Эй ДУСТ биё биё, ки ночор манам ман,
Дар ҳасрати руи ту гирифтор манам ман.
Аз матлаб дидори ту дар чашми рақибон,
Бечоратар аз сурати девор манам ман.

Ғайри ту касам нест, ки гуям ғами дилро,
Беғайри ту аз зиндаги безор манам ман.
Баъд аз сари ман зинда ба олам ту бимони,
Шояд нафасе дони, ки даркор манам ман.

Дар фикри фаромушии ту бастам остин,
Дидам, ки тилисми ту чи бекор манам ман.
Иқболу таҷаллии туро рузу шаб он гоҳ,
Аз лутфи Худованд талабгор манам ман.

Эй ДУСТ зи бас руҳи равонию гиронқадр,
Бар хотири ту мояи озор манам, ман.
Эй кош ту аз ҷурми ман озурда набоши,
Зеро ба гунаҳои худ иқрор манам, ман.

https://t.me/gazaltj

Абру боду маҳу хуршеду фалак, ҳама дар коранд,
То ту ноне ба каф ориву ба ғафлат нарави.
Ҳама аз баҳри ту саргаштаву фармонбардор,
Шарти инсоф набошад, ки ту фармон набари.
gazaltj Шайх Саъдии Шерозӣ

Ёро, биҳишт суҳбати ёрони ҳамдам аст,
Дидори ёри номутаносиб ҷаҳаннам аст.
Ҳар дам, ки дар њузури азизе бароварӣ,
Дарёб, к-аз ҳаёти ҷаҳон ҳосил он дам аст.
На ҳар кӣ чашму гӯшу даҳон дорад, одамист,
Бас девро, ки сурати фарзанди Одам аст.
Он аст одамӣ, ки дар ӯ ҳусни сирате
Ё лутфи суратест, дигар ҳашви1 олам аст. Ҳаргиз ҳасад набурдаву ҳасрат нахурдаам,
Ҷуз бар ду рӯи ёри мувофиқ, ки дар ҳам аст.
Онон ки дар баҳор ба саҳро намераванд,
Бӯи хуши рабеъ бар эшон муҳаррам аст.
В-он сангдил, ки дида бидӯзад зи рӯи хуб, Пандаш бидеҳ, ки ҷаҳл дар ӯ сахт муҳкам аст.
Ором нест дар ҳама олам ба иттифоқ,
В-ар ҳаст, дар муҷовирати ёри маҳрам аст.
Гар хуни тоза меравад аз реши1 аҳли дил, Дидори дӯстон ки бибинанд, марҳам аст.
Дунё хуш асту мол азиз асту тан шариф,
Лекин рафиќ бар ҳама чизе муқаддам аст. Мумсик барои мол ҳамасола тангдил,
Саъдӣ ба рӯи дӯст ҳамарӯза хуррам аст
Шайх Саъдии Шерозӣ
gazaltj