سرای فرزندان ایران.

346 viewsسیاه منصور, 09:33

‍ پهلوانان نیز چنین کردند و در دست راست سراپرده زال و در دست چپ رستم ایستادند و در پیشاپیش تووس و گوودرز و گیو و بیژن و گرگین بودند و در پشت شاپور با گستهم و دیگر بزرگان ایستاده بودند سپس شاه گفت:
همه رفتنی هستیم و این جهان نابوود است.
از خداوند بترسید.
از هوشنگ تا کاووس هیچ‌کدام نماندند و تنها نام آن‌ها مانده است.
اکنوون من نیز از این جهان برکندم. به آرزووهایم رسیدم و هم‌اکنوون زمان رفتن است.
در اینجا یک هفته شادباشید و بخورید و بیاسایید و از خداوند بخواهید تا من به‌آسانی از این سرای گذرا گذر کنم.
بزرگان همه نگران بودند.
پس از یک هفته شاه در گنج‌هایش را گشوود و به گوودرز گفت:
این گنج‌ها را به نیازمندان بده و شهرهای ویران را بساز و اگر چاه‌ساری خشک است آباد کن.
گنج دیگری که کاووس در شهر تووس انباشته بود همه را به گیو و زال و رستم داد و همه‌ی جامه‌های خود را به رستم سپرد و توغ و جووشن و گرز و ابزارهای جنگی را به گستهم داد و همه‌ی اسپانش را به تووس بخشید.
باغ و گلشن‌های خود را به گوودرز سپرد و همه‌ی زره‌هایش را به گیو داد و ایوان و خرگاه و پرده‌سرا و خیمه و آخوور چارپایانش را و جووشن و ترگ رومی و کلاهش را به فریبرز داد.
یک توغ روشن و دو انگشتری از زمرد را به بیژن داد.
همه بزرگان زار و گریان شدند.
وختی زال این‌ها را شنید نزد خسروو رفت و گفت:
آرزوویی دارم که امیدوارم برآوری.
تو میدانی که رستم چه کارها برای شما کرده است.
چه زمان کاووس و گذشتن از هفت‌خوان و کشتن دیو سپید و چه در جنگ هاماوران و رهایی دادن شاه و گوودرز و گیو و تووس.
کاووس در برای پاسداشت کاری کرد که سهراب پسر رستم جان داد و نوشداروو به اوو نرسید.
اگر شاه از تخت و تاج سیر شده آیا به رستم هم بیاندیشد.؟
شاه پذیرفت و نامه‌ای نوشت و کشور نیمروز را به او سپرد و زال بسیار از شاه سپاسگزاری کرد. گوودرز نیز به نزد شاه رفت و گفت:
از زمان منوچهر تا کیقباد و از کاووس تاکنوون ما همیشه در پیشگاه شاهان بوده¬ایم.
هفتادوهشت نبیره و پسر داشتم که اینک تنها هشت تن مانده‌اند.
سختی‌هایی که گیو در تووران کشید و کارهایی که کرده است بر شاه پووشیده نیست.
آیا می‌شود به اوو نیز بیایندیشید.؟
شاه نیز سخنان گیو را پذیرفت پس منشوری نوشت و قم و اسپهان را به گیو سپرد.
پس‌ازآن تووس به نزد شاه آمد و از کارهای خود در جنگ لادن و هاماوران و در کین‌خواهی سیاووش و در مازندران سخن راند و گفت:
آیا می‌شود شاه نگاهی هم به من بیفکند.؟
پس شاه فرمان‌داد و نوشت و خراسان را به تووس داد.
سپس شاه به دنبال لهراسپ فرستاد و اوو را به‌جای خود بر تخت نشاند و تاج بر سرش نهاد و بسیار به اوو پند و اندرز داد.
ایرانیان برآشفتند و زال برخاست و گفت:
رووزی که اوو به ایران آمد فروومایه‌ای با یک اسپ بوود تو اوو را به جنگ الانان فرستادی و سپاه و درفش و کمر به اوو دادی.
آیا میان این‌همه بزرگان خسرونژاد کسی بهتر از لهراسپ نیافتی که ما نمی‌دانیم از چه نژادی است.؟
کیخسرو گفت:
شتاب نکنید.
خداوند کسی را سزاوار شاهی می‌کند که دین‌دار و باشرم و فر و نژاد باشد و من این هنرها را در لهراسپ دیده‌ام.
او نبیره هووشنگ است و خداوند به من دستوور داد تا اوو را به جانشینی خود برگزینم.
هرکس که پس‌ازاین فرمان مرا زیر پا بگذارد همه کارهایش نزد من هیچ می‌شود و از چشمم می‌افتد.
پس زال پشیمان شد و پوزش خواست و همه بزرگان نیز سخن شاه را پذیرفتند و لهراسپ را پادشاه خواندند.
پس ازآن خسرو همه پهلوانان را یک‌یک در برگرفت و بدروود گفت و سپس گفت:
بدانید که من دل در این سرای گذرا نبستم سپس شبرنگ بهزاد را خواست.
خسرو چهار کنیز زیبا داشت به آن‌ها گفت:
من رفتنی هستم غمگین مباشید.
آن‌ها گریه سردادند و گفتند:
ما را نیز با خود ببر و خسرو نپذیرفت و به لهراسپ گفت که از آن‌ها به‌خووبی نگهداری کند و لهراسپ هم پذیرفت.
سپس از لهراسپ بدروود گفت و با برخی از بزرگان مانند زال و رستم و گوودرز و گیو و بیژن و گستهم و فریبرز و تووس به راه افتاد.
سدهزار زن و مرد به دنبال شاه راه افتادند و درخواست می‌کردند که برگردد.
شاه گفت:
نگران نباشید که روزی دوباره یکدیگر را خواهیم دید.
برگردید.

🖍بازنویسی و ویرایش به پارسی:
     ب‌ه ✍:
      #سیــاه_منـصـور

📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
        🌾🦅🌾🦅🌾🦅🌾🦅

447 viewsسیاه منصور, 09:33