🟢 ما چگونه برآورد می‌کنیم که برای یک دست لباس چقدر پول باید بپردازیم؟

🔹 یک روش برای این کار، مقایسه قیمت یک لباس با دیگری است.

🔹 در این‌جا ما از #قیمت_لباس قبلی به‌عنوان #استاندارد یا نقطه مرجع استفاده می‌کنیم.

🔹 در فروشگاهی که قیمت تمام لباس‌ها بالاتر از ۱۵۰۰ دلار است، لباسی که ۸۰۰ #دلار قیمت خورده خرید خوبی به‌نظر می‌رسد، ولی در فروشگاهی که لباس‌ها قیمتی کمتر از ۵۰۰ دلار دارند، اگر قیمت همان لباس ۸۰۰ دلار باشد برای ما زیادی گران به‌نظر می‌رسد.

🔹 روش تکیه بر اطلاعات پیشین ترفندی است که شرکت‌ها و فروشگاه‌ها از آن برای فروش محصولات و تحت تأثیر قرار دادن مشتریان استفاده می‌کنند.

🔹 مشتریان یکی از قیمت‌ها را مبنای مقایسه قرار می‌دهند و براساس آن خرید می‌کنند.

🔹 با وجودی‌که ما می‌دانیم #ساعت_مچی_یک_برند_معروف که قیمت درج شده برروی آن ۱۲۰۰ دلار است چندان دقیق‌تر از ساعتی نیست که می‌توان آن را با ۵۰ دلار خرید، ولی تولیدکنندگان #برند معروف برروی تعدادی از ساعت‌های خود قیمت‌های بسیار بالایی مثل ۲۰ هزار دلار می‌زنند تا برای مشتریان، خرید ساعتی به قیمت ۱۲۰۰ دلار معقول به‌نظر برسد.

🔹 اگر این تولیدکنندگان نتوانند حتی یکی از ساعت‌های گران‌قیمت خود را به فروش برسانند، بازهم منفعت زیادی از فروش مدل‌های ارزان‌تر کسب می‌کنند، زیرا اقدام آن‌ها باعث می‌شود که مشتریان نسبت به خرید #ساعت‌_های_ارزان‌تر (ولی هم‌چنان بسیار گران‌قیمت) متقاعد شوند.

🔹 شواهد نشان می‌دهند که مردم حتی وقتی تمام حواس خود را جمع می‌کنند هم درمعرض اشتباه‌کردن هستند.

🔹 هرچه بر تعداد و پیچیدگی تصمیماتی که باید گرفته شود افزوده شود، احتمال ارتکاب اشتباه بیشتر می‌شود.

📚 تناقض انتخاب؛ چرا بیشتر کمتر است؟
👤 بری شوارتز