♻️ چه وقت باورهایمان عین حماقت است؟

✍️ زهره سعیدی

🔘باور داشتن به اموری که قابل سنجش و ارزیابی هستند عین حماقت است. مثلاً اگر صاحب یک کشتی پیش از حرکت کشتی از بازبینی آن سربازبزند و بگوید من به استحکام کشتی خود باور دارم آنگاه به دریا برود و غرق شود باور او هر چقدر هم صادقانه باشد، نه تنها کمکی به او نکرده، بلکه عین حماقت بوده است. چنین کسی حتی اگر غرق هم نشود باز در باور خود حماقت به خرج داده است.

🔘برخی از باورهای ما ناشی از حماقت ماست. مثلاً در باور به اینکه ویروس بر من اثر نمی‌کند، حتی اگر به آن ویروس مبتلا نشده باشیم یا پس از ابتلا بهبود پیدا کرده باشیم، حماقت به خرج داده‌ایم؛ زیرا اولاً پژوهش‌های علمی نشان داده است که ویروس بر اثر تماس افراد با یکدیگر منتقل می‌شود. ثانیاً چه بسا از این ویروس جان سالم به در برده باشیم اما بی‌آنکه بدانیم دیگران را مبتلا کرده و باعث ستاندن جانی شده باشیم.

🔘این موضوع وقتی اهمیت مضاعف پیدا می‌کند که خط مشی زندگی، فرهنگ، اجتماع و سیاست را بر اساس باورهای ناموجه و نه واقعیاتِ موجود تعیین کنیم. مثلاً اگر واقعیات موجود نشان دهد که توان مقابله با رقیبمان را نداریم، آنگاه خط مشی کاری‌مان را با باور به اینکه او به زودی از صحنه رقابت حذف خواهد شد پی‌گیری کنیم، حماقت به خرج داده‌ایم.

1403/02/17

https://t.me/TeachingCriticalThinking

📌مقایسه بازدهی بورس دلار مسکن خودرو سکه و بیت کوین از مرداد 1399/ فردای اقتصاد
@Mr_Economy

✅سخنان دردناک هادی موسوی ( مدیرکل پیشین مطالعات وزارت تعاون ) در بررسی برنامه‌های توسعه و کار کودک،:

«چهارده میلیون کودک در خانوارهایی زندگی می کنند که حداقل سبد غذایی را نمی‌توانند دریافت کنند...

براساس آمار آموزش و پرورش حدود 450 هزار کودک بازمانده از تحصیل داریم..
حدود یک و نیم میلیون نفر کودک در معرض بازماندگی از تحصیل داریم...
از نظر تبعیض آموزشی هم 12 درصد قبولیهای رتبه زیر 3 هزار کنکور فقط از مدارس دولتی بودند.»

🔴 خشکاندن عمدی ۱۶ هزار درخت در تهران

▫️هر روز یک خبر تازه درباره فضای سبز و درختان تهران؛ از پرونده ساخت‌وساز در پارک‌های قیطریه و لاله تا آمارهایی از درآمد شهرداری از قطع درختان و توقف ساخت و ساز در پارک گیاه‌شناسی.

🔹️محمد متینی‌زاده، عضو هیئت‌علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور:

▫️طبق آماری که سال گذشته از سوی منابع طبیعی استان تهران منتشر شد، حدود ۱۶ هزار پایه درخت در پارک‌های جنگلی خشک شده بودند که عدد بسیار قابل‌توجهی است

🔹️در بسیاری از موارد بلافاصله گفته می‌شود که این درختان دچار آفت شده‌اند:

▫️همکاران بیماری‌شناس و گیاه‌پزشک ما این موضوع را بررسی کردند؛ داستان همانی است که در جنگل‌های زاگرس وجود دارد. درخت زمانی دچار آفت می‌شود که ضعیف شود و آب و غذا به آن نرسد. این اتفاق هم عامدانه یا ناآگاهانه در پارک‌های جنگلی ما رخ می‌دهد.

▫️به درختان آب داده نمی‌شود، خشک می‌شوند و این خشکی باعث می‌شود حشرات، آفات و بیماری‌ها سراغ آنها بیایند. به‌هیچ‌وجه نباید باور کرد که مشکل آفات و بیماری‌هاست./ هم‌میهن

@EghtesadNews_com

‌داریوش گل‌علیزاده، رییس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت از محیط زیست گفت در بررسی‌های انجام شده در ۳۳ شهر، بیش از ۲۶ هزار نفر به‌دلیل مرگ‌ومیر منتسب به آلودگی هوا طی سال ۱۴۰۱ جان خود را از دست دادند که خسارت معادل آن ۱۱.۳ میلیارد دلار برآورد شده است.
https://iranintl.com/202405140868

در اقدامی نوآورانه، دبی یک ویزای جدیدی را با عنوان «دبی گیمینگ ویزا» معرفی کرده‌ است تا بازی‌سازان، تولیدکنندگان محتوا و گیمرهای حرفه‌ای سرتاسر جهان را به خود جذب کند

این ویزا بخشی از برنامه برنامه ۱۰ساله دبی برای رشد در زمینه گیمینگ است که توسط شیخ حمدان بن محمد بن راشد آل مکتوم، ولیعهد دبی راه‌اندازی شده است. او با معرفی این برنامه در پاییز سال گذشته می‌خواهد تا ۱۰ سال آینده، دبی را جزو ۱۰ شهر برتر دنیا از نظر صنعت جهانی گیمینگ قرار دهد، تاثیر گیمینگ در اکونومی دیجیتال دبی را گسترش دهد و تولید ناخالص داخلی را ۱ میلیارد دلار افزایش دهد.
این برنامه تا سال ۲۰۳۳ قرار است بیش از ۳۰ هزار شغل جدید مرتبط با صنعت گیمینگ را ایجاد کند.

متقاضیان ویزای گیمینگ دبی می‌توانند از طریق وبسایت رسمی مربوطه مدارک لازم را ارسال کرده و درخواست خود را ثبت کنند. در حال حاضر مدت دقیق این ویزا مشخص نیست، اما با توجه به سایر ویزاهای بلندمدت دبی، می‌توان انتظار داشت که مدت آن بین ۵ تا ۱۰ سال باشد.

@CNNfarsiCHANNEL سی‌ان‌ان‌ فارسی📌

🔴 محمد پارسی: نام گشت ارشاد را گذاشته‌اند؛ طرح نور
محدودسازی اینترنت شده؛
صیانت از فضای مجازی
و حراج اموال عمومی؛ مولدسازی
تعمداً از افعال متضاد استفاده می‌کنید یا واقعاً از درک مفهموم طرحها و لوایحی که تصویب می‌کنید عاجزید؟!

❇️ @baamdadeno

بیچاره پوتین

مائو در همه عمر مبارزاتی و حکومتمداری، به گونه هایی زیر سایه رهبران اتحاد جماهیر شوروی بود. از استالین تا برژنف. طی دوره دیکتاتوری مائویی، چشم پکن به پشتیبانی مسکو دوخته شده بود. وقتی هم مائو وجدان کرد که آبی از روسیه برای چین گرم نشده و از پشمش کلاهی دوخته نمی شود، به مسکو پشت کرد؛ سهل است که شوروی را امپریالیست خواند.‌ آن هم امپریالیستی جوانتر و خشن تر از واشنگتن. به هر روی روسیه قبله مائو ماند، گرچه گاه‌گاهی به آن پشت می کرد.

ولی طی ۴۴ سال اخیر اندک اندک ورق به سود چین برگشت. در حالی که سوسیالیسم طراز مسکو به بن بست خورد و به فروپاشی بزرگ انجامید و اتحاد شوروی از جایگاه ابرقدرتی به هشتمین یا نهمین قدرت اقتصادی فرو افتاد، چین در اقتصاد دنیا دوم شد و سخت است که تا ۱۰- ۱۲ سال دیگر واشنگتن را پشت سر ننهد. اینها را گفتم تا به دیدار دیروز شی ژینپینگ و ولادیمیر پوتین نگاهکی بیندازم. آنانی که کلیپ های دیدارهای این دو را خوب دیده اند، بس بعید است به عجز و خواری ولادیمیر پی نبرده باشند. از اول تا آخر این فیلم ها، سخن نمای بدن پوتین از درماندگی و بیچارگی پوتین حرف ها در بر داشت. البته کاری به دامنه امتیازات تازه ای که پوتین به خاطر اندکی بهبود در شرایط اقتصادی فدراتیو داد، کاری ندارم. ولی هر چه هست به خوبی نشانگر آن است که روسیه در چنگال چینی ها گرفتار شده است. وقتی ولادیمیر برای دریافت چند گلوله توپ بیشتر مجیزگوی دیکتاتوری چون کیم جونگ اون می شود،‌ چرا در برابر شی ژینپینگ سر خم نکند؟!!
ولی به هر روی پکن برنده نهایی نبرد روسیه-اوکراین- ناتو است. آن جا که به دلیل تمرکز مسکو بر خارکیف و کیف، ناگزیر خواهد بود دستان چینی ها را در نورسلطان، تاشکند، بیشکک و عشق آباد باز گذاشته و این حیاط خلوت ۲۰۰- ۳۰۰ ساله روس ها را دو دستی تقدیم چینی ها کند. من که می گویم بیچاره پوتین، غصه دار و درمانده ملت روس از پس استراتژی ندانی کرملین نشین ها.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

✅ ‏تخلفات همزمان آقای نماینده:

‏-حرکت در پیاده رو
‏-پارک زیر تابلوی توقف ممنوع
‏-نداشتن کلاه ایمنی
‏-حمل بار غیرمتعارف
‏نکته: طبق مواد 2 و 20 قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی، مامواران موظفند ضمن صدور قبض جریمه نسبت به توقیف موتورسیکلت ⁧ #امیرحسین_ثابتی ⁩ حداکثر به مدت یک هفته اقدام کنند.

پیام اقتصاد

🌐https://payameeghtesadonline.ir
🆔@payame_eghtesad

✅مسئولین مشهدی حاصل بی خردی تان را تماشا کنید

🔷 ‏فعالین محیط زیست سالها اعتراض کردند که کوهستان جنوبی مشهد را تخریب نکنید و جاده‌کشی نکنید اما گوشهایتان بسته بود و دهانتان باز.مسئولین شهر مشهد،حاصل بی‌خردی‌تان را تماشا کنید.

پیام اقتصاد

🌐https://payameeghtesadonline.ir
🆔@payame_eghtesad

📌زور طلافروشان به مالیات چربید

سخنگوی ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز:
🔹بر اساس توافق صورت گرفته با صنف طلافروشان، فروشندگان طلا تا ۶ ماه از ثبت موجودی در سامانه جامع تجارت معاف شدند و این مهلت قابل تمدید است.

@Mr_Economy

خاتمی و رئیسی

دو هفته است همه اندوخته های فکری خود را دارم به کار می گیرم که بین دولت های بازرگان، میرحسین، رفسنجانی، خاتمی، احمدی نژاد، روحانی و رییسی از منظر رویکردهای استراتژیکشان، نزد خویش تفاوتی تجسم کنم، به اندازه خردلی لمسش نکرده ام. باور کنید با همه کلنجار رفتن ها در مرور رویکردها، نقش ها، سیاست‌گذاری ها و طرح و برنامه های این دولت ها، که چکیده آن می شود،‌ خطوط استراتژی ملی، شوربختانه نمی توانم از این منظر تارمویی تفاوت ببینم و یا دستکم درک کنم. امروز بالاخره بدین نتیجه دست یافتم: کسی که نتواند بین دولت های حجت‌الاسلام خاتمی و آیت‌الله دکتر رئیسی، تفاوتی از منظر استراتژی ملی ببیند، حتما دچار خرفتی و کودنی شده است.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

چطور ارتش چین از اقتصاد کنار زده شد؟

چطور ارتش پرجمعیت‌ترین کشور جهان که به دستور حزب حاکم وارد اقتصاد شد و چندین هزار کسب‌وکار با میلیاردها دلار درآمد ایجاد کرد، یکباره با دستور سال ۱۹۹۸ رهبر همان حزب تقریباً تمام این فعالیت‌ها را کنار گذاشت؟

دانگمین لی، متخصص کره‌ای علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، می‌خواهد با تمرکز بر فرایند خلع ید اقتصادی از ارتش، هم ماهیت روابط میان حزب و ارتش را بکاود و هم ماهیت این خلع ید را نشان دهد.

● جیانگ زمین، رهبر وقت جمهوری خلق چین، در سال ۱۹۹۸ با ابلاغ «قانون خلع ید» به ارتش آزادی‌بخش دستور داد از فعالیت‌های اقتصادی کناره‌گیری کند. هدف این قانون تأمین رفاه شهروندان چینی اعلام شده بود. ارتش سوای پاره‌ای بحث‌ها، مقاومتی جدی در برابر خلع ید نکرد و هزاران کسب‌وکاری را که در کشور به راه انداخته بود و حدود ۷۰۰ هزار نفر در آن شاغل بودند، به دولت واگذار یا تعطیل کرد.

● ابلاغ و اجرای چنین دستوری در میان کشورهایی که نیروهای نظامی‌شان وارد فعالیت‌های اقتصادی چشمگیری شده‌اند، بی‌نظیر بوده است؛ خصوصاً اگر در نظر به ابعاد این فعالیت‌ها، ملاحظه کنیم که فعالیت اقتصادی ارتش چین پس از یک فرمان حکومتی در سال ۱۹۷۹ آغاز شد که می‌خواست ارتش با توان و دسترسی‌های فوق‌العاده‌اش پیشروی تحول اقتصاد چین به سوی بازار آزاد باشد. 

● از نظر دانگمین همه‌ی این تحولات تابع انگیزه‌ی حزب کمونیست چین برای گذار از اقتصاد سوسیالیستی به اقتصاد بازار آزاد بود. وقتی اقتصاد بازاری‌تر در چین رشد کرد، دیگر نیازی به ارتش نبود. ارتش هم، سوای مختصر مشاجراتی که بر سر این تصمیم‌ها و قانون خلع ید در صف افسرانش رخ داد، از آنها تبعیت کرد.

● تغییر رویکرد به نقش ارتش به تغییر ماهیت حکومت در چین برمی‌گردد. ارتش به طور سنتی در چین کمونیست ابزار دست حزب بوده است. کنترل نهادی بر محو تمایزات میان امور سیاسی و نظامی تأکید دارد. از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۷، سیاست‌های اقتصادی معطوف به بازار آزاد ارتش را موظف به تأمین مایحتاج خود می‌کرد. اما با مرگ دنگ در ۱۹۹۷، آخرین رهبر از نسل انقلابیون قدیمی چین از میان رفت و تکنوکرات‌هایی مانند جیانگ زمین به قدرت رسیدند که هیچ تجربه‌ی نظامی نداشتند.

● در روند خلع ید، هویت ایدئولوژیک ارتش آزادی‌بخش در دوره‌ی دنگ تغییر کرد و ارتش از «ابزار انقلاب» تبدیل به «حافظ منافع ملی» شد.

● دانگمین می‌گوید یکی از عوامل توفیق برنامه خلع ید ارتش آن بود که دستگاه حکومت از پیش تدارک مکانیسم‌های نهادی‌ای را دیده بود که برای محدودکردن ارتش طراحی شده بودند. برای فهم این موضوع باید به خاطر داشت که ارتش چین نیروی مسلح حزب کمونیست چین است. بنابراین، «ارتشِ حزبی» است. طبق «قانون دفاع» که در سال ۱۹۹۷ ابلاغ شد، نیروهای مسلح جمهوری خلق چین باید نظارت عالیه‌ی حزب کمونیست چین را بپذیرند.

● تکنوکرات‌هایی که به همراه جیانگ و پس از دنگ موقعیت‌های حزبی را در سال ۱۹۹۷ اشغال کردند، یک سال مانده تا ابلاغ، قانون خلع ید را به تمهید نهادهای لازم در جهت محدود کردن ارتش صرف کردند. قبل از آن جیانگ در سال ۱۹۸۹ به عنوان رییس «کمیسیون مرکزی نظامی» با بسیاری از وجوه ارتش آشنا شد، به تصفیه‌ی ارتشی‌های ناهمراه با سرکوب قیام پرداخت، و شبکه‌های ناراضیان را در سال‌های بعد کشف و منهدم کرد. جیانگ تقریباً همه‌ی بزرگانِ ارتش را جابه‌جا کرد و گروه‌های جدیدی را جایگزینشان کرد که به نسل جیانگ مشهور شدند.

● اتفاقی که در چین افتاد را می‌توان «کنترل راهبردی آگاهانه» نامید، سازوکاری که دو وجه متمایز دارد که دانگمین لی به این شکل صورت‌بندی‌شان می‌کند:

◀◀ ۱) رابطه‌ی غیرنظامیان و نظامیان در چین رابطه‌ای منحصر به فرد است؛ به این معنی که رهبران غیرنظامی با دردست‌داشتن ابزارهای آگاهانه‌ی کنترل شهروندی، مشوق و پیش‌برنده‌ی حرفه‌ای‌گری نظامی بوده‌اند.

◀◀ ۲) نوع سازوکار آگاهانه‌ای که در چین کار می‌کند از کنترل فرهمندانه (کاریزماتیک) به کنترل آگاهانه‌ی نهادی متحول شده است. هم توسعه‌ی اولیه‌ی فعالیت‌های تجاری ارتش آزادی‌بخش چین و هم خلع ید اقتصادی از آن کاملاً منطبق بر طرح‌های کلی‌تر اصلاح اقتصاد ملی بوده‌اند.

به این‌ترتیب دست ارتش چین از امپراطوری اقتصادی‌اش کوتاه شد، اما باز هم در خدمت منافع ملّی ماند.
چکیده‌ای از پژوهش دانگمین را در زیر بخوانید:


https://daneshkadeh.org/military-economy/11807/

@Daneshkadeh_org

#حامد_پاک_طینت

مجمع فعالان اقتصادی
📌@Iran_economy_online

و اینجا در اینستاگرام
📌Paktinat.Hamed

🟣ترجمه حرفه‌ای متن به کمک ابزار Gemini

📰شما برای ترجمه متنتون از چه شیوه‌ای استفاده می‌کنید...؟ یه سریا میان متنشون رو میدن به هوش مصنوعی میگن بیا ترجمش کن ، یه سری دیگه هم میدن به گوگل ترنسلیت که این فاجعه‌است!

📰اما تو بیا خیلی خاص متنات رو ترجمه‌کن ، هوش مصنوعی جمینای گوگل یه قابلیتی رو اضافه کرده که به وسیله اون میتونید پاسخ های این ابزار رو اصلاح کنید ، مثلا براش مشخص کنید که این متن رو کوتاه‌تر ، ساده‌تر یا رسمی و حرفه‌ای ترجمه کنه

☝️برای این کار فقط کافیه روی این آیکون (🎛) که در کنار لایک و دیس‌لایک تعبیه شده ضربه بزنید و از بین گزینه‌هایی که براتون میاره یکی رو انتخاب کنید ؛)

⏳ https://gemini.google.com/

@RoidBest

✅ @commac

✍️ از تولید لامبورگینی در انباری تا تولید چراغ اتومبیل در خانه

(از حجت عبدالملکی تا یاسرجبرائیلی و سرنوشت اقتصاد نحیف ایران)

🔵‌ یاسر جبرائیلی آمده در تلویزیون نشسته و گفته: « مردم در خانه هایشان چراغ ماشین را می توانند تولید کنند».🔻 بعد که مجری از او می‌پرسد آیا این چراغ اتومبیلی که «در خانه» تولید شود را می‌توان صادر کرد؟ آیا «کیفیتش» را می شود تضمین کرد؟ با استحکام جواب می دهد که چرا نشود؟ (ویدئو را ملاحظه کنید)

🔵 طرف از خودش نمی پرسد که چرا این حرفی را که می زنم تا قبل از من به مغزِ مردمان دیگر کشورها نرسیده بوده؟ چرا مردمان سایر سرزمین های این عالم برای تولید چراغ اتومبیل (با کیفیت) «خط تولید کارخانه ای» راه می اندازند؟ و چرا مردمان مابقی کشورهای دنیا چراغ خودرو را در اتاق خواب، پذیرایی و آشپزخانه های خانه ها تولید نمی کنند؟

🔵این حرفهای یاسر جبرائیلی چقدر مشابه آن حرفهای حجت عبدالملکی است که می خواست «کارخانه تولید لامبورگینی‌ در ارومیه» راه بیندازد. و چنان با اعتماد به نفس سینه جلو داده بود که انگار نه انگار که اگر تولید لامبورگینی این قدر «ساده» باشد که تو می گویی پس چرا در تمام کشورهای دیگر دنیا در هر ارومیه ای «یک کارخانه لامبورگینی‌» وجود ندارد؟! چرا استرالیا نتوانست صنعت خودروی خودش را حفظ کند و چرا نیسان بارها تا مرز ورشکستگی رفت؟ مگر به عقل آنها نمی رسید که تولید در سطح لامبورگینی اینقدر «ساده» است که تو می گویی...

🔵 امتحان پس نداده ها
اینکه سرنوشت اقتصاد ایران چرا به این روز و روزگار افتاده که یک نفر انتظار تولید چراغ ماشین در اتاق پذیرایی خانه دارد و دیگری کل فرایند تولید لامبورگینی را در سه دقیقه خلاصه سازی/ساده سازی می کند، به ما نهیب می زند که چه شده است؟ آیا فضا اینقدر تهی شده است که سطح کسانی که در حوزه اقتصاد کلان و صنعت نظر می دهند به چنین وضع اسفناکی رسیده؟
یا اینکه مشکل از رسانه است که فقط با اینها سخن می گوید و به اینها میدان می دهد؟ آیا برنامه جهان آرا نمی تواند با انبوه جوانان ایرانی که در حوزه اقتصاد در برترین مراکز صنعتی و تحقیقاتی دنیا منشاء اثر هستند گفتگو کند؟ آیا فقط باید برود و یاسرجبرائیلی را بیاورد که چنین حرفهایی را «با اعتمادبه نفس» بر زبان بیاورد؟

🔵 زمانی بود که محمود احمدی نژاد در سخنرانی عمومی و در مقابل دوربین گفت: «به رئیس سازمان انرژی هسته ای گفتم یک دختر خانمی ۱۶ ساله دبیرستانی در خانه انرژی هسته ای را تولید کرده» (لینک+)🔻 . و بعد با اعتماد به نفس گفت: «این خودباوری است». و او نگفت که چرا در سایر کشورهای دنیا دختر دبیرستانی انرژی هسته ای در خانه تولید نمی کند؟

🔵 مساله اینجاست:
آسیبی که کشور از ناحیه امثال یاسر جبرائیلی ها و رائفی پورها خواهد خورد خیلی بیشتر از آسیبی است که از محمود احمدی نژاد خورد.
اینکه کسی در سه دقیقه (با لحن مدعی) برای کارخانه تولید لامبورگینی‌ در‌ ارومیه تعیین تکلیف می کند، فرقی با تولید انرژی هسته ای در خانه یا «خط تولید چراغ ماشین در اتاق خواب» منازل ندارد. اما خطر از آنجاست که لااقل محمود احمدی نژاد خود را در برابر برخی جریانات عقل مدار می دید و به ناچار قدری ملاحظه می کرد، ولی این «جوانان امتحان پس نداده» عرصه ی مقابل خود را کاملا خالی می بینند.

این لحن تحکمی جبرائیلی را در این گفتگو با مجری جهان آرا ببینید!

🔵 نقطه دریغ اینجاست:
یک زمانی بود که ژاپنی ها می‌خواستند که تویوتا بتواند در «بازارهای جهانی» وارد شود. لذا سوئیچیرو تویودا بعد از صدها ساعت جلسه با مهندسین ژاپنی، ده ها بازدید از بنز، فورد و جنرال موتورز انجام داد تا عاقبت به «تصمیم» هوشمندانه برای تولیدات جدید تویوتا رسید.
امروز ما با نسلی از جوانان مواجهیم که «تجربه اداره یک بقالی» را نداشته اند و بدون توجه به «تجربه سایر کشورها» برای اقتصاد کشور نسخه می پیچند. بدون تجربه تولید یک دمپایی پلاستیکی درباره زنجیره تولید در پیچیده ترین صنایع نظر می دهند.

🔵این طیف جوانانِ خود استاد خوانده یک چیز را خوب بلد هستند و یک درس را خوب خوانده اند و آن «رسانه» است. آنها ظهور، حضور هیجانی و درشت گویی در مقابل رسانه را به نیکی آموخته اند.

🔵 آن جوانی که در عرصه صنعت تجربه پس نداده (و هیچ وقت منشاء تولید/اثری نبوده) را در هیچ کشور دنیا در مصدر تصمیم گیری/نظارت قرار نمی دهند.

🔵 استفاده از ظرفیتهای جوانی ضرورت است ولی تجربه جهانی چیست؟ تجربه دیگر کشورها می گوید که اگر جوانی مستعد و دانشمند است ظرفیتهای ذهنی خودش را در بستر استارت آپ توسعه بدهد. او باید بتواند در یک زیست واقعی (نه زیست گلخانه ای) در قالب «یک شرکت ثبت شده» منشا تولید یک محصول/محتوا/فناوری بشود، نه اینکه مقابل دوربین بنشیند، و برای اقتصاد یک کشور هشتاد میلیونی درشت گویی کند.

https://t.me/solseghalam/2326

دو نوع "هیولا" در این دنیا وجود دارد؛
آنها که فقط به فکر خودشانند و آنهایی که فقط به فکر دیگران هستند.
به عبارتی، آدم‌های "شرور خودخواه" و آدم‌های "شرور فداکار".
گروه اول به لذت و موفقیت خودش بیش از هر چیز بها می‌دهد. البته با تمام این اوصاف، در بدی به گَردِ پای گروه دوم هم نمی‌رسد.

"شرورهای فداکار" باعث بزرگ‌ترین ویرانی‌ها می‌شوند، چون هیچ‌چیز جلودارشان نیست، نه لذت و نه شکم‌سیری، نه پول و نه شهرت.
چرا؟ چون "شرورهای فداکار" فقط به فکر دیگران هستند.
آنها از دایره‌ی شرارت فردی پا را فراتر می‌گذارند، به مقامات بالای حکومتی می‌رسند. "موسولینی"، "فرانکو" یا "استالین" (و حاکمان ج.ا) سرشار از احساس رسالت‌اند.
از نظر خودشان، آنها به چیزی جز "مصالح مردم" فکر نمی‌کنند. آنها یقین دارند که کار خوبی می‌کنند، وقتی آزادی‌ها را سلب می‌کنند، وقتی مخالفانشان را به زندان می‌اندازند، یا حتی وقتی آنها را اعدام می‌کنند.
آنها سهم دیگران را نادیده می‌گیرند.
آنها سر در آرمان‌هایشان دارند و پای در خون.

آدولفه دو زندگی
اریک امانوئل اشمیت
@Tafakkor