🍀🐆روز به یادماندنی هنرمندان کوچک و خانواده ها در موزه ی ملی ایران🇮🇷🇮🇷
زیبایی ،هنر و غرور ملی همه زیر سقف بلند موزه دور هم جمع بودند تا خود را به فرزندان این خاک معرفی کنند،در پنجشنبه ی دلپذیر هفته ی کودک .
جای تمام دوستان سبز،بچه های عزیزی که در نمایشگاه نقاشی "قدمهای کوچک لوور" شرکت داشتند ،امروز آمدند.میزبان،معاونت معرفی و آموزش موزه ملی بود و راهنمای مهربان و با حوصله، خانم حمیرا عبدی .و صد البته با هماهنگی کمیته تجسمی ایکوم و خانم درنا حمیدی نازنین.
ما قصه ی کاسه ی سفالین منقوش به یوز و شکارچی نیشابور را شنیدیم که به قرن چهارم تعلق داشت.با مفهوم مرمت و نحوه ی کار مرمت گران آشنا شدیم ، یاد گرفتیم هر اثر تاریخی را با دقت بررسی کنیم و از جزییات آن،اطلاعاتی در مورد زمانهای گذشته به دست آوریم .با
کتاب "آبی کوچولو " از انتشارات امیر کبیر هم، برای مطالعه ی مرتبط آشنا شدیم.
گشت ما در طبقه ی اول موزه ی دوران اسلامی با بازی انعکاس صدا و آشنایی با کارکرد خاص گنبدهای دو پوسته ادامه یافت .بچه ها دانستند که این ویژگی غریب در برخی سازه های معماری ایرانی با محاسبات دقیق وجود دارد.هر چند به طور مستقیم به آنان گفته نشد اما قطعا بعدا خواهند فهمید که گذشتگان شان دستاوردهای زیادی را به فرهنگ و تمدن جهانی عرضه داشته اند.
کارگاه با روش پرسش و پاسخ اداره می شد و حرفها و برداشتهای بچه ها بسیار جالب بود.واقعا ما در زندگی روزمره ،چقدر به این دنیای خالص و ناب دسترسی داریم؟!
📚📚داستان بهرام گور و آزاده
به دیدن نسخه ی خطی و ثبت جهانی شده ی "خمسه ی نظامی دوران صفوی "رفتیم .
شیوه ی کتابسازی را شنیدیم و بچه ها تجربه های شان را گفتند .سپس دور خانم حمیرا عبدی حلقه زدند و داستان "بهرام و آزاده" را گوش دادند.
انتخاب این داستان از چند جنبه جالب و با اهمیت بود؛بچه ها در مورد گور ایرانی و زیستگاه هایش اطلاعات کسب کردند و تفاوت این جانور با گونه ی آفریقایی و معروفترش را شناختند.
با مینیاتور و خطاطی از نزدیک آشنا شدند و دانستند چگونه چندین نفر در تولید یک نسخه ی نفیس مشارکت می کرده اند.
بچه ها درست عین شخصیتهای سریال کلاه قرمزی، وسط قصه می پریدند و اگر صبر و عشق راهنمای مهربان نبود ،قطعا نمی توانستند غرق در لذت بشوند.
داشتیم خداحافظی می کردیم که با حضور جناب سیری_باستان شناس_ و توضیحات عالی ایشان ،گشت مان به یک اتفاق خاص تبدیل شد.
رستای هفت ساله ی عزیز در مورد مومیایی ها کنجکاو بود و ایشان درباره ی انواع تدفین در ایران از زمانهای دور تا امروز توضیح دادند و قانعش کردند در سرزمین ما مومیایی انجام نمی شده .البته در مجموعه ی هلند یک مومیایی هست که حسابی به کار آمد.
بچه ها درباره ی فعالیت باستان شناسها و حضور زنان در این حوزه پرسیدند و خوشحال شدند وقتی فهمیدند استادان خانم متعددی در این رشته فعال بوده و هستند.
پنجشنبه ی هفته ی کودک، برای ما یک روز فوق العاده بود.
تاریخ درس خسته کننده ای برای بیشتر بچه هاست ولی معجون عشق به کودکان و اطلاعات جالب، باعث شد تا سه ساعت تمام ،مهمان تاریخ شویم،بخندیم،بپرسیم و شاد باشیم و به آرامی از ایرانی بودن خود،لذت ببریم.
پانوشت：بازدید کننده های خارجی از دیدن بسته ی هدیه ها بدون مراقب، در کنار تابلوهای کودکان ،تعجب کرده بودند.
خوشحالم که تصویر مملکتی امن و فرهنگ دوست را برایشان ساختیم و آرزو می کنم تا آخرین روز حضورشان ،همین برداشت را داشته باشند.
در کنار تمام زیباییهای امروز،چشمهای درخشان دخترها و پسرهای دبستانی مان دل نشین ترین و امید بخش ترین موهبت بود.از تک تک دوستان در موزه ی ملی و ایکوم بابت این اتفاق به یادماندنی سپاسگزارم.
ریحانه قاسم رشیدی،روزنامه نگار و تسهیلگر فرهنگی کودکان و عضو گروه برگزار کننده ی کارگاه و نمایشگاه نقاشی "قدمهای کوچک لوور".
@farhangkoodak
زیبایی ،هنر و غرور ملی همه زیر سقف بلند موزه دور هم جمع بودند تا خود را به فرزندان این خاک معرفی کنند،در پنجشنبه ی دلپذیر هفته ی کودک .
جای تمام دوستان سبز،بچه های عزیزی که در نمایشگاه نقاشی "قدمهای کوچک لوور" شرکت داشتند ،امروز آمدند.میزبان،معاونت معرفی و آموزش موزه ملی بود و راهنمای مهربان و با حوصله، خانم حمیرا عبدی .و صد البته با هماهنگی کمیته تجسمی ایکوم و خانم درنا حمیدی نازنین.
ما قصه ی کاسه ی سفالین منقوش به یوز و شکارچی نیشابور را شنیدیم که به قرن چهارم تعلق داشت.با مفهوم مرمت و نحوه ی کار مرمت گران آشنا شدیم ، یاد گرفتیم هر اثر تاریخی را با دقت بررسی کنیم و از جزییات آن،اطلاعاتی در مورد زمانهای گذشته به دست آوریم .با
کتاب "آبی کوچولو " از انتشارات امیر کبیر هم، برای مطالعه ی مرتبط آشنا شدیم.
گشت ما در طبقه ی اول موزه ی دوران اسلامی با بازی انعکاس صدا و آشنایی با کارکرد خاص گنبدهای دو پوسته ادامه یافت .بچه ها دانستند که این ویژگی غریب در برخی سازه های معماری ایرانی با محاسبات دقیق وجود دارد.هر چند به طور مستقیم به آنان گفته نشد اما قطعا بعدا خواهند فهمید که گذشتگان شان دستاوردهای زیادی را به فرهنگ و تمدن جهانی عرضه داشته اند.
کارگاه با روش پرسش و پاسخ اداره می شد و حرفها و برداشتهای بچه ها بسیار جالب بود.واقعا ما در زندگی روزمره ،چقدر به این دنیای خالص و ناب دسترسی داریم؟!
📚📚داستان بهرام گور و آزاده
به دیدن نسخه ی خطی و ثبت جهانی شده ی "خمسه ی نظامی دوران صفوی "رفتیم .
شیوه ی کتابسازی را شنیدیم و بچه ها تجربه های شان را گفتند .سپس دور خانم حمیرا عبدی حلقه زدند و داستان "بهرام و آزاده" را گوش دادند.
انتخاب این داستان از چند جنبه جالب و با اهمیت بود؛بچه ها در مورد گور ایرانی و زیستگاه هایش اطلاعات کسب کردند و تفاوت این جانور با گونه ی آفریقایی و معروفترش را شناختند.
با مینیاتور و خطاطی از نزدیک آشنا شدند و دانستند چگونه چندین نفر در تولید یک نسخه ی نفیس مشارکت می کرده اند.
بچه ها درست عین شخصیتهای سریال کلاه قرمزی، وسط قصه می پریدند و اگر صبر و عشق راهنمای مهربان نبود ،قطعا نمی توانستند غرق در لذت بشوند.
داشتیم خداحافظی می کردیم که با حضور جناب سیری_باستان شناس_ و توضیحات عالی ایشان ،گشت مان به یک اتفاق خاص تبدیل شد.
رستای هفت ساله ی عزیز در مورد مومیایی ها کنجکاو بود و ایشان درباره ی انواع تدفین در ایران از زمانهای دور تا امروز توضیح دادند و قانعش کردند در سرزمین ما مومیایی انجام نمی شده .البته در مجموعه ی هلند یک مومیایی هست که حسابی به کار آمد.
بچه ها درباره ی فعالیت باستان شناسها و حضور زنان در این حوزه پرسیدند و خوشحال شدند وقتی فهمیدند استادان خانم متعددی در این رشته فعال بوده و هستند.
پنجشنبه ی هفته ی کودک، برای ما یک روز فوق العاده بود.
تاریخ درس خسته کننده ای برای بیشتر بچه هاست ولی معجون عشق به کودکان و اطلاعات جالب، باعث شد تا سه ساعت تمام ،مهمان تاریخ شویم،بخندیم،بپرسیم و شاد باشیم و به آرامی از ایرانی بودن خود،لذت ببریم.
پانوشت：بازدید کننده های خارجی از دیدن بسته ی هدیه ها بدون مراقب، در کنار تابلوهای کودکان ،تعجب کرده بودند.
خوشحالم که تصویر مملکتی امن و فرهنگ دوست را برایشان ساختیم و آرزو می کنم تا آخرین روز حضورشان ،همین برداشت را داشته باشند.
در کنار تمام زیباییهای امروز،چشمهای درخشان دخترها و پسرهای دبستانی مان دل نشین ترین و امید بخش ترین موهبت بود.از تک تک دوستان در موزه ی ملی و ایکوم بابت این اتفاق به یادماندنی سپاسگزارم.
ریحانه قاسم رشیدی،روزنامه نگار و تسهیلگر فرهنگی کودکان و عضو گروه برگزار کننده ی کارگاه و نمایشگاه نقاشی "قدمهای کوچک لوور".
@farhangkoodak
#هفته_سلامت_روان
در هفته سلامت روان لازم است این موضوع بین خانواده ها ، مربیان و معلمان به بحث و گفتگو گذاشته شود.
این که چه عوامل و یا چه رفتارهایی موجب سلامت روان و یا آزردگی آن می شود ؟
نظام های آموزشی مدافع رفتارگرایی و مقایسه ، مسابقه ، رقابت ، نخبه گرایی ، شاگرد اولی چگونه سلامت روان را تهدید می کند ؟
رفتارهای مبتنی بر ترس ، تهدید و تحقیر چه در خانه و چه در مدرسه چگونه کودکان و نوجوانان را متزلزل می کند؟
نادیده گرفتن نیازها ، توانایی ها و استعدادهای کودکان چگونه اعتماد به نفس آن ها را می گیرد؟
همه این موارد می تواند موضوع های مهمی در برنامه های آموزشی و رفتار والدین با کودکان و نوجوانان باشد.
@koodakandonya
@farhangkoodak
در هفته سلامت روان لازم است این موضوع بین خانواده ها ، مربیان و معلمان به بحث و گفتگو گذاشته شود.
این که چه عوامل و یا چه رفتارهایی موجب سلامت روان و یا آزردگی آن می شود ؟
نظام های آموزشی مدافع رفتارگرایی و مقایسه ، مسابقه ، رقابت ، نخبه گرایی ، شاگرد اولی چگونه سلامت روان را تهدید می کند ؟
رفتارهای مبتنی بر ترس ، تهدید و تحقیر چه در خانه و چه در مدرسه چگونه کودکان و نوجوانان را متزلزل می کند؟
نادیده گرفتن نیازها ، توانایی ها و استعدادهای کودکان چگونه اعتماد به نفس آن ها را می گیرد؟
همه این موارد می تواند موضوع های مهمی در برنامه های آموزشی و رفتار والدین با کودکان و نوجوانان باشد.
@koodakandonya
@farhangkoodak
۱۵۵_آه!ارنستو
داستانی از نویسنده ای بزرگ برای بچه ها
🖌نویسنده：مارگریت دوراس
🎨تصویرگر：کتی کوپری
🖌مترجم：مهدیه فرشادجو
گروه سنی：ب و ج در شناسنامه درج شده.اما به نظرم برای گروه ج مناسب تر است و چه بسا بچه های کلاس ششم.
انتشارات：دنیای اقتصاد،مجموعه کتابهای کودکان و نوجوانان دارکوب
مارگریت دوراس برای بزرگسالان کتابخوان و عاشق فیلم نامی آشنا و محبوب است.با توجه به پیشینه ی زندگی او در هندوچین ،دنیایی که در کتابهای خود ساخته، بسیار متفاوت است.و این ویژگی در اثری هم که برای بچه ها خلق کرده ،دیده می شود.
"آه،ارنستو! " روایت نمایشی ساده ایست.گفتگو میان کودکی که نمی خواهد چیز جدیدی یاد بگیرد با والدین و معلم.
تصاویر بسیار زیبا و راز آمیز کتاب که هر کدام موضوعی علمی،افسانه ای یا اسطوره ای را مطرح می کنند و بدون دانستن نمی توان متوجهشان شد،در راستای گسترش مفهوم پنهان متن است.
"آه،ارنستو!" نشان می دهد که بی میلی بچه ها به مدرسه ،فقط مختص زمان ما نیست و سالعا پیش والدین بسیاری با این معضل رو به رو بوده و قطعا همین احساس استیصال را از سر گذرانده اند.
فکر می کنم این کتاب بهترین فرصت برای گفتگو با بچه ها درباره ی مدرسه است و آگاهی از مطالبی که دوست دارند یاد بگیرند.
شاید بشود بعضی از این علاقه مندی ها را با کمک اولیای مدرسه وارد برنامه های آموزشی کرد.
"آه، ارنستو!" چاپ و صفحه آرای شکیلی دارد و از هر جهت یک اثر خاص در ادبیات کودک به شمار می آید.
#آه_،_ارنستو_!
#مارگریت_دوراس
#مهدیه_فرشادجو
#کتاب_های_دارکوب
#گروه_سنی_ج
#طنز
#مدرسه
#کتاب_کودک
#کتاب_داستانی
کودک و فرهنگ：
تجربه های یک مادر روزنامه نگار و دخترش. ریحانه قاسم رشیدی هستم .کتاب ٬نمایش کودک و کارگاه های مخصوص بچه ها را معرفی می کنم.متخصص در برپایی کارگاههای فرهنگی برای کودکان و ارایه ی مشاوره ی کتاب برای خانواده ها ، مهدکودکها و مدارس.
ارتباط
@rb1105
https://t.me/farhangkoodak
داستانی از نویسنده ای بزرگ برای بچه ها
🖌نویسنده：مارگریت دوراس
🎨تصویرگر：کتی کوپری
🖌مترجم：مهدیه فرشادجو
گروه سنی：ب و ج در شناسنامه درج شده.اما به نظرم برای گروه ج مناسب تر است و چه بسا بچه های کلاس ششم.
انتشارات：دنیای اقتصاد،مجموعه کتابهای کودکان و نوجوانان دارکوب
مارگریت دوراس برای بزرگسالان کتابخوان و عاشق فیلم نامی آشنا و محبوب است.با توجه به پیشینه ی زندگی او در هندوچین ،دنیایی که در کتابهای خود ساخته، بسیار متفاوت است.و این ویژگی در اثری هم که برای بچه ها خلق کرده ،دیده می شود.
"آه،ارنستو! " روایت نمایشی ساده ایست.گفتگو میان کودکی که نمی خواهد چیز جدیدی یاد بگیرد با والدین و معلم.
تصاویر بسیار زیبا و راز آمیز کتاب که هر کدام موضوعی علمی،افسانه ای یا اسطوره ای را مطرح می کنند و بدون دانستن نمی توان متوجهشان شد،در راستای گسترش مفهوم پنهان متن است.
"آه،ارنستو!" نشان می دهد که بی میلی بچه ها به مدرسه ،فقط مختص زمان ما نیست و سالعا پیش والدین بسیاری با این معضل رو به رو بوده و قطعا همین احساس استیصال را از سر گذرانده اند.
فکر می کنم این کتاب بهترین فرصت برای گفتگو با بچه ها درباره ی مدرسه است و آگاهی از مطالبی که دوست دارند یاد بگیرند.
شاید بشود بعضی از این علاقه مندی ها را با کمک اولیای مدرسه وارد برنامه های آموزشی کرد.
"آه، ارنستو!" چاپ و صفحه آرای شکیلی دارد و از هر جهت یک اثر خاص در ادبیات کودک به شمار می آید.
#آه_،_ارنستو_!
#مارگریت_دوراس
#مهدیه_فرشادجو
#کتاب_های_دارکوب
#گروه_سنی_ج
#طنز
#مدرسه
#کتاب_کودک
#کتاب_داستانی
کودک و فرهنگ：
تجربه های یک مادر روزنامه نگار و دخترش. ریحانه قاسم رشیدی هستم .کتاب ٬نمایش کودک و کارگاه های مخصوص بچه ها را معرفی می کنم.متخصص در برپایی کارگاههای فرهنگی برای کودکان و ارایه ی مشاوره ی کتاب برای خانواده ها ، مهدکودکها و مدارس.
ارتباط
@rb1105
https://t.me/farhangkoodak
Telegram
کودک و فرهنگ
تجربه های مادری روزنامه نگار و تسهیلگر فرهنگی. ریحانه قاسم رشیدی هستم .
ارتباط
@rb1105
ارتباط
@rb1105
یونیسف و پایان دادن به خشونت علیه کودکان
در دنيا ميليون ها نفر با سكوت كردن و حرف نزدن درباره حق و حقوق خود ، در برابر خشونت اقدامي نمي كنند. اين اتفاق حتي در مدارس هم مي افتد و كودكان و نوجوانان را هم در بر مي گيرد.
لازم است کودکان و نوجوانان را به شیوه های مختلف ترغیب کرد تا علیه آزار و خشونت سکوت نکنند.
با این هدف يونيسف با فراخواني هنرمندان جوان را ترغیب کرده است تا شخصیت هایی را طراحی کنند که علیه سکوت اقدام می کنند.
این هنرمندان لازم است قهرمان هايی را طراحي كنند تا از کودکان در برابر "سكوت" محافظت كنند.
نقاش ها و هنرمندان تا ٢٥ اكتبر زمان دارند طرح اولیه قهرمانان خود را در سايت يونيسف معرفي كنند.
طرح هاي برگزيده از ١٦ تا ٢٥ نوامبر توسط مردم راي گيري مي شود . سپس از هنرمند انتخاب شده دعوت می شوند تا یک کتاب مصور از این قهرمان را طراحی کنند.
هنرمندان ایرانی نیز می توانند در این فراخوان شرکت کنند. برای اطلاعات بیشتر به نشانی زیر مراجعه کنید،.
https://www.unicef.org/end-violence/school-superhero-comic-contest
@farhangkoodak
در دنيا ميليون ها نفر با سكوت كردن و حرف نزدن درباره حق و حقوق خود ، در برابر خشونت اقدامي نمي كنند. اين اتفاق حتي در مدارس هم مي افتد و كودكان و نوجوانان را هم در بر مي گيرد.
لازم است کودکان و نوجوانان را به شیوه های مختلف ترغیب کرد تا علیه آزار و خشونت سکوت نکنند.
با این هدف يونيسف با فراخواني هنرمندان جوان را ترغیب کرده است تا شخصیت هایی را طراحی کنند که علیه سکوت اقدام می کنند.
این هنرمندان لازم است قهرمان هايی را طراحي كنند تا از کودکان در برابر "سكوت" محافظت كنند.
نقاش ها و هنرمندان تا ٢٥ اكتبر زمان دارند طرح اولیه قهرمانان خود را در سايت يونيسف معرفي كنند.
طرح هاي برگزيده از ١٦ تا ٢٥ نوامبر توسط مردم راي گيري مي شود . سپس از هنرمند انتخاب شده دعوت می شوند تا یک کتاب مصور از این قهرمان را طراحی کنند.
هنرمندان ایرانی نیز می توانند در این فراخوان شرکت کنند. برای اطلاعات بیشتر به نشانی زیر مراجعه کنید،.
https://www.unicef.org/end-violence/school-superhero-comic-contest
@farhangkoodak
UNICEF
Read the winning comic book from UNICEF’s School Superhero Comic Contest
“CIPTA: Create!” follows Cipta on her quest to defeat bullying and restore peace in her school
از طرف بچه‌ها تشکر می‌کنم🙏🙏🙏🙏
من از طرف بچه‌ها تشکر می‌کنم از شمایی که وقتی به مهمانی می‌روید به جز حرف‌های تکراری و ملال‌آور و بی‌فایده سیاسی و نظامی و اقتصادی و... بچه برادر یا خواهرتان یا اصلاً بچه‌ی فامیل دورتان را صدا می‌زنید با او گرم حرف می‌شوید، شوخی می‌کنید، بازی می‌کنید، چشم می‌گذارید تا قایم شود، بعد الکی دور خودتان می‌چرخید تا زود پیدایش نکنید، صدای خنده‌اش را می‌شنوید، دلتان ضعف می‌رود برایش و آن‌قدر طولش می‌دهید تا او سک‌سک کند و یک جوری با حسرتی ساختگی وانمود می‌کنید که بازنده شدید و با عصبانیتی بامزه به او حالی می‌کنید که دفعه‌ی بعد حتماً برنده می‌شوید و او هم با خنده‌ی شیرین کودکانه‌اش برایتان خط و نشان می‌کشد که کور خوانده‌ای، باز هم خودم می‌برمت! ... و به خاطر این کارهای بچه‌گانه‌تان اصلاً از جمع بزرگ‌ترها خجالت نمی‌کشید.
من از طرف بچه‌ها تشکر می‌کنم از شمایی که وقتی یک نوجوان وارد جایی می‌شود برایش بلند می‌شوید، با او دست می‌دهید، مثل یک آدم کامل با او رفتار می‌کنید نه نصف آدم! به او نمی‌گویید: «چرا موهایت را اینجوری زدی؟ معدلت چند شده؟ چه‌قدر دماغت بزرگ شده؟ کجایی! نمی‌بینیمت و...» برعکس یک جوری با او رفتار می‌کنید که راحت‌تر خجالت نکشد. بعد وارد حرف‌هایی می‌شوید که او دوست دارد و شاید شما هم دوست داشته باشید؛ مثلا از نتایج مسابقات فوتبال و والیبال حرف می‌زنید یا از تبلت‌ها و گوشی‌های جدید و یا آخرین فیلم‌هایی که دیده‌اید و یا جدیدترین آهنگ‌ها و هر چیز دیگر که هم او دوست دارد و هم شاید شما.
من از طرف بچه‌ها تشکر می‌کنم از شمایی که وقتی دور هم نشسته‌اید و کودکان، سرخوش در حال بازی‌اند، دنبال هم می‌دوند، جیغ می‌کشند یا بیخودی گریه‌شان می‌گیرد، داد نمی‌کشید که «بابا یکی اینها رو ساکت کنه. داریم دو کلوم اختلاط می‌کنیم.» و یا یک گوشی تلفن همراه دستشان نمی‌دهید که بیا بنشین با این بازی کن تا صدایت بریده شود (زبانم لال!) که او را یکجانشین کنید و چشمان همچون مرواریدش را به امواج نور موذی گوشی بسپارید تا او یک آدم تنها شود بدون ارتباطی صمیمی با همسالانش. به جای آن اجازه می‌دهید تا بازی طبیعی‌شان را بکنند و صدای شلوغ پلوغی‌شان موسیقی پر نشاط پس‌زمینه‌ی مجلس‌تان شود.
من از طرف بچه‌ها تشکر می‌کنم از شمایی که پدربزرگ و مادربزرگ هستید و نوه‌هایتان هم جزء برنامه هفتگی‌تان هستند، برایشان بازی‌‌هایی من‌درآوردی راه می‌اندازید، از خودتان قصه می‌بافید و اجازه می‌دهید نوه‌تان هم در بافتن قصه همراهی کند، با او نقاشی می‌کشید و از نوه‌تان می‌خواهید درباره نقاشی شما نظر دهد، او هم کلی ایراد بگیرد که اینجایش کج است و مگر خانه این شکلی است و چرا گل‌هایت را انقدر بزرگ کشیده‌ای و چه و چه. غذای خانگی مادربزرگ و پدربزرگ را طبخ می‌کنید که قبلا سفارشش را از خودش گرفته‌اید و طعمِ یک جورِ دیگرش را برای یک عمر ماندگار می‌کنید زیر زبانش. اما او را خیلی لوس نمی‌کنید که وقتی نوه به خانه‌ی خودشان برگشت، با کوچک‌ترین اخم پدر و مادر، گویی در و دیوار خانه دیوار زندان است برایش که تنها راه رهایی، بازگشت به خانه‌ی مادربزرگ و پدربزرگ باشد.
من از طرف بچه‌ها تشکر می‌کنم از شمایی که وقتی در مهمانی هستید و ساعت خواب کودکتان فرا می‌رسد، دست از صحبت می‌کشید، کودکتان را می‌برید به یک اتاقی، آرامش می‌دهید به او تا خوش‌تر خوابش ببرد تا مادرها یا پدرهای دیگر هم به تأسی از شما بچه‌هایشان را بیاورند و مجلس صحبت‌های بی‌سرانجامی را که گاهی پشت سر شهین‌خانم و آقاشهاب است تبدیل به مجلس لالایی خواب کودکانتان می‌کنید و مادرانگی را به اشتراک می‌گذارید و مثل یک راز و نیاز جمعی با خداوند، رویایی رنگین برای خواب آن شب بچه‌هایتان می‌سازید و بعد با خیالی خلوت و وجدانی به وجد آمده به جمع مهمانان باز می‌‌گردید.
علی اکبر زین العابدین
@TOMORROWs_CHILD
@farhangkoodak
من از طرف بچه‌ها تشکر می‌کنم از شمایی که وقتی به مهمانی می‌روید به جز حرف‌های تکراری و ملال‌آور و بی‌فایده سیاسی و نظامی و اقتصادی و... بچه برادر یا خواهرتان یا اصلاً بچه‌ی فامیل دورتان را صدا می‌زنید با او گرم حرف می‌شوید، شوخی می‌کنید، بازی می‌کنید، چشم می‌گذارید تا قایم شود، بعد الکی دور خودتان می‌چرخید تا زود پیدایش نکنید، صدای خنده‌اش را می‌شنوید، دلتان ضعف می‌رود برایش و آن‌قدر طولش می‌دهید تا او سک‌سک کند و یک جوری با حسرتی ساختگی وانمود می‌کنید که بازنده شدید و با عصبانیتی بامزه به او حالی می‌کنید که دفعه‌ی بعد حتماً برنده می‌شوید و او هم با خنده‌ی شیرین کودکانه‌اش برایتان خط و نشان می‌کشد که کور خوانده‌ای، باز هم خودم می‌برمت! ... و به خاطر این کارهای بچه‌گانه‌تان اصلاً از جمع بزرگ‌ترها خجالت نمی‌کشید.
من از طرف بچه‌ها تشکر می‌کنم از شمایی که وقتی یک نوجوان وارد جایی می‌شود برایش بلند می‌شوید، با او دست می‌دهید، مثل یک آدم کامل با او رفتار می‌کنید نه نصف آدم! به او نمی‌گویید: «چرا موهایت را اینجوری زدی؟ معدلت چند شده؟ چه‌قدر دماغت بزرگ شده؟ کجایی! نمی‌بینیمت و...» برعکس یک جوری با او رفتار می‌کنید که راحت‌تر خجالت نکشد. بعد وارد حرف‌هایی می‌شوید که او دوست دارد و شاید شما هم دوست داشته باشید؛ مثلا از نتایج مسابقات فوتبال و والیبال حرف می‌زنید یا از تبلت‌ها و گوشی‌های جدید و یا آخرین فیلم‌هایی که دیده‌اید و یا جدیدترین آهنگ‌ها و هر چیز دیگر که هم او دوست دارد و هم شاید شما.
من از طرف بچه‌ها تشکر می‌کنم از شمایی که وقتی دور هم نشسته‌اید و کودکان، سرخوش در حال بازی‌اند، دنبال هم می‌دوند، جیغ می‌کشند یا بیخودی گریه‌شان می‌گیرد، داد نمی‌کشید که «بابا یکی اینها رو ساکت کنه. داریم دو کلوم اختلاط می‌کنیم.» و یا یک گوشی تلفن همراه دستشان نمی‌دهید که بیا بنشین با این بازی کن تا صدایت بریده شود (زبانم لال!) که او را یکجانشین کنید و چشمان همچون مرواریدش را به امواج نور موذی گوشی بسپارید تا او یک آدم تنها شود بدون ارتباطی صمیمی با همسالانش. به جای آن اجازه می‌دهید تا بازی طبیعی‌شان را بکنند و صدای شلوغ پلوغی‌شان موسیقی پر نشاط پس‌زمینه‌ی مجلس‌تان شود.
من از طرف بچه‌ها تشکر می‌کنم از شمایی که پدربزرگ و مادربزرگ هستید و نوه‌هایتان هم جزء برنامه هفتگی‌تان هستند، برایشان بازی‌‌هایی من‌درآوردی راه می‌اندازید، از خودتان قصه می‌بافید و اجازه می‌دهید نوه‌تان هم در بافتن قصه همراهی کند، با او نقاشی می‌کشید و از نوه‌تان می‌خواهید درباره نقاشی شما نظر دهد، او هم کلی ایراد بگیرد که اینجایش کج است و مگر خانه این شکلی است و چرا گل‌هایت را انقدر بزرگ کشیده‌ای و چه و چه. غذای خانگی مادربزرگ و پدربزرگ را طبخ می‌کنید که قبلا سفارشش را از خودش گرفته‌اید و طعمِ یک جورِ دیگرش را برای یک عمر ماندگار می‌کنید زیر زبانش. اما او را خیلی لوس نمی‌کنید که وقتی نوه به خانه‌ی خودشان برگشت، با کوچک‌ترین اخم پدر و مادر، گویی در و دیوار خانه دیوار زندان است برایش که تنها راه رهایی، بازگشت به خانه‌ی مادربزرگ و پدربزرگ باشد.
من از طرف بچه‌ها تشکر می‌کنم از شمایی که وقتی در مهمانی هستید و ساعت خواب کودکتان فرا می‌رسد، دست از صحبت می‌کشید، کودکتان را می‌برید به یک اتاقی، آرامش می‌دهید به او تا خوش‌تر خوابش ببرد تا مادرها یا پدرهای دیگر هم به تأسی از شما بچه‌هایشان را بیاورند و مجلس صحبت‌های بی‌سرانجامی را که گاهی پشت سر شهین‌خانم و آقاشهاب است تبدیل به مجلس لالایی خواب کودکانتان می‌کنید و مادرانگی را به اشتراک می‌گذارید و مثل یک راز و نیاز جمعی با خداوند، رویایی رنگین برای خواب آن شب بچه‌هایتان می‌سازید و بعد با خیالی خلوت و وجدانی به وجد آمده به جمع مهمانان باز می‌‌گردید.
علی اکبر زین العابدین
@TOMORROWs_CHILD
@farhangkoodak
برای تموم وقتایی که
تو پیشم بودی
وقتی هیچ کس نبود
ممنونم
روز جهانی عصای سفید.
@shora66408074
@farhangkoodak
تو پیشم بودی
وقتی هیچ کس نبود
ممنونم
روز جهانی عصای سفید.
@shora66408074
@farhangkoodak
به مناسبت روز "عصای سفید"
"عصای سفیدت،راهنمای ماست برای دیدنت"
《...خیلی وقت ها مورد خطاب قرار می گرفتم که ای بابا،بچه های سالم کتاب ندارند که بخوانند،آن وقت شما به فکر کودکان استثنایی هستید!جواب این است که بچه سالم و استثنایی ندارد و نیاز، نیاز است.آن کودک هم عضوی از این جامعه است.قرار نیست که چون استثنایی شده است،پشت سر بچه سالم قرار بگیرد.یعنی اول همه امکانات را به بچه سالم بدهید و بعد نوبت کودکان استثنایی برسد؟نظر من این است که این کار باید وارونه باشد،یعنی امکانات بیشتر را به کسی بدهیم که کمبود بیشتری دارد.اتفاقا موضوعیت دارد که آدم بپردازد به اینکه چرا باید تمام کتاب های یک کودک نابینا،کتاب درسی باشد؟
آیا او دلش نمی خواهد در خلوت خود یک داستان یا شعر قشنگ بخواند؟او بیشتر نیاز دارد،چون تنهاتر است...》
➖ثریا قزل ایاغ
استاد ادبیات کودک و نوجوان
📚"دل سپرده به کودکان"مصاحبه تاریخ شفاهی با ثریا قزل ایاغ-مصاحبه و تدوین:پیمانه صالحی-پژوهشکده سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران،1396-صفحه 139
@shora66408074
@farhangkoodak
"عصای سفیدت،راهنمای ماست برای دیدنت"
《...خیلی وقت ها مورد خطاب قرار می گرفتم که ای بابا،بچه های سالم کتاب ندارند که بخوانند،آن وقت شما به فکر کودکان استثنایی هستید!جواب این است که بچه سالم و استثنایی ندارد و نیاز، نیاز است.آن کودک هم عضوی از این جامعه است.قرار نیست که چون استثنایی شده است،پشت سر بچه سالم قرار بگیرد.یعنی اول همه امکانات را به بچه سالم بدهید و بعد نوبت کودکان استثنایی برسد؟نظر من این است که این کار باید وارونه باشد،یعنی امکانات بیشتر را به کسی بدهیم که کمبود بیشتری دارد.اتفاقا موضوعیت دارد که آدم بپردازد به اینکه چرا باید تمام کتاب های یک کودک نابینا،کتاب درسی باشد؟
آیا او دلش نمی خواهد در خلوت خود یک داستان یا شعر قشنگ بخواند؟او بیشتر نیاز دارد،چون تنهاتر است...》
➖ثریا قزل ایاغ
استاد ادبیات کودک و نوجوان
📚"دل سپرده به کودکان"مصاحبه تاریخ شفاهی با ثریا قزل ایاغ-مصاحبه و تدوین:پیمانه صالحی-پژوهشکده سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران،1396-صفحه 139
@shora66408074
@farhangkoodak
🌟🌟🌟همه دعوتيد🌟🌟🌟
ويژه برنامه رصد خورشيد☀️ ماه 🌙 و سيارات ديگر☄️
🔺جمعه ٢٧مهرماه ساعت ١٣ الي ٢١
🔺باغ علم نوجوان باغ كتاب تهران
🔺بازديد براي عموم آزاد و رايگان است
🆔 @tehranbookgarden
@farhangkoodak
ويژه برنامه رصد خورشيد☀️ ماه 🌙 و سيارات ديگر☄️
🔺جمعه ٢٧مهرماه ساعت ١٣ الي ٢١
🔺باغ علم نوجوان باغ كتاب تهران
🔺بازديد براي عموم آزاد و رايگان است
🆔 @tehranbookgarden
@farhangkoodak
۱۵۶_این کلاه من نیست!
🖌نویسنده و 🎨تصویرگر：جان کلاسن
🖌مترجم：پروین علی پور
گروه سنی：ب(کلاس دوم به بالا) اما به دلیل مفهوم فلسفی و قابل تعمیم آن ،به بزرگسالان هم توصیه شده است و به نظر من با بچه های پیش دبستانی و کلاس اول هم می شود ،آن را خواند.
کتابی تصویری با بیست جایزه که به موضوع "اشتباه عمدی و تصور خام ندیدن عاقبتش " می پردازد .
ناشر：کتابهای سنجاقک،بخش کودک انتشارات به نگار
کتابهای باارزشی هستند که در بازار شلوغ نشر امروز ،به اندازه ی کافی دیده نمی شوند.در حالی که می توانند به عنوان یک پدیده، جایگاه خاصی داشته باشند و نکات جالبی را به بچه ها یاد بدهند.
"این کلاه من نیست!" ماجرای ساده ی ماهی کوچکی را تعریف می کند که بی اجازه کلاه ماهی بزرگی را بر می دارد و مطمین است که هیچوقت کسی پیدایش نمی کند.تمثیلی از کارهای غیراخلاقی که توسط ما انجام می گیرد.بدون این که بدانیم کاینات آن را به خود ما باز می گردادند.
تصور می کنم "این کلاه من نیست!" برای بچه های دبستانی خیلی ملموس باشد و بتواند وقفه ای در چرخه ی معیوب رفتارهای نادرست و غیراخلاقی اما رایج آنها ایجاد کند.
هر تسهیلگر یا معلمی می تواند بحث را متناسب با مسایل روزمره و مبتلا به کلاس پیش ببرد و از دل گفتگو ها،به نکات بسیار مهمی دست پیدا کند.
این اثر با تصاویر بسیار خاص و دور از نقاشی های کارتونی آشنا،سلیقه ی دیداری کودکان را هم ارتقا می دهد و به والدین هم ثابت می کند که می شود از کتاب داستان کودک در جایگاه وسیله ی آموزش هم استفاده کرد.و در این مورد خاص ،زندگی اعماق دریاها را نشان داد و حتی از تاریکی فضا، لذت برد.
اگر دوست دارید این کتاب را تهیه کنید،می توانید با مراجعه به سایت
ww.behnegarpub.com
سفارش خود را ثبت نمایید.
#این_کلاه_من_نیست
#کتاب_تصویری
#کتاب_کودک
#برنده_جایزه
#گروه_سنی_ب
#پنج_سال_به_بالا
#هفت_سال_به_بالا
#کتاب_های_سنجاقک
#بخش_کودک_انتشارات_به_نگار
#عاقبت_اندیشی
#اخلاق
#کتاب_با_کیفیت_کودک
کودک و فرهنگ:
تجربه های یک مادر روزنامه نگار و دخترش. ریحانه قاسم رشیدی هستم .کتاب ٬نمایش کودک و کارگاه های مخصوص بچه ها را معرفی می کنم.متخصص در برپایی کارگاههای فرهنگی برای کودکان و ارایه ی مشاوره ی کتاب برای خانواده ها ، مهدکودکها و مدارس.
ارتباط
@rb1105
https://t.me/farhangkoodak
🖌نویسنده و 🎨تصویرگر：جان کلاسن
🖌مترجم：پروین علی پور
گروه سنی：ب(کلاس دوم به بالا) اما به دلیل مفهوم فلسفی و قابل تعمیم آن ،به بزرگسالان هم توصیه شده است و به نظر من با بچه های پیش دبستانی و کلاس اول هم می شود ،آن را خواند.
کتابی تصویری با بیست جایزه که به موضوع "اشتباه عمدی و تصور خام ندیدن عاقبتش " می پردازد .
ناشر：کتابهای سنجاقک،بخش کودک انتشارات به نگار
کتابهای باارزشی هستند که در بازار شلوغ نشر امروز ،به اندازه ی کافی دیده نمی شوند.در حالی که می توانند به عنوان یک پدیده، جایگاه خاصی داشته باشند و نکات جالبی را به بچه ها یاد بدهند.
"این کلاه من نیست!" ماجرای ساده ی ماهی کوچکی را تعریف می کند که بی اجازه کلاه ماهی بزرگی را بر می دارد و مطمین است که هیچوقت کسی پیدایش نمی کند.تمثیلی از کارهای غیراخلاقی که توسط ما انجام می گیرد.بدون این که بدانیم کاینات آن را به خود ما باز می گردادند.
تصور می کنم "این کلاه من نیست!" برای بچه های دبستانی خیلی ملموس باشد و بتواند وقفه ای در چرخه ی معیوب رفتارهای نادرست و غیراخلاقی اما رایج آنها ایجاد کند.
هر تسهیلگر یا معلمی می تواند بحث را متناسب با مسایل روزمره و مبتلا به کلاس پیش ببرد و از دل گفتگو ها،به نکات بسیار مهمی دست پیدا کند.
این اثر با تصاویر بسیار خاص و دور از نقاشی های کارتونی آشنا،سلیقه ی دیداری کودکان را هم ارتقا می دهد و به والدین هم ثابت می کند که می شود از کتاب داستان کودک در جایگاه وسیله ی آموزش هم استفاده کرد.و در این مورد خاص ،زندگی اعماق دریاها را نشان داد و حتی از تاریکی فضا، لذت برد.
اگر دوست دارید این کتاب را تهیه کنید،می توانید با مراجعه به سایت
ww.behnegarpub.com
سفارش خود را ثبت نمایید.
#این_کلاه_من_نیست
#کتاب_تصویری
#کتاب_کودک
#برنده_جایزه
#گروه_سنی_ب
#پنج_سال_به_بالا
#هفت_سال_به_بالا
#کتاب_های_سنجاقک
#بخش_کودک_انتشارات_به_نگار
#عاقبت_اندیشی
#اخلاق
#کتاب_با_کیفیت_کودک
کودک و فرهنگ:
تجربه های یک مادر روزنامه نگار و دخترش. ریحانه قاسم رشیدی هستم .کتاب ٬نمایش کودک و کارگاه های مخصوص بچه ها را معرفی می کنم.متخصص در برپایی کارگاههای فرهنگی برای کودکان و ارایه ی مشاوره ی کتاب برای خانواده ها ، مهدکودکها و مدارس.
ارتباط
@rb1105
https://t.me/farhangkoodak
Telegram
کودک و فرهنگ
تجربه های مادری روزنامه نگار و تسهیلگر فرهنگی. ریحانه قاسم رشیدی هستم .
ارتباط
@rb1105
ارتباط
@rb1105