یه قسمت خیلی خوبی تو کتابِ "بلندی‌ های بادگیر" بود که میگفت:
«او هیچ وقت نمی‌فهمید که من چقدر دوستش داشته‌ام! نه به خاطر این‌ که خوش قیافه هست یا نیست، موضوع اصلا این چیزها نیست، به این خاطر است که از خودم به خودم نزدیکتر است!»


و این قشنگترین تعریف از آدم های خوبِ زندگیمونه، اونایی که بیشتر از خودمون، مارو بلدن!

پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی
_
@eterafnet

‏واسه موندن هیچکس تو زندگیتون زور نزنید اونی که بخواد بره میره

وقتی داره غُر میزنه باهاش بحث نکنید مثل مولانا دلشو ببرید تباها که میگه:
«گر چنینی، گر چنانی، جان مایی جانِ جان!هر زبان خواهی بفرما..!»

دختره نوشته بابام گفته گرفتنت نگو دختر منی
یه پسره زیرش نوشته من میام میگم خواهر منی:))))

‏سختی زندگی، اونجاست که باید نقش آدم قوی داستان رو بازی کنی تا متوجه نشه چقدر درد تو دلت داری..

‏تعهد یعنی وقتی من تورو دوست دارم لازم نیست نگرانِ کسایی که من و دوس دارن باشی...

پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی |
پروکسی جدید | پروكسی جدید

اونجا که شهرزاد میگفت :
« تو یه استکانم سرد و گرم کنی ترک برمیداره، دل آدمیزاد که دیگه
جای خود داره! »

شده از حجم زیاد غصه ای که داری میخوری دلت واسه خودت بسوزه؟!

بعضی وقتا از کسی که با همه وجود بهش اعتماد داشتی یه چیزایی میبینی که ترجیح میدی مشکل از چشمای خودت باشه نه اون.