📖 ПОЁНДОЗ

Тўйхона. Ҳамма келин-куёвни кутаяпти. Уларнинг пойига узундан-узун оқ матодан пояндоз тўшалган, йўлаклари гуллар ва шарлар билан безатилган. Ниҳоят келин-куёв келди. Ота ўғлининг бўй-бастини кўриб, хурсандлигидан ҳайратда қолди. Сўнг олдига пешвоз чиқди. Ҳалиги «махсус» йўлак - пояндозга оёқ босганида бирданига орқасидан кимдир баланд овозда бақирди:
- Отахон, пояндозни босманг, четга ўтинг, келин-куёвлар учун ёйилган пояндозни расво қилаяпсиз-ку...
Бу сиз учун эмас... 

Ота бу кутилмаган гапдан сесканиб кетди...

...Ўша воқеадан сўнг ўзимнинг, ўғлимнинг, қизимнинг тўйи бўлса, албатта, пояндоз тўшаб, унга аввал ота-онам қадам ранжида қилишини ният қилдим. Аслида, боласи учун меҳрини пояндоз қилган ота-оналарга боримизни пояндоз қилсак ҳам кам...


-Ҳикоя ва ҳаётий воқеалар

@Gozal_diydor

Айбдор...

(ярми ҳазил, ярми чин)

—Вой, бу тарвуз нега кўчада қолди, музлаткичга жойласангиз бўлмасмиди, келин, увол-а, увол! Қайнонаси жаврай-жаврай молга тўғраётган тарвузни кеча ярим кечаси аллақаёқларда дайдиб келган қайниси чала еб, ташлаб кетганди. Албатта, келин айбдор бўлади-да, кечаси билан ухламай, ким нима еса орқасидан йиғиштириб юрмаганидан кейин.

—Бу нимага йўталяпти? Битта болани эплолмайсан. Қарамагансан. Вирус дейсан-ми? Чанглар вақтида артилмагандан кейин вирус юқтиради-да! Ҳаммасига сан айбдорсан. Бола касал бўлса, даволатиш керак эмас, айбдорни аниқлаш керак! Айбдор эса, аниқ. Келин! Боласига   яхши қарамаган. Энди зудлик билан ота-онасининг уйига жўнатиш керак. Даволатиб беришсин, қизлари касал қилганидан кейин!

—Келинойи, манти қилиб беринг, жўвалаб. Фақат бу сафар тузлари жойида бўлсин. Ўтган сафар олиб борган овқатимни ҳеч ким емади, бориб бошқа овқат қилдим. Қайнисинглиси тўғри айтяпди. Яхши иш бўлмабди, у бечорада нима айб, келинойиси яхши овқат қилмаган бўлса. Айбдор келин, у раҳматга эмас, мана шундай маломатга, таҳқирга лойиқ.

—Битирган ўқувчиларингизнинг ўттиз фоизи ҳам ўқишга кирмабди! Уларга тўғри йўл кўрсатмагансиз! Мана, сизнинг айбингиз деб мактаб "қизил" га тушди. Албатта,  у айбдор. Ҳамма фандан ўзи дарс бермаса ҳам ўттизта ўқувчини дарсида ўтириши, уйига бориб дарс қилдириши керак эди! Яхши бўлди, айбдор топила қолди.

У маҳалласига кираверишда тўпланиб туриб ниманидир зўр бериб муҳокама қилаётган қўшни аёлоарга кўзи тушди. Бирор кор-ҳол бўлганга ўхшайди, "Ҳойнаҳой нима бўлса ҳам мени айбдор қилишмасин! Салом ҳам бермай тез ўтиб кетиши керак!"

—Бу келин нимага салом бермай ўтиб кетди. Шу бир нарсани билади-ёв. Ҳой,  келииин...

Феруза Салходжаева

T.me/Gozal_diydor

🕊    ✨🌹АССАЛОМУ АЛАЙКУМ🌹✨

☀️Бугунги сешанба кунимиз ҳайрли бўлсин.!

🕊☘Бошланган кунингиз омадли, қувончли, сермазмун ва шод хуррамликда ўтсин!!

🕊☘Яна бир тонг саломат уйғотиб, ибодатлар қилишга, савобли амаллар қилишга ва ўз юмушларимизни бажаришга қодир қилиб қўйган Аллоҳга шукроналар бўлсин..

АЛҲАМДУЛИЛЛАҲ!!!

🕊☘Ҳаёт гулшанингиздан бахт-омад, аҳли хонадонингиздан файзу-барокатлар аримасин..!!

🕊☘Кексаларимизга,  фарзандларимизга ва барча-барчамизга Яратган Эгам ёмонлардан паноҳ, яхшиларга ҳамроҳ қилсин..!!

🕊☘Рўзғорингизга барака, тани жонингизга соғлик, дардмандларни шифосини берсин, ҳар бир бандани мушкулини осон қилсин..!!

🕊☘Фарзандларимиз ўйнаб-кулсин, кексаларга роҳат, бойларга инсоф, фақирларга сабр, ота-оналарга узоқ умр берсин..!!

🕊☘Иймонимиз, виждонимиз, сабримиз, яхшилигимиз, меҳр-оқибатимиз бардавом бўлсин илоҳим..!!

Аллоҳ барчангизни Ўз ҳимояси ва паноҳида асрасин Азизлар..!!!
👇👇

@Gozal_diydor

БАХТ...

Бахт қасрига хуш келибсиз.
Бахт нелигин биласизми?
Юрганингиз, турганингиз
Бу бахтлигин биласизми?

Юрагингиз уриши,
Қалбингиз ҳис қилиши
Гўдагингиз йиғиси
Фарзандингиз кулгуси.
Ҳаммаси бахт биласизми?

Осмондаги ойлар ҳам,
Ердаги чиройлар ҳам
Булбулларнинг сайраши
Булоқларнинг қайнаши.
Бу бахтлигин биласизми?

Бахтсизман деб ранжиманг,
Ожизман деб ранжиманг
Сиз бахтлисиз Азизим.
Сиз азизсиз Азизам.

Бойлик бахт деб аталмайди
Тахт хам бахт деб аталмайди.
Ёрингизни севгиси
Ширин сўз - у меҳриси
Бу хаммаси бахт бўлар!

Фарзандингиз меҳрини
Эркаланиш сеҳрини
Ҳис қилсангиз бахт бўлар!
Бир хақиқат айтаман,
Олий бахтни айтаман
Аллоҳимнинг ризоси
Энг олий бахт биламан.

@Gozal_diydor

​​​​Жуда чуқур маъноли ҳикоя…

Врач-жарроҳга қўнғироқ бўлибди:
– Ҳа, эшитаман. – Илтимос, тезроқ етиб келинг, бу ерда бир йигит ўлим ҳолатида, тез операция қилиш керак! – Мана боряпман! Ва тезда машинага ўтириб, касалхонага шошилибди. Касал йигитнинг отаси унга таъна билан: – Нега кечикиб келяпсиз? Ўғлим ўлим ҳолатида! Агар бу сизнинг ўғлингиз бўлганда, сиз ҳам шундай қилармидингиз? Жарроҳ енгил табассум билан деди: – Мен эшитган заҳотиёқ, югуриб келяпман. Ва шуни унутмангки, бари Аллоҳ иродасига боғлиқ! Врач операцияга кириб кетибди. Операция оғир ва узоқ давом этди. Кейин у чиқибди ва ҳеч нарса демасдан, касалнинг отаси ёнидан ўтиб тезда кетибди. Ундан кейин врач ёрдамчиси чиқибди ва отаси ёнига келиб дебди: – Ўғлингиз яшайди. У аввалига қувонди, аммо кейин унинг юзидаги табассум йўқолди ва деди: – Бу врач қандай ёмон одам… Чиқди ва ҳатто ҳеч қандай хайрли хабар айтмади.
Унинг ўғли бугун эрталаб авиаҳалокатга учради ва воқеа жойида вафот қилди. Сиз қўнғироқ қилган вақтингизда, у ўғли дафн маросимида эди, эшитган заҳоти барини ташлаб етиб келди. У – ажойиб инсон. У сизнинг ўғлингизга ёрдам бериш учун ўз ўғли дафн маросимини ташлаб келди…

@Gozal_diydor

ГУЛСАФСАР..

(((ўйнашга ишониб.....сиз колди...)))))))

-Нима? Ўша Салим сариққа тегаманми? Ҳеч қачон!
Ота-онасининг эрка қизи бўлган Гулсафсар онаси Гулширинга жеркиб гапираётганди. Бўйи ўртачадан узунроқ, қошу-кўзи қопқора, узун сочлари белидан пастга тушган бу қиз онасидан уни эрга беришмоқчилигини эшитиб қаттиқ жаҳли чиқаётганди.
-Ундан бир оғиз сўрамасдан хўп дейишмоқчия индамаса!
-Агар ўшанга берсангиз ўзимни осаман-деди у онасига ҳамон бақириб
-Шу пайтгача индамай юргандим. Энди эшитиб қўйинг- Мен синфдошим Жасурни севаман! Тегсам фақат ўшанга тегаман!
-Э уларнинг қони тоза эмас қизим! Бувиси суюқ бўлган, ўша Жасуринг ҳали қирқтасига югуриб сени куйдиради!
-Қайси замонда яшаяпсиз?! Жа қўйиб қўярканманда! Ҳозирдан бўйнига қўяман-Агар хиёнат қилса ундан дарҳол воз кечаман!
-Гулсафсар, ҳаёт ўйин эмас! У эркак, сен бўлмасанг бошқасини топади.Ўзинга қийин бўлади қизим. Салим эса қўйдек ювош, нима десанг гапингдан чиқмайди. Отаси Шомирзадан қиёс-хотини Нурбуви ўтир деса ўтиради-тур деса туради. Ҳалиям ўша Салимга хўп дегин қизим!
-Ҳеч қачон! Мен гапимни айтдим!
....
-Қаёқларда юрибсиз шу пайтгача?!
Гулсафсар мева сабзавот бозорида олиб сотарлик қиладиган эри Жасурни тергай бошлади. Ўрта бўйли, ўзи тўлачадан келган, доимо кулимсираб турадиган Жасур эски жигулисида савдога қатнаса ҳамки ўзини нексия минадиганлардан ҳам устундек тутади. Жуда мақтанчоқ, шу билан бирга ўта аёлларга ўч. Қишлоқдаги тўйларга келадиган отарчиларнинг барча ўйинчилари унинг таниши бўлиб чиқади.
Гулсафсар унинг ортидан текширгани текширган, ҳатто бир неча марта калтак ҳам еди. Барибир тергашини қўймайди. Уч ўғилни туғиб тили узун бўлгани учун эрига:
-Ҳей, ўша бузуқилардан менинг қаерим кам?! Ёки улар бола туғиб бериб қўйибдими?-деб чинқиради.
Жасур бир марта кулиб енгса бир марта уриб енгади. Ҳозир мана яна хотини чинқиргач у қовоғини ўйди. Бироқ, Гулсафсар парво ҳам қилмасдан гапида давом этди.
-Бозор пешинда тугайдику!? Қоронғу тушаётганда зўрға қайтяпсиз! Қайси ўйнашингиз билан эдингиз?
-Мен бозор тугагач юкка бордим! Чарчаб келганимда асабимни бузма!
Э сизни асабингиз бору-бизда йўқми? Болаларингизга қараб ўтирибман! Сиз йиртиқ калишлар билан базму-жамшидда юрганингизда! Бировники тиллода а?! Ётиб олиб ялайсиз!...
Жасур хотинининг охирги гапидан сўнг бирдан қутуриб кетди. У Гулсафсарни аямасдан тепкилай бошлади.
-Қўлинг сингур-деб чинқираркан Гулсафсар ҳар доим жанжал бошланса югуриб келиб ажратадиган қайнанасига умид қилди. Бироқ,бу сафар қайнана эшитмадими ёки атайин эшитмасликка олдими негадир уйдан чиқмади.
Ажратадиган одам бўлмагач Жасур хотинини ҳушидан кетиб қолгунича тепкилади.
Ниҳоят у тинчлангач хотинининг беҳушлигини пайқаб югуриб бордида бир челак совуқ сув олиб келиб унинг юзига сепди.
Бир қалқиб кўзини очган Гулсафсар яна анча чўзилиб ётди. Бир соат ўтгач эса уйга кириб каттаси 9,иккинчиси 7 ва учинчиси 5 ёшли ўғилларини еталаб чиқди. Қоронғу бўлишига қарамай онасиникига аразлаб жўнади.
.....
Орадан бир йил ўтди. Энди Гулсафсар эри билан бозорга бирга қатнай бошлаганди.Қараса бу жуда яхши экан. Биров кечқурун келиб-мен ишдан чарчаб келдим деб тўнғилламайди. Қолаверса эри эртадан кечгача кўзининг олдида.
Бироқ, бу назорат Жасурнинг жонига текканди. У аслида жуда ҳақини едириб қўяётгани ҳам йўқ. Қишлоқда тўй бўлган кунлари бозорга чиқмайди. Хизматда бўлади!
Мана бугун ҳам тўйдаги шу Хизматдан сўнг отарчиларнинг юкларини элтишиб қўйиб қайтгач уйига ширакайф қайтганди, уни қўлини белига тираб турган Гулсафсар қарши олди.
-Ювиндингизми ё ҳаром-ҳариш келяпсизми?!-деди у бирдан эрига тик боқиб.
-Яна ўйинчини уйига элтиб қўйибсизда!
Ароқнинг кучи билан ҳозир ҳар доимгидан ҳам шер бўлган Жасур бу гапни эшитгач Гулсафсарнинг икки кўкраги ўртасига шунақанги қаттиқ муштладики аёл жойидан орқага қалқиб кетди. Кейин бирдан ўзини ташлаб юборди. У ҳушидан кетиб қолганди. Жасур эса уни ҳийла қиляпти деб яна беш олтита тепкилади.
Бу сафар ҳар тугул онаси югуриб келдида уни ажратиб олди. Кейин келинини турткилади.
Аммо, Гулсафсарнинг нафас олаётгани ҳам сезилмасди. Қўрқиб кетган аёл ўғлини қарғаб дарҳол тез ёрдамга телефон қилди.
Кейин шифо

корлар етиб келгунича Гулсафсарни уйга киргизиб каравотга ётқизиб қўйишди.
Тез ёрдамдагилар Гулсафсарни текшириб зудлик билан шифохонага олиб кетишди.
Унда микроинфаркт бўлганди.
Шифохонада бирой даволанган Гулсафсар уйига қайтгач Жасур билан гаплашмай қўйди. У қанча кечирим сўраб ялинмасин бирон оғиз жавоб қайтармайди.
Шу алфозда яна икки ой ўтди. Охири Жасур чидолмади.
-Ҳей менга қара-деди у зарда билан-Бугун ё мен билан ётасан! Ёки ҳозир бориб битта аёлни олиб келаманда каравотингда олиб ётаман!
-Билганингни қил!-деди Гулсафсар-Сен эркакку! Менга ҳисоб беришинг шартмас!
-Шунақами ҳали?
Жасур хотинини уриш учун қўлини кўтарди.Гулсафсар -ўлдирсманг ўлдир дегандек тикилиб турганди,у уролмади. Чунки шифокор Гулсафсарнинг соғлиги ҳали тикланмагани ҳақида айтиб огоҳлантириб қўйганди. Бироқ, у дарҳол машинасини қўшдида қаёққадир кетди. Орадан бир соат ўтмасдан бир юзларига бўёқ роса чапланган,оёқлари чалкашаётганидан мастлиги сезилиб турган ёши ўттизлардаги чиройли аёлни олиб келди.
Сўнг у аёлни тўғри ётоғига етаклаб борди. ўрнида чўзилиб ётган Гулсафсар эри ва бегона аёл ечина бошлагач ўрнидан сакраб турдида, хонадан чиқди.Қўшни хонага ўтиб кийиндида болаларини еталаб онасиникига жўнади.
Эртаси кундан бошлаб Жасур яна бир ой ялинди
-Ўша куни маст эдим, кечир-деб.
Гулсафсар, жавоб қайтармасди.Ниҳоят бир куни азонда у уйдан шарт чиқдида тўғри аэропортга борди. Билетни олдию, ўша куниёқ Москвага учиб кетди. Уни қаёққа кетганини ҳеч ким билмагани боис аввалига роса қидиришди. Сўнг милицияга хабар беришди...

-Қаёққа йўқолади а? Сен ўзинг ўлдириб бирон ерга тиққансан!
топасан муттаҳам қизимни! Мен сени шундай қўйиб қўймайман!
Гулсафсарнинг онаси Жасурни ёқасидан олиб силкиларкан куёв нима деб жавоб қилишини билмасди.
-Ўлдирмадим!-деб бақирди у охири-Нега менга ишонмайсиз? Ана милицияга борамиз!
-Ҳозир сени ўзим сени милицияга олиб бораман-дерди Гулширин чинқириб-Сен итдан тарқаган ҳароми,қизимни неча марталаб ўлар аҳволга солиб ургандинг а? Ҳаммасини милицияга айтаман!
-Қўйвор уни-деди шу пайт кўчадан куёвиникига кириб келган эри Хамдам.
-У билмайди. Қизинг москвага учиб кетган экан.Милиция билан бориб аэропортдан текшириб аниқладим.
-Нима?!-деди бирдан бўшашган Гулширин эрига ўгирилиб-Қачон кетган? Нега кетади? Нимага шу пайтгача дом дарак йўқ?
-Билмасам!-деди эри унга зарда билан-Ўзи телефон қилмаса бегона юртда одамни топиш осонми? Кутишдан ўзга чора йўқ. Милицияда уларнинг милициясига сўров берайликми дейишяпти.
-Хўш сиз нима дедингиз?
-Укам Жаббор хотини билан москвадаку! Балки уларнинг олдига боргандирда-айтманглар дегандир.
-Ҳозироқ укангизга телефон қилинг!
-Қилдим. У келган эмас деди.
-Унда нимага умид қиляпсиз?
-Менимча борган! Шунчаки яширинишни истаяпти қизинг! Беш-олти кун ўтсин,ўзи телефон қилади.
-Ҳой инсон,ахир бир ҳафта бўлдику!?
-Кутамиз!
.....
Тил билганга нима етсин. Гулсафсар бир пайтлар отаси қишлоқлари ёнидаги рус қишлоқ мактабига ўқитгани учун ҳозир ундан чексиз миннатдор эди.
Аэропортдан чиққан заҳоти,автобусу маршруткаларда айланиб улардаги ёзувлар ва кўчадаги осилган кўрсаткичлардан меҳмонхона топди.Уйдан чиқишида кўпдан бери йиғиб юрган 600 долларини рубл қилиб келгани учун ёнида пули етарли. Шу боис меҳмонхонага кирдида, арзонроқ хона танлаб бир ойга рўйхатдан ўтди.
Ана маза! Биров овқат пишир демайди....Ёки эр ичиб келиб ярим кечаси турткилаб тихирлик қилмайди...Болалар ҳам йўқ! Ана озодлигу мана роҳат! Кунбўйи ётиб ухлаш,чарчаса телевизор кўради.Э бу ерда каналлар ҳам кўп экан..Аммо, баъзи каналларни кўргач эрини ҳам қўмсаб қоларканде...
Баъзи кунлар у кўчага чиқиб озроқ айланади. Пулинг бўлса москвада яшашга нима етсин экан..Ҳамма нарса бор!
Шу аҳволда йигирма етти кунни ўтказгач Гулсафсарнинг пули охирлаб қолди. Қараса иш чатоқ.У ниҳоят кўчага чиқиб симкарта олдида телефонига қўйиб кўпдан бери хотини билан шу ерда ишлайдиган амакисига телефон қилди.
...
-Қаердасан?!-деб бақирди амакиси, бироқ, жияни дарҳол телефонни ўчиргач ўзи қайта териб босиқлик билан гапиришга ўтди.
Охири Гулсафсар уларнинг ёнига борадиган бўлди.
Жиянини кўрган Жаббор бироз уришди. Аммо, унинг яна қочиб кетиши мумкинлигини ўйлаб ошиқча гап қилмади. Кейин уйга хабар берди.
Хотинининг москвадалигини эшитган Жасур аламидан бир сўкиниб қўйди.Кейин ортидан бормоқчи бўлди.Узоқ ўйлагач фикридан қайтди.
-Ҳэ ўша жанжалкашдан қутулганимга шукур!- деб қўйди у -хотинингни ортидан борасанми?-деган онасига. Кейин ўз иши билан шуғулланишда давом этди.
Унга ҳам яхши бўлган эди.
Бола боқяпман деб чинқирадиган хотин йўқ.Пул олиб келишга мажбур эмас..Ўз эрки ўз қўлида энди!
Фақат учта болага ва уларга қараб ўтирган Гулсафсарнинг онасига қийин бўлди.
Боласининг болалари ахир!
Кунларнинг бирида Гулсафсарнинг катта қайнопаси,бепуштлиги боис эридан ажрашиб ёлғиз яшайдиган, ўзи университетда биологиядан дарс берадиган Саида унинг тўнғич ўғлини бола қилиб асраб олмоқчилигини айтди.Бу гапга телефонда розилик берган Гулсафсар:
-Уйга борганимда қоғозларга қўл қўйиб бераман-деди. Шу билан тўнғич ўғил Саида аммасининг қармоғига ўтди.
,.........
Гулсафсарнинг дўконда сотувчи бўлиб ишлаётганига икки йилга яқинлашиб қолди. Тўғрироғи дўконларда...Уни катта дўконларга ишга олишмайди,озарларнинг қўлидаги озиқ-овқат дўконларида ишлайди. Аммо, мана ҳозир бешинчи дўконда ишлаяптики барча дўкон эгалари шундай гўзал аёлнинг эри йўқлигини билгач дарров осилишни бошлайди.
Оқибатда у ишдан кетишга мажбур бўлади.
Лекин, бу сафарги ёши 30 даги озар Юсуф Гулсафсарнинг ўзига ҳам маъқул бўлди. Буни сезган Юсуф қаттиқ ёпишиб олган. У тинмай:
-Болаларингни ҳам олиб кел.Мени никоҳимга кирсанг Мо

сквадаги икки хонали квартирамни дарҳол номинга ўтказаман. Болаларингни оёққа турғизишаман-деяпти.
Кўркам Юсуфга кўнгли кетган,кўпдан бери эри йўқлиги боис эрли ҳаётни соғинган Гулсафсар охири унга розилик беришга қарор қилди. Лекин,амкисидан сўрашни унутмади. Бу гапни телефонда эшитган амаки ўқдек учиб етиб келди.
У келган заҳоти озар йигитни роса сўкиб жиянининг иш ҳақисини ҳисоб китоб қилдирдида,шу куниёқ уни уйга учириб юборди.
Икки йил деганда уйга қайтган Гулсафсар болаларининг олдида сал очилсада эрининг базму -жамшидларда юрганини эшитгач судга ажралиш аризасини берди.Сўнг суд ишни уч ойда кўришини билгач адвокат топиб унга ишонч қоғоз қолдирди-да яна москвага учди.
Бу сафар келган заҳоти ошхонага идиш-товоқ ювувчи бўлиб ишга кирди.
Энди амакиларидан алоҳида бирга ишлайдиган аёллар билан квартирада турадиган бўлди.
Улар 4 хонали квартирада туришади.Битта хонада бир эр хотин,Гулсафсарлар тўртта аёл бошқа хонада,яна иккита хонада эркаклар туради.
Битта хонада тўртта катта ёшли кишилар,бошқасида бешта ёш йигитлар.
Улардан бири Гулсафсардан 5 ёш кичик ҳали уйланмаган Ҳасан унга ошиқу беқарор бўлиб қолганди.
Гулсафсар ҳам бу ёш йигитчани севиб қолди.
Кунларнинг бирида Гулсафсарни тилла дўконига олиб борган Ҳасан унга тилла занжир олиб берди.
кейин квартираларидаги бир намозхон кишига илтимос қилиб никоҳ ўқитишди. Никоҳ ўқилаётган маҳалда Гулсафсар бирдан Жасурнинг сўзларини эслади.
-Унутма-деганди у-Сен балки биров билан юргандирсан! Аммо,мен сени ҳеч қачон талоқ қилмайман! Бир умр хотиним бўлиб қоласан!
Никоҳ ўқиётган киши Гулсафсардан розилик сўраганда у тўсатдан эрининг никоҳи турганлигини,фақат загс бекор қилинганлигини айтди.
-Э икки ярим йилдан бери у билан бўлмадингизми?-деди чаламулла-Ундай бўлса ўз-ўзидан сизларга талоқ тушган!
Бошингиз очиқ! Сира ўйланманг!
Бу гапни эшитган Гулсафсар рози эканини айтди. Ва Ҳасан билан бирга яшай бошлашди.Лекин, бу ҳақида қариндошлари билмасди.
Амакиси ҳамон уни назорат қилиб турар,ўзича жиянини ўта одобли деб ўйларди.
Шу тариқа уч йил ўтди.
Бир куни эрталаб Ҳасан Гулсафсарни ишига кузатиб қўйдида,ўзи ишига кетди.Орадан сал ўтмасдан Ҳасаннинг яқин жўраси Икром бир аёлни етаклаб Гулсафсарнинг олдига келди.
-Ҳа сенми манжалақи!-деди аёл Гулсафсарга-Учта боланг бор эмиш! менинг уйланмаган ўғлимни бошини айлантириб олгансан.Болам бечора топганини сенга сайрфлаяпти.Уйга уч йилдан бери бир сўм ҳам жўнатмади!
Сен эса нексия олган эмишсан!
Бу ҳаром пуллар тешиб чиқишидан қўрқмайсанми?
-Мен ўғлингизни никоҳидаман!-деди Гулсафсар безрайиб, ўтган йиллар унингг бетини қотирганди-Эримнинг пуллари эса менга ҳалол!
Аммо,аёл уни уришга тушди.Бироқ,Икром дарҳорл ажратдида Гулсафсардан узр сўраб
аёлни олиб кетди.Ўша куни Ҳасанни уйига олиб кетишди.
...........
Севикли Ҳасанидан ажралган Гулсафсар жинни бўлаёзди. У тинмай йиғлар,ишга қўли бормай қолганди.Ҳасаннинг ҳар кунги тунги эркалашларига шунчалик кўникиб қолган эканки бир ойгача тунлари ухлолмай чиқди. Ёнида тутинган синглиси Манзура унинг кўнглини кўтаришга ҳаракат қилиб ўзига осилиб юрган Фарҳодни унга рўбару қилди.
Ўзбекистонда хотини ва учта боласи бўлган Фарҳод Гулсафсардан икки ёш катта. У авввалига Гулсафсарни кўрганида унча эътибор бермай ундан ҳам ёш бўлган Манзурага осилиб юрганди, бироқ, Манзура чиройли муомала билан улар тенг эмаслигини айтгач,энди Гулсафсарга жиддий қаради.
Қарадию, унинг ўта гўзал! эканини сезиб қолди.
Аслида Гулсафсар пул чиқадиган эркакларни танлаш ва илинтиришни ўрганганди. У ўшанда озар Юсуфга тегишини амакисига айтгани учун ўзини сира кечира олмасди. Чунки озар йигит унгаквартира ва машина олиб бераман. Қўлингни совуқ сувга урмайсан деб ваъдалар берганди. Аҳмоқ амакиси эса шундай имкониятини йўққа чиқарди!
Гулсафсар орқаворатдан амакисини қарғасада аслида ундан қўрқарди.
Чунки у ҳамон Гулсафсарнинг ЮРИШ-ТУРИШИНИ НАЗОРАТ ҚИЛИБ ТУРАР ва жиянини ОДОБЛИ-ЭСЛИ деб ҳисобларди.
Ҳасан кетганига уч ой бўлгач Икромдан унинг уйлангани ва аллақачон хотинининг бўйида бўлганини эшитган Гулсафсар бир куни Манзура ва унинг яна бошқа бир тутинган опаси,унинг эри,ҳамда Фарҳод билан билан ўрмон сайрига чиқди.
Кабобхўрлик в

а ичкиликдан сўнг Фарҳод уни айланишга таклиф қилганида ҳам йўқ демади.
Бироқ,четга ўтиб тармашган Фарҳодга у:
-Никоҳсиз менга яқинлашма!-деб туриб олди.
Охири шу куниёқ бир чаламуллани топиб никоҳ ўқитишди.
Гулсафсарнинг иши яна юришиб кетди. Ойига уйга минг доллларгача жўната бошлади. Лекин,инсофниям унутгани йўқ эди. ҳар икки -уч ойда Фарҳодни уйига пул жўнатишга мажбур қиларди. Ахир хотини уйда ўтирибди. Болалари коллеж ёшида.
Яна орадан икки йил ўтди. Бу орада Гулсафсар отасининг уйи яқинидан ер сотиб олиб иморат қурди. Аниқроғи у пулни жўнатаверди. Отаси эса иморатни уста ёйллаб битказди.
Шундай кунларнинг бирида тўсатдан маст ҳолда машина ҳайдаб авария қилган Фарҳодни қамаб қўйишди. Кейин барча харажатларни тўлатгач уни 5 йил муддатга депорт қилишди. Ўша кунлари Гулсафсар мазаси бўлмай юргани боис гинекологга чиқиб сақлангичини олдирганди.
Фарҳод эса хайрлашув олдидан охирги марта деб тунни бирга ўтказди.
Эртасига эрталаб Фарҳод учиб кетгач кунбўйи кайфияти бўлмаган Гулсафсарнинг кечга бориб чап қовоғи уча бошлади.
Кечқурун жиринглаган эшик қўнғироғидан негадир хавотирланиб шундай эшикни очса рўпарасида Ҳасан турибди!
Эшик очилган заҳоти Ҳасан отилиб кириб Гулсафсарни бағрига олди. У Гулсафсарни тинмай ўпаркан:
-Мен қайтдим ва энди сен билан қоламан -дерди.
Бу кутилмаган совғадан ўзини йўқотган Гулсафсар бу кечани Ҳасан билан ўтказди. Бир пайт азонда унинг телефони узлуксиз жиринглай бошлади.
-Алоо-деди у гапиргиси келмаганидан рақамга ҳам қарамай,бироқ,у томондан овоз эшитилгач ётган жойидан сакраб турди-Ҳа амаки Ассалому алайкум!
-Гулсафсар-деди амакиси қайғули овозда-Акам ўтиб қолибди. Дарҳол кийиниб тайёр бўл,уйга учамиз!
...........
Кунбўйи дод-вой йиғи-сиғидан чарчаган Гулсафсар ўзининг уйига кирдида қаттиқ чарчаганидан уйқуга кетди.
Бир пайт уйқусида кимдир таталангадек бўлганини ҳис қилиб кўзини очса устида эри ётибди.
Аввалига бир типирчилаган Гулсафсар ўзининг алллақачон яланғочлигини ва устидаги сўғимдек эркакка кучи етмаслигини англаб ортиқча қаршилик кўрсатмади. Ичида:
-Ҳа бўлар иш бўлди,барибир у эримку! Ахир мени талоқ қилмаганку!-деб қўйди...........
...
Отасининг қирқи ўтгунча уйда турган Гулсафсар ўзининг ҳомиладорлигини пайқагач дарҳол Жасурга бақирди:
-Мана қилган ишингизни оқибати! Туғаману,ўзингизга бераман-боқасиз!
Жасур бу гапдан ўзида йўқ шод эди..
Ахир шу бола баҳонасида севимли хотини ўзига қайтяпти. Ўтган йиллар ичида у қанча аёллар билан маишат қилиб юрди. Гулсафсар эса руснинг инжиқ ёмғирларию,узундан узоқ қишларида тинмай ишлаб пул жўнатиб уй қурди,бир эмас иккита машина,аввалига нексия олди, кейин уни сотиб кобальт олди.
Хотин эмас нақ хазина. Яна шунча йил эрсиз чидаб юрдия........

-Энди сен уйда ўтирасан! Россияга мен бораман.
Қорни қаппайиб қолган Гулсафсар эрига қаради. Жасурнинг авзойи жиддий эди.
-Балки келгуси йили баҳорда бирга борармиз?-деди у эрига-Ҳадемай куз келяпти. Ноябрга қўзиласам,баҳорда онамга ташлаб кетавераман.
-Қудрат жўрам иш аниқ келавер деяпти. иш чиққанида борганим яхши эмасми? У катта объект олибди.Қиши билан ҳам иш бўлади деяпти.
-Ҳа ундай бўлса майли-деди Гулсафсар, эрига қошини битта ўчириб қўйиб-Оқ йўл. Сиз ҳам россиянинг совуқларини бир кўринг!
-Хавотир олма жоним!-деди Жасур ўзини сипо тутиб- Мен ўзимни хафа қилдириб қўймайман!
Эртасига Жасур москвага учди.
Жўраси алдамаган экан. Борган заҳоти ишга киришиб кетди. Бир ой ўтгач ундан 400 доллар пул келди.
Банкдан бориб пулни олган Гулсафсар биринчи марта пул олишнинг ҳам гашти борлигини тушунди.
Йўқ, ўзи тинмай ишлаб бир неча йил пул жўнатгани учун эмас. Пул олган заҳоти эри телефон қилиб:
-Ноўрин ишлатма! Пулни йиғ!-дегани учун.
-Рўзғорига керагини ишлатаманда-деди Гулсафсар жаҳли чиқиб.
-Нима мен доллар кўрмай юрибманми?
Жасур бошқа гапирмади. Кейинги ой ундан 700 доллар пул келди. Ой куни яқинлашиб қолган Гулсафсар эрининг ниҳоят ақли кирганидан ўзида йўқ хурсанд эди.
Шу кунидан бошлаб у Ҳасаннинг ва Фарҳоднинг телефон қўнғироқларига жавоб бермай қўйди. .....То улардан қорнидаги бола учун пул келгунича.....
Гулсафсар Ҳасанга ҳам Фарҳодга ҳам ўша сўнгги тун бирга бўлишганини эслатган ва пулдан қийналиб қолганини секин гапнинг орасида қистирганди. Гулсафсарнинг аппаратга тушгани, боланинг ўғил эканини эшитган Ҳасан дарҳол 300 доллар жўнатди.
Худди шу гани эшитган Фарҳод эса 200 жўнатди.
У аслида Жасур россияга боргач дарҳол суюқланиб топган пулини совурса керак деб ўйлаганди. Лекин , 2 ой кетма-кет пул келгач 3 та эркакни ўртасида юришни тўхтатишга қарор қилди. Ва аввал Ҳасанга телефон қилиб:
-Тўсатдан ёмғирда оёғим тойғаниб йиқилдим.Дарҳол туғруқхонага боришга тўғри келди.Аммо,афсус,бола ўлиб қолибди-деди. Бу гапни эшитган Ҳасан йиғлагудек бўлди.
-Ўзингни авайласанг бўлмайдими-деб бақирди. Телефонни шартта ўчирган Гулсафсар шу заҳоти Фарҳодга қўнғироқ қилиб унга ҳам шу гапни айтди.
-Эхх,эхх-деди Фарҳод,кейин жаҳл билан:
-Ёмғирда .....бормиди? Уйда.......б ўтирсанг бўлмасмиди-деб сўкинди. Унинг сўкканига жаҳли чиққанГулсафсар:
-Ҳа.......(( бориди....-дедида телефонни ўчирди.Сўнг дарҳол симкартани алмаштирди.
Бола эса ҳали унинг қорнида соғ-саломат ётар, Гулсафсар телефонда уни ўлди деганида худди тушунгандек тепиниб азоб берарди.
Орадан бир ҳафта ўтгач 18-ноябрда Гулсафсарнинг чақалоғи олам юзини кўрди. Паҳлавон болакай туғилганди. Нақ тўрт ярим килолик!
.................
Аёлсиз уч кундан ошиқ яшолмайдиган Жасур ўзининг 2 ой қандай чидаганига ҳайрон эди.Бироқ,3-ойга ўтгач у ортиқ чидолмади.
Ишлаётган жойларига яқин жойда дўкон бор. Жасур ҳар куни дўконга сигаретга чиққан пайти, ўзи чиройлик юзли бўлсада семизлиги учун йигити бўлмаган Света исмли қизни кўриб сўрашиб қўярди.
Аста-секинлик билан уларнинг оддий сўрашуви ширин ва мароқли суҳбатларга айлана бошлади.
Кейин кутилмаганда Света Жасурни машинасида дачага бирга боришга таклиф қилди.
-Охирги марта борганимда электр ни ўчиришни унутибман-деди у Собирга кўзларини сузиб-Хабар олиб келишим керак. Шу совуқда бир ўзим боргим келмаяпти.
Дачага боргач уйнинг ичи жуда совуқ экан. Света шамоллламаслик учун озгинадан ичиб олишни таклиф этди.
Оз-оздан ичиб шишани бўшатгач Жасур гап сўзсиз Светани шартта қучоқлаб ўпишга тушди.................
....
-Кел меникида бирга яшаймиз-деди Света дачадан қайтишаётганда,унга шилқим Жасур жуда ёқиб қолганди.
Жасур Света билан яшай бошлади...
.......
Болани туққач эридан суюнчи кутган Гулсафсар фақат бир ҳафта ўтгачгина у билан телефонда гаплаша олди.
-Связ йўқ жойда ишлаяпмиз-деди Жасур ўзини оқлаб-Ҳали пулни олмадик! Бироқ,сенга суюнчига 100 долллар жўнатяпман.Бўнак (Аванс) олгандим.
Бу Жасурнинг сўнгги пул жўнатиши бўлди.
Кейин ики уч марта телефон қилиб ишлаган пулини ололмаётганини айтгач тўсатдан симкартани алмаштирдида алоқани бутунлай узди.
...
Баҳор

келди. Гулсафсар эрининг бедарак кетганига жаҳл қилиб россияга жўнамоқчи бўлганди онаси қўймади.
-Болангни олиб кет! Ёки борма!-деди у қатъий қилиб. Йиққан пулларингни сарфлаб турчи,эрингни иши яхшиланса эсига тушарсан. Балки бечора қишда қийналгандир.
..............
Ёз ўтиб куз ҳам келди. Жасурдан дарак бўлмагач Гулсафсар Ҳасан ва Фарҳод билан алоқани узганига минг пушаймон қила бошлади. Машинани ижарага бериб қўйгани боис пулдан жуда қийналиб қолган бўлмасада, ҳар ҳолда каттаси коллежни битираётган,кейингиси бу йил коллежга борган ўғилларига пулни зўрға еткизаётганди.
Яна чақалоқнинг ташвишлари. Худди шу кунларнинг бирида қайнопаси унга:
Жасурни бориб йиғиштириб келмасанг бўлмайди. Рус аёл билан яшаётганмиш. Болалик ҳам бўлибди-деб қолди.
Бу гапни эшитиб ғазаби қайнаган Гулсафсар дарҳол қайнопадан Жасурнинг рақамини олиб қўнғироқ қилди. Бироқ, Жасур уни сўкиб телефоннни ўчириб ташлади. Кейин бироз ўтгач:
-Истасанг москвага кел. Сени ташлаб қўймайман.Учрашиб турамиз-деди.
Гулсафсар унга бақириб ташлаб телефонни ўчирди.
.....
Бир неча кун ўтгач боланинг туғилган кунида Гулсафсар Ҳасанга қўнғироқ қилди.
Боласининг тириклигини эшитган Ҳасан хурсанд бўлишини ҳам хафа бўлишини ҳам билмай қолди. Кейин тўсатдан:
-Уйга борган заҳотинг эринг билан яшашни бошлаган экансан. Бола балки уникидир!-деди.
Бу гапни кимдан эшитганини суриштиришни истамаган Гулсафсар дарҳол телефонни ўчирди.
Бўлди болани у тан олмайди!
Кейин қўрқа -писа Фарҳодга айтганди у:
-Самолётга билет жўнатаман, дарҳол етиб кел!-деди.
Демак бундан умид қилса бўлади.
Гулсафсар энди бир икки қадам ташлаб юра бошлаган боласин олиб москвага учди.
Фарҳод уни қучоқ очиб кутиб олди. Бироқ,болага жуда синчиклаб қарай бошлади.
Афтидан унинг ҳам бола ўзидан бўлганига шубҳаси бор эди.
Бироқ,у бу ҳақида гапирмади. Квартирасига олиб боргач ҳатто болани қўлига олиб эркалади. Лекин, эртасига яна болани кўтариб кўзгу олдига бордида узоқ тикилиб ўтирди. Кейин негадир болани секин ерга қўйди.
Шу билан у болани қайтиб бирон марта қўлига олмади. Гулсафсар гапирса тил учида эркалаб қўяр,гапирмаса ҳафталаб ҳам болани эсламасди.
Орадан икки ой ўтгач уйда ўтиришдан зериккан Гулсафсар иш қидириб бекатдаги эълонларни титкилади.
Бир эълонда:
-Ўз оёғи билан юрадиган қари отамга қаровчи аёл керак.Овқатини ўз вақтида пишириб бериб турса бўлди-деган ёзувни ўқигач у дарҳол қоғоздаги рақамга қўнғироқ қилди.
Гаплашди. Аёл киши уни уйига таклиф қилди.Бориб у билан гаплашиб отасини ҳам кўргач Гулсафсар уникида ишлашга рози бўлди. Сўнг унга чақалоғи борлигини, бироқ, эри бошқа аёл билан яшаб уларни ташлаб қўйганини айтди. Рус аёл кутилмаганда:
-Менинг болам йўқ. Туғолмайман. Ўша болангни менга фарзандликка берасанми?-деб қолди. Бу гапни эшитиб ўйлаб кўришини айтган Гулсафсар рус аёли:
-Менинг 2 жойда тўрт хонали квартирам бор.Яна дала ҳовлим ҳам. Болангни менга берсанг бор мулкимни унинг номига ўтказаман. Ва ўзинг меникида болангдан ажралмай яшайверасан-дегач рози эканини айтди.
....................
Орадан икки йил ўтди. Ҳафтада бир келиб кечаси тунаб кетадиган Фарҳод Гулсафсарнинг хонасида телефонини унутиб қолдирган экан. Кундузи қайта қайта қўнғироқ бўлавергач Гулсафсар қараса Ўзбекистон рақамидан қўнғироқ бўлган. Унинг юраги шувиллади.
Беихтиёр рақамга қайтиб чиқди.
-Ало,дадаси!
Нариги томонда аёл кишининг бу гапи эшитилгач Гулсафсар ўзини йўқотиб қўйди. Бир икки чуқур нафас олгач:
-Сиз кимсиз?-деди.
-Мен Маъсумаман Фарҳоднинг аёли! Ўзингиз кимсиз?
-Мен унинг хотиниман!
-Ҳа,бу сизмисиз!-деди аёл оҳиста ғарибгина овозда-Дугон,сиз ҳақингизда биламан. Аммо,уришмоқчи эмасман,фойдаси йўқ!Сизга бир илтимосим бор эди.
Дадасига айтсангиз,болаларининг коллежга кийиб боришга кийими йўқ.Ойма ой жўнатаётган юз доллари қориндан ортмаяпти. Илтимос менга лоақал 300 доллар пул жўнатсинлар! Дугон,сиз ҳам онасизку! Менинг аҳволимни тўғри тушунинг!
Бу гапни эшитган Гулсафсарнинг кир босиб кетган,қалбинининг бурчак бурчагида қотиб қолган виждонини қўзғатиб юборди. Собирнинг бузуқлиги оқибатида ўзининг ҳам хор бўлганини эслади.
-Дугон-деди у бироздан сўнг ҳушини йиғиб-Мен сизга 500 доллар пул чиқартираман! Эртагаёқ!
-

​Раҳмат сизга! Илоҳим умрингиздан барака топинг!
Бу титроқ оҳангда янграган дардмангина овозн эшитган Гулсафсар йиғлаб юбораёзди.
Телефонни ўчиргач дарҳол Фарғодга телефон қилди.
-Нима?-деди Фарҳод бақириб-Юз доллар пул етмаяпти эканми? Ҳозир мен унга қўнғироқ қилай,жавобини бераман.
-Агар шундай қилсангиз мени қайта кўрмайсиз!-деди Гулсафсар-Шу бугуноқ пул жўнатиш керак! Мен ваъда бердим.
-Менда ҳозир пул йўқ!
-Бўпти менга унинг манзил ва исм фамилиясини беринг ўзим жўнатаман! Пулим бор.
Аввалига бу гапга кўнмаган Фарҳод, бироздан сўнг Гулсафсар қистайвергач манзилни берди.
Гулсафсарнинг қўлида пули йўқ эди. У тилла тақинчоқларини гаровга қўйиб пул олдида 500 доллар жўнатди.
Ойнинг охирида Фарҳод ойлик олгач у тиллаларини қайтариб сотиб олди.
Кейин яна бир йил ичида у Фарҳодни мажбурлаб уйига 200,баъзида 300 доллардан пул жўнаттирди.
Бироқ, кутилмаганда ҳужжати сохта бўлган Фарҳод депорт бўлиб қолди.
..
Гулсафсарнинг эрдан омади чопганда. Фарҳод депорт бўлгач Жасур унинг ёнига келди.
Рус аёли билан орани очиқ қилганини айтиб Гулсафсар билан яшай бошлади.
Ҳаммаси изига тушгандек эди. Бироқ,орадан уч ой ўтгач Жасур яна айниди.
У янгисини топганди.
Бундан хабар топган Гулсафсар кўп ҳам ачиниб ўтирмади. Москвада ким кўп-Хотинсиз ёлғиз яшаётган мусофир ўзбек кўп!
Чиндан ҳам бир нечакун ўтгач ҳужжатларини янгилаш учун сахаровага борган Гулсафсар тўсатдан:
-Бунча чиройли экансиз! Одамнинг еб қўйгиси келади-деган овозни эшитгач ён томонга ўгирилди.
Қараса кўринишидан 30 ёшлардаги бўйи узун,ингичкароқ гавдали,келишган йигит унга гап отаяпти.
-Менинг айбим йўқ-деди Гулсафсар йигитгга қошини бир учириб қўяркан,ёши 40 дан ошган бўлсада ҳамон йигитларнинг кўзини ўйнатишидан қувониб-Онам шунақа туққан!
-Унда танишайлик-деди йигит қараса гап келишадиган бўлгач- Менинг исмим Шуҳрат!
.....
Уч -тўрт кун ичида Шуҳратдан тинмай совғалар олган Гулсафсар унинг тўшакка ишора қилганига дарҳол:
-Мен кўчада эркакларни кўнглини хушлайдиган аёл эмасман! Мард бўлсанг никоҳинга ол!-деди.
Бу гапга Шуҳрат рози бўлди.
Никоҳ ўқитгани боришаркан иттифоқо Гулсафсарнинг хаёлига 3 та эридан биронтаси ҳам талоқ айтмагани,барчаси ҳамон уни ўз хотини деб ҳисоблаши келди. Бу нарса бироз виждонини қийнагандек бўлди.
Бироқ,у дарҳол виждонини қўлига олиб эзғилади.
-Ахир улар ҳам бошқалар билан юрибдику! Демак талоқ айтмаса ҳам ўз-ўзидан талоқ тушиб кетган. Тушмаган бўлса уларни мен талоқ қилдим!
Тамом
Зухриддин Сатторов.

Якинларизга хам улашинг

T.me/Gozal_diydor

Ассалому алайкум
дунёда ягона, қалби
уммоним, хаммадан аълосиз сиз қадрдоним!

Мехрда дарёсиз ширин  забоним Сизни панохида асрасин Парвардигорим!

Ҳайрли тонг бўлсин бу кун  тонгингиз,
Фақат яхшиликни   кўрсин нурли кўзингиз!

Бахтдан чақнаб турсин нурли  юзингиз.
Ислом, Иймон, Қуръон Нурларига тўлсин гўзал  Қалбингиз.
Ёнингизда бўлсин суйганларингиз!


@Gozal_diydor

🔥Эй воҳ Онам қарияптида....

Вужудимни титратар қўрқув,
Ҳаловатим арияптида...
Йиллар умрин тўкибди дув-дув,
Эй воҳ Онам қарияптида....

Кўз нурларин қуёшга бериб,
Гап олдидан сўзларни териб,
Сал мехримдан юраги эриб,
Эй воҳ Онам қарияптида....

Қаддин букиб ҳаёт залвори,
Сочларида кексалик қори,
Киссасида турли хил дори,
Эй воҳ Онам қарияптида....

Секинлабди қадамлар бироз,
Айтсам буни қилар эътироз,
Мендан зарра кўрмасдан эъзоз,
Эй воҳ Онам қарияптида....

Мен дунё деб чекканимда ғам,
Кўпроқ суйди дунёсидан ҳам,
Бугун кўксим ёқмоқда алам,
Эй воҳ Онам қарияптида....

Ўзим билан оввора чоғда,
Муштипарим қолибди доғда,
Қовурилдим андуҳли ёғда,
Эй воҳ Онам қарияптида....

Озоримга мехр тутганим,
Тунлар бедор мени кутганим,
Дардларини ичга ютганим,
Эй воҳ Онам қарияптида....

Улғайишим кузатганди шод,
Томоғимга тиқилмоқда дод,
Жим йиғлайми, солайми фарёд,
Эй воҳ Онам қарияптида....

Энди борай узрлар сўрай,
Гул кўнглига шодликлар ўрай,
Юз ёшда ҳам ёнимда кўрай,
Эй воҳ Онам қарияптида....

📝Муаллиф: Зоҳид Зиё...




@Gozal_diydor

  Оилада уч нафар қиз эдик – дея ҳикоясини бошлади Азиза опа. Онам касаллик туфайли анча йиллар олдин оламдан ўтган. Отамиз онам билан жуда бахтли турмуш кечирганлари сабабли бошқа уйланишни хоҳламадилар. Ўша пайтда кенжа синглим Нодирани узатиш арафасида эдик. Опам шаҳар марказидаги кўп қаватли уйларда яшайди, уч ўғли бор. Мен ҳам кўп қаватли уйда яшайман, бир ўғил бир қизим бор. Синглим катта ҳовлига ёлғиз ўғилга турмушга чиқди. Энди отам хайҳотдек ҳовлида бир ўзлари қолдилар. Авваллари синглим бизларга бу борада сира ташвиш туғдирмасди, отамизнинг иссиқ-совуғи, озиқ-овқати унинг гарданида эди. Энди эса опамнинг ўғиллари навбати билан бобосини ёнида бўлиб юрди, аммо нима қилса ҳам ўғил болада уларни овқат қилишга уқуви йўқ кекса одамни эса асосан овқат сақлайди. Шундай қилиб, отамизга қараб туриш учун опа-сингиллар маслаҳатлашиб бир қарорга келдик, шаҳар четида яшашимиз, эримнинг иши, болаларимнинг ўқишларига қулайлигини инобатга олиб ҳовлига биз кўчиб келадиган бўлдик. Эрим ҳам бунга рози бўлди, отам ҳам бундан беҳад қувондилар, фарзанди, набиралари ёнида бўлиши яхшида. Бизлар ўн йил шу ҳовлида яшадик. Бу орада отам вафот этдилар. У кишига қараганлигим сабабли улар ҳаётлигида ҳовлини менинг номимга васият қилиб берди. Бундан мен ҳам эрим ҳам беҳад шод эдик.
  Бир куни опам келиб – Азиза сенинг бир дона ўғлинг бор, қизингни узатсанг “дом”га ўғлингни уйлантирасан, менда эса уч ўғил. Улар бирин-кетин уйланиш ёшига етиб қолишди. Синглимга ҳовли жойи етарли, кел шу отамдан қолган катта ҳовлини сотайлик, яхшигина пул бўлади. Сенга алоҳида дом олайлик, менга ҳам улуш берсанг ўғлимни уйлантирар ва бир хоналик бўлса ҳам бир уй олардим – деб хасратини тўка бошлади. Чунки, опамнинг турмуш ўртоғи оламдан ўтган эди, ёлғиз аёл боши билан қийналиб қолганлигини айтиб кўз ёш қилдилар. Қолаверса, поччам рўзғордан ортиниб ўғилларига яшаб турган уйидан бошқа уй қилишга сира имкон қилолмаган. Шунда мени жазавам тутиб, нима сиз фарзанд бўлиб отамни бир кун боқиб қўйибсизми, Нодира кунига ярабдими, мен-ку отамнинг охирги кунигача ёнида бўлган. Ўлигини кўмган, маросимларини ўтказиб бутун сарф-харажатини қилган. Демак уй-жой фақат менга тегишли. Сизнинг бу ҳовлида сариқ чақалик ҳаққингиз йўқ, қолаверса отам ҳовлини менга васият қилиб берган. Шахсий уйим бўлса ҳам ёлғиз ўғлим бўлса ҳам ҳовлини сотадиган аҳмоқ йўқ. Бу ҳовлида набираларим катта бўлади ҳали. Унутинг, агар яна бир марта бу ҳақда оғиз очсангиз сиздайин опам йўқ мени – дедим қатъий оҳангда. Опамнинг кўз ёшлари юзини ювиб ортиқ бир сўз демай уйдан чиқиб кетди.
  Шу кетганча биз опам билан узоқ йиллар гаплашмадик. Опам уч ўғлини уйлантирди, мен ҳам қизимни узатдим, ўғлимни уйлантирдим. Аммо бахтсизликни қарангки, ўғлим бепушт экан. Шу ҳовлига бир ўғлимга уч маротаба келин туширдим афсуски яйрамадим. Қизимнинг ҳам иккинчи фарзанди ногирон туғилди. Бир дардим икки бўлди. Бу фалокатлар қайдан, қайси гуноҳим учун деб ўзимга-ўзим савол бераман, жавоби йўқ. Бир куни синглим - сиз опамдан кечирим сўрашингиз керак, агар опам сизни кечирмас экан ҳеч қачон рўшнолик кўрмайсиз – деди.
- Мен қайси гуноҳим учун узр сўрашим керак, нима айб қилибманки опам мендан норози бўлади. Ахир ҳовлини олган бўлсам бунинг учун меҳнат қилиб қўйдим-ку, - деб ўзимни оқлашга тушдим.
- Барибир, сиз боқсангиз ҳам ҳовлида барчамизнинг ҳаққимиз бор эди. Сиз нотуғри иш қилдингиз.
- Сени ҳам опам заҳарлаган, бор, мен маслаҳатингга зор эмасман.
- Ҳали бундан-да кўпроқ афсус қиласиз аммо унда кеч бўлади.
- Насиҳатинг ўзингга сийлов, истасанг сен ҳам мендан кечиб юбор.
  Шу бизнинг синглим билан охирги суҳбатимиз бўлди. У ҳам бора-бора келмай қўйди, бу эса менга заррача таъсир қилмади. Мен ўзимни ҳақ деб билардим, ноҳақлигимни эса опам вафот этганлиги ҳақидаги хабарни эшитганимда тушуниб етдим. Мен опамдан узр сўрай олмадим. Ҳаётимдаги парокандалик, бахтсизлик, меҳрсизлик ҳамма-ҳаммаси опам мендан кўнгли оғриган кун эвазига экан.

Алам қилгани шу ҳовлида яйраб ҳам яшамадим, қабримга кўтариб кетолмайдиган шу ҳовли мени қолган умримни азобда ўтказишимга сабаб бўлди.

АЗИЗА

@Gozal_diydor

📝 ҚАСОС.

Тог е"н багрида жойлашган Ойдин кишлоги ахолиси уруш тугагандан кейин очарчилик балосини бошдан кечириб,эндигина узига келаетган пайтлар . Бир томони кир адирларга туташган бир томони тог билан енма ен кишлок бахор куйнида.
Турли туман гуллар ва эндигина гуллаган жийдаларнинг нафис ифори узгача бир тароват билан одамнинг бахри дилини очиб юборади.
Пахса уйлар томида кип кизил лолакизгалдоклар очилган.Тор кучаларга калин килиб сувлар сепилиб супуриб ораста килиб куйилган.
Малик от аравага булокдан сув олиб келиб кишлокка таркатиб рузгор тебратарди. Тогдан тушган анхорни суви чучук булмагани учун ичиб булмасди.
Кишлокдагилар кунига икки махал Малик олиб келган сувни булишиб олишарди.
Бир куни Малик кеч колди.
Йул емгирдан кейин лой булиб колган ,юриш кийин .
Нимагадир кокилиб кетган от мункиб йикилди. Кани энди тургазиб булса.
Малик роса кийналди.
Бир иложини килиб отни етган жойида ечиб олиб тургазди.
Бир оз дам олиш учун йул четидаги тошга утирди.
Ортидан биров кузатиб тургандек туюлди.
Аста угирилиб караб куркувдан тили калимага келмай колди. Сал нарида оппок либоси кизил конга буялган бир аел нурга буркалиб турарди.
Малик урнидан туролмай утириб колганди. Аел Кодир киморбознинг хотинига ухшаб кетарди.
Аел кандай пайдо булган булса шундай аста секин коронгуликка сингиб кетди. Карахт булиб утирган Малик узига келиб.отни аравага базур кушдию кишлокка жунади.
Кандай килиб уйига кириб келганини ва хотинининг овкат еб олинг деганига карамай урнига кириб етганини билмайди. Эрталаб ухлолмай чиккан Малик ранги бир ахволда иситмадан даг даг титраб ховлига чикди.
Хотинидан сув суради.
Малик уша мудхиш вокеани эслади.
Кодир киморбоз билан бир мактабда укишган .Аранг туртинчи синфни битиришиб ,оиласи шароити тугри келмай онасини ортидан елкасига кетмон кутаришиб далага чикиб кетишганди. Кодир чапдаст ,уткир бола эди . Буйга етгандан кейин катта кишилар билан ошик отиб кимор уйнаб юрибди деган гаплар таркалди.
Киши билмас бурчак бурчакда катта ошик уйини булиб турарди.
Кодирнинг отаси фронтдан кайтмаган,онасини эса углига сузи утиши даргумон . Бир нарса деса ""Одамлардан тузукрок еб ичяпсиз она ""деб гапиргани куймасди.
Уйлантириб куйсам тинчиб колар деган умидда Нодирага никохлаб куйишди
Хеч кими йук Нодира ноилож Кодирга тегишга рози булди.
Киморбоз эрни дастидан захар заккум ютиб яшаб юриб икки угилли булди.
Кодир Маликни ва Шодиерни аста секин киморга ургатди. Шодиер махаллани узига тук оилани угли аммо Маликни ахволи танг эди.
Навбатдаги уйин кишлокдан четдаги Коражар дарасида булиши керак эди.
Кишлокдан анча нарида икки дара уртасида жойлашган К,оражар кунгилларга вахима солиб шитоб билан окиб утувчи сой. К,оражар ек,асига камдан кам одам боради.
К,одир уч уртоги билан уша ердаги жийда тагида утиришарди
Нарирокда Малик аравасида утиб борврди К,одир Маликни ишим куп дейишига карамай даврага судради.
Гурунглашиб утиришди.
Салдан кейин Шодиер кулида тугун билан пайдо булди. Жамулжам булишгач ошик, уйини бошланди.
Уйин к,изигандан к,изиди.
Пешиндан кейин эчкиларини бокиб чиккан Кодирнинг кенжа укаси билан угиллари куринди.
Кодир уларни чакириб олди .
Сойдан эхтиет булишларини тайинлади..
Бир пайт Маликнинг гирром уйнагани сезилиб колди. Даханаки жанжал муштлашишга айланди . Ким ким билан муштлашаетганини узлари сезишмасди.
Малик Кодирни анчагина холдан тойдириб урди. Кодирни укаси келиб акамни урманг деб Маликни кулига епишди .
Шу пайт Малик боре деб болани тепиб юборди. У"смир сурилиб бориб болаларга урилди
Болалар к,ияликдан бирин кетин думалашиб сойга тушиб кетишди.
Буни ерда етган К,одир сезмади.
Шодиер куриб колиб узини сойга отди Турт киши сувга сакрашди .
Тез ок,аетган сувдан болаларни топишолмади . Малик к,иргок,да дахшатдан к,отиб турарди. К,одирнинг укаси к,урк,к,анидан кочиб кетганди .Айб унга юкланиб 'Малик сувдан к,урук, чик,иб кетди. К,ишлок,да к,ий чув бошланди. Вокеа Нодиранинг к,улогига бориб етди. Дод деган буйича сойга чопиб келган онаизор болаларини к,идириб сувга узини отди. Узини эплолмай сувда бир зумда гойиб булди.

Бу дахшат кишлокда нача вактгача унутилмади .Кодирни укаси эса шу кетгандан бедарак кетди.. К,одирни ак,ли кирди чик ди булиб колганди.Орадан шунча вакт утди.
Худли хамма нарса уз изига тушгандек.
Аммо Малик хар гал вокеа эсига тушганда дахшатга тушарди..........
Чоршанба куни Малик одатдагидай сувни олиб кайтаетганди. Сойга як,инлашганда негадир эти увушди.
Орк,а олдига саросимада к,араб олди. Аста йулида давом этди.
Шу пайт халиги аел пайдо булди.
Малик куркувдан титради.
Аел у томонга бир к,алам ташлади.унинг кузлари к,ахрга тула эди. Совук шамол келиб Маликка урилди. Шу пайт от хуркиб аравани олиб кочди. Малик отни жиловидан тортишга мадори йук. Галати ахволда эди. Нодира сенмисан ...... дея олди холос. От арава учиб бориб сойга к,улади. Шитоб билан окаетган сув уни домига тортиб кетди.
Салима


Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇

T.me/Gozal_diydor

ҚЎШНИЛАР СУХБАТИДАН

Сиз-чи? Сиз қандай қўшнисиз?
(Ўзимизни ислоҳ қилайлик)


•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Яқинларингизга улашинг!

@Gozal_diydor