دوست داشتن تویِ رابطه لانگ دیستنس دقیقا
اینجوریه که آلبرت کامو میگه:

«فراقت بی رحمی است، اما این رنج کشیدن
بخاطر تو می ارزد به تمام خوشی های جهان..»
همین قدر قشنگ و مفهومی..

“تو نه دوری تا انتظارت کشم،
و نه نزدیکی تا ديدارت كنم،
و نه از آن منی تا قلبم آرام گیرد،
و نه من محروم از توام تا فراموشت کنم
تو در میانه‌ی همه چیزی.”

جمله ی؛«تو خیلی بیشتر از سنت میفهمی» به ظاهر جمله ی قشنگیه! اما پشتش پر از درد و غمه!
واقعیت اینه که اون آدم چیزایی رو تجربه کرده که نباید میکرده! نامهربونی هایی دیده که نباید می دیده! این آدم قوی که الان بیشتر از سنش میفهمه، تو گذشته بیشتر از سنشم جنگیده، برای حال خوب امروزش.

‏هرچقدرم آدم بگه، نه فراموشش کردم و بیخیالش شدم باز وقتی اسمش میاد، گوشت تیز میشه.

از یه جایی به بعد جوری نسبت به همه سرد و بی تفاوت میشی که خودتم کلافه میکنی،
این سردی نتیجه همه گرم بودن هایی بود که نادیده گرفته شد!

ما نباشیم کِه باشد که جفای تو کشد؟!

دلم میخواد
تو بغلم فشارت بدم
که دیگه چیزی ازت نمونه
بند بند وجودت حل بشه تو وجود من

‏فکت:
آدمایی که ظاهراً سرد و بی‌احساسن، با یه آدم تو زندگیشون جوری رفتار میکنن که انگار سرتاسرِ وجودشون قلبه :))

دلم یکیو میخواد که باهم فیلم ترسناک ببینیم، بریم خرید، لباسایِ ست بخریم، باهم آهنگ گوش بدیم و برقصیم، باعث پیشرفت هم بشیم و به هم یاد بدیم رابطه واقعی چه شکلیه.

خریدار واقعی بیاد تخفیفم میدیم :) ینفر مونده

تو کتاب « نباید می ماندیم » معین دهاز یه جا خیلی درست میگه؛
- در زندگیم سختیهایی را تحمل کردم که پیش از واقعه گمان نداشتم بتوانم؛
حتى بعدها باور نکردم که در آن ماجرا تاب آوردم انسان خودش را نمی شناسد،
خصوصا قدرتهایش را‌...!

من به خودم افتخار می‌کنم، من هر نوع دردی‌رو از سر گذروندم، مشکلات خانوادگی، عدم اعتماد، دلشکستگی، افسردگی و خیلی چیزای دیگه من به تنهایی تو دل همه‌ش رفتم، ولی هرگز جا نزدم..

گفت میدونی چیه؟؟
آدم اون کسی که دوستش داره رو به چشم زیباترین آدم دنیا میبینه به قیافش بیست و یک؛از بیست میده..
بغل کردنشو به همه ی دنیا ترجیح میده..
بداخلاقیشو و غر زدنشو به خندیدن با بقیه ترجیح میده..
میبخشتش حتی وقتی اون مقصرعه...

‏من بلدم، میدونم وقتی آدم دلش تنگ میشه باید زنگ بزنه، تکست بده، حتی بره ببینتش، ولی مشکلم اینجاست که دلم برای کسی تنگ میشه که نباید تنگ بشه..

اینقد آدمای دورمون بی‌ اعتبار و به درد نخور شدن که آدم حاضره به باد تکیه کنه ولی به اینجور آدما تکیه نکنهـ!

شاید هیچوقت متوجه نشید که یه پیام کوچیک یا یه ویس پنج ثانیه‌ای از شما چقدر می‌تونه حال یک نفر رو خوب کنه، کسی که دلتنگتونِ و با پیام شما همه دلتنگی هاش به یه حس خوب و قشنگ تبدیل میشه و روزش رو بهتر می‌کنه، اگه کسی رو دارید که میدونید به پیام شما احتیاج داره امروز رو ازش دریغ نکنید و حالش رو خوب کنید.

‏گفتم میترسی عاشق بشی؟
‏گفت میترسم که فقط من باشم که عاشق میشم
‏و من واقعا فهمیدمش

کسی رو خسته نکنید.
ادمِ خسته دیگه هیچی براش مهم نیست.
فقط میزاره و میره.
ادمارو از دوست داشتنِ خودتون خسته نکنید.