دادنامه
« معترضان آسیب دیده چشمی»

با صدای: استاد فریدون فرح اندوز
شاعر: فریبا صفری نژاد

بر اساس طرحی از :رضا نجات

@FereidounFarahandouz
https://t.me/faribasafarinejad

دادنامه
« ضحاک»

با صدای: استاد فریدون فرح اندوز
شاعر: فریبا صفری نژاد

بر اساس طرحی از :رضا نجات

@FereidounFarahandouz
https://t.me/faribasafarinejad

دادنامه
«معترضان اعدام شده»

با صدای: استاد فریدون فرح اندوز
شاعر: فریبا صفری نژاد

بر اساس طرحی از :رضا نجات

@FereidounFarahandouz
https://t.me/faribasafarinejad

هشتاد و پنج سال ز عمر شپش گذشت
زان شهوتی که شد سببِ آن کُنش گذشت

گفتا پدر به مادرِ وی: وا کن ای *خدیج!
هشتاد و پنج سال از آن واکنش گذشت

ای کاش خفته بود و به او نفس سرکش اش
می گفت بهتر است که از این کشش گذشت

می گفت تا ابد همه بدنام میشویم
باید ز خیرِ نطفه ی این ددمنش گذشت

ای کاش خانه خالی و جای طرب نبود
می شد ز کِشتِ تخمه ی این جایْ کش گذشت

بعد از کِش و مکِش که بر آن زوج چیره شد
هشتاد و پنج سال پر از کشمکش گذشت

آن طفل شد معظّم و حمامِ موطنش
گفتا ز شرحِ آنچه به خُردی بهِش گذشت:

ذکر مصیبتی که ز دلاک ها کشید
زانچه بر او ز سِفتیِ هر کیسه کِش گذشت

آن تن تنیده گشت و به شیطان سپرد روح
هشتاد و پنج سال به جنگ و تنش گذشت

هشتاد و پنج سال ز خون ارتزاق کرد
زالو صفت که زندگی اش با گزش گذشت

یارب روا مدار که گوییم سال بعد
زین عمرِ پُر مقاتله هشتاد و شش گذشت!
———
*خدیج:
مخفف خدیجه نام مادر علی خامنه ای

https://t.me/faribasafarinejad

«تقدیم به شیخ اجل»

در من نفسی زنده کن آن روح روان را
تا مرده شمارم نفحاتِ دگران را !

جان و تن و چشم و دل من در دل این دشت
یک گله نیاز است که گم کرده شبان را

یک دم بفکن پرده از آن روی زمینی
تا هیچ ببینم همه ی کون ومکان را

در هیبت شیراز و جهانی که در او هست
حق دارم اگر خوار کنم نصف جهان را!

من با توام از قرن کنون تا سده ی هفت
این قدرت عشق است که پیموده زمان را !

*در صورت و معنی که تو داری چه توان گفت
حسن تو ز تحسین تو بسته ست زبان را

زخمی که من از عشق تو دارم ازلی بود
زخمی که برد تا به ابد تاب و توان را

ور جای جراحت به دوا باز هم آید*
از جای جراحت نتوان برد نشان را!

❤️

*پ ن : بیتی از سعدی

https://t.me/faribasafarinejad

تو توی بند هم فریاد صبحی!
#صدای_توماج_باشیم
#توماج_صالحی
✌️❤️

کو شاعری که در وطن خویش خانه داشت؟
رویای روز بود و به شب آشیانه داشت

آتشفشان روشنِ من رو به خامشی
میرفت، گرچه سرخی داغش زبانه داشت

مویی که بند شد ،که فقط مویه سر دهد
بر گردنی که حسرت ماندن به شانه داشت

کَندند ؛ ریشه ای که از آن خاک سر کشید …-
-در جستجوی نور و امیدِ جوانه داشت

اعجازِ آن خزان که زوال بهاربود
جز برگهای زرد چه اندر خزانه داشت ؟!

گفتند: آنکه تیغ کشید ،آفتاب بود
دیدیم ظلمت است و شبی بیکرانه داشت

تازی شدیم در عطش مهر و رحمت اش
پیغمبری که در کف خود تازیانه داشت !

جادوگری که آینه ها را طلسم کرد
بیگانگی ز خویش ،رخی چندگانه داشت

رو بر کدام فرقه ؟چه فرقی ست در هدف؟!
تیری که چشم روشن ما را نشانه داشت


شد هر درخت ،دار ،چو ماری به گردنی
با کنده ای که لشگری از موریانه داشت

کو آن دلی که خوش به تسلای عشق بود
در امتداد هر طپش خود بهانه داشت ؟

تنها کف اند و موج به ساحل رسیدگان
دریا نمیتوان شد و رو بر کرانه داشت !

یک دست جام باده و یک دست زلف یار
رقصی چنین ،نمی شود اندر میانه داشت


https://t.me/faribasafarinejad

«تلخند ۴۸»

(اندر حکایت سَقَطُ الْإسلام ابراهیم رئیسی)

حکایت کنند که در دیار پارس، یکی از اولادِ پیغمبر بر مرکبی سوار شد با بالی چرخنده؛ و چون “عفیر” الاغِ پیغمبر به آسمان عروج کرد.
لکن به شهادتِ شاهدان، نارسیده به معراج، در حال هبوط، سقوط کرد و سقط شد!
______

خیری نداشت زندگیِ پُرپَکانی ات !
دیدی چه گشت عاقبتِ دُم تکانی ات!؟

رفت این لوکوموتیر به اعماقِ ننگ و مرگ
حالی، خوش است حالتِ آنگوزمانی ات!
———

الاغِ ما که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به حکمِ گرگ در این باغ وحش، دکتر شد

چه بود واکنشِ جدّیِ صغیر و کبیر
جز اینکه مایه ی خندیدن و تمسخر شد؟

بنام خالقِ روزی دِهی در این شب تار
به کامِ منجیِ وی، نانِ خلق، آجر شد

به جویِ پَستِ حقیری که روُ به گنداب است
به وَهمِ دیده ی صیاد، سنگ ها دُرّ شد

نهال خواست کتابی شود به شرحِ بهار
درختِ خشکِ خزان، دارِ این تفکّر شد

طویله پر شده از گاو و گوسفند و الاغ
که با تخیّلِ نشخوار ، جذبِ آخور
شد

اگر چه اهل حرم بودی و ز جمع ِ خودی
ببین که عاقبت ات خارج از تصور شد

فدا شدی چو صَلاحِ نظامشان این بود
که چوب خطِ تو در التزامشان پر شد
———

«گلستان بعدی»
#گلستان_سعدی

«تلخند ۴۹»
(مناظره قاسم سلیمانی و ابراهیم
رییسی در جهنم)
______
به داغِ آتشِ دوزخ، دو كتلت و شامی
نشسته اند به تشریحِ این سیه شامی

بگفت روُ به اِبی، قاسم سلیمانی:
که هر دو سوخته ایم از نهایت ِ خامی

چه بود عاقبت ما؟ دو مهره ی باطل
دو یار حذفی از این دورِ ننگ و بدنامی !

به عشقِ خاص شدن، خاصه در نگاهِ «ولی»
شدیم دلخوشِ تشویقِ امتِ عامی

شدی رئیس، رئیسی! ولی به مرئوسی،
شدیم حاکمِ محکومِ حکمِ الزامی!

به شوقِ مکنت و قدرت به رنجِ بی حاصل
به خاک خفته چو ماران به گنجِ ناکامی

بسا که ناله و نفرین شنیدم از این خاک
فغان ز نفرتِ افغان! ز لعنتِ شامی!

به عشق سرداری، بُرده سر فقط سرِ دار
مگر به ننگ کنم نامِ خویش را نامی

شده ست دخترکم جذبِ حزب نصرالله
که هِی جهاد کند با نکاحِ اسلامی

چه صیغه ای ست که شد صیغه ی شیوخِ عرب؟!
به جنگِ سخت، به نرمی، به نازک اندامی!

امان از این همه بی تابی ِ دلِ زینب
که چون پدر شده آرامشش به نآرامی !

پرید مستیِ آن حالِ خوش بدین دوزخ
بُرید نشئگیِ آن بهشتِ اوهامی

به ما چه کرد فلانی به غیر انگشتی؟
ز ما چه ماند جز انگشترانِ انعامی؟!

به شوق ِ برق ِ نگینی، من ِ سلیمانی
شدم چو مورِ حقیری به خوانِ
اِطعامی

*

شنید ابراهیم و به آه پاسخ داد:
مگو به من سخن از داغ ِ بدسرانجامی

منی که لب نگشودم مگر پی ِتصدیق
منی که سر نسپردم مگر بر آن حامی

منی که هیچ نگفتم به جز به همراهی
منی که راه نرفتم مگر به همگامی

منی که با دل و جان، پُرپکانی اش کردم
منی که سجده نمودم به پیکِ پیغامی

منی که چون سگ هاری در آستان بودم
درنده خویِ مطیعی، به درگه از رامی

نکرد رحم به من دستِ ناقص جلاد
به رغم آن همه کشتار و مرگ و اعدامی

ببین چه کرده فلان با وزیرِ خارجه ام،
همان که مادرِ ما را کُنَد، صدا : مامی!

منی که ابراهیم ام شدم چو اسماعیل
فدای راه فلان، محضِ حکمِ اعلامی

شدیم هر دو تلف در تلافی آهی
به کام خویش چو زهری، ز جام
خودکامی

نمانده هیچ مرا با همه مسلمانی
به جز دعایِ سقوطِ نظامِ اسلامی!

———

«گلستان بعدی»
#گلستان_سعدی

«من زنده با عشقم»
با صدای: دلارام
آهنگ :کیوان رجبی
تنظیم:علی مهراسبی
ترانه : فریبا صفری نژاد

«ایران»
خواننده و آهنگساز : مرتضی
ترانه: فریبا صفری نژاد
ویدیو و انیمیشن : مسعود دلجو


#ایران
💚🤍❤️

«تلخند۵۰»
(اندر احوالات طوسی و مجتبی)

در طوسی نامه آورده اند که یارِ غار ِ آقا در طوس - قاریِ منحوس - چون به مقام استادی رسید، برای خویشتن کلاس بگذاشت و شاگردان بسیار برگزید تا به سُنّتِ اسلامی، ایشان را بی تربیت کند!
حکایت کنند که روزی به دربِ بیت رفت به صرفِ چای و خرما و به سبب آموزشِ اصولِ قرابت در قرائت به فرزندِ ذکورِ مقامِ عظما.
دق الباب کرد؛
مجتبی گفت: کیستی؟
طوسی با کبکی که خروسی می خوانْد، زد زیر آواز که :

درُ وا کن عموجون
درُ وا کن عموجون
قربونِ حرف شنفتن ات

تا بشیم غرقِ دعا
بکنیم رو به خدا
قربونِ سجده رفتن ات!

مجتبی فِی الفور در را گشود و با گشاده پُشتی وی را به اندرونی دعوت نمود!
———

و مَکَرو عُظْما في طوسٌ وَ یَدخُلو ذَکَروُ في ماتحتِ الطّوسي*
الْسَعیدُ کاٰنَ پَکَرو*
وَ بَعدَ کُلّی فَکَرو *
یَقْرِبُ بالمجتبی به سببِ الانتقام ٌ والْكَسْبِ الْمَقامٌ *
ألا لَعْنَتُ اللّهِ عَلي الْقُومِ الْفاكِرین * و اللهُ خَيْرُ الْماكِرین*
_____________

«گلستان بعدی»
#گلستان_سعدی

«در سالمرگ خمینی »

بنیانگذار، آخرِ نامش "کبیر" بود
بنیانِ پا گرفتنِ قومی صغیر بود

گفت از بهشت، آتش دوزخ، به رغم ِ خویش !
شیطان ؛ که جبرئیلِ خدایی شریر بود

در ادعای ارث به پیغمبری رسید
میراثِ وی به قیمتِ خون فقیر بود

دریا نبود آن که بر آن دل زدیم و سوخت
آن های و هو ز مستیِ جویی حقیر بود

با معجزاتِ مرگ و عدم، بی بدیل گشت
در انحطاطِ باورِ ما بی نظیر بود

ما اُمّتِ خرافه و جادو و هیأتیم
مولودیِ خری که نژادش “عفیر” بود !

دیگر نه بحث شرقی و غربی، که امّتی
در آرزوی راهِ رهایی، اسیر بود

در آن وطن که خادم و عالِم، غریبه اند
مُهرِ خودی بخورْد هر آنکس دبیر بود!

با حرصِ نان، چگونه توان پهلوان شدن؟
در بیشه ای که موش، قفس بانِ شیر بود!
————-

عفیر : الاغِ پیغمبر

#دلخوشم
با صدای : داریوش
آهنگ: کیوان رجبی
تنظیم: علی مهراسبی
شعر:فریبا صفری نژاد

«کیان»
تقدیم به خداوند زیبای رنگین کمان
تولدت مبارک!
خواننده : یارا
آهنگساز: هادی منافی
تنظیم کننده پوریا حسینی
شاعر: فریبا صفری نژاد

🌈💔🎂🖤🌈

#کیان_پیرفلک #خداوند_رنگین_کمان #تولدت_مبارک