فرزندان رودبارسرا😷
1.75K subscribers
22.7K photos
10.2K videos
161 files
14.9K links
#رودبارسرا بزرگترین روستای شهرستان #رضوانشهر میباشد

جهت اگاهی اخبار،اداب و رسوم .تاریخچه.شناخت محلات.جاهای دیدنی و غذاهای محلی تالش به ما بپیوندید

با مدیریت» جاوید مسعودی

ارتباط شما با ما :

@javid_masoudi
@K_masoudi_01
Download Telegram
در اولین روز از دهه فجر، #فرماندار رضوانشهر به همراه مدیران #دستگاه های #اجرایی با امام جمعه این شهرستان دیدار کرد.

مظفری فرماندار رضوانشهر:

در اولین روز از دهه فجر، امروز همان روزی که دشمن میگفت، جمهوری اسلامی ایران #جشن #چهل_سالگی خود را نخواهد دید.

امام جمعه رضوانشهر در دیدار مدیران این شهرستان:
#عدم_وابستگی سیاسی از مهترین دستاورد های نظام جمهوری اسلامی است

#کانال_فرزندان_رودبارسرا

@frodbarsara
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#چهل_روز_گذشت

کلیپی کوتاه به یاد جوانان ناکام #شروین و #شایان عزیز

عکسهایی از #شایان و #شروین عزیز همراه با دوستان خود

⚫️روحشان شاد و یادشان گرامی

ارسالی» دوستان

@frodbarsara
#بیشتر‌بدانیم


جشن باستانی « #شب_چله » در بین تالشان

« شب یلدا » یا « شب چله » شب اول زمستان و @درازترین شب سال است . و فردایِ آن با دمیدن خورشید ، روزها بزرگتر شده و تابش نور ایزدی افزونی می یابد .

❤️ این بود که ایرانیان باستان شب آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می خواندند و برای آن جشن بزرگی بر پا می کردند . « یلدا » کلمه ایست سریانی به معنای « تولد » و به گفته ابوریحان بیرونی آن را شب زادن ترجمه کرده اند .

#چهل روز اول زمستان « چله بزرگ » و بیست روز پس از چهل روز اول « چله کوچک » .

📝 از اول دی ماه تا آخر بهمن که شصت روز است چهل روز اول را « از اول دی تا دهم بهمن » چله بزرگ و بیست روز دیگر را « از دهم بهمن تا آخر بهمن » چله کوچک می گویند .

🖌شب اول دی ماه شب چله نامیده می شود و این شب را که درازترین شبهاست شب یلدا هم می گویند . (2).
جشن باستانی شب چله مانند تمام ایران زمین در غرب استان گیلان یعنی در کل منطقه تالش حدوداً از فومن و شفت تا آستارا نیز برگزار می شود که در ادامه به طور خلاصه به این جشن می پردازیم . تالشان به جشن « شب چله » ، در گویش شمالی زبان تالشی « چلَه شاو čǝla šâv » و در گویش جنوبی زبان تالشی « چیلَه شَو čila šav » می گویند .

شب چله در منطقه تالش شمالی - آستارا
در گذشته ها در این شب اعضای خانواده به دور هم جمع می شدند و یا کوچکترها به دیدار بزرگترها می رفتند ، و این شب را شب درازی می دانستند و اعتقاد داشتند که این شب نسبت به شب های دیگر طولانی تر است برای همین مدت بیشتری را دور هم می نشستند و یا حتی می گفتند نباید در این شب خوابید . در گذشته ها به دلیل نبود یخچال ، تالشان میوه های فصل تابستان را در سازه ای به نام « کوندلَه kundǝla » که از تنه درختان قطور ساخته می شد برای فصل پاییز و زمستان و نوروز نگه می داشتند و در این فصل ها و مناسبت ها استفاده می کردند ؛ در این سازه مقداری کاه می ریختند و بعد میوه هایی مانند سیب و بِه را در آن برای فصل سرما نگهداری می کردند . از خوردنی ها و تنقلات دیگر شب چله در بین تالشان می توان به این موارد اشاره کرد : برشته کردن گندم ، ذرت ؛ شور آب ازگیل ، که در زبان تالشیِ آستارا به آن « زِرَه سرکَه zera sǝrka » گفته می شود ؛ و آب پز کردن کدوی گرد سفید که در گویش شمالی زبان تالشی « کوی kuy » و کدو حلواییِ قهوه ای رنگ که به آن « بورانی borāni » می گویند .

روایتی از شب چله در منطقه تالش جنوبی – فومن
از گذشتگان و کُهن سالان روایت است که شب چله دو برادر هستند . برادر بزرگتر چله بزرگ بسیار قدرتمند است ، و اگر شروع به برف باریدن کند بارش برف به زودی بند نمی آید ؛ و گفته می شود برادر کوچکتر یعنی چله کوچک گفته است اگر من به جای برادرم چله بزرگ بودم به اندازه ای برف می باریدم که نوزندان کوچک در گهواره بمیرند . چله بزرگ چهل روز است ؛ از یک دی ماه تا ده بهمن ماه ؛ و چله کوچک از ده بهمن تا اول اسفند می باشد . به سی روز اسفند « نوروزَه ما noruza mā » ، « آفتاب بَهوت āftāb bahut » و « سرمای پیرزن » می گویند . اعتقاد دارند که چهل روز بعد از نوروز امکان بارش برف هست . (3).
واژه هایی درباره « شب چله »*
چلَه شاو čǝla šâv : شب چله ( گویش شمالی زبان تالشی )
چیلَه شَو čila šav : شب چله ( گویش جنوبی زبان تالشی )
چِللِه شو čelle šo : شب چله ( زبان گیلکی ، گویش سیاهکل )
چِللِه شو čelle šu : شب چله ( زبان تبری ، مازندران ، گویش بابل )
چل čǝl : چهل ، عدد 40 ( تالشی شمالی )
کیجَه kija : جوجه ( تالشی شمالی )
چیلَه čila : هیزم و چوب های نازک که بیشتر برای روشن کردن آتش تنور نان استفاده می شود ( تالشی شمالی )
چیل čil : پوست سخت و خشک مثل پوست گردو و تخم مرغ ( تالشی رضوانشهر )
چِل čel : مخلوطی از گل سفید یا زرد با آب که موقع اشوره آلاوه ( شستن دیوار قبل از عید ) به دیواره می زنند . ( زبان تاتی ، خلخال ، کلور )
چیله čile : جوجه ( زبان منطقه الموت غربی ، شمال استان قزوین )
چیل لی یِه čilliye : جوجه مرغ ( تاتی تاکستان ، قزوین )
چیل čil : کبوتری با رنگ های گوناگون ( تاتی تاکستان )
چیل چیل čil čil : رنگارنگ ، خال خال ( تاتی تاکستان )
یول yol : بزرگ ، برای انسان ( تالشی شمالی )
یال yāl : بزرگ ( تالشی جنوبی ) ( در فارسی ، یَل ، گفته می شود )

نویسنده و گردآورنده : ضیاء طرقدار


#کانال‌فرزندان‌رودبارسرا

https://t.me/joinchat/AAAAAERQ-XpuLnV5ZEgDzA
* #جوانان_را_بیشتر_باور_کنیم *


بیش از ۲۰ فرمانده لشگر زیر ۲۵ سال داشتیم که ۸ سال تمام .. اجازه ندادند حتی یک وجب از خاکمون روبدست دشمن تا دندان مسلح بیفته بش از ۸۰ درصد رزمندگان مون زیر ۳۰ سال بودند که همه دنیارو از جنگیدن با ما پشیمان کردند

چقدر جایتان خالیه شهیدان(باکرها.حسن باقری.زین الدین.کاوه . همت............)بعد از #چهل سال فکر می کنیم این جوانان باهوشو پر انرژی هستند که می توانند در دیگر میادین مبارزه با مفسدین و خیانت کاران بیت المال و امنیت از این مردم حراست کنند فقط باید کمی بیشتر بهشون #اعتماد کنیم.


#کانال‌فرزندان‌رودبارسرا

https://t.me/joinchat/AAAAAERQ-XpuLnV5ZEgDzA
Forwarded from فرزندان رودبارسرا😷 (Kiumars)
#بیشتر‌بدانیم


جشن باستانی « #شب_چله » در بین تالشان

« شب یلدا » یا « شب چله » شب اول زمستان و @درازترین شب سال است . و فردایِ آن با دمیدن خورشید ، روزها بزرگتر شده و تابش نور ایزدی افزونی می یابد .

❤️ این بود که ایرانیان باستان شب آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می خواندند و برای آن جشن بزرگی بر پا می کردند . « یلدا » کلمه ایست سریانی به معنای « تولد » و به گفته ابوریحان بیرونی آن را شب زادن ترجمه کرده اند .

#چهل روز اول زمستان « چله بزرگ » و بیست روز پس از چهل روز اول « چله کوچک » .

📝 از اول دی ماه تا آخر بهمن که شصت روز است چهل روز اول را « از اول دی تا دهم بهمن » چله بزرگ و بیست روز دیگر را « از دهم بهمن تا آخر بهمن » چله کوچک می گویند .

🖌شب اول دی ماه شب چله نامیده می شود و این شب را که درازترین شبهاست شب یلدا هم می گویند . (2).
جشن باستانی شب چله مانند تمام ایران زمین در غرب استان گیلان یعنی در کل منطقه تالش حدوداً از فومن و شفت تا آستارا نیز برگزار می شود که در ادامه به طور خلاصه به این جشن می پردازیم . تالشان به جشن « شب چله » ، در گویش شمالی زبان تالشی « چلَه شاو čǝla šâv » و در گویش جنوبی زبان تالشی « چیلَه شَو čila šav » می گویند .

شب چله در منطقه تالش شمالی - آستارا
در گذشته ها در این شب اعضای خانواده به دور هم جمع می شدند و یا کوچکترها به دیدار بزرگترها می رفتند ، و این شب را شب درازی می دانستند و اعتقاد داشتند که این شب نسبت به شب های دیگر طولانی تر است برای همین مدت بیشتری را دور هم می نشستند و یا حتی می گفتند نباید در این شب خوابید . در گذشته ها به دلیل نبود یخچال ، تالشان میوه های فصل تابستان را در سازه ای به نام « کوندلَه kundǝla » که از تنه درختان قطور ساخته می شد برای فصل پاییز و زمستان و نوروز نگه می داشتند و در این فصل ها و مناسبت ها استفاده می کردند ؛ در این سازه مقداری کاه می ریختند و بعد میوه هایی مانند سیب و بِه را در آن برای فصل سرما نگهداری می کردند . از خوردنی ها و تنقلات دیگر شب چله در بین تالشان می توان به این موارد اشاره کرد : برشته کردن گندم ، ذرت ؛ شور آب ازگیل ، که در زبان تالشیِ آستارا به آن « زِرَه سرکَه zera sǝrka » گفته می شود ؛ و آب پز کردن کدوی گرد سفید که در گویش شمالی زبان تالشی « کوی kuy » و کدو حلواییِ قهوه ای رنگ که به آن « بورانی borāni » می گویند .

روایتی از شب چله در منطقه تالش جنوبی – فومن
از گذشتگان و کُهن سالان روایت است که شب چله دو برادر هستند . برادر بزرگتر چله بزرگ بسیار قدرتمند است ، و اگر شروع به برف باریدن کند بارش برف به زودی بند نمی آید ؛ و گفته می شود برادر کوچکتر یعنی چله کوچک گفته است اگر من به جای برادرم چله بزرگ بودم به اندازه ای برف می باریدم که نوزندان کوچک در گهواره بمیرند . چله بزرگ چهل روز است ؛ از یک دی ماه تا ده بهمن ماه ؛ و چله کوچک از ده بهمن تا اول اسفند می باشد . به سی روز اسفند « نوروزَه ما noruza mā » ، « آفتاب بَهوت āftāb bahut » و « سرمای پیرزن » می گویند . اعتقاد دارند که چهل روز بعد از نوروز امکان بارش برف هست . (3).
واژه هایی درباره « شب چله »*
چلَه شاو čǝla šâv : شب چله ( گویش شمالی زبان تالشی )
چیلَه شَو čila šav : شب چله ( گویش جنوبی زبان تالشی )
چِللِه شو čelle šo : شب چله ( زبان گیلکی ، گویش سیاهکل )
چِللِه شو čelle šu : شب چله ( زبان تبری ، مازندران ، گویش بابل )
چل čǝl : چهل ، عدد 40 ( تالشی شمالی )
کیجَه kija : جوجه ( تالشی شمالی )
چیلَه čila : هیزم و چوب های نازک که بیشتر برای روشن کردن آتش تنور نان استفاده می شود ( تالشی شمالی )
چیل čil : پوست سخت و خشک مثل پوست گردو و تخم مرغ ( تالشی رضوانشهر )
چِل čel : مخلوطی از گل سفید یا زرد با آب که موقع اشوره آلاوه ( شستن دیوار قبل از عید ) به دیواره می زنند . ( زبان تاتی ، خلخال ، کلور )
چیله čile : جوجه ( زبان منطقه الموت غربی ، شمال استان قزوین )
چیل لی یِه čilliye : جوجه مرغ ( تاتی تاکستان ، قزوین )
چیل čil : کبوتری با رنگ های گوناگون ( تاتی تاکستان )
چیل چیل čil čil : رنگارنگ ، خال خال ( تاتی تاکستان )
یول yol : بزرگ ، برای انسان ( تالشی شمالی )
یال yāl : بزرگ ( تالشی جنوبی ) ( در فارسی ، یَل ، گفته می شود )

نویسنده و گردآورنده : ضیاء طرقدار


#کانال‌فرزندان‌رودبارسرا

https://t.me/joinchat/AAAAAERQ-XpuLnV5ZEgDzA
#بیشتر‌بدانیم


جشن باستانی « #شب_چله » در بین تالشان

« شب یلدا » یا « شب چله » شب اول زمستان و @درازترین شب سال است . و فردایِ آن با دمیدن خورشید ، روزها بزرگتر شده و تابش نور ایزدی افزونی می یابد .

❤️ این بود که ایرانیان باستان شب آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می خواندند و برای آن جشن بزرگی بر پا می کردند . « یلدا » کلمه ایست سریانی به معنای « تولد » و به گفته ابوریحان بیرونی آن را شب زادن ترجمه کرده اند .

#چهل روز اول زمستان « چله بزرگ » و بیست روز پس از چهل روز اول « چله کوچک » .

📝 از اول دی ماه تا آخر بهمن که شصت روز است چهل روز اول را « از اول دی تا دهم بهمن » چله بزرگ و بیست روز دیگر را « از دهم بهمن تا آخر بهمن » چله کوچک می گویند .

🖌شب اول دی ماه شب چله نامیده می شود و این شب را که درازترین شبهاست شب یلدا هم می گویند . (2).
جشن باستانی شب چله مانند تمام ایران زمین در غرب استان گیلان یعنی در کل منطقه تالش حدوداً از فومن و شفت تا آستارا نیز برگزار می شود که در ادامه به طور خلاصه به این جشن می پردازیم . تالشان به جشن « شب چله » ، در گویش شمالی زبان تالشی « چلَه شاو čǝla šâv » و در گویش جنوبی زبان تالشی « چیلَه شَو čila šav » می گویند .

شب چله در منطقه تالش شمالی - آستارا
در گذشته ها در این شب اعضای خانواده به دور هم جمع می شدند و یا کوچکترها به دیدار بزرگترها می رفتند ، و این شب را شب درازی می دانستند و اعتقاد داشتند که این شب نسبت به شب های دیگر طولانی تر است برای همین مدت بیشتری را دور هم می نشستند و یا حتی می گفتند نباید در این شب خوابید . در گذشته ها به دلیل نبود یخچال ، تالشان میوه های فصل تابستان را در سازه ای به نام « کوندلَه kundǝla » که از تنه درختان قطور ساخته می شد برای فصل پاییز و زمستان و نوروز نگه می داشتند و در این فصل ها و مناسبت ها استفاده می کردند ؛ در این سازه مقداری کاه می ریختند و بعد میوه هایی مانند سیب و بِه را در آن برای فصل سرما نگهداری می کردند . از خوردنی ها و تنقلات دیگر شب چله در بین تالشان می توان به این موارد اشاره کرد : برشته کردن گندم ، ذرت ؛ شور آب ازگیل ، که در زبان تالشیِ آستارا به آن « زِرَه سرکَه zera sǝrka » گفته می شود ؛ و آب پز کردن کدوی گرد سفید که در گویش شمالی زبان تالشی « کوی kuy » و کدو حلواییِ قهوه ای رنگ که به آن « بورانی borāni » می گویند .

روایتی از شب چله در منطقه تالش جنوبی – فومن
از گذشتگان و کُهن سالان روایت است که شب چله دو برادر هستند . برادر بزرگتر چله بزرگ بسیار قدرتمند است ، و اگر شروع به برف باریدن کند بارش برف به زودی بند نمی آید ؛ و گفته می شود برادر کوچکتر یعنی چله کوچک گفته است اگر من به جای برادرم چله بزرگ بودم به اندازه ای برف می باریدم که نوزندان کوچک در گهواره بمیرند . چله بزرگ چهل روز است ؛ از یک دی ماه تا ده بهمن ماه ؛ و چله کوچک از ده بهمن تا اول اسفند می باشد . به سی روز اسفند « نوروزَه ما noruza mā » ، « آفتاب بَهوت āftāb bahut » و « سرمای پیرزن » می گویند . اعتقاد دارند که چهل روز بعد از نوروز امکان بارش برف هست . (3).
واژه هایی درباره « شب چله »*
چلَه شاو čǝla šâv : شب چله ( گویش شمالی زبان تالشی )
چیلَه شَو čila šav : شب چله ( گویش جنوبی زبان تالشی )
چِللِه شو čelle šo : شب چله ( زبان گیلکی ، گویش سیاهکل )
چِللِه شو čelle šu : شب چله ( زبان تبری ، مازندران ، گویش بابل )
چل čǝl : چهل ، عدد 40 ( تالشی شمالی )
کیجَه kija : جوجه ( تالشی شمالی )
چیلَه čila : هیزم و چوب های نازک که بیشتر برای روشن کردن آتش تنور نان استفاده می شود ( تالشی شمالی )
چیل čil : پوست سخت و خشک مثل پوست گردو و تخم مرغ ( تالشی رضوانشهر )
چِل čel : مخلوطی از گل سفید یا زرد با آب که موقع اشوره آلاوه ( شستن دیوار قبل از عید ) به دیواره می زنند . ( زبان تاتی ، خلخال ، کلور )
چیله čile : جوجه ( زبان منطقه الموت غربی ، شمال استان قزوین )
چیل لی یِه čilliye : جوجه مرغ ( تاتی تاکستان ، قزوین )
چیل čil : کبوتری با رنگ های گوناگون ( تاتی تاکستان )
چیل چیل čil čil : رنگارنگ ، خال خال ( تاتی تاکستان )
یول yol : بزرگ ، برای انسان ( تالشی شمالی )
یال yāl : بزرگ ( تالشی جنوبی ) ( در فارسی ، یَل ، گفته می شود )

نویسنده و گردآورنده : ضیاء طرقدار


#کانال‌فرزندان‌رودبارسرا

https://t.me/frodbarsara