دغدغه ایران
58.3K subscribers
909 photos
226 videos
134 files
1.93K links
این تنها رسانه ویژه انتشار نوشته‌های محمد فاضلی در تلگرام است. هیچ کانال دیگری برای نشر نوشته‌هایم ندارم.
Download Telegram
ی دونه #فامیل_دور هست، کافیست!

@fazeli_mohammad
نکتۀ تکان دهنده‌ای که باراک گفت!

همۀ کسانی که آثار مرا از سال 1366 تا به امروز در مطبوعات و رسانه‌ها دنبال کرده‌اند، به خوبی می‌دانند که من نه با ایدئولوژی حماس موافقت و میانه‌ای دارم و نه با استراتژی آن. با این حال، کشته شدن هر یک از اعضای این سازمان، عواطفم را جریحه‌دار می‌کند. از همین رو، اظهار شادی و خوشحالی برخی افراد از ترور اسماعیل هنیه در فضای مجازی را نه فقط درک نمی‌کنم بلکه مایۀ شرم و رسوایی می‌دانم.
روزی از اهود باراک رهبر حزب کارگر و نخست وزیر سابق اسرائیل پرسیدند که اگر او به جای اینکه یهودی باشد، فلسطینی بود و با همین وضعیتی که فلسطینی‌ها در کرانۀ باختری رود اردن و نوارغزه زندگی می‌کنند، روبرو می‌شد، چه می‌کرد؟ باراک در مقابل این سؤال بلافاصله پاسخ داد که به احتمال زیاد عضو حماس می‌شد!
وقتی یک مقام اسرائیلی در حد اهود باراک می‌تواند رنج فلسطینی‌ها را تا این پایه درک کند، چطور یک ایرانی نمی‌تواند؟ آن هم در حالی که اسماعیل هنیه در خاک ایران و با تجاوز به حریم ایران به قتل رسید.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
🔴جامعه جوان و متکثر؛ دولت پیر و بی‌تنوع

🔺اعتماد دهم مرداد ۱۴۰۳

✍️عباس عبدی

🔘همان گونه که پیش‌تر نوشتم همچنان در باره کابینه و هیأت دولت خواهم نوشت. هر چند از نظر من ویژگی‌های فردی وزرا نسبت به زمین بازی در درجه دوم اهمیت قرار دارد، با وجود این برخی ویژگی‌های کلی در مدیران ایرانی مشاهده می‌شود که چشمگیر است. اول از همه کم‌رنگ‌تر شدن جوانان بویژه جوانان غیر وابسته به جریان اصول‌گرایان تندرو است، جالب‌تر اینکه تندروها عمدتاً جوان هستند و این نکته بسیار جالبی است. دوم، سهم بسیار اندک زنان و سوم عدم حضور افرادی که همسویی کامل با ارزش‌های رسمی را ندارند. شاید بتوان گفت که دو مشکل جوانان و زنان هم تا حدی بازتاب همین تفاوت در شکاف با ارزش‌های رسمی است، البته دلایل دیگری هم دارد. در این یادداشت می‌کوشم توضیح دهم که ماجرا چیست؟

🔘اوایل دهه ۱۳۷۰، یعنی حدود سی سال پیش در نشست سالانه انجمن جامعه‌شناسی ایران، بحثی پیش آمد در باره تبعیض جنسیتی در روسای دانشگاه های کشور. خانم دکتر جامعه‌شناس و محترمی توضیح می‌دادند که ده درصد اعضای هیأت‌های علمی را زنان تشکیل می‌دهند (شاید هم اشتباه کنم، بیش از ده درصد بود) پس منطقاً و در صورت نبودن تبعیض باید مدیریت‌های دانشگاه هم به همین نسبت از زنان باشد.

🔘پاسخی که من دادم این بود که مسأله ما فراتر از تبعیض جنسیتی است. مگر مردانی که رییس دانشگاه هستند شایسته‌ترین مردان هستند؟ اگر بلی؛ می‌توانیم بگوییم تبعیض علیه زنان وجود دارد. ولی اگر مردان شایسته دیگری هم هستند که افراد کمتر شایسته، آنان را مدیریت می‌کنند، در این صورت باید گفت تبعیض علیه شایسته‌سالاری خیلی بیش‌تر و حتی مهمتر است.

🔘واقعیت این است که از نظر من و با توجه به تجربه شورای راهبری چند نکته که از پیش برایم روشن بود، برجسته‌تر شد. اول اینکه از میان ظرفیت صد درصدی نیروی انسانی دارای صلاحیت کشور، فقط بخش اندکی احتمال می‌دهند که بتوانند در مصادر مدیریتی حکومتی قرار گیرند، و شاید بیش از ۸۰ درصدشان، پیشاپیش می‌دانند که قادر به حضور در این مناصب نیستند، زیرا معیارهای محدودکننده چنان است که به زور بیش از ۲۰ درصد را اجازه ورود می‌دهد.

https://telegra.ph/جامعه-جوان-و-متکثر-دولت-پیر-و-بی%E2%80%8Cتنوع-07-30
.
.
👈 انقلاب صندلی اول

✍️ محسن رنانی


پیام اصلی:

فشار لابی‌ها و تبانی‌ها از دو سو به‌کار افتاده‌ است تا نخستین تجربه فراخوان رئيس‌جمهور به مشارکت مدنی و کارشناسی، یعنی تجربه تشکیل شورای راهبری برای انتخاب وزرا در فرایندی از مشارکت گسترده کارشناسان، را به شکست بکشاند.

یکی عادت‌کردگان به قدرت یعنی تمامیت‌خواهانی است که به شیوه گذشته، کشور را در انحصار خود می‌بینند و می‌خواهند، و هرگونه مشارکت «دیگری»‌ را در نظام سیاسی به هر شکلی به توطئه دشمن گره می‌زنند تا حرف خویش را پیش ببرند و رئیس‌جمهور را از مشارکت دادن طیف گسترده‌تر کارشناسان و نخبگان ملی بترسانند. پس درسایه مصونیت امنیتی می‌ایستند و به هر کس انگی می‌زنند و تیرهای زهرآلود اتهام و نسبت‌های دروغ را می‌پراکنند بلکه رئيس‌جمهور را از این تصمیم تحول‌آفرین خود منصرف کنند.

دیگری نیز عادت‌کردگان به منفعت و کسانی است که ماموریتی جز نشاندن خود یا بستگانشان در پست‌های مدیریتی ندارند و گفتمان مشارکت‌جویانه و عدالت‌طلبانه پزشکیان جز لقلقه زبانشان نیست.

رئیس‌جمهور و حلقه اول یارانش باید مراقب باشند که شکست این تجربه ارزشمند (مشارکت کارشناسان در پیشنهاد نامزدهای وزارتخانه‌ها) می‌تواند سایر مشارکت‌طلبی‌های رئيس‌جمهور در آینده را، پیشاپیش بی‌اعتبار سازد. گروه اول هدفشان شکست دولت پزشکیان است؛ اما گروه دوم در قالب مصلحت‌جویی‌های دلسوزانه، دنبال سهم خود و یاران و تباران خود هستند، اما نتیجه‌اش همان است: یعنی شکست دولت چهاردهم و کاهش سهم پزشکیان از ذخیره سرمایه ‌اجتماعی حاصل از پویش مدنی‌ای که در انتخابات اخیر خلق شد. این یادداشت پیرامون این گروه دوم است.....

متن کامل یادداشت را در پیوند زیر بخوانید:

https://renani.net/?p=6182

.
کلاهبرداری

محمد فاضلی

فرد یا افرادی با استفاده از نام محمد فاضلی و تصویر من، کار رمزارز تقلبی و کلاهبرداری انجام می‌دهند.

من هیچ فعالیت اقتصادی در زمینه رمزارز، سرمایه‌گذاری، امور مالی ندارم. کلاه سر کسی نرود.

@fazeli_mohammad
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
▪️معرفی کتاب نظم و زوال سیاسی توسط دکتر محمد فاضلی (جامعه‌شناس، نویسنده و مترجم)

فرانسیس فوکویاما، نویسنده و نظریه‌پرداز مشهور ژاپنی-آمریکایی، توسعه را محصول برقراری توازن میان سه عامل دولت کارآمد وِبِری، حاکمیت قانون و پاسخ‌گوئی دموکراتیک می‌داند. فرضیۀ اصلی او در «نظم و زوال سیاسی» این است که توسعه زمانی با کمترین میزان بی‌ثباتی، خشونت و بازگشت‌پذیری همراه خواهد بود که این سه مؤلفه به ترتیب ظهور کنند. وی برای اثبات این فرضیه به بررسی تجربۀ توسعه در آلمان، ژاپن، آمریکا، بریتانیا، دانمارک و دیگر کشورها می‌پردازد.
فوکویاما با این کتاب، جریان فکری غالب و سیاستگذاری‌های موجود را در بسیاری کشورها و سازمان‌های بین‌المللی به چالش می‌کشد.

نام کتاب: نظم و زوال سیاسی
نویسنده: فرانسیس فوکویاما
مترجم: رحمن قهرمانپور
قطع: وزیری
نوبت چاپ: پنجم
تعداد صفحات: ۶۰۸

#انتشارات_روزنه #کتاب
#کسی_تنهاست_که_کتاب_نمی‌خواند

🛒خرید اینترنتی کتاب با ۲۰٪ تخفیف
🔍مشاهدۀ مجموعۀ آثار فوکویاما با ۲۵٪ تخفیف ویژه

▫️تلگرام نشر روزنه
▫️اینستاگرام نشر روزنه
▫️پادکست دغدغه ایران با موضوع «توسعه سیاسی به روایت فرانسیس فوکویاما»
☎️ 02188721514
قسمت صد و شانزدهم پادکست دغدغه ایران
 
سیاست خارجی ایران: از صفویه تا انقلاب مشروطه

روح‌الله رمضانی، محققی که شصت سال عمر علمی خود را صرف پژوهش در سیاست خارجی ایران کرد، در کتاب «تاریخ سیاست خارجی ایران» معتقد است رهبران سیاسی ایران در سیاست خارجی دچار ناواقع‌گرایی سیاسی بوده‌اند. این قسمت، شرح رمضانی از سیاست خارجی ایران از ابتدای قرن شانزدهم تا پایان قرن هجدهم را به روایت رمضانی ارائه می‌کند.
 
منتشر شد

شنیدن این قسمت

@fazeli_mohammad
Forwarded from برگ برگ
📚معرفی کتاب دام‌های اجتماعی و مسئله اعتماد

«دام اجتماعی» وضعیتی است که افراد برای رسیدن به منافع کوتاه‌مدت، در درازمدت دچار فاجعه‌ی جمعی می‌شوند. بی‌اعتمادی منشأ دام اجتماعی است. سیستم ناکارآمدی که دچار دام شود، دائماً خود را تقویت می‌کند.

ما مالیات را راحت‌تر می‌پردازیم اگر مطمئن باشیم دیگران هم می‌پردازند. مصرف آب را کم خواهیم کرد، اگر مطمئن باشیم که دیگران هم صرفه‌جویی می‌کنند. این گونه کنش‌های ما استراتژیک‌اند یعنی وقتی آن‌ها را انجام می‌دهیم به کنش دیگران نیز توجه داریم. حل کردن مسائل هر جامعه، نیازمند حل کردن معمای همکاری است. معمای همکاری هم زمانی حل خواهد شد که اعتماد وجود داشته باشد. پس باید توافقی بین همه‌ی کنشگران برای اعتماد به دیگری حاصل شود. اما خلق اعتماد کارکرد نهادهای حکومتی جامعه است. اگر نهادهای حکومتی از فساد، تبعیض و تحقیر پاک باشند، می‌توانند اعتماد خلق کنند.

📚کتاب دام‌های اجتماعی و مسئله اعتماد اثر بو روثستاین ترجمه دکتر محمد فاضلی و همکاران توسط نشر آگه در ۳۴۳ صفحه در قطع رقعی با قیمت ۳۵۰ هزار تومان منتشر شده است.

لینک خرید کتاب
Audio
قسمت صد و شانزدهم پادکست دغدغه ایران
 
سیاست خارجی ایران: از صفویه تا انقلاب مشروطه

روح‌الله رمضانی، محققی که شصت سال عمر علمی خود را صرف پژوهش در سیاست خارجی ایران کرد، در کتاب «تاریخ سیاست خارجی ایران» معتقد است رهبران سیاسی ایران در سیاست خارجی دچار ناواقع‌گرایی سیاسی بوده‌اند. این قسمت، شرح رمضانی از سیاست خارجی ایران از ابتدای قرن شانزدهم تا پایان قرن هجدهم را به روایت رمضانی ارائه می‌کند.
 
حامی مالی این قسمت
آچاره، خدمات و تعمیرات آنلاین ساختمان و لوازم منزل
 
حمایت از پادکست دغدغه ایران
 
پادکست جور دیگر: جامعه‌شناسی برای همه
 
شناسه پیپال
Mfpaypal97@gmail.com
 
موسیقی آغازین
قطعه سلام، اثر استاد حسن کسائی
 
Email: dirancast@gmail.com
 
گوینده: محمد فاضلی
امور فنی و صوت: مرتضی مشیری‌خواه
گرافیک: استودیو آنسو (@onsoustudio)
                                
تاریخ انتشار
مرداد هزار و چهارصدوسه

@dirancast_official
Forwarded from فراشرح
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
وزیر پاره‌وقت هم داریم؟

محمد فاضلی

وزیر بودن شغلی نیست که پاره‌وقت باشد، اما من معتقدم و دیده‌ام که وزیر پاره‌وقت هم داریم. کدام وزیر؟ وزیر نیرو. علت آن‌را توضیح می‌دهم.

وزیر نیرو هم‌زمان وزیر امور برق و آب است، پس باید به هر دو به صورت تمام‌وقت بپردازد. اما به دلایلی که توضیح می‌دهم، هر وزیر نیرویی در ساختار فعلی نظام اداری و حکمرانی کشور، وزیر تمام‌وقت برای بخش برق و وزیر پاره‌وقت برای بخش آب است.

یک. برق اگر چند دقیقه قطع شود، نبودنش مشهود است. قطع شدن برق به سرعت مشکل اجتماعی و حتی امنیتی تولید می‌کند.

دو. برق قابل ذخیره‌سازی ندارد. برق یک شهر، استان یا کشور را نمی‌توان ذخیره کرد. بنابراین نبودش به سرعت مشهود می‌شود.

سه. برق، به صورت لحظه‌ای تولید و مصرف می‌شود. از دست رفتن یک نیروگاه، یا قطع شدن یک خط انتقال، به سرعت مشهود می‌شود.

چهار. تولید برق را می‌توان از طریق سرمایه‌گذاری در ساخت نیروگاه بالا برد، اما آب‌های تجدیدپذیر یک کشور به صورت ملموس قابل افزایش نیست. میزان بارش‌ها و منابع یک کشور، کم‌وبیش (صرف‌نظر از تأثیرات تغییر اقلیم بر کاهش یا افزایش، و نوسان‌های سالیانه) ثابت است.

آب برخلاف برق، خصایص فوق را ندارد. تولید آب در فرایندی طبیعی و تدریجی صورت می‌گیرد، قابل ذخیره‌سازی در سدها و منبع‌هاست، و به صورت لحظه‌ای تولید و مصرف نمی‌شود.

منابع آب زیرزمینی کشور دهه‌هاست که تدریجاً در حال نابودی است اما به چشم نیامده‌اند. مقایسه کنید با سوخت نرسیدن به یک نیروگاه یا قطع شدن یک خط انتقال برق که فوری به چشم می‌آید.

به دلایلی که نوشتم (و البته دلایل دیگری که مطلب را مفصل می‌کند)، هر وزیر نیرویی در ایران، حتی اگر صد در صد از بدنه مدیریت آب کشور آمده باشد، به سرعت خود را در جایگاه وزیر برق می‌بیند. هشتاد نود درصد وقتش صرف برق می‌شود و اگر وقتی باقی ماند، بخش آب هم توجهی دریافت می‌کند.

منطق مدیریت و حکمرانی برق و آب بسیار با هم تفاوت دارند و تا وقتی که دو بخش آب و برق در درون یک وزارتخانه مدیریت می‌شوند، آب مقوله فراموش‌شده است. دولت چهاردهم اگر می‌خواهد کار درست برای بخش آب انجام دهد، مدیریت آب و برق را در سطح وزارتخانه از هم جدا کند.

کشور می‌تواند یک #وزارت_انرژی داشته باشد و یک #وزارت_آب_و_منابع_طبیعی تا تمرکز سیاستی و انرژی حکمرانی در هر دو بخش آب و انرژی ایجاد شود. اگر بخش آب به نحوی از بخش برق جدا نشود، روند عدم تمرکز بر حل مسأله آب در ایران در سطح حکمرانی ادامه می‌یابد و یکی از بدترین عاقبت‌ها برای ظرفیت زیست‌پذیری سرزمین ایران رقم می‌خورد.

این یکی از راهبردی‌ترین مسأله‌های ایران است، در سطح راهبردی به آن بپردازید. امر حیاتی آب را با یک وزیر پاره‌وقت نمی‌شود مدیریت کرد. در ضمن، پذیرش این نوع نگاه، الزاماتی دارد که می‌شود درباره آن گفت‌وگو کرد. این نگاه بدون پذیرش الزاماتش یعنی هیچ!
 
@fazeli_mohammad
Forwarded from آزاد | Azad
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 وزیر زن و ترسیم چشم‌انداز آینده دختران

🔶گفتگوی زهرا اردکانی، فاطمه صادقی، بهاره آروین و فاطمه علمدار


🔻زهرا اردکانی: اگر بر وزارت زنان تاکید می‌کنیم، یک بخشی از مسئله الگودهی به دختران نوجوان و باز کردن افق‌هایی در عرصه سیاسی برای آنهاست. زنان شایسته‌ای برای تصدی پست‌های مدیریتی وجود دارند و حتی برخی از آنها برای برخی از وزارت‌خانه‌ها رقابت برابری با مردان دارند. یک مشکل این است که معمولا نسبت به مدیران زن سختگیری بیشتری داریم و با ابهام به شایستگی آنها نگاه می‌کنیم.

🎞 فیلم گفتگو در یوتوب آزاد:
https://youtu.be/6ZD5p2gShMc

🎞 فیلم این گفتگو در پلتفرم آزاد:
🌐 A Z A D. im

حمایت «ارزی» و «ریالی» از آزاد

🆔@AzadSocial
سه گروه در حکمرانی و کیفیت آن مؤثرند.

@fazeli_mohammad
🔴جوابیه‌ای ارزشمند ولی ناکافی

🔺اعتماد ۱۷ مرداد ۱۴۰۳

✍️عباس عبدی

🔘روز ۱۴ مرداد که روز مشروطیت و شعار محوری آن قانون بود یادداشتی از من با تیتر: «بازتاب‌های منفی برخی از احکام در جامعه» و با دو عکس از آقای #شروین_حاجی‌پور و آقای #محسن_برهانی در قالب گزارش و تیتر اول روزنامه اعتماد مطرح گردیده بود. دستگاه محترم قضایی پاسخی ارزشمند را به این نوشته دادند که در ۱۶ مرداد منتشر شد که اغلب نکات مطرح شده قابل تامل و درست است، ولی به نظرم در کلیت ماجرا تغییری حاصل نمی‌شود و در این نوشته می‌کوشم که توضیح دهم که چرا چنین عقیده‌ای دارم؟

🔘۱ـ ابتدا تأکید کنم، معتقدم که رویکرد ریاست محترم قوه در بهبود و اصلاح مسایل و فرآیندهای قضایی را تردیدناپذیر می‌دانم و این برای اولین بار است که در ۴ دهه اخیر شاهد این رویکرد هستیم. اگر چنین عقیده‌ای نداشتم، حتی زحمت نوشتن آن یادداشت را به خود نمی‌دادم. چه دلیلی و شاهدی بهتر از این پاسخ، که بعید می‌دانم در سه دهه گذشته، حتی یک نمونه از آن را بتوان از این دستگاه دید. هم مستدل و هم با ادبیاتی که شایسته چنین دستگاهی است که به دور از انگ زدن‌ها و تهدیدهای متعارف! نوشته و ارسال شده است.

🔘بویژه چند پاراگراف آخر آن و نیز آغاز متن بسیار درخشان است و امیدوارم که تمام نهادهای رسمی یاد بگیرند که به این نحو پاسخگو شوند و انتقادات رسانه‌ها را ناشی از خباثت نویسنده و نشریه ندانند، بلکه آن را فرصتی برای بهبود امور یا آگاهی‌بخشی به جامعه بدانند و این پاسخ قطعاً به بخش دوم کمک کرده است. در ادامه همین یادداشت باز هم در این باره خواهم نوشت.

🔘برای اینکه بدانیم چه تحول بزرگی در قوه ایجاد شده کافی است بگویم که یکی از روسای اسبق قوه یک بار که مدیر مسئول روزنامه اعتماد را دیده بود، اولین جمله او به نقدهای حقوقی بند بوده و از آن با تعبیر خنجر زدن به شکم خود توصیف کرده بود که باعث تأسف بود. ولی اکنون چنین برخورد می‌شود و همین نشانه مهمی است که امید ما را به بهبود وضع نشان می‌دهد.

https://telegra.ph/جوابیه%E2%80%8Cای-ارزشمند-ولی-ناکافی-08-06