ماهنامهٔ سینمایی فیلم امروز
10.9K subscribers
7.97K photos
4K videos
20 files
1.75K links
Download Telegram
راهنمای فیلم: گریه کن ماچو
Cry Macho (2021)
مردانگی را رها کن!
مسیری بسیار طولانی برای ساخت آخرین فیلم کلینت ایستود طی شده است؛ «گریه کن ماچو» بر اساس رمانی با همین نام، نوشتهٔ ریچارد نَش در ۱۹۷۵ ساخته شده. نش که سال ۲۰۰۰ درگذشته، نمایش‌نامه‌نویس برادوِی بوده. او اوایل دههٔ ۱۹۷۰ ابتدا طرح این داستان را به‌صورت فیلم‌نامه به کمپانی فاکس قرن بیستم می‌دهد که رد می‌شود. سپس با تنظیم و بازنویسی به‌شکل رمان در ۱۹۷۵ منتشرش می‌کند و با موفقیت کتاب، این‌بار همان فیلم‌نامهٔ ردشده را، به‌گفتهٔ خودش بدون تغییر حتی یک کلمه، به فاکس و چندین استودیوی فیلم‌سازی دیگر می‌فروشد! از ۱۹۹۸ تا اکتبر ۲۰۲۰، اولین و آخرین بازیگر پیشنهادی و نهایی هم کلینت ایستود بوده، اما خودش به‌دلیل درگیری در پروژه‌های دیگر فیلم‌سازی، ابتدا رابرت میچام و سپس آرلوند شوارتزنگر را پیشنهاد می‌دهد. ولی با بازیگر دومی در ۲۰۱۱ به مشکل می‌خوردند؛ برملا شدن این‌که شوارتزنگر با یکی از کارکنان خانه‌اش رابطه داشته و از او یک فرزند پسر هم دارد، باعث لغو کار شد! به‌هرحال، کلینت ایستود نودساله در نقش اول و کارگردان «گریه کن ماچو» (محصول کمپانی برادران وارنر) ظاهر شده، و البته نظرهای صفر و صد هم دربارهٔ بازی‌اش مطرح است. داستان فیلم روایت رابطهٔ یک قهرمان سابق سوارکاری و پسر نوجوان رییس اوست. در طول فیلم سوارکار مأموریت دارد پسر را از مکزیک به آمریکا پیشِ پدر بازگرداند و سعی می‌کند با تعریف تجربه‌هایش برای نوجوان پرشر و شور، او را به عقل و منطق هدایت کند. این فیلم نئو وسترن از ۲۶ شهریور در آمریکا اکران شده، که بیش‌تر صحنه‌پردازی و موسیقی متن آن مورد توجه منتقدان و تماشاگران قرار گرفته است.

#فیلم_امروز #مجله_فیلم_امروز #راهنمای_فیلم
#گریه_کن_مرد #گریه_کن_ماچو #کلینت_ایستوود
#درام #وسترن #نئووسترن #فیلم #سینما #سینمای_جهان #فیلم_روز
#filmemrooz #filmemroozmagazine
#crymacho #clinteastwood #neowesterndramafilm #drama #western #neowestern #dwightyoakam #film

@filmemrooz_official
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شماره هفتم، به نوعی بازتاب بازگشایی جدی سینماها پس از یک دوره تعطیلی و نیمه‌تعطیلی است. نمایش فیلم «قهرمان» که به عنوان سوخت موثر راه‌اندازی سینماها در این مقطع انتخاب شده، پرونده اصلی این شماره است؛ فیلمی که در تعداد زیادی از سینماهای سراسر کشور روی پرده رفت و بسیار بحث‌انگیز شد و از هفته سوم نمایشش، حواشی و جنجال‌هایی هم گریبانگیرش شد که البته مجال پرداختن به آن نبود و به آینده موکول می‌کنیم. دو مجموعه کوچک‌تر این شماره یکی درباره فیلم نامتعارف و نوآورانه «تومان» است و دیگری درباره «وقت مردن نیست» متفاوت‌ترین فیلم جیمز باند. به‌اضافۀ مطالب خواندنی دیگری در این شماره که بعید است بتوانید بیش‌تر آن‌ها را نخوانده رها کنید.

#فیلم_امروز #مجله_فیلم_امروز
#قهرمان #امیر_جدیدی #اصغر_فرهادی #محسن_تنابنده #سحر_گلدوست #تومان #وقت_مردن_نیست #کامبیز_درمبخش #مرتضی_فرشباف #میرسعید_مولویان #پوست #تومان #بازی_مرکب #جیمز_باند #کلینت_ایستوود #فدریکو_فلینی #ماتریکس4 #متاورس #فیلم_کوتاه #فیلم #سریال #سینما #بازیگر #سلبریتی #سینمای_ایران #سینمای_جهان
#filmemrooz #filmemroozmagazine

@filmemrooz_official
بهزاد عشقی🖋آیا پیری نشان زوال ذهن است و فیلم‌سازانی که به کهن‌سالی می‌رسند می‌باید به قول حافظ میکده را ترک کنند و به انزوا بگروند؟ داریوش مهرجویی پس از توقیف «سنتوری» از نفس می‌افتد و دیگر فیلم خوبی نمی‌سازد. مسعود کیمیایی مدت‌هاست که فیلم خوبی نساخته است. ناصر تقوایی سال‌هاست که به خلوت خزیده و دیگر فیلم نمی‌سازد. آیا علت را باید در پا به سن گذاشتن این فیلم‌سازان بازبجوییم؟ پس چرا در جهان پاره‌ای از فیلم‌سازان شاهکارهای خود را در کهن‌سالی می‌سازند؟ آکیرا کوروساوا شاهکار خود «آشوب» را در 75سالگی ساخت. اینگمار برگمان «فانی و آلکساندر» را، که یکی از بهترین فیلم‌هایش به حساب می‌آید، در 64سالگی ارائه کرد. روبر برسون تا سال‌های آخر زندگی همچنان فیلم می‌ساخت و فیلم تحسین‌شدۀ «پول» را در 85سالگی ساخت. کلینت ایستوود بهترین فیلم‌هایش را پس از هفتادسالگی ساخت و شگفتا که هر قدر که سنش بالاتر می‌رود فیلم‌های بهتری می‌سازد. در واقع مشکل بسیاری از فیلم‌سازان ایرانی پیری و زوال جسم نیست. موانع فیلم‌سازی در این سرزمین است که فیلم‌سازان خلاق و مؤلف را از نفس می‌اندازد و دچار جوان‌مرگی هنری می‌کند.
کلینت ایستوود در آستانۀ نودسالگی و با «گریه کن ماچو»، علاوه بر کارگردانی، نقش نخست فیلم را نیز خود بازی می‌کند تا نشان دهد همچنان می‌تواند ستارۀ فیلم‌های قهرمانی باشد. آیا می‌تواند؟...*


* متن کامل این مقاله را در صفحات 118 تا 121 هفتمین شمارۀ «فیلم امروز» بخوانید.

#فیلم_امروز #مجله_فیلم_امروز #کلینت_ایستوود #گریه_کن_ماچو #بهزاد_عشقی #ناصر_تقوایی #داریوش_مهرجویی
#ClintEastwood #CryMacho

@filmemrooz_official
هوشنگ راستی🖋...تاریخ وسترن اسپاگتی در واقع به دو بخش قبل و بعد از لئونه تقسیم می‌شود. تا قبل از فیلم «یک مشت دلار» (در ایران: «به‌خاطر یک مشت دلار») بیش‌تر وسترن‌های اسپاگتی دنباله‌رو وسترن‌های آمریکایی بودند اما نگاه نیهیلیستی این فیلم آن را از بقیۀ فیلم‌های دیگر جدا می‌کند. اگر در فیلم‌های دیگر آدم‌های خوب در مقابل آدم‌های بد قرار می‌گرفتند و به خاطر آرمان یا کار خیری مبارزه می‌کردند در این فیلم مرزی بین آدم‌های خوب و بد وجود ندارد. کسی به خاطر آرمان یا کار خیری مبارزه نمی‌کند. انگیزۀ اصلی همۀ آدم‌ها پول یا انتقام است. از آن‌جا که لئونه حق کپی‌رایت را به جا نیاورده بود و بدون اجازۀ کوروساوا فیلم «یوجیمبو»ی او را بازسازی کرده بود، نمایش این فیلم در ژاپن با اعتراض شدید کوروساوا و شکایت قانونی او روبه‌رو شد و عاقبت پانزده درصد فروش جهانی فیلم و کل فروش آن در ژاپن، تایوان و کرۀ جنوبی به کوروساوا تعلق گرفت. می‌شود گفت که در مقایسه با فروش فیلم‌های کوروساوا، این بازسازی برای او بیش‌ترین درآمد را داشت.
کلینت ایستوود با این فیلم و دو فیلم دیگری که با لئونه کار کرد («به خاطر چند دلار بیشتر» و «خوب بد زشت») یک‌شبه از یک بازیگر گم‌نام تلویزیونی تبدیل به یک ستاره شد. برای اولین بار نام انیو موریکونه و موسیقی خاصش بر سر زبان‌ها می‌افتد که نه‌تنها با موسیقی وسترن‌های آمریکایی تفاوت دارد که هیچ گونه شباهتی نیز به موسیقی وسترن‌های اسپاگتی قبلی ندارد.
این فیلم هم مثل همۀ فیلم‌های ایتالیایی در آن زمان صامت فیلم‌برداری شده بود برای نمایش در کشورهای اروپایی به زبان‌های ایتالیایی، فرانسوی، آلمانی و اسپانیایی دوبله شده بود. با موفقیت بی‌نظیر این فیلم، کمپانی یونایتد آرتیستز در ۱۹۶۷ آن را برای نمایش در آمریکا خرید و در آن سال بود که برای دوبلۀ انگلیسی فیلم، کلینت ایستوود به جای خودش حرف زد...*

*متن کامل این یادداشت بعلاوۀ معرفی پنج وسترن اسپاگتی دیگر را در صفحات 168 و 169 (نسخه مجازی) هشتمین شمارۀ فیلم امروز بخوانید.

ویدئو: «به‌خاطر یک مشت دلار» (سرجو لونه، 1964)

#فیلم_امروز #مجله_فیلم_امروز #وسترن #وسترن_اسپاگتی #فیلم_وسترن #سرجو_لئونه #بخاطر_یک_مشت_دلار #کلینت_ایستوود #انیو_موریکونه #انیوموریکونه
#AFistfulofDollars #SergioLeone #ClintEastwood #GianMariaVolontè #EnnioMorricone


@filmemrooz_official
کلینت ایستوود: «عاشق آزادی هستم. آزادی یعنی احترام به خواست‌های فردی، یعنی آزادگذاشتن همۀ آدم‌ها. حتی وقتی بچه بودم، از دیدن افرادی که می‌خواستند به همه بگویند چگونه زندگی کنند، رنج می‌بردم.»
ایستوود، این سینماگر خستگی‌ناپذیر، امروز 93ساله شد.
@filmemrooz_official
#فیلم_امروز #کلینت_ایستوود #آزادی #کارگردان #بازیگر
#clinteastwood
کلینت ایستوود سرصحنۀ فیلمبرداری فیلم جدیدش، «هیئت منصفۀ شماره 2.
@filmemrooz_official
ایستوود 93ساله است و تا امروز، تاریخ سینما فقط سه کارگردان مسن‌تر از او به خود دیده که فیلم ساخته‌اند:
1. مانوئل دی‌الیویرا (آخرین فیلم: «گابو و سایه» در 103سالگی) قاب6
2. لنی ریفنشتال (آخرین فیلم: «برداشت‌های زیر آب» در 100سالگی) قاب7
3. کانتو شیندو (آخرین فیلم: «کارت پستال» در 98سالگی) قاب8
Juror #2
#فیلم_امروز #کلینت_ایستوود #کارگردان #پشت_صحنه
#clinteastwood
ماهنامهٔ سینمایی فیلم امروز
یک تأخیر تاریخی دربارۀ جایزۀ اسکار انیو موریکونه به بهانۀ نودپنجمین زادروزش @filmemrooz_official کانال یوتیوب فیلم امروز youtube.com/@filmemrooz
انیو موریکونه یکی از بزرگ‌ترین آهنگ‌سازان تاریخ سینما، تنها اسکار بهترین موسیقی فیلم را در سن 87سالگی برای «هشت نفرت‌انگیز» (کوئنتین تارانتینو، 2015) دریافت کرد.
برای درک بهتر این تأخیر تاریخی به یاد بیاوریم که هشت سال پیش از این، جایزۀ اسکار افتخاری به او اهدا شد در حالی که تقریبا همۀ جوایز ممکن در حرفه‌اش را دریافت کرده بود از جمله گرمی، گلدن‌گلوب، بفتا، پولار، شیر طلایی، تندیس آکادمی سینمای اروپا، دیوید دی‌دوناتلو، روبان نقره‌ای، عقاب طلایی و...
25فوریه 2007 او جایزۀ افتخاری اسکار را از دستان کلینت ایستوود گرفت که بعد از چهل سال همدیگر را می‌دیدند (ویدئو). موریکونه در نطق کوتاهی به زبان ایتالیایی که ایستوود آ ن را ترجمه کرد، از آکادمی اسکار و کارگردانانی که برای موسیقی فیلم‌هایشان به او اعتماد کردند تشکر و جایزه‌اش را به ماریا همسرش تقدیم کرد.
شخص سوم روی صحنه، سلین دیان است که پیش از اهدای این جایزه، ترانه‌ای اجرا کرد بر اساس تم «دبورا» که موریکونه برای یکی از مهم‌ترین آثارش «روزی روزگاری در آمریکا» (سرجو لئونه، 1984) نوشته بود و البته برای آن حتی نامزد دریافت جایزۀ اسکار هم نشد!
امروز نودوپنجمین زادروز موریکونه است.
@filmemrooz_official
#فیلم_امروز #انیو_موریکونه #اسکار #موسیقی #کلینت_ایستوود

کانال یوتیوب فیلم امروز
youtube.com/@filmemrooz
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«پل‌هاى مديسن كانتى» يكى از زيباترين عاشقانه‌هاى تاريخ سينماست، و فراتر از رمانس، درام انسانى پرمعنا و عميقى‌ست كه تماشايش تا مدت‌ها ذهن و احساس تماشاگر را درگير مى‌كند.
سكانس رويارويى زير باران، سكوت و صداهاى صحنه، نگاه‌هاى كلينت ايستوود و مريل استريپ به يكديگر، و عظمت اتفاقى كه در لحظه مى‌افتد يكى از نقاط اوج فراموش‌نشدنى سينماى دهه ١٩٩٠ است.

فقط كسانى كه فيلم را ديده و داستانش را مى‌دانند اين تراژدى پا گذاشتن روى احساس و گذر از عشق نافرجام را به‌تمامى درك مى‌كنند.
اگر هم كسى هست كه هنوز فيلم را نديده، توصيه مى‌كنيم همين امروز، تا اين برف و باران دلپذير تمام نشده، لذت تماشايش براى اولين بار را تجربه كند و بعد نظرش را براى‌مان بنويسد.
داستان فيلم درباره زن میانسالِ خانه‌داری در مدیسون کانتیِ ایالت آیووا است که چند روز، در غیابِ همسر و فرزندانش، با مردِ عکاسی که به آن‌جا سفر کرده، رابطهٔ عاطفی ظریف و شکننده‌ای برقرار می‌کند. اما انتخاب سختی در پیش است و زن بین دو مفهوم تعهد و عشق، آن را برمی‌گزیند که باور دارد درست است.

#فیلم_امروز #فیلم_پل‌های_مدیسن_کانتی #کلینت_ایستوود #مریل_استریپ