سرای فرزندان ایران.

‍ #داستان‌های_شاهنامه:

پادشاهے #بلاش:
پادشاهے بلاش پنج سال و دو ماہ بوود.
پس از یڪ ماہ سوگواری،
موبدان آمدند و بلاش را بر تخت‌ نشاندند.
پهلوانے بہ نام سوفراے در زابل ڪہ از سرنوشت پیرووز آگاہ شد سپاهے بزرگ آمادہ نبرد ڪرد و بہ بلاش نامہ نوشت و گفت ڪہ اوو می‌خواهد بہ ڪین‌خواهے بپردازد و تاوان بگیرد.
سپس نامه‌اے بہ خوشنواز نوشت و گفت ڪہ آمدہ تا تاوان خوون پیرووز را بگیرد.
وختے نامہ بہ خوشنواز رسید زوود پاسخ داد ڪہ من بہ پیرووز پند دادم و نپذیرفت و خودش جنگ را آغاز ڪرد.
اگر تو هم راہ اوو را پیش بگیرے با تو هم خواهم جنگید.
سوفراے نگران شد و سپاہ خود را بہ ڪشمیهن آورد و دو لشڪر در برابر هم
ایستادند و جنگ سختے درگرفت و سوفراے و خوشنواز به‌سختے می‌جنگیدند.
سوفراے چوبے بر سرش زد و اوو برگشت و سوفراے تیر اوو را دنبال نموود و درراہ بسیارے را ڪشت و همین‌گوونہ تاختند تا بہ ڪهندژ رسیدند و خوشنواز در دژ پناہ گرفت و از بالاے دژ می‌دید ڪہ چگوونہ ترڪان ڪشته‌شده‌اند.
سوفراے بہ لشڪر گفت:
وقتے دوبارہ خوورشید سرزد آهنگ جنگ می‌ڪنیم.
خوشنواز پیڪے نزد اوو فرستاد و گفت:
بهتر است دست از جنگ بڪشیم.
پیرووز پیمان‌شڪنے ڪرد و رووزگارش سرآمد.
گذشته‌ها گذشته.
من دربندان و دارایے شما را می‌دهم و گنج بسیارے نیز بہ شما خواهم داد.
من ڪارے بہ ایران ندارم.
شما هم پیمان بهرام را بہ هم نزنید.
سوفراے وختے پیام را شنید با لشڪریان رایزنے ڪرد و آن‌ها نیز دل بہ آشتے بستند پس سوفراے پیام داد ڪہ غباد و مڪوبد اردشیر و دیگرڪسانے ڪہ دربندند
نزد ما بفرستید و سپس هرچہ تاراج ڪردید پس بدهید و ما هم دیگر نمی‌جنگیم.
خوشنواز شاد شد و دربندیان و دارایے ایرانیان را پس فرستاد.
وختے بہ ایرانیان پیام پیرووزے لشڪر ایران و برگشتن قباد و موبد رسید شاد شدند و بلاش بہ پیشوازشان رفت و برادر را در برگرفت و جشنے برپا ڪردند و شادبوودند.
پس از چند سال سوفراے بہ بلاش گفت: تو پادشاهے نمی‌دانے و قباد از تو داناتر است و در پادشاهے تواناتر است.
بلاش بہ ایوان خود رفت و چیزے نگفت و با خود اندیشید بی‌رنج تخت و تاج را بدست آوردن دستاوردش این است و بدین‌سان از پادشاهے ڪنارہ گرفت.
#پادشاهی_غباد
پادشاهے غباد چهل‌وسہ سال بوود.
قباد جوانے شانزده‌سالہ بوود و از پادشاهے چیزے نمی‌دانست و بپشتوانہ سوفراے ڪار پادشاهے را می‌گرداند.
چندے گذشت و شاہ بیست‌وسه‌سالہ شد و سوفراے بہ نزد اوو رفت و اجازہ گرفت تا بہ شهر خود بازگردد.
وختے سوفراے بہ شیراز رسید همہ از اوو پذیرایے ڪردند و اوو می‌گفت ڪہ من شاہ را بر تخت نشاندم و از ڪشورهاے مختلف باژ می‌گرفت.
شمارے نزد شاہ آمدند و گفتند ڪہ اوو گنجینه‌اش را پرڪردہ است و همہ پارس بندہ اوو شده‌اند و باید اوو را ڪشت.ڪیغباد بددل شد و گفت: اگر سپاہ بفرستم اوو نیز ڪینه‌جوو می‌شود و شاید از پس اوو برنیاییم.
رازداران شاہ گفتند:
نگران نباش اگر شاپوور رازے بہ جنگ اوو برود سوفراے ڪارے نمی‌تواند بڪند.
شاہ ڪسے را بہ دنبال شاپوور رازے فرستاد و شاپوور بہ نزد شاہ آمد و گفت: خود را نگران مڪن.من نزد اوو می‌روم و تو نامه‌اے بنویس و از اوو بخواہ ڪہ دست بالا ببرد.
شاہ چنین ڪرد و شاپوور بہ نزد سوفراے رفت و نامہ را بہ اوو داد. سوفراے نگران شد و گفت:من اوو را از بند رهایے دادم و بر تخت نشاندم و اینڪ اوو می‌خواهد مرا بڪشد؟ اگر اوو از خدا و لشڪرش شرم ندارد تو پاے مرا ببند و مرا نزدش ببر.
شاپوور اوو را نزد غباد برد و سوفراے را در زندان انداختند و همہ گنجینہ اوو را نیز بردند.وزیر ڪینه‌جوو بہ شاہ گفت:
همہ با سوفراے همراهند بهتر است ڪہ زوود اوو را بڪشے تا از دستش آسوودہ شوی.پس ڪیغباد نیز چنین ڪرد.
وختے ایرانیان پیام را شنیدند نگران شدند و بہ نفرین غباد پرداختند و سپاهے و شهرے بہ درگاہ غباد رفتند و آنجا را گرفتند و غباد دربند شد و وزیرش را هم ڪشتند.
سپس بہ پے جاماسپ برادر غباد رفتند و اوو را بر تخت نشاندند و غباد را دست‌بستہ بہ پسر سوفراے ڪہ رزمهر نام داشت سپردند تا اوو را بڪشد و رزمهر چنین نڪرد و با اوو مهربان بوود و با خوبے رفتار می‌ڪرد.
غباد بہ اوو گفت:مرگ پدرت ڪووتاهے وزیر بدخواہ من بوود.
رزمهر گفت: من ڪینه‌اے از تو بہ دل ندارم و فرمان‌بردار تو هستم پس بند از پاے غباد باز ڪرد و شب‌هنگام آن دو از شهر بیروون شدند و به‌سووے هیتال رفتند. درراہ بہ دهے رسیدند و بہ خانہ ڪشاورزے فروود آمدند.ڪشاورز دختر زیباروویے داشت و غباد سخت دل بہ اوو بست و بہ رزمهر گفت تا از ڪشاورز دخترش را خواستگارے ڪند. ڪشاورز پذیرفت و آن دو همسر شدند.
غباد انگشترے خود را بہ اوو داد.
پس یڪ هفتہ آنجا بوودند و بہ نزد شاہ هیتال رفتند.
شاہ هیتال لشڪرے بہ اوو سپرد و گفت:
اگر برندہ شدے چغانے و گنج‌اش را بہ من بده.

🖍بازنویسے و ویرایش بہ پارسی:
ب‌ہ ✍:
#سیــاه_منـصـور.

📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
🌾🦅🌾🦅🌾🦅

665 views09:03