‏شاید باورتون نشه ولی من اینطوریم که حتی برای بار هزارمم از یه قضیه ای ممکنه ناراحت شم و واسم عادی نشه.

باشه ولی تو حال بَدیم کی بود کنارم؟
به ولله اگه کسی بود ، جفت چشام واسش میدادم.

رفیق وقتی رفیق بود، که رفیق نداشت!

خوشی تو زندگیم خیلی لحظه‌ای شده؛ مثل اون مواقع که اینستامو باز می‌کنم یهو یه پست می‌بینم بعد خیلی سریع صفحه آپدیت میشه و اون پست می‌ره و دیگه هم نمیتونم پیداش کنم

من حس میکنم بضی آدما هستن که هر بار نگاشون میکنی بهت یادآوری بشه که حواست باشه مثل اونا نشی.

کاش ماهی یه بار، نه آقا اصلا سالی یه بار، شب که میخوابیدی، صبحش تو یکی از روزهای خوب زندگیت بیدار میشدی. زیادم نه. یه صبح تا شب. بعد میخوابیدی دوباره و صبح تو زندگی مسخره الانت بیدار میشدی.

با من مثل یه جوک رفتار کن و منم جوری که فک کنی خیلی بامزس ولت میکنم

حقیقتش میتونم فراموشش کنم ولی هیچ موضوع زیباتری جز اون برای فکر کردن پیدا نمیکنم.

کاش میفهمیدیم آدمایی که زود عصبانی میشن و زود از کوره در میرن رو باید بغل کرد، سفت باید بغلشون کرد و بهشون فهموند که تنها نیستن، آدمای عصبی دردشونو نمیتونن بفهمونن به اطرافیان و هی میریزن تو‌خودشون شما فقط خشمشونو میبینید و قضاوت میکنید ولی نمیدونید تو طول روز چقدر بعضی اتقاقا تو دلشون سنگینی میکرد.

تا حدی کوتاه میام که تبدیل به کوتاهترین دیوار نشم.
تا حدی مهربونم و کمک میکنم که تبدیل به انجام وظیفه نشه.
تا حدی گرم و صمیمی‌اَم که انتظار بی جا به وجود نیاره.
تا حدی آدمارو دوست دارم که کسی نتونه بهم ضربه بزنه.
این منم و قوانین خودمو دارم؛ چون آدمای قدرنشناس و منفعت طلب اونقدر زیاد شدن که باید حد و خط قرمزایی داشته باشی تا کسی اومد و رد شد هیچ آسیبی بهت نزده باشه. چون یه سری از آدما میان که بهت ضربه بزنن و برن. مراقب آدمای خط قرمزتون باشید!

آدمها جنبه شنیدن خوبی هاشون رو ندارن، چه برسه بخوای راجب کسشر بودنشون چیزی بگی. میذارن میرن.

کی فکرشو میکرد؟
که من،منی که اگه تو روز روشن میگفتی الان شبه میگفتم آره شبه.
بخوام همه اون احساساتو کنار بذارم و برم بشینم از دور نگات کنم.
حتی اگه افتادی هم نیام به زانوهات چسب زخم بزنم...
چیکار کردی؟
چیکار کردی که من دلم خواست سنگ باشم چون سنگ بودن بهتره‌.
چون سنگ بودن قشنگ تره.
میدونی؛
خودمم فکرشو نمیکردم تو رو بذارم پای تجربه هام، پای خطایی که نباید تکرار شه ...
خودمم فکرشو نمیکردم خودمو نابود کنم اما بیخیال تو بشم.
تویی که تهش به من گفتی آدم بده!
اما ندیدی چرا ...
ندیدی چیکارا کردی.
آره، حالا دیگه مهم نیست.
حالا دیگه من واقعا همون آدم بده ام،همون آدم بده که دیگه تو براش مهم نیستی.

‏همه آدما اشتباه میکنن ولی این باعث نمیشه بگیم اونا آدمای بدی هستن، نه فقط تو شرایط سخت تصمیمات اشتباه گرفتن!

ولی حتی صبحامونم غم داره.

من غرورم ازم گرفته دارو ندارمو .

پولدار واقعی پولشو داد نمیزنه.
درونگرای واقعی‌هم چیزی درباره درونگرا بودنش نمیگه!
افسرده‌ واقعی انقدر سرش تو لاک خودشه که حوصله صحبت نداره و آدم واقعا موفق، انقد درگیر برنامه‌هاشه که وقت نداره دربارشون صحبت کنه..
تظاهر به چیزی که نیستید نکنید؛ اینه که جذابتون میکنه!

احساساتتو برای کسی نگه دار که بهشون اهمیت بده!

یادت باشه، تو هیچ وقت نمیتونی ی نفری که هیچ نقصی تو خودش نمیبینه رو تغییر بدی!

‏ولی من ميگم آدما رو توی رابطه نميشه شناخت، آدما رو بايد بعد از رابطه ديد، اون موقع مشخص ميشه چند درصد اونی که نشون ميدادن هستن يا نيستن ...!

دیدی بعضیا با یه حرف کوچیک سریع عصبی میشن؟اینا همونایی هستن که بزرگ ترین مسائل رو با خودخوری گذروندن فقط الان آستانه تحملشون جایی واسه حرف جدید رو نداره! اذیتشون نکنید .