حس خوب آرامش
34.4K subscribers
11.6K photos
5.45K videos
75 files
2.51K links
محافظت کردن از آرامشت مهم ترین قسمت زندگیه!
قسمت دیگری از من: @fekrr_Aram
Download Telegram
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM

‌‌

تصمیم گرفته‌ام آرام باشم، دقت نکنم، متوقع نباشم، سخت نگیرم، ببخشم، نرنجم، به دل نگیرم، بگذرم، از یادببرم. تصمیم گرفته‌ام قضاوت نکنم، لبخند بزنم، مهربانی کنم، از کوره در نروم، صبور باشم، جسور باشم و گذرا به همه چیز نگاه کنم.
تصمیم گرفته‌ام بروم، بدوم، ببینم، بشنوم، بشناسم، سفر کنم، حرف بزنم، انجام بدهم، بیاموزم، تجربه کنم و در حسرت هیچ خواسته‌ای نمانم.
تصمیم گرفته‌ام برایم مهم نباشد، بی‌تفاوت باشم، توجهی نکنم، توضیحی ندهم، توضیحی نخواهم، تفسیری نکنم و سر به راه و خوش‌بین باشم.
تصمیم گرفته‌ام بعد از این، جهان را رنگی‌تر و آدم‌‌ها را مهربان‌تر و اتفاقات را سطحی‌تر از آنی ببینم که بخواهند غمگینم کنند.
من آرامم، من می‌خندم، من می‌بخشم، من به دل نمی‌گیرم، من حق می‌دهم، من قضاوت نمی‌کنم، من توضیح نمی‌دهم، من بیش از اندازه فکر نمی‌کنم، من صبورم، من جسورم، من از رابطه‌ها و اتفاقات و آدم‌ها آسیبی نخواهم‌دید.
من با آرامش گام بر خواهم‌داشت،
من با حال خوب‌تری خواهم‌زیست.



🌱

‌‌‌

معاشرت همین است. نمی‌شود همیشه همه چیز خوب پیش برود. باید خوب و بدش را باهم بپذیری و قسمت‌های بدش را جدا کنی و بریزی دور و ستون خاطراتت را روی بخش‌های خوب و خوشش تنظیم کنی.
باید حافظه‌ات خیلی جاها ضعیف باشد و باید خیلی زود از کدورت‌ها و کاستی‌ها عبور کنی و خیلی زود به چرخه‌ی بگو و بخندهای رابطه برگردی، وگرنه همیشه می‌رنجی و می‌شکنی و دلخور می‌شوی و با تمام آدم‌ها به مشکل می‌خوری. مگر می‌شود تا همیشه همه چیز مطابق میل انسان پیش برود؟! سلیقه‌ها فرق می‌کند، اعصاب‌ها نمی‌کشد، حوصله‌ها ضعیف می‌شود، آدم‌ها مشغولیت‌ها و مشکلات خصوصی خودشان را دارند، گاهی نمی‌کشند، کم می‌آورند، از کوره در می‌روند و متفاوت رفتار می‌کنند.
برای دوام آوردن، باید حافظه‌ات ضعیف باشد و زیاد به آنچه گذشتِ جهانت فکر نکنی.



🌱
‌‌


خدایا مرا ببخش
بابت تمام زمان‌هایی که می‌شد به بخش‌های خوب جهانم فکر کنم و من متمرکز شدم روی همان تکه‌های غمگین و سیاهی که می‌توانستم بی‌تفاوت از کنارشان عبور کنم.
مرا ببخش که می‌شد سرم را به نشانه‌ی شکرگزاری و لبخند بالا بگیرم، اما برای گلایه سراغت آمدم.
مرا ببخش که گاهی بیش از چیزی که باید رنجیدم و غمگین شدم، ببخش که همیشه حق را به خودم دادم، ببخش که گاهی آدمِ بدِ داستان، من بودم و در ذهنم از خودم قربانی ساخته‌بودم...
کمک کن قوی باشم و جسورانه در مقابل رنج‌‌های روزگار بایستم و اگر زخم کوچکی برداشتم، به حرمت تکه‌های سلامتِ وجودم، نادیده‌اش بگیرم.
کمک کن صبور باشم و کلیت آدم‌ها را با جزئیات حرف‌ها و رفتارهاشان زیر سوال نبرم.
کمک کن پس از هر رنجشی، به پذیرش و آرامش برسم و آرامش را تکثیر کنم و کسی نباشم که از غم‌های کوچک می‌رنجد و شادی‌های بزرگ را نادیده می‌گیرد.



🌱
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM




به عقیده‌ی من، امید، گلی‌ست که سنگ را شکافته و جسورانه از شکاف کوچکی بیرون زده. بارانی‌ست که میانه‌ی تابستان و بی‌هیچ دلیل منطقیِ قانع کننده‌ای به کویر تشنه‌ای باریده، لبخندی‌ست که پس از اشک‌های فراوان، بی‌اختیار بر لبی نقش بسته و نوزادی‌ست که پس از سی و چندسال انتظار و درست زمانی که هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرده، متولد شده...
امید تنها چیزی‌ست که ما را کنار هم و به زیستن متصل نگاه داشته و تنها چیزی که به خاطر آن دوام آورده‌ایم...
به همدیگر امید تعارف کنیم. این چیزی از ما کم نمی‌کند اما باعث می‌شود تاریکی‌های حوالی‌مان کمتر شود و در جهان روشن‌تری به بقا فکر کنیم.




🌱




گاهی نباید حرفی بزنی! نباید از گام‌های بعدی‌ت بگویی و هراس و تردیدت از شروعی تازه، باعث شود برای همفکری، به آدم‌ها پناه ببری و بیشتر سرخورده و ناامید شوی و بیشتر رنج بکشی و بیشتر زمین بخوری. نباید بگذاری آدم‌ها در برداشتن‌ گام‌های بعدی‌ات، تو را مردد کنند.
عزمت را جزم کن، زل بزن وسط چشم‌های دنیا، بزن به قلب حادثه و انجامش بده!
باید خودت را در دل ترس‌هات غرق کنی تا ببینی چقدر بی‌دلیل بوده‌اند و باید ببینی و ایمان بیاوری که چقدر توانمند‌تر از چیزی هستی که فکر می‌کردی...




🌱




باید خودت را به خودت ثابت کنی...
بغض داری؟ خسته‌ای؟ تنهایی ادامه دادن از پا درت آورده؟ گریه کن، از پابیفت، زمین بخور اما با تمام قدرت بجنگ و ادامه بده. دنیا با هیچ‌کس شوخی ندارد، دست روی دست اگر بگذاری و در انتظار ناجی اگر بمانی، زیر سنگینیِ چرخ‌دنده‌های بی‌رحمش له می‌شوی و هیچ‌کس نمی‌فهمد!
باید بلند شوی و به هر مشقتی، گلیم خودت را از آب گل‌آلود جهان، بیرون بکشی. باید خودت برای خودِ خسته و درمانده‌ات کاری کنی و به امید هیچ‌کس نباشی.
باید آستین بالا بزنی، با تمام توانت بجنگی و انتقام خودت را از جهان بگیری.




🌱
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
یا جابِرَ العَظمَ الكَسير❤️‍🩹
ای شکسته بندِ استخوان های شکسته.
سیمین دانشور :

در این دنیا، همه چیز دست خود آدم است، حتی عشق، حتی جنون، حتی ترس... آدمیزاد می‌تواند اگر بخواهد کوه ها را جا به جا کند... می‌تواند آب‌ها را بخشکاند... می‌تواند چرخ و فلک را به هم بریزد. آدمیزاد حکایتی است. می‌تواند همه جور حکایتی باشد: حکایت شیرین، حکایت تلخ، حکایت زشت... و حکایت پهلوانی!
بدن آدمیزاد شکننده است، اما هیچ نیرویی در این دنیا، به قدرت نیروی روحی او نمی‌رسد، به شرطی که اراده و وقوف داشته باشد!
میچ البوم :

اگر می‌خواهی برای آدم‌های طبقه بالا پز بدهی زحمت نکش. آن‌ها همیشه به نظر حقارت نگاهت می‌کنند. اگر هم می‌خواهی برای زیردست‌هایت پز بدهی باز هم زحمت نکش، چون فقط حسودی‌شان را تحریک می‌کنی. این نوع شخصیت کاذب تو را به جایی نمی‌رساند. فقط قلب باز است که به تو اجازه می‌دهد در چشم همه یک جور باشی.
الیف شافاک :

برای این‌که حرفمان تأثیر مثبت بر مخاطب داشته باشد باید از دل سلیم جاری شود، دل سلیم همان جایی‌ست که بغض و کینه و حسادت و بدخواهی و غرض‌ورزی و جهالت وجود ندارد.
از دل سلیم اگر بر کافر ناسزا بگویی مؤمن شود.