په آپریشن سره دولادت په صورت کی د نفاس حکم
سوال:
السلام علیکم ورحمت الله
مولوی صاحب
دکوچني پېدائش کچيري د آپریشن په ذریعہ سره وسی نو دښځي د نفاس مدت به څونه وي ؟ او دهغه څه حکم دی ؟
جواب:
وعلیکم السلام ورحمت الله
په صورتِ مسئولہ کي ولادت دکوچني پیدائش هغه کچيري په فطری طریقہ سره وي یاد آپریشن په ذریعہ سره وی په هر صورت کي تر هغه وروسته چی کمه وینه راسی هغه نفاس شمېر ل کیږي ، دنفاس دويني کم از کم مدت چوں کہ متعین نه ده ،ددی وجه څخه یوه ورځ وروسته هم ياد پیدائش په ورځ چي هم کچيري وینه په مکمل شکل سره بنده سی نو دغه یوه ورځ د نفاس شمیرل کیږی ، اود مکمل وینی بندولو وروسته د هغې ښځې تر غسل کولو وروسته وهغی ته دلمانځه کولو او نورو عباداتو کولو اجازت دی او تر وینه بندولو وروسته به دڅلويښتو ورځو پوره کیدو ته انتظار نه کوی هغه بل خپل عبادات کوي ۔
لما فی الھندیۃ:
ولو ولدت من قبل سرتها بأن كان ببطنها جرح فانشقت وخرج الولد منها تكون صاحبة جرح سائل لا نفساء. هكذا في الظهيرية والتبيين إلا إذا خرج من الفرج دم عقيب خروج الولد من السرة فإنه حينئذ يكون نفاسا. هكذا في التبيين.
(ج1، ص37، دار الفكر)
فقط واللہ اعلم باالصواب
سوال:
السلام علیکم ورحمت الله
مولوی صاحب
دکوچني پېدائش کچيري د آپریشن په ذریعہ سره وسی نو دښځي د نفاس مدت به څونه وي ؟ او دهغه څه حکم دی ؟
جواب:
وعلیکم السلام ورحمت الله
په صورتِ مسئولہ کي ولادت دکوچني پیدائش هغه کچيري په فطری طریقہ سره وي یاد آپریشن په ذریعہ سره وی په هر صورت کي تر هغه وروسته چی کمه وینه راسی هغه نفاس شمېر ل کیږي ، دنفاس دويني کم از کم مدت چوں کہ متعین نه ده ،ددی وجه څخه یوه ورځ وروسته هم ياد پیدائش په ورځ چي هم کچيري وینه په مکمل شکل سره بنده سی نو دغه یوه ورځ د نفاس شمیرل کیږی ، اود مکمل وینی بندولو وروسته د هغې ښځې تر غسل کولو وروسته وهغی ته دلمانځه کولو او نورو عباداتو کولو اجازت دی او تر وینه بندولو وروسته به دڅلويښتو ورځو پوره کیدو ته انتظار نه کوی هغه بل خپل عبادات کوي ۔
لما فی الھندیۃ:
ولو ولدت من قبل سرتها بأن كان ببطنها جرح فانشقت وخرج الولد منها تكون صاحبة جرح سائل لا نفساء. هكذا في الظهيرية والتبيين إلا إذا خرج من الفرج دم عقيب خروج الولد من السرة فإنه حينئذ يكون نفاسا. هكذا في التبيين.
(ج1، ص37، دار الفكر)
فقط واللہ اعلم باالصواب
إن شاء الله چی هر ورځ به لږ لږ نشرات کو
تاسو لایک کاروې
❤❤❤❤👍👍👍👍💚💚💚
تاسو لایک کاروې
❤❤❤❤👍👍👍👍💚💚💚
{ 76 }
د #أسلام د سپيڅليو أتلانو سيرت او د هغوي د غيرت شهامت جهادونو او تقویٰ قِصِې" (76)برخه"
جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ
عبدالَّرحْمن بن ابي بکر رضي الله عنهما ته وويل زما په تا زړه خوږېږې ښائسته ځوان يي تسليم شه زه به په خپله بادشاهئ کی لويه چوکئ درکړم خپله لور به درته په نکاح کړم د هِرقَل په وړاندي به عزتمند شخص شي صليب ته به ګران شي
د مَعْمَوْدِيَهْ په پاکو اوبو به دي ولامبوم داسي به له ګناهونو پاك شي لکه ماشوم چې له موره پيدا شي مَعْمَوْدِيَهْ دوي هغه اوبو ته ويل چی ددوي په فکر د عيسي عليه السلام وينه پکي ګډه ده يعني ددوي په عقيده چي وائي عیسی علیه الشلام مونږ شهيد کړي دي او وینی یی توئی شوی په دغه اوبو کی دی ۔
بيا يي ورته وويل ګوره زه هغه نامتو پهلوان او نامتو بادشاه يم چي د رسول الله صلي الله عليه وسلم شاعر حَسَّان بن ثَابِت رضي الله عنه زما صفتونه بيان کړي زه به هرقل ته ووايم يوه لويه جائزه به هم درکړي ماچي څه درته وويل په هغې تلوار وکړه او دغه ټول نعمتونه ستا په وړاندي دي ۔
عبدالَّرحمن بن ابي بکر رضي الله عنهما ورته وخندل هغه ورته وويل د بي حَمْيَتَهْ یا بیشرمه او ذَلِيل بچيه ته ماته د يو تُوت اهميت هم نلري ستا شرابخوره لور مي نده پکار بيغيرته ته اوس ما له هدايت ګمراهئ ته بولي له اسلام مي کفر ته بیايي زه ستا پشان بي ايمانه نه يم زما په زړه کي ايمان مضبوط ځاي نيولي زه راسته او چپه لار ښه پيژنم زه له تاسي او ستاسي له چوکيو او جائزو کرکه لرم را ميدان ته شه چلونه او دوکي پريږده لاس دي خلاص چې څه کولاي شي هغه وکړه را نژدي شه چي ددغه نورو پشان دي پوزه په خاورو سپيره کړم او عربان لتا خبيث خلاص شي د ناولي صلیب عبادت کوونکيه۔
د جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ
غوصه زياته شوه هغه نيزه پورته کړه او په عبدالرَّحمن بن ابي بکر رضي الله عنهما يي سخت وار وکړو هغه ځان تري بچ کړو او په جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ
بادشاه يي ګذار وکړو نور دوي يو په بل همداسي د نيزو وارونه کول چي دواړه نور ستړي شول عبدالرَّحمن بن ابي بکر رضي الله عنهما نيزه وغورځوله توره يي لاس کي واخسته په توره يي د جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ
نيزه ووهله دهغي نيمايي يي ورماته کړه جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ هم د عاديانو مشهوره او کلکه توره وويستله دواړو يو په بل سخت وارونه وکړل جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ
په عبدالرحمن بن ابي بکر رضي الله عنهما سخته حمله وکړه دهغه ډال يي پريکړ توره یې سرته ورسيده اوږه يي ورزخمي کړه ويني تري رواني شوي عبدالرَّحمن بن ابي بکر رضي الله عنهما هم سخت وار ورکړ جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ هم زخمي شو ۔
عبدالرحمن بن ابي بکر رضي الله عنهما جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ په ځان پوي نکړ چي سخت لږيدلي ځان يي ملگرو ته ورسولو خالد بن وليد رضي الله عنه ورته راغي پوښتنه يي تري وکړه سخت خو به نه يي لګيدلي؟
هغه ورته اوږه ښکاره کړه چي زياته زخمي وه خالد بن وليد رضي الله عنه له آس ښکته شو زخم يي ورته پټۍ کړو بيا يي ورته وويل زما دي قسم وي چي ستا په بدله کي به د هِرَقَل والي لُوْقَاء درته مړ کړم بيا خالد بن وليد رضي الله عنه خپل مريه هَمَامْ ته غږ کړ راوله دغه خبيث هغه ورته لُوْقَاء حاضر کړو او خالد بن وليد رضي الله عنه سر تري پريکړ روميانو او نصرانيانو چي وليدو چي د قَنْسَرِيْن والي لُوْقَاء دهِرَقَلْ نژدي ملگري يي ووژلو نو زيات خفه شول جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ په نَصْرانِي عربانو امر وکړو چي تري راتاو شي دوي زمونږ مشر ووژلو بيدار شئ خالد بن وليد رضي الله عنه هم خپلو ملگرو ته وويل له ما څخه لري کيږئ مه او خپل مَرْيَه یا غلام هَمَامْ رضي الله عنه ته يي وويل ته عبدالرَّحمن بن ابوبکر رضي الله عنهما سره اوسه که چا ورباندي حمله کوله ساتنه يي کوه خالد بن وليد رضي الله عنه خپلو ملگرو ته وويل خپه کيږئ مه رڼا راتلونکي ده همت مه بايلئ رَبِيْعَهْ بِن عَامِر رضي الله عنه فرمايي په الله جل جلاله قسم
خالد بن وليد رضي الله عنه راته مخکي ؤو هغه په يواځي ځان هغه ټول آسونه شاته تمبول چي زمونږ په طرف به را روان وه مونږ نهو (9)کسانو لسو(10000) زرو سره په ميړانه مقابله وکړه زيات تږي شو رَافِعْ بِن عُمَيْرَه اَلطَّائِي رضي الله عنه فرمايي زه خالد بن وليد رضي الله عنه ته ورغلم ورته مي وويل زيات تږی شو تنده مو بیخی زیاته ده هغه وويل رښتيا هم ټول تږې يو خو ما يوه غلطي کړي چي خپله برکتي خولئ مي رانه هيره شوي هغه مي نده راوړي ځکه کامیابی ځنډ شوه،
د #أسلام د سپيڅليو أتلانو سيرت او د هغوي د غيرت شهامت جهادونو او تقویٰ قِصِې" (76)برخه"
جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ
عبدالَّرحْمن بن ابي بکر رضي الله عنهما ته وويل زما په تا زړه خوږېږې ښائسته ځوان يي تسليم شه زه به په خپله بادشاهئ کی لويه چوکئ درکړم خپله لور به درته په نکاح کړم د هِرقَل په وړاندي به عزتمند شخص شي صليب ته به ګران شي
د مَعْمَوْدِيَهْ په پاکو اوبو به دي ولامبوم داسي به له ګناهونو پاك شي لکه ماشوم چې له موره پيدا شي مَعْمَوْدِيَهْ دوي هغه اوبو ته ويل چی ددوي په فکر د عيسي عليه السلام وينه پکي ګډه ده يعني ددوي په عقيده چي وائي عیسی علیه الشلام مونږ شهيد کړي دي او وینی یی توئی شوی په دغه اوبو کی دی ۔
بيا يي ورته وويل ګوره زه هغه نامتو پهلوان او نامتو بادشاه يم چي د رسول الله صلي الله عليه وسلم شاعر حَسَّان بن ثَابِت رضي الله عنه زما صفتونه بيان کړي زه به هرقل ته ووايم يوه لويه جائزه به هم درکړي ماچي څه درته وويل په هغې تلوار وکړه او دغه ټول نعمتونه ستا په وړاندي دي ۔
عبدالَّرحمن بن ابي بکر رضي الله عنهما ورته وخندل هغه ورته وويل د بي حَمْيَتَهْ یا بیشرمه او ذَلِيل بچيه ته ماته د يو تُوت اهميت هم نلري ستا شرابخوره لور مي نده پکار بيغيرته ته اوس ما له هدايت ګمراهئ ته بولي له اسلام مي کفر ته بیايي زه ستا پشان بي ايمانه نه يم زما په زړه کي ايمان مضبوط ځاي نيولي زه راسته او چپه لار ښه پيژنم زه له تاسي او ستاسي له چوکيو او جائزو کرکه لرم را ميدان ته شه چلونه او دوکي پريږده لاس دي خلاص چې څه کولاي شي هغه وکړه را نژدي شه چي ددغه نورو پشان دي پوزه په خاورو سپيره کړم او عربان لتا خبيث خلاص شي د ناولي صلیب عبادت کوونکيه۔
د جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ
غوصه زياته شوه هغه نيزه پورته کړه او په عبدالرَّحمن بن ابي بکر رضي الله عنهما يي سخت وار وکړو هغه ځان تري بچ کړو او په جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ
بادشاه يي ګذار وکړو نور دوي يو په بل همداسي د نيزو وارونه کول چي دواړه نور ستړي شول عبدالرَّحمن بن ابي بکر رضي الله عنهما نيزه وغورځوله توره يي لاس کي واخسته په توره يي د جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ
نيزه ووهله دهغي نيمايي يي ورماته کړه جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ هم د عاديانو مشهوره او کلکه توره وويستله دواړو يو په بل سخت وارونه وکړل جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ
په عبدالرحمن بن ابي بکر رضي الله عنهما سخته حمله وکړه دهغه ډال يي پريکړ توره یې سرته ورسيده اوږه يي ورزخمي کړه ويني تري رواني شوي عبدالرَّحمن بن ابي بکر رضي الله عنهما هم سخت وار ورکړ جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ هم زخمي شو ۔
عبدالرحمن بن ابي بکر رضي الله عنهما جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ په ځان پوي نکړ چي سخت لږيدلي ځان يي ملگرو ته ورسولو خالد بن وليد رضي الله عنه ورته راغي پوښتنه يي تري وکړه سخت خو به نه يي لګيدلي؟
هغه ورته اوږه ښکاره کړه چي زياته زخمي وه خالد بن وليد رضي الله عنه له آس ښکته شو زخم يي ورته پټۍ کړو بيا يي ورته وويل زما دي قسم وي چي ستا په بدله کي به د هِرَقَل والي لُوْقَاء درته مړ کړم بيا خالد بن وليد رضي الله عنه خپل مريه هَمَامْ ته غږ کړ راوله دغه خبيث هغه ورته لُوْقَاء حاضر کړو او خالد بن وليد رضي الله عنه سر تري پريکړ روميانو او نصرانيانو چي وليدو چي د قَنْسَرِيْن والي لُوْقَاء دهِرَقَلْ نژدي ملگري يي ووژلو نو زيات خفه شول جِبِلَّةْ بِن اِیْهَمْ اَلْغَسَّانِیْ په نَصْرانِي عربانو امر وکړو چي تري راتاو شي دوي زمونږ مشر ووژلو بيدار شئ خالد بن وليد رضي الله عنه هم خپلو ملگرو ته وويل له ما څخه لري کيږئ مه او خپل مَرْيَه یا غلام هَمَامْ رضي الله عنه ته يي وويل ته عبدالرَّحمن بن ابوبکر رضي الله عنهما سره اوسه که چا ورباندي حمله کوله ساتنه يي کوه خالد بن وليد رضي الله عنه خپلو ملگرو ته وويل خپه کيږئ مه رڼا راتلونکي ده همت مه بايلئ رَبِيْعَهْ بِن عَامِر رضي الله عنه فرمايي په الله جل جلاله قسم
خالد بن وليد رضي الله عنه راته مخکي ؤو هغه په يواځي ځان هغه ټول آسونه شاته تمبول چي زمونږ په طرف به را روان وه مونږ نهو (9)کسانو لسو(10000) زرو سره په ميړانه مقابله وکړه زيات تږي شو رَافِعْ بِن عُمَيْرَه اَلطَّائِي رضي الله عنه فرمايي زه خالد بن وليد رضي الله عنه ته ورغلم ورته مي وويل زيات تږی شو تنده مو بیخی زیاته ده هغه وويل رښتيا هم ټول تږې يو خو ما يوه غلطي کړي چي خپله برکتي خولئ مي رانه هيره شوي هغه مي نده راوړي ځکه کامیابی ځنډ شوه،
د غازيانو آسونو په مړو شوو روميانو او عرب نصرانيانو خپي یا پښي کيښودلي مخ په وړاندي روان وه خو دوي داسي وه لکه چي دښمن يي ژوندي نيسی ځکه چي زيات ستومانه وه آسونه يي هم له خپو یا پښو پريوتي وه ددوي لاسونو هم نور کار نه کاوه چي يو هاتفي غږ وشو اي د قرآن کريم تابعدارانو تاسو وګټله کفارو وبايلله تاسو ته اِلَھِي مرسته راغله دغه آواز په کافرانو لکه تندر ولږیدو خو دښمن پوي ؤو چي مونږ نور له کاره لويدلي يو له هري خوا په مونږ حملي سختي شوي۔
د اِسْحَاقْ بِن عَبدَالله رضي الله عنه څخه روايت دي چي زه أبوعبيده بن الجراح رضي الله عنه سره په شِيْرَزْ مقام کي وم چي هغه دشپي له خپلي خيمي راووتلو او چغي يي کړي اي غازيانو ځانونه راورسوئ ھلي زرشئ ملگري مو هلاك شول دهغه په غږ ټول غازيان راويښ شول هريو ورته منډي ور وهلي پوښتنه مو تري وکړه چي ولي څه چل دي أبوعبيده بن الجراح رضي الله عنه وويل زه ويده وم چي رسول الله صلي الله عليه وسلم په زوره زوره وخوزولم راته يي وويل اي د جَراح ځويه ملگري دي سخت حالت کي دي ته ولي تري ناخبره اوغافله يي زر په خالد بن وليد رضي الله عنه پسي ولاړ شه هغه باندي دښمن شاو خوا راتاؤ شوي او محاصره دي ۔
غازيانو زر زر وسلي واخستلی او دشپي په بيړه روان شول أبوعبيده بن الجراح رضي الله عنه تر ټولو وړاندي روان ؤو چې يو تن په آس سپور د لکه برق ترټولو وړاندي شو أبوعبيده بن الجراح رضي الله عنه ملگرو ته وويل دغه کس باندي غږ وکړي آسونه ورتيز کړي هغوي ورپسي آسونه خوشي کړل خو راګير يي نکړ أبوعبيده عامر بن الجراح رضي الله عنه فکر وکړ چي کيداي شي دا يوه ملائکه وي بيا يي هم ورپسي غږ وکړ اي زړور أتله په خپل ځاي ودريږه مخکي مه ځه هغه ورته ودريده أبوعبيده عامر بن الجراح رضي الله عنه چي ونژدي شو ورته يي وکتل هغه أُمَّ تَمِيْم رضي الله عنها د خالد بن وليد رضي الله عنه ميرمن وه أبوعبيده بن الجراح رضي الله عنه ورته وويل څه شی مجبوره کړي يي چی له مونږ وړاندی روانه يي هغي ورته وويل اي زمونږ اميره کله چي تا غږ وکړو چي خالد بن وليد رضي الله عنه محاصره دي نو ماته شك پيدا شو چي هغه برکتي خولئ نوي پريښي ما هغه خولئ ولټوله تري هيره شوي وه دغه خولئ کي د رسول الله صلي الله عليه وسلم ويښتان مبارك دي خالد بن وليد رضي الله عنه سره چي دغه خولئ وي کله هم ناکام شوي ندي ۔ نوربيا: خوندوره برخه ، راسره اوسۍ شير يي کړي ترڅو مسلمانان خپل اتلان وپيژني :ليکوال"حبل الله المتين:
فتوح الشام لمحمدبن عمر بن واقد الواقدي جلد اول(167:168:169)
د اِسْحَاقْ بِن عَبدَالله رضي الله عنه څخه روايت دي چي زه أبوعبيده بن الجراح رضي الله عنه سره په شِيْرَزْ مقام کي وم چي هغه دشپي له خپلي خيمي راووتلو او چغي يي کړي اي غازيانو ځانونه راورسوئ ھلي زرشئ ملگري مو هلاك شول دهغه په غږ ټول غازيان راويښ شول هريو ورته منډي ور وهلي پوښتنه مو تري وکړه چي ولي څه چل دي أبوعبيده بن الجراح رضي الله عنه وويل زه ويده وم چي رسول الله صلي الله عليه وسلم په زوره زوره وخوزولم راته يي وويل اي د جَراح ځويه ملگري دي سخت حالت کي دي ته ولي تري ناخبره اوغافله يي زر په خالد بن وليد رضي الله عنه پسي ولاړ شه هغه باندي دښمن شاو خوا راتاؤ شوي او محاصره دي ۔
غازيانو زر زر وسلي واخستلی او دشپي په بيړه روان شول أبوعبيده بن الجراح رضي الله عنه تر ټولو وړاندي روان ؤو چې يو تن په آس سپور د لکه برق ترټولو وړاندي شو أبوعبيده بن الجراح رضي الله عنه ملگرو ته وويل دغه کس باندي غږ وکړي آسونه ورتيز کړي هغوي ورپسي آسونه خوشي کړل خو راګير يي نکړ أبوعبيده عامر بن الجراح رضي الله عنه فکر وکړ چي کيداي شي دا يوه ملائکه وي بيا يي هم ورپسي غږ وکړ اي زړور أتله په خپل ځاي ودريږه مخکي مه ځه هغه ورته ودريده أبوعبيده عامر بن الجراح رضي الله عنه چي ونژدي شو ورته يي وکتل هغه أُمَّ تَمِيْم رضي الله عنها د خالد بن وليد رضي الله عنه ميرمن وه أبوعبيده بن الجراح رضي الله عنه ورته وويل څه شی مجبوره کړي يي چی له مونږ وړاندی روانه يي هغي ورته وويل اي زمونږ اميره کله چي تا غږ وکړو چي خالد بن وليد رضي الله عنه محاصره دي نو ماته شك پيدا شو چي هغه برکتي خولئ نوي پريښي ما هغه خولئ ولټوله تري هيره شوي وه دغه خولئ کي د رسول الله صلي الله عليه وسلم ويښتان مبارك دي خالد بن وليد رضي الله عنه سره چي دغه خولئ وي کله هم ناکام شوي ندي ۔ نوربيا: خوندوره برخه ، راسره اوسۍ شير يي کړي ترڅو مسلمانان خپل اتلان وپيژني :ليکوال"حبل الله المتين:
فتوح الشام لمحمدبن عمر بن واقد الواقدي جلد اول(167:168:169)
رسول اللهﷺوفرمایل:
په دنیا کې دې میرمن خپل خاوند ته ستونزې نه جوړوي او که یې په تکلیف کړ خاوند، نو حورې ورته آواز کوی، اې مېرمنې زموږ خاوند مه ځوروه تا دې خدای قتل کړي دا زموږ خاوند له تا سره میلمه ده بیا موږ ته درڅخه راځي.
(صحيح الترمذي (1174)
په دنیا کې دې میرمن خپل خاوند ته ستونزې نه جوړوي او که یې په تکلیف کړ خاوند، نو حورې ورته آواز کوی، اې مېرمنې زموږ خاوند مه ځوروه تا دې خدای قتل کړي دا زموږ خاوند له تا سره میلمه ده بیا موږ ته درڅخه راځي.
(صحيح الترمذي (1174)
*ورځنۍ حدیث شریف*
*عن أبي هريرة رضي الله عنه قال قال: رسول الله صلى الله عليه وسلم :*
*ستأتي على الناسِ سُنونٌ خَدَّاعةٌ يُصدَّقُ فيها الكاذِبُ ويُكَذَّبُ فيها الصادِقُ ويؤتمَنُ فيها الخائِنُ ويُخَوَّنُ فيها الأمينُ ويَنطِق فيها الرُويبِضةُ قيل وما الرُّوَيبِضَةُ قال السَفِيهُ يتكلَّمُ في أمرِ العامة.*
*ترجمه :*
*رسول الله ﷺ فرمایي:*
*پر خلکو به له دوکې ډک کلونه راشي، داسې چې دروغژن به رښتینی بلل کیږي، رښتینی به دروغژن بلل کیږي، خاین به امانتدار بلل کیږي، امانتدار به خاین بلل کیږي او په دې کلونو کې به "الرویبضة" خبرې کوي، چا ورته وویل "الرویبضة" څه مطلب؟ هغه ورته وفرمایل:* *رویبضۀ هغه کم عقل دی چې د عامو خلکو په چارو کې غږیږي.*
*عن أبي هريرة رضي الله عنه قال قال: رسول الله صلى الله عليه وسلم :*
*ستأتي على الناسِ سُنونٌ خَدَّاعةٌ يُصدَّقُ فيها الكاذِبُ ويُكَذَّبُ فيها الصادِقُ ويؤتمَنُ فيها الخائِنُ ويُخَوَّنُ فيها الأمينُ ويَنطِق فيها الرُويبِضةُ قيل وما الرُّوَيبِضَةُ قال السَفِيهُ يتكلَّمُ في أمرِ العامة.*
*ترجمه :*
*رسول الله ﷺ فرمایي:*
*پر خلکو به له دوکې ډک کلونه راشي، داسې چې دروغژن به رښتینی بلل کیږي، رښتینی به دروغژن بلل کیږي، خاین به امانتدار بلل کیږي، امانتدار به خاین بلل کیږي او په دې کلونو کې به "الرویبضة" خبرې کوي، چا ورته وویل "الرویبضة" څه مطلب؟ هغه ورته وفرمایل:* *رویبضۀ هغه کم عقل دی چې د عامو خلکو په چارو کې غږیږي.*
دخورک او څښاک پرشیانو باندي پوه کل
سوال:
دخوراک اوڅښاک پر شیانو باندي پوه کل جائز دي که یا ؟
جواب:
دحضرت عبد اللہ بن عباس رضی اللہ عنہ څخه روایت دی چی رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم دخوراک او څښاک پر شیانو باندي د پوه کلو څخه منع فرمایلي ده ، دمذکورہ حدیث په وجہ سره فقهاء ِ کرامو دخوراک څښاک پر شیانو باندي پوه کل مکروہ لیکلي دي، امام ابو یوسف رحمہ اللہ فرمایلي دي چي مطلقاً پوه کل ممنوع نه دی، بلکہ په دغه اندازه سره پوه چي دهغه څخه "اُف" یا دهغه پررکم یو آواز پیدا سي، داسی پوه کل ممنوع دي ۔
شراحِ حدیث ددي علت دا بیان فرمایلي دي چي ممکن دی چي د پوه کلو په وجہ سره دناړو څاڅکي یا ذرات په خوراک کی ولاړ نسی ، چی دهغه په وجہ سره ديو بل شخص خوراک والا ددغه څخه کراهت بد راځي، ددغه وجه څخه بعض شراح لیکلي دي چي دا حکم دهغه شخص لپاره دي چي هغه دبل چاسره یو ځاي خوراک کوي ، چنانچہ کچيري یو شخص په جلا لوښي کښي يوازي خوراک خوري نو دهغه لپاره پوه کل منع نه دی .
داغه رکم کچيري دخوراک او څښاک په يوشي کي دم کول مقصود وه او د دم کولو په غرض سره په هغه کي پوه کل وکړي نو دغه هم نه دي ممنوع .
مسند أحمد ت شاكر (3/ 251):
"عن ابن عباس قال: نهى رسول الله صلى الله عليه وسلم عن النفخ في الطعام والشراب."
عمدة القاري شرح صحيح البخاري (21/ 200):
"وقال الملهب: التنفس إنما نهى عنه كما نهى عن النفخ في الطعام والشراب والله أعلم من أجل أنه لا بد أن يقع فيه شيء من ريقه فيعافه الطاعم له ويستقذر أكله فنهى لذلك لئلا يفسد على من يريد تناوله، وهذا إذا أكل أو شرب مع غيره، وإذا كان وحده أو مع من يعلم أنه لا يستقذر شيئا منه فلا بأس بالتنفس في الإناء."
البحر المحيط الثجاج في شرح صحيح الإمام مسلم بن الحجاج (34/ 176):
"وقال الحافظ: و الأولى تعميم المنع؛ لأنه لايؤمَن مع ذلك أن تَفْضلفضلة، أو يحصل التقذر من الإناء، أو نحو ذلك."
النتف في الفتاوى (1/ 245):
"وأما الكراهية فأولها النفخ في الطعام."
الموسوعة الفقهية الكويتية (41/ 24):
"ويرى أبو يوسف من الحنفية : أنه لايكره النفخ في الطعام إلا ما له صوت مثل أف وهو تفسير النهي."
الدر المختار وحاشية ابن عابدين (رد المحتار) (6/ 340):
"وعن الثاني أنه لايكره النفخ في الطعام إلا بما له صوت نحو أف وهو محمل النهي."
فقط واللہ اعلم باالصواب
سوال:
دخوراک اوڅښاک پر شیانو باندي پوه کل جائز دي که یا ؟
جواب:
دحضرت عبد اللہ بن عباس رضی اللہ عنہ څخه روایت دی چی رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم دخوراک او څښاک پر شیانو باندي د پوه کلو څخه منع فرمایلي ده ، دمذکورہ حدیث په وجہ سره فقهاء ِ کرامو دخوراک څښاک پر شیانو باندي پوه کل مکروہ لیکلي دي، امام ابو یوسف رحمہ اللہ فرمایلي دي چي مطلقاً پوه کل ممنوع نه دی، بلکہ په دغه اندازه سره پوه چي دهغه څخه "اُف" یا دهغه پررکم یو آواز پیدا سي، داسی پوه کل ممنوع دي ۔
شراحِ حدیث ددي علت دا بیان فرمایلي دي چي ممکن دی چي د پوه کلو په وجہ سره دناړو څاڅکي یا ذرات په خوراک کی ولاړ نسی ، چی دهغه په وجہ سره ديو بل شخص خوراک والا ددغه څخه کراهت بد راځي، ددغه وجه څخه بعض شراح لیکلي دي چي دا حکم دهغه شخص لپاره دي چي هغه دبل چاسره یو ځاي خوراک کوي ، چنانچہ کچيري یو شخص په جلا لوښي کښي يوازي خوراک خوري نو دهغه لپاره پوه کل منع نه دی .
داغه رکم کچيري دخوراک او څښاک په يوشي کي دم کول مقصود وه او د دم کولو په غرض سره په هغه کي پوه کل وکړي نو دغه هم نه دي ممنوع .
مسند أحمد ت شاكر (3/ 251):
"عن ابن عباس قال: نهى رسول الله صلى الله عليه وسلم عن النفخ في الطعام والشراب."
عمدة القاري شرح صحيح البخاري (21/ 200):
"وقال الملهب: التنفس إنما نهى عنه كما نهى عن النفخ في الطعام والشراب والله أعلم من أجل أنه لا بد أن يقع فيه شيء من ريقه فيعافه الطاعم له ويستقذر أكله فنهى لذلك لئلا يفسد على من يريد تناوله، وهذا إذا أكل أو شرب مع غيره، وإذا كان وحده أو مع من يعلم أنه لا يستقذر شيئا منه فلا بأس بالتنفس في الإناء."
البحر المحيط الثجاج في شرح صحيح الإمام مسلم بن الحجاج (34/ 176):
"وقال الحافظ: و الأولى تعميم المنع؛ لأنه لايؤمَن مع ذلك أن تَفْضلفضلة، أو يحصل التقذر من الإناء، أو نحو ذلك."
النتف في الفتاوى (1/ 245):
"وأما الكراهية فأولها النفخ في الطعام."
الموسوعة الفقهية الكويتية (41/ 24):
"ويرى أبو يوسف من الحنفية : أنه لايكره النفخ في الطعام إلا ما له صوت مثل أف وهو تفسير النهي."
الدر المختار وحاشية ابن عابدين (رد المحتار) (6/ 340):
"وعن الثاني أنه لايكره النفخ في الطعام إلا بما له صوت نحو أف وهو محمل النهي."
فقط واللہ اعلم باالصواب
*🖋️رسول الله ﷺ فرمایلي دي:*📖
*کله چې یو سړی همیشه رښتیا وایې او رښتیا (صداقت، رښتنولي) اختیاروي نو هغه د الله ﷻ په نزد صدیق لیکل کیږې، صداقت تر نبوت وروسته لوړه درجه* ده...!
*🍁(رواه مسلم 363)*🍁
*کله چې یو سړی همیشه رښتیا وایې او رښتیا (صداقت، رښتنولي) اختیاروي نو هغه د الله ﷻ په نزد صدیق لیکل کیږې، صداقت تر نبوت وروسته لوړه درجه* ده...!
*🍁(رواه مسلم 363)*🍁
*امام قرطبي رحمه الله فرمایي:*
*هر کله چی دې مغرور انسان ولید، پر دې پوه شه، چې یا ډېر کم او یا بېخي لمونځ نه کوي، ځکه چی په ډېرو سجدو سره تکبر ورکېږي.*
*نو هغه خلک چې په پوره توګه او اخلاص سره د لوی ذات (الله تعالی) په وړاندې سر په سجده ږدي، هېڅکله غرور او کبر نه کوي.*
*هر کله چی دې مغرور انسان ولید، پر دې پوه شه، چې یا ډېر کم او یا بېخي لمونځ نه کوي، ځکه چی په ډېرو سجدو سره تکبر ورکېږي.*
*نو هغه خلک چې په پوره توګه او اخلاص سره د لوی ذات (الله تعالی) په وړاندې سر په سجده ږدي، هېڅکله غرور او کبر نه کوي.*
هغه ګناهونه چې سبا د دوزخ په اور مينځل ڪيږي ، راځئ چې نن ېې د اودس په اوبو ومينځو🥲.
🤲🏻🥺☝️🏻
🤲🏻🥺☝️🏻