« تلخند ۴۷»

کسی در به روی از جهان بسته بود
بُتی را به خدمت میان بسته بود

به تخمِ بُت اندر گلاویز شد
چو آونگ و از فخر لبریز شد

بپرسید از بُت، چطو بُت شدی؟!
بگفتا: همینطوری و بیخودی

ژنم خوب بود و پدر نامدار
بشد نطفه ام بسته با اقتدار

ز بَدوِ ورودم هزاران لقب
گرفتم همی چون قطار از عقب

چو بودم من از نسلِ فرمانروا
پرستیدنم شد به مردم روا

کنند افتخار از پرستیدنم
سر و دست افشان پی دیدنم

که در محضرم چاپلوسی کنند
به شوق و شعف دستبوسی کنند

رسیدم به این شأن بی حرص و جوش
نه با سعیِ علم و عمل یا به هوش

بپرسید عبد از بتِ خودپرست
به جز تو بُتِ دیگری نیز هست؟

بفرمود: آری خود بنده نیز
ببندم دخیل و بگویم مجیز

بَرَم سر به دیوار بَهرِ دعا
که شاید کنم حاجتِ خود روا

بتی اهل ایمان و خوش باورم
مسلمانم و عبدِ پیغمبرم

بتِ خاندانم امامِ رضاست
اگرچه ز نسلش دلم نارضاست

از این تخمه سر زد بتی بدسرشت
به صوتِ کریه و به سیمای زشت

چنان کرد بر مُلک و ملت جفا
که جویند از درگهِ من شفا

شده قسمت من درود و سپاس
ازین بدتر و بد، به لطف قیاس

به هر عضوِ من بسته امّت دخيل
به اميدِ خُرماست از اين نخيل

خدا گر بخواهد خدايی كنم
بر این مُلک فرمانروایی كنم

شود دردِ من بی دوایی علاج
از این قهرِ عمامه و مِهرِ تاج

به بت گفت آن بنده ی بینوا
به راهت روا باد هر ناروا!

از این خیل مُشرک در آرم دمار
کنم منکران تو را تار و مار

چه دارم که ریزم به پایت صنم!
فدای ره تو بابا و‌ ننه م

——————
«از کتاب در دست انتشار #گلستان_بعدی با استقبال از گلستان
سعدی»

#گلستان_سعدی
https://t.me/faribasafarinejad

«دادنامه»
(خان پنجم: محمد حسینی_فرامرز)

اجرا: فریدون فرح اندوز
با طرحی از : رضا نجات
شاعر : فریبا صفری نژاد

#محمد_حسینی
#محمد_مهدی_کرمی
#دادنامه #شاهنامه
@fereidounfarahandouz

اجرا: سامان اجتهادی

https://t.me/faribasafarinejad

امام ناپیدا

https://t.me/faribasafarinejad

عاشقی بی دست و پا هستم

———————
میان عاشقان من عاشقی بی دست و پا هستم
بنابراین بطور کلی از دلبر جدا هستم

اگر از کوچه معشوقه من رد شود شخصی
من آنجا پشت دیواری بحال اختفا هستم

گهی مانند یک فرهاد هستم فکر یک شیرین
ولی از ترس یک خسرو به او بی اعتنا هستم

که عشق آسان نِمود اول؟ خدا او را نیامرزد!
بیا حافظ که من دنبال یک مشکل گشا هستم

نمی‌دانم اصول مخ-زنی را و سیاست را
قَر و قاطی، پریشان، ساده، یُخلا، بی ریا هستم

هرآنچه دلبر نازم ز من پرسیده، سه کردم
برای اینکه از قید زبانبازی رها هستم

ز من پرسید دلبر خوانده‌ای اشعار لامارتین
بگفتم من طرفدار الکساندِر دوما هستم

بگفتا شعر سهراب سپهری دوست می‌داری؟
بگفتم دوستدار شعر ایرج میرزا هستم

ز من پرسید دلبر می‌شناسی «چه گوارا» را؟
بگفتم من ز عشّاق شهید کربلا هستم

بگفتا کیست ورزشکار محبوبت در این دنیا؟
بگفتم عاشق یک گاو در اسپانیا هستم

به او گفتم که یک شب در هتل مهمان من باشد
قمیش آمد: فقط اهل تآتر و سینما هستم

بگفتا روز جمعه می‌روم پیک نیک، میآئی؟
بگفتم جمعه‌ها درگیر خانم بچه‌ها هستم

بگفتا پس تو همسر داری و فرزند هم بعله؟
بگفتم بعله اما یک کمی اهل صفا هستم

بگفتا خاک عالم بر سرت، لطفاً برو گمشو
بگفتم حیف من که اینهمه فکر شما هستم!
***
به شعر عاشقانه کرده‌ام رو آخر عمری
برای اینکه با وضع جهان ناآشنا هستم

منِ «پنجاه و هفتی» در جوانی بر خطا رفتم
و حالا سخت در وحشت ز تکرار خطا هستم

نه بودم بین چپ‌ها و نه بین راست‌ها بودم
ولی فرزند دردم، مستقلاً چپگرا هستم

و حالا با دمکراسی خردمندانه همراهم
وزان نابخردی‌های جوانانه جدا هستم

فوراگزامپل: به هرکس می‌دهم حق سخن گفتن
به همراه مبارزهای بی عور و ادا هستم

ز هر سو دوست می‌دارم صداهای مخالف را
اگرچه واقف از فرق صدائی با صدا هستم

نه نفی تاجزاده می‌کنم نه نفی شهزاده
طرفدار تز ضد رژیم هر دو تا هستم

براندازم، براندازم، براندازم، براندازم
گریزان از رژیم نکبت آل عبا هستم

دلم تنگ است و خلقم تنگ و جانم خسته، البته
همینطوری ولی زنده بَلا، مرده بَلا، هستم

وطن را و زبان فارسی را دوست می‌دارم
بله هم-میهنان در خدمتم، البته تا هستم!
---------------
هادی - لندن

نوروزتان پيروز!

دادنامه
«زنان زندانی»
با صدای : استاد فریدون فرح اندوز
شعر: فریبا صفری نژاد
بر اساس طرحی از : رضا نجات

@FereidounFarahandouz
https://t.me/faribasafarinejad

دادنامه
«مأموران سرکوب»

با صدای: استاد فریدون فرح اندوز
شاعر: فریبا صفری نژاد

بر اساس طرحی از :رضا نجات

@FereidounFarahandouz
https://t.me/faribasafarinejad

دادنامه
«دختران دانش آموز»

با صدای: استاد فریدون فرح اندوز
شاعر: فریبا صفری نژاد

بر اساس طرحی از :رضا نجات

@FereidounFarahandouz
https://t.me/faribasafarinejad

دادنامه
« معترضان آسیب دیده چشمی»

با صدای: استاد فریدون فرح اندوز
شاعر: فریبا صفری نژاد

بر اساس طرحی از :رضا نجات

@FereidounFarahandouz
https://t.me/faribasafarinejad

دادنامه
« ضحاک»

با صدای: استاد فریدون فرح اندوز
شاعر: فریبا صفری نژاد

بر اساس طرحی از :رضا نجات

@FereidounFarahandouz
https://t.me/faribasafarinejad

دادنامه
«معترضان اعدام شده»

با صدای: استاد فریدون فرح اندوز
شاعر: فریبا صفری نژاد

بر اساس طرحی از :رضا نجات

@FereidounFarahandouz
https://t.me/faribasafarinejad

هشتاد و پنج سال ز عمر شپش گذشت
زان شهوتی که شد سببِ آن کُنش گذشت

گفتا پدر به مادرِ وی: وا کن ای *خدیج!
هشتاد و پنج سال از آن واکنش گذشت

ای کاش خفته بود و به او نفس سرکش اش
می گفت بهتر است که از این کشش گذشت

می گفت تا ابد همه بدنام میشویم
باید ز خیرِ نطفه ی این ددمنش گذشت

ای کاش خانه خالی و جای طرب نبود
می شد ز کِشتِ تخمه ی این جایْ کش گذشت

بعد از کِش و مکِش که بر آن زوج چیره شد
هشتاد و پنج سال پر از کشمکش گذشت

آن طفل شد معظّم و حمامِ موطنش
گفتا ز شرحِ آنچه به خُردی بهِش گذشت:

ذکر مصیبتی که ز دلاک ها کشید
زانچه بر او ز سِفتیِ هر کیسه کِش گذشت

آن تن تنیده گشت و به شیطان سپرد روح
هشتاد و پنج سال به جنگ و تنش گذشت

هشتاد و پنج سال ز خون ارتزاق کرد
زالو صفت که زندگی اش با گزش گذشت

یارب روا مدار که گوییم سال بعد
زین عمرِ پُر مقاتله هشتاد و شش گذشت!
———
*خدیج:
مخفف خدیجه نام مادر علی خامنه ای

https://t.me/faribasafarinejad

«تقدیم به شیخ اجل»

در من نفسی زنده کن آن روح روان را
تا مرده شمارم نفحاتِ دگران را !

جان و تن و چشم و دل من در دل این دشت
یک گله نیاز است که گم کرده شبان را

یک دم بفکن پرده از آن روی زمینی
تا هیچ ببینم همه ی کون ومکان را

در هیبت شیراز و جهانی که در او هست
حق دارم اگر خوار کنم نصف جهان را!

من با توام از قرن کنون تا سده ی هفت
این قدرت عشق است که پیموده زمان را !

*در صورت و معنی که تو داری چه توان گفت
حسن تو ز تحسین تو بسته ست زبان را

زخمی که من از عشق تو دارم ازلی بود
زخمی که برد تا به ابد تاب و توان را

ور جای جراحت به دوا باز هم آید*
از جای جراحت نتوان برد نشان را!

❤️

*پ ن : بیتی از سعدی

https://t.me/faribasafarinejad

تو توی بند هم فریاد صبحی!
#صدای_توماج_باشیم
#توماج_صالحی
✌️❤️

کو شاعری که در وطن خویش خانه داشت؟
رویای روز بود و به شب آشیانه داشت

آتشفشان روشنِ من رو به خامشی
میرفت، گرچه سرخی داغش زبانه داشت

مویی که بند شد ،که فقط مویه سر دهد
بر گردنی که حسرت ماندن به شانه داشت

کَندند ؛ ریشه ای که از آن خاک سر کشید …-
-در جستجوی نور و امیدِ جوانه داشت

اعجازِ آن خزان که زوال بهاربود
جز برگهای زرد چه اندر خزانه داشت ؟!

گفتند: آنکه تیغ کشید ،آفتاب بود
دیدیم ظلمت است و شبی بیکرانه داشت

تازی شدیم در عطش مهر و رحمت اش
پیغمبری که در کف خود تازیانه داشت !

جادوگری که آینه ها را طلسم کرد
بیگانگی ز خویش ،رخی چندگانه داشت

رو بر کدام فرقه ؟چه فرقی ست در هدف؟!
تیری که چشم روشن ما را نشانه داشت


شد هر درخت ،دار ،چو ماری به گردنی
با کنده ای که لشگری از موریانه داشت

کو آن دلی که خوش به تسلای عشق بود
در امتداد هر طپش خود بهانه داشت ؟

تنها کف اند و موج به ساحل رسیدگان
دریا نمیتوان شد و رو بر کرانه داشت !

یک دست جام باده و یک دست زلف یار
رقصی چنین ،نمی شود اندر میانه داشت


https://t.me/faribasafarinejad