Қасида аз Авҳадӣ
Лофи дониш мезани, худро намедони чи сӯд?
Даъвии дил карда эй, чун ғофил аз ҷони чи сӯд?

Нафсро бирёну ҳалво медиҳи, Ӯ душманат,
Душманонро додани ҳалвову бирёнӣ чӣ суд?

Гар Худоро бандаи бигзор номи хоҷагӣ,
Пеши Ӯ чун сар ниҳоди, бозпешонӣ чӣ суд?

Номи худ Салмон ниҳоди, то мусалмон хонамат,
Чун намеварзи саломат, номи салмонӣ чӣ суд?

Рафта панҷоҳ солу ҳасрат мехури акнун, вале
Тир чун аз шаст берун шуд, пушаймонӣ чӣ суд?

Аспи чавгонӣ хариди, зин заринӣ сохти,
Чун нахоҳи бурд гове, аспи чавгонӣ чӣ суд?

Коре халқеро ба тадбири ту боз андохтанд,
Чун ҳама тадбири кори худ намедони чӣ суд?

Умру мол андар сари коре иморат кардаи,
Ин иморатҳо ки сар дорад, ба вайронӣ чӣ суд?
... давом дорад.
Қасида аз Авҳадӣ

https://t.me/gazaltj

اوحدی > دیوان اشعار > قصاید > قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵ - وله روحه الله روحه

لاف دانش می زنی، خود را نمی دانی چه سود؟
دعوی دل کرده ای، چون غافل از جانی چه سود
نفس را بریان و حلوا می دهی، او دشمنست
دشمنان را دادن حلوا و بریانی، چه سود
گر خدا را بنده ای، بگذار نام خواجگی
پیش او چون سر نهادی، باز پیشانی چه سود؟
نام خود سلمان نهادی، تا مسلمان خوانمت
چون نمی ورزی سلامت، نام سلمانی چه سود؟
رفت پنجه سال و حسرت میخوری اکنون، ولی
تیر چون از شست بیرون شد پشیمانی چه سود
اسب چوگانی خریدی، زین زرین ساختی
چون نخواهی برد گویی اسب چوگانی چه سود؟
گر به دیوان قیامت بردنت باید حساب
بر سر طومارها طغرای دیوانی چه سود؟
کار خلقی را به تدبیر تو باز انداختند
چون همه تدبیر کار خود نمی دانی چه سود؟
عمر و مال اندر سر کار عمارت کرده ای
این عمارتها که سر دارد به ویرانی چه سود؟
چون بخواهی رفت زود از قیصر و قصرت چه نفع؟
چون نخواهی ماند دیر، از خانه و خانی چه سود؟
می کنی درمان درد مردم از دانش، ولی
این همه درمان در آن ساعت که درمانی چه سود؟
نامهٔ عیب کسان، گیرم، که برخوانی چو آب
نیم حرف از نامهٔ خود برنمی خوانی چه سود؟
چند پی گفتی که: دستی نیک دارم در هنر
با چنین دستی چو دست آموز شیطانی چه سود؟
هر زمان گویی: کزین پس پیش گیرم راستی
این حکایت خود بگویی، لیک نتوانی چه سود؟
بی غرض کس را نخواهی داد نانی در جهان
کفش مهمان چون بخواهی برد، مهمانی چه سود؟
از برای سود زر جان در زیان انداختی
چون نمی مانی و این زرها همی مانی چه سود؟
اوحدی، چون دیوت از انگشت برد انگشتری
زیر دستت بعد ازین ملک سلیمانی چه سود؟

Қасида аз Авҳадӣ
... давомаш

Мекуни дармони дарди мардум аз дониш, вале
Ин ҳама дармон дар он соат, ки дāрмони чӣ суд?

Номаи айби касон, гирам, ки бархони чу об,
Ними ҳарф аз номаи худ барнамехони чӣ суд?

Чанде пеш гуфти, ки дасти нек дорам дар ҳунар,
Бо чунин дасте чу дастомуз шайтонӣ чи суд?

Ҳар замон гӯйи: “К-аз ин пас пеш гирам ростӣ”
Ин ҳикоят худ бигуйи, лек натвони чи суд?

Беғараз касро нахоҳи дод ноне дар ҷаҳон,
Кафши меҳмон чун бихоҳи бурд, меҳмонӣ чӣ суд?

Аз барои суду зар ҷон дар миён андохти,
Чун намемониву ин зарҳо ҳама мони чӣ суд?

Қасида аз Авҳадӣ

https://t.me/gazaltj

Дар ғами дунё ба дунёбехабар бовар макун,
Эй сафарнодида ту бар навсафар бовар макун.

Дӯст бар сайри ҷаҳон хонад агар, бо ҷон бирав,
Душманат гӯяд баро то пушти дар, бовар макун.

То нарезад заҳр аз дандони мори куштаат,
Боз ҳам ҳушёр бош, аз ин зафар бовар макун.

Чун гувоҳи марги Сӯҳроб аст шамшери падар,
Дар набарди зиндагонӣ бар падар бовар макун.

Гар ба чашми дил набинӣ покии виҷдони кас,
Ҳеҷ гаҳ бар заррабини чашми сар бовар макун.

Тифлакон хобанд дар гаҳвораҳои чӯби бед,
Бедро гӯянд нахли бесамар, бовар макун.

Саидҷон Ҳакимзода

Дар ғами дунё ба ДУНЁБЕХАБАР...

https://t.me/gazaltj

ابوسعید ابوالخیر > رباعیات > رباعی شمارهٔ ۲۸۸

در دل چو کجیست روی بر خاک چه سود
چون زهر به دل رسید تریاک چه سود
تو ظاهر خود به جامه آراسته ای
دلهای پلید و جامهٔ پاک چه سود

Ало ё айюҳассоқӣ, адир каъсан ва новилҳо,
Ки ишқ осон намуд аввал, вале афтод мушкилҳо.

Ба бӯи нофае, к-охир сабо з-он турра бикшояд,
Зи тоби ҷаъди мушкинаш чӣ хун афтод дар дилҳо.

Маро дар манзили ҷонон чӣ амну айш, чун ҳар дам
Ҷарас фарёд медорад, ки барбандед маҳмилҳо.

Ба май саҷҷода рангин кун, гарат пири муғон гӯяд,
Ки солик бехабар набвад зи роҳу расми манзилҳо.

Шаби торику бими мавҷу гирдобе чунин ҳоил,
Куҷо донанд ҳоли мо сабукборони соҳилҳо.

Ҳама корам зи худкомӣ ба бадномӣ кашид охир,
Ниҳон кай монад он розе, к-аз ӯ созанд маҳфилҳо.

Ҳузуре гар ҳамехоҳӣ, аз ӯ ғоиб машав, Ҳофиз,
Мато мо талқа ман таҳвӣ даиддунё ва аҳмилҳо.

Ало ё айюҳассоқӣ... Ҳофизи Шерозӣ

https://t.me/gazaltj

Ай тири ғаматро дили ушшоқ нишона,
Халқе ба Ту машғулу Ту ғойиб зи миёна.

Гаҳ муътакифи дайраму гаҳ сокини масҷид,
Яъне ки Туро металабам хона ба хона.

Ҳар кас ба забоне сифати ҳамди Ту гӯяд,
Мутриб ба суруди наю булбул ба тарона.

Ҳоҷӣ ба раҳи Каъбаву ман толиби дидор,
Ӯ хона ҳамеҷӯяду ман соҳиби хона.

Мақсуди ман аз Каъбаву бутхона Туйӣ Ту,
Мақсуд Туйӣ, Каъбаву бутхона баҳона.

Чун дар ҳама ҷо акси рухи Ёр тавон дид,
Девона наям ман, ки равам хона ба хона.

Тақсири Хаёлӣ ба умеди карами Туст,
Яъне ки гунаҳро беҳ аз ин нест баҳона.

Хаёлии Бухороӣ

https://t.me/gazaltj