HADISLAR TOPLAMI
29K subscribers
49 photos
270 videos
16 files
203 links
Кимки вафотидан кейин ҳам амали узилмаслигини хоҳласа, илм тарқатсин!

Расулуллоҳ ﷺ марҳамат қиладилар: «Менинг гапимни эшитиб, ёдлаб, сингдириб, сўнгра адо этган одамни Аллоҳ неъматлантирсин»
(Имом Аҳмад ривояти)

Мурожаат учун @Rek_Qiroat
Download Telegram
#Ҳадис_1139📘

عن عبد الله قال
((جاء رجل إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم فقال يا رسول الله أيؤاخذ الرجل بما عمل في الجاهلية قال من أحسن في الإسلام لم يؤآخذ بما كان عمل في الجاهلية ومن أساء في الإسلام أخذ بالأول والآخر))


Абдуллоҳдан (ибн Маъсуд розияллоҳу анҳудан) ривоят қилинади:
"Бир киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи вассалламнинг ҳузирларига келиб: "Эй Аллоҳнинг Расули! Инсон жоҳилят (исломдан олдинги давр)да қилган гуноҳ ишлари учун азобланадими?" деб сўради. У зот: " Ким исломда гўзал йўл тутган бўлса, жоҳилятда қилган ишлари учун азобланмайди. Ким исломда ёмон йўл тутган бўлса, аввалги ва охирги (гуноҳ)лари учун азобланади", дедилар.

(Сунани Доримий)

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_86

عن معاوية رضي اللّه عنه قال‏:‏ سمعت رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم يقول‏:‏ ‏»‏المُؤَذّنُونَ أطْوَلُ النَّاسِ أعناقاً يَوْمَ القِيامَةِ‏»‏

Муовия розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

У киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг: «Қиёмат куни инсонларнинг энг бўйни узуни муаззинлардир», деганларини эшитдим», дедилар».

(Молик "ал Муватто" да, Бухорий, Муслим, Абу Довуд, ан Насойи ва ан Нававий шу йўл билан ўзларини ал Азкор китобларида келтирганлар)

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#Ҳадис_1140📘

Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам тиллодан узук қилиб олдилар. Уни таққанда кўз тарафини кафтлари томонга қаратиб олар эдилар. Бошқа одамлар ҳам тиллодан узуклар қилиб олдилар. Шунда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам минбарга чиқдилар, Аллоҳга ҳамду сано айтдилар ва:
«Мен буни қилиб олган эдим, энди уни тақмайман, деб отиб юбордилар.
Одамлар ҳам отдилар».


(Бешовлари ривоят қилганлар).

Шарҳ

📌Ушбу ривоятдан Исломнинг аввалида эркак кишиларга ҳам тилло узук тақиш жоиз бўлгани тушунилади.
📌Бошқача қилиб айтадиган бўлсак, Исломдан олдин эркакларда тилло тақинчоқлар тақиш одати бўлган ва бу одат маълум муддат Ислом даврида ҳам давом этган.
📌Бўлмаса, Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам зинҳор ўзларига тилло узук қилиб олмас эдилар.
Кейинчалик, ушбу ҳадиси шарифда зикри келаётган ҳодисадан сўнг мусулмон эркакларга тилло нарсаларни тақинчоқ ва идиштовоқ каби нарсалар сифатида ишлатиш ҳаром қилинди.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_87

عن أبي سعيد الخدري رضي اللّه عنه قال‏:‏ سمعت رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم يقول‏:‏ ‏«‏ لاَ يَسْمَعُ مَدَى صَوْتِ المُؤَذّنِ جنّ ولا شيءٌ إِلاَّ شَهدَ لَهُ يَوْمَ القِيامة‏»‏

Абу Саид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Муаззиннинг овозини эшитган инс ҳам, жин ҳам қиёмат куни унга гувоҳлик беради», дедилар.

(Молик, Бухорий, ан Насойи, ибн Можа, ибн Хузайма ва ан Нававий шу йўл билан ўзларини ал Азкор китобларида келтирганлар)


Соҳибларимиз азонми ёки имомлик афзаллиги тўғрисида ихтилоф қилишди.

Бу борадаги баҳс тўрт фикрдан иборат бўлди:

1) азон айтиш афзал;
2) имомлик афзал;
3) уларнинг мақомлари бир хил;
4) имомлик ҳуқуқини билса, имомлик афзал, билмаса, азон афзал.


@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#Ҳадис_1140📘

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Сизлардан бирингиз оёқ кийими кийса, ўнгидан бошласин. Агар ечадиган бўлса, чапидан бошласин.
Икковини бирга кийиб, бирга ечсин», дедилар».


(Тўртовлари ривоят қилганлар).

Бошқа бир ривоятда: «Қачон бирингизнинг кавшининг ипи узилиб кетса, то уни тузатмагунча иккинчисини кийиб юрмасин», дейилган.

Шарҳ:

Ушбу ривоятларда мусулмон инсоннинг оёқ кийимини кийиш маданияти баён қилинмоқда.
1. Оёқ кийими кийишни ўнг оёқдан бошлаш.
2. Оёқ кийими ечишни чап оёқдан бошлаш.

3. Оёқ кийимининг бирини кийиб, иккинчисини қолдирмаслик, балки кийганда иккисини бирга кийиш.
4. Оёқ кийимининг бирини ечиб, иккинчисини қолдирмаслик, балки иккисини бирга ечиш.
5. Оёқ кийимидан бири яроқсиз бўлиб қолганда битта оёқ кийими билан юрмаслик. Балки олдин яроқсиз оёқ кийимини ислоҳ қилиб, кейин иккисини бирга кийиш.


@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_88

25-БОБ.

АЗОННИНГ СИФАТИ

اللهُ أَكْبَرُ اللهُ أَكْبَرُ اللهُ أَكْبَرُ اللهُ أكْبَرُ

أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله

أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ

حَيَّ عَلَى الصَّلاَةِ، حَيَّ عَلَى الصَّلاَةِ

حَيَّ عَلَى الفَلاَحِ، حَيَّ عَلَى الفَلاَحِ

اللهُ أكْبَرُ اللهُ أكْبَرُ

لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ
Аллоҳу акбар, Аллоҳу акбар, Аллоҳу акбар, Аллоҳу акбар (Аллоҳ улуғдир).

Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳ, Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳ (Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқ деб гувоҳлик бераман).

Ашҳаду анна Муҳаммадар росулуллоҳ, Ашҳаду анна Муҳаммадар росулуллоҳ (Муҳаммад алайҳиссалом Аллоҳнинг расули деб гувоҳлик бераман).

Ҳаййа ъалас солаҳ, Ҳаййа ъалас солаҳ (Намозга келинглар).

Ҳаййа ъалал фалаҳ, Ҳаййа ъалал фалаҳ (Нажотга келинглар).

Аллоҳу акбар, Аллоҳу акбар.

Ла илаҳа иллаллоҳ (Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқ).

Бомдод намозида «Ҳаййа ъалал фалаҳ»ни айтиб бўлгандан кейин

الصَّلاَةُ خَيْرٌ مِنَ النَّومِ، الصَّلاَةُ خَيْرٌ مِنَ النَّومِ

«Ассолату хойрум минан навм, Ассолату хойрум минан навм» (Намоз уйқудан яхшироқдир), деб айтади.

(Бизнинг Ҳанифийя мазҳабимизда азон таржийъ – иккита ашҳадуни бир гал паст овозда, бир гал баланд овозда қилиб айтилмайди. Лекин тасвиб – азон билан иқомат орасида ўша шаҳар тушунадиган лафз ила намозни билдирувчи калимани айтса бўлаверади. Баъзилар ана шу тасвиб фақат бомдод намозида жоиз холос, деб айтишади. – Таржимон.)

26-БОБ

ИҚОМАТНИНГ СИФАТИ

Иқоматнинг калималари имом Шофеъий мазҳабларида ўн бир калимадан иборатдир. (Яъни, «Қод қоматис солаҳ»дан бошқа калималар бир мартадан айтилади. Бизнинг Ҳанафийя мазҳабимизда эса, иқомат ўн еттита калимадан иборат. Улар азон калималари билан бир хил бўлиб, фақат «Ҳаййа ъалал фалаҳ»дан кейин икки марта «Қод қоматис солаҳ» зиёда қилинади ва бир оз тезлатиб айтилади. – Таржимон.)

اللهُ أَكْبَرُ اللهُ أَكْبَرُ اللهُ أَكْبَرُ اللهُ أكْبَرُ

أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله

أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ

حَيَّ عَلَى الصَّلاَةِ، حَيَّ عَلَى الصَّلاَةِ

حَيَّ عَلَى الفَلاَحِ، حَيَّ عَلَى الفَلاَحِ

قَدْ قَامَتِ الصَّلاَة قَدْ قَامَتِ الصَّلاَة

اللهُ أكْبَرُ، اللهُ أكْبَرُ

لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ

Фасл: Азон ва иқомат суннат амалдир. Агар шаҳар аҳли азонни тарк этишга жамлансалар, уларга қарши уруш эълон қилинади.
Чунки азон Исломнинг зоҳир шиорларидандир.

Фасл: Азонни тартиб билан, орасини узиб ва овозини баландлатиб, иқоматни эса бир-бирига улаб, азонга нисбатан пастроқ овозда айтиш мустаҳаб амалдир. Муаззин чиройли овозли, ишончли, вақтдан хабардор, тажрибали киши бўлиши керак. Ва азонни тик туриб, таҳорат билан, баланд жойда, қиблага юзланиб айтиш ҳам мустаҳаб амалдир. Агар муаззин азонни ёки иқоматни қиблага орқасини қилиб ёки ўтириб ёки ёнбошлаб ёки таҳоратсиз ёки жунуб ҳолатда айтса ҳам жоиз бўлади, лекин кароҳияти бордир. Жунубликдаги кароҳият таҳоратсизликдан қаттиқроқдир.
Иқоматдаги кароҳият эса, азонникидан қаттиқроқ.

Фасл: Азон айтиш фақат беш вақт намоз учун машруъдир. Улар бомдод, пешин, аср, шом, хуфтондир. Хоҳ у вақтида ўқилаётган бўлсин, хоҳ қазо, хоҳ муқимликда бўлсин, хоҳ мусофирликда, хоҳ якка ўқилаётган бўлсин, хоҳ жамоат билан. Агар бир киши айтса, қолганларга ҳам кифоя қилади. Бир вақтнинг ўзида бир нечта қазо намозларини ўқиса, фақат биринчисига азон айтиб, қолганларига иқомат айтади.

Фасл: Иқомат фақат намозга кирилаётганда айтилади, азон эса, намоз вақти кирганда.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
YASIN SURASI 🎙🌴
#Ҳадис_1141📘

Абу Зарр розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳ қиёмат куни учтага гапирмайди: берган ҳар бир нарсасини миннат қиладиган миннатчига, савдо молини ёлғон қасам билан ўтказувчига ва изорини судраб юрувчига», дедилар».

(Бешовларидан фақат Бухорий ривоят қилмаган).

Шарҳ:

Аллоҳ таоло қиёмат куни бирор бандага гапирмай қўйиши ўша банда учун энг улкан азобдир.
Бундоқ ноқулай ҳолатга тушувчилар ичида ушбу ҳадиси шарифда зикрлари келаётган уч тоифа одамлар ҳам бор экан:
1. «…берган ҳар бир нарсасини миннат қиладиган миннатчи».
Миннатчилик Исломда қаттиқ қораланишини жуда яхши биламиз.
Бу ҳақда авваллари ҳам кўп гапириб ўтилган.
2. «савдо молини ёлғон қасам билан ўтказувчи»
Бундоқ кишилар харидорга, ижарачига ва бошқа турли йўллар билан улардан бирор нарса оладиган кишиларга ўз молларини ўтказиш учун ёлғондан қасам ичадилар.
Бу масала савдо китобида керагича баён қилинган.
3. «изорини судраб юрувчи»
Кийимини ерга судраб юрувчи одам ҳам олдинги икки турдаги гуноҳларни қилганлар билан бир қаторга қўйилмоқда.
Шунинг ўзи ҳам, бу масалага алоҳида эътибор бермоқ лозимлигини кўрсатади.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_89


27-БОБ

АЗОН ВА ИҚОМАТ АЙТИВЧИНИ ЭШИТГАН КИШИНИНГ АЙТАДИГАН НАРСАЛАРИ

Азон ва иқоматни эшитган киши муаззин нима деса, ўшани такрорлайди. Фақат «Ҳаййа ъалал солаҳ, Ҳаййа ъалал фалаҳ», деганда:

لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ

«Ла ҳавла ва ла қуввата илла биллаҳ», деб айтади.

«Ассолату хойрум минан навм», деса:
صَدَقْتَ وَبَرَرْتَ

«содақта ва барорта» ёки

صَدَقَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، الصَّلاَةُ خَيْرٌ مِنَ النَّوْمِ

«содақа росулуллоҳ ассолату хойрум минан навм», дейди. Агар «қод қоматис солаҳ», деса:

أَقَامَهَا اللهُ وَأَدَامَهَا

«ақомаҳаллоҳу ва адамаҳа», дейди. Агар «ашҳаду анна Муҳаммадар росулуллоҳ», деса, «ва ана ашҳаду анна Муҳаммадар росулуллоҳ», деб, ортидан:

رَضِيتُ بِاللهِ رَبًّا وَبِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَسُولاً وَبِالإِسْلاَمِ دِينًا

«розийту биллаҳи роббан ва биМуҳаммадин соллаллоҳу алайҳи васаллама росулан ва билИслами дийна», дейди. Азоннинг ҳаммасини эшитиб бўлганидан кейин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга саловот айтиб, ортидан мана бу дуони ўқийди:

اللهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ وَالصَّلاَةِ القَائِمَةِ آتِ مُحَمَّدًا الوَسِيلَةَ وَالفَضِيلَةَ وَابْعَثْهُ مَقَامًا مُحْمُودًا الَّذِي وَعَدْتَهُ

«Аллоҳумма робба ҳазиҳид даъватит таммаҳ вассолатил қоимаҳ, ати Муҳаммаданил васийлата вал фазийлаҳ вабъасҳу мақомам маҳмуданиллазий ваъадтаҳ»
(Эй бу комил дуонинг ва қоим бўлган намознинг эгаси Аллоҳим, Муҳаммадга васила ва фазилат бер, у зотни ваъда қилганинг мақтовли мақомда тирилтир). Сўнгра хоҳлаганича дунёвий ва ухровий дуоларни қилаверади.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#Ҳадис_1142📗

أَخْبَرَنَا هَارُونُ بْنُ مُعَاوِيَةَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ سُلَيْمَانَ الْمُؤَدِّبِ عَنْ الْأَعْمَشِ عَنْ مُجَاهِدٍ قَالَ حَدَّثَنِي مَوْلَايَ أَنَّ أَهْلَهُ بَعَثُوا مَعَهُ بِقَدَحٍ فِيهِ زُبْدٌ وَلَبَنٌ إِلَى آلِهَتِهِمْ قَالَ فَمَنَعَنِي أَنْ آكُلَ الزُّبْدَ لِمَخَافَتِهَا قَالَ فَجَاءَ كَلْبٌ فَأَكَلَ الزُّبْدَ وَشَرِبَ اللَّبَنَ ثُمَّ بَالَ عَلَى الصَّنَمِ وَهُوَ إِسَافٌ وَنَائِلَةُ قَالَ هَارُونُ كَانَ الرَّجُلُ فِي الْجَاهِلِيَّةِ إِذَا سَافَرَ حَمَلَ مَعَهُ أَرْبَعَةَ أَحْجَارٍ ثَلَاثَةً لِقِدْرِهِ وَالرَّابِعَ يَعْبُدُهُ وَيُرَبِّي كَلْبَهُ وَيَقْتُلُ وَلَدَهُ

Мужоҳиддан ривоят қилинади:
"Менга хўжайним ўз ойласи уни ёғ ва сут солинган жом билан илоҳларига (таом бермоқ учун) юборгани ҳақида бундай сўзлаб берди: "Улар (илоҳларидан) қўрққани учун мени ёғни ейишдан қайтарди. Шунда бир ит келди-да ёғни еб, сутни ичди. Кейин Асоф ва Ноила исимли бутларнинг устига пешоб қилди".
Ҳорун айтди: " Жоҳилият даврида одамлар сафарга чиқса, ўзи билан тўртта тош олар эди. Учтасини ҳожатга ишлатиб, тўртинчисига ибодат қиларди.
Итни тарбиялаб, фарзандини ўлдирар эди".


(Сунани Доримий)

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_90


عن أبي سعيد الخدري رضي اللّه عنه قال‏:‏ قال رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم‏:‏ ‏«‏ إذا سَمِعْتُمُ النِّداءَ فَقُولُوا مِثْلَ ما يَقُولُ المُؤَذّنُ‏»‏.‏

Абу Саид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Қачон азонни эшитсанглар муаззин нима деса, ўшани айтинглар», дедилар.

(Имом Молик "ал муватто" ларида Бухорий, Муслим, Абу Довуд, ат Термизий, ан Насойи "Амал ал йавм вал лейля" да ва ан Нававий шу йўл билан ўзларини ал Азкор китобларида келтирганлар)

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#Ҳадис_1143📘

Абу Саъид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
"Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам учган идишдан ичимлик ичишдан ва ичимликка пуфлашдан қайтардилар". 

(Cунани Абу Довуд ривояти).

📝Шарҳ

Уламоларимиз бундай идишда бир неча зарарлар борлиги учун ҳам “ундан истеъмол қилиш дуруст эмас” дейишган.

1 -сувдаги барча кирликлалар(микроб) учган жойга ёпишиб олади.
2 -сув ичмоқчи бўлган одамни табиатини бироз хира қилади. 
3 -чанқаган одам шошиб ўша жойдан ичиб олади. 
4 -учуқлик идиш айбли ҳисобланиб, ҳар бир айбли нарсада барака бўлмайди. 
Солиҳ салафларимиз айбли нарсани сотиб олаётган кишини кўриб, “Бундай қилмагин.
Аллоҳ ҳар бир айбли нарсадан баракани олиб қўйганини билмайсанми” деган эканлар.
5 -учуқли идиш шошилган кишини жароҳатлаб қўйиши мумкин.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_91

عن عبد اللّه بن عمرو بن العاص رضي اللّه عنهما، أنه سمع النبيّ صلى اللّه عليه وسلم يقول‏:‏ ‏»‏إذَا سَمِعْتُمُ المُؤَذِّنَ فَقُولُوا مِثْلَ مَا يَقُولُ، ثُمَّ صَلُّوا علَبَّ، فإنَّهُ مَنْ صَلَّى عَليَّ صَلاةً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ بِها عَشْراً، ثُمَّ سَلُوا اللّه لِي الوَسِيلَةَ، فإنها مَنْزِلَةٌ في الجَنَّةِ لا تَنْبَغِي إلاَّ لِعَبْدٍ مِنْ عِبادِ اللّه وأرْجُو أنْ أكُونَ أنا هُوَ، فَمَنْ سألَ لِيَ الوَسِيلَةَ حَلَّتْ لَهُ الشَّفاعَةُ‏»‏ ‏.‏

Абдуллоҳ ибн Амр ибн Ос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни:

«Муаззиннинг азон айтаётганини эшитсанглар, у айтганидек айтинглар. Сўнгра менга саловот йўлланглар. Ким менга саловот айтса, Аллоҳ таоло унга ўнта саловот айтади (яъни фаришталар орасида мақтайди). Кейин менга Аллоҳдан василани сўранглар. У (яъни, васила) жаннатдаги бир макондир. У макон Аллоҳнинг бандаларидан биттасига насиб этади. Ўша банда мен бўлишимга умид қиламан. Ким менга васила сўраса, унга шафоатим насиб этади», деб айтганларини эшитдилар.

(Муслим, Абу Довуд, ат Термизий, ан Насойи ва ан Нававий шу йўл билан ўзларини ал Азкор китобларида келтирганлар)

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#Ҳолис_Эслатма

Саҳл ибн Саъд розияллоҳу анҳудан ривояти қилинади Росулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салам

"Икки ҳолатда дуо раъд қилинмайди азон пайтда ва ёмғир ёқанда" дедилар.

Аль Хоким "Ал мустадрок" № 2534, ат Табароний "Ал мужамул кабир" № 5756 келтиришган.  
Саҳиҳул жомий № 3078 да Ҳадис саҳиҳ дейилган.

Имом аш Шофий рохимахуллох "Мен кўпчиликдан эслаб қолганман Ёмғир пайтида ва Намозга чақирув пайтдаги дуо раъд қилинмайди дейишганини" дедилар.
"ал Умм" 2/552.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#Ҳадис_1144📘

Абдуллоҳ ибн Амр розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Икки хислат ѐки одат бор. Мўмин банда уларни муҳофаза қилса, албатта, жаннатга киради.
Иккиси осондир ва уларга амал қиладиган оздир. Ҳар бир намоздан кейин ўн марта тасбеҳ айтади, ўн марта Аллоҳга ҳамд айтади ва ўн марта такбир айтади.
Ўша ҳаммаси тилда бир юз элликта.
Тарозуда бир минг беш юзта. Қачон ѐтар жойини олса, ўттиз тўрт марта такбир, ўттиз уч марта ҳамд ва ўттиз уч марта тасбеҳ айтади.
Булар тилда юзта, тарозуда мингта. Батаҳқиқ, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг уларни қўллари билан санаѐтганларини кўрдим.
Шунда: «Эй Аллоҳнинг Расули! Уларнинг оз бўлгани ва уларга амал қиладиган оз бўлиши қандоқ?» дейишди.
«Шайтон бирингизга уйқусида келади ва уни айтишидан олдин ухлатиб қўяди. Намозида келиб, уни айтишидан олдинги ҳожатини эсига солади», дедилар».

(Сунан эгалари ривоят қилишган).

📝Шарҳ:

Ҳадиси шарифдаги «Ҳар бир намоздан кейин ўн марта тасбеҳ айтади, ўн марта Аллоҳга ҳамд айтади ва ўн марта такбир айтади. Ўша ҳаммаси тилда бир юз элликта» дейилганда беш вақт намоз кўзда тутилган. Бу ерда намоздан кейин ва ухлашдан олдин тасбеҳ, ҳамд ва такбир айтишнинг яна бир услуби ҳақида сўз кетмоқда. Уйқуга кетишдан олдин ўттиз тўрт марта такбир, ўттиз уч марта ҳамд ва ўттиз уч марта тасбеҳ айтиб ѐтишга амал қилиб борилса, катта хайр, баракага эга бўлинади. Аммо намоздан кейин айтиладиган тасбеҳ, ҳамд ва такбирда бошқа ҳадиси шарифга амал қилиниб келинмоқда.

Имом Муслим ва Термизий Каъб ибн Ужра розияллоҳу анҳудан ривоят қиладилар: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «(Намоз) ортидан келувчиларни айтувчилар ѐки қилувчилар ноумид бўлмаслар. Ҳар бир намоз ортидан ўттиз учта тасбеҳ, ўттиз учта ҳамд ва ўттиз тўртта такбир», дедилар».

Ушбу ҳадисда зикр қилинган ҳар бир намоз ортидан ўттиз уч марта «Субҳаналлоҳ», ўттиз уч марта «Алҳамду лиллаҳ», ўттиз тўрт марта
«Аллоҳу акбар»ни зикр қилиш, кейинги ривоятларда келадиган зикрлар ила уйғунлашиб татбиққа кирган.

Имом Муслимнинг ривоятида:
«Ким ҳар намоздан кейин ўттиз уч марта Аллоҳга тасбеҳ айтса, ўттиз уч марта Аллоҳга ҳамд айтса, ўттиз уч марта «Аллоҳу акбар» деса, ҳаммаси тўқсон тўққиз бўлур, юзтанинг тамом бўлиши:
«Лаа илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарийка лаҳу, лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду ва ҳува ала кулли шайин қодийр»ни айтса, унинг гуноҳлари денгиз кўпиклари каби кўп бўлса ҳам мағфират қилинур», дейилган.


Имом Муслимнинг ривоятига аввал ѐки охирида «Оятал Курсий»ни қўшиб ўқишни сўфийлар жорий қилганлар. Буни сўфийлар хатми, деб номланади.
📌Бу нур устига нур дейилади, чунки «Оятал Курсий Куръони Каримдаги энг улуғ оятдир.
Ушбу хатмни қилиш бизда ҳам жорий бўлиб келаѐтган нарсадир.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_92

عن عمر بن الخطاب رضي اللّه عنه قال‏:‏ قال رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم‏:‏ ‏«‏إذَا قالَ المُؤَذّنُ‏:‏ اللَّهُ أكْبَرُ اللَّهُ أكْبَرُ، فَقالَ أحَدُكُمْ‏:‏ اللَّهُ أكْبَرُ اللَّهُ أكْبَرُ، ثُمَّ قالَ‏:‏ أشْهَدُ أنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ، قَالَ‏:‏ أشْهَدُ أنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ، ثُمَّ قالَ‏:‏ أشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ، قالَ‏:‏ أشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ؛ ثُمَّ قالَ‏:‏ حَيَّ عَلى الصَّلاةِ، قالَ‏:‏ لا حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ باللّه؛ ثُمَّ قالَ‏:‏ حَيَّ عَلى الفَلاح، قالَ‏:‏ لا حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ باللَّهِ؛ ثُمَّ قَالَ‏:‏ اللَّهُ أكْبَرُ اللَّهُ أكْبَرُ، قالَ‏:‏ اللَّهُ أكْبَرُ اللَّهُ أكْبرُ؛ ثمَّ قالَ‏:‏ لا إلهَ إِلاَّ اللَّهُ، قالَ‏:‏ لا إلهَ إِلاَّ اللّه مِنْ قَلْبه دَخَلَ الجنَّة‏»‌‏

Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар:

«Муаззин «Аллоҳу акбар, Аллоҳу акбар», деганида, эшитувчи ҳам:
«Аллоҳу акбар,
Аллоҳу акбар», деса,
«Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳ», деганида,
«Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳ», деб такрорласа,
«Ашҳаду анна Муҳаммадар росулуллоҳ», деганида, у ҳам
«Ашҳаду анна Муҳаммадар росулуллоҳ»ни айтса,
«Ҳаййа ъалас солаҳ», деганида,
«Ла ҳавла ва ла қуввата илла биллаҳ», деса,
«Ҳаййа ъалал фалаҳ», деганида ҳам,
«Ла ҳавла ва ла қуввата илла биллаҳ»ни айтса,
«Аллоҳу акбар, Аллоҳу акбар», деганида,
«Аллоҳу акбар, Аллоҳу акбар», деса,
«Ла илаҳа иллаллоҳ», деганида,
«Ла илаҳа иллаллоҳ», деб қалбдан айтса, жаннатга киради».

(Муслим, Абу Довуд, ан Насойи "Амал ал йавм вал лейля" да ва ан Нававий шу йўл билан ўзларини ал Азкор китобларида келтирганлар)

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#Ҳадис_1445📙

Aбу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтганлар:
"Дарҳақиқат, энг катта гуноҳлардан бири бу ҳақсиз мусулмоннинг шаънига таъна қилишга уринишдир. Шунингдек, катта гуноҳлар қаторидан - битта сўкишга иккита сўкиш."


(Aбу Довуд ривояти)

📝Шарҳ

Шайх Шамсул-Ҳаққ Aзим Ободий раҳимаҳуллоҳ айтган:

📌Битта сўкиш учун иккита сўкиш - деган сўзлар остида, биз сизни бир марта ҳақорат қилганга жавобан икки карра кўп ҳақорат қилиш.
Масалан, бир киши бошқасига: "Эй ёмон!", деди ва у бунга жавобан: "Эй ёмон, эй лаънатланган!"

@HADISLAR_TOPLAMIII📚