Audio
3-DARS
EskiObod jomʼe masjidi imom xatibi Gʻayratjon domla.
Imom Buxoriy siyratlari
(Manbaa Imom al-Buxoriyning Al-Adab Al-Mufrad (Odoblar Xazinasi)kitobidan)
EskiObod jomʼe masjidi imom xatibi Gʻayratjon domla.
Imom Buxoriy siyratlari
(Manbaa Imom al-Buxoriyning Al-Adab Al-Mufrad (Odoblar Xazinasi)kitobidan)
“... албатта, намоз мўминларга вақти тайин фарз бўлгандир” (Нисо сураси 103-оят)
2022 ЙИЛ 05 ЯНВАР (1443ҳ - 01 Жумадул сони ) ЧОРШАНБА КУНИ УЧУН НАМОЗ ВАҚТЛАРИ ТАҚВИМИ (Наманган вақти билан)
⏰ ТОНГ - 06:16
⏰ ҚУЁШ - 07:39
⏰ ҚИЁМ - 12:18-12-28
⏰ АСР - 15:17
⏰ ШОМ - 17:00
⏰ ХУФТОН - 18:25
#ҚИЁМ
НАМАНГАН ВАҚТИ БИЛАН 12-23 ДА -5 ва +5 қилиб олинган
•••••┄┄┄┄༻❅༺┄┄┄┄•••••
|📚
♻️Яқинларингизга ҳам улашинг!
@eskiobodmasjidi
2022 ЙИЛ 05 ЯНВАР (1443ҳ - 01 Жумадул сони ) ЧОРШАНБА КУНИ УЧУН НАМОЗ ВАҚТЛАРИ ТАҚВИМИ (Наманган вақти билан)
⏰ ТОНГ - 06:16
⏰ ҚУЁШ - 07:39
⏰ ҚИЁМ - 12:18-12-28
⏰ АСР - 15:17
⏰ ШОМ - 17:00
⏰ ХУФТОН - 18:25
#ҚИЁМ
НАМАНГАН ВАҚТИ БИЛАН 12-23 ДА -5 ва +5 қилиб олинган
•••••┄┄┄┄༻❅༺┄┄┄┄•••••
|📚
♻️Яқинларингизга ҳам улашинг!
@eskiobodmasjidi
ИККИ БОҒ ЭГАЛАРИ ҚИССАСИ
Қуръони каримдаги бу қисса дунѐ зийнати билан мағрурланган, Аллоҳнинг неъматларига нонкўрлик қилган кимса ҳаѐтидан мисол қилиб келтирилган. Унда ношукрлик ҳамда камтарликнинг оқибати ҳақида ҳикоя қилинади. Бу албатта, қалб кўзи очиқ инсонлар учун улуғ ибратдир. Икки боғ эгаларининг қиссаси Каҳф сурасида келган. Аллоҳ таоло шундай дейди: “(Эй Муҳаммад алайҳиссалом, кофирларга) икки киши (ҳақидаги) масални келтиринг! Улардан бири учун Биз икки узумзор боғ қилиб, иккисини ҳам хурмолар билан ўраган ва ўрталарини экинзор қилган эдик. Ҳар икки боғ ҳосилларини бекаму кўст берар, Биз уларнинг ўртасидан бир анҳор ҳам ўтказган эдик. Яна (ўша кишининг) мол-давлати ҳам бор эди. Бас, у биродарига мақтаниб: “Менинг мол-дунѐим сеникидан кўпроқ ва одамларим кучлироқ, қувватлироқ”, деди. Ва (кофирлик билан) ўзига зулм қилган ҳолда, боғига кирар экан, айтди: “Бу ҳеч қачон йўқ бўлмайди, деб ўйлайман. Ва (ҳеч қачон) қиѐмат қоим бўлмайди, деб ўйлайман. Қасамки, агар Парвардигоримга қайтарилсам ҳам, албатта бундан-да яхшироқ оқибат – бахтни топаман” (Каҳф сураси, 32-36оятлар). Яъни, эй муҳтарам Пайғамбар, Аллоҳга эртаю кеч дуо қиладиган, фақат Унинг розилигини истайдиган мўминларга, дунѐ ҳаѐти билан ғурурга кетган кофирларга, икки киши ҳолатини мисол келтиринг. Аллоҳ таоло ўша икки кишидан бирига, яъни, кофирга иккита узумзор боғни ато этганди. Боғнинг атрофи ҳимоя учун хурмолар билан ўралганди. Боғлар ўртасида экинзор ҳам бор эди. Бу ерда бошқа мевалар, озиқ-овқатлар етиштириларди. “Ҳар икки боғ ҳосилларини бекаму кўст берар, Биз уларнинг ўртасидан бир анҳор ҳам ўтказган эдик”. Ана ўша боғлар – узум, хурмо ва турфа хил меваларни бекаму кўст берарди. Бу баракали боғ ўртасидан бир анҳор ҳам оқиб ўтарди. Аллоҳ таоло мана шу икки боғни жуда гўзал суратда тасвирламоқда. Ундаги меваларнинг турфа хиллиги, йил бўйи ҳосил бериши, боғнинг хурмо билан ўраб қўйилгани ва ўртасидан зилол сувларнинг оқизиб қўйилгани, барчаси унга берилган неъматларнинг улуғлигига далолат қилади.
“Яна (ўша кишининг) мол-давлати ҳам бор эди”. Икки боғ эгасининг бундан бошқа олтин-кумуш, чорвалардан иборат молу давлати, ер-мулки ҳам бор эди. “Бас, у биродарига мақтаниб: “Менинг мол-дунѐим сеникидан кўпроқ ва одамларим кучлироқ, қувватлироқ”, деди. Бу сўзлардан турфа неъматлар билан сийланган кофир кимсанинг ғурури ва нонкўрлиги яққол кўриниб турибди. Яъни, икки боғ эгаси шукрли мўмин кишига: – Бойлигим сеникидан кўпроқ. Бола-чақа, дўсту ѐр ва ѐрдамчилар борасида ҳам сендан устунман, – деб кўкрак керди. Албатта, бундай гап қалб кўзи кўр кимсалардан чиқади. Улар дунѐ зийнатлари билан кўмилганлари сари ўзларини энг зўр ва кучли деб ўйлайдилар. Шундан кейин бундан ҳам ѐмонроқ сўзлари келтирилади: “Ва (кофирлик билан) ўзига зулм қилган ҳолда, боғига кирар экан, айтди: “Бу ҳеч қачон йўқ бўлмайди, деб ўйлайман. Ва (ҳеч қачон) қиѐмат қоим бўлмайди, деб ўйлайман. Қасамки, агар Парвардигоримга қайтарилсам ҳам, албатта бундан-да яхшироқ оқибат – бахтни топаман”. Ўша кофир банда мўмин танишига мақтаниш билан чекланмади, у энди боғлари томон юрди. Боққа келиб: – Менинг бу боғларим сира йўқ бўлмаслигига аниқ ишонаман. Қиѐмат бўлмайди, деб биламан. Аллоҳга қасамки, фараз қилайлик, агар Парвардигоримга қайтсам, ҳозиргидан ҳам яхшироқ оқибатга эришаман, – деб ўзига юқори баҳо берди. Ҳа, у охиратга ишонмасди, у боғи мангу ўзида қолади, ҳеч йўқ бўлмайди, бойликларим абадий, деб ўйларди. Кофирлиги сабабли шундай хаѐллар уни чалғитиб қўйди. Молу давлати билан ғурурга кетган кимсалар ҳақида Қуръони каримда яна шундай дейилган: “(Эй Муҳаммад алайҳиссалом,) Бизнинг оятларимизга кофир бўлган ва: “Қасамки, албатта (охиратда ҳам) менга мол-мулк ва бола-чақа ато этилади”, деган кимсани кўрдингизми?” (Марям сураси, 77-оят). “Яна улар: “Бизларнинг мол-дунѐ ва болаларимиз имон келтирганларникидан кўпроқ, (бинобарин бизлар Аллоҳ наздида улардан обрўлироқмиз ва) бизлар азобланувчи эмасмиз”, дедилар” (Сабаъ сураси, 35-оят). Юқоридаги оятларни тафаккур қилсак, икки боғ эгаси афзаллик мезони бойлик ва бола-чақа деб билгани, у ҳаѐтини ғурур ва манманлик асосига қургани, дунѐ ҳаѐти зи
Қуръони каримдаги бу қисса дунѐ зийнати билан мағрурланган, Аллоҳнинг неъматларига нонкўрлик қилган кимса ҳаѐтидан мисол қилиб келтирилган. Унда ношукрлик ҳамда камтарликнинг оқибати ҳақида ҳикоя қилинади. Бу албатта, қалб кўзи очиқ инсонлар учун улуғ ибратдир. Икки боғ эгаларининг қиссаси Каҳф сурасида келган. Аллоҳ таоло шундай дейди: “(Эй Муҳаммад алайҳиссалом, кофирларга) икки киши (ҳақидаги) масални келтиринг! Улардан бири учун Биз икки узумзор боғ қилиб, иккисини ҳам хурмолар билан ўраган ва ўрталарини экинзор қилган эдик. Ҳар икки боғ ҳосилларини бекаму кўст берар, Биз уларнинг ўртасидан бир анҳор ҳам ўтказган эдик. Яна (ўша кишининг) мол-давлати ҳам бор эди. Бас, у биродарига мақтаниб: “Менинг мол-дунѐим сеникидан кўпроқ ва одамларим кучлироқ, қувватлироқ”, деди. Ва (кофирлик билан) ўзига зулм қилган ҳолда, боғига кирар экан, айтди: “Бу ҳеч қачон йўқ бўлмайди, деб ўйлайман. Ва (ҳеч қачон) қиѐмат қоим бўлмайди, деб ўйлайман. Қасамки, агар Парвардигоримга қайтарилсам ҳам, албатта бундан-да яхшироқ оқибат – бахтни топаман” (Каҳф сураси, 32-36оятлар). Яъни, эй муҳтарам Пайғамбар, Аллоҳга эртаю кеч дуо қиладиган, фақат Унинг розилигини истайдиган мўминларга, дунѐ ҳаѐти билан ғурурга кетган кофирларга, икки киши ҳолатини мисол келтиринг. Аллоҳ таоло ўша икки кишидан бирига, яъни, кофирга иккита узумзор боғни ато этганди. Боғнинг атрофи ҳимоя учун хурмолар билан ўралганди. Боғлар ўртасида экинзор ҳам бор эди. Бу ерда бошқа мевалар, озиқ-овқатлар етиштириларди. “Ҳар икки боғ ҳосилларини бекаму кўст берар, Биз уларнинг ўртасидан бир анҳор ҳам ўтказган эдик”. Ана ўша боғлар – узум, хурмо ва турфа хил меваларни бекаму кўст берарди. Бу баракали боғ ўртасидан бир анҳор ҳам оқиб ўтарди. Аллоҳ таоло мана шу икки боғни жуда гўзал суратда тасвирламоқда. Ундаги меваларнинг турфа хиллиги, йил бўйи ҳосил бериши, боғнинг хурмо билан ўраб қўйилгани ва ўртасидан зилол сувларнинг оқизиб қўйилгани, барчаси унга берилган неъматларнинг улуғлигига далолат қилади.
“Яна (ўша кишининг) мол-давлати ҳам бор эди”. Икки боғ эгасининг бундан бошқа олтин-кумуш, чорвалардан иборат молу давлати, ер-мулки ҳам бор эди. “Бас, у биродарига мақтаниб: “Менинг мол-дунѐим сеникидан кўпроқ ва одамларим кучлироқ, қувватлироқ”, деди. Бу сўзлардан турфа неъматлар билан сийланган кофир кимсанинг ғурури ва нонкўрлиги яққол кўриниб турибди. Яъни, икки боғ эгаси шукрли мўмин кишига: – Бойлигим сеникидан кўпроқ. Бола-чақа, дўсту ѐр ва ѐрдамчилар борасида ҳам сендан устунман, – деб кўкрак керди. Албатта, бундай гап қалб кўзи кўр кимсалардан чиқади. Улар дунѐ зийнатлари билан кўмилганлари сари ўзларини энг зўр ва кучли деб ўйлайдилар. Шундан кейин бундан ҳам ѐмонроқ сўзлари келтирилади: “Ва (кофирлик билан) ўзига зулм қилган ҳолда, боғига кирар экан, айтди: “Бу ҳеч қачон йўқ бўлмайди, деб ўйлайман. Ва (ҳеч қачон) қиѐмат қоим бўлмайди, деб ўйлайман. Қасамки, агар Парвардигоримга қайтарилсам ҳам, албатта бундан-да яхшироқ оқибат – бахтни топаман”. Ўша кофир банда мўмин танишига мақтаниш билан чекланмади, у энди боғлари томон юрди. Боққа келиб: – Менинг бу боғларим сира йўқ бўлмаслигига аниқ ишонаман. Қиѐмат бўлмайди, деб биламан. Аллоҳга қасамки, фараз қилайлик, агар Парвардигоримга қайтсам, ҳозиргидан ҳам яхшироқ оқибатга эришаман, – деб ўзига юқори баҳо берди. Ҳа, у охиратга ишонмасди, у боғи мангу ўзида қолади, ҳеч йўқ бўлмайди, бойликларим абадий, деб ўйларди. Кофирлиги сабабли шундай хаѐллар уни чалғитиб қўйди. Молу давлати билан ғурурга кетган кимсалар ҳақида Қуръони каримда яна шундай дейилган: “(Эй Муҳаммад алайҳиссалом,) Бизнинг оятларимизга кофир бўлган ва: “Қасамки, албатта (охиратда ҳам) менга мол-мулк ва бола-чақа ато этилади”, деган кимсани кўрдингизми?” (Марям сураси, 77-оят). “Яна улар: “Бизларнинг мол-дунѐ ва болаларимиз имон келтирганларникидан кўпроқ, (бинобарин бизлар Аллоҳ наздида улардан обрўлироқмиз ва) бизлар азобланувчи эмасмиз”, дедилар” (Сабаъ сураси, 35-оят). Юқоридаги оятларни тафаккур қилсак, икки боғ эгаси афзаллик мезони бойлик ва бола-чақа деб билгани, у ҳаѐтини ғурур ва манманлик асосига қургани, дунѐ ҳаѐти зи
йнатлари абадий қолади, деб нотўғри ўйлагани, охират кунига ишонмагани, ўша кунда ҳисоб қилиниб, мукофот ѐ жазо берилишини инкор этганини кўрамиз. Шунингдек, ўша кофир кимса охиратда ҳам худди дунѐдагидек улуғ неъматларга эришаман, деб хомхаѐл қилган. У орзуларининг кўплиги, ҳирсининг кучлилиги, ғафлат уйқусида экани, ғурур отига мингани учун ҳам боғим ҳеч қачон йўқ бўлмайди, деб ўйлаганди. Афсуски, мана шу иллат ўзини мусулмон санайдиган кишиларда ҳам бор. Буни тиллари билан очиқ айтмасалар-да, қилаѐтган ишлари шундан гувоҳлик беради. Кейин кофир кимсага жавобан мўмин киши айтган сўзлар келтирилади. Аллоҳ таоло шундай деган:
“Биродари унга хитоб қилиб деди: “Сен ўзингни тупроқдан, сўнг нутфа – бир томчи сувдан яратиб, сўнгра инсон қилиб ростлаган Зот – Аллоҳга кофир бўлдингми?! Мен эса: “У – Аллоҳ Парвардигоримдир”, (дейман) ва Парвардигоримга ҳеч кимни шерик қилмайман. Сен боғингга кирган пайтингда: “Аллоҳ хоҳлаган нарсагина (бўлади). Бор куч-қувват Ёлғиз Аллоҳ биландир”, десанг эди! Агар сен мени мол-давлат ва бола-чақа жиҳатидан ўзингдан камроқ деб билсанг, шоядки, Парвардигорим менга сенинг боғингдан яхшироқ (бир боғ) ато этар, (сенинг боғингга эса) осмондан чақмоқлар юборади, бас, у сип-силлиқ ерга айланиб қолади. Ёки унинг суви (ер остига) сингиб кетиб, сен уни истаб ҳам топа олмай қоласан” (Каҳф сураси, 37-41-оятлар). Камбағал мўмин мағрур ва ношукр кофир кимсага қарата: – Эй сен! Отанг Одам алайҳиссаломни тупроқдан, сени бир томчи сувдан яратиб, комил инсон қилган, кўринишингни чиройли қилган Аллоҳни инкор қиласанми?! – деб хитоб қилди. “Кофир бўлдингми?!” дейиш билан инсонни мукаммал суратда яратган зот – Аллоҳга имон келтириши, ихлос билан ибодат қилиш ва берган неъматларига шукр қилиш лозимлигини таъкидланмоқда. Шундан кейин солиҳ киши ўз ҳолатини дадиллик билан шундай ифодалайди: “Мен эса: “У – Аллоҳ Парвардигоримдир”, (дейман) ва Парвардигоримга ҳеч кимни шерик қилмайман”. Яъни, агар сен Яратувчи Аллоҳни инкор қилсанг, мен ундай қилмайман. Мен мўминман. Аллоҳни Ягона Илоҳ деб эътироф этаман ва Унга ибодат қиламан. Ёлғиз Аллоҳ менинг Парвардигоримдир. Унга ҳеч нарсани шерик қилмайман. Сен боғингга кирган пайтингда: “Аллоҳ хоҳлаган нарсагина (бўлади). Бор куч-қувват Ёлғиз Аллоҳ биландир”, десанг эди! Яъни, агар боғингга кирганингда, у ердаги дарахтлар ва мевалар кўзингни қувнатганида, Аллоҳ берган неъматлар учун, молу давлат ва фарзандлар учун У Зотга ҳамду сано айтсанг, Аллоҳ хоҳлаган нарса бўлади, куч-қувват Аллоҳгагина хосдир, деб айтсанг, мақсадга мувофиқ бўларди! Баъзи салафлар: “Ким ўз моли, фарзандлари ѐки бойлигидан кўзи қувонча, бас, “Маа шаа-аллоҳу лаа қуввата иллаа биллааҳ, деб айтсин”, дейишган. Бу айнан шу оятдан олинган. Бу ҳақида марфу ҳадис ҳам ворид бўлган. Анас ибн Молик розийаллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: “Аллоҳ таоло бандасига неъмат берганида, у: “Маа шаа-аллоҳу лаа қуввата иллаа биллаҳ”, деб айтса, то умрининг охригача Аллоҳ таоло у бандадан ҳар қандай офатни даф қилади. Сўнгра “агар боғингга кирганингда...” оятини тиловат қилдилар” (Байҳақий, Абу Яъло, Ибн Мардавайҳ ривоят қилган). Мўмин банда қаршисидаги нодон кимсани шукр қилишга чақирганидан кейин унинг мағрурлиги ва мақтанчоқлигини инкор қилади: – Агар сен мени мол-давлат ва бола-чақа жиҳатидан ўзингдан камроқ деб билсанг, шоядки, Парвардигорим менга сенинг боғингдан яхшироқ (бир боғ) ато этар, (сенинг боғингга эса) осмондан чақмоқлар юборади, бас, у сип-силлиқ ерга айланиб қолади. Яъни, эй мағрур одам! Агар мени бойлик ва фарзандлар бобида ўзингдан пастда деб билсанг, мен Қодир Аллоҳдан дунѐда ва охиратда сенинг боғингдан кўра яхшироғини ато этишини, осмондан чақмоқ ѐки кучли шамол келиб, боғингни
хонавайрон қилишини, ям-яшил боғу бўстонинг гиѐҳсиз теп-текис ерга айланиб қолишини тилайман! “Ёки унинг суви (ер остига) сингиб кетиб, сен уни истаб ҳам топа олмай қоласан”. Яъни, ѐ бўлмаса, боғингдаги зилол сувлар тупроқ остига сингиб кетишини истайман. Ана ўшанда сен сувни талаб қилишга қодир бўлолмайсан. Чунки сувни чиқариш фақат Аллоҳнинг ишидир. Мўмин киши кофир кимсани мана шу йўл билан куфр
“Биродари унга хитоб қилиб деди: “Сен ўзингни тупроқдан, сўнг нутфа – бир томчи сувдан яратиб, сўнгра инсон қилиб ростлаган Зот – Аллоҳга кофир бўлдингми?! Мен эса: “У – Аллоҳ Парвардигоримдир”, (дейман) ва Парвардигоримга ҳеч кимни шерик қилмайман. Сен боғингга кирган пайтингда: “Аллоҳ хоҳлаган нарсагина (бўлади). Бор куч-қувват Ёлғиз Аллоҳ биландир”, десанг эди! Агар сен мени мол-давлат ва бола-чақа жиҳатидан ўзингдан камроқ деб билсанг, шоядки, Парвардигорим менга сенинг боғингдан яхшироқ (бир боғ) ато этар, (сенинг боғингга эса) осмондан чақмоқлар юборади, бас, у сип-силлиқ ерга айланиб қолади. Ёки унинг суви (ер остига) сингиб кетиб, сен уни истаб ҳам топа олмай қоласан” (Каҳф сураси, 37-41-оятлар). Камбағал мўмин мағрур ва ношукр кофир кимсага қарата: – Эй сен! Отанг Одам алайҳиссаломни тупроқдан, сени бир томчи сувдан яратиб, комил инсон қилган, кўринишингни чиройли қилган Аллоҳни инкор қиласанми?! – деб хитоб қилди. “Кофир бўлдингми?!” дейиш билан инсонни мукаммал суратда яратган зот – Аллоҳга имон келтириши, ихлос билан ибодат қилиш ва берган неъматларига шукр қилиш лозимлигини таъкидланмоқда. Шундан кейин солиҳ киши ўз ҳолатини дадиллик билан шундай ифодалайди: “Мен эса: “У – Аллоҳ Парвардигоримдир”, (дейман) ва Парвардигоримга ҳеч кимни шерик қилмайман”. Яъни, агар сен Яратувчи Аллоҳни инкор қилсанг, мен ундай қилмайман. Мен мўминман. Аллоҳни Ягона Илоҳ деб эътироф этаман ва Унга ибодат қиламан. Ёлғиз Аллоҳ менинг Парвардигоримдир. Унга ҳеч нарсани шерик қилмайман. Сен боғингга кирган пайтингда: “Аллоҳ хоҳлаган нарсагина (бўлади). Бор куч-қувват Ёлғиз Аллоҳ биландир”, десанг эди! Яъни, агар боғингга кирганингда, у ердаги дарахтлар ва мевалар кўзингни қувнатганида, Аллоҳ берган неъматлар учун, молу давлат ва фарзандлар учун У Зотга ҳамду сано айтсанг, Аллоҳ хоҳлаган нарса бўлади, куч-қувват Аллоҳгагина хосдир, деб айтсанг, мақсадга мувофиқ бўларди! Баъзи салафлар: “Ким ўз моли, фарзандлари ѐки бойлигидан кўзи қувонча, бас, “Маа шаа-аллоҳу лаа қуввата иллаа биллааҳ, деб айтсин”, дейишган. Бу айнан шу оятдан олинган. Бу ҳақида марфу ҳадис ҳам ворид бўлган. Анас ибн Молик розийаллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: “Аллоҳ таоло бандасига неъмат берганида, у: “Маа шаа-аллоҳу лаа қуввата иллаа биллаҳ”, деб айтса, то умрининг охригача Аллоҳ таоло у бандадан ҳар қандай офатни даф қилади. Сўнгра “агар боғингга кирганингда...” оятини тиловат қилдилар” (Байҳақий, Абу Яъло, Ибн Мардавайҳ ривоят қилган). Мўмин банда қаршисидаги нодон кимсани шукр қилишга чақирганидан кейин унинг мағрурлиги ва мақтанчоқлигини инкор қилади: – Агар сен мени мол-давлат ва бола-чақа жиҳатидан ўзингдан камроқ деб билсанг, шоядки, Парвардигорим менга сенинг боғингдан яхшироқ (бир боғ) ато этар, (сенинг боғингга эса) осмондан чақмоқлар юборади, бас, у сип-силлиқ ерга айланиб қолади. Яъни, эй мағрур одам! Агар мени бойлик ва фарзандлар бобида ўзингдан пастда деб билсанг, мен Қодир Аллоҳдан дунѐда ва охиратда сенинг боғингдан кўра яхшироғини ато этишини, осмондан чақмоқ ѐки кучли шамол келиб, боғингни
хонавайрон қилишини, ям-яшил боғу бўстонинг гиѐҳсиз теп-текис ерга айланиб қолишини тилайман! “Ёки унинг суви (ер остига) сингиб кетиб, сен уни истаб ҳам топа олмай қоласан”. Яъни, ѐ бўлмаса, боғингдаги зилол сувлар тупроқ остига сингиб кетишини истайман. Ана ўшанда сен сувни талаб қилишга қодир бўлолмайсан. Чунки сувни чиқариш фақат Аллоҳнинг ишидир. Мўмин киши кофир кимсани мана шу йўл билан куфр
дан қайтарди, ношукрлик оқибати ѐмон бўлишини маълум қилди. Қисса сўнггида нонкўр кимсанинг оқибати қандай бўлгани баѐн этилади: “(Ҳақиқатан,) унинг мева-боғи ҳалок қилинди. Ўзи эса ҳувиллаб қолган ишкомларини (кўриб) ва уларга сарфлаган нарсаларни (ўйлаб,) чапак чалганича (афсус-надомат чекканича:) “Қани эди, мен ҳам Парвардигоримга ҳеч кимни шерик қилмаганимда!” деб қолаверди. Шунингдек, унинг учун Аллоҳдан ўзга на бир ѐрдам берадиган жамоат бўлди ва на унинг ўзи (ўзига) ѐрдам бера олувчи бўлди. У жойда салтанат ҳақ Аллоҳникидир. У энг яхши савоб – мукофот ато этувчи ва энг хайрли оқибатни берувчи Зотдир” (Каҳф сураси, 42-44-оятлар). Кофир кимса Аллоҳнинг ҳисобсиз неъматларига ношукр бўлгани сабабли, молу давлати, боғлари ҳалок қилинди. Унинг ҳеч вақоси қолмади. Кечагина яшнаб турган боғу бўстон бугун шамоллар учириб кетадиган хас-ҳашакка айланиб қолди. Нонкўр кимса икки қўлини бир-бирига уриб чапак чалганича бу боғни обод қилиш, уни зийнатлаш учун сарфлаган пулларига қаттиқ надомат чекиб қолаверди. У мана шу боғни кўз қувнатувчи қилиш учун озмунча сарф-харажат қилганмиди? Ҳазилакам уринганмиди унинг ободлиги йўлида? Неъматлар қадрини билмаслик оқибатида ҳаммаси бекор бўлди. “Қани эди, мен ҳам Парвардигоримга ҳеч кимни шерик қилмаганимда!” деб қолаверди. Ўша кимса боғидан айрилгани, бор будидан маҳрум бўлгани учун афсуснадоматга қолди. – Эҳ, дўстимнинг гапига кирсам бўларкан! Аллоҳга ҳеч нарсани шерик қилмасам бўларкан! – деб армонда қолди. Кўп одамларнинг ҳолати худди шундай: бошларига мусибат тушса, оғир жудоликка мубтало бўлсалар, Аллоҳни эслаб қоладилар. Ваҳоланки, ишлари юришиб, ошиғлари олчи бўлиб турганида Аллоҳга дуо қилиш хаѐлларига ҳам келмайди. Бу қиссадан яна шу нарса маълум бўладики, одам бошига катта бир мусибат кутилмаганда тушса, бирданига гапиролмайди, бирон гап айтишга ожиз қолади. Кейинроқ ўзига келгач, гапиришга чоғланади. Гувоҳи бўлганимиздек, кофир кимса боғидан айрилганида, унинг кули кўкка совурилганини кўрганида, ҳеч нарса демасдан чапак чалганича қолаверди. Кейинроқ ўзига келгач: – Қани эди, мен ҳам Парвардигоримга ҳеч нимани шерик қилмаганимда! – деб оҳу нола чекди. Инсон табиатига хос ўта нозик жиҳатларнинг тасвирланиши Қуръони карим оламлар Парвардигори Аллоҳ таоло томонидан нозил қилинганини исботлайдиган далиллардандир.
Икки боғ эгаси қиссаси Аллоҳнинг қудрати улуғлиги, амри сўзсиз бажо этилишининг баѐни билан ниҳояланади: “Шунингдек, унинг учун Аллоҳдан ўзга на бир ѐрдам берадиган жамоат бўлди ва на унинг ўзи (ўзига) ѐрдам бера олувчи бўлди. У жойда салтанат ҳақ Аллоҳникидир. У энг яхши савоб – мукофот ато этувчи ва энг хайрли оқибатни берувчи Зотдир”. Бойлигига ишониб ўзига бино қўйган кимса бор-будидан айрилганида унга кўмак берадиган бирон киши – на оила аъзолари, на дўсту биродарлари топилди. Унинг бошидан балони тўсиб қолувчи бирон зот йўқ эди. Бу ишга фақат Аллоҳ қодирдир. Неъматлар қадрига етмаган у кимсага мадад берилмади. Чунки у имондан куфрни, шукрдан нонкўрликни афзал билиб, яхшилик йўлларини беркитиб қўйганди. “У жойда салтанат ҳақ Аллоҳникидир” жумласи уч хил тушунтирилган: 1. Ана шу ҳолатда боғланиш ва ришта Ёлғиз Аллоҳга хосдир. Кофир азобни кўрганида, Аллоҳнинг ваҳдониятини эътироф этган. Бу ҳақида бошқа оятда шундай дейилган: “Энди қачонки улар Бизнинг азобимизни кўришгач, “Якка-ю Ягона Аллоҳга имон келтирдик ва (илгари Аллоҳга) шерик қилиб олганимиз бутларга кофир бўлдик”, дедилар. (Лекин) Бизнинг азобимизни кўрган вақтдаги имонлари уларга фойда берувчи бўлмади” (Ғофир сураси, 84-85-оятлар). 2. Ана ўшанда ҳақиқий салтанат оламлар Парвардигори Аллоҳ таолога хосдир. Бу ҳақида шундай дейилган: “Ўша кунда ҳақ – собит подшоҳлик (Ёлғиз) Раҳмон учун бўлади. У кун кофирларга анча қийин бўлади” (Фурқон сураси, 26-оят). “У энг яхши савоб – мукофот ато этувчи ва энг хайрли оқибатни берувчи Зотдир”. Яъни, Аллоҳ таоло Ўзининг валий бандаларига жуда кўп яхшиликлар ва мукофотлар беради, имон келтирган ва солиҳ амаллар қилган зотларнинг оқибатини чиройли қилади. Биз бу қиссада мағрур ва ношукр кимсаларнинг оқибати нима билан тугашини, камтар, мўмин инсонлар қандай мақомларга эришишин
Икки боғ эгаси қиссаси Аллоҳнинг қудрати улуғлиги, амри сўзсиз бажо этилишининг баѐни билан ниҳояланади: “Шунингдек, унинг учун Аллоҳдан ўзга на бир ѐрдам берадиган жамоат бўлди ва на унинг ўзи (ўзига) ѐрдам бера олувчи бўлди. У жойда салтанат ҳақ Аллоҳникидир. У энг яхши савоб – мукофот ато этувчи ва энг хайрли оқибатни берувчи Зотдир”. Бойлигига ишониб ўзига бино қўйган кимса бор-будидан айрилганида унга кўмак берадиган бирон киши – на оила аъзолари, на дўсту биродарлари топилди. Унинг бошидан балони тўсиб қолувчи бирон зот йўқ эди. Бу ишга фақат Аллоҳ қодирдир. Неъматлар қадрига етмаган у кимсага мадад берилмади. Чунки у имондан куфрни, шукрдан нонкўрликни афзал билиб, яхшилик йўлларини беркитиб қўйганди. “У жойда салтанат ҳақ Аллоҳникидир” жумласи уч хил тушунтирилган: 1. Ана шу ҳолатда боғланиш ва ришта Ёлғиз Аллоҳга хосдир. Кофир азобни кўрганида, Аллоҳнинг ваҳдониятини эътироф этган. Бу ҳақида бошқа оятда шундай дейилган: “Энди қачонки улар Бизнинг азобимизни кўришгач, “Якка-ю Ягона Аллоҳга имон келтирдик ва (илгари Аллоҳга) шерик қилиб олганимиз бутларга кофир бўлдик”, дедилар. (Лекин) Бизнинг азобимизни кўрган вақтдаги имонлари уларга фойда берувчи бўлмади” (Ғофир сураси, 84-85-оятлар). 2. Ана ўшанда ҳақиқий салтанат оламлар Парвардигори Аллоҳ таолога хосдир. Бу ҳақида шундай дейилган: “Ўша кунда ҳақ – собит подшоҳлик (Ёлғиз) Раҳмон учун бўлади. У кун кофирларга анча қийин бўлади” (Фурқон сураси, 26-оят). “У энг яхши савоб – мукофот ато этувчи ва энг хайрли оқибатни берувчи Зотдир”. Яъни, Аллоҳ таоло Ўзининг валий бандаларига жуда кўп яхшиликлар ва мукофотлар беради, имон келтирган ва солиҳ амаллар қилган зотларнинг оқибатини чиройли қилади. Биз бу қиссада мағрур ва ношукр кимсаларнинг оқибати нима билан тугашини, камтар, мўмин инсонлар қандай мақомларга эришишин
и, имон ва солиҳ амал банданинг нажот топиши учун васила бўлишини англадик. Шунингдек, Аллоҳдан ўзга ҳукм қилувчи йўқ эканини, У Зот мутлоқ Қодирлигини, хоҳлаган ишини қилишини билиб, ундан етарлича ибрат олдик.
@eskiobodmasjidi
@eskiobodmasjidi
Уч хил кўз ёшидан эҳтиёт бўл!
1. Онангни кўз ёши.
2. Етимнинг кўз ёши.
3. Мазлумнинг кўз ёши.
Уч нарса қайтиб келмайди.
1.Сўз, оғиздан чиққанида.
2.Камон ўқи отилганида.
3.Вақт, ўтиб кетганида.
Дунё уч кундир.
1. Кеча, биз уни яшаб бўлдик, қайтиб келмайди.
2. Бугун, яшаяпмиз, бардавом бўлмайди.
3. Эртага, билмаймиз, қаерда бўлишимизни.
Сендан мўминнинг уч насибаси бўлсин!
1. Манфаат бермадингми ? Зарар ҳам берма!
2. Хурсанд қилмадингми ? Ғамга ҳам ботирма!
3. Мақтамадингми? Ёмонламагин ҳам
•••••┄┄┄┄༻❅༺┄┄┄┄•••••
♻️Яқинларингизга ҳам улашинг!
https://t.me/eskiobodmasjidi
1. Онангни кўз ёши.
2. Етимнинг кўз ёши.
3. Мазлумнинг кўз ёши.
Уч нарса қайтиб келмайди.
1.Сўз, оғиздан чиққанида.
2.Камон ўқи отилганида.
3.Вақт, ўтиб кетганида.
Дунё уч кундир.
1. Кеча, биз уни яшаб бўлдик, қайтиб келмайди.
2. Бугун, яшаяпмиз, бардавом бўлмайди.
3. Эртага, билмаймиз, қаерда бўлишимизни.
Сендан мўминнинг уч насибаси бўлсин!
1. Манфаат бермадингми ? Зарар ҳам берма!
2. Хурсанд қилмадингми ? Ғамга ҳам ботирма!
3. Мақтамадингми? Ёмонламагин ҳам
•••••┄┄┄┄༻❅༺┄┄┄┄•••••
♻️Яқинларингизга ҳам улашинг!
https://t.me/eskiobodmasjidi
Telegram
EskiObod_Uz
🕋 🕌Ў.М.И Наманган вилояти Вакиллиги Янгиқўрғон Тумани "Эскиобод" жомеъ масжиди.
🕋Таклиф ва саволлар учун:
@EskiObod_masjidi га мурожат килинг.
🕋Эскиобод масжиди расмий группаси:
https://t.me/Ilmiy_Suhbat_
Матбуот хизмати ходими
Абдусалом Йу́лдошев
🕋Таклиф ва саволлар учун:
@EskiObod_masjidi га мурожат килинг.
🕋Эскиобод масжиди расмий группаси:
https://t.me/Ilmiy_Suhbat_
Матбуот хизмати ходими
Абдусалом Йу́лдошев
Намозхон сажда қилган пайтида уни ўраб турган раҳматнинг қай даражада эканини билса эди, бошини асло кўтармас эди!
Аллоҳим, ҳузурингда сажда қилган ҳолимда жонимни ол!🤲🏼
Аллоҳим, мендан батамом рози ҳолингда жонимни ол!🤲🏼
@eskiobodmasjidi
Аллоҳим, ҳузурингда сажда қилган ҳолимда жонимни ол!🤲🏼
Аллоҳим, мендан батамом рози ҳолингда жонимни ол!🤲🏼
@eskiobodmasjidi
«ГУЗАЛ ДУО»
Аллоҳим!
Ёстиғим жойнамоз, уйқум намоз, ҳар нафасим зикр бўлсин!
Аллоҳим!
Бошимдан оёғимга қадар, ёшлигимдан бугунимга қадар, ҳаётимдан мамотимга қадар барча гуноҳларим учун тавба қилдим!
Аллоҳим!
Ўлим ҳақдир ўлим фариштасини менга табассум ила юзлантир!
Кўзим нурини, ақлим шуъурини, қўл ва оёғим кучини, бутун вужудим қувватини олиб қўйма,
Аллоҳим!
Назарим ибодат, сукутим тафаккур, сўзларим зикр бўлсин!
Кўз очиб юмгунга қадар бизни ўз нафсимизга ташлаб қўйма.
Аллоҳим!
Ҳар нафасда тилимни зикрдан, қалбимни шукрдан ва ақлимни фикрдан айирма.
Аллоҳим!
Оиламга ёмонлик истаганларга Ўзинг кифоя қил!
Пасткаш номардлардан бизларни йироқ қил!
Гуноҳлари авф этилган сиддиқлардан бўлишимизни насиб эт!
Бизни уларнинг суҳбатига, зикр халқаларига восил айла!
Аллоҳим!
Онадан туғилгандек пок ҳолда Сенга юзланишимиз учун Ўзингга илтижо қиламиз.
Аллоҳим!
Бизларни солиҳ қулларингдан айла!
Амал дафтаримизда савоби тўхтамайдиган амаллардан ёзилишини насиб эт!
Наъим жаннатинг ворисларидан бўлишимизга Ўзинг кўмак бер!
Ота-онамни Ўзинг авф эт!
Устозларимни раҳматингга ноил айла!
Қабрда юзимни қаро қилиб қўйма.
Аллоҳим!
Бу дунёда ичганимиз зам-зам, у дунёда эса кавсар бўлсин!
Бу дунёда юрган йўлимиз ҳидоят, у дунёда эса сирот бўлсин!
Бу дунёдан олганимиз гўзал ахлоқ, у дунёда эса бароат бўлсин!
Бу дунёда кирган еримиз Маккаю Мадина, у дунёда эса жаннату Аъло бўлсин!
Бу дунёда зиёратларимиз Байтуллоҳ, равзаи мутоҳҳара, Қуддусу Шариф, Арофат, Мино ва Муздалифа, у дунёда эса Пайғамбарлар мажлиси бўлсин!
Бу дунёда назаримиз Каломинг, у дунёда эса Жамолинг бўлсин!
Икки дунёда тақво, солиҳ амал ва гўзал ахлоқ ҳамроҳимиз бўлсин!
Зурриёдларимиздан дунёда кўз-қувонч, охиратда эса иззат тожи олайлик.
Аллоҳим!
Дастурхонимиз илм, суҳбатдошимиз олимлар бўлсин!
Бу дунёда дўстларимиз ҳақ аҳли ва ғариб-мискинлар, у дунёда эса Пайғамбарлар жамоаси бўлсин!
Дунёда иззат билан яшашни, вафотда шаҳодат билан кетишни, қайта тирилишда ҳисобсиз жаннатга киришимизни насиб айла.
Ўзинг Қодиру мутлоқсан, Аллоҳим!
Амийн 🤲
Sizlar uchun maxsus
@eskiobodmasjidi
Аллоҳим!
Ёстиғим жойнамоз, уйқум намоз, ҳар нафасим зикр бўлсин!
Аллоҳим!
Бошимдан оёғимга қадар, ёшлигимдан бугунимга қадар, ҳаётимдан мамотимга қадар барча гуноҳларим учун тавба қилдим!
Аллоҳим!
Ўлим ҳақдир ўлим фариштасини менга табассум ила юзлантир!
Кўзим нурини, ақлим шуъурини, қўл ва оёғим кучини, бутун вужудим қувватини олиб қўйма,
Аллоҳим!
Назарим ибодат, сукутим тафаккур, сўзларим зикр бўлсин!
Кўз очиб юмгунга қадар бизни ўз нафсимизга ташлаб қўйма.
Аллоҳим!
Ҳар нафасда тилимни зикрдан, қалбимни шукрдан ва ақлимни фикрдан айирма.
Аллоҳим!
Оиламга ёмонлик истаганларга Ўзинг кифоя қил!
Пасткаш номардлардан бизларни йироқ қил!
Гуноҳлари авф этилган сиддиқлардан бўлишимизни насиб эт!
Бизни уларнинг суҳбатига, зикр халқаларига восил айла!
Аллоҳим!
Онадан туғилгандек пок ҳолда Сенга юзланишимиз учун Ўзингга илтижо қиламиз.
Аллоҳим!
Бизларни солиҳ қулларингдан айла!
Амал дафтаримизда савоби тўхтамайдиган амаллардан ёзилишини насиб эт!
Наъим жаннатинг ворисларидан бўлишимизга Ўзинг кўмак бер!
Ота-онамни Ўзинг авф эт!
Устозларимни раҳматингга ноил айла!
Қабрда юзимни қаро қилиб қўйма.
Аллоҳим!
Бу дунёда ичганимиз зам-зам, у дунёда эса кавсар бўлсин!
Бу дунёда юрган йўлимиз ҳидоят, у дунёда эса сирот бўлсин!
Бу дунёдан олганимиз гўзал ахлоқ, у дунёда эса бароат бўлсин!
Бу дунёда кирган еримиз Маккаю Мадина, у дунёда эса жаннату Аъло бўлсин!
Бу дунёда зиёратларимиз Байтуллоҳ, равзаи мутоҳҳара, Қуддусу Шариф, Арофат, Мино ва Муздалифа, у дунёда эса Пайғамбарлар мажлиси бўлсин!
Бу дунёда назаримиз Каломинг, у дунёда эса Жамолинг бўлсин!
Икки дунёда тақво, солиҳ амал ва гўзал ахлоқ ҳамроҳимиз бўлсин!
Зурриёдларимиздан дунёда кўз-қувонч, охиратда эса иззат тожи олайлик.
Аллоҳим!
Дастурхонимиз илм, суҳбатдошимиз олимлар бўлсин!
Бу дунёда дўстларимиз ҳақ аҳли ва ғариб-мискинлар, у дунёда эса Пайғамбарлар жамоаси бўлсин!
Дунёда иззат билан яшашни, вафотда шаҳодат билан кетишни, қайта тирилишда ҳисобсиз жаннатга киришимизни насиб айла.
Ўзинг Қодиру мутлоқсан, Аллоҳим!
Амийн 🤲
Sizlar uchun maxsus
@eskiobodmasjidi
Aбу Молик Ҳорис ибн Осим ал-Aшъарий розияллоҳу анҳудан:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар:
➖Таҳорат-покизалик иймоннинг ярмидир. «Aлҳамду лиллаҳ» мезонни тўлдиради. «Субҳаналлоҳ ва ал-ҳамду лиллаҳ» осмонлару ер оралиғини тўлдиришади – ёки тўлдиради.
➖Намоз нурдир.
➖Садақа- закот (иймоннинг саҳиҳлигига) дилил-бурҳондир.
➖Сабр зиёдир! Қуръон сизнинг фойдангизга ёхуд зарарингизга ишлайдиган ҳужжатдир.
🌱Ҳамма тонг саҳардан ҳаракат қилиб ўзини (Aллоҳга ёки шайтонга) сотади. Пировардида нафсини (дунё хорлиги-ю Охират азобидан) халос қилади ёки (гуноҳ-маъсиятларга ботиб,) уни ҳалок этади.
Муслим ривояти.
@eskiobodmasjidi
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар:
➖Таҳорат-покизалик иймоннинг ярмидир. «Aлҳамду лиллаҳ» мезонни тўлдиради. «Субҳаналлоҳ ва ал-ҳамду лиллаҳ» осмонлару ер оралиғини тўлдиришади – ёки тўлдиради.
➖Намоз нурдир.
➖Садақа- закот (иймоннинг саҳиҳлигига) дилил-бурҳондир.
➖Сабр зиёдир! Қуръон сизнинг фойдангизга ёхуд зарарингизга ишлайдиган ҳужжатдир.
🌱Ҳамма тонг саҳардан ҳаракат қилиб ўзини (Aллоҳга ёки шайтонга) сотади. Пировардида нафсини (дунё хорлиги-ю Охират азобидан) халос қилади ёки (гуноҳ-маъсиятларга ботиб,) уни ҳалок этади.
Муслим ривояти.
@eskiobodmasjidi
#Мақола
#Мазҳабсизлик
МАЗҲАБСИЗЛИК - КАТТА ХАТАР
Мазҳабни инкор этувчилар жонланиб қолган бир даврда яшар эканмиз, уларга аҳли илмларимиз муносиб жавоблар ва раддиялар бериб келишяпти.
Бемазҳаблар “Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг даврларида мазҳаблар бўлмаган. Шу боис бирор мазҳабга эргашиш бидъатдир” деб, бугун илмсиз ёшларни ўз домларига тортмоқдалар.
Қуръони карим ва ҳадиси шарифларга тўғридан-тўғри эргашилади деб, мазҳаб имомларини саҳиҳ ҳадисга риоя қилмасдан, ўз ижтиҳодларини ҳадисдан устун қўядилар, дейишмоқда. Аслида, мазкур даъволар жоҳилликдан бошқа нарса эмас. Уларнинг “мазҳаб”, “мужтаҳид”, “муқаллид” сўзларини тушунмасликлари оқибатида жоҳил бўлиб қолганлар. Пайғамбаримиз алайҳиссалом саҳобаи киромларга фиқҳий масалаларни ўзлари таълим берганлар. У зот Муоз ибн Жабал розияллоҳу анҳуни Яманга жўнатаётганларида: “Эй Муоз, агар бирор ҳукм чиқаришингга тўғри келиб қолса, нима қиласан?” дедилар. У:
– Аллоҳнинг Китоби билан ҳукм қиламан, – деди. У зот:
– Агар Аллоҳнинг Китобидан топа олмасанг-чи? – дедилар. Муоз розияллоҳу анҳу:
– Расулининг суннати билан ҳукм қиламан”, – деди. Набий алайҳиссалом:
– Агар Расулининг суннатидан тополмасанг-чи? – дедилар. Муоз:
– Ўз раъйим билан ижтиҳод қиламан, ҳеч бўшашмайман, – деди.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам Муознинг кўксига қоқиб: “Расулуллоҳнинг элчисини Расулуллоҳни рози қиладиган нарсага йўллаб қўйган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин”, дедилар (Имом Термизий ривояти).
Саодат асрида ихтилофлар йўқ эди. Чунки муаммоларни ечувчиси Набий алайҳиссаломнинг ўзлари эдилар. У зотдан сўнг одамлар янги пайдо бўлган масалаларни улуғ саҳобалардан сўрар эдилар.
Саҳобалар, аввало, Қуръони карим оятлари ва ҳадиси шарифлардан ечим қидирар, бордию топа олмасалар, қиёсан ҳукм қилар эдилар.
Мазҳаблар тарихига назар солсак, уларни ўз хоҳиш-истагига биноан тузилмаганини, балки улар ўз замонининг зарурати билан шаклланганини англаб етамиз.
Кўплаб уламолар тўрт мазҳабдан бирига эргашганлар. Мазҳабсизлик мужтаҳид бўлмаган кишиларни довдиратиб қўяди. Шу боис Муҳаммад Саид Рамазон Бутий раҳимаҳуллоҳ: “Мазҳабсизлик энг хатарли бидъатдир”, деган.
Бугунги кунда ўзини ҳанафий мазҳабига нисбат бериб, аммо бошқа мазҳаблардан ўзларига хуш келган томонини олиб кетаётган кишилар ҳам асли бемазҳабдирлар.
Бурни қонаса, таҳорат олиб, эртага “бошқа мазҳабда қон таҳоратни бузмайди” деб, сўнгра икки шубҳа орасида қолиб кетиб, охир-оқибат динсиз ҳолатга тушиб қолиш хатари бор.
Ҳанафий мазҳаби айнан Расулуллоҳ солалллоҳу алайҳи ва салламнинг тутган йўлларига асосланган экан ва бунга машҳур уламолар шубҳа қилмас экан, ихтилофга берилиб, шохдан-шохга сакрашдан нима наф?!
Имом Нафровий раҳимаҳуллоҳ айтади: “Тўрт имомдан бирига эргашмоқ вожиб эканига мусулмонлар иттифоқ қилишган”.
Демак, мужтаҳид бўлмаган киши ўзи Қуръон ва суннатдан далил чиқариб олиш имконига эга эмас экан, тинчгина бирор мазҳабга эргашмоғи яхши ва тўғри йўлдир.
Ватанимиз мусулмонлари неча асрлардан бери ҳанафий мазҳабига биноан ибодатларини бажариб келмоқдалар. Бирор киши илмсиз ҳолда: “Мен ҳанафийдан бошқа мазҳабдаман”, дейиши дуруст эмас. Бу иш унинг ўзига зарар беради. Сабаби, бизда бошқа мазҳаблар бўйича фатволар айтилмайди.
Имом Шофеий раҳматуллоҳи алайҳ, Имом Абу Ҳанифа раҳматуллоҳи алайҳнинг мазҳаблари тарқалган юртларга сафар қилсалар, намозларини ўша юрт мазҳаби бўйича адо қилар эдилар.
Ҳанафий мазҳабининг улуғ фақиҳларидан Муҳаммад Зоҳид Кавсарий: “Бемазҳаблик – динсизлик кўпригидир” деган.
Раббимиз барчамизни тўғри йўлда собит қилиб, турли ихтилофлардан узоқ айласин!
САИД НАСИМХОН ТЎРА ЖОМЕ МАСЖИДИ ИМОМ-ХАТИБИ
НУРУЛЛОҲ МАҲКАМОВ
@eskiobodmasjidi
#Мазҳабсизлик
МАЗҲАБСИЗЛИК - КАТТА ХАТАР
Мазҳабни инкор этувчилар жонланиб қолган бир даврда яшар эканмиз, уларга аҳли илмларимиз муносиб жавоблар ва раддиялар бериб келишяпти.
Бемазҳаблар “Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг даврларида мазҳаблар бўлмаган. Шу боис бирор мазҳабга эргашиш бидъатдир” деб, бугун илмсиз ёшларни ўз домларига тортмоқдалар.
Қуръони карим ва ҳадиси шарифларга тўғридан-тўғри эргашилади деб, мазҳаб имомларини саҳиҳ ҳадисга риоя қилмасдан, ўз ижтиҳодларини ҳадисдан устун қўядилар, дейишмоқда. Аслида, мазкур даъволар жоҳилликдан бошқа нарса эмас. Уларнинг “мазҳаб”, “мужтаҳид”, “муқаллид” сўзларини тушунмасликлари оқибатида жоҳил бўлиб қолганлар. Пайғамбаримиз алайҳиссалом саҳобаи киромларга фиқҳий масалаларни ўзлари таълим берганлар. У зот Муоз ибн Жабал розияллоҳу анҳуни Яманга жўнатаётганларида: “Эй Муоз, агар бирор ҳукм чиқаришингга тўғри келиб қолса, нима қиласан?” дедилар. У:
– Аллоҳнинг Китоби билан ҳукм қиламан, – деди. У зот:
– Агар Аллоҳнинг Китобидан топа олмасанг-чи? – дедилар. Муоз розияллоҳу анҳу:
– Расулининг суннати билан ҳукм қиламан”, – деди. Набий алайҳиссалом:
– Агар Расулининг суннатидан тополмасанг-чи? – дедилар. Муоз:
– Ўз раъйим билан ижтиҳод қиламан, ҳеч бўшашмайман, – деди.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам Муознинг кўксига қоқиб: “Расулуллоҳнинг элчисини Расулуллоҳни рози қиладиган нарсага йўллаб қўйган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин”, дедилар (Имом Термизий ривояти).
Саодат асрида ихтилофлар йўқ эди. Чунки муаммоларни ечувчиси Набий алайҳиссаломнинг ўзлари эдилар. У зотдан сўнг одамлар янги пайдо бўлган масалаларни улуғ саҳобалардан сўрар эдилар.
Саҳобалар, аввало, Қуръони карим оятлари ва ҳадиси шарифлардан ечим қидирар, бордию топа олмасалар, қиёсан ҳукм қилар эдилар.
Мазҳаблар тарихига назар солсак, уларни ўз хоҳиш-истагига биноан тузилмаганини, балки улар ўз замонининг зарурати билан шаклланганини англаб етамиз.
Кўплаб уламолар тўрт мазҳабдан бирига эргашганлар. Мазҳабсизлик мужтаҳид бўлмаган кишиларни довдиратиб қўяди. Шу боис Муҳаммад Саид Рамазон Бутий раҳимаҳуллоҳ: “Мазҳабсизлик энг хатарли бидъатдир”, деган.
Бугунги кунда ўзини ҳанафий мазҳабига нисбат бериб, аммо бошқа мазҳаблардан ўзларига хуш келган томонини олиб кетаётган кишилар ҳам асли бемазҳабдирлар.
Бурни қонаса, таҳорат олиб, эртага “бошқа мазҳабда қон таҳоратни бузмайди” деб, сўнгра икки шубҳа орасида қолиб кетиб, охир-оқибат динсиз ҳолатга тушиб қолиш хатари бор.
Ҳанафий мазҳаби айнан Расулуллоҳ солалллоҳу алайҳи ва салламнинг тутган йўлларига асосланган экан ва бунга машҳур уламолар шубҳа қилмас экан, ихтилофга берилиб, шохдан-шохга сакрашдан нима наф?!
Имом Нафровий раҳимаҳуллоҳ айтади: “Тўрт имомдан бирига эргашмоқ вожиб эканига мусулмонлар иттифоқ қилишган”.
Демак, мужтаҳид бўлмаган киши ўзи Қуръон ва суннатдан далил чиқариб олиш имконига эга эмас экан, тинчгина бирор мазҳабга эргашмоғи яхши ва тўғри йўлдир.
Ватанимиз мусулмонлари неча асрлардан бери ҳанафий мазҳабига биноан ибодатларини бажариб келмоқдалар. Бирор киши илмсиз ҳолда: “Мен ҳанафийдан бошқа мазҳабдаман”, дейиши дуруст эмас. Бу иш унинг ўзига зарар беради. Сабаби, бизда бошқа мазҳаблар бўйича фатволар айтилмайди.
Имом Шофеий раҳматуллоҳи алайҳ, Имом Абу Ҳанифа раҳматуллоҳи алайҳнинг мазҳаблари тарқалган юртларга сафар қилсалар, намозларини ўша юрт мазҳаби бўйича адо қилар эдилар.
Ҳанафий мазҳабининг улуғ фақиҳларидан Муҳаммад Зоҳид Кавсарий: “Бемазҳаблик – динсизлик кўпригидир” деган.
Раббимиз барчамизни тўғри йўлда собит қилиб, турли ихтилофлардан узоқ айласин!
САИД НАСИМХОН ТЎРА ЖОМЕ МАСЖИДИ ИМОМ-ХАТИБИ
НУРУЛЛОҲ МАҲКАМОВ
@eskiobodmasjidi
МУСУЛМОНЛАРНИ МЕНСИМАЙ, МАСХАРА ҚИЛИШНИНГ ҲАРОМЛИГИ ҲАҚИДА
Аллоҳ таоло: "Мўминлардан ихтиёрий эҳсон қилувчиларини ва зўрға топиб-тутувчиларини истеҳзо ила масхаралайдиганларни Аллоҳ "масхара" қилади ва улар учун аламли азоб (бор)дир" (Тавба сураси, 79-оят), деб айтган. Яна: "Эй мўминлар! (Сизлардан) бирор миллат (бошқа) бир миллатни масҳара қилмасин! Эҳтимолки, (масхара қиинган миллат) улардан яхшироқ бўлса. Яна (сизлардан) аёллар ҳам (бошқа) аёлларни (масҳара қилмасин)! Эҳтимолки, (масҳара қилинган аёллар) улардан яхшироқ бўлса. Ўзларингизни (бир-бирларингизни лақаблар билан атамангиз!" (Ҳужурот сураси, 11-оят); "(Кишилар ортидан) ғийбат қилувчи, (олдида) масхара қилувчи ҳар бир кимсанинг ҳолига вой!" (Ҳумаза сураси, 1-оят).
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Бир-бирларингизга ҳасад қилманглар ва савдода сохталик билан келишиб, нархларни оширманглар. Бир-бирларингизга ғазаб қилманглар ҳамда орқа ўгириб, муносабатларни бузманглар. Баъзиларингиз айримларингиз савдоси устига савдо қилмасин. Аллоҳнинг бандалари, биродар бўлинглар. Мусулмон мусулмоннинг биродаридир. Унга зулм ҳам қилмайди, хўрламайди ҳам, паст ҳам санамайди. Тақво бу ерда", деб, уч бора қалбларига ишора қилдилар. "Мусулмон биродарини паст санаган киши ёмон эканига далолат қилади. Ҳар бир мусулмоннинг бошқа мусулмонга қони, моли ва обрўсини (суиистеъмол) қилиши ҳаромдир", дедилар.
Имом Муслим ривояти.
Имом Нававий: "Тадаббур қилган кишига бундан-да фойдаси кўп, манфаати улуғ ва яхшироқ ҳадис бўлмаса керак", дедилар.
Ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
"Қалбида зарра миқдорича кибри бор киши жаннатга кирмайди", дедилар. Шунда бир киши: "Ё Расулуллоҳ, киши чиройли кийим ва чиройли пойабзал кияди (бу ҳам кибр бўладими?)" деганида, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Албатта, Аллоҳ чиройлидир. Чиройлини яхши кўради. Кибр эса ҳақни бузиш ва кишиларга паст назар билан қараш", дедилар.
Имом Муслим ривояти.
"Дуо ва зикрлар" китобидан.
•••••┄┄┄┄༻❅༺┄┄┄┄•••••
♻️Яқинларингизга ҳам улашинг!
@eskiobodmasjidi
Аллоҳ таоло: "Мўминлардан ихтиёрий эҳсон қилувчиларини ва зўрға топиб-тутувчиларини истеҳзо ила масхаралайдиганларни Аллоҳ "масхара" қилади ва улар учун аламли азоб (бор)дир" (Тавба сураси, 79-оят), деб айтган. Яна: "Эй мўминлар! (Сизлардан) бирор миллат (бошқа) бир миллатни масҳара қилмасин! Эҳтимолки, (масхара қиинган миллат) улардан яхшироқ бўлса. Яна (сизлардан) аёллар ҳам (бошқа) аёлларни (масҳара қилмасин)! Эҳтимолки, (масҳара қилинган аёллар) улардан яхшироқ бўлса. Ўзларингизни (бир-бирларингизни лақаблар билан атамангиз!" (Ҳужурот сураси, 11-оят); "(Кишилар ортидан) ғийбат қилувчи, (олдида) масхара қилувчи ҳар бир кимсанинг ҳолига вой!" (Ҳумаза сураси, 1-оят).
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Бир-бирларингизга ҳасад қилманглар ва савдода сохталик билан келишиб, нархларни оширманглар. Бир-бирларингизга ғазаб қилманглар ҳамда орқа ўгириб, муносабатларни бузманглар. Баъзиларингиз айримларингиз савдоси устига савдо қилмасин. Аллоҳнинг бандалари, биродар бўлинглар. Мусулмон мусулмоннинг биродаридир. Унга зулм ҳам қилмайди, хўрламайди ҳам, паст ҳам санамайди. Тақво бу ерда", деб, уч бора қалбларига ишора қилдилар. "Мусулмон биродарини паст санаган киши ёмон эканига далолат қилади. Ҳар бир мусулмоннинг бошқа мусулмонга қони, моли ва обрўсини (суиистеъмол) қилиши ҳаромдир", дедилар.
Имом Муслим ривояти.
Имом Нававий: "Тадаббур қилган кишига бундан-да фойдаси кўп, манфаати улуғ ва яхшироқ ҳадис бўлмаса керак", дедилар.
Ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
"Қалбида зарра миқдорича кибри бор киши жаннатга кирмайди", дедилар. Шунда бир киши: "Ё Расулуллоҳ, киши чиройли кийим ва чиройли пойабзал кияди (бу ҳам кибр бўладими?)" деганида, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Албатта, Аллоҳ чиройлидир. Чиройлини яхши кўради. Кибр эса ҳақни бузиш ва кишиларга паст назар билан қараш", дедилар.
Имом Муслим ривояти.
"Дуо ва зикрлар" китобидан.
•••••┄┄┄┄༻❅༺┄┄┄┄•••••
♻️Яқинларингизга ҳам улашинг!
@eskiobodmasjidi
НАФС БАЛОСИ
Одамнинг энг хавфли душмани нафсидир. Ким нафсига ва шайтоннинг иродасига бўйсуниб, у буюрган ишларга мойил бўлса, боши гуноҳдан чиқмай қолади.
Ёмон нафс кишини тубанликга етаклаб, хору зор қилади. Олийжаноб фазилатлардан узоқлаштиради.
رأيت الخلق يقتدون أهواءهم، ويبادرون إلى مرادات أنفسهم، فتأملت قوله تعالى : { وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى * فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى } [النازعات:40-41] وتيقنت أن القرآن حق صادق، فبادرت إلى خلاف نفسي وتشمرت بمجاهدتها، وما متعتها بهواها، حتى ارتاضت بطاعة الله تعالى وانقادت. [حاتم الأصم]
Ҳотам Асом раҳимаҳуллоҳ айтади: «Ўзларининг ҳавойи нафсларига эргашаётган ва унинг истакларига ошиқаётган халойиқни кўриб, Аллоҳ таолонинг ушбу сўзини тааммул (тафаккур) қилдим: "Аммо ким Парвардигоридан қўрқиб, нафс истакларини енгган бўлса; унга жаннат маскани бўлади" (Назиот сураси 40–41- оятлар). Албатта, Қуръон ҳақ-рост эканлигига ишониб, зудлик билан то нафсим Аллоҳ таолонинг тоатига рози бўлиб, унга бўйсунганига қадар нафсимга қарши иш қилдим, унга қарши курашишга киришдим ва уни ўз истаклари билан роҳатлантирмадим».
Kanalga obuna boʻling 👇👇👇
@eskiobodmasjidi
Одамнинг энг хавфли душмани нафсидир. Ким нафсига ва шайтоннинг иродасига бўйсуниб, у буюрган ишларга мойил бўлса, боши гуноҳдан чиқмай қолади.
Ёмон нафс кишини тубанликга етаклаб, хору зор қилади. Олийжаноб фазилатлардан узоқлаштиради.
رأيت الخلق يقتدون أهواءهم، ويبادرون إلى مرادات أنفسهم، فتأملت قوله تعالى : { وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى * فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى } [النازعات:40-41] وتيقنت أن القرآن حق صادق، فبادرت إلى خلاف نفسي وتشمرت بمجاهدتها، وما متعتها بهواها، حتى ارتاضت بطاعة الله تعالى وانقادت. [حاتم الأصم]
Ҳотам Асом раҳимаҳуллоҳ айтади: «Ўзларининг ҳавойи нафсларига эргашаётган ва унинг истакларига ошиқаётган халойиқни кўриб, Аллоҳ таолонинг ушбу сўзини тааммул (тафаккур) қилдим: "Аммо ким Парвардигоридан қўрқиб, нафс истакларини енгган бўлса; унга жаннат маскани бўлади" (Назиот сураси 40–41- оятлар). Албатта, Қуръон ҳақ-рост эканлигига ишониб, зудлик билан то нафсим Аллоҳ таолонинг тоатига рози бўлиб, унга бўйсунганига қадар нафсимга қарши иш қилдим, унга қарши курашишга киришдим ва уни ўз истаклари билан роҳатлантирмадим».
Kanalga obuna boʻling 👇👇👇
@eskiobodmasjidi
ТУНДА ЭШИКНИ ЁПИБ ҚЎЙИШ
1230. Жобир ибн Абдуллоҳдан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Кечаси сукунат чўмгандан сўнг гаплашиб ўтиришдан ҳазир бўлинг. Чунки қоронғида Аллоҳ махлуқларидан қай бирини тарқатишини ким ҳам биларди. Эшикларни беркитинг, Мешларнинг оғзини боғланг. Идишларнинг устини ёпинг. Чироқларни ўчиринг», дедилар.
Шарҳ: Араб тилида кечаси гаплашиб ўтириш «самр» дейилади. «Ал-адаб ал-муфрад»нинг биз шарҳ қилаётган нусхасида ўша сўз келган. Аммо уламолар: «Ушбу сўз хаттотлар томонидан нотўғри ёзилиб қолган бўлиши керак. Чунки динимиз таълимотларида кечаси гаплашиб ўтириш ҳеч қораланмаган», дейдилар.
Ўша сўз аслида «сайр» бўлса керак, деганлар ҳам бор. Шунда жумланинг маъноси умумий маънога тўғри келади. Қолаверса, бу мавзудаги бошқа ҳадисларда ҳам айнан кечаси сайр қилишдан қайтарилган. Ҳақиқатан ҳам, кечаси сокинлик ҳукм сургандан кейин дайдиб юришнинг фойдаси йўқ. Бундай юришлардан ҳазир бўлиш керак. Акс ҳолда, бирор зарар етиши турган гап.
@eskiobodmasjidi
1230. Жобир ибн Абдуллоҳдан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Кечаси сукунат чўмгандан сўнг гаплашиб ўтиришдан ҳазир бўлинг. Чунки қоронғида Аллоҳ махлуқларидан қай бирини тарқатишини ким ҳам биларди. Эшикларни беркитинг, Мешларнинг оғзини боғланг. Идишларнинг устини ёпинг. Чироқларни ўчиринг», дедилар.
Шарҳ: Араб тилида кечаси гаплашиб ўтириш «самр» дейилади. «Ал-адаб ал-муфрад»нинг биз шарҳ қилаётган нусхасида ўша сўз келган. Аммо уламолар: «Ушбу сўз хаттотлар томонидан нотўғри ёзилиб қолган бўлиши керак. Чунки динимиз таълимотларида кечаси гаплашиб ўтириш ҳеч қораланмаган», дейдилар.
Ўша сўз аслида «сайр» бўлса керак, деганлар ҳам бор. Шунда жумланинг маъноси умумий маънога тўғри келади. Қолаверса, бу мавзудаги бошқа ҳадисларда ҳам айнан кечаси сайр қилишдан қайтарилган. Ҳақиқатан ҳам, кечаси сокинлик ҳукм сургандан кейин дайдиб юришнинг фойдаси йўқ. Бундай юришлардан ҳазир бўлиш керак. Акс ҳолда, бирор зарар етиши турган гап.
@eskiobodmasjidi
ТАВБАНИНГ ҲАҚИҚАТИ
Тавба илм, ҳол ва амалдан иборат бўлиб, бу уч нарса бир-бирига чамбарчас боғлиқдир.
1. Илм гуноҳларнинг зарари жуда ҳам катта эканига ва гуноҳлар банда билан унга маҳбуб бўлган ҳар бир нарса орасидаги тўсиқ эканига маърифат хосил қилишдан иброт.
2. Ҳол мазкур илм туфайли қалбда пайдо бўлган афсус ва надоматдан иборатдир. Зотан, қалб қачон ўзи муҳаббат қўйган нарсадан маҳрум бўлса, алам чекади. Ана шу алам надомат деб аталади.
3. Амал гуноҳнинг зарарини билиб, қалбда ундан алам чекилгандан кейин мазкур аламни йўқотиш учун азми қарор ила гуноҳни тарк этишдир. Бу ўринда гуноҳни тарк қилиш ҳозирги, келаси ва ўтган замонга боғлиқ бўлади.
Ҳозирги замондагиси қилиб турган гуноҳидан дарҳол четланиш ва тавба қилиш ила бўлади.
Келаси замондагиси умриниг охиригача гуноҳ қилмасликка азму қарор қилиш ва гуноҳ шубҳаси бор нарсалардан сақланиш орқали бўлади.
Ўтган замонга боғлиқ бўлиши аввалги гуноҳларга астойдил тавба қилиш ва уларга каффорот бўладиган амалларни бажариш ҳамда қазоларни адо этиш билан бўлади.
Демак, тавбанинг ҳақиқати илм, надомат (ҳол) ва ҳозир, келажак ҳамда ўтган замондаги гуноҳларни тарк қилишдан, яъни амалдан иборатдир.
Гуноҳ маҳбубдан узоқлаштирувчи сабаб эканлигини билмаган одам гуноҳларига тавба қилмайди. Аламга сабаб бўлувчи гуноҳни қилаверади ва оқибатда ҳалок бўлади.
"Руҳий тарбия" китобидан.
•••••┄┄┄┄༻❅༺┄┄┄┄•••••
♻️Яқинларингизга ҳам улашинг!@eskiobodmasjidi
Тавба илм, ҳол ва амалдан иборат бўлиб, бу уч нарса бир-бирига чамбарчас боғлиқдир.
1. Илм гуноҳларнинг зарари жуда ҳам катта эканига ва гуноҳлар банда билан унга маҳбуб бўлган ҳар бир нарса орасидаги тўсиқ эканига маърифат хосил қилишдан иброт.
2. Ҳол мазкур илм туфайли қалбда пайдо бўлган афсус ва надоматдан иборатдир. Зотан, қалб қачон ўзи муҳаббат қўйган нарсадан маҳрум бўлса, алам чекади. Ана шу алам надомат деб аталади.
3. Амал гуноҳнинг зарарини билиб, қалбда ундан алам чекилгандан кейин мазкур аламни йўқотиш учун азми қарор ила гуноҳни тарк этишдир. Бу ўринда гуноҳни тарк қилиш ҳозирги, келаси ва ўтган замонга боғлиқ бўлади.
Ҳозирги замондагиси қилиб турган гуноҳидан дарҳол четланиш ва тавба қилиш ила бўлади.
Келаси замондагиси умриниг охиригача гуноҳ қилмасликка азму қарор қилиш ва гуноҳ шубҳаси бор нарсалардан сақланиш орқали бўлади.
Ўтган замонга боғлиқ бўлиши аввалги гуноҳларга астойдил тавба қилиш ва уларга каффорот бўладиган амалларни бажариш ҳамда қазоларни адо этиш билан бўлади.
Демак, тавбанинг ҳақиқати илм, надомат (ҳол) ва ҳозир, келажак ҳамда ўтган замондаги гуноҳларни тарк қилишдан, яъни амалдан иборатдир.
Гуноҳ маҳбубдан узоқлаштирувчи сабаб эканлигини билмаган одам гуноҳларига тавба қилмайди. Аламга сабаб бўлувчи гуноҳни қилаверади ва оқибатда ҳалок бўлади.
"Руҳий тарбия" китобидан.
•••••┄┄┄┄༻❅༺┄┄┄┄•••••
♻️Яқинларингизга ҳам улашинг!@eskiobodmasjidi
Муҳаммад алайҳиссалом тановул этган таом турлари ва уларнинг таркиби
От гўшти
Саҳиҳ ҳадисда Асмо розияллоҳу анҳо шундай деган: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам даврларида от сўйиб, еганмиз». Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг от гўштини ейишга рухсат беришлари ва эшак гўштини ейишдан қайтаришлари Бухорий ва Муслимнинг ҳадис тўпламларида келтириб ўтилган.
Миқдом ибн Маъдий розияллоҳу анҳунинг Пайғамбаримиз от гўштини қайтарганлари ҳақидаги ривоятлари ишончли ривоят эмас. Бу ҳадисни Абу Довуд ва бошқа муҳаддислар ривоят қилганлар.
Қуръонда отни эшак билан бирга зикр этилиши унинг гўштининг ҳаром бўлишига ҳужжат-далил бўлмайди.
Чунки, уларнинг гўшти ҳақидаги ҳукм отнинг гўштига тааллуқли бўлмайди. Чунки Аллоҳ Қуръони Каримда бир-бирига яқин нарсалар билан ҳам бир-бирига хилоф нарсалар билан ҳам мисол келтириши мумкин. «Наҳл» сураси 8-оятида келган «…минишингиз учун…» ояти унинг гўштини ейишни ман этмайди. Чунки, оятда бошқа миниладиган ҳайвонлар номи келган бўлиб, уларнинг гўштинин ейишдан ҳам қайтаришни ўз ичига олмаган. Шунингдек, минишдан бошқа фойдаланиш мумкин бўлган жиҳатлар зикр этилмаган. Ушбу оятда унинг фойдалари яъни «миниш»даги фойдаси зикр этилган. Икки ҳадисда унинг гўштини ейиш ҳалоллиги айтилган.
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам табобатлари» китобидан.
📌Каналга аъзо бўлинг!
@eskiobodmasjidi
От гўшти
Саҳиҳ ҳадисда Асмо розияллоҳу анҳо шундай деган: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам даврларида от сўйиб, еганмиз». Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг от гўштини ейишга рухсат беришлари ва эшак гўштини ейишдан қайтаришлари Бухорий ва Муслимнинг ҳадис тўпламларида келтириб ўтилган.
Миқдом ибн Маъдий розияллоҳу анҳунинг Пайғамбаримиз от гўштини қайтарганлари ҳақидаги ривоятлари ишончли ривоят эмас. Бу ҳадисни Абу Довуд ва бошқа муҳаддислар ривоят қилганлар.
Қуръонда отни эшак билан бирга зикр этилиши унинг гўштининг ҳаром бўлишига ҳужжат-далил бўлмайди.
Чунки, уларнинг гўшти ҳақидаги ҳукм отнинг гўштига тааллуқли бўлмайди. Чунки Аллоҳ Қуръони Каримда бир-бирига яқин нарсалар билан ҳам бир-бирига хилоф нарсалар билан ҳам мисол келтириши мумкин. «Наҳл» сураси 8-оятида келган «…минишингиз учун…» ояти унинг гўштини ейишни ман этмайди. Чунки, оятда бошқа миниладиган ҳайвонлар номи келган бўлиб, уларнинг гўштинин ейишдан ҳам қайтаришни ўз ичига олмаган. Шунингдек, минишдан бошқа фойдаланиш мумкин бўлган жиҳатлар зикр этилмаган. Ушбу оятда унинг фойдалари яъни «миниш»даги фойдаси зикр этилган. Икки ҳадисда унинг гўштини ейиш ҳалоллиги айтилган.
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам табобатлари» китобидан.
📌Каналга аъзо бўлинг!
@eskiobodmasjidi
Қуръони карим
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар:
- “Қуръонни ўқинглар. Албатта, у қиёмат кунир соҳибига шафоатчи бўлиб келади”.
(Имом Муслим ривояти)
Каналимизга уланинг
@eskiobodmasjidi
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар:
- “Қуръонни ўқинглар. Албатта, у қиёмат кунир соҳибига шафоатчи бўлиб келади”.
(Имом Муслим ривояти)
Каналимизга уланинг
@eskiobodmasjidi
КУЛГИ ҲАҚИДА
Абу Ҳурайрадан ривоят қилинади:
"Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Кулгини камайтир. Зотан, кўп кулги қалбни ўлдиради", дедилар".
Шарҳ: Демак, беҳуда, ноўрин кулавериш инсоннинг қалбини ўлдирар экан, бундан эҳтиёт бўлиш лозим. Бундай ноқулай ҳолатни бошқа халқлар ҳам маданиятсизлик ҳисоблайдилар. Зотан, ҳар бир нарса меъёрида бўлиши лозим.
Ислом меъёридаги кулгини ман қилган эмас. "Мишкотул масобийҳ" номли китобда келтирилган ривоятда Аблуллоҳ ибн Умар розияллоҳу анҳу: "Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг саҳобалари қалбларидаги иймон тоғдан катта бўлса ҳам кулар эдилар", деганлар.
Абу Ҳурайрадан ривоят қилинади:
"Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Кулгини кўпайтирманглар, чунки кўп кулги қалбни ўлдиради", дедилар".
Шарҳ: Бу ҳадис аввалги ҳадиснинг сал бошқачароқ шаклидир.
Абу Ҳурайрадан ривоят қилинади:
"Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бир гуруҳ саҳобаларининг олдига чиқдилар. Улар кулишиб, гаплашиб ўтиришарди. Шунда у зот:
"Жоним қўлида бўлган Зот билан қасамки, агар мен билган нарсани билганингизда, оз кулиб, кўп йиғлар эдингиз", дедилар-да, қайтиб кетдилар. У қавмни йиғлатдилар.
Шунда Аллоҳ азза ва жалла ваҳий юбориб:
"Эй Муҳаммад! Нега бандаларимни ноумид қиласан?" деди.
Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам қайтиб келиб:
"Хушнуд бўлинглар! Тўғри бўлинглар, (ҳеч бўлмаса шунга) яқин бўлинглар" дедилар".
Шарҳ: Ушбу ҳадисдан ўрганишимиз керак бўлган жиҳат шуки, одамларни ноумид қилиш, ҳадеб қўрқитавериш, салга "дўзахга тушасан, фалон бўласан", деявериш тўғри эмас экан.
Балки одамларга хушхабар бериб, енгиллик билан, уларни жаннатга, савобга қизиқтириб тарғиб қилиш керак экан.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам фақат қўрқитишга, ноумид қилишга оид гаплар билан кифояланганлари учун Аллоҳ таоло у зотни қайтиб бориб, саҳобаларга башорат берувчи гапларни ҳам айтишга амр қилди.
"Одоблар хазинаси" китобидан.
•••••┄┄┄┄༻❅༺┄┄┄┄•••••
♻️Яқинларингизга ҳам улашинг!
@eskiobodmasjidi
Абу Ҳурайрадан ривоят қилинади:
"Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Кулгини камайтир. Зотан, кўп кулги қалбни ўлдиради", дедилар".
Шарҳ: Демак, беҳуда, ноўрин кулавериш инсоннинг қалбини ўлдирар экан, бундан эҳтиёт бўлиш лозим. Бундай ноқулай ҳолатни бошқа халқлар ҳам маданиятсизлик ҳисоблайдилар. Зотан, ҳар бир нарса меъёрида бўлиши лозим.
Ислом меъёридаги кулгини ман қилган эмас. "Мишкотул масобийҳ" номли китобда келтирилган ривоятда Аблуллоҳ ибн Умар розияллоҳу анҳу: "Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг саҳобалари қалбларидаги иймон тоғдан катта бўлса ҳам кулар эдилар", деганлар.
Абу Ҳурайрадан ривоят қилинади:
"Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Кулгини кўпайтирманглар, чунки кўп кулги қалбни ўлдиради", дедилар".
Шарҳ: Бу ҳадис аввалги ҳадиснинг сал бошқачароқ шаклидир.
Абу Ҳурайрадан ривоят қилинади:
"Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бир гуруҳ саҳобаларининг олдига чиқдилар. Улар кулишиб, гаплашиб ўтиришарди. Шунда у зот:
"Жоним қўлида бўлган Зот билан қасамки, агар мен билган нарсани билганингизда, оз кулиб, кўп йиғлар эдингиз", дедилар-да, қайтиб кетдилар. У қавмни йиғлатдилар.
Шунда Аллоҳ азза ва жалла ваҳий юбориб:
"Эй Муҳаммад! Нега бандаларимни ноумид қиласан?" деди.
Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам қайтиб келиб:
"Хушнуд бўлинглар! Тўғри бўлинглар, (ҳеч бўлмаса шунга) яқин бўлинглар" дедилар".
Шарҳ: Ушбу ҳадисдан ўрганишимиз керак бўлган жиҳат шуки, одамларни ноумид қилиш, ҳадеб қўрқитавериш, салга "дўзахга тушасан, фалон бўласан", деявериш тўғри эмас экан.
Балки одамларга хушхабар бериб, енгиллик билан, уларни жаннатга, савобга қизиқтириб тарғиб қилиш керак экан.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам фақат қўрқитишга, ноумид қилишга оид гаплар билан кифояланганлари учун Аллоҳ таоло у зотни қайтиб бориб, саҳобаларга башорат берувчи гапларни ҳам айтишга амр қилди.
"Одоблар хазинаси" китобидан.
•••••┄┄┄┄༻❅༺┄┄┄┄•••••
♻️Яқинларингизга ҳам улашинг!
@eskiobodmasjidi
Ота-она рухсати ёки зарурат бўлмаса ёт ўлкаларга кетиб қолиш
Баъзи фарзандлар ота-онасидан узоқлашишнинг салбий оқибатлари ҳақида ўйлаб кўрмасдан чет элларга кетиб қоладилар. «Мен кетсам ким ота-онамга қарайди?» деган фикрга бормайди. Ўзга юртга кетиш учун лоақал ота-онаси олдидан ўтиб, розиликларини ҳам олмайди.
Баъзида фарзандлар зарурат бўлмасада, кўпроқ пул топаман, ўқишга кираман, дея кекса ота-оналарини ташлаб кетадилар. Ҳолбуки, фарзанднинг бундай қилиши ота-онасини хавотирга солиб, фарзанд доғида ҳасрат чекишига сабаб бўлади.
Ўз ихтиёри билан узоққа кетган киши мусофирчиликда юрганида ота-онаси оламдан ўтиб қолса, у ота-она хизматини қила олмай, даволатиб, дуоларини ололмаганидан афсус-надомат чекади. Шундай экан, иш ёки ўқиш учун ўзга юртга узоқ вақтга кетадиган фарзанд ота-онасининг розилигини олиши лозим.
Агар иссиқ-совуғига қараб турадиган бошқа ака-ука ва яқин қариндошлар бўлмаса, уларни ташлаб кетиш мутлақо мумкин эмас. Аммо фарзанд ўзга юртга кетмаслик иложини топмаса, ота-онасидан рухсат олиб, сафарга кетишнинг зарари йўқ.
Шайх Саййид Раҳматуллоҳ ТEРМИЗИЙ «Ота-онага оқ бўлишдан сақланайлик» китобидан.
📌Каналга аъзо бўлинг!
@eskiobodmasjidi
Баъзи фарзандлар ота-онасидан узоқлашишнинг салбий оқибатлари ҳақида ўйлаб кўрмасдан чет элларга кетиб қоладилар. «Мен кетсам ким ота-онамга қарайди?» деган фикрга бормайди. Ўзга юртга кетиш учун лоақал ота-онаси олдидан ўтиб, розиликларини ҳам олмайди.
Баъзида фарзандлар зарурат бўлмасада, кўпроқ пул топаман, ўқишга кираман, дея кекса ота-оналарини ташлаб кетадилар. Ҳолбуки, фарзанднинг бундай қилиши ота-онасини хавотирга солиб, фарзанд доғида ҳасрат чекишига сабаб бўлади.
Ўз ихтиёри билан узоққа кетган киши мусофирчиликда юрганида ота-онаси оламдан ўтиб қолса, у ота-она хизматини қила олмай, даволатиб, дуоларини ололмаганидан афсус-надомат чекади. Шундай экан, иш ёки ўқиш учун ўзга юртга узоқ вақтга кетадиган фарзанд ота-онасининг розилигини олиши лозим.
Агар иссиқ-совуғига қараб турадиган бошқа ака-ука ва яқин қариндошлар бўлмаса, уларни ташлаб кетиш мутлақо мумкин эмас. Аммо фарзанд ўзга юртга кетмаслик иложини топмаса, ота-онасидан рухсат олиб, сафарга кетишнинг зарари йўқ.
Шайх Саййид Раҳматуллоҳ ТEРМИЗИЙ «Ота-онага оқ бўлишдан сақланайлик» китобидан.
📌Каналга аъзо бўлинг!
@eskiobodmasjidi
ЎКИНМАНГ, ЧУНКИ СИЗ АЛЛОҲГА ИМОН КЕЛТИРГАНСИЗ
"Улар Сизга Исломга кирганларини миннат қилмоқдалар. Айтинг: "Сизлар менга исломингизни миннат қилманглар, балки агар (имонларингда) содиқ бўлсанглар, билингларки, Аллоҳ сизларни имонга ҳидоят қилганини миннат қилур" (Ҳужурот сураси, 17-оят).
Фаросатли одамларгина англайдиган бир неъмат бор: мусулмон киши кофирга қараб Аллоҳ ўзига Исломдек буюк неъматни берганини ҳис этади. Аллоҳ уни ҳам худди кофир сингари Парвардигорига исён қиладиган, У Зотнинг оят ва сифатларини инкор этадиган, Яратувчиси ва ризқ берувчиси бўлган Зотга қарши чиқиб, пайғамбарлари ва китобларини ёлғонга чиқарадиган, буйруқларига бўйинсунмайдиган қилиб қўймагани учун Яратганга шукр қилади.
Биз Аллоҳни ёлғиз деб билган мусулмонмиз. Аллоҳга, пайғамбарларига ва қиёмат кунига ишонганмиз. Фарз ибодатларни камчилик билан бўлса-да адо этамиз. Булар баҳосиз, ҳеч қандай қиймат эвазига сотиб олиб бўлмайдиган неъматлардир. Бундай баҳосиз, ҳеч қандай қиймат эвазига сотиб олиб бўлмайдиган неъматлардир. Булар баҳосиз, ҳеч қандай қиймат эвазига сотиб олиб бўлмайдиган неъматлардир. Бундай неъматлар сон-саноқсиз, кенглиги кўз илғай олмайдиган даражада чегарасиз.
"Ахир, мўмин киши билан фосиқ (итоатсиз) кимса тенг бўлурми?! (Йўқ!) Баробар бўлмаслар!" (Сажда сураси, 18-оят).
Баъзи муфассирлар таъкидлашларича, жаннат аҳллари учун дўзах аҳлларининг азобланишини кўриш ҳам неъматдир. Шунда улар шу азоблардан омон сақлагани учун Парвардигорларига шукрлар айтишади.
Ҳар бир нарсанинг қадри ўз зиддининг олдида билинади
Ёлғиз Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ. Комиллик сифатларидан бўлмиш илоҳлик сифати билан танҳо бўлган Зот - ёлғиз Аллоҳ субҳанаҳу ва таологина ҳақиқий илоҳдир.
Бу калиманинг руҳи ва сири бундай:
"Саноси Улуғ, Исмлари муқаддас, Номи баракотли, Буюкликда тенги йўқ, Ёлғиз Ўзи илоҳ бўлган Зот - Парвардигорга муҳаббат, Уни улуғлаш, таъзим қилиш, қўрқув ва умид билан, таваккал, инобат, қўрқувдан ёки ихтиёр ила ёлғиз деб биламан. Ундан ўзгаси севилмас, Ундан ўзгасидан қўрқилмас ва умид ҳам қилинмас. Ёлғиз Унга таваккал ва рағбат қилингай. Ундан қўрқилгай ва ёлғиз Унинг исми билан қасам ичилгай. Унга назр ва тавба қилингай. Унинг амрига итоат қилинур ва Унга ҳисоб берилур. Мусибат пайти Ундан ёрдам сўралиб, илтижолар ва саждалар қилинур. Унинг учун ва Унинг исми ила қурбонлик қилинур".
Буларнинг бари бир калимада жам бўлади: Ибодатнинг барча тури билан ёлғиз Унга ибодат қилинади.
"Ўкинма" китобидан.
•••••┄┄┄┄༻❅༺┄┄┄┄•••••
♻️Яқинларингизга ҳам улашинг!
@eskiobodmasjidi
"Улар Сизга Исломга кирганларини миннат қилмоқдалар. Айтинг: "Сизлар менга исломингизни миннат қилманглар, балки агар (имонларингда) содиқ бўлсанглар, билингларки, Аллоҳ сизларни имонга ҳидоят қилганини миннат қилур" (Ҳужурот сураси, 17-оят).
Фаросатли одамларгина англайдиган бир неъмат бор: мусулмон киши кофирга қараб Аллоҳ ўзига Исломдек буюк неъматни берганини ҳис этади. Аллоҳ уни ҳам худди кофир сингари Парвардигорига исён қиладиган, У Зотнинг оят ва сифатларини инкор этадиган, Яратувчиси ва ризқ берувчиси бўлган Зотга қарши чиқиб, пайғамбарлари ва китобларини ёлғонга чиқарадиган, буйруқларига бўйинсунмайдиган қилиб қўймагани учун Яратганга шукр қилади.
Биз Аллоҳни ёлғиз деб билган мусулмонмиз. Аллоҳга, пайғамбарларига ва қиёмат кунига ишонганмиз. Фарз ибодатларни камчилик билан бўлса-да адо этамиз. Булар баҳосиз, ҳеч қандай қиймат эвазига сотиб олиб бўлмайдиган неъматлардир. Бундай баҳосиз, ҳеч қандай қиймат эвазига сотиб олиб бўлмайдиган неъматлардир. Булар баҳосиз, ҳеч қандай қиймат эвазига сотиб олиб бўлмайдиган неъматлардир. Бундай неъматлар сон-саноқсиз, кенглиги кўз илғай олмайдиган даражада чегарасиз.
"Ахир, мўмин киши билан фосиқ (итоатсиз) кимса тенг бўлурми?! (Йўқ!) Баробар бўлмаслар!" (Сажда сураси, 18-оят).
Баъзи муфассирлар таъкидлашларича, жаннат аҳллари учун дўзах аҳлларининг азобланишини кўриш ҳам неъматдир. Шунда улар шу азоблардан омон сақлагани учун Парвардигорларига шукрлар айтишади.
Ҳар бир нарсанинг қадри ўз зиддининг олдида билинади
Ёлғиз Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ. Комиллик сифатларидан бўлмиш илоҳлик сифати билан танҳо бўлган Зот - ёлғиз Аллоҳ субҳанаҳу ва таологина ҳақиқий илоҳдир.
Бу калиманинг руҳи ва сири бундай:
"Саноси Улуғ, Исмлари муқаддас, Номи баракотли, Буюкликда тенги йўқ, Ёлғиз Ўзи илоҳ бўлган Зот - Парвардигорга муҳаббат, Уни улуғлаш, таъзим қилиш, қўрқув ва умид билан, таваккал, инобат, қўрқувдан ёки ихтиёр ила ёлғиз деб биламан. Ундан ўзгаси севилмас, Ундан ўзгасидан қўрқилмас ва умид ҳам қилинмас. Ёлғиз Унга таваккал ва рағбат қилингай. Ундан қўрқилгай ва ёлғиз Унинг исми билан қасам ичилгай. Унга назр ва тавба қилингай. Унинг амрига итоат қилинур ва Унга ҳисоб берилур. Мусибат пайти Ундан ёрдам сўралиб, илтижолар ва саждалар қилинур. Унинг учун ва Унинг исми ила қурбонлик қилинур".
Буларнинг бари бир калимада жам бўлади: Ибодатнинг барча тури билан ёлғиз Унга ибодат қилинади.
"Ўкинма" китобидан.
•••••┄┄┄┄༻❅༺┄┄┄┄•••••
♻️Яқинларингизга ҳам улашинг!
@eskiobodmasjidi