چگونه بهتر بفروشید/محمدرضاگیاه پرور

🔴 شعر تحویل من نده!

✍️مجتبی لشکربلوکی

می دانم احتمال دارد نوشته زیر را که بخوانی شروع کنی به غر و لند کردن. ولی حوصله کن و تا اخر بخوان. این وضعیت بسیاری از ماهاست این روزها:

اگر زورت به تحریم ها نمی رسد، اگر سیاستمداران به حرف هایت گوش نمی دهند، اگر نه اقتصاد درست می شود، نه حکومت، نه دولت، نه مردم؛ اگر افسردگی و ناامیدی و بیچارگی هر روز بخشی از تو را می جود و تو هر روز کمتر از دیروز زنده ای؛
اگر نه پول روانشناس داری نه اعتقاد به دارو؛ بلند شو برو عطاری محل یک سیر بذر شاهی بخر شش هزار تومان و یک کم تخم گشنیز هم و آنها را توی گلدان هایی کوچک بکار. هر چقدر هم که اوضاع خراب باشد شاید یک پنجره داشته باشی با کمی نور. این همه خاک را هم که هر روز بر سر می کنیم، کمی اش را در گلدان بریز و چند قطره آب، همین.

چند روز بعد با خودت می گویی یعنی من از این بذرهای کوچک هم کمترم که سبز شدند!

📌امیدواری و سماجت درسی ست که من از بذرهای کوچک می گیرم.
هر چقدر جامعه تلخ‌تر شود مصاحبتت را با گیاهان بیشتر کن، آنها بیشتر از آدم ها راز بقا را می دانند.
آنها غر نمی زنند، آنها می رویند.

ما که به مشتی بذر شاهی و گشنیز دلخوشیم نه به خاطر این است که مبتذلیم و نادان و نه به خاطر این است که اخبار گوش نمی دهیم؛ ما به روییدن و رویاندن پایبندیم چون به زندگی قول داده ایم که زندگی کنیم، ما به خود وفاداریم و هیچ چیز و هیچکس باعث نخواهد شد که به زندگی خیانت کنیم.
ما سر قول خویش مانده ایم (رفرنس: عرفان نظر آهاری)

📌می دانم احتمال زیاد وقتی متن بالا را می خوانید، توی دل تان به من یا نویسنده اصلی فحش می دهید و می گویید شعر تحویل من نده! مشکلات معیشتی را که نمی شود با شعر گفتن یا نوشته ادبی حل کرد. به اندازه کافی مسوولان محترم گفتار درمانی می کنند! دیگر در این زمینه به خودکفایی رسیده ایم. اجاره خانه ای که ندارم، گوشتی که دیگر تبدیل رویا شده و پشت ویترین نگاهش می کنیم، نگاه ملتمس فرزندم برای خرید چیزی که پولش را ندارم را هم با این توصیه شاعرانه می شود حل کرد؟ قطعا و مطمئنا نمی شود حل کرد.

اما این نویسنده هم روزگار ما به زبان شعر، توصیه مهمی را برای من و شما در شرایط دشوار گفته است. در شرایط دشوار، مهم ترین اقدام، «انتقال تمرکز» است. به صورت طبیعی ما در شرایط دشوار متمرکز می شویم روی مسایل، مشکلات، بدبختی ها، مقصرها و ناکامی ها.
📌متمرکز می شویم روی چیزهایی که از دست داده ایم. روی رویاهایی که داشتیم اما تباه شد. روی نقشه هایی که کشیدیم اما نقش بر آب شد. در صورتی که این اشتباه، مرگبار است. باید متغیرهای غیرقابل کنترل را شناسایی کرد، آن ها را پذیرفت. سپس از خود پرسید من با متغیرهای قابل کنترلم چه می توانم بکنم؟
📌اینکه اجاره خانه ها رفته بالا را من نمی توانم پایین بیاورم.

📌اینکه سیاستمداران به حرف های مان گوش نمی دهند، را نمی شود تغییر داد.

📌اینکه تورم، اجناس معمولی سابق را تبدیل کرده است به کالاهای لوکس نمی توان کاری کرد.
این ها را باید پذیرفت. اینکه من شب تا صبح به این ها فکر کنم چه فایده ای دارد؟ هیچ!

در عوض باید روی متغیرهای قابل کنترل هر چند کوچک. هر چند کم تاثیر. هر چند معمولی. شاید گاهی تنها کاری که از دست ما بر می آید این است که با خانواده مان بنشینیم شرایط موجود را برای شان توضیح دهیم و بگوییم که فعلا تا دو سال باید کمربندهایمان را محکم تر ببندیم. شاید گاهی تنها کاری که از دست ما بر می آید این باشد که دیوار خانه مان را بعد از مدت ها، خودمان با کمترین امکانات و به صورت خانوادگی رنگ آمیزی کنیم و با هم لذت ببریم.

گلدان کوچک آن شاعر، نماد یک کار کوچک ِ معمولی ِ به ظاهر کم اهمیت است. منتها کاری که فعلا از دست ما بر می آید. شاید گاهی تنها کاری که از دست ما بر می آید این باشد که در یک گلدان کوچک، بذر یک گل را بکاریم. شاید تنها کاری که از دست ما برمی آید این باشد که دست دیگری را بگیریم. تکرار می کنم. این شعر نیست. این که ما به مشتی بذر گشنیز دلخوشیم نه به خاطر این است که مبتذلیم و نادان و نه به خاطر این است که اخبار گوش نمی دهیم؛ ما می خواهیم امروز را به فردا گره بزنیم. تا اطلاع ثانوی، به زندگی وفادار باش. دنیا همیشه اینگونه نخواهد ماند.

پی نوشت: این مطلب را چه زمانی نوشتم؟ در شرایط شبه دشوار! بعد از یک سفر کاری فشرده با کم خوابی زیاد، پرواز ما به خاطر شرایط تحریم، 5 ساعت تاخیر داشت. بالاخره سوار شدیم. سپس مشکل فنی برایش پیش آمد. خلبان گفت تا تایید نشود پرواز نمی کنیم، دو ساعت معطل شدیم. خواستیم بپریم،جو فرودگاه آنقدر بد شد که نه تنها هواپیمای ما، که تمام پروازها زمین گیر شدند. 9.5 ساعت تاخیر. می توانستم مانند دیگران غر بزنم. فحش بدهم. اما نشستم و بذر گشنیز کاشتم.

منبع : کانال مدیران نامدار ایران
@franegar
Www.franegar.ir

73 viewsedited 06:11