💐🌺
مصاحبه #نیرمال_پورجا قبل از صعود به سه قله باقیمانده از #پروژه_ممکن 14/7با #اکس_وب
✨ #بخش_اول✨
🔹 # نیرمال_پورجا یا به اختصار #نیمس این روزها دیگر نیاز به معرفی ندارد. #نیمس در چند ماه گذشته در ۲۰۱۹موفق شد، ۱۱قله ۸۰۰۰متری را فقط در ۹۴روز صعود کند!
البته در این مدت در حین صعودهایش در چهارعملیات امداد و نجات هم شرکت داشته است. که یکی از آنها امداد برای انتقال "ویی کین چین"از ارتفاعات #آناپورنا بود.
🔹 سرباز سابق گورخا #نیرمال_پورجا برای پایان لیست #پروژه_ممکن 14/7 فقط ۳قله پیش رو دارد: ماناسلو، چوآیو و شیشاپانگما
🔹#اکس_وب قبل از تکل و آخرین تلاش #پورجا برای سه قله باقیمانده از پروژه اش، مصاحبه ای اختصاصی با او انجام داد که در زیر مشاهده میکنید:
☆☆☆☆☆☆
💫 مصاحبه با #نیرمال_پورجا💫
🔺اگر شما موفق به پایان پروژه شوید چه عواملی را در سرعت و اتمام پروژه دخیل میدانید؟
🧗♂ نیرمال: هنگامیکه این پروژه را به پایان برسانم!
شما نمیتوانید شکی در این مورد در ذهن خود داشته باشید.
آری، دلیل اصلی پایان و سرعت در این پروژه من احترامی است که برای کوهستان قائلم.
در عین حال میدانم که این چالش را به پایان خواهم رسانید.
این ترکیبی از آمادگی ذهنی،تمرین مداوم و فیزیولوژی خود من است.
من از علم اطلاع بالایی ندارم اما میدانم که بدنم چه میگوید و به آن گوش فرا میدهم.
هنگامیکه که در حال فرود از یک قله هستم و تمامی انرژی خود را تخلیه کرده ام دیگر نمیتوانم با بدنم ارتباط برقرار کنم و بدانم چه میگوید.این زمانی است که من بر روی ذهنم متمرکز میشوم و به خودم میگویم:
"چطور میتوانم داستان خود را بیان کنم اگر نتوانم به پایین بازگردم؟"
🔺کدامیک از کوهنوردانی که امسال(2019) با او صعود کردید قویترین بودند و چرا؟
🧗♂ نیرمال: به احتمال زیاد، مینگما دیوید شرپا.
او کسی است که به کوهستان احترام میگذارد و ذهنیت مثبتی در کوهستان و بسیار قدرتمند است.
از زمانهای قبل همدیگر را می شناختیم و دوست خوبی است و این امر مهمی در کوهنوردی در کوهستان است.
🔺 بعضی از کوهنوردان پروژه شما را صرفا یک آزمون نمایش فیزیکی میدانند تا مهارت های کوهنوردی!
پاسخ شما به این طرز تلقی چیست؟
🧗♂ نیرمال: برای صعود به ۱۴قله ۸۰۰۰متری در ۷ماه ؛کوهنورد باید توانایی فیزیکی و مهارت های کوهنوردی را توامان با هم داشته باشد و این را نمیتوان از هم تفکیک کرد .
چطور من میتوانستم سرپرستی صعود به قله k2 را بدون مهارت های کوهنوردی رهبری کنم ؟
و یا چطور میتوانستم در عملیات امداد و نجات کوهنوردان شرکت کنم بدون اینکه قدرت و توان فیزیکی در حد بالایی نداشته باشم؟
اگر شما مهارت های کوهنوردی را بهمراه استقامت و توان فیریکی نداشته باشید نمیتوانید انتظار صعود به قله های ارتفاعات بالا را داشته باشید.
و یا زمانی که شما کورکورانه و با چشمانی بسته از کوهستان بالا روید و توجهی به مسیری که گام میگذارید در آنجا شما به کوهستان احترام نگذاشته اید و آنگاه شما هم انرژی و تجهیزات خود را هدر خواهید داد و یا مسیری اشتباه را خواهید پیمود .
احترام به کوهستان این مفهوم را دارد برای گامهایی که بر میدارید ارزش قائل شوید .
🔺 برای کسانی که معتقدند که پروژه شما (پروژه ممکن 14/7)بر خلاف روحیه کوهنوردی است چه پاسخی دارید؟
🧗♂ نیرمال: چه کسی تصمیم میگیردکه"روحیه کوهنوردی"چیست؟
هر فردی دلیل خودش را در کوهنوردی و در کوهستان دارد.
به این موضوع توجه کنید: من مردمانی را دیده ام که برای صعود به #اورست تمامی سرمایه خود را صرف این موضوع کرده اند،این مردم میگویند :ترجیح میدهم که در کوهستان بمیرم اما به قله #اورست برسم بخاطر اینکه تمام پول خود را برای هدفم صعود به #اورست خرج کرده ام!
آیا این روحیه کوهنوردی است؟
یکی از وب سایت های انجمن آلپاین روحیه کوهنوردی را اینگونه توصیف کرده است:
"روحیه کوهنوردی در زمانی است که کوهنورد فارغ ازخودخواهی در کوهستان به کسانی که نیاز به کمک در شرایط سخت هستند دست یاری برساند"
در حالی که مشغول چالش در #پروژه_ممکن بودم در چهار عملیات امداد و نجات شرکت کرده ام .آیا این با روحیه کوهنوردی انجمن آلپاین متناسب نیست؟
🔺 چه مسیری را برای صعود به سه قله۸۰۰۰متری باقیمانده از پروژه اتان را انتخاب میکنید و چه کسانی شما را دراین صعودها همراهی میکنند؟
🧗♂ نیرمال: در دو فاز قبلی صعودهای امسال، من قبلا اشاره ای به مسیری که برای صعود انتخاب میکنم نکرده ام .من زمانی که در کوهستان هستم با چشمانی باز مسیر را انتخاب میکنم .
من تیمم را جایگزین میکنم و این بدین معنی است که هنگامیکه که به نپال باز گردم در مورد هم تیمی هایم در صعود بر اساس آمادگی و در دسترس بودنشان تصمیم میگیرم.
🔸تهیه و تنظیم:باشگاه اسپیلت
👉 @espilat
ادامه در "بخش دوم"👇👇👇
مصاحبه #نیرمال_پورجا قبل از صعود به سه قله باقیمانده از #پروژه_ممکن 14/7با #اکس_وب
✨ #بخش_اول✨
🔹 # نیرمال_پورجا یا به اختصار #نیمس این روزها دیگر نیاز به معرفی ندارد. #نیمس در چند ماه گذشته در ۲۰۱۹موفق شد، ۱۱قله ۸۰۰۰متری را فقط در ۹۴روز صعود کند!
البته در این مدت در حین صعودهایش در چهارعملیات امداد و نجات هم شرکت داشته است. که یکی از آنها امداد برای انتقال "ویی کین چین"از ارتفاعات #آناپورنا بود.
🔹 سرباز سابق گورخا #نیرمال_پورجا برای پایان لیست #پروژه_ممکن 14/7 فقط ۳قله پیش رو دارد: ماناسلو، چوآیو و شیشاپانگما
🔹#اکس_وب قبل از تکل و آخرین تلاش #پورجا برای سه قله باقیمانده از پروژه اش، مصاحبه ای اختصاصی با او انجام داد که در زیر مشاهده میکنید:
☆☆☆☆☆☆
💫 مصاحبه با #نیرمال_پورجا💫
🔺اگر شما موفق به پایان پروژه شوید چه عواملی را در سرعت و اتمام پروژه دخیل میدانید؟
🧗♂ نیرمال: هنگامیکه این پروژه را به پایان برسانم!
شما نمیتوانید شکی در این مورد در ذهن خود داشته باشید.
آری، دلیل اصلی پایان و سرعت در این پروژه من احترامی است که برای کوهستان قائلم.
در عین حال میدانم که این چالش را به پایان خواهم رسانید.
این ترکیبی از آمادگی ذهنی،تمرین مداوم و فیزیولوژی خود من است.
من از علم اطلاع بالایی ندارم اما میدانم که بدنم چه میگوید و به آن گوش فرا میدهم.
هنگامیکه که در حال فرود از یک قله هستم و تمامی انرژی خود را تخلیه کرده ام دیگر نمیتوانم با بدنم ارتباط برقرار کنم و بدانم چه میگوید.این زمانی است که من بر روی ذهنم متمرکز میشوم و به خودم میگویم:
"چطور میتوانم داستان خود را بیان کنم اگر نتوانم به پایین بازگردم؟"
🔺کدامیک از کوهنوردانی که امسال(2019) با او صعود کردید قویترین بودند و چرا؟
🧗♂ نیرمال: به احتمال زیاد، مینگما دیوید شرپا.
او کسی است که به کوهستان احترام میگذارد و ذهنیت مثبتی در کوهستان و بسیار قدرتمند است.
از زمانهای قبل همدیگر را می شناختیم و دوست خوبی است و این امر مهمی در کوهنوردی در کوهستان است.
🔺 بعضی از کوهنوردان پروژه شما را صرفا یک آزمون نمایش فیزیکی میدانند تا مهارت های کوهنوردی!
پاسخ شما به این طرز تلقی چیست؟
🧗♂ نیرمال: برای صعود به ۱۴قله ۸۰۰۰متری در ۷ماه ؛کوهنورد باید توانایی فیزیکی و مهارت های کوهنوردی را توامان با هم داشته باشد و این را نمیتوان از هم تفکیک کرد .
چطور من میتوانستم سرپرستی صعود به قله k2 را بدون مهارت های کوهنوردی رهبری کنم ؟
و یا چطور میتوانستم در عملیات امداد و نجات کوهنوردان شرکت کنم بدون اینکه قدرت و توان فیزیکی در حد بالایی نداشته باشم؟
اگر شما مهارت های کوهنوردی را بهمراه استقامت و توان فیریکی نداشته باشید نمیتوانید انتظار صعود به قله های ارتفاعات بالا را داشته باشید.
و یا زمانی که شما کورکورانه و با چشمانی بسته از کوهستان بالا روید و توجهی به مسیری که گام میگذارید در آنجا شما به کوهستان احترام نگذاشته اید و آنگاه شما هم انرژی و تجهیزات خود را هدر خواهید داد و یا مسیری اشتباه را خواهید پیمود .
احترام به کوهستان این مفهوم را دارد برای گامهایی که بر میدارید ارزش قائل شوید .
🔺 برای کسانی که معتقدند که پروژه شما (پروژه ممکن 14/7)بر خلاف روحیه کوهنوردی است چه پاسخی دارید؟
🧗♂ نیرمال: چه کسی تصمیم میگیردکه"روحیه کوهنوردی"چیست؟
هر فردی دلیل خودش را در کوهنوردی و در کوهستان دارد.
به این موضوع توجه کنید: من مردمانی را دیده ام که برای صعود به #اورست تمامی سرمایه خود را صرف این موضوع کرده اند،این مردم میگویند :ترجیح میدهم که در کوهستان بمیرم اما به قله #اورست برسم بخاطر اینکه تمام پول خود را برای هدفم صعود به #اورست خرج کرده ام!
آیا این روحیه کوهنوردی است؟
یکی از وب سایت های انجمن آلپاین روحیه کوهنوردی را اینگونه توصیف کرده است:
"روحیه کوهنوردی در زمانی است که کوهنورد فارغ ازخودخواهی در کوهستان به کسانی که نیاز به کمک در شرایط سخت هستند دست یاری برساند"
در حالی که مشغول چالش در #پروژه_ممکن بودم در چهار عملیات امداد و نجات شرکت کرده ام .آیا این با روحیه کوهنوردی انجمن آلپاین متناسب نیست؟
🔺 چه مسیری را برای صعود به سه قله۸۰۰۰متری باقیمانده از پروژه اتان را انتخاب میکنید و چه کسانی شما را دراین صعودها همراهی میکنند؟
🧗♂ نیرمال: در دو فاز قبلی صعودهای امسال، من قبلا اشاره ای به مسیری که برای صعود انتخاب میکنم نکرده ام .من زمانی که در کوهستان هستم با چشمانی باز مسیر را انتخاب میکنم .
من تیمم را جایگزین میکنم و این بدین معنی است که هنگامیکه که به نپال باز گردم در مورد هم تیمی هایم در صعود بر اساس آمادگی و در دسترس بودنشان تصمیم میگیرم.
🔸تهیه و تنظیم:باشگاه اسپیلت
👉 @espilat
ادامه در "بخش دوم"👇👇👇
💐🌺
"
" #بخش_اول "
❄️بحث پیرامون استفاده از اکسیژن کمکی در تلاش صعود زمستانه امسال به قلهk2 در بین کوهنوردان بزرگ جهان و دیدگاههای آنها .
🧗♂ کوهنوردان بزرگی همچون "سیمونه مورو" و "دنیس اوربکو" با دیپلماسی معمول که هر کسی که توان صعود به یک کوهستان را در صورتی که از نظر فیزیکی و روحی آمادگی داشته باشد را مورد تایید قرار میدهند.
در عوض آنها آرزویی را به جای انتقاد مطرح میکنند:
💥آنها آرزومندند که اولین صعود زمستانه به قلهk2 بدون استفاده از اکسیژن کمکی رخ دهد💥
🧗♂ #آدام_بلیچکی در این مورد به عیان استفاده از اکسیژن کمکی را مورد انتقاد قرار داده است و در توئیتر خود اخیرا عنوان کرد:
《استفاده از اکسیژن کمکی در ۸۰۰۰متری ها شباهت به استفاده از دوچرخه الکتریکی در "تور دو فرانس" دارد . طبیعت این گونه پیروزی ها کاملا با اصل ورزش اصیل کوهنوردی متفاوت است.》
🔹"جان گریفیث" عکاس کوهستان ساکن شامونی با این اظهار نظر موافق است واخیرا در فیس بوکش نوشت: سال ۲۰۲۰است و اگر شما میخواهید پیروزی خود را اعلام کنید،باید به اخلاق و روش مدرن روی بیاورید:
✨"نکته اساسی صعود زمستانه قلهk2 جسارت و شهامت صعود آن بدون استفاده از "اکسیژن کمکی" است."✨
🧗♂ کوهنورد رومانیایی" مینها رادولسکا" عنوان کرد: شما ممکن است این تشخیص درست را داشته باشید که توانایی مصاف با "مسی"در فوتبال یا "نادال"در تنیس را ندارید . در کوهستان هم ضعف شما عذری برای استفاده از "اکسیژن کمکی" نیست، اگر نمیتوانید کوهستانهای بزرگ را صعود کنید در کوههایی فعالیت کنید که توان آنرا دارید ، کوههای بزرگ را هم سطح خود پایین نیاورید"
🧗♂ رالف دوموویتس کوهنورد پر آوازه آلمانی کهk2 را ۴بار صعود کرده است که یکبار آن بدون استفاده از اکسیژن کمکی و یکبار تلاش از جبهه شمالیk2 بود نتیجه گیری میکند:
✨" واقعا مایه تاسف است که شخصی"اولین صعود زمستانه قلهk2" را با استفاده از اکسیژن کمکی دزدی! کند . افکار عمومی ممکن است آنرا "فتح" قلهk2 در زمستان، وبعنوان یک پیروزی بزرگ تصور کنند، اما اولین صعود زمستانه قلهk2 باید به آنهایی واگذار شود که با روش کوهنوردی اصیل و بدون استفاده از اکسیژن کمکی آنرا صعود میکنند.
"رالف دوموویتس" اظهار امیدواری کرد که " امید من اینست که یک کوهنورد یا کوهنوردان بیشتری "بدون اکسیژن کمکی" قادر باشند بر فراز قلهk2 بایستند قبل از اینکه دیگران با "استفاده از اکسیژن کمکی" خود را در زمستان به قلهk2 برسانند.
🔹اما با اینحال در اینجا سئوالی باقی خواهد ماند و این شامل تمامی کوهنوردانی است که در حال حاضر در بیس کمپ هستند:
《"آیا کوهنوردی که قلهk2 را بدون اکسیژن کمکی در زمستان صعود میکندولی متکی به طنابهایی است که تیم های شرپا بااستفاده از اکسیژن کمکی در مسیر فیکس کرده اند، "صعودش" باید موفقیت آمیز تلقی شود؟》
از دیدگاه یک داور ، جواب بلی است.
✨اما هیمالین دیتا بیس و 8000ers.com هر دو "اعتبار" صعودهای بدون استفاده از اکسیژن کمکی را متکی به تجهیزات صرف کوهنورد "صعود کننده" چه در صعود و چه در فرود میدانند و نه بر اساس اتکاء به عملکرد دیگران و یاری گرفتن از آنها.
در عین حال، کسانی هم میتوانند با دلایلی استدلال کنند که هیچ کوهنوردی "بدون اکسیژن کمکی" هرگز به شیب های بالایk2 در زمستان (بدون فیکس طناب توسط کسانی که با اکسیژن کمکی مسیر را آماده کرده اند) نخواهد رسید.
🧗♂ #کیلین_ژورنت اخیرا در اینستاگرامش نوشت: اگر شخصی در تیم با خود اکسیژن حمل میکندو در صورتی که شخصی دیگر که بدون اکسیژن کمکی صعود میکند با مشکلی مواجهه شود ، آن شخص کوهنورد در معرض خطر میتواند دسترسی فوری به اکسیژن داشته باشد.
⚡️در این حالت، چیزی که واقعا باعث تفاوت میشود فقط استفاده از اکسیژن نیست بلکه در "دسترس بودن کپسول اکسیژن" است.
🔹سالها قبل " تام یورگن" در مصاحبه ای از (روانشناسی اکسیژن کمکی)صحبت کرد او عنوان کرد:
اگر اکسیژن کمکی در کمپ های بالا موجود باشد ، یک کوهنورد با اتکاء به آن ریسک بیشتری بکار میبرد تا به ارتفاعات بالاتر خود را برساند و اگر ذخیره کپسول اکسیژن وجود نداشته باشد متکی به توانایی خود است و از ریسک پرهیز میکند.
🌐 اکسپلوررز وب
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
ادامه در بخش دوم👇👇👇
"
" #بخش_اول "
❄️بحث پیرامون استفاده از اکسیژن کمکی در تلاش صعود زمستانه امسال به قلهk2 در بین کوهنوردان بزرگ جهان و دیدگاههای آنها .
🧗♂ کوهنوردان بزرگی همچون "سیمونه مورو" و "دنیس اوربکو" با دیپلماسی معمول که هر کسی که توان صعود به یک کوهستان را در صورتی که از نظر فیزیکی و روحی آمادگی داشته باشد را مورد تایید قرار میدهند.
در عوض آنها آرزویی را به جای انتقاد مطرح میکنند:
💥آنها آرزومندند که اولین صعود زمستانه به قلهk2 بدون استفاده از اکسیژن کمکی رخ دهد💥
🧗♂ #آدام_بلیچکی در این مورد به عیان استفاده از اکسیژن کمکی را مورد انتقاد قرار داده است و در توئیتر خود اخیرا عنوان کرد:
《استفاده از اکسیژن کمکی در ۸۰۰۰متری ها شباهت به استفاده از دوچرخه الکتریکی در "تور دو فرانس" دارد . طبیعت این گونه پیروزی ها کاملا با اصل ورزش اصیل کوهنوردی متفاوت است.》
🔹"جان گریفیث" عکاس کوهستان ساکن شامونی با این اظهار نظر موافق است واخیرا در فیس بوکش نوشت: سال ۲۰۲۰است و اگر شما میخواهید پیروزی خود را اعلام کنید،باید به اخلاق و روش مدرن روی بیاورید:
✨"نکته اساسی صعود زمستانه قلهk2 جسارت و شهامت صعود آن بدون استفاده از "اکسیژن کمکی" است."✨
🧗♂ کوهنورد رومانیایی" مینها رادولسکا" عنوان کرد: شما ممکن است این تشخیص درست را داشته باشید که توانایی مصاف با "مسی"در فوتبال یا "نادال"در تنیس را ندارید . در کوهستان هم ضعف شما عذری برای استفاده از "اکسیژن کمکی" نیست، اگر نمیتوانید کوهستانهای بزرگ را صعود کنید در کوههایی فعالیت کنید که توان آنرا دارید ، کوههای بزرگ را هم سطح خود پایین نیاورید"
🧗♂ رالف دوموویتس کوهنورد پر آوازه آلمانی کهk2 را ۴بار صعود کرده است که یکبار آن بدون استفاده از اکسیژن کمکی و یکبار تلاش از جبهه شمالیk2 بود نتیجه گیری میکند:
✨" واقعا مایه تاسف است که شخصی"اولین صعود زمستانه قلهk2" را با استفاده از اکسیژن کمکی دزدی! کند . افکار عمومی ممکن است آنرا "فتح" قلهk2 در زمستان، وبعنوان یک پیروزی بزرگ تصور کنند، اما اولین صعود زمستانه قلهk2 باید به آنهایی واگذار شود که با روش کوهنوردی اصیل و بدون استفاده از اکسیژن کمکی آنرا صعود میکنند.
"رالف دوموویتس" اظهار امیدواری کرد که " امید من اینست که یک کوهنورد یا کوهنوردان بیشتری "بدون اکسیژن کمکی" قادر باشند بر فراز قلهk2 بایستند قبل از اینکه دیگران با "استفاده از اکسیژن کمکی" خود را در زمستان به قلهk2 برسانند.
🔹اما با اینحال در اینجا سئوالی باقی خواهد ماند و این شامل تمامی کوهنوردانی است که در حال حاضر در بیس کمپ هستند:
《"آیا کوهنوردی که قلهk2 را بدون اکسیژن کمکی در زمستان صعود میکندولی متکی به طنابهایی است که تیم های شرپا بااستفاده از اکسیژن کمکی در مسیر فیکس کرده اند، "صعودش" باید موفقیت آمیز تلقی شود؟》
از دیدگاه یک داور ، جواب بلی است.
✨اما هیمالین دیتا بیس و 8000ers.com هر دو "اعتبار" صعودهای بدون استفاده از اکسیژن کمکی را متکی به تجهیزات صرف کوهنورد "صعود کننده" چه در صعود و چه در فرود میدانند و نه بر اساس اتکاء به عملکرد دیگران و یاری گرفتن از آنها.
در عین حال، کسانی هم میتوانند با دلایلی استدلال کنند که هیچ کوهنوردی "بدون اکسیژن کمکی" هرگز به شیب های بالایk2 در زمستان (بدون فیکس طناب توسط کسانی که با اکسیژن کمکی مسیر را آماده کرده اند) نخواهد رسید.
🧗♂ #کیلین_ژورنت اخیرا در اینستاگرامش نوشت: اگر شخصی در تیم با خود اکسیژن حمل میکندو در صورتی که شخصی دیگر که بدون اکسیژن کمکی صعود میکند با مشکلی مواجهه شود ، آن شخص کوهنورد در معرض خطر میتواند دسترسی فوری به اکسیژن داشته باشد.
⚡️در این حالت، چیزی که واقعا باعث تفاوت میشود فقط استفاده از اکسیژن نیست بلکه در "دسترس بودن کپسول اکسیژن" است.
🔹سالها قبل " تام یورگن" در مصاحبه ای از (روانشناسی اکسیژن کمکی)صحبت کرد او عنوان کرد:
اگر اکسیژن کمکی در کمپ های بالا موجود باشد ، یک کوهنورد با اتکاء به آن ریسک بیشتری بکار میبرد تا به ارتفاعات بالاتر خود را برساند و اگر ذخیره کپسول اکسیژن وجود نداشته باشد متکی به توانایی خود است و از ریسک پرهیز میکند.
🌐 اکسپلوررز وب
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
ادامه در بخش دوم👇👇👇
💐🌺
❄️ #نیرمال_پورجا و وضعیت دشوار در کمپ۲
ادامه" #اخبار_k2"
"نیرمال پورجا" میگوید: ما همه چیز را در کمپ دوم از دست داده ایم، چادر ، کیسه های خواب، تشک ها، دستکش های صعود، میتن ها، بیس لایرهای قله، وسایل پاراگلایدینگ، کفی ها گرم کننده کفش های صعود، وسایل آشپزی و کل وسایلی که به کمپ دوم منتقل کرده بودیم!
☃️ وسایل پاراگلایدینگ؟
🧗♂ حال مشخص نیست که "نیرمال پورجا" با حمل وسایل پاراگلایدینگ در چه فکری بوده است؟آیا او میخواهد با صعود به قلهk2 در زمستان با "پاراگلایدینگ" فرود آید ؟ در هر حال "نیرمال پورجا" باید دست از شگفتی سازی هوادانش در کوهستان وحشی بردارد ،چون زمستانk2 قابل پیش بینی نیست و نمونه اش طوفان شدید یا احتمالا ریزش بهمنی است که همه چیز را جاروب کرده و با خود برده است!
❄️ "نیرمال پورجا" و یارانش با شگفتی و دل شکستگی چاره ای جز بازگشت به بیس کمپ نداشتند و او نوشت: با این شرایط جدید کاملا بهم ریخته ام، حال باید شرایط را سبک سنگین کنم و برنامه جدیدی برای همه چیز طراحی کنم.
💨 "مینگما گیالجه" هم که در ۳۰دسامبر قبل از "نیرمال پورجا" طناب ها را تا ۷۰۰۰متر در مسیر آبروزی فیکس کردند و "کمپ دوم بالا" را کمی بالاتر از "نیرمال" با وسایل تجهیز کردند خبر دقیقی از "کمپ دوم بالا" و وضعیت تجهیزاتشان اعلام نشده است.
اما شب گذشته، "مینگما گیالجه شرپا" عنوان کرد بیشتر تجهیزاتمان را برای صعود به ارتفاعات بالاتر در " کمپ ۲بالا" انبار کرده بودیم بنابراین اگر کمپ ۲"نیرمال پورجا" دچار خسارت و نابودی کامل شده است ، ما هم باید انتظار داشته باشیم که وسایل و تجهیزات و چادر اکسپدیشن ما هم با طوفان شدید از بین رفته باشد و اگر این سرنوشت ما در این اکسپدیشن باشد ما" چاره ای جز بازگشت به خانه نخواهیم داشت.
(قابل ذکر است که مینگما گیالجه در اکسپدیشن سال قبل در تلاش صعود زمستانهk2 بهمراه جان اسنوری به۶۶۰۰متر رسیدند اما طوفان وحشتناک آنها را مجبور به بازگشت کرد و امسال مینگما گیالجه با دو همنورد نپالی اش در قالب تیمی کوچک قصد اثبات توانایی ها خود را دارد)
🧗♂ کوهنوردان با تجربه و با سابقه صعود بهk2 امروز بصورت آنلاین اشاره کردند : کمپ دوم در مسیر آبروزی کاملا در معرض بادهای شدید است و حتی در تابستان هم طوفان شدید باعث ازبین رفتن تجهیزات و چادرها میشوند.
💥 ابهام در اکسپدیشن💥
در عین حال چادر "سرگی مینگوته" در کمپ اول بنظر میرسد ناپدید شده است ،"مینگوته" با نگرانی نوشت: که او در کمپ دوم یک "کوله پشتی"را که محکم بسته بود ممکن است با طوفان ناپدید شده باشد.این کوله پشتی شامل کیسه خواب، اجاق، گاز ، غذا و وسایل دیگر بود. کوله پشتی ای که محکم بسته بودیم ممکن است در جای خود باشد اما اگر ناپدید شده باشد، وضعیت واقعا بدی خواهیم داشت. در ساعت ۵بعد از ظهر در زمانی که تاریکی در بیس کمپ همه جا را می پوشاند در چادرها همه در "تردید و ابهام" هستند. امشب ما تصمیم نهایی را خواهیم گرفت. این زمستانk2 است "
❄️💨 این پیش فرض را هم کسانی که قدم در مصاف با زمستان کوهستان وحشی برای "اولین صعود زمستانهk2" میگذارند بدرستی میدانند که هاریکن در k2 امانشان را خواهد برید.
حال این سئوال در ذهن متبادر میشود: آیا این شرایط یک برنامه ضعیف و بدون برنامه ریزی منسجم در این فصل توسط پیشکسوتان قدرتمند بود یا فقط یک بداقبالی در زمانی نامناسب؟
❄️ در جایی دیگر در هیمالیا "سون سامیتز ترکز" از صعود زمستانه موفقیت آمیز در "آمادابلام" (۶۸۱۲متر) توسط سه شرپا فیکس کننده طناب در مسیر به قله و دو کوهنورد خبر داد. کوهنوردان بعد از اتمام فیکس طناب توسط شرپاها به قله رسیدند.
🌐 اکسپلوررز وب
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
🔹پی نوشت: در کامنت ها ذکر شده بود که اگر کسانیکه که در بیس کمپ هستند و قصد صعود به قله را ندارند، وسایل خود را به "نیرمال پورجا" و "مینگما گیالجه" بدهند آنها میتوانند به مسیر خود به بالا ادامه دهند.
باید در نظر داشت که کوهنوردانی که هزینه میکنند و خود را در زمستان به بیس کمپ k2 میرسانند رویایی را در سر می پرورانند و با اما و اگر حاضر نیستند که وسایل خود را در اختیار دیگران بگذارند.
در هر حال "نیرمال پورجا" و اکسپدیشن هایی که به صعود زمستانه تا بیستم مارس معتقدند هنوز فرصت کافی برای دریافت تجهیزات از اسپانسر یا کمک های مالی مردمی دارند در غیر اینصورت قضیه خاتمه یافته است.
اما اینکه کوهنوردان از هم انتظار یاری در تجهیزات را داشته باشند درظاهر چندان واقعگرایانه نیست چون همه به شانس خود نظر دارند اما از سویی حقیقت اینجاست که بسیاری از کوهنوردان با تجهیزات مدرن حتی قادر نخواهند بود به ارتفاع۶۶۰۰متر هم برسند!
#بخش_اول
ادامه در زیر👇👇
❄️ #نیرمال_پورجا و وضعیت دشوار در کمپ۲
ادامه" #اخبار_k2"
"نیرمال پورجا" میگوید: ما همه چیز را در کمپ دوم از دست داده ایم، چادر ، کیسه های خواب، تشک ها، دستکش های صعود، میتن ها، بیس لایرهای قله، وسایل پاراگلایدینگ، کفی ها گرم کننده کفش های صعود، وسایل آشپزی و کل وسایلی که به کمپ دوم منتقل کرده بودیم!
☃️ وسایل پاراگلایدینگ؟
🧗♂ حال مشخص نیست که "نیرمال پورجا" با حمل وسایل پاراگلایدینگ در چه فکری بوده است؟آیا او میخواهد با صعود به قلهk2 در زمستان با "پاراگلایدینگ" فرود آید ؟ در هر حال "نیرمال پورجا" باید دست از شگفتی سازی هوادانش در کوهستان وحشی بردارد ،چون زمستانk2 قابل پیش بینی نیست و نمونه اش طوفان شدید یا احتمالا ریزش بهمنی است که همه چیز را جاروب کرده و با خود برده است!
❄️ "نیرمال پورجا" و یارانش با شگفتی و دل شکستگی چاره ای جز بازگشت به بیس کمپ نداشتند و او نوشت: با این شرایط جدید کاملا بهم ریخته ام، حال باید شرایط را سبک سنگین کنم و برنامه جدیدی برای همه چیز طراحی کنم.
💨 "مینگما گیالجه" هم که در ۳۰دسامبر قبل از "نیرمال پورجا" طناب ها را تا ۷۰۰۰متر در مسیر آبروزی فیکس کردند و "کمپ دوم بالا" را کمی بالاتر از "نیرمال" با وسایل تجهیز کردند خبر دقیقی از "کمپ دوم بالا" و وضعیت تجهیزاتشان اعلام نشده است.
اما شب گذشته، "مینگما گیالجه شرپا" عنوان کرد بیشتر تجهیزاتمان را برای صعود به ارتفاعات بالاتر در " کمپ ۲بالا" انبار کرده بودیم بنابراین اگر کمپ ۲"نیرمال پورجا" دچار خسارت و نابودی کامل شده است ، ما هم باید انتظار داشته باشیم که وسایل و تجهیزات و چادر اکسپدیشن ما هم با طوفان شدید از بین رفته باشد و اگر این سرنوشت ما در این اکسپدیشن باشد ما" چاره ای جز بازگشت به خانه نخواهیم داشت.
(قابل ذکر است که مینگما گیالجه در اکسپدیشن سال قبل در تلاش صعود زمستانهk2 بهمراه جان اسنوری به۶۶۰۰متر رسیدند اما طوفان وحشتناک آنها را مجبور به بازگشت کرد و امسال مینگما گیالجه با دو همنورد نپالی اش در قالب تیمی کوچک قصد اثبات توانایی ها خود را دارد)
🧗♂ کوهنوردان با تجربه و با سابقه صعود بهk2 امروز بصورت آنلاین اشاره کردند : کمپ دوم در مسیر آبروزی کاملا در معرض بادهای شدید است و حتی در تابستان هم طوفان شدید باعث ازبین رفتن تجهیزات و چادرها میشوند.
💥 ابهام در اکسپدیشن💥
در عین حال چادر "سرگی مینگوته" در کمپ اول بنظر میرسد ناپدید شده است ،"مینگوته" با نگرانی نوشت: که او در کمپ دوم یک "کوله پشتی"را که محکم بسته بود ممکن است با طوفان ناپدید شده باشد.این کوله پشتی شامل کیسه خواب، اجاق، گاز ، غذا و وسایل دیگر بود. کوله پشتی ای که محکم بسته بودیم ممکن است در جای خود باشد اما اگر ناپدید شده باشد، وضعیت واقعا بدی خواهیم داشت. در ساعت ۵بعد از ظهر در زمانی که تاریکی در بیس کمپ همه جا را می پوشاند در چادرها همه در "تردید و ابهام" هستند. امشب ما تصمیم نهایی را خواهیم گرفت. این زمستانk2 است "
❄️💨 این پیش فرض را هم کسانی که قدم در مصاف با زمستان کوهستان وحشی برای "اولین صعود زمستانهk2" میگذارند بدرستی میدانند که هاریکن در k2 امانشان را خواهد برید.
حال این سئوال در ذهن متبادر میشود: آیا این شرایط یک برنامه ضعیف و بدون برنامه ریزی منسجم در این فصل توسط پیشکسوتان قدرتمند بود یا فقط یک بداقبالی در زمانی نامناسب؟
❄️ در جایی دیگر در هیمالیا "سون سامیتز ترکز" از صعود زمستانه موفقیت آمیز در "آمادابلام" (۶۸۱۲متر) توسط سه شرپا فیکس کننده طناب در مسیر به قله و دو کوهنورد خبر داد. کوهنوردان بعد از اتمام فیکس طناب توسط شرپاها به قله رسیدند.
🌐 اکسپلوررز وب
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
🔹پی نوشت: در کامنت ها ذکر شده بود که اگر کسانیکه که در بیس کمپ هستند و قصد صعود به قله را ندارند، وسایل خود را به "نیرمال پورجا" و "مینگما گیالجه" بدهند آنها میتوانند به مسیر خود به بالا ادامه دهند.
باید در نظر داشت که کوهنوردانی که هزینه میکنند و خود را در زمستان به بیس کمپ k2 میرسانند رویایی را در سر می پرورانند و با اما و اگر حاضر نیستند که وسایل خود را در اختیار دیگران بگذارند.
در هر حال "نیرمال پورجا" و اکسپدیشن هایی که به صعود زمستانه تا بیستم مارس معتقدند هنوز فرصت کافی برای دریافت تجهیزات از اسپانسر یا کمک های مالی مردمی دارند در غیر اینصورت قضیه خاتمه یافته است.
اما اینکه کوهنوردان از هم انتظار یاری در تجهیزات را داشته باشند درظاهر چندان واقعگرایانه نیست چون همه به شانس خود نظر دارند اما از سویی حقیقت اینجاست که بسیاری از کوهنوردان با تجهیزات مدرن حتی قادر نخواهند بود به ارتفاع۶۶۰۰متر هم برسند!
#بخش_اول
ادامه در زیر👇👇
💐🌺
🧗♂ #نائومی_اومورا شعله ای که در دنالی خاموش شد.
🧗♂"نائومی اومورا"کوهنورد و ماجراجوی اسطوره ای ژاپنی، برای اولین بار موفق شد قله "دنالی" را بصورت انفرادی در زمستان صعود کند اما در بازگشت از قله برای همیشه در کوهستان ناپدید شد.
"نائومی اومورا " کوهنورد و ماجراجوی خستگی ناپذیری بود که در اولین تلاش‌هایش در ماجراجویی شهره بود. اولین صعود سولو به قله دنالی؛ اولین "رفتینگ" به آمازون،اولین سولو به قطب شمال.
هنگامیکه او پس از صعود سولو به قله "دنالی"ناپدید شد این‌موضوع باعث شد که همه بخاطر بسپارند که در موضوع ارتفاعات بالا و ماجراجویی حتی بهترین ها هم میتواند آسیب پذیر باشند.چون همیشه تصور میشد که حتی اگر او مدت درازی ناپدید شود، بالاخره باز میگردد!
هنگامیکه که "اومورا" در دهه ۱۹۴۰ بدنیا آمد رویا و تصور ماجراجویی جهانی با شرایط او امکان پذیر نبود و موقعیت ارزش پولی ژاپن در مقیاس جهانی به "نائوموی اومورا"با حقوق ناچیز کارگری اجازه نمی‌داد که تصور و رویایی بزرگ داشته باشد.
با این وجود "نائومی" در عین حالی که به نگهداری و سرپرستی زمین کشاورزی خانوادگی مشغول بود درمورد شیوه و زندگی ماجراجویان هم علاقمند بود.
شرایط زندگی کشاورزی "اومورا" گاهی اوقات با موقعیت های دشواری مواجه میشد. برف های زمستانه شدید و بادهای ساحلی فریز کننده بخشی از کار او در مزرعه بود.
این شیوه از کار سخت او را برای شرایط سخت آینده در ماجراجوی هایش آماده بار آورد.
"اومورا" به دانشگاه رفت و در رشته کشاورزی به تحصیل پرداخت، اما علاقه ویژه ای به کوهنوردی نشان داد و شروع به صعود قله ها کرد و به انجمن آلپاین پیوست به این امید که دوستان جدیدی بدست آورد و اعتماد به نفس بیشتری کسب کند.
صعودهای ابتدایی اومورا:
اولین صعود او به کوه "شیروما" ناامید کننده بود.او آموخت که کار طولانی در مزرعه در قیاس با آمادگی فیزیکی در کوهنوردی قابل قیاس نیستند، اما این شرایط ابتدایی که برایش نامساعد بود حس رقابتی مخفی در "نائومی" را بر انگیخت و تصمیم گرفت که خود را برای کوهنوردی آماده کند.
در تمام طول دانشگاهش او تلاش زیادی برای ارتقای مهارتهای کوهنوردی و آمادگی بدنی اش انجام داد.
در دهه ۱۹۷۰ ، اقتصاد ژاپن رشد قابل توجهی پیدا کرد و ارزش پول کشور افزایش پیدا کرد و این زمانی بود که کنجکاوی و ماجراجویی "اومورا" برای دیدن جهان برانگیخته شد.
با اینحال با ۱۱۰ دلار در جیب، اومورا به یک کشتی به مقصد لس آنجلس سوار شد. در مدت ۴ سال و نیم او به سراسر جهان سفر کرد.
او به "پمبا تنزینگ" در اولین صعود به "تنزینگ پیک" پیوست.
سپس "اومورا" ۶۰۰۰ کیلومتر به تنهایی طول رود آمازون را با قایق پیمود.
"نائومی اومورا" قله مون بلان(در آن زمان بلندترین قله اروپا)، کلیمانجارو و آکونگاگوآ را صعود کرد،در این زمان توجهش به سوی قلل "سون سامیتز" جلب شد ،در این بین او شمالگان(آرکتیک) را پیمود.
مدت کمی "اومورا" به ژاپن بازگشت و به اولین اکسپدیشن ژاپنی ها به قله اورست پیوست و بعنوان اولین ژاپنی قله اورست را صعود کرد.
حدود سه ماه بعد ،اولین صعود انفرادی دنالی را عملی کرد و سپس ۵ قله از "سون سامیتز" ها را صعود کرد، علاقمند بود که قله"وینسون"را صعود کند که هرگز شانس صعودش را بدست نیاورد.
🌐 اکسپلوررز وب
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
#بخش_اول
ادامه در مطلب زیر⬇️⬇️
🧗♂ #نائومی_اومورا شعله ای که در دنالی خاموش شد.
🧗♂"نائومی اومورا"کوهنورد و ماجراجوی اسطوره ای ژاپنی، برای اولین بار موفق شد قله "دنالی" را بصورت انفرادی در زمستان صعود کند اما در بازگشت از قله برای همیشه در کوهستان ناپدید شد.
"نائومی اومورا " کوهنورد و ماجراجوی خستگی ناپذیری بود که در اولین تلاش‌هایش در ماجراجویی شهره بود. اولین صعود سولو به قله دنالی؛ اولین "رفتینگ" به آمازون،اولین سولو به قطب شمال.
هنگامیکه او پس از صعود سولو به قله "دنالی"ناپدید شد این‌موضوع باعث شد که همه بخاطر بسپارند که در موضوع ارتفاعات بالا و ماجراجویی حتی بهترین ها هم میتواند آسیب پذیر باشند.چون همیشه تصور میشد که حتی اگر او مدت درازی ناپدید شود، بالاخره باز میگردد!
هنگامیکه که "اومورا" در دهه ۱۹۴۰ بدنیا آمد رویا و تصور ماجراجویی جهانی با شرایط او امکان پذیر نبود و موقعیت ارزش پولی ژاپن در مقیاس جهانی به "نائوموی اومورا"با حقوق ناچیز کارگری اجازه نمی‌داد که تصور و رویایی بزرگ داشته باشد.
با این وجود "نائومی" در عین حالی که به نگهداری و سرپرستی زمین کشاورزی خانوادگی مشغول بود درمورد شیوه و زندگی ماجراجویان هم علاقمند بود.
شرایط زندگی کشاورزی "اومورا" گاهی اوقات با موقعیت های دشواری مواجه میشد. برف های زمستانه شدید و بادهای ساحلی فریز کننده بخشی از کار او در مزرعه بود.
این شیوه از کار سخت او را برای شرایط سخت آینده در ماجراجوی هایش آماده بار آورد.
"اومورا" به دانشگاه رفت و در رشته کشاورزی به تحصیل پرداخت، اما علاقه ویژه ای به کوهنوردی نشان داد و شروع به صعود قله ها کرد و به انجمن آلپاین پیوست به این امید که دوستان جدیدی بدست آورد و اعتماد به نفس بیشتری کسب کند.
صعودهای ابتدایی اومورا:
اولین صعود او به کوه "شیروما" ناامید کننده بود.او آموخت که کار طولانی در مزرعه در قیاس با آمادگی فیزیکی در کوهنوردی قابل قیاس نیستند، اما این شرایط ابتدایی که برایش نامساعد بود حس رقابتی مخفی در "نائومی" را بر انگیخت و تصمیم گرفت که خود را برای کوهنوردی آماده کند.
در تمام طول دانشگاهش او تلاش زیادی برای ارتقای مهارتهای کوهنوردی و آمادگی بدنی اش انجام داد.
در دهه ۱۹۷۰ ، اقتصاد ژاپن رشد قابل توجهی پیدا کرد و ارزش پول کشور افزایش پیدا کرد و این زمانی بود که کنجکاوی و ماجراجویی "اومورا" برای دیدن جهان برانگیخته شد.
با اینحال با ۱۱۰ دلار در جیب، اومورا به یک کشتی به مقصد لس آنجلس سوار شد. در مدت ۴ سال و نیم او به سراسر جهان سفر کرد.
او به "پمبا تنزینگ" در اولین صعود به "تنزینگ پیک" پیوست.
سپس "اومورا" ۶۰۰۰ کیلومتر به تنهایی طول رود آمازون را با قایق پیمود.
"نائومی اومورا" قله مون بلان(در آن زمان بلندترین قله اروپا)، کلیمانجارو و آکونگاگوآ را صعود کرد،در این زمان توجهش به سوی قلل "سون سامیتز" جلب شد ،در این بین او شمالگان(آرکتیک) را پیمود.
مدت کمی "اومورا" به ژاپن بازگشت و به اولین اکسپدیشن ژاپنی ها به قله اورست پیوست و بعنوان اولین ژاپنی قله اورست را صعود کرد.
حدود سه ماه بعد ،اولین صعود انفرادی دنالی را عملی کرد و سپس ۵ قله از "سون سامیتز" ها را صعود کرد، علاقمند بود که قله"وینسون"را صعود کند که هرگز شانس صعودش را بدست نیاورد.
🌐 اکسپلوررز وب
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
#بخش_اول
ادامه در مطلب زیر⬇️⬇️
💐🌺
🏔 فصل صعودهای پاییزه ۲۰۲۱، ماناسلو و دیگر قله های هیمالیا در نپال:
🧗♂ فصل صعودها و ترکینگ های پاییزه در نپال آغاز شده است.حال باید دید که بیزنس شرکتهای تجاری کوهنوردی به روال معمول باز خواهد گشت یا شرایط نامساعد فصل بهار ۲۰۲۱ در قله های اورست،دائولاگیری و آناپورنا تکرار خواهد گشت ،البته قرائن اولیه حاکی است رخدادها در فصل پاییز هم به روال فصل بهار۲۰۲۱ پیش خواهد رفت.
⚡️توریست ها و کوهنوردان و مهمانان نپالی تشویق میشوند برای بخش توریسم( در مضیقه قرارگرفته نپال) با پولهای خود آنرا رونق ببخشند،مخصوصا این امر برای مناطق روستایی نپال مانند منطقه "لامجونگ" در آناپورنا و یا "سولوخومبوSolukhombu"؛ برای ترکینگ به بیس کمپ اورست و یا برای ترکینگ قلل آیلند، مرا،لوبوچه شرقی و یا تلاش های جدیتر درقله" آمادا بلام "، چولاسته و البته ۸۰۰۰ متری هایی مانند ماناسلو و دائولاگیری و احتمالا چند قله دیگر دارای اهمیت ویژه ای است.
قوانین مبهم بیشتر درباره کووید
همانطور که ۶ ماه پیش در فصل صعودهای بهاره مشاهده کردیم، دولت نپال بنظر میرسد در تلاش است که قوانین و پروتکل های کووید را برای مهار کرونا پابرجا بگذارد و این شامل ارائه انجام واکسیناسیون کامل کرونا و یا ارائه PCR منفی در بدو ورود به فرودگاه بین المللی در کاتماندو است.
انجام پروتوکل های مبهم در مورد تیم های کوهنوردی و توریست ها، باعث دل نگرانی صاحبان هتل ها شده است ، تیمی کوچک در این باره میگوید: ما تنها افرادی هستیم که در هتل ۵ طبقه ساکن هستیم و خیابان های کاتماندو خالی از جمعیت است.
یکی از دلایل ریشه ای به واکسیناسیون و سردرگمی قرنطینه در کشور نپال و در عین حال به بی ثباتی حکومت جدید باز میگردد.
نخست وزیر جدید "شر بهادر دئوبا" اخیرا به قدرت رسیده است.کابینه قبلی تغییر کرده اند."دئوبا" تحت عنوان وزیر توریسم نپال خدمت کرده بود و بنابراین بنظر نمیرسد تغییر عمده ای در قوانین مبهم کووید برای سال پیش رو- ۲۰۲۲ ایجاد شود و صنعت توریسم که تاثیر مستقیمی در اقتصاد کشور دارد به محاق خواهد رفت.
صنعت توریسم نپال در سال ۲۰۲۰ بعلت پاندمی کرونا ۸۰ درصد کاهش یافت و بسیاری از بیزینس های کوچک و افراد از این شرایط آسیب بسیار سختی دیدند.
۸۰۰۰ متری ها:
چینی ها همچنان مصرند که که کوههایشان را برای خود نگه دارند و بنابراین هیچ کوهنورد خارجی موفق نخواهد شدکه امسال پاییز "چوآیو" و "شیشاپانگما" را برای دومین سال پیاپی صعود کنند.
🧗♂کوهنوردان علاقمند به صعود قله های ۸۰۰۰ متری ماناسلو، دائولاگیری،ماکالو و کانچن جونگا از طریق نپال میتوانند به قلل مورد نظر خود صعود کنند؛ اما در مورد "چوآیو" که در مرزهای مابین نپال/تبت واقع شده است بعلت مسیر خطرناک و احتمال سقوط بهمن از طریق نپال کوهنوردان بسیار کمی مایل به صعود از این مسیر خطرناک هستند و در عین حال شرکت های تجاری کوهنوردی هم برنامه ای برای‌صعود به این قله از نپال مد نظر ندارند.
🏔"ماناسلو"
قله ماناسلو یکی از قله های مشهور دست یافتنی برای کوهنوردان است، مخصوصا برای علاقه مندانی که برای اولین بار میخواهند این قله ۸۰۰۰ متری را صعود کنند.
ماناسلو با ارتفاع ۸۱۶۳ متر دهمین قله بلند جهان است. بر اساس "هیمالین دیتا بیس، ۲۱۴۸ کوهنورد این قله را صعود کرده اند که شامل۱۰۲۹ کوهنورد مرد و ۲۳۶ کوهنورد زن و ۸۸۵ راهنما(اساسا شرپا) میشوند.
استفاده از اکسیژن کمکی در دهه های اخیر افزایش یافته است، که ۱۲۳۰ کوهنورد یا ۷۳ درصد با استفاده از اکسیژن کمکی به قله صعود کرده اند اما قابل قیاس با دهه قبل از ۲۰۱۰ ، که یکصد و شصت وچهار(۱۶۴) کوهنورد یا ۳۴ درصد قله را با اکسیژن کمکی صعود کردند،نیست.
ماناسلو از نقطه نظر خطرناک بودن در رده هشتمین قله ۸۰۰۰ متری قرار داردکه از سال ۱۹۵۶ تعداد ۸۶ کوهنورد در این کوهستان جان باخته اند.
خطرناک بودن قله ماناسلو به بارش برف مداوم و عمیق بودن برف در بیس کمپ و خطر سقوط بهمن در ارتفاعات بالای ماناسلو باز میگردد.
🌐 آلن آرنته
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
"#بخش_اول"
ادامه در قسمت زیر⬇️⬇️⬇️
🏔 فصل صعودهای پاییزه ۲۰۲۱، ماناسلو و دیگر قله های هیمالیا در نپال:
🧗♂ فصل صعودها و ترکینگ های پاییزه در نپال آغاز شده است.حال باید دید که بیزنس شرکتهای تجاری کوهنوردی به روال معمول باز خواهد گشت یا شرایط نامساعد فصل بهار ۲۰۲۱ در قله های اورست،دائولاگیری و آناپورنا تکرار خواهد گشت ،البته قرائن اولیه حاکی است رخدادها در فصل پاییز هم به روال فصل بهار۲۰۲۱ پیش خواهد رفت.
⚡️توریست ها و کوهنوردان و مهمانان نپالی تشویق میشوند برای بخش توریسم( در مضیقه قرارگرفته نپال) با پولهای خود آنرا رونق ببخشند،مخصوصا این امر برای مناطق روستایی نپال مانند منطقه "لامجونگ" در آناپورنا و یا "سولوخومبوSolukhombu"؛ برای ترکینگ به بیس کمپ اورست و یا برای ترکینگ قلل آیلند، مرا،لوبوچه شرقی و یا تلاش های جدیتر درقله" آمادا بلام "، چولاسته و البته ۸۰۰۰ متری هایی مانند ماناسلو و دائولاگیری و احتمالا چند قله دیگر دارای اهمیت ویژه ای است.
قوانین مبهم بیشتر درباره کووید
همانطور که ۶ ماه پیش در فصل صعودهای بهاره مشاهده کردیم، دولت نپال بنظر میرسد در تلاش است که قوانین و پروتکل های کووید را برای مهار کرونا پابرجا بگذارد و این شامل ارائه انجام واکسیناسیون کامل کرونا و یا ارائه PCR منفی در بدو ورود به فرودگاه بین المللی در کاتماندو است.
انجام پروتوکل های مبهم در مورد تیم های کوهنوردی و توریست ها، باعث دل نگرانی صاحبان هتل ها شده است ، تیمی کوچک در این باره میگوید: ما تنها افرادی هستیم که در هتل ۵ طبقه ساکن هستیم و خیابان های کاتماندو خالی از جمعیت است.
یکی از دلایل ریشه ای به واکسیناسیون و سردرگمی قرنطینه در کشور نپال و در عین حال به بی ثباتی حکومت جدید باز میگردد.
نخست وزیر جدید "شر بهادر دئوبا" اخیرا به قدرت رسیده است.کابینه قبلی تغییر کرده اند."دئوبا" تحت عنوان وزیر توریسم نپال خدمت کرده بود و بنابراین بنظر نمیرسد تغییر عمده ای در قوانین مبهم کووید برای سال پیش رو- ۲۰۲۲ ایجاد شود و صنعت توریسم که تاثیر مستقیمی در اقتصاد کشور دارد به محاق خواهد رفت.
صنعت توریسم نپال در سال ۲۰۲۰ بعلت پاندمی کرونا ۸۰ درصد کاهش یافت و بسیاری از بیزینس های کوچک و افراد از این شرایط آسیب بسیار سختی دیدند.
۸۰۰۰ متری ها:
چینی ها همچنان مصرند که که کوههایشان را برای خود نگه دارند و بنابراین هیچ کوهنورد خارجی موفق نخواهد شدکه امسال پاییز "چوآیو" و "شیشاپانگما" را برای دومین سال پیاپی صعود کنند.
🧗♂کوهنوردان علاقمند به صعود قله های ۸۰۰۰ متری ماناسلو، دائولاگیری،ماکالو و کانچن جونگا از طریق نپال میتوانند به قلل مورد نظر خود صعود کنند؛ اما در مورد "چوآیو" که در مرزهای مابین نپال/تبت واقع شده است بعلت مسیر خطرناک و احتمال سقوط بهمن از طریق نپال کوهنوردان بسیار کمی مایل به صعود از این مسیر خطرناک هستند و در عین حال شرکت های تجاری کوهنوردی هم برنامه ای برای‌صعود به این قله از نپال مد نظر ندارند.
🏔"ماناسلو"
قله ماناسلو یکی از قله های مشهور دست یافتنی برای کوهنوردان است، مخصوصا برای علاقه مندانی که برای اولین بار میخواهند این قله ۸۰۰۰ متری را صعود کنند.
ماناسلو با ارتفاع ۸۱۶۳ متر دهمین قله بلند جهان است. بر اساس "هیمالین دیتا بیس، ۲۱۴۸ کوهنورد این قله را صعود کرده اند که شامل۱۰۲۹ کوهنورد مرد و ۲۳۶ کوهنورد زن و ۸۸۵ راهنما(اساسا شرپا) میشوند.
استفاده از اکسیژن کمکی در دهه های اخیر افزایش یافته است، که ۱۲۳۰ کوهنورد یا ۷۳ درصد با استفاده از اکسیژن کمکی به قله صعود کرده اند اما قابل قیاس با دهه قبل از ۲۰۱۰ ، که یکصد و شصت وچهار(۱۶۴) کوهنورد یا ۳۴ درصد قله را با اکسیژن کمکی صعود کردند،نیست.
ماناسلو از نقطه نظر خطرناک بودن در رده هشتمین قله ۸۰۰۰ متری قرار داردکه از سال ۱۹۵۶ تعداد ۸۶ کوهنورد در این کوهستان جان باخته اند.
خطرناک بودن قله ماناسلو به بارش برف مداوم و عمیق بودن برف در بیس کمپ و خطر سقوط بهمن در ارتفاعات بالای ماناسلو باز میگردد.
🌐 آلن آرنته
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
"#بخش_اول"
ادامه در قسمت زیر⬇️⬇️⬇️
💐🌺
رینهولد مسنر: ما باید بپذیریم که بعضی از چیزها باید بدون تغییر باقی بمانند.
#بخش_اول
" رینهولدمسنر" متولد ۱۷ سپتامبر ۱۹۴۴ ، ۷۷ ساله کوهنورد اهل تیرول( منطقه خودمختار در ایتالیا)، کاشف و نویسنده ، اولین کوهنوردی در جهان است که اولین صعود به قله اورست در ۱۹۷۸ را به همراه "پیتر هابلر" اتریشی، بدون استفاده از اکسیژن کمکی راعملی کردند .
"رینهولد مسنر" اولین فردی بود که تمامی ۱۴ قله ۸۰۰۰ متری جهان را صعود کرد و اولین فردی بود که قطب جنوب " آنتارکتیکا" و گرینلند را بدون اسنوموبایل"ماشین برفی" و یا سورتمه سگی طی کرد. "مسنر" در عین حال بصورت انفرادی صحرای "گوبی" را عبور کرد.
"مسنر " بیش از ۸۰ کتاب درباره تجربیاتش در کوهنوردی و ماجراجویی بعنوان یک کاشف، انتشار داده است(فقط یک چهارم آنها به انگلیسی ترجمه شده اند)
"رینهولد مسنر" بهمراه" کریستف ویلیچکی" در سال ۲۰۱۸ جایزه "پرنسس آستوریاس" را در شاخه ورزش را دریافت‌کردند.
مقاله زیر درباره دیدگاههای رینهولد مسنر در ارتباط با مسائل مختلف در شماره ۱۹۴ نشریه "راک اند آیس" در ژوئن ۲۰۱۱ انتشار یافت.⬇️⬇️⬇️
✨✨✨✨
من هنوز یک کوهنورد سنتی هستم ، بنابراین کوهنوردی از دید من باید شاید سه عنصر و المان باشد: "دشواری، خطر و مواجهه با طبیعت".
"مواجهه با طبیعت" و یادر معرض بودن در طبیعت به این معناست که احتمال حمایت و کمکی از بیرون موجود نباشد. همین در معرض طبیعت بودن باعث میشود که تا حد آستانه خود بالا بروید و به مکان هایی دور افتاده ای برسید که انسانی به آن نرسیده است.
"استیو هاوس" و "وینس آندرسن"، صعودشان به نانگاپاربات از این جنبه اهمیت پیدا میکند که آنها فقط متکی به خود در صعود بودند و کاملا در طبیعت و دشواری های کوهستان تنها بودند و اگر آنها فقط یک اشتباه کوچک میکردند، آنها شانسی نداشتند که نجات داده شوند.
من تصور میکنم که فقط تعداد اندکی از کوهنوردان درک میکنند که چرا و چگونه در معرض و مواجهه با طبیعت بودن در کوهستان از مهمترین اجزای کوهنوردی است.
✨✨✨
کوهنوردی در هر نسلی تکامل پیدا میکند چون کوهنوردان در نسل های مختلف سعی میکنند غیرممکن را ممکن کنند. اما اگر شما از تمام تکنولوژی در دسترس استفاده کنید، خواهید توانست هر چیزی را عملی کنید حتی اگر یک صخره نورد نباشید میتوانید صخره ای را صعود کنید. "غیر ممکن" دیگر در آنجا معنایی ندارد. ما باید بپذیریم که بعضی از امور غیر ممکن باقی خواهند ماند حتی اگر یک میلیون سال از زمان کنونی بگذرد.
✨✨✨
من خیلی علاقه دارم که تمامی رقابت ها در ورزش ها در طبیعت وحشی کنار گذاشته شوند، رقابت چیز مهمی نیست.امر مهم اینست که بیاموزیم با طبیعت وحشی بخوبی برخورد کنیم.
✨✨✨
زیباترین کوهها در جهان بلندترین و سرسخت ترین کوهها نیستند. این امر شخصی است.زیباترین کوه آن چیزی من همیشه درباره آن رویاپردازی میکنم. در حال حاضر ، یک کوه در نپال زیباترین است، اما اکنون نامش را عنوان نمیکنم.
✨✨✨
پدر من یک معلم و یک صخره نورد مابین دو جنگ‌جهانی بود.او به من یاد داد که چگونه در کوه رفتار کنم.ساده ترین و مهمترین درسی که به من یاد داد احترام به کوهستان و بقا بود.
ما یک خانواده بزرگ با ۹ فرزند بودیم ،ما در کوهستان بزرگ شدیم ومنطقی بود که میخواستیم که کوهها را صعود کنیم.
✨✨✨
"رینهولد مسنر" گرید 5.11d را صعود کرد و اولین نفری بود که بصورت انفرادی رخ شمالی "لس درویتس" را صعود کرد.
بدون خطا و شکست من نمیتوانستم آن مسیر را صعود کنم.من چیزهایی که اکنون آموخته ام ممکن است از یک همنورد یا تجهیزات نامناسب یا آموزش-مخصوصا آموزش ذهنی که مهمترین عامل است آموخته باشم که البته همگی به اندازه کافی خوب‌نبودند.
با موفقیت ، شما همیشه متوجه نخواهید شد که چرا موفق شدید اما با شکست ، برای شما آشکار است که یه جای کار می لنگد. پس تلاش میکنید که تغییر ایجاد کنید و بیاموزید.
✨✨✨
من در کوهنوردی به این علت موفق نشدم چون بزرگترو قوی تر و باهوش تر از دیگران بودم، خیر، من موفق شدم چون مجبور بودم که توانایی این را داشته باشم که شکست را بپذیرم و دوباره و دوباره و دوباره برای موفقیت تلاش کنم.
مردن ساده ترین قسمت قضیه است، من قبلا به مرگ خیلی نزدیک شده ام و در آن لحظه به هیچوجه احساس اینکه بعد از زندگی مهم است را نداشته ام.
✨✨✨
🌐 منبع : مجله کایمبینگ" ۱۷ سپتامبر۲۰۲۱، زاد روز "رینهولد مسنر" اصل مقاله از نشریه "راک اند آیس" سال ۲۰۱۱
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
✍ ترجمه : محمد اسماعیلی
👉 @espilat
ادامه بخش دوم در قسمت زیرین⬇️⬇️⬇️
رینهولد مسنر: ما باید بپذیریم که بعضی از چیزها باید بدون تغییر باقی بمانند.
#بخش_اول
" رینهولدمسنر" متولد ۱۷ سپتامبر ۱۹۴۴ ، ۷۷ ساله کوهنورد اهل تیرول( منطقه خودمختار در ایتالیا)، کاشف و نویسنده ، اولین کوهنوردی در جهان است که اولین صعود به قله اورست در ۱۹۷۸ را به همراه "پیتر هابلر" اتریشی، بدون استفاده از اکسیژن کمکی راعملی کردند .
"رینهولد مسنر" اولین فردی بود که تمامی ۱۴ قله ۸۰۰۰ متری جهان را صعود کرد و اولین فردی بود که قطب جنوب " آنتارکتیکا" و گرینلند را بدون اسنوموبایل"ماشین برفی" و یا سورتمه سگی طی کرد. "مسنر" در عین حال بصورت انفرادی صحرای "گوبی" را عبور کرد.
"مسنر " بیش از ۸۰ کتاب درباره تجربیاتش در کوهنوردی و ماجراجویی بعنوان یک کاشف، انتشار داده است(فقط یک چهارم آنها به انگلیسی ترجمه شده اند)
"رینهولد مسنر" بهمراه" کریستف ویلیچکی" در سال ۲۰۱۸ جایزه "پرنسس آستوریاس" را در شاخه ورزش را دریافت‌کردند.
مقاله زیر درباره دیدگاههای رینهولد مسنر در ارتباط با مسائل مختلف در شماره ۱۹۴ نشریه "راک اند آیس" در ژوئن ۲۰۱۱ انتشار یافت.⬇️⬇️⬇️
✨✨✨✨
من هنوز یک کوهنورد سنتی هستم ، بنابراین کوهنوردی از دید من باید شاید سه عنصر و المان باشد: "دشواری، خطر و مواجهه با طبیعت".
"مواجهه با طبیعت" و یادر معرض بودن در طبیعت به این معناست که احتمال حمایت و کمکی از بیرون موجود نباشد. همین در معرض طبیعت بودن باعث میشود که تا حد آستانه خود بالا بروید و به مکان هایی دور افتاده ای برسید که انسانی به آن نرسیده است.
"استیو هاوس" و "وینس آندرسن"، صعودشان به نانگاپاربات از این جنبه اهمیت پیدا میکند که آنها فقط متکی به خود در صعود بودند و کاملا در طبیعت و دشواری های کوهستان تنها بودند و اگر آنها فقط یک اشتباه کوچک میکردند، آنها شانسی نداشتند که نجات داده شوند.
من تصور میکنم که فقط تعداد اندکی از کوهنوردان درک میکنند که چرا و چگونه در معرض و مواجهه با طبیعت بودن در کوهستان از مهمترین اجزای کوهنوردی است.
✨✨✨
کوهنوردی در هر نسلی تکامل پیدا میکند چون کوهنوردان در نسل های مختلف سعی میکنند غیرممکن را ممکن کنند. اما اگر شما از تمام تکنولوژی در دسترس استفاده کنید، خواهید توانست هر چیزی را عملی کنید حتی اگر یک صخره نورد نباشید میتوانید صخره ای را صعود کنید. "غیر ممکن" دیگر در آنجا معنایی ندارد. ما باید بپذیریم که بعضی از امور غیر ممکن باقی خواهند ماند حتی اگر یک میلیون سال از زمان کنونی بگذرد.
✨✨✨
من خیلی علاقه دارم که تمامی رقابت ها در ورزش ها در طبیعت وحشی کنار گذاشته شوند، رقابت چیز مهمی نیست.امر مهم اینست که بیاموزیم با طبیعت وحشی بخوبی برخورد کنیم.
✨✨✨
زیباترین کوهها در جهان بلندترین و سرسخت ترین کوهها نیستند. این امر شخصی است.زیباترین کوه آن چیزی من همیشه درباره آن رویاپردازی میکنم. در حال حاضر ، یک کوه در نپال زیباترین است، اما اکنون نامش را عنوان نمیکنم.
✨✨✨
پدر من یک معلم و یک صخره نورد مابین دو جنگ‌جهانی بود.او به من یاد داد که چگونه در کوه رفتار کنم.ساده ترین و مهمترین درسی که به من یاد داد احترام به کوهستان و بقا بود.
ما یک خانواده بزرگ با ۹ فرزند بودیم ،ما در کوهستان بزرگ شدیم ومنطقی بود که میخواستیم که کوهها را صعود کنیم.
✨✨✨
"رینهولد مسنر" گرید 5.11d را صعود کرد و اولین نفری بود که بصورت انفرادی رخ شمالی "لس درویتس" را صعود کرد.
بدون خطا و شکست من نمیتوانستم آن مسیر را صعود کنم.من چیزهایی که اکنون آموخته ام ممکن است از یک همنورد یا تجهیزات نامناسب یا آموزش-مخصوصا آموزش ذهنی که مهمترین عامل است آموخته باشم که البته همگی به اندازه کافی خوب‌نبودند.
با موفقیت ، شما همیشه متوجه نخواهید شد که چرا موفق شدید اما با شکست ، برای شما آشکار است که یه جای کار می لنگد. پس تلاش میکنید که تغییر ایجاد کنید و بیاموزید.
✨✨✨
من در کوهنوردی به این علت موفق نشدم چون بزرگترو قوی تر و باهوش تر از دیگران بودم، خیر، من موفق شدم چون مجبور بودم که توانایی این را داشته باشم که شکست را بپذیرم و دوباره و دوباره و دوباره برای موفقیت تلاش کنم.
مردن ساده ترین قسمت قضیه است، من قبلا به مرگ خیلی نزدیک شده ام و در آن لحظه به هیچوجه احساس اینکه بعد از زندگی مهم است را نداشته ام.
✨✨✨
🌐 منبع : مجله کایمبینگ" ۱۷ سپتامبر۲۰۲۱، زاد روز "رینهولد مسنر" اصل مقاله از نشریه "راک اند آیس" سال ۲۰۱۱
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
✍ ترجمه : محمد اسماعیلی
👉 @espilat
ادامه بخش دوم در قسمت زیرین⬇️⬇️⬇️
💐🌺
ماناسلو: سه سئوال و یک قله
معما حل شد!
#بخش_اول
تصاویر و ویدئوی پهبادی "جکسون گروز" بحث و مجادله درباره قله ماناسلو را در سه سئوال کلیدی حل کرده است.
◀️سئوال اول: با آمارها چه کنیم؟
"توبیاس پنتل از " دیتا بیس هیمالیا"که توسط الیزابت هاولی بنیانگذاری شد گفت: دوشنبه ( منظور روز ۲۷ سپتامبر و صعود تیم مینگما گیالجه و تیمش به قله اصلی ماناسلو است) اولین صعود واقعی به قله ماناسلو از زمانی است که " گای کوتر" سرپرست و مالک "تیم مشاورین ماجراجو" در بهار ۲۰۱۲ و تیمش از مسیری متفاوت به قله اصلی ماناسلو صعود کردند و جزییات آنرا " گای گوتر " برای اکس وب توضیح داد.
در ادامه "توماس پنتل" میگوید: اولین سئوالی که مد نظر قرار میگیرد اینست ،حال ما با صدها "صعودی" که از آن تاریخ انجام گرفته است و ثبت شده است چه کنیم؟
همچنین بسیاری از صعودهای قبل از بهار ۲۰۱۲ "گای کوتر" همگی مطمئنا به "قله فرعی" ماناسلو بوده است. در حالیکه بسیاری از کوهنوردان اطمینان داشتند که به قله رسیده اند، دیگران برای اینکه در لیست باشگاه ۸۰۰۰×۱۴ متری ها قرار گیرند نیاز به اثبات صعود به قله اصلی را دارند.
"پنتل" ادامه میدهد:آیا حال ما باید تمامی دستاوردها و مدارک کوهنوردان را در این زمینه بررسی مجدد کنیم؟
آیا با این احتساب ما باید لیست صعودها به قله ماناسلو در مدت ۹ سال اخیر را بطور کلی نادیده گرفته و حذف کنیم؟
در سال ۱۹۷۶( سال ۱۳۵۵) اولین صعود به قله اصلی ماناسلو در پاییز توسط محمد جعفر اسدی (از اعضای تیم ۸ نفره ایران به سرپرستی تیمسار محمد علی خاکبیز)، جون کاگه یاما کوهنورد ژاپنی و پاسانگ شرپا از نپال عملی شد..
تیم هیمالین دیتابیس تایید میکند که با صعود "مینگما گیالجه" و تیمش به قله ماناسلو ، دومین صعود به قله اصلی ماناسلو از ۱۹۷۶ در پاییز رقم خورده است.
"توماس پنتل"اعلام کرد حال "دیتا بیس هیمالیا" جلسه ای برگزار میکنند تا به یک استراتژی در مورد چگونگی به رسمیت شناختن صعود به "قله ماناسلو" هشتمین قله بلند جهان در گذشته و آینده تصمیم گیری کنند،اگرچه بحث های مشکلی پیش رو داریم اما تا نتیجه گیری نهایی ادامه دار خواهد بود.
اگر صعودهای گذشته به ماناسلو بی اعتبار تلقی شوند ما نیازمند آنیم که بسیاری از رکوردها را هم در کوهنوردی تغییر دهیم!
ما فقط درباره رکوردهای جدید مانند صعود سرعتی نیرمال پورجا در صعود به ۸۰۰۰×۱۴ متری ها( تمایز مابین قله فرعی و قله اصلی کاملا مشخص شده بود) گفتگو نمی کنیم.این شامل دیگر کوهنوردان در چندین سال گذشته هم میشود،مانند:
⚡️"آدورنه پاسابان" (اولین زنی که تمامی قله های ۸۰۰۰×۱۴را صعود کرد)هم میشود.
ادورنه پاسابان در پاییز ۲۰۰۸ قله ماناسلو را صعود کرد.
⚡️آدریان بالینگر، اولین اسکی کامل در پاییز ۲۰۱۱ از قله ماناسلو.
⚡️صعود سرعتی ماناسلو توسط آندره بارگیل در ۲۰۱۴
⚡️صعود سرعتی فرانکوکازانلی در ۲۰۱۹ به ماناسلو
تمام این رکوردها بی اعتبار تلقی میشوند یا حداقل "نشانه دار" یا موردبحث تلقی میشوند و این لیست همچنان ادامه دار است...
از سویی دیگر اگر این رکوردها بی اعتبارتلقی شوند و باطل شوند، یا بصورت پارالل لیست"مدرن و جدیدی" برقرار شود، ما مسابقه ی جدیدی را در ماناسلو برای "اولین ها" شاهدخواهیم بود.برای مثال ۴ زنی که پاییز ۲۰۲۱ در تیم ایمجین نپال " مینگما گیالجه" به قله اصلی ماناسلو رسیدند(بعضی هنوز تایید نشده اند) مطمئنا اولین صعودهای ملی تلقی میشوند....و مسلما برای موقعیت های جدید تلاش میکنند. "داوا یانگزوم" متولد نپال و ساکن در آمریکا و یک گاید IFMGAدر تیم "ایمجین نپال" در حال حاضر ۵ قله ۸۰۰۰ متری در کارنامه اش دارد و در حال فزونی است.
🌐 منبع: اکس وب
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
✍ترجمه:محمد اسماعیلی
👉 @espilat
ادامه در بخش دوم⬇️⬇️⬇️
ماناسلو: سه سئوال و یک قله
معما حل شد!
#بخش_اول
تصاویر و ویدئوی پهبادی "جکسون گروز" بحث و مجادله درباره قله ماناسلو را در سه سئوال کلیدی حل کرده است.
◀️سئوال اول: با آمارها چه کنیم؟
"توبیاس پنتل از " دیتا بیس هیمالیا"که توسط الیزابت هاولی بنیانگذاری شد گفت: دوشنبه ( منظور روز ۲۷ سپتامبر و صعود تیم مینگما گیالجه و تیمش به قله اصلی ماناسلو است) اولین صعود واقعی به قله ماناسلو از زمانی است که " گای کوتر" سرپرست و مالک "تیم مشاورین ماجراجو" در بهار ۲۰۱۲ و تیمش از مسیری متفاوت به قله اصلی ماناسلو صعود کردند و جزییات آنرا " گای گوتر " برای اکس وب توضیح داد.
در ادامه "توماس پنتل" میگوید: اولین سئوالی که مد نظر قرار میگیرد اینست ،حال ما با صدها "صعودی" که از آن تاریخ انجام گرفته است و ثبت شده است چه کنیم؟
همچنین بسیاری از صعودهای قبل از بهار ۲۰۱۲ "گای کوتر" همگی مطمئنا به "قله فرعی" ماناسلو بوده است. در حالیکه بسیاری از کوهنوردان اطمینان داشتند که به قله رسیده اند، دیگران برای اینکه در لیست باشگاه ۸۰۰۰×۱۴ متری ها قرار گیرند نیاز به اثبات صعود به قله اصلی را دارند.
"پنتل" ادامه میدهد:آیا حال ما باید تمامی دستاوردها و مدارک کوهنوردان را در این زمینه بررسی مجدد کنیم؟
آیا با این احتساب ما باید لیست صعودها به قله ماناسلو در مدت ۹ سال اخیر را بطور کلی نادیده گرفته و حذف کنیم؟
در سال ۱۹۷۶( سال ۱۳۵۵) اولین صعود به قله اصلی ماناسلو در پاییز توسط محمد جعفر اسدی (از اعضای تیم ۸ نفره ایران به سرپرستی تیمسار محمد علی خاکبیز)، جون کاگه یاما کوهنورد ژاپنی و پاسانگ شرپا از نپال عملی شد..
تیم هیمالین دیتابیس تایید میکند که با صعود "مینگما گیالجه" و تیمش به قله ماناسلو ، دومین صعود به قله اصلی ماناسلو از ۱۹۷۶ در پاییز رقم خورده است.
"توماس پنتل"اعلام کرد حال "دیتا بیس هیمالیا" جلسه ای برگزار میکنند تا به یک استراتژی در مورد چگونگی به رسمیت شناختن صعود به "قله ماناسلو" هشتمین قله بلند جهان در گذشته و آینده تصمیم گیری کنند،اگرچه بحث های مشکلی پیش رو داریم اما تا نتیجه گیری نهایی ادامه دار خواهد بود.
اگر صعودهای گذشته به ماناسلو بی اعتبار تلقی شوند ما نیازمند آنیم که بسیاری از رکوردها را هم در کوهنوردی تغییر دهیم!
ما فقط درباره رکوردهای جدید مانند صعود سرعتی نیرمال پورجا در صعود به ۸۰۰۰×۱۴ متری ها( تمایز مابین قله فرعی و قله اصلی کاملا مشخص شده بود) گفتگو نمی کنیم.این شامل دیگر کوهنوردان در چندین سال گذشته هم میشود،مانند:
⚡️"آدورنه پاسابان" (اولین زنی که تمامی قله های ۸۰۰۰×۱۴را صعود کرد)هم میشود.
ادورنه پاسابان در پاییز ۲۰۰۸ قله ماناسلو را صعود کرد.
⚡️آدریان بالینگر، اولین اسکی کامل در پاییز ۲۰۱۱ از قله ماناسلو.
⚡️صعود سرعتی ماناسلو توسط آندره بارگیل در ۲۰۱۴
⚡️صعود سرعتی فرانکوکازانلی در ۲۰۱۹ به ماناسلو
تمام این رکوردها بی اعتبار تلقی میشوند یا حداقل "نشانه دار" یا موردبحث تلقی میشوند و این لیست همچنان ادامه دار است...
از سویی دیگر اگر این رکوردها بی اعتبارتلقی شوند و باطل شوند، یا بصورت پارالل لیست"مدرن و جدیدی" برقرار شود، ما مسابقه ی جدیدی را در ماناسلو برای "اولین ها" شاهدخواهیم بود.برای مثال ۴ زنی که پاییز ۲۰۲۱ در تیم ایمجین نپال " مینگما گیالجه" به قله اصلی ماناسلو رسیدند(بعضی هنوز تایید نشده اند) مطمئنا اولین صعودهای ملی تلقی میشوند....و مسلما برای موقعیت های جدید تلاش میکنند. "داوا یانگزوم" متولد نپال و ساکن در آمریکا و یک گاید IFMGAدر تیم "ایمجین نپال" در حال حاضر ۵ قله ۸۰۰۰ متری در کارنامه اش دارد و در حال فزونی است.
🌐 منبع: اکس وب
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
✍ترجمه:محمد اسماعیلی
👉 @espilat
ادامه در بخش دوم⬇️⬇️⬇️
💐🌺
ایران رتبه ۴ فرونشست زمین در دنیا / وضعیت فوق بحرانی است!
" #بخش_اول"
تمام دشت‌ها در ایران در حال فرونشست هستند. در برخی مناطق و منازل مسکونی شکاف‌های عمیقی ایجاد شده و آنجا را غیرقابل سکونت کرده است. علی بیت‌اللهی، مدیر بخش زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی میگوید ایران "رتبه چهار فرونشست زمین" در دنیا را دارد و اگر همین حالا اقدامات لازم صورت نگیرد، ایران سرزمینی غیرقابل زیست میشود.
شکاف‌های عمیق در دل زمین و ترک‌های روی ساختمان‌ها در برخی از مناطق نشان از یک وضعیت بحرانی میدهد. برخی‌ها مجبور به ترک منازل مسکونی خود هم شده‌اند، مانند شهرک ۶ هزار نفری نیروی هوایی در اصفهان. این نتیجه فرونشست زمین در ایران است. به گفته کارشناسان اگر اقدامات جبرانی به موقع صورت نگیرد در سالهای نه چندان دور تبعاتش دامن کل کشور را میگیرد. دیگر اثری از دشت‌های حاصلخیر نخواهیم دید و مهاجرت راهی است که مردم در پیش رو دارند.
علی بیت‌اللهی، مدیر بخش زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی میگوید وضعیت فرونشست زمین در ایران بسیار بحرانی است و در میان کشورهای دیگر" رتبه چهار" را دارد. اما میتوان با اقداماتی جلوی آن را گرفت و حتی آن را جبران کرد.
او بر این باور است اگر وضعیت در کشور از نظر تعداد چاه‌ها، برداشت آب از سفره‌های زیرزمینی و مدیریت نکردن کشت همین گونه پیش برود، همچنین میزان ریزش‌های آسمانی نیز در همین وضعیت باشد، کمتر از ۱۰ سال برای جبران فرونشست زمین فرصت داریم.
مدیر بخش زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی؛وضعیت فرونشست زمین در کشور را توضیح و راهکارهای مقابله با آن را هم شرح میدهد.
گزارش‌هایی از فرونشست زمین در نقاط مختلف کشور از جمله اصفهان، خراسان و تهران شده. وضعیت فرونشست در کشور چگونه است؟
در ایران بسیاری از شهرها در محدوده دشت‌ها گسترش پیدا کرده‌اند. در مناطق دشتی اگر از آب‌های زیرزمینی بی‌رویه استفاده شود به دنبال آن فرونشست زمین رخ میدهد. هر چقدر سازه‌ها و احداثی‌ها نزدیک این مناطق باشند بیشتر آسیب‌پذیر هستندبه منظور از احداثی، ساختمان‌های مسکونی، فرودگاه و هر چیزی که به دست بشر صورت گرفته باشد.
تمام دشت‌های کشور در حال فرونشست هستند. در حال حاضر اصفهان نسبت به سایر شهرها ریسک فرونشست بسیار بالایی دارد.
مهمترین آسیب فرونشست زمین چیست؟
ترک خوردن ساختمان‌ها، آسیب دیدن جاده‌ها و پل‌ها و خسارت است اما مهمترین خسارت و بدترین ضربه‌ای که فرونشست به ما وارد میکند، این است که نفوذپذیری آب از بین می‌رود. یعنی اگر ده‌ها برابر اکنون نزولات جوی داشته باشیم امکان نفوذ به لایه‌های درونی زمین را ندارد. بنابراین روی زمین روان آب‌هایی تشکیل میشود که مواد مغذی خاک را با خود حمل میکند. در نتیجه دشت‌های حاصلخیز را به بیابان‌های بی‌حاصل تبدیل میکند.
با توجه به فرونشست‌های صورت گرفته در شهرهای مختلف ایران، وضعیت کدام منطقه بحرانی‌تر است؟
در تمام ۶۱۰ دشت در کشور، فرونشست اتفاق می‌افتد و عوارض بسیار خطرناک زیست محیطی دارد. اصفهان از نظر فرونشست نسبت به کل شهرهای ایران ریسک فرونشست بسیار بالایی دارد. زیرا بسیار پرجمعیت است، ساختمان‌های زیادی در آن احداث شده و آثار تاریخی زیادی دارد. مثلا درجنوب غرب تهران نرخ فرونشست زمین از اصفهان بیشتر است ولی باتوجه به نوع خاک اصفهان، آسیب دیدگی ساختمان‌ها و بناها در محدوده اصفهان به مراتب چشم‌گیرتر از تهران است.
خراسان رضوی، نیشابور و کاشمر نیز به طور جدی دچار فرونشست هستند. در برخی از مناطق منازل مسکونی دچار ترک‌خوردگی هستند. در همه این مناطق فرونشست باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد و منظور این نیست که در این مناطق خطرناک نیست. فقط اکنون در مقایسه اصفهان وضعیت بدتری دارد.
وضعیت زاینده‌رود در فرونشست زمین در اصفهان چقدر دخیل بوده است؟
یکی از چشمه‌های تغذیه‌کننده آبخوان دشت اصفهان، زاینده رود است. رودخانه‌ای که طی ماه‌های سال جاری باشد، مقداری از آب آن به طور طبیعی به زیر زمین نفوذ میکند. وقتی رودخانه را مسدود میکنیم، تعذیه سفره‌های آب زیرزمین اتفاق نمی‌افتد. از سوی دیگر استخراج آب از طریق چاه‌ها به طور مستمر از زاینده‌رود ادامه دارد. نتیجه آن افت سطح آب زیر زمینی و فرونشست زمین است.
بالغ بر یک میلیون و ۴۰۰ هزار حلقه چاه در کشور داریم که از آب‌های زیرزمینی برداشت میکنند و موجب فرونشست زمین میشود.
تجارت نیوز /۲۴ مهر ۱۴۰۰
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
ادامه در بخش زیر⬇️⬇️⬇️⬇️
ایران رتبه ۴ فرونشست زمین در دنیا / وضعیت فوق بحرانی است!
" #بخش_اول"
تمام دشت‌ها در ایران در حال فرونشست هستند. در برخی مناطق و منازل مسکونی شکاف‌های عمیقی ایجاد شده و آنجا را غیرقابل سکونت کرده است. علی بیت‌اللهی، مدیر بخش زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی میگوید ایران "رتبه چهار فرونشست زمین" در دنیا را دارد و اگر همین حالا اقدامات لازم صورت نگیرد، ایران سرزمینی غیرقابل زیست میشود.
شکاف‌های عمیق در دل زمین و ترک‌های روی ساختمان‌ها در برخی از مناطق نشان از یک وضعیت بحرانی میدهد. برخی‌ها مجبور به ترک منازل مسکونی خود هم شده‌اند، مانند شهرک ۶ هزار نفری نیروی هوایی در اصفهان. این نتیجه فرونشست زمین در ایران است. به گفته کارشناسان اگر اقدامات جبرانی به موقع صورت نگیرد در سالهای نه چندان دور تبعاتش دامن کل کشور را میگیرد. دیگر اثری از دشت‌های حاصلخیر نخواهیم دید و مهاجرت راهی است که مردم در پیش رو دارند.
علی بیت‌اللهی، مدیر بخش زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی میگوید وضعیت فرونشست زمین در ایران بسیار بحرانی است و در میان کشورهای دیگر" رتبه چهار" را دارد. اما میتوان با اقداماتی جلوی آن را گرفت و حتی آن را جبران کرد.
او بر این باور است اگر وضعیت در کشور از نظر تعداد چاه‌ها، برداشت آب از سفره‌های زیرزمینی و مدیریت نکردن کشت همین گونه پیش برود، همچنین میزان ریزش‌های آسمانی نیز در همین وضعیت باشد، کمتر از ۱۰ سال برای جبران فرونشست زمین فرصت داریم.
مدیر بخش زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی؛وضعیت فرونشست زمین در کشور را توضیح و راهکارهای مقابله با آن را هم شرح میدهد.
گزارش‌هایی از فرونشست زمین در نقاط مختلف کشور از جمله اصفهان، خراسان و تهران شده. وضعیت فرونشست در کشور چگونه است؟
در ایران بسیاری از شهرها در محدوده دشت‌ها گسترش پیدا کرده‌اند. در مناطق دشتی اگر از آب‌های زیرزمینی بی‌رویه استفاده شود به دنبال آن فرونشست زمین رخ میدهد. هر چقدر سازه‌ها و احداثی‌ها نزدیک این مناطق باشند بیشتر آسیب‌پذیر هستندبه منظور از احداثی، ساختمان‌های مسکونی، فرودگاه و هر چیزی که به دست بشر صورت گرفته باشد.
تمام دشت‌های کشور در حال فرونشست هستند. در حال حاضر اصفهان نسبت به سایر شهرها ریسک فرونشست بسیار بالایی دارد.
مهمترین آسیب فرونشست زمین چیست؟
ترک خوردن ساختمان‌ها، آسیب دیدن جاده‌ها و پل‌ها و خسارت است اما مهمترین خسارت و بدترین ضربه‌ای که فرونشست به ما وارد میکند، این است که نفوذپذیری آب از بین می‌رود. یعنی اگر ده‌ها برابر اکنون نزولات جوی داشته باشیم امکان نفوذ به لایه‌های درونی زمین را ندارد. بنابراین روی زمین روان آب‌هایی تشکیل میشود که مواد مغذی خاک را با خود حمل میکند. در نتیجه دشت‌های حاصلخیز را به بیابان‌های بی‌حاصل تبدیل میکند.
با توجه به فرونشست‌های صورت گرفته در شهرهای مختلف ایران، وضعیت کدام منطقه بحرانی‌تر است؟
در تمام ۶۱۰ دشت در کشور، فرونشست اتفاق می‌افتد و عوارض بسیار خطرناک زیست محیطی دارد. اصفهان از نظر فرونشست نسبت به کل شهرهای ایران ریسک فرونشست بسیار بالایی دارد. زیرا بسیار پرجمعیت است، ساختمان‌های زیادی در آن احداث شده و آثار تاریخی زیادی دارد. مثلا درجنوب غرب تهران نرخ فرونشست زمین از اصفهان بیشتر است ولی باتوجه به نوع خاک اصفهان، آسیب دیدگی ساختمان‌ها و بناها در محدوده اصفهان به مراتب چشم‌گیرتر از تهران است.
خراسان رضوی، نیشابور و کاشمر نیز به طور جدی دچار فرونشست هستند. در برخی از مناطق منازل مسکونی دچار ترک‌خوردگی هستند. در همه این مناطق فرونشست باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد و منظور این نیست که در این مناطق خطرناک نیست. فقط اکنون در مقایسه اصفهان وضعیت بدتری دارد.
وضعیت زاینده‌رود در فرونشست زمین در اصفهان چقدر دخیل بوده است؟
یکی از چشمه‌های تغذیه‌کننده آبخوان دشت اصفهان، زاینده رود است. رودخانه‌ای که طی ماه‌های سال جاری باشد، مقداری از آب آن به طور طبیعی به زیر زمین نفوذ میکند. وقتی رودخانه را مسدود میکنیم، تعذیه سفره‌های آب زیرزمین اتفاق نمی‌افتد. از سوی دیگر استخراج آب از طریق چاه‌ها به طور مستمر از زاینده‌رود ادامه دارد. نتیجه آن افت سطح آب زیر زمینی و فرونشست زمین است.
بالغ بر یک میلیون و ۴۰۰ هزار حلقه چاه در کشور داریم که از آب‌های زیرزمینی برداشت میکنند و موجب فرونشست زمین میشود.
تجارت نیوز /۲۴ مهر ۱۴۰۰
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
ادامه در بخش زیر⬇️⬇️⬇️⬇️
💐🌺
"زید آیت مالک"، مسافر قاچاقی که ستاره دوی استقامت "اسکای رانینگ"اسپانیا شد.
" #بخش_اول"
خانواده "آیت مالک" در کوهستان اطلس مراکش چوپان بودند.
در آخرین دقایق ۳۱ دسامبر ۲۰۰۶ در حالی که اکثر مردم اسپانیا خودشان را آماده جشن سال نو میلادی میکردند، زید آیت مالک، شب را در فرار از دست پلیس سپری میکرد.
او و پسر عمویش کمی قبل پس از ۵ ساعت سفر دریایی مخفیانه خودشان را از مراکش به اسپانیا رسانده بودند. آنها گیر نیفتاده بودند و حالا می‌توانستند برای نخستین بار بخت‌شان را روی خاک اروپا امتحان کنند.
از همان دوران کودکی در کوههای اطلس (رشته کوهی در شمال آفریقا)، آیت مالک یک دونده قدرتمند بود. در آن شب دسامبر ۲۰۰۶ اما توانایی ورزشی او" مرز بین دستگیری و رهایی" را برایش رقم زد.
این توانایی برای او بعدا تبدیل شد به پنجره‌ای رو به جهانی تازه و کمک کرد هنگام ورود به کشوری که حالا خانه خود می‌داند، در دام نا امیدی نیفتد.
خانواده آیت مالک، چوپان‌های کوچ‌نشینی بودند که اقامتگاه اصلی‌شان دهکده‌ای در فاصله ۳۵۰ کیلومتری رباط، پایتخت مراکش بود. آنها در یک خیمه زندگی میکردند و هر چند هفته یک بار برای چراندن بزهایشان کوچ میکردند.
آیت مالک که خودش هم سال ۱۹۸۴ در یک خیمه به دنیا آمد، کوچک‌ترین فرزند در میان شش بچه پدر و مادرش بود و البته تنها کسی که توانست به مدرسه برود. دوران تحصیل فقط تا ۱۸ سالگی طول کشید و پس از آن باید برای خانواده پول در می‌آورد.
او در شرکتهای ساختمانی مراکش واقع در ساحل اقیانوس اطلس مشغول به کار شد و ماهی ۵۰۰ یورو درآمد داشت. سال ۲۰۰۶ او راهی اروپا شد.
آن سال ۴۰۰۰۰ مهاجر غیرقانونی تلاش کردند وارد اسپانیا شوند. آیت مالک، برادرش سعید و پسر عمویش محمد، در میان معدود مهاجران اقتصادی بودند که توانستند سفرشان را با موفقیت تمام کنند.
سعید و محمد هم در شرکتهای ساختمانی کار میکردند، اما بیشتر اوقات فراغتی که داشتند صرف جستجو در بندر طنجه برای پیدا کردن قایق‌هایی بود که بتواند آنها را به خاک اروپا برساند. شب قبل از سال نو محمد، آیت مالک را هم قانع کرد تا همراه آنها به بندر برود.
هیچ چیز از قبل برنامه‌ریزی نشده بود، ولی وقتی که تاکسی جلوی کامیون پارک کرد، محمد ناپدید شد. لحظاتی بعد آیت مالک شنید که محمد از زیر کامیون فریاد می‌زند: "بجنب، جا هست. اگر الان از اینجا نرویم، هرگز نمی‌توانیم."
آیت مالک دوید و خودش را به کابل‌هایی که زیر کامیون وصل بودند، آویخت. آنها وارد بندر و سوار کشتی شدند. آن‌های می‌دانستند چه خطری را به جان خریده‌اند. سعید دفعه قبلی که برای خروج تلاش کرده بود، گیر افتاد و قبل از این که آزاد شود، کتک سختی خورده بود.
از مرز که عبور کردند، آیت مالک و پسر عمویش وارد کامیون شدند. آنها پنج ساعت بدون آب و غذا انتظار کشیدند و وقت‌شان را در مکانی که میان الوارها برای پنهان شدن ساخته بودند، گذراندند.
کشتی به اسپانیا رسید، کامیون وارد خاک این کشور شد. در کامیون باز شد و تا زمانی که افراد چراغ قوه بدست کامیون را بازرسی میکردند، پسرعموها در مخفیگاه میان الوارها، از هیجان در مرز سکته بودند. جای آنها پیدا نشد و ماموریت با موفقیت انجام شد.
کامیون حدود دو ساعت بی‌حرکت بود تا این که پسرعموها جرات کردند به بیرون بخزند. آنها تابلویی مربوط به شهر مالاگا را دیدند و در کنار اتوبان شروع به راه رفتن کردند.
پس از حدود ۱۰ کیلومتر سرپناهی را زیر یک گذرگاه اتوبان یافتند. هوا سرد و تاریک بود و آنها بهم تکیه دادند تا بتوانند چرتی بزنند. با شروع سپیده‌دم دوباره راه افتادند.
مدتی بعد یک ماشین که در جهت مخالف حرکت میکرد، سرعتش را کم کرد و شروع به چراغ زدن برای آنها کرد. آیت مالک فکر کرد که یک مسافر قصد کمک به آنها را دارد و سمت ماشین رفت؛ سرنشین‌های ماشین، پلیس بودند.
در یک لحظه هراس‌انگیز او در کناره اتوبان شروع به دویدن کرد. محمد هم در حالی که تلاش میکرد به سوی بوته‌های اطراف فرار کند، دستگیر شد.
🌐 بی بی سی/ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۱
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
"زید آیت مالک"، مسافر قاچاقی که ستاره دوی استقامت "اسکای رانینگ"اسپانیا شد.
" #بخش_اول"
خانواده "آیت مالک" در کوهستان اطلس مراکش چوپان بودند.
در آخرین دقایق ۳۱ دسامبر ۲۰۰۶ در حالی که اکثر مردم اسپانیا خودشان را آماده جشن سال نو میلادی میکردند، زید آیت مالک، شب را در فرار از دست پلیس سپری میکرد.
او و پسر عمویش کمی قبل پس از ۵ ساعت سفر دریایی مخفیانه خودشان را از مراکش به اسپانیا رسانده بودند. آنها گیر نیفتاده بودند و حالا می‌توانستند برای نخستین بار بخت‌شان را روی خاک اروپا امتحان کنند.
از همان دوران کودکی در کوههای اطلس (رشته کوهی در شمال آفریقا)، آیت مالک یک دونده قدرتمند بود. در آن شب دسامبر ۲۰۰۶ اما توانایی ورزشی او" مرز بین دستگیری و رهایی" را برایش رقم زد.
این توانایی برای او بعدا تبدیل شد به پنجره‌ای رو به جهانی تازه و کمک کرد هنگام ورود به کشوری که حالا خانه خود می‌داند، در دام نا امیدی نیفتد.
خانواده آیت مالک، چوپان‌های کوچ‌نشینی بودند که اقامتگاه اصلی‌شان دهکده‌ای در فاصله ۳۵۰ کیلومتری رباط، پایتخت مراکش بود. آنها در یک خیمه زندگی میکردند و هر چند هفته یک بار برای چراندن بزهایشان کوچ میکردند.
آیت مالک که خودش هم سال ۱۹۸۴ در یک خیمه به دنیا آمد، کوچک‌ترین فرزند در میان شش بچه پدر و مادرش بود و البته تنها کسی که توانست به مدرسه برود. دوران تحصیل فقط تا ۱۸ سالگی طول کشید و پس از آن باید برای خانواده پول در می‌آورد.
او در شرکتهای ساختمانی مراکش واقع در ساحل اقیانوس اطلس مشغول به کار شد و ماهی ۵۰۰ یورو درآمد داشت. سال ۲۰۰۶ او راهی اروپا شد.
آن سال ۴۰۰۰۰ مهاجر غیرقانونی تلاش کردند وارد اسپانیا شوند. آیت مالک، برادرش سعید و پسر عمویش محمد، در میان معدود مهاجران اقتصادی بودند که توانستند سفرشان را با موفقیت تمام کنند.
سعید و محمد هم در شرکتهای ساختمانی کار میکردند، اما بیشتر اوقات فراغتی که داشتند صرف جستجو در بندر طنجه برای پیدا کردن قایق‌هایی بود که بتواند آنها را به خاک اروپا برساند. شب قبل از سال نو محمد، آیت مالک را هم قانع کرد تا همراه آنها به بندر برود.
هیچ چیز از قبل برنامه‌ریزی نشده بود، ولی وقتی که تاکسی جلوی کامیون پارک کرد، محمد ناپدید شد. لحظاتی بعد آیت مالک شنید که محمد از زیر کامیون فریاد می‌زند: "بجنب، جا هست. اگر الان از اینجا نرویم، هرگز نمی‌توانیم."
آیت مالک دوید و خودش را به کابل‌هایی که زیر کامیون وصل بودند، آویخت. آنها وارد بندر و سوار کشتی شدند. آن‌های می‌دانستند چه خطری را به جان خریده‌اند. سعید دفعه قبلی که برای خروج تلاش کرده بود، گیر افتاد و قبل از این که آزاد شود، کتک سختی خورده بود.
از مرز که عبور کردند، آیت مالک و پسر عمویش وارد کامیون شدند. آنها پنج ساعت بدون آب و غذا انتظار کشیدند و وقت‌شان را در مکانی که میان الوارها برای پنهان شدن ساخته بودند، گذراندند.
کشتی به اسپانیا رسید، کامیون وارد خاک این کشور شد. در کامیون باز شد و تا زمانی که افراد چراغ قوه بدست کامیون را بازرسی میکردند، پسرعموها در مخفیگاه میان الوارها، از هیجان در مرز سکته بودند. جای آنها پیدا نشد و ماموریت با موفقیت انجام شد.
کامیون حدود دو ساعت بی‌حرکت بود تا این که پسرعموها جرات کردند به بیرون بخزند. آنها تابلویی مربوط به شهر مالاگا را دیدند و در کنار اتوبان شروع به راه رفتن کردند.
پس از حدود ۱۰ کیلومتر سرپناهی را زیر یک گذرگاه اتوبان یافتند. هوا سرد و تاریک بود و آنها بهم تکیه دادند تا بتوانند چرتی بزنند. با شروع سپیده‌دم دوباره راه افتادند.
مدتی بعد یک ماشین که در جهت مخالف حرکت میکرد، سرعتش را کم کرد و شروع به چراغ زدن برای آنها کرد. آیت مالک فکر کرد که یک مسافر قصد کمک به آنها را دارد و سمت ماشین رفت؛ سرنشین‌های ماشین، پلیس بودند.
در یک لحظه هراس‌انگیز او در کناره اتوبان شروع به دویدن کرد. محمد هم در حالی که تلاش میکرد به سوی بوته‌های اطراف فرار کند، دستگیر شد.
🌐 بی بی سی/ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۱
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
💐🌺
تیمی فرانسوی-نپالی به سرپرستی مارک باتارد موفق شدند مسیر جدیدی برای جایگزینی "آبشار یخی خطرناک خومبو" به کمپ های بالاتر کوهستان اورست در پاییز ۲۰۲۱ را گشایش کنند که در بهار ۲۰۲۲ میتوان از مسیر استفاده کرد.
"آبشار یخی خومبو" رودخانه ای است از یخ که بیش از یک کیلومتر طول دارد و قدرتمندترین شرپاها و کوهنوردان تلاش میکنند در شب یا اوایل صبح با استفاده از هد لامپ و کلاه ایمنی از این مسیر خطرناک عبور کنند. عبور ازمسیر آبشار یخی معمولا مابین ساعت ۳ صبح و ۵ صبح صورت میگیردکه در این ساعات بلوک های یخی و یخچال معلق هنوز ثبات دارند و خطر سقوط بهمن کمتر است.
زمانی که خورشید بر فراز یخچال خومبو گسترده میشود، یخچال های معلق در این مسیر شروع به آب شدن میکنند و خطر سقوط بهمن افزایش می یابد.
در۱۸ آوریل ۲۰۱۴ بعلت سقوط توده عظیم یخی "سراک" باعث یک بهمن در مسیر شرپاها در آبشار یخی خومبو شد و ۱۶ شرپای راهنما با برف پوشانده شدند و جانشان را از دست دادند که در نهایت به لغو اکسپدیش ها به قله اورست منجر شد.
داده های هیمالیا( هیمالین دیتا بیس" ۴۴ مرگ را در آبشار یخی خومبو مابین سالهای ۱۹۵۳ تا ۲۰۱۶ ثبت کرده است.
اماخبرهای خوبی برای صعود به قله اورست اخیرا به گوش میرسد.
تقریبا ۷ دهه بعد از اولین صعود به قله اورست توسط ادموند هیلاری و تنزینگ نورگای با استفاده از مسیر "خط الراس جنوب شرقی"، تیمی از فرانسه-نپال اعلام کردند که آنها مسیر جایگزین جدیدی به قله اورست را بازگشایی کرده اند که کوهنوردان مجبور نباشند که از آبشار خطرناک خومبو برای صعود به قله اورست استفاده کنند.
آبشار یخی خومبو از ۵۵۰۰ متر تا ۵۸۰۰ متر و بالای بیس کمپ اورست واقع شده است.
اولین چالش کوهنوردان پس از بیس کمپ اورست گذر از آبشار یخی خطرناک خومبو در فصل صعودبهار هر سال برای صعود به قله اورست است.
با توجه به روتیشن های هم هوایی، یک کوهنورد چندین بار مجبور است از آن عبور کند و شرایط برای شرپاها که حمل بار و تجهیزات را هم بعهده دارند دشوارتر و خطرناکتر است.
مسیر جایگزین آبشار یخی
"مارک باتارد" کوهنورد مشهور فرانسوی گفت:
مسیر جایگزین آبشار یخی که ما در ماه نوامبر ۲۰۲۱ بر روی آن تلاش کردیم یک "بای پس" بدون عبور از آبشار یخی است و در بهار ۲۰۲۲ در فصل صعود بار دیگر مسیر را چک میکنیم که بعنوان مسیر جایگزین معرفی شود. ما معتقدیم که این مسیر میتواند از خطراتی که آبشار یخی خومبو در مسیر عبور کوهنوردان دارد بکاهد.
در سپتامبر ۱۹۸۸ کوهنورد فرانسوی مارک باتارد در ۲۲ ساعت و ۲۹ دقیقه بدون اکسیژن کمکی از بیس کمپ به قله اورست صعود کرد که نامش در کتاب رکوردهای گینس ثبت شد و برای ۱۰ سال رکوردش شکسته نشد.
مارک باتارد پس از ۱۹۸۸ بار دیگر در ۱۹۹۰ صعودموفقیت آمیزی به قله اورست داشت.
بار دیگر بعد از سه دهه "باتارد" در ۷۰ سالگی به اورست بازگشته است و "باتارد" میگوید: این بارهدف اکسپدیشن من "نجات جان کوهنوردان" از خطرات آبشار یخی خومبو است و من معتقدم که مسیری که ما در ماه نوامبر بازگشایی کردیم از نظر تجاری هم برای اکسپدیشن ها کارآیی دارد.
مارک باتارد با استفاده از مسیر جدید در بهار ۲۰۲۲ بار دیگر در تلاش صعود به قله اورست بدون اکسیژن کمکی است.
در صورت موفقیت، " مارک باتارد" نه تنها مسن ترین کوهنوردی خواهد بود که قله اورست را بدون اکسیژن کمکی صعود میکند بلکه مسیر جدیدی را جایگزین آبشار یخی خومبو خواهد کرد و آنرا به کوهنوردان برای کاهش خطر پیشنهاد خواهد داد.
کوهنورد ایتالیایی "آبل بلانک" مسن ترین فردی است که قله اورست را بدون استفاده اکسیژن کمکی در سن ۵۵ و ۲۶۴ روز در ۲۰۱۰ صعود کرد.
#بخش_اول
🌐 کاتماندو پست
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
ادامه در بخش دوم⬇️⬇️⬇️
تیمی فرانسوی-نپالی به سرپرستی مارک باتارد موفق شدند مسیر جدیدی برای جایگزینی "آبشار یخی خطرناک خومبو" به کمپ های بالاتر کوهستان اورست در پاییز ۲۰۲۱ را گشایش کنند که در بهار ۲۰۲۲ میتوان از مسیر استفاده کرد.
"آبشار یخی خومبو" رودخانه ای است از یخ که بیش از یک کیلومتر طول دارد و قدرتمندترین شرپاها و کوهنوردان تلاش میکنند در شب یا اوایل صبح با استفاده از هد لامپ و کلاه ایمنی از این مسیر خطرناک عبور کنند. عبور ازمسیر آبشار یخی معمولا مابین ساعت ۳ صبح و ۵ صبح صورت میگیردکه در این ساعات بلوک های یخی و یخچال معلق هنوز ثبات دارند و خطر سقوط بهمن کمتر است.
زمانی که خورشید بر فراز یخچال خومبو گسترده میشود، یخچال های معلق در این مسیر شروع به آب شدن میکنند و خطر سقوط بهمن افزایش می یابد.
در۱۸ آوریل ۲۰۱۴ بعلت سقوط توده عظیم یخی "سراک" باعث یک بهمن در مسیر شرپاها در آبشار یخی خومبو شد و ۱۶ شرپای راهنما با برف پوشانده شدند و جانشان را از دست دادند که در نهایت به لغو اکسپدیش ها به قله اورست منجر شد.
داده های هیمالیا( هیمالین دیتا بیس" ۴۴ مرگ را در آبشار یخی خومبو مابین سالهای ۱۹۵۳ تا ۲۰۱۶ ثبت کرده است.
اماخبرهای خوبی برای صعود به قله اورست اخیرا به گوش میرسد.
تقریبا ۷ دهه بعد از اولین صعود به قله اورست توسط ادموند هیلاری و تنزینگ نورگای با استفاده از مسیر "خط الراس جنوب شرقی"، تیمی از فرانسه-نپال اعلام کردند که آنها مسیر جایگزین جدیدی به قله اورست را بازگشایی کرده اند که کوهنوردان مجبور نباشند که از آبشار خطرناک خومبو برای صعود به قله اورست استفاده کنند.
آبشار یخی خومبو از ۵۵۰۰ متر تا ۵۸۰۰ متر و بالای بیس کمپ اورست واقع شده است.
اولین چالش کوهنوردان پس از بیس کمپ اورست گذر از آبشار یخی خطرناک خومبو در فصل صعودبهار هر سال برای صعود به قله اورست است.
با توجه به روتیشن های هم هوایی، یک کوهنورد چندین بار مجبور است از آن عبور کند و شرایط برای شرپاها که حمل بار و تجهیزات را هم بعهده دارند دشوارتر و خطرناکتر است.
مسیر جایگزین آبشار یخی
"مارک باتارد" کوهنورد مشهور فرانسوی گفت:
مسیر جایگزین آبشار یخی که ما در ماه نوامبر ۲۰۲۱ بر روی آن تلاش کردیم یک "بای پس" بدون عبور از آبشار یخی است و در بهار ۲۰۲۲ در فصل صعود بار دیگر مسیر را چک میکنیم که بعنوان مسیر جایگزین معرفی شود. ما معتقدیم که این مسیر میتواند از خطراتی که آبشار یخی خومبو در مسیر عبور کوهنوردان دارد بکاهد.
در سپتامبر ۱۹۸۸ کوهنورد فرانسوی مارک باتارد در ۲۲ ساعت و ۲۹ دقیقه بدون اکسیژن کمکی از بیس کمپ به قله اورست صعود کرد که نامش در کتاب رکوردهای گینس ثبت شد و برای ۱۰ سال رکوردش شکسته نشد.
مارک باتارد پس از ۱۹۸۸ بار دیگر در ۱۹۹۰ صعودموفقیت آمیزی به قله اورست داشت.
بار دیگر بعد از سه دهه "باتارد" در ۷۰ سالگی به اورست بازگشته است و "باتارد" میگوید: این بارهدف اکسپدیشن من "نجات جان کوهنوردان" از خطرات آبشار یخی خومبو است و من معتقدم که مسیری که ما در ماه نوامبر بازگشایی کردیم از نظر تجاری هم برای اکسپدیشن ها کارآیی دارد.
مارک باتارد با استفاده از مسیر جدید در بهار ۲۰۲۲ بار دیگر در تلاش صعود به قله اورست بدون اکسیژن کمکی است.
در صورت موفقیت، " مارک باتارد" نه تنها مسن ترین کوهنوردی خواهد بود که قله اورست را بدون اکسیژن کمکی صعود میکند بلکه مسیر جدیدی را جایگزین آبشار یخی خومبو خواهد کرد و آنرا به کوهنوردان برای کاهش خطر پیشنهاد خواهد داد.
کوهنورد ایتالیایی "آبل بلانک" مسن ترین فردی است که قله اورست را بدون استفاده اکسیژن کمکی در سن ۵۵ و ۲۶۴ روز در ۲۰۱۰ صعود کرد.
#بخش_اول
🌐 کاتماندو پست
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
ادامه در بخش دوم⬇️⬇️⬇️
💐🌺
"شرح حادثه تراژیک ۵ دی ۱۳۹۹"
✍گردآوری: محمد اسماعیلی
#بخش_اول
حادثه تراژیکی که در ۵ دی ماه ۱۳۹۹ در کوههای شمال تهران رخ داد مرگ ۱۲ کوهنورد حرفه ای در ارتفاعات کولکچال، دارآباد، آهار را بعلت کولاک شدید و برف و سرمای فریز کننده را رقم زد و باعث غم و رنج خانواده های این عزیزان شد و جامعه کوهنوردی را در شوک فرو برد. متاسفانه این واقعه از نظر حجم و وسعت تعداد قربانیان کوهستان با واقعه تراژیک جمعه ۱۳ دی ماه ۱۳۵۳ توچال-پیازچال که در آن ۱۱ دانشجوی کوهنورد جانشان را برف و بهمن جانشان را از دست دادند، شباهت داشت.
در این حادثه هواشناسی و فدراسیون کوهنوردی تاکید داشتند که از قبل هشدارهای لازم داده شده بود، اما امری که همواره در این بزنگاه باید مورد مداقه قرار گیرد اینست که اگر این هشدارها از کارآمدی لازم برخوردار بودند حدود ۱۰۰ نفر اسکی باز و کوهنورد بعلت کولاک و طوفان شدید در ایستگاه ۷توچال که با درایت تعطیل شد در سرمای گزنده و کولاک در انتظاربازگشت به پایین نمی ماندند، جایی که سرعت باد ۱۳۷ کیلومتر درساعت در ایستگاه ۵ثبت شده بود!
نگاهی به پیش بینی هوا(فورکست)در ارتفاعات بالای کوهستان:
در ارتفاعات بالا که کوهنوردان در ۸۰۰۰ متری برای صعود به قله ها مابین مرگ و زندگی در تلاشند نقش مترولوژیست ها و کسانیکه که با دقت وضعیت هوا را برای تیم ها، اکسپدیشن ها و اشخاص پیش بینی میکنند و روزهای پنجره هوایی مناسب برای صعود به قله را برای کوهنوردان مشخص میکنند حائز اهمیت ویژه ای است در غیر اینصورت کولاک، سرمای فریز کننده و برف سنگین و خطرات جانی ، کوهنوردان را مجبور به عقب نشینی میکند.
بنابراین نقش پیش بینی هوا در کوهنوردی بسیار حیاتی است.
در این میان چندین هواشناس حرفه ای و مترولوژیست جهانی هستند که پیش بینی های دقیق و قابل اتکای آنها مابین کوهنوردان و اکسپدیشن ها معجزه تلقی میشوند:
کارل گابل( اتریشی):
گابل از اینسبورک اتریش مابین کوهنوردان بزرگی چون گرلینده کالتنبرونر و دنیس اوربکو پیش بینی های هواشناسی ارتفاعات بالایش برای بقا و موفقیت کاملا پذیرفته شده است.
دنیس اوربکو میگوید: در صعود زمستانه به گاشربروم ۲، " کارل گابل" به ما گارانتی یک روز و نیم هوای مساعد برای صعود به قله را داد. اگر این پیش بینی هوا در آن شرایط توسط فرد دیگری داده شده بود به خنده می افتادم اما این "کارل" بود که شرایط هوایی را پیش بینی کرده بود و او یک شعبده باز در پیش بینی هوا بود.
بر اساس پیش بینی هوای امیدوار کننده و دقیق "کارل گابل" ، سیمونه مورو، دنیس اوربکو و کوری ریچاردز بدون هم هوایی کافی بسوی قله شتافتند و ۳ روز بعد اولین صعود زمستانه قله گاشربروم ۲ را رقم زدند.
سیمونه مورو میگوید: گابل در پیش بینی هوا هیچگاه اشتباه نمی کند.
بسیاری از تیم های هیمالیایی نقش "کارل گابل" را در پیش بینی دقیق هوا تحسین میکنند، چون در موفقیت آنها کاملا دخیل بوده است.اگر چه "گابل" عملا بازنشسته شده است اما او پیش بینی هوای کوهستان را فقط بعلت عشق و علاقه خود به"بچه هایش" که کوهنوردان هستند ادامه میدهد.
"کارل گابل" میگوید: پیش بینی های هوای ارتفاعات را از دنالی تا پرو و هیمالیا انجام میدهد و این پیش بینی ها هوایی را برای کوهنوردان بسیاری چون توماس هوبر، اندی هولتس،هانسیورگ آئور، دیوید لاما انجام داده است.
گابل قبل از اینکه PHD خود را در "مترولوژی" از دانشگاه اینسبورگ اتریش دریافت کند بعنوان یک راهنما و یک اسکی باز حرفه ای و آلپنیست فعال بود و برای مثال کوه نوشاخ ۷۴۸۵ متر در افغانستان را صعود کرده بود.
بعدها "گابل" رئیس انستیتوی مرکزی مترولوژی و ژئودینامیک(ZAMG) شد.
هدف اصلی او کمک به کوهنوردان در کوهها است و در کل کمک های او به کوهنوردان به دلایل شخصی است: در ۱۹۷۶ ، پسر عموی او در کوهستان بعلت سقوط بهمن درگذشت.
"گابل" در مراحل هم هوایی، پیش بینی و پیشنهادی ارائه نمیدهد اما در زمان "تلاش نهایی" به کوهنوردان برای صعود کمک میکند.
او مانند دیگر مترولوژیست ها با الگوی های مختلفی کار میکند. او می گوید: پیش بینی هوا و فورکست من بدلایل مالی انجام نمی‌شود و من از بچه هایم پولی طلب نمی کنم.
گابل میگوید: بهترین پیام از بچه هایم در کوهستان زمانی است که آنها میگویند: در حال بازگشت به خانه هستیم.
" ویتور بائیا(پرتغالی):
آلکس تکسیکون کوهنورد باسکی در صعودهای زمستانه خود متکی به پیش بینی هوایی مترولوژیست حرفه ای "ویتور بائیا" است.
پیش بینی هوای دقیق او باعث شده است که کوهنوردان بزرگ و اکسپدیشن ها به او برای صعودهایشان رجوع کنند. ادورنه پاسبان، کارلوس سوریا، ماریو پانزری، هوریا کولیباسانو و پیتر هامور ... از جمله کوهنوردانی هستند
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
ادامه در بخش زیر⬇️⬇️⬇️
"شرح حادثه تراژیک ۵ دی ۱۳۹۹"
✍گردآوری: محمد اسماعیلی
#بخش_اول
حادثه تراژیکی که در ۵ دی ماه ۱۳۹۹ در کوههای شمال تهران رخ داد مرگ ۱۲ کوهنورد حرفه ای در ارتفاعات کولکچال، دارآباد، آهار را بعلت کولاک شدید و برف و سرمای فریز کننده را رقم زد و باعث غم و رنج خانواده های این عزیزان شد و جامعه کوهنوردی را در شوک فرو برد. متاسفانه این واقعه از نظر حجم و وسعت تعداد قربانیان کوهستان با واقعه تراژیک جمعه ۱۳ دی ماه ۱۳۵۳ توچال-پیازچال که در آن ۱۱ دانشجوی کوهنورد جانشان را برف و بهمن جانشان را از دست دادند، شباهت داشت.
در این حادثه هواشناسی و فدراسیون کوهنوردی تاکید داشتند که از قبل هشدارهای لازم داده شده بود، اما امری که همواره در این بزنگاه باید مورد مداقه قرار گیرد اینست که اگر این هشدارها از کارآمدی لازم برخوردار بودند حدود ۱۰۰ نفر اسکی باز و کوهنورد بعلت کولاک و طوفان شدید در ایستگاه ۷توچال که با درایت تعطیل شد در سرمای گزنده و کولاک در انتظاربازگشت به پایین نمی ماندند، جایی که سرعت باد ۱۳۷ کیلومتر درساعت در ایستگاه ۵ثبت شده بود!
نگاهی به پیش بینی هوا(فورکست)در ارتفاعات بالای کوهستان:
در ارتفاعات بالا که کوهنوردان در ۸۰۰۰ متری برای صعود به قله ها مابین مرگ و زندگی در تلاشند نقش مترولوژیست ها و کسانیکه که با دقت وضعیت هوا را برای تیم ها، اکسپدیشن ها و اشخاص پیش بینی میکنند و روزهای پنجره هوایی مناسب برای صعود به قله را برای کوهنوردان مشخص میکنند حائز اهمیت ویژه ای است در غیر اینصورت کولاک، سرمای فریز کننده و برف سنگین و خطرات جانی ، کوهنوردان را مجبور به عقب نشینی میکند.
بنابراین نقش پیش بینی هوا در کوهنوردی بسیار حیاتی است.
در این میان چندین هواشناس حرفه ای و مترولوژیست جهانی هستند که پیش بینی های دقیق و قابل اتکای آنها مابین کوهنوردان و اکسپدیشن ها معجزه تلقی میشوند:
کارل گابل( اتریشی):
گابل از اینسبورک اتریش مابین کوهنوردان بزرگی چون گرلینده کالتنبرونر و دنیس اوربکو پیش بینی های هواشناسی ارتفاعات بالایش برای بقا و موفقیت کاملا پذیرفته شده است.
دنیس اوربکو میگوید: در صعود زمستانه به گاشربروم ۲، " کارل گابل" به ما گارانتی یک روز و نیم هوای مساعد برای صعود به قله را داد. اگر این پیش بینی هوا در آن شرایط توسط فرد دیگری داده شده بود به خنده می افتادم اما این "کارل" بود که شرایط هوایی را پیش بینی کرده بود و او یک شعبده باز در پیش بینی هوا بود.
بر اساس پیش بینی هوای امیدوار کننده و دقیق "کارل گابل" ، سیمونه مورو، دنیس اوربکو و کوری ریچاردز بدون هم هوایی کافی بسوی قله شتافتند و ۳ روز بعد اولین صعود زمستانه قله گاشربروم ۲ را رقم زدند.
سیمونه مورو میگوید: گابل در پیش بینی هوا هیچگاه اشتباه نمی کند.
بسیاری از تیم های هیمالیایی نقش "کارل گابل" را در پیش بینی دقیق هوا تحسین میکنند، چون در موفقیت آنها کاملا دخیل بوده است.اگر چه "گابل" عملا بازنشسته شده است اما او پیش بینی هوای کوهستان را فقط بعلت عشق و علاقه خود به"بچه هایش" که کوهنوردان هستند ادامه میدهد.
"کارل گابل" میگوید: پیش بینی های هوای ارتفاعات را از دنالی تا پرو و هیمالیا انجام میدهد و این پیش بینی ها هوایی را برای کوهنوردان بسیاری چون توماس هوبر، اندی هولتس،هانسیورگ آئور، دیوید لاما انجام داده است.
گابل قبل از اینکه PHD خود را در "مترولوژی" از دانشگاه اینسبورگ اتریش دریافت کند بعنوان یک راهنما و یک اسکی باز حرفه ای و آلپنیست فعال بود و برای مثال کوه نوشاخ ۷۴۸۵ متر در افغانستان را صعود کرده بود.
بعدها "گابل" رئیس انستیتوی مرکزی مترولوژی و ژئودینامیک(ZAMG) شد.
هدف اصلی او کمک به کوهنوردان در کوهها است و در کل کمک های او به کوهنوردان به دلایل شخصی است: در ۱۹۷۶ ، پسر عموی او در کوهستان بعلت سقوط بهمن درگذشت.
"گابل" در مراحل هم هوایی، پیش بینی و پیشنهادی ارائه نمیدهد اما در زمان "تلاش نهایی" به کوهنوردان برای صعود کمک میکند.
او مانند دیگر مترولوژیست ها با الگوی های مختلفی کار میکند. او می گوید: پیش بینی هوا و فورکست من بدلایل مالی انجام نمی‌شود و من از بچه هایم پولی طلب نمی کنم.
گابل میگوید: بهترین پیام از بچه هایم در کوهستان زمانی است که آنها میگویند: در حال بازگشت به خانه هستیم.
" ویتور بائیا(پرتغالی):
آلکس تکسیکون کوهنورد باسکی در صعودهای زمستانه خود متکی به پیش بینی هوایی مترولوژیست حرفه ای "ویتور بائیا" است.
پیش بینی هوای دقیق او باعث شده است که کوهنوردان بزرگ و اکسپدیشن ها به او برای صعودهایشان رجوع کنند. ادورنه پاسبان، کارلوس سوریا، ماریو پانزری، هوریا کولیباسانو و پیتر هامور ... از جمله کوهنوردانی هستند
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
ادامه در بخش زیر⬇️⬇️⬇️
💐🌺
تراژدی فراموش ناشدنی در k2 (زمستان۲۰۲۱ )
✍ محمداسماعیلی(۱۵ بهمن ۱۴۰۰)
#بخش_اول
❄️سال گذشته درشب ۴ فوریه تیمی متشکل از ۴ کوهنورد : محمد علی سدپارا و پسرش ساجد و جان اسنوری کوهنورد ایسلندی و خوآن پابلو موهر کوهنورد شیلیایی تلاش نهایی صعود خود را به قلهk2 آغاز کردند و در ۵ فوریه ۳ نفر از آنان در کوهستان ناپدید شدند.
صبح روز بعد ساجد سدپارا بعلت خرابی رگولاتور اکسیژن کمکی اش به اصرار پدر از "باتل نک" در حدود ساعت ۳۰: ۱۰صبح به کمپ سوم بازگشت.
گروه سه نفره(محمد علی سدپارا، جان اسنوری و خوان پابلو) به مسیر خود به سوی قله ادامه دادند اما این مسیری بود که هیچگاه بازگشتی نداشت و تمامی تلاش های که در روزهای بعد توسط هلی کوپتر تجسس صورت گرفت هیچ اثری از سه کوهنورد در کوهستانk2 مشاهده نشد.
تابستان سال ۲۰۲۱
در تابستان سالی که گذشت "ساجد سدپارا" و "الیا سایکالی" کوهنورد و فیلمبردارکانادایی تیم زمستانه و "پاسانگ کاجی شرپا" برای یافتن پیکر سه کوهنوردی که در زمستان در k2 ناپدید شدند عزم خود را جزم کردند تا پیکر آنها را بیابند و فیلم مستندی که قرار بود در زمستان ساخته شود را به پایان برسانند.
🔺پازل ناتمام
شاید زمان طولانی تری نیاز باشد که حقایق در مورد چگونگی مرگ سه کوهنورد در k2 آشکار شودو شاید هم هرگز این پازل کامل نشود!
در تابستان ۲۰۲۱ پیکرهای ۳ کوهنورد با فاصله در حوالی باتل نک و کمپ ۴ یافت شدند اما سئوال اساسی همچنان در اذهان باقی است :
واقعا چگونه مرگ این سه کوهنورد رقم خورد؟
هنوز مشخص نیست که آیا آنچه در ۳ کشوری که این کوهنوردان به آن تعلق داشتند و تبلیغ شد، واقعا به قله k2 رسیدند یا کمی بالاتر از "باتل نک" مجبور به بازگشت شدند و در مسیر فرود از شدت سرما و بادهای شدید منجمد شدند.
"الیا سایکالی" فیلمبردار تیم زمستانه با وجود یافت شدن پیکر کوهنوردان می گوید: کار ما در اینجا ادامه دارد و ما شواهد را در کنار هم می چینیم تا دریابیم که آیا سه کوهنورد موفق به صعود به قله k2 شدند و در فرود جان خود را از دست دادند ؟
🔺چگونگی فریز شدن ۳ کوهنورد
همه شواهد حاکی از آنست که ۳ کوهنورد در حال بازگشت در مسیر با فاصله ای از هم از شدت سرما و باد منجمد شدند و جانشان را از دست دادند.
محلی که سه کوهنورد یافت شدند دلالت بر بازگشت آنها بسوی پایین دارد.
"والنتین سیپاوین" گاید اوکراینی در تابستان ۲۰۲۱ شخصی بود که پیکر "خوان پابلو موهر" را در مسیر یافت، بعلت باد شدید پیکر او زیر برف مدفون نشده بودو سپس "والنتین" پیکرهای محمد علی سدپارا و جان اسنوری را هم در مسیر یافت که هر دو در مسیر طناب ثابت بودند.
شرایط قرار گیری پیکرها دلالت بر این دارند که سه کوهنورد از خستگی شدید و سرمای شدید منجمد شده اند و هیچ علامتی از سقوط آنها دیده نشد.
پیکر جان اسنوری بالای "باتل نک" یافت شد و محمد علی کمی پایین تر یافت شد . اما خوان پابلو موهر که معروف به کوهنوردسرعتی در کوهستان بود خود را به ارتفاع ۸۰۰۰ متر رسانده بود اما با توجه به اینکه در کمپ ۴ چادری برپا نکرده بودند جایی برای استراحت و زنده ماندن نداشت بنابراین به احتمال زیاد در انتظار دو کوهنورد در همان محل منجمد شده بود.
سه کوهنورد در شب ۴ فوریه تلاش نهایی صعود خود را از ارتفاع ۷۳۳۰ متر و از کمپ سوم با حداقل استراحت بعلت ازدحام ناگهانی کوهنوردان آغاز کردند و عدم وجود C4 بخشی مربوط به شکاف یخی بود که در مسیر C3 وC4 وجود داشت و تیم ۱۰ نفره کوهنوردان نپالی که در ۱۶ ژانویه ۲۰۲۱ بعنوان اولین صعود کنندگان زمستانهK2 موفق شدند از شکاف یخی عبور کنند اطلاعاتی در اختیار دیگر کوهنوردان نگذاشتند و بنابراین عبور از این شکاف یخی ساعتهای متمادی برای سه کوهنورد زمان برد و سه کوهنورد فقط مجبور شدند مسیر صعود را هموار کنند که تا رسیدن به باتل نک چیزی در حدود بیش از ۱۱ ساعت طول کشید و همین کافی بود تا در سرما و بادهای شدید تخلیه انرژی شوند.
۳ کوهنورد حتی اگر بعلت شرایط نامساعد مجبور به بازگشت از بالای "باتل نک" هم میشدند چون در کمپ ۴ چادری نداشتند و کسی هم بعنوان پشتیبان آنها عمل نمیکرد شانس زیادی برای نجات نداشتند.
از سویی بعلت اینکه تیم سه نفره مجبور به فیکس طناب مسیر بودند بعلت نفرات کم شدیدا دچار خستگی میشدند و اگر به قله هم رسیده باشند راهی برای نجات با خستگی شدید و سرمای شدید نداشتند و از آنجایی که پنجره هوایی اندک بود بازگشت بهC3 غیر ممکن جلوه میکرد!
سرانجام پیکر محمد علی سدپارا توسط فرزندش به کمک "هوگو آیاویری" کوهنورد بولیویایی به کمپ ۴ حمل شد و در آنجا برای همیشه دفن شد.
متعلقات جان اسنوری و خوآن پابلو موهر برای خانواده هایشان به پایین آورده شد اما پیکر آنها در محلی که یافت شدند تثبیت شدند، بنابراین هر ۳ کوهنورد برای همیشه در کوهستان باقی ماندند.
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
ادامه در بخش دوم⬇️⬇️⬇️⬇️
تراژدی فراموش ناشدنی در k2 (زمستان۲۰۲۱ )
✍ محمداسماعیلی(۱۵ بهمن ۱۴۰۰)
#بخش_اول
❄️سال گذشته درشب ۴ فوریه تیمی متشکل از ۴ کوهنورد : محمد علی سدپارا و پسرش ساجد و جان اسنوری کوهنورد ایسلندی و خوآن پابلو موهر کوهنورد شیلیایی تلاش نهایی صعود خود را به قلهk2 آغاز کردند و در ۵ فوریه ۳ نفر از آنان در کوهستان ناپدید شدند.
صبح روز بعد ساجد سدپارا بعلت خرابی رگولاتور اکسیژن کمکی اش به اصرار پدر از "باتل نک" در حدود ساعت ۳۰: ۱۰صبح به کمپ سوم بازگشت.
گروه سه نفره(محمد علی سدپارا، جان اسنوری و خوان پابلو) به مسیر خود به سوی قله ادامه دادند اما این مسیری بود که هیچگاه بازگشتی نداشت و تمامی تلاش های که در روزهای بعد توسط هلی کوپتر تجسس صورت گرفت هیچ اثری از سه کوهنورد در کوهستانk2 مشاهده نشد.
تابستان سال ۲۰۲۱
در تابستان سالی که گذشت "ساجد سدپارا" و "الیا سایکالی" کوهنورد و فیلمبردارکانادایی تیم زمستانه و "پاسانگ کاجی شرپا" برای یافتن پیکر سه کوهنوردی که در زمستان در k2 ناپدید شدند عزم خود را جزم کردند تا پیکر آنها را بیابند و فیلم مستندی که قرار بود در زمستان ساخته شود را به پایان برسانند.
🔺پازل ناتمام
شاید زمان طولانی تری نیاز باشد که حقایق در مورد چگونگی مرگ سه کوهنورد در k2 آشکار شودو شاید هم هرگز این پازل کامل نشود!
در تابستان ۲۰۲۱ پیکرهای ۳ کوهنورد با فاصله در حوالی باتل نک و کمپ ۴ یافت شدند اما سئوال اساسی همچنان در اذهان باقی است :
واقعا چگونه مرگ این سه کوهنورد رقم خورد؟
هنوز مشخص نیست که آیا آنچه در ۳ کشوری که این کوهنوردان به آن تعلق داشتند و تبلیغ شد، واقعا به قله k2 رسیدند یا کمی بالاتر از "باتل نک" مجبور به بازگشت شدند و در مسیر فرود از شدت سرما و بادهای شدید منجمد شدند.
"الیا سایکالی" فیلمبردار تیم زمستانه با وجود یافت شدن پیکر کوهنوردان می گوید: کار ما در اینجا ادامه دارد و ما شواهد را در کنار هم می چینیم تا دریابیم که آیا سه کوهنورد موفق به صعود به قله k2 شدند و در فرود جان خود را از دست دادند ؟
🔺چگونگی فریز شدن ۳ کوهنورد
همه شواهد حاکی از آنست که ۳ کوهنورد در حال بازگشت در مسیر با فاصله ای از هم از شدت سرما و باد منجمد شدند و جانشان را از دست دادند.
محلی که سه کوهنورد یافت شدند دلالت بر بازگشت آنها بسوی پایین دارد.
"والنتین سیپاوین" گاید اوکراینی در تابستان ۲۰۲۱ شخصی بود که پیکر "خوان پابلو موهر" را در مسیر یافت، بعلت باد شدید پیکر او زیر برف مدفون نشده بودو سپس "والنتین" پیکرهای محمد علی سدپارا و جان اسنوری را هم در مسیر یافت که هر دو در مسیر طناب ثابت بودند.
شرایط قرار گیری پیکرها دلالت بر این دارند که سه کوهنورد از خستگی شدید و سرمای شدید منجمد شده اند و هیچ علامتی از سقوط آنها دیده نشد.
پیکر جان اسنوری بالای "باتل نک" یافت شد و محمد علی کمی پایین تر یافت شد . اما خوان پابلو موهر که معروف به کوهنوردسرعتی در کوهستان بود خود را به ارتفاع ۸۰۰۰ متر رسانده بود اما با توجه به اینکه در کمپ ۴ چادری برپا نکرده بودند جایی برای استراحت و زنده ماندن نداشت بنابراین به احتمال زیاد در انتظار دو کوهنورد در همان محل منجمد شده بود.
سه کوهنورد در شب ۴ فوریه تلاش نهایی صعود خود را از ارتفاع ۷۳۳۰ متر و از کمپ سوم با حداقل استراحت بعلت ازدحام ناگهانی کوهنوردان آغاز کردند و عدم وجود C4 بخشی مربوط به شکاف یخی بود که در مسیر C3 وC4 وجود داشت و تیم ۱۰ نفره کوهنوردان نپالی که در ۱۶ ژانویه ۲۰۲۱ بعنوان اولین صعود کنندگان زمستانهK2 موفق شدند از شکاف یخی عبور کنند اطلاعاتی در اختیار دیگر کوهنوردان نگذاشتند و بنابراین عبور از این شکاف یخی ساعتهای متمادی برای سه کوهنورد زمان برد و سه کوهنورد فقط مجبور شدند مسیر صعود را هموار کنند که تا رسیدن به باتل نک چیزی در حدود بیش از ۱۱ ساعت طول کشید و همین کافی بود تا در سرما و بادهای شدید تخلیه انرژی شوند.
۳ کوهنورد حتی اگر بعلت شرایط نامساعد مجبور به بازگشت از بالای "باتل نک" هم میشدند چون در کمپ ۴ چادری نداشتند و کسی هم بعنوان پشتیبان آنها عمل نمیکرد شانس زیادی برای نجات نداشتند.
از سویی بعلت اینکه تیم سه نفره مجبور به فیکس طناب مسیر بودند بعلت نفرات کم شدیدا دچار خستگی میشدند و اگر به قله هم رسیده باشند راهی برای نجات با خستگی شدید و سرمای شدید نداشتند و از آنجایی که پنجره هوایی اندک بود بازگشت بهC3 غیر ممکن جلوه میکرد!
سرانجام پیکر محمد علی سدپارا توسط فرزندش به کمک "هوگو آیاویری" کوهنورد بولیویایی به کمپ ۴ حمل شد و در آنجا برای همیشه دفن شد.
متعلقات جان اسنوری و خوآن پابلو موهر برای خانواده هایشان به پایین آورده شد اما پیکر آنها در محلی که یافت شدند تثبیت شدند، بنابراین هر ۳ کوهنورد برای همیشه در کوهستان باقی ماندند.
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
ادامه در بخش دوم⬇️⬇️⬇️⬇️
🍀باشگاه کوهنوردی اسپیلت🍀
💐🌺 🧗♂ ۱۱ کوهنورد چینی موفق به صعود قله اورست در ۳۰آوریل۲۰۲۲ از جبهه شمالی شدند و همچنان تعداد زیادی از کوهنوردان در تلاش صعود آناپورنا و ۸۰۰۰ متری های دیگر هستند. در میان ۳۰ کوهنوردی که قبلا بر اساس اظهارات اکسپدیشن هادر ۲۸ آوریل آناپورنا را صعود کردند،…
💐🌺
#بخش_اول
🧗جوانترین زن بر فراز آناپورنا
کوهنورد هندی" کاستوری دیپاک ساوه کار" ۲۰ ساله از اکسپدیشن 8k در ساعت ۱۲:۲۵ ظهر ۲۸ آوریل با استفاده از اکسیژن کمکی به قله آناپورنا صعود کرد، او جوانترین زنی که تا بحال به قله آناپورنا صعود کرده است.
🧗♂از سویی کوهنورد برزیلی" موئسس فیامونسینی" که یکبار قبلا قله آناپورنا را بدون اکسیژن کمکی صعود کرده بود این بار هم در تلاش بود که بدون اکسیژن کمکی قله آناپورنا را صعود کند، اگر چه او این بار شکست خورد اما زنده ماند تا داستان دست و پنجه اش با مرگ را برای دیگران به اشتراک بگذارد.
" فیامونسینی" بخاطر می‌آورد که ۲ ساعت مانده به قله آناپورنا در ارتفاع ۷۹۰۰ متری؛ علائم بیماری ارتفاع در او آغاز شد که در عین حال با گیجی ، هذیان، مشکل در حرکت و خستگی و "خونریزی از بینی" همراه بود! این اتفاق برای او در ساعت ۹ صبح رخ داد.
"فیامونسینی" ۲ ساعت در همان حالت نشست با این وجود آگاه بود که علائم از بین نخواهند رفت.
۲ کوهنورد که از کنارش گذشتند او را تشویق به ادامه صعود کردند.آنها دو کوهنوردی بودند که با امداد در کوهستان نجات یافتند( بوگدانف و کرونا) البته فیامونسینی آنها را با تجربیات زیادشان در کوهستان می شناخت و طبیعی بود که در شرایطی بودند که برای رسیدن به قله تمام تلاش خود را بکنند، اما برای فیامونسینی عقب نشینی بهترین گزینه بود چون او تجربه ای غنی از موقعیت کوهستان و شرایطی که در آن درگیر شده بود را داشت.
◀️صعود دیگری بدون اکسیژن کمکی به آناپورنا؟
در اول ماه می ،" بابو شرپا" مدیر " نپال پیک پروموشن" به هیمالین تایمز گفت: یکی از کوهنوردان هندی اکسپدیشن آنها بنام " اسکالزانگ ریگزین" هم موفق به صعود قله آناپورنا بدون استفاده از اکسیژن کمکی شده است.
"اسکالزانگ" مدعی است که او اولین کوهنورد هندی است که موفق به صعود آناپورنا بدون اکسیژن کمکی شده است.
البته این موضوع کمی عجیب بنظر میرسد چون قبلا اکسپدیشن" پیک پروموشن" اعلام نکرده بود که یکی از کوهنوردانش بدون اکسیژن کمکی قله آناپورنا را صعود کرده است!
از تیم" پیک پروموشن" چهار کوهنورد هندی شامل" اسکالزانگ ریگزین" در ساعت ۲:۱۸ ظهر ۲۸ آوریل قله آناپورنا را بهمراهی شرپاهای کمکی "کامی شرپا" و اورگن شرپا" صعود کردند.
یکی از کوهنوردان این گروه ، " پالکش کالما" گفت: او به اتفاق دیگران به قله صعود کرد اما زمانی شروع به فرود کردند طوفان شدیدی در حدود ۹۰متر زیر قله آنها را محاصره کرد بطوریکه مسیر فرود را گم کردند.
" کالما" بخاطر می‌آورد که آنها اکسیژنشان به اتمام رسید، طوفان همچنان شدیدتر میشد، "کالما" اطمینان ندارد که در فرود آنها کمپ بالایی را دیده باشند.
آنها برای تقریبا ۴ساعت تلاش کردندتا طناب های ثابت مسیر را در دید بسیار اندک بیابند، سرانجام با کمک شرپا آنها موفق به فرود به ارتفاعات پایین تر شدند، آنها به سلامت به کمپ۴، ارتفاع ۶۷۰۰ رسیدند "کالما" که با اکسیژن کمکی صعود کرده بود، بیش از ۲۷ ساعت تا ایمنی در مسیر بود.
◀️نجات کوهنورد نامشخص
دریک عملیات نجات در ۲۹ آوریل یک کوهنورد هندی به پایین انتقال داده شد، در زمانی که همگی در تلاش فرود به پایین بودند.
کوهنوردهندی در شرایط وخیم بیماری ارتفاع(AMS) بود، اما هنوز هویت کوهنورد که با هلی کوپتر به بیمارستانی درکاتماندو انتقال یافت نامشخص است و اینکه آیا او موفق به صعود به قله آناپورنا شد یا خیر، هم نامشخص است.
◀️"جیامپائولا کرونا "کوهنورد ایتالیایی یکی از دو کوهنوردی است که که پس از صعود به قله آناپورنا ، در بازگشت در مسیر راه خود را گم‌کرد ونیازمند به کمک شد.
او گفت: طوفان شدید باعث شد مسیرم را به کمپ ۴ گم کنم. " جیامپائولا کرونا" ۲ شب در ارتفاع بیش از ۷۰۰۰ متر بدون چادر و آب در هوای باز سپری کرد.
🌐اکس وب
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
#بخش_اول
🧗جوانترین زن بر فراز آناپورنا
کوهنورد هندی" کاستوری دیپاک ساوه کار" ۲۰ ساله از اکسپدیشن 8k در ساعت ۱۲:۲۵ ظهر ۲۸ آوریل با استفاده از اکسیژن کمکی به قله آناپورنا صعود کرد، او جوانترین زنی که تا بحال به قله آناپورنا صعود کرده است.
🧗♂از سویی کوهنورد برزیلی" موئسس فیامونسینی" که یکبار قبلا قله آناپورنا را بدون اکسیژن کمکی صعود کرده بود این بار هم در تلاش بود که بدون اکسیژن کمکی قله آناپورنا را صعود کند، اگر چه او این بار شکست خورد اما زنده ماند تا داستان دست و پنجه اش با مرگ را برای دیگران به اشتراک بگذارد.
" فیامونسینی" بخاطر می‌آورد که ۲ ساعت مانده به قله آناپورنا در ارتفاع ۷۹۰۰ متری؛ علائم بیماری ارتفاع در او آغاز شد که در عین حال با گیجی ، هذیان، مشکل در حرکت و خستگی و "خونریزی از بینی" همراه بود! این اتفاق برای او در ساعت ۹ صبح رخ داد.
"فیامونسینی" ۲ ساعت در همان حالت نشست با این وجود آگاه بود که علائم از بین نخواهند رفت.
۲ کوهنورد که از کنارش گذشتند او را تشویق به ادامه صعود کردند.آنها دو کوهنوردی بودند که با امداد در کوهستان نجات یافتند( بوگدانف و کرونا) البته فیامونسینی آنها را با تجربیات زیادشان در کوهستان می شناخت و طبیعی بود که در شرایطی بودند که برای رسیدن به قله تمام تلاش خود را بکنند، اما برای فیامونسینی عقب نشینی بهترین گزینه بود چون او تجربه ای غنی از موقعیت کوهستان و شرایطی که در آن درگیر شده بود را داشت.
◀️صعود دیگری بدون اکسیژن کمکی به آناپورنا؟
در اول ماه می ،" بابو شرپا" مدیر " نپال پیک پروموشن" به هیمالین تایمز گفت: یکی از کوهنوردان هندی اکسپدیشن آنها بنام " اسکالزانگ ریگزین" هم موفق به صعود قله آناپورنا بدون استفاده از اکسیژن کمکی شده است.
"اسکالزانگ" مدعی است که او اولین کوهنورد هندی است که موفق به صعود آناپورنا بدون اکسیژن کمکی شده است.
البته این موضوع کمی عجیب بنظر میرسد چون قبلا اکسپدیشن" پیک پروموشن" اعلام نکرده بود که یکی از کوهنوردانش بدون اکسیژن کمکی قله آناپورنا را صعود کرده است!
از تیم" پیک پروموشن" چهار کوهنورد هندی شامل" اسکالزانگ ریگزین" در ساعت ۲:۱۸ ظهر ۲۸ آوریل قله آناپورنا را بهمراهی شرپاهای کمکی "کامی شرپا" و اورگن شرپا" صعود کردند.
یکی از کوهنوردان این گروه ، " پالکش کالما" گفت: او به اتفاق دیگران به قله صعود کرد اما زمانی شروع به فرود کردند طوفان شدیدی در حدود ۹۰متر زیر قله آنها را محاصره کرد بطوریکه مسیر فرود را گم کردند.
" کالما" بخاطر می‌آورد که آنها اکسیژنشان به اتمام رسید، طوفان همچنان شدیدتر میشد، "کالما" اطمینان ندارد که در فرود آنها کمپ بالایی را دیده باشند.
آنها برای تقریبا ۴ساعت تلاش کردندتا طناب های ثابت مسیر را در دید بسیار اندک بیابند، سرانجام با کمک شرپا آنها موفق به فرود به ارتفاعات پایین تر شدند، آنها به سلامت به کمپ۴، ارتفاع ۶۷۰۰ رسیدند "کالما" که با اکسیژن کمکی صعود کرده بود، بیش از ۲۷ ساعت تا ایمنی در مسیر بود.
◀️نجات کوهنورد نامشخص
دریک عملیات نجات در ۲۹ آوریل یک کوهنورد هندی به پایین انتقال داده شد، در زمانی که همگی در تلاش فرود به پایین بودند.
کوهنوردهندی در شرایط وخیم بیماری ارتفاع(AMS) بود، اما هنوز هویت کوهنورد که با هلی کوپتر به بیمارستانی درکاتماندو انتقال یافت نامشخص است و اینکه آیا او موفق به صعود به قله آناپورنا شد یا خیر، هم نامشخص است.
◀️"جیامپائولا کرونا "کوهنورد ایتالیایی یکی از دو کوهنوردی است که که پس از صعود به قله آناپورنا ، در بازگشت در مسیر راه خود را گم‌کرد ونیازمند به کمک شد.
او گفت: طوفان شدید باعث شد مسیرم را به کمپ ۴ گم کنم. " جیامپائولا کرونا" ۲ شب در ارتفاع بیش از ۷۰۰۰ متر بدون چادر و آب در هوای باز سپری کرد.
🌐اکس وب
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
💐🌺
ارتفاعات بالا و تاثیر آن بر روی بدن کوهنوردان
✍ محمد اسماعیلی
#بخش_اول
در فصل بهار امسال ۲۰۲۲ سه کوهنورد حرفه ای بعلت بیماری ارتفاع جان خود را در کوههای هیمالیای نپال از دست دادند:
🥀آنتونیوس سیکاریس کوهنورد ۵۹ ساله یونانی در ارتفاع ۷۴۰۰ متر دائولاگیری در بازگشت از قله در ۱۱ آوریل ۲۰۲۲ بر اثر بیماری ارتفاع درگذشت.
🥀"پاول کوستریکین" کوهنورد روس در کمپ اول اورست در ۷ مه دچار بیماری ارتفاع شد و بعلت هوای خراب انتقالش با هلی کوپتر میسر نشد و جان باخت و پیکرش به پایین منتقل شد.
🥀دیپاک ماهات ۳۲ ساله، گاید کوهنوردی نپالی در اولین تجربه اش در کوهستان اورست، در۹ مه و در کمپ ۲ دچار بیماری شدید ارتفاع شد و روز بعد با هلی کوپتربه بخش آی سی یو بیمارستانی در کاتماندو منتقل شد و تحت درمان قرار گرفت اما در ۱۲ مه جان باخت( اگرچه یک منبع خارجی مرگ او را بعلت سقوط ذکر کرده بود،اما روزنامه معتبر داخلی نپال بر اساس گزارش پزشکان علت مرگ را خونریزی بر اثر بیماری ارتفاع شدید عنوان کردند)
◽️در عین حال اخبار دیگری از بیماری ارتفاع در کوهنوردان دیگر شنیده شده است که یک مورد آن کوهنورد هندی ای بود که در آناپورنا دچار بیماری وخیم ارتفاع شد اما با هلی کوپتر به بیمارستانی در کاتماندو انتقال یافت و تحت درمان قرار گرفت.
☆☆☆☆☆☆
◀️بیماری ارتفاع چگونه کوهنوردان را درگیر میکند؟
در ارتفاع ۲ نوع استرس محیطی بر روی بدن آدمی بوجود می‌آید:
۱- تغییر هوا:
این تغییر هوا بعلت گرما در روز بر اثر تابش نور خورشید و در شب ها هم بعلت هوای فریز کننده بوجود می‌آید.
۲- کاهش فشار هوا:
کاهش فشار هوا در ارتفاعات مهمترین فاکتور محدودکننده در ارتفاعات بالاست.
در ارتفاعات بالا فشار بارومتریک نسبت به سطح دریا بصورت چشمگیری پایین میاید.
این به چه معنا است و نتیجه آن چیست؟
در ارتفاعات مولکول‌های اکسیژن در آتمسفر از هم جدا هستند و در هر تنفسی میزان اکسیژن کمتری وارد شش ها میشود و بهمین علت تعداد دفعات تنفس افراد بالا می‌رود و بعلت کاهش اکسیژن هوا، سطح اکسیژن خون هم کاهش می یابد و بدن در تلاش است که "اکسیژن" کافی را در اختیار سلولها، عضلات و مغز بگذارد.
درصد اکسیژن هوا در سطح دریا حدودا ۲۱ درصد است، اما در ارتفاع حدود ۳۰۰۰ متر میزان آن به حدود ۱۵ درصد میرسد.
در ارتفاع حدود ۵۰۰۰ متر درصد اکسیژن به ۱۱ درصد می رسد و در ارتفاع ۶۴۰۰ متر به ۹/۷ درصد میرسد ودر ارتفاع ۸۸۴۰ متر میزان اکسیژن هوا به ۶/۹ درصد میرسد که "یک-سوم" سطح دریا است.
به این ترتیب هرچه ارتفاع بیشتر میشود هوا رقیق تر میشود و درصد اکسیژن هوا کاهش می یابد.
هنگامیکه ما در ارتفاع هم سطح دریا تنفس میکنیم، فشار آتمسفر در حدی است که باعث میشود که اکسیژن براحتی از غشای ریوی به درون جریان خون راه پیدا کند و اکسیژن کافی در اختیار گلبولهای قرمز قرار دارد که آنرا به سلولها، عضلات و مغز انتقال دهند و بدین ترتیب بدن عملکرد نرمالی خواهد داشت.
اما مشکلی که در ارتفاعات بالا ایجاد میشود اینست که با کاهش فشار هوا عبور اکسیژن از غشای ریوی و ورود به جریان خون به دشواری انجام میشود و این باعث هیپوکسی(کمبود اکسیژن) در بدن میشود.
"هیپوکسی" معمولا با عدم توانایی انجام فعالیت های فیزیکی نرمال آغاز میشود که شخص حتی با بالا رفتن از یک بلندی اندک هم خسته میشود.
کمبود اکسیژن و شرایط محیطی در ارتفاعات بالا باعث بیماری ارتفاع میشود.
در "بیماری ارتفاع بالا " که بطور معمول ایجاد میشود علائم زیر دیده میشود:
فقدان اشتها، تهوع، سردرد، اختلال دید، ضعف، خستگی، مشکل در بخاطر آوردن و فکر کردن صحیح!
در"بیماری ارتفاع شدید" علائم زیر دیده میشوند:
🔺 اِدم ریوی، بعلت هموراژی (خونریزی در شش ها)
🔺اِدم مغزی- تجمع غیر نرمال مایع در مغز
در دو حالت "اِدم ریوی" و "اِدم مغزی" اگر شخص بسرعت به ارتفاعات پایین انتقال داده نشود که فشار هوا نرمال است، ممکن است در عرض چند روز شخص جان خود را از دست بدهد.
مشکل قلبی:
از سویی در ارتفاعات بالا، ریسک مشکل قلبی بعلت استرس، فشار بر روی ریه ها، سرخرگ ها و قلب افزایش می یابد.
هنگامیکه ما به ارتفاعات بالا صعود میکنیم، بدن ما در ابتدا پاسخ های فیزیولوژیک ناکافی و نامناسب ظاهر میکند. افزایش تنفس و افزایش ضربان قلب در حدود ۲ برابر حد معمول میشود این حتی زمانی که در حال استراحت هستیم هم دیده میشود.
در این حال فشار خون و ضربان (نبض) شخص بسرعت بالا می‌رود تا خون بیشتری را بتواند به سراسر بدن پمپاژ کندتا اکسیژن کافی به سلولها و ارگان‌های بدن برسد.
این تغییرات استرس زا برای کسانیکه که قلب ضعیفی و مشکل قلبی دارند مشکل ساز میشود.
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
ادامه در بخش های بعدی....
ارتفاعات بالا و تاثیر آن بر روی بدن کوهنوردان
✍ محمد اسماعیلی
#بخش_اول
در فصل بهار امسال ۲۰۲۲ سه کوهنورد حرفه ای بعلت بیماری ارتفاع جان خود را در کوههای هیمالیای نپال از دست دادند:
🥀آنتونیوس سیکاریس کوهنورد ۵۹ ساله یونانی در ارتفاع ۷۴۰۰ متر دائولاگیری در بازگشت از قله در ۱۱ آوریل ۲۰۲۲ بر اثر بیماری ارتفاع درگذشت.
🥀"پاول کوستریکین" کوهنورد روس در کمپ اول اورست در ۷ مه دچار بیماری ارتفاع شد و بعلت هوای خراب انتقالش با هلی کوپتر میسر نشد و جان باخت و پیکرش به پایین منتقل شد.
🥀دیپاک ماهات ۳۲ ساله، گاید کوهنوردی نپالی در اولین تجربه اش در کوهستان اورست، در۹ مه و در کمپ ۲ دچار بیماری شدید ارتفاع شد و روز بعد با هلی کوپتربه بخش آی سی یو بیمارستانی در کاتماندو منتقل شد و تحت درمان قرار گرفت اما در ۱۲ مه جان باخت( اگرچه یک منبع خارجی مرگ او را بعلت سقوط ذکر کرده بود،اما روزنامه معتبر داخلی نپال بر اساس گزارش پزشکان علت مرگ را خونریزی بر اثر بیماری ارتفاع شدید عنوان کردند)
◽️در عین حال اخبار دیگری از بیماری ارتفاع در کوهنوردان دیگر شنیده شده است که یک مورد آن کوهنورد هندی ای بود که در آناپورنا دچار بیماری وخیم ارتفاع شد اما با هلی کوپتر به بیمارستانی در کاتماندو انتقال یافت و تحت درمان قرار گرفت.
☆☆☆☆☆☆
◀️بیماری ارتفاع چگونه کوهنوردان را درگیر میکند؟
در ارتفاع ۲ نوع استرس محیطی بر روی بدن آدمی بوجود می‌آید:
۱- تغییر هوا:
این تغییر هوا بعلت گرما در روز بر اثر تابش نور خورشید و در شب ها هم بعلت هوای فریز کننده بوجود می‌آید.
۲- کاهش فشار هوا:
کاهش فشار هوا در ارتفاعات مهمترین فاکتور محدودکننده در ارتفاعات بالاست.
در ارتفاعات بالا فشار بارومتریک نسبت به سطح دریا بصورت چشمگیری پایین میاید.
این به چه معنا است و نتیجه آن چیست؟
در ارتفاعات مولکول‌های اکسیژن در آتمسفر از هم جدا هستند و در هر تنفسی میزان اکسیژن کمتری وارد شش ها میشود و بهمین علت تعداد دفعات تنفس افراد بالا می‌رود و بعلت کاهش اکسیژن هوا، سطح اکسیژن خون هم کاهش می یابد و بدن در تلاش است که "اکسیژن" کافی را در اختیار سلولها، عضلات و مغز بگذارد.
درصد اکسیژن هوا در سطح دریا حدودا ۲۱ درصد است، اما در ارتفاع حدود ۳۰۰۰ متر میزان آن به حدود ۱۵ درصد میرسد.
در ارتفاع حدود ۵۰۰۰ متر درصد اکسیژن به ۱۱ درصد می رسد و در ارتفاع ۶۴۰۰ متر به ۹/۷ درصد میرسد ودر ارتفاع ۸۸۴۰ متر میزان اکسیژن هوا به ۶/۹ درصد میرسد که "یک-سوم" سطح دریا است.
به این ترتیب هرچه ارتفاع بیشتر میشود هوا رقیق تر میشود و درصد اکسیژن هوا کاهش می یابد.
هنگامیکه ما در ارتفاع هم سطح دریا تنفس میکنیم، فشار آتمسفر در حدی است که باعث میشود که اکسیژن براحتی از غشای ریوی به درون جریان خون راه پیدا کند و اکسیژن کافی در اختیار گلبولهای قرمز قرار دارد که آنرا به سلولها، عضلات و مغز انتقال دهند و بدین ترتیب بدن عملکرد نرمالی خواهد داشت.
اما مشکلی که در ارتفاعات بالا ایجاد میشود اینست که با کاهش فشار هوا عبور اکسیژن از غشای ریوی و ورود به جریان خون به دشواری انجام میشود و این باعث هیپوکسی(کمبود اکسیژن) در بدن میشود.
"هیپوکسی" معمولا با عدم توانایی انجام فعالیت های فیزیکی نرمال آغاز میشود که شخص حتی با بالا رفتن از یک بلندی اندک هم خسته میشود.
کمبود اکسیژن و شرایط محیطی در ارتفاعات بالا باعث بیماری ارتفاع میشود.
در "بیماری ارتفاع بالا " که بطور معمول ایجاد میشود علائم زیر دیده میشود:
فقدان اشتها، تهوع، سردرد، اختلال دید، ضعف، خستگی، مشکل در بخاطر آوردن و فکر کردن صحیح!
در"بیماری ارتفاع شدید" علائم زیر دیده میشوند:
🔺 اِدم ریوی، بعلت هموراژی (خونریزی در شش ها)
🔺اِدم مغزی- تجمع غیر نرمال مایع در مغز
در دو حالت "اِدم ریوی" و "اِدم مغزی" اگر شخص بسرعت به ارتفاعات پایین انتقال داده نشود که فشار هوا نرمال است، ممکن است در عرض چند روز شخص جان خود را از دست بدهد.
مشکل قلبی:
از سویی در ارتفاعات بالا، ریسک مشکل قلبی بعلت استرس، فشار بر روی ریه ها، سرخرگ ها و قلب افزایش می یابد.
هنگامیکه ما به ارتفاعات بالا صعود میکنیم، بدن ما در ابتدا پاسخ های فیزیولوژیک ناکافی و نامناسب ظاهر میکند. افزایش تنفس و افزایش ضربان قلب در حدود ۲ برابر حد معمول میشود این حتی زمانی که در حال استراحت هستیم هم دیده میشود.
در این حال فشار خون و ضربان (نبض) شخص بسرعت بالا می‌رود تا خون بیشتری را بتواند به سراسر بدن پمپاژ کندتا اکسیژن کافی به سلولها و ارگان‌های بدن برسد.
این تغییرات استرس زا برای کسانیکه که قلب ضعیفی و مشکل قلبی دارند مشکل ساز میشود.
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
ادامه در بخش های بعدی....
💐🌺
خلاصه ای از آنچه در بهار ۲۰۲۲ در هیمالیای نپال گذشت:
#بخش_اول
سال ۲۰۲۲ ، شرایط هوا حتی نسبت به سال ۲۰۱۸ هم در اورست پایدارتر و پنجره هوایی بهتری حاکم بود.
درنتیجه ۶۵۰ نفر از سوی نپال(جبهه جنوبی) کردند اورست را صعود کردند و ۵۰ نفر هم از جبهه شمالی( تبت) اورست را صعود کردند.
بر خلاف فصل های گذشته، بهار امسال ۲۰۲۲، کوهنوردان با تجربه بیشتری در کوهستان در تلاش بودند درنتیجه تعداد مرگ و میر و عملیات نجات کمتری مشاهده شد، با وجود این اخبار خوش، همچنان چند مورد از شرایط هوایی دشوار، و چند عملیات نجات و با تاسف مرگ کوهنوردان هم دیده شد.
در فصل بهار ۲۰۲۲، همچنان ترند افزایش همراهان و حامیان کوهنوردان دیده شد. و در نتیجه تعداد شرپاهای حامی نسبت به کوهنوردان در کل از شروع کوهنوردی در اورست از دهه ۱۹۲۰ افزایش چشمگیری را نشان میدهد.
در بهار امسال نسبت کوهنورد به شرپا ( یا کوهنورد به راهنما) در صعود به قله اورست رقم بالای 1:1.7 بود(این به معنای اینست که هر کوهنورد دو حامی و شرپا برای صعود به قله اورست داشت!)
از سوی دیگر اگرچه کمی مشکل است که از نظر کمیت ارزیابی دقیقی در شش قله ای که بیشترین صعود انجام گرفت ارائه داد،
اماشروع استفاده از اکسیژن کمکی از ارتفاعات پایین تر نسبت به آنچه تا بحال در تاریخ کوهنوردی نشان داده شده است، تعداد بیشتری را شامل میشود و این به سیاست اکسپدیشن تجاری کوهنوردی باز میگردد که کوهنوردان کمتری دچار بیماری ارتفاع شوند و سریعتر قله را صعود کنند.
.
در ارزیابی ابتدایی برای اورست که ۶۴۰ صعود صورت گرفت، ۲۴۰ کوهنورد توسط ۳۹۹ شرپا برای از سوی نپال در صعود به قله حمایت شدند.
با احتساب تعداد ۵۰ صعود از سوی تبت، ۶۹۰ صعود به قله اورست صورت گرفت که تقریبا هم تراز با ۲۰۱۶/۲۰۱۷ است.
تلاش موفق برای صعود به قله اورست در حدود ۷۴ درصد با ۲۴۰ کوهنورد از ۳۲۵ اجازه صعود به اورست بود.
چین برای سومین سال متوالی تبت را برای صعود کوهنوردان خارجی به اورست بعلت کرونا بسته نگاه داشت، مانند قبل آنها فقط به کوهنوردان چینی اجازه صعود به اورست را دادند که شامل یک تیم تجاری کوهنوردی و یک تیم تحقیقاتی بود.
چه کسانی صعود کردند؟
نپال ۸۹۶ اجازه صعود برای کوهنوردان خارجی از ۷۴ کشور صادر کردند که که این اجازه صعودها درآمدی در حدود۴ میلیون دلار برای دولت نپال دربر داشت.
با نگاهی به اجازه صعودها در ۲۰۲۲ برای قله اورست، همانطور که انتظار می‌رفت تعداد کمتری اجازه صعود- ۳۲۵، نسبت به سال ۲۰۲۱ با ۴۰۸ اجازه صعود صادر شد.
قله لوتسه ۱۳۵ اجازه صعود برای کوهنوردان صادر شد، که بسیاری از این افراد"،دابل هدر" بودند و پس از صعود به قله اورست از گردنه جنوبی(ارتفاع ۸۰۰۰ متر) قله لوتسه را هم صعود کردند.
۴۴ تیم در اورست فعالیت داشتند که ۳۰ تیم تعداد اعضای بالایی داشتند اما عجیب اینکه تیم هایی هم بودند که یک کوهنورد بعنوان عضو داشتند!
ایالات متحده با ۶۵ کوهنورد بیشترین اعضاء را برای تلاش صعود به اورست داشت و بریتانیا با ۳۴ کوهنورد، هند با ۲۶ کوهنود، نپال(بدون احتساب شرپا) ۲۱ کوهنورد، کانادا ۱۷ کوهنورد، روسیه ۱۱ کوهنورد در ردیف های بعدی بودند.
( کشور ما ایران با حضور کوهنوردان پرتوان آقایان: عزیز عبدی، سامان طهمورثی و بانوان توانمند کوهنورد: افسانه حسامی فر، الهام رمضانی و سارا صفری" کوهنورد ایرانی ساکن آمریکا که سون سامیتز 7-Summits را کامل کرد" با پنج کوهنورد در صعود موفقیت آمیز به بام جهان"اورست" امسال افتخار آفریدند.
در عین حال کوهنورد حرفه ای کشورمان آقای "رضا شهلایی" قله ماکالو را صعود کرد و آقای "سیاوش شهباز زاده" هم موفق شد قله لوتسه را صعود کند)
حدود ۳۹ کشور هم با ۱ یا ۲ کوهنورد در تلاش صعود به قله اورست حضور داشتند.
یکی از دلایل کاهش کوهنوردان برای صعود امسال به اورست محدودیت هایی بود که چین قائل شده بود و از سویی نبود حامیان مالی برای کوهنوردان جوان هندی هم دخیل بود. این کشورها تعداد کوهنوردان زیادی را در سالهای مختلف برای صعود به قله اورست داشتند اما قضیه برای امسال- ۲۰۲۲ متفاوت بود.
در مجموع ۶ مرگ در کوههای متفاوت در هیمالیای نپال را فصل بهار ۲۰۲۲شاهد بودیم که ۳ مرگ در اورست و یک مرگ در لوتسه ، دائولاگیری و کانچن جونگا:
۱۲ مه-اورست ؛ اکسپدیشن پایونیر ادونچر:
دیپاک ماهات در کمپ ۲ دچار بیماری ارتفاع شدید شد و در بیمارستانی در کاتماندو درگذشت.
۹ مه؛ رخ جنوبی لوتسه- اکسپدیشن سون سامیتز ترکز: خودام بیر تامانگ عضو تیم "هونگ سونگ تائگ" بعلت سقوط بهمن جان باخت.
۸ مه- اورست؛ سون سامیتز کلاب
پاول کوستریکین بعد از ابتلا به بیماری ارتفاع درکمپ دوم اورست جان باخت.
۶ مه- کانچن جونگا؛ پایونیر ادونچر
نارایان لییر کوهنورد ۵۱ ساله هندی از خستگی شدید جان باخت.
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
ادامه دارد....
خلاصه ای از آنچه در بهار ۲۰۲۲ در هیمالیای نپال گذشت:
#بخش_اول
سال ۲۰۲۲ ، شرایط هوا حتی نسبت به سال ۲۰۱۸ هم در اورست پایدارتر و پنجره هوایی بهتری حاکم بود.
درنتیجه ۶۵۰ نفر از سوی نپال(جبهه جنوبی) کردند اورست را صعود کردند و ۵۰ نفر هم از جبهه شمالی( تبت) اورست را صعود کردند.
بر خلاف فصل های گذشته، بهار امسال ۲۰۲۲، کوهنوردان با تجربه بیشتری در کوهستان در تلاش بودند درنتیجه تعداد مرگ و میر و عملیات نجات کمتری مشاهده شد، با وجود این اخبار خوش، همچنان چند مورد از شرایط هوایی دشوار، و چند عملیات نجات و با تاسف مرگ کوهنوردان هم دیده شد.
در فصل بهار ۲۰۲۲، همچنان ترند افزایش همراهان و حامیان کوهنوردان دیده شد. و در نتیجه تعداد شرپاهای حامی نسبت به کوهنوردان در کل از شروع کوهنوردی در اورست از دهه ۱۹۲۰ افزایش چشمگیری را نشان میدهد.
در بهار امسال نسبت کوهنورد به شرپا ( یا کوهنورد به راهنما) در صعود به قله اورست رقم بالای 1:1.7 بود(این به معنای اینست که هر کوهنورد دو حامی و شرپا برای صعود به قله اورست داشت!)
از سوی دیگر اگرچه کمی مشکل است که از نظر کمیت ارزیابی دقیقی در شش قله ای که بیشترین صعود انجام گرفت ارائه داد،
اماشروع استفاده از اکسیژن کمکی از ارتفاعات پایین تر نسبت به آنچه تا بحال در تاریخ کوهنوردی نشان داده شده است، تعداد بیشتری را شامل میشود و این به سیاست اکسپدیشن تجاری کوهنوردی باز میگردد که کوهنوردان کمتری دچار بیماری ارتفاع شوند و سریعتر قله را صعود کنند.
.
در ارزیابی ابتدایی برای اورست که ۶۴۰ صعود صورت گرفت، ۲۴۰ کوهنورد توسط ۳۹۹ شرپا برای از سوی نپال در صعود به قله حمایت شدند.
با احتساب تعداد ۵۰ صعود از سوی تبت، ۶۹۰ صعود به قله اورست صورت گرفت که تقریبا هم تراز با ۲۰۱۶/۲۰۱۷ است.
تلاش موفق برای صعود به قله اورست در حدود ۷۴ درصد با ۲۴۰ کوهنورد از ۳۲۵ اجازه صعود به اورست بود.
چین برای سومین سال متوالی تبت را برای صعود کوهنوردان خارجی به اورست بعلت کرونا بسته نگاه داشت، مانند قبل آنها فقط به کوهنوردان چینی اجازه صعود به اورست را دادند که شامل یک تیم تجاری کوهنوردی و یک تیم تحقیقاتی بود.
چه کسانی صعود کردند؟
نپال ۸۹۶ اجازه صعود برای کوهنوردان خارجی از ۷۴ کشور صادر کردند که که این اجازه صعودها درآمدی در حدود۴ میلیون دلار برای دولت نپال دربر داشت.
با نگاهی به اجازه صعودها در ۲۰۲۲ برای قله اورست، همانطور که انتظار می‌رفت تعداد کمتری اجازه صعود- ۳۲۵، نسبت به سال ۲۰۲۱ با ۴۰۸ اجازه صعود صادر شد.
قله لوتسه ۱۳۵ اجازه صعود برای کوهنوردان صادر شد، که بسیاری از این افراد"،دابل هدر" بودند و پس از صعود به قله اورست از گردنه جنوبی(ارتفاع ۸۰۰۰ متر) قله لوتسه را هم صعود کردند.
۴۴ تیم در اورست فعالیت داشتند که ۳۰ تیم تعداد اعضای بالایی داشتند اما عجیب اینکه تیم هایی هم بودند که یک کوهنورد بعنوان عضو داشتند!
ایالات متحده با ۶۵ کوهنورد بیشترین اعضاء را برای تلاش صعود به اورست داشت و بریتانیا با ۳۴ کوهنورد، هند با ۲۶ کوهنود، نپال(بدون احتساب شرپا) ۲۱ کوهنورد، کانادا ۱۷ کوهنورد، روسیه ۱۱ کوهنورد در ردیف های بعدی بودند.
( کشور ما ایران با حضور کوهنوردان پرتوان آقایان: عزیز عبدی، سامان طهمورثی و بانوان توانمند کوهنورد: افسانه حسامی فر، الهام رمضانی و سارا صفری" کوهنورد ایرانی ساکن آمریکا که سون سامیتز 7-Summits را کامل کرد" با پنج کوهنورد در صعود موفقیت آمیز به بام جهان"اورست" امسال افتخار آفریدند.
در عین حال کوهنورد حرفه ای کشورمان آقای "رضا شهلایی" قله ماکالو را صعود کرد و آقای "سیاوش شهباز زاده" هم موفق شد قله لوتسه را صعود کند)
حدود ۳۹ کشور هم با ۱ یا ۲ کوهنورد در تلاش صعود به قله اورست حضور داشتند.
یکی از دلایل کاهش کوهنوردان برای صعود امسال به اورست محدودیت هایی بود که چین قائل شده بود و از سویی نبود حامیان مالی برای کوهنوردان جوان هندی هم دخیل بود. این کشورها تعداد کوهنوردان زیادی را در سالهای مختلف برای صعود به قله اورست داشتند اما قضیه برای امسال- ۲۰۲۲ متفاوت بود.
در مجموع ۶ مرگ در کوههای متفاوت در هیمالیای نپال را فصل بهار ۲۰۲۲شاهد بودیم که ۳ مرگ در اورست و یک مرگ در لوتسه ، دائولاگیری و کانچن جونگا:
۱۲ مه-اورست ؛ اکسپدیشن پایونیر ادونچر:
دیپاک ماهات در کمپ ۲ دچار بیماری ارتفاع شدید شد و در بیمارستانی در کاتماندو درگذشت.
۹ مه؛ رخ جنوبی لوتسه- اکسپدیشن سون سامیتز ترکز: خودام بیر تامانگ عضو تیم "هونگ سونگ تائگ" بعلت سقوط بهمن جان باخت.
۸ مه- اورست؛ سون سامیتز کلاب
پاول کوستریکین بعد از ابتلا به بیماری ارتفاع درکمپ دوم اورست جان باخت.
۶ مه- کانچن جونگا؛ پایونیر ادونچر
نارایان لییر کوهنورد ۵۱ ساله هندی از خستگی شدید جان باخت.
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
👉 @espilat
ادامه دارد....
💐🌺
اخبار هیمالیا در فصل صعود بهار ۲۰۲۴
اورست:
سونامی صعودها، صف کوهنوردان، رکوردهای جدید و مرگ ۵ کوهنورد در اورست
چند روز مانده به ۲۹ مه سالروز ۷۱ مین سال صعود اورست توسط ادموند هیلاری و تنزینگ نورگای که خاطره ای دور و شکوهمند در تاریخ کوهنوردی جهان است، کوهنوردان همچنان با شور و هیجان برای صعود بلندترین قله جهان از خود اشتیاق به خرج میدهند و سختی مسیر صعود دشوار و طولانی اورست را به جان و دل می‌خرند.
🏔در اولین پنجره هوایی در ۱۱ و ۱۲ مه بعد از فیکس طناب ها تا قله حدود ۱۰۰ کوهنورد از مسیر نرمال نپال به قله اورست صعود کردند.
اما در روزهای بعد بادهای شدید وزیدن گرفتند و حتی گروهی ۵۰ نفره از نزدیکی قله اورست به پایین عقب نشینی کردند و کوهنوردان همچنان در انتظار پنجره هوایی مناسب روزشماری میکردند.
"سونامی کوهنوردان"
پنجره هوایی مابین روزهای دوشنبه و سه شنبه(۲۰ مه و ۲۱ مه) مناسب شد و حدود ۱۶۰ کوهنورد از گردنه جنوبی تلاش نهایی صعود را آغاز کردند این هجوم کوهنوردان را آلن آرنته بلاگر "سونامی کوهنوردان" نامید.
در روزهای بعد کوهنوردان همچنان در حال صعود به قله هستند.
همه چیز مانند هوایی خوب، بادهایی که چندان آزار دهنده نبودند و فیکس طناب تا قله اورست دست بدست هم دادند تا کوهنوردان خود را به قله برسانند
در روز ۲۱ مه ایمجین نپال آژانس مینگما گیالجه شرپا اعلام کرد که تیم او با ۱۴ کوهنورد عمدتا چینی و ۱۸ شرپای راهنما موفق به صعود اورست شده اند.
اکسپدیشن پایونیر ادونچر از صعود ۱۵ کوهنورد بین المللی خبر داد.تعداد شرپاها اعلام نشده است.
اکسپدیشن اتریشی فورتنباخ ادونچررز در دو سوی جبهه شمالی و جبهه جنوبی در فعالیت است. در جبهه جنوبی تعداد صعود کنندگان را اعلام نکرده است. در جبهه شمالی به ۷۷۰۰ متر صعود کرده اند‌و تلاش نهایی صعود به اورست را ۲۸ مه انجام خواهند داد.
اکسپدیشن14 پیک: ۸ کوهنورد و ۸ شرپا( نسبت کوهنورد به شرپا= 1:1)
اکسپدیشن آشین ترکینگ: ۱۱ صعود بدون جزئیات
اکسپدیشن کلایمبینگ د سون سامیتز: ۵ کوهنورد با ۱۴ شرپا( نسبت: 1:2.8)
اکسپدیشن کلایمبالیا: ۱ کوهنورد و ۱ شرپا(1:1)
اکسپدیشن الایت : ۱۰ کوهنورد با ۱۹ شرپا( نسبت 1:1.9)
◀️اکسپدیشن8k: تعداد ۱۷ کوهنورد بهمراه ۲۱ شرپا
ساتوری ادونچررز: ۵ کوهنورد و ۱۱ شرپا
اکسپدیشن های دیگر هم با نسبت های متفاوت کوهنورد/ شرپا تا کنون موفق به صعود اورست شده اند.
هنوز اکسپدیشن دیگر با صعودهای بیشتری در روزهای آینده در حال پیشروی هستند.
اپراتورهای غربی برای ۲۲ مه و ۲۳ مه تلاش نهایی صعود به اورست را برنامه ریزی کرده اند. شامل: مدیسون ماونتینرینگ، اسنت هیمالایا، سامیت کلاب و تیمی دیگر از فورتنب
در این میان تیم های بیشمار کوچک نپالی شامل ۱ کوهنورد و چند شرپا در صدد صعود به اورست هستند.
در شب های آینده کوهستان همچنان مملو از کوهنوردان بسوی قله اورست است.
تا بحال حدود ۳۰۰ نفر اورست را صعود کرده اند.
🏔تفاوت ۲۰۲۳ با ۲۰۲۴ در فصل صعود بهار اینست که امسال صعودهای کوهنوردان محدود به چند روز و فشرده شده است، وضعیت هوادر سال ۲۰۲۳ بمراتب بهتر بود و کمتر کوهنوردان در صف قرار گرفتند، چون در روزهای متفاوت صعود میکردند.
با این وجود ۱۸ کوهنورد پارسال جان خود را از دست دادند که بیشترین رقم در سالهای مختلف در فصل بهار بود.
امسال ثابت گذاری طناب به قله در ۱۱ مه آماده بود و صعودها تا ۱۳ مه ادامه داشت، سپس هوا بمدت ۵ روز خراب بود و با پنجره هوایی مناسب، صعودها ادامه پیدا کرد.
با توجه به اینکه فصل بهار در ۳۱ مه به پایان میرسد بنابراین در چند روز باقیمانده کوهنوردان باید تمامی تلاش خود را در روزهای آینده که بنظر میرسد هوا مناسب باشد، انجام دهند...
رکوردها:
🧗♂داوا فینجوک شرپا یکی از گایدهای سون سامیتز ترکز موفق شد با تلاش حیرت برانگیزش در ۲۰ مه برای سومین بار در این فصل قله اورست را صعود کند او در ۸ روز و ۱۳ ساعت و ۳۵ دقیقه ، سه بارقله اورست را صعود کرد و در روزهای آینده برای چهارمین بار در فصل بهار امسال اورست را صعود خواهد کرد.
🧗♂کامی ریتا شرپا ۵۴ ساله گاید سون سامیتز ترکز در روز چهارشنبه ۲۲ مه برای ۳۰ مین بار بر فراز اورست صعود کرد و رکورد چند روز قبل خود را بار دیگر شکست. او در ۱۲ مه امسال قله اورست را بعنوان راهنما صعود کرده بود.
کامی ریتا شرپا در ۱۹۹۲ برای اولین بار اورست صعود کرد و پس از آن بعنوان گاید، ۴۳ قله بالای ۸۰۰۰ متر را صعود کرده است، دستاوردهای او به اورست ختم نمی شود او قله های دیگر مانند k2، چوآیو، لوتسه و ماناسلو را هم صعود کرده است.
پاسانگ‌داوا شرپا از دهکده سولوخومبو قله اورست را تا پارسال ۲۷ بار صعود کرده است. اما در فصل بهار امسال او استراحت میکند و در اکسپدیشن شرکت ندارد.
✍ گردآوری: محمد اسماعیلی
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
@espilat
#بخش_اول
ادامه در بخش زیر⬇️⬇️⬇️
اخبار هیمالیا در فصل صعود بهار ۲۰۲۴
اورست:
سونامی صعودها، صف کوهنوردان، رکوردهای جدید و مرگ ۵ کوهنورد در اورست
چند روز مانده به ۲۹ مه سالروز ۷۱ مین سال صعود اورست توسط ادموند هیلاری و تنزینگ نورگای که خاطره ای دور و شکوهمند در تاریخ کوهنوردی جهان است، کوهنوردان همچنان با شور و هیجان برای صعود بلندترین قله جهان از خود اشتیاق به خرج میدهند و سختی مسیر صعود دشوار و طولانی اورست را به جان و دل می‌خرند.
🏔در اولین پنجره هوایی در ۱۱ و ۱۲ مه بعد از فیکس طناب ها تا قله حدود ۱۰۰ کوهنورد از مسیر نرمال نپال به قله اورست صعود کردند.
اما در روزهای بعد بادهای شدید وزیدن گرفتند و حتی گروهی ۵۰ نفره از نزدیکی قله اورست به پایین عقب نشینی کردند و کوهنوردان همچنان در انتظار پنجره هوایی مناسب روزشماری میکردند.
"سونامی کوهنوردان"
پنجره هوایی مابین روزهای دوشنبه و سه شنبه(۲۰ مه و ۲۱ مه) مناسب شد و حدود ۱۶۰ کوهنورد از گردنه جنوبی تلاش نهایی صعود را آغاز کردند این هجوم کوهنوردان را آلن آرنته بلاگر "سونامی کوهنوردان" نامید.
در روزهای بعد کوهنوردان همچنان در حال صعود به قله هستند.
همه چیز مانند هوایی خوب، بادهایی که چندان آزار دهنده نبودند و فیکس طناب تا قله اورست دست بدست هم دادند تا کوهنوردان خود را به قله برسانند
در روز ۲۱ مه ایمجین نپال آژانس مینگما گیالجه شرپا اعلام کرد که تیم او با ۱۴ کوهنورد عمدتا چینی و ۱۸ شرپای راهنما موفق به صعود اورست شده اند.
اکسپدیشن پایونیر ادونچر از صعود ۱۵ کوهنورد بین المللی خبر داد.تعداد شرپاها اعلام نشده است.
اکسپدیشن اتریشی فورتنباخ ادونچررز در دو سوی جبهه شمالی و جبهه جنوبی در فعالیت است. در جبهه جنوبی تعداد صعود کنندگان را اعلام نکرده است. در جبهه شمالی به ۷۷۰۰ متر صعود کرده اند‌و تلاش نهایی صعود به اورست را ۲۸ مه انجام خواهند داد.
اکسپدیشن14 پیک: ۸ کوهنورد و ۸ شرپا( نسبت کوهنورد به شرپا= 1:1)
اکسپدیشن آشین ترکینگ: ۱۱ صعود بدون جزئیات
اکسپدیشن کلایمبینگ د سون سامیتز: ۵ کوهنورد با ۱۴ شرپا( نسبت: 1:2.8)
اکسپدیشن کلایمبالیا: ۱ کوهنورد و ۱ شرپا(1:1)
اکسپدیشن الایت : ۱۰ کوهنورد با ۱۹ شرپا( نسبت 1:1.9)
◀️اکسپدیشن8k: تعداد ۱۷ کوهنورد بهمراه ۲۱ شرپا
ساتوری ادونچررز: ۵ کوهنورد و ۱۱ شرپا
اکسپدیشن های دیگر هم با نسبت های متفاوت کوهنورد/ شرپا تا کنون موفق به صعود اورست شده اند.
هنوز اکسپدیشن دیگر با صعودهای بیشتری در روزهای آینده در حال پیشروی هستند.
اپراتورهای غربی برای ۲۲ مه و ۲۳ مه تلاش نهایی صعود به اورست را برنامه ریزی کرده اند. شامل: مدیسون ماونتینرینگ، اسنت هیمالایا، سامیت کلاب و تیمی دیگر از فورتنب
در این میان تیم های بیشمار کوچک نپالی شامل ۱ کوهنورد و چند شرپا در صدد صعود به اورست هستند.
در شب های آینده کوهستان همچنان مملو از کوهنوردان بسوی قله اورست است.
تا بحال حدود ۳۰۰ نفر اورست را صعود کرده اند.
🏔تفاوت ۲۰۲۳ با ۲۰۲۴ در فصل صعود بهار اینست که امسال صعودهای کوهنوردان محدود به چند روز و فشرده شده است، وضعیت هوادر سال ۲۰۲۳ بمراتب بهتر بود و کمتر کوهنوردان در صف قرار گرفتند، چون در روزهای متفاوت صعود میکردند.
با این وجود ۱۸ کوهنورد پارسال جان خود را از دست دادند که بیشترین رقم در سالهای مختلف در فصل بهار بود.
امسال ثابت گذاری طناب به قله در ۱۱ مه آماده بود و صعودها تا ۱۳ مه ادامه داشت، سپس هوا بمدت ۵ روز خراب بود و با پنجره هوایی مناسب، صعودها ادامه پیدا کرد.
با توجه به اینکه فصل بهار در ۳۱ مه به پایان میرسد بنابراین در چند روز باقیمانده کوهنوردان باید تمامی تلاش خود را در روزهای آینده که بنظر میرسد هوا مناسب باشد، انجام دهند...
رکوردها:
🧗♂داوا فینجوک شرپا یکی از گایدهای سون سامیتز ترکز موفق شد با تلاش حیرت برانگیزش در ۲۰ مه برای سومین بار در این فصل قله اورست را صعود کند او در ۸ روز و ۱۳ ساعت و ۳۵ دقیقه ، سه بارقله اورست را صعود کرد و در روزهای آینده برای چهارمین بار در فصل بهار امسال اورست را صعود خواهد کرد.
🧗♂کامی ریتا شرپا ۵۴ ساله گاید سون سامیتز ترکز در روز چهارشنبه ۲۲ مه برای ۳۰ مین بار بر فراز اورست صعود کرد و رکورد چند روز قبل خود را بار دیگر شکست. او در ۱۲ مه امسال قله اورست را بعنوان راهنما صعود کرده بود.
کامی ریتا شرپا در ۱۹۹۲ برای اولین بار اورست صعود کرد و پس از آن بعنوان گاید، ۴۳ قله بالای ۸۰۰۰ متر را صعود کرده است، دستاوردهای او به اورست ختم نمی شود او قله های دیگر مانند k2، چوآیو، لوتسه و ماناسلو را هم صعود کرده است.
پاسانگ‌داوا شرپا از دهکده سولوخومبو قله اورست را تا پارسال ۲۷ بار صعود کرده است. اما در فصل بهار امسال او استراحت میکند و در اکسپدیشن شرکت ندارد.
✍ گردآوری: محمد اسماعیلی
🔸باشگاه کوهنوردی اسپیلت🔸
@espilat
#بخش_اول
ادامه در بخش زیر⬇️⬇️⬇️