خبری که این روزها سرو صدا زیادی بپا کرده #فراخوان #سازمان_زیبا_سازی شهر #تهران برای مشارکت #هنرمندان در زیباسازی متراژ نسبتا زیادی از دیوارهای شهر تهران به مناسبت شروع سال جدید است! خبری که عده ای آن را یک فرصت برای نشان دادن #هنر خودشان و عده ای آن را یک #خیانت بزرگ به #هنر_خیابانی می دانند!
اما واقعا چه اتفاقی افتاده است؟ آیا یک فاجعه بزرگ رخ داده است؟ آیا فضا برای #گرافیتی نویس های تهران تنگ تر شده است؟ آیا این #نقاشی ها به اسم هنر گرافیتی بر دیوار نقش بسته است؟ آیا این یک اتفاق عجیب است که در هیچ جای دنیا انجام نشده است؟
ابتدا لازم به ذکر است که مشابه این فراخوانها در اکثر کشورهای دنیا انجام می شود و معمولا در شهرهایی که هنرگرافیتی در انجا پررنگترتر است فراخوان های بیشتری نیز صورت می گیرد!
ما اگر به نیمه ی پر لیوان نگاه کنیم می توانیم بگوییم که #شهرداری تهران حداقل یک گام رو به جلو برداشته است و حال برای احترام گذاشتن به هنرمندانی که خیلی پیش تر به آنها بی احترامی کرده، می خواهد معامله ای با ایشان برسر بخشی از دیوارها داشته باشد! اما نکته منفی این قضیه و شاید تفاوت این فراخوان با فراخوان های مشابه در دیگر کشورها، "نظارت بر محتوای آثار" و #سانسوری شدید توسط مسئولان مربوطه می باشد که چندان با روحیه هنرمندان گرافیتی سازگار نیست. در نتیجه طبیعی است که هنرمندان گرافیتی از این طرح استقبال نمی کنند زیرا اکثر گرافیتی #آرتیست ها نقاشی سفارشی و اصطلاحا "با اجازه" را مقایر با ارزشها و روح گرافیتی می دانند. این هنرمندان بر این باورند که گرافیتی باید بدون نظارت اسباب قدرت کشیده بشود و صرفا زاییده ی افکار و تخیل هنرمند باشد و اگر قرار باشد با نظارت،سانسور و دخالت مسئولان کشیده شود خروجی آن یک نقاشی پوچ و بی محتوا خواهد بود نه یک اثر گرافیتی! از طرفی دیگر هنرمندان خیابانی این دیوارها را سهم خود می دانند پس طبیعی است که می بینیم برخی از ایشان با خلق آثاری روی این نقاشی های سفارشی و یا در مکان های در نظر گرفته شده برای این فراخوان به نوعی به این حرکت اعتراض کرده اند. شهرداری نیز یک پیغام را از این واکنش ها دریافت خواهد کرد که حداقل برای کنار آمدن با گرافیتی این فراخوان هیچ فایده ای ندارد! البته هنرمندانی از این فراخوان استقبال کرده اند که از جامعه گرافیتی #ایران نیستند.
هرچند که برخی از این نقاشی های سفارشی(نه همه آنها) یا از نظر کیفی در سطح بالایی نیستند و یا به تقلید از آثاری که قبلا خلق شده اجرا شده اند، اما اگر خوشبینانه به این اقدام نگاه کنیم و آن را یک انعطاف پذیری و یک گام رو به جلو از جانب شهرداری بدانیم، شاید گام های بعدی قرار دادن فضاهایی بدون کنترل برای گرافیتی نویس ها باشد. شاید بجای پاک کردن سریع آثار، روزی مسولان شهری به این شعور رسیدند که می شود بجای قلدوری و این که عجولانه همه چیز را پاک کنند از برخی اثار گرافیتی که مردم واکنش های مثبت به آنها نشان می دهند و در کانون توجه قرار می گیرد مراقبت کند تا از دیوار پاک نشود! شاید در حال حاضر از نظرتان این اتفاق شدنی نباشد اما خیلی از کشور ها به این سمت حرکت کرده اند و دیر یا زود #شهرداری_تهران نیز چاره ای جز این نخواهد داشت!
پی نوشت: همان طور که گفته شد برخی از هنرمندان گرافیتی با نقاشی "با اجازه و سفارشی" مخالف هستند و آن را نوعی خیانت به هنرگرافیتی می دانند و هرگز حاضر نیستند نقاشی سفارشی انجام بدهند این هنرمندان چشمشان را بر روی همه پیشنهاد های مالی بسته اندو بر آرمان هایشان پایبند مانده اند. برخی هم معتقد هستند که درست است گرافیتی واقعی باید بدون اجازه انجام شود اما هنرمند گرافیتی نیز باید بتواند هزینه های کارش را تامین کند پس گاهی می تواند با مشارکت در پروژه های نقاشی سفارشی، هزینه های روزمره اش را تامین کند. این دو دسته ، عقیده و تفکرشان قابل درک و قابل احترام است!
دراین اعتراضات انجام شده به این رخ داد شايد غير منتظرترين اعتراض از جانب هنرمندي بود كه خود در رفتن استنسیل آرت به سمت #گالری ها بی تاثیر نبود و حالا شرکت دراین فراخوان را مخالف گرافیتی و نوعي تن فروشي مي داند.
البته مسلما #اعتراض کردن به این فراخوان از مشارکت در ان بیشتر مورد توجه قرار می گیرد.
@graffitiiranmagazine
#admin_ahmadreza
اما واقعا چه اتفاقی افتاده است؟ آیا یک فاجعه بزرگ رخ داده است؟ آیا فضا برای #گرافیتی نویس های تهران تنگ تر شده است؟ آیا این #نقاشی ها به اسم هنر گرافیتی بر دیوار نقش بسته است؟ آیا این یک اتفاق عجیب است که در هیچ جای دنیا انجام نشده است؟
ابتدا لازم به ذکر است که مشابه این فراخوانها در اکثر کشورهای دنیا انجام می شود و معمولا در شهرهایی که هنرگرافیتی در انجا پررنگترتر است فراخوان های بیشتری نیز صورت می گیرد!
ما اگر به نیمه ی پر لیوان نگاه کنیم می توانیم بگوییم که #شهرداری تهران حداقل یک گام رو به جلو برداشته است و حال برای احترام گذاشتن به هنرمندانی که خیلی پیش تر به آنها بی احترامی کرده، می خواهد معامله ای با ایشان برسر بخشی از دیوارها داشته باشد! اما نکته منفی این قضیه و شاید تفاوت این فراخوان با فراخوان های مشابه در دیگر کشورها، "نظارت بر محتوای آثار" و #سانسوری شدید توسط مسئولان مربوطه می باشد که چندان با روحیه هنرمندان گرافیتی سازگار نیست. در نتیجه طبیعی است که هنرمندان گرافیتی از این طرح استقبال نمی کنند زیرا اکثر گرافیتی #آرتیست ها نقاشی سفارشی و اصطلاحا "با اجازه" را مقایر با ارزشها و روح گرافیتی می دانند. این هنرمندان بر این باورند که گرافیتی باید بدون نظارت اسباب قدرت کشیده بشود و صرفا زاییده ی افکار و تخیل هنرمند باشد و اگر قرار باشد با نظارت،سانسور و دخالت مسئولان کشیده شود خروجی آن یک نقاشی پوچ و بی محتوا خواهد بود نه یک اثر گرافیتی! از طرفی دیگر هنرمندان خیابانی این دیوارها را سهم خود می دانند پس طبیعی است که می بینیم برخی از ایشان با خلق آثاری روی این نقاشی های سفارشی و یا در مکان های در نظر گرفته شده برای این فراخوان به نوعی به این حرکت اعتراض کرده اند. شهرداری نیز یک پیغام را از این واکنش ها دریافت خواهد کرد که حداقل برای کنار آمدن با گرافیتی این فراخوان هیچ فایده ای ندارد! البته هنرمندانی از این فراخوان استقبال کرده اند که از جامعه گرافیتی #ایران نیستند.
هرچند که برخی از این نقاشی های سفارشی(نه همه آنها) یا از نظر کیفی در سطح بالایی نیستند و یا به تقلید از آثاری که قبلا خلق شده اجرا شده اند، اما اگر خوشبینانه به این اقدام نگاه کنیم و آن را یک انعطاف پذیری و یک گام رو به جلو از جانب شهرداری بدانیم، شاید گام های بعدی قرار دادن فضاهایی بدون کنترل برای گرافیتی نویس ها باشد. شاید بجای پاک کردن سریع آثار، روزی مسولان شهری به این شعور رسیدند که می شود بجای قلدوری و این که عجولانه همه چیز را پاک کنند از برخی اثار گرافیتی که مردم واکنش های مثبت به آنها نشان می دهند و در کانون توجه قرار می گیرد مراقبت کند تا از دیوار پاک نشود! شاید در حال حاضر از نظرتان این اتفاق شدنی نباشد اما خیلی از کشور ها به این سمت حرکت کرده اند و دیر یا زود #شهرداری_تهران نیز چاره ای جز این نخواهد داشت!
پی نوشت: همان طور که گفته شد برخی از هنرمندان گرافیتی با نقاشی "با اجازه و سفارشی" مخالف هستند و آن را نوعی خیانت به هنرگرافیتی می دانند و هرگز حاضر نیستند نقاشی سفارشی انجام بدهند این هنرمندان چشمشان را بر روی همه پیشنهاد های مالی بسته اندو بر آرمان هایشان پایبند مانده اند. برخی هم معتقد هستند که درست است گرافیتی واقعی باید بدون اجازه انجام شود اما هنرمند گرافیتی نیز باید بتواند هزینه های کارش را تامین کند پس گاهی می تواند با مشارکت در پروژه های نقاشی سفارشی، هزینه های روزمره اش را تامین کند. این دو دسته ، عقیده و تفکرشان قابل درک و قابل احترام است!
دراین اعتراضات انجام شده به این رخ داد شايد غير منتظرترين اعتراض از جانب هنرمندي بود كه خود در رفتن استنسیل آرت به سمت #گالری ها بی تاثیر نبود و حالا شرکت دراین فراخوان را مخالف گرافیتی و نوعي تن فروشي مي داند.
البته مسلما #اعتراض کردن به این فراخوان از مشارکت در ان بیشتر مورد توجه قرار می گیرد.
@graffitiiranmagazine
#admin_ahmadreza