🟠 شب‌قدر را قدر بدانیم جهت بیدارشدن نه بیدار ماندن

🔸 نوروز امسال یکی از همسایه‌ها‌ی‌مان درگذشت؛ مرد پنجاه ساله ورزشکاری که طاقتش در برابر سرطان تمام شد و دارفانی را وداع گفت. مستاجر بود و از یکی دیگر از همسایگان شنیدم که سه سال پیش خانه‌اش را فروخته بود تا تبدیل به احسن کند و غیر‌انسانی سرش کلاه گذاشته بود. رنج از دست دادن خانه‌ای که حاصل سال‌ها زحمتش بود و پشتوانه‌اش در این وضعیت بهم‌ریخته اقتصادی، به شکل بیماری بر جانش نشسته و ظرف کمتر از یک سال از پا درش آورده بود.

🔸 شب قدر با خودم فکر می‌کردم اگر آن کلاهبردار روزی روزگاری هوس توبه کند، باید چه کند؟! شب قدری بیدار می‌ماند و استغفاری می‌کند و می‌گوید خدا می‌بخشد و راحت می‌شود؟ چند درصد احتمال دارد که توبه‌ی زبانی راضی‌اش نکند و دنبال این مرحوم بگردد و پولش را به نرخ روز پرداخت کند؟ تازه این کار را هم کند، آیا او زنده می‌شود؟ آیا داغ خانواده‌ التیام می‌پذیرد؟ آیا فرزندان یتیمش صاحب پدر می‌شوند؟

🔸 این داستان کسی است که یک نفر را خاکسترنشین کرده است و اگر بخواهد توبه کند، هزار شب‌قدری هم برایش فایده‌ای ندارد.

💢 نیک زیستن فرمول خاصی ندارد ، کافیست ضررمان به کسی نرسد؛ به مقصد رسیده‌ایم.

✅ التماس تفکر/ التماس دعا 🙏