بر سر سفره #افطار نشسته ای که #مادر با یک پارچ پر از شربت که درون آن بلور های #یخ غوطه ور است وارد میشود.
لیوان ها به سمت مادر هجوم می برند و با احترام لیوان #پدر پر می شود.

با اولین بانگ #اذان به #خیال رفع #تشنگی ، همه آنرا یکباره مینوشی
آخیش....

دقیقه ای نمیگذرد که یکی یکی از کنار سفره اعضای #خانواده ات روی زمین دراز میکشند.

و تو نیز دیگر توان نشستن نداری
#معده ات مانند #سنگ سفت شده است.
عرق از تمام بدنت بیرون میزند.
سرت داغ شده.
نگاهت را به تک تک اعضای خانواده ات می اندازی و پیش خودت میگویی:

مگر نگفتند که #روزه بگیرید تا #سالم بمانید
پس
چرا پدرم در رمضان #کبد_چرب اش خوب نشد؟
چرا مادرم #اضافه_وزن دارد؟
چرا‌ برادرم معده اش بیشتر درد میگیرد؟
چرا خواهرم #ریزش_مو هایش بیشتر شده؟
چرا #سردرد های من بیشتر شده...
بلند میشوی...یک لیوان دیگر شربت بیماری از آن پارچ جهنمی میریزی و میخوری و اعتقاداتت را شخم میزنی که اشکال کار از کجاست؟

آب جوش های افطار برای تبدیل شدن به چای به سماور بازگردانده می شوند که البته روی آن شربت یخ یک چای داغ می چسبد.

چرا خرما را با زولبیا و بامیه آنهم در ماه مبارک رمضان عوض کرده اند
براستی این فرهنگ های غلط از چه زمانی و با چه سیستمی وارد فرهنگ تغذیه اسلامی ایرانی شده....

خب...
وقت شام است و سفره شام بدون پارچ آب یخ معنا ندارد !
و این داستان ادامه دارد...

__________________
عضویت در مجله طب اسلامی :
https://telegram.me/joinchat/BReSSTwJztIOUOdB5lBzyA
سایت:
eslamteb.com