Visol.

Intizorlik, bitmadi hali,
Sog'inch dilga qilganda hujum.
O'z-o'ziga berib tasalli,
Entikadi qalblar ne uchun.

Sen olisda, hayolan yaqin.
Goh tushimga kirasan o'ychan.
Ko'zlaringda, yashnatib chaqin.
Qo'ng'iroqlar qilasan tinmay.

Va so'raysan, kelasiz qachon?
Sog'inganing har kun ta'kitlab.
Men aytaman boraman ishon.
Ochilganda lola qizg'aldoq.

2
Bahor
Yangi ko'ylak kiyadi olam,
Yashil mato tikar tikuvchi.
Pardoz ila beradi oro,
O'zga sig'mas inson sevinchi.

Va ochilar lola qizgaldoq.
Men boraman olis manzildan.
So'ng aytaman, qilib qon'giroq.
Men yoningga keldim azizam.

Fayzullo G'ofurov.
@hayolann

Visol.

Intizorlik, bitmadi hali,
Sog'inch dilga ayladi hujum.
O'z-o'ziga berib tasalli,
Entikadi qalblar ne uchun.

Sen olisda, qolgan yaqinim,
Goh tushimga kirasan o'ychan.
Ko'zlaringdan, sog'inch yomg'iri
Quyiladi, baxtdor yig'laysan.

Va so'raysan, kelasiz qachon?
Sog'inch dilni ayladi qadoq.
Jonim ishon albat qaytaman,
Ochilganda lola qizg'aldoq.

2
Bahor

Yashil mato tikar tikuvchi,
Yangi ko'ylak kiyadi olam.
Ichga sig'mas uning sevinchi,
Intizor u, har kun kun sanab

Va ochilar lola qizg'aldoq.
Men qaytaman olis manzildan.
Sukunatni buzaman tinchin,
Pichirlaysan, keldingiz chindan.

Salom senga tushlaring oʻngi,
Sogʻinch dilga bo'lmas endi gʻov.
Ko'kragimga boshingni qoʻyib,
Koʻzlaringda quriydi qirov.

Fayzullo G'ofurov.
@hayolann

ИЖОД

Саҳро қумларида бир калтакесак
Етти юз йил думин судради, елди.
Оқибат тарихи не бўлди, десак,
Туғилди, яшади ва туғди, ўлди.

Уммонлар қаърида битта капалак
Қирқ саккиз лаҳзада паймони тўлди.
Қирқ саккиз лаҳзанинг ширасин ялаб,
Туғилди, яшади ва туғди, ўлди.

Шулар қаторида бор эди инсон…
У Ҳаёт ва Худо маъносин билди.
Оқибат, тарихи бошқа жараён —
Туғилди, яшади, туғди, туғилди.

✍️ Эшқобил ШУКУР

@hayolann

Ҳар кеча
хотиринг юракка қайтар,
забт этар
лаҳзада
жону жисмимни.
Ташқари чиқаман —
кеча мунаввар...
Шунда
такрорлайман йиғлаб исмингни.

Аммо ўртамизда бепоён кеча —
юлдузлар ўртанган сокин бир хилқат.
Ёлғизим,
мабодо
овозим етса,
ишонма...
йиғлама...
унутма фақат.

Усмон Азим

‍ДАЙДИ

Мен дайдиман, сиғинганим йўл,
Феълим ғалат — ўзига хосман.
Кўчаларда санғийман нуқул,
Тўшагим ер, бошпанам осмон.

Талаб қилиб Ҳак карамини,
Яшамайман тишимни қайраб.
Ўйламайман қорин ғамини,
Тирикманми? Ҳар куним байрам!

На ёрим бор, на тайин манзил,
Бор бисотим эскирган мато.
Ота-онам… майли… беҳазил,
Исмимни ҳам билмайман ҳатто.

Билганим шу: ўз-ўзимга бек…
Елкаларим ёлғизлик эзган.
Номаҳрам туғилган боладек,
Киндигимни етимлик кесган.

Борлигимни пайқамас биров,
На қаторда борман, на сонда.
Азоб дўстим, нафсим эса ёв,
Рўҳимнинг жилови иймонда.

Чексиз давлат қилмайман орзу,
Тошми, дурми, менга фарқи йўқ.
Оз қолди, чорлайди Тарозу,
Шуни ўйлаб ғариб кўнглим тўқ.

Умр нима? Тамакидай гап,
Ёниб битар лаҳзада — амринг!
Фақат кечир, маҳшарга қараб,
Ҳеч вақосиз боряпман, Тангрим.

Жонтемир

* * *
“Мен сен учун кошона қураман ҳали, - деган эди эркак. – Икки қават кошона.
Мошиналар карвони олиб юради сени.
Хизматингга канизлару шотирлар.
Денгизни ҳам ҳовлимизга олиб келаман.
Осмонни тўшаб қуяман пойингга - булутларга чўлғониб яшайсан.
Умринг парвозда ўтади, худо хоҳласа.
Кўзларингда юлдузлар порлайди доимо...”.

“Кечир, - дейди энди эркак. – кошона қуролмадим.
Машинамиз ҳам эскигина.
Денгиз эса – етиб бўлмас орзу.
Осмонни-ку, қўявер”...

“Йўқ, - дейди аёл кулибгина. – Мен кошонада яшаяпман. Мен ёнингизда учиб яшаяпман:
хоҳласам, денгизга бораман;
хоҳласам, осмонга”...

“Кечир...” - дейди эркак.

“Сиз кошонасиз, - дейди аёл. – Сиз - денгизсиз, осмон...”.

Денгизда – ғусса сукунати.
Осмон - бош эгиб ўлтирар
бир ғариб кулбанинг ичида.

Аёл эса учиб юрибди.
Кўзида
юлдузлар
порлайди -

бош эгиб ўтирган
осмоннинг
юлдузлари.

Усмон Азим
07.01.2016

Eskirgan qarashlar, nigohlar tolgan.
Yo'llarda uzilgan qadamlar izi.
Biz kimda qolganmiz, bizda kim qolgan.
Garchi hotiradan ketolmam o'zib.

Visolsiz yashadim, quchmadim yorni.
Gunohga yuyildi, dil isxorlarim.
Sog'inib kutaman har tong bahorni.
Qalbimni chechagi muzlab qolganmi?

Ichimda portlaydi, g'azabli vulqon.
Va birdan sukut-la jazolanadi.
Bazan o'z-o'zimga qilaman isyon.
Va meni jarlikka olib boradi.

Hayotdan mazmunni, izladim no-goh.
Kelmog'im, ketmog'im, sababi tayin.
Va tushunib yetdim, angladim ey voh.
Balki Robbim meni sinar atayin.

07-09- 2023 Maskva
@hayolann

Hayol kechinmalari.

Savol berdi kimdir.?
Sherlaring namuncha dartli.
Sukut saqladim bir zum.
O'zimni qidirib yuribman chog'i.

Nimadir yozish istayman.
Lekin nima?
Uxshamagan she'rlar.
Tubi yo'q orzular.Kimnidir sevishni hohlayman .
Lekin kimni shuni marhum.
Dartdan bitilgan satrlar.
Tugallanmagan gaplar.
Aytaolmagan izhorlar.
Hayoldagi u.
Hullas chalkash.
Uzi nimani hohlayman.
Bazi istaklarga imkoniyatlar kelmaydi most.
Kimgadir oddiy narsa kim uchun ulkan havas.
Ishq izlab yuribman asli.
Na bir qalam na siyoh kerak.
Yozilmagan sherlarim qancha.
Yozilgani shunchaki ermak.

Bilmadim ne istayman uzi.
Uzligimni kashf etmoq orzu.

Muallif Fayzullo G'ofurov ✍
@hayolann

May tugallanmagan sevgi.

Qara bir yil bo'libti, yo'qotilgan ishqqa ham.
Ko'nglim bir oz sinibti,aytolmayman ko'zda nam.
Kutmoqdaman hali ham, yutmoqdaman dard alam.
Meni kechiring deya,
Tashlab ketdi bir sanam.

Shundan beri orom yo'q,
Na tunim na o'ngimda.
Unutilmas iz bo'ldi, u qiz mening ko'nglimda.
Rasmlari saqlangan, o'chirilmas telimdan.
O'zdan kechaman gohi, kecholmayman sevgimdan.

Biz uchrashgan may oyi, men telbaman savdoyi.
Usha baland minora, usha ko'lning yonlari.
Men sog'indim so'zlaring , qora jayron ko'zlaring.
Sen ketgan kundan beri,
Sensizlikda muzladim.

Izlaringni izladim,
Gulim sensiz muzladim.

Shoir Fayzullo G'ofurov✍
@hayolann

22.04.2023

Ko'zlaringda sizadi tomchi.
Bedorlikda orttirar tongni.
Lablaringda pichirlab jarchi.
Keling, deya meni chorlaydi.

Aytolmaysan barisin oshkor.
To'ldirasan to'pponchaga o'q.
Yuragimni nishonga olib.
Otolmaysan, chunki otging yo'q.

So'ngra sog'inch bo'ladi go'lib.
Masofani qilamiz rukach.
Bir kun hijron orqada qolib.
Qo'l ushlashib baxt tomon ketsak..

Fayzullo G'ofurov✍
@hayolann

ГАСТАРБАЙТЕР БАЛЛАДАСИ

Муҳаммадали Ғаффоровга бағишладим.

Шимол ўлкасига тун чўкди бенур,
кўнгил ўлкасида порлаб чиқди кун:
ахир, Яккабоғда уйғонган шуур
барфин ўрмонларда топмовди якун.

Уйғонди,
тўлғонди:
соғинч,
илҳом,
шеър.
Бу тун бутун шеърдир –
кўнгил тўқ эди.
Олтига уч метр вагон-контейнер
ичра ундан бўлак шоир йўқ эди.

Вужудини шимол аёзи чимдиб,
ухламай шеър ёзиб ўлтирарди Шарқ,
ногоҳ гумбурлади нимадир,
тинди,
ногоҳ совуқ тунни ўртаб ўтди барқ.

Узоқ-яқиндаги шуълалар ўчди,
темир бошпанани тарк этди зиё,
чироқсиз вагонни қаҳратон қучди
ва совий бошлади қонлар ҳам гўё.

Темир бошпанани дақиқа сайин
ишғол қилар экан совуқ аёз, қиш,
тўртта ҳамхонасин уйғотиб тайин,
шеър ўқиб бергувчи шоирга олқиш!

Совуқ контейнерни илитмади шеър,
турдилар,
юрдилар,
сакрадилар боз,
машқ ҳам қилдилар,
тепиндилар ер...
на чироқ келдию
на тинди аёз.

Совуқ санчиларкан бамисоли ўқ,
музлаб қолмасин деб қўл,
оёқ,
дил,
онг...
шу тун тўрт мусофир ухлагани йўқ,
шу тун шеър эшитиб оттирдилар тонг.

Бешинчи мусофир шеър ўқийди, шеър,
ҳар бир шеър гўё бир парча чўғ эди;
олтига уч метр вагон-контейнер
ичра ундан бўлак шоир йўқ эди.

Ниҳоят, тонгга ҳам етдилар омон,
ниҳоят, иш-ишга тарқади бари,
фақат иш жойига келмади шу тонг
қўшни вагондаги ҳамқишлоқлари.

Кеча –
ток станция портлаган маҳал,
чироқ,
иситкичлар ўчган ўша тун,
нариги контейнер аҳлини
ажал
олиб кетган экан бус-бутун...

Асли, бу гапларни не керак сўзлаб,
кечмиш ҳасратлардан озурда бўлмоқ?!
Демак, тақдир экан аёзда музлаб,
ғафлатда,
ҳасратда,
фурқатда ўлмоқ.

Ўкинмай,
ўксинмай бўларми бироқ,
бари ватандошу
бари дўст-қарин.
Худо раҳмат қилсин
эл-юртдан йироқ
жон берган жувонмарг жонларнинг барин.

Не чора бор, ахир,
ким нима ҳам дер,
бариси навқирон,
ғайир йўқ эди,
лекин бу вагонда
уйғотиб,
шеър-пер
ўқиб берадиган шоир йўқ эди.

Ҳали ҳам совуқдир шимол, дўстларим,
ҳали ҳам бир ғафлат қувар эрларни...
Аёзда чироқсиз қолдирма, Тангрим,
шоири йўқ контейнерларни!

Мансур Жумаев