تو مثل خنده‌ی گل، مثل خواب پروانه
تو مثل آن‌چه‌که ناگفتنی‌ست زیبایی

چگونه سیر شود چشمم از تماشایت؟
که جاودانه‌ترین لحظه‌ی تماشایی


#حسین_منزوی


💧❄️

هنوز دست نشسته‌ست غم ز خون‌ِ دلم
چه نقش‌ها که ازین دست می‌نگارندم

کدام مست، مِی از خون سایه خواهد کرد؟
که همچو خوشه‌ی انگور می‌فشارندم...



#هوشنگ_ابتهاج


💧❄️
.

و عشق,
تنها عشق
مرا رساند به امکان یک
پرنده شدن...!




#سهراب_سپهری


💧❄️

خبر کن ای ستاره یار ما را

که دریابد دل خون خوار ما را

خبر کن آن طبیب عاشقان را

که تا شربت دهد بیمار ما را


#مولانا


💧❄️
.

بالله به نامی که تو را اقرار است

امروز مرا اگر رگی هشیار است




#مولانا



.💧❄️

ای جان جهان جز تو کسی کیست بگو
بی‌جان و جهان هیچ کسی زیست بگو

من بد کنم و تو بد مکافات دهی
پس فرق میان من و تو چیست بگو

#مولانا


💧❄️

در کوی خرابات نگاری دیدم
عشقش به هزار جان و دل بخریدم

بوئی ز سر دو زلف او بشنیدم
دست طمع از هر دو جهان ببریدم

#مولانا


💧❄️

در وصل جمالش گل خندان منست
در هجر خیالش دل و ایمان منست

دل با من ومن با دل ازو درجنگیم
هریک گوئیم که آن صنم آن منست

#مولانا


💧❄️

گفتم اگر نبینمت مهر فرامُشم شود
می‌روی و مقابلی غایب و در تصوری

جان بدهند و در زمان زنده شوند عاشقان
گر بکشی و بعد از آن بر سر کشته بگذری

#سعدی


💧❄️

بعد یک عمر که با او بِوفا سر کردم
با که این دردبگویم؟ که جفاجوست هنوز

تادل ناله ی جانسوز بر آرم همه عمر
همچو چنگم سر غم بر سر زانوست هنوز

با همه زخم که سیمین بدل از اودارد
میکشد نعره که آرام دلم اوست هنوز......!!

#سیمین_بهبهانی


💧❄️

گر مِی فروش حاجت رندان روا کند
ایزد گنه ببخشد و دفع بلا کند

ساقی بجامِ عدل بده باده تا گدا
غیرت نیاورد که جهان پر بلا کند

#حافظ


💧❄️

من
در تو
نگاه میکنم
در تو نفس میکشم
وزندگی مرا تکرار می کند...


#شاملو


💧❄️

رسیدم با تو در دنیا به عشـــق و آرزوهــایم
به عشقت سبز و زیبا شد دوباره باز دنیایم

دلم گرم است و میدانم هوای عاشقی داری
شبی با مهر می ایی به شهر عشق و رویایم

ندارم غصه ای دیگر اسیر ظلمتی باشم
تویی در اسمان دل ،چراغ صبح فردایم

چو خون جاری شدی در تن ، چو روح تازه ای در من
نباشم از دلت غافل به هر جایی و هر جایم

تو را چون اشنا دیدم به راه عشق و شیـدایی
به دنبالت به هر جا با دوچشم بسته می ایم

#اسماعیل_حاج_علیان



💧❄️

بغضِ مرد من و گریه ی
شعرم
در شبِ رفتن تو
هجمه ی خیالِ تو و لهِ
شدن احساسم

شبی تلخ
بسته شدن پنجره ی بودنت
ویرانی چشمان من
هراسانی دستهایم
گریه ی شانه هایم

همه و همه
مرا به دار بی تو بودن
می کشد

لعنت به این شب
شبی طغیانگر
شبی پُر از ولوله ی رفتنِ تو

می‌روی ، برو
من اینجا بی صدا
میشکنم در خود
هلهله ی زخم نبودنت
بر جان بی جانم
العطش نداشتنت بر کویر
بودنم

" این است غوغای من و شب های نبودنت "

#سیامک


‌💧❄️

از شربت سودای تو هر جان که مزید
زان آب حیات در مزید است مزید

مرگ آمد و بو کرد مرا بوی تو دید
زان روی اجل امید از من ببرید


ُ#مولانا



💧❄️

بی‌خیال رخ آن جان و جهان
از خود و جان و جهان بیزارم

بنده صـــورت آنم که از او
روز و شب در گل و در گلزارم


ُ#مولانا



💧❄️

آمد بهار جان‌ها ای شاخ تر به رقص آ
چون یوسف اندرآمد مصر و شکر به رقص آ

ای شاه عشق پرور مانند شیر مادر
ای شیرجوش دررو جان پدر به رقص آ


ُ#مولانا


💧❄️

هر آن چشمی که گریان است در عشق دلارامی
بشارت آیدش روزی ز وصل او به پیغامی

هر آن چشم سپیدی کو سیه کرده‌ست تن جامه
سیاهش شد سپید آخر سپیدش شد سیه فامی


ُ#مولانا


💧❄️

آنکس که بروی خواب او رشک پریست
آمد سحری و بر دل من نگریست




او گریه و من گریه که تا آمد صبح
پرسید کز این هر دو عجب عاشق کیست


ُ#مولانا



💧❄️

چو افتم من ز عشق دل به پای دلربای من
از آن شادی بیاید جان نهان افتد به پای من

وگر روزی در آن خدمت کنم تقصیر چون خامان
شود دل خصم جان من کند هجران سزای من


ُ#مولانا


💧❄️