تا آمدی از آسمانم خار می‌بارد
ساعت به ساعت پشت هم آوار می‌بارد

ناراحت از حال خراب و بغض من هستی؟
یک لحظه دست از فکر من بردار ، می‌بارد

دریا شوم از رود پر از آب چشمانم
وقتی که اشک از صورتم هربار می‌بارد

در زیر سیلم خیسم و دنبال یک سقفم
تا میرسم خانه در و دیوار می‌بارد

من یک درخت و پیش تو بودن خیالم بود
دیدم که هر جا میروی نجار می‌بارد

نجار من ارّه نکش بر استخوان هایم
خون از درختی که شده الوار ، می‌بارد

تنها و خسته روی مبلی خواب می‌بینم
از آسمان این دسته از افکار می‌بارد

وزن از تنم آمد و در شعرم نمایان شد
شعر از دلم آمد و از خودکار می‌بارد

#حسن_علی‌تبار
#شعر_جوان_اصفهان
#شب_های_شعر_حوضخانه
#قلمستان

@ghalamestannews