتی در حاشیه ها و لبه ها بیانگری تصویر را گسترده ام .ماهیت تصویر و رابطه ی میان واقعیت و عکس و فراتر رفتن از آن یکی از جستجوهای این مجموعه است .عکس بهانه بود ، آوردن دیروز در امروز و نقاشی در لحظه ی اکنون بود .

بهنام کامرانی