دغدغه‌های محیط زیستی و دانشگاهی
4.57K subscribers
224 photos
159 videos
27 files
808 links
هدف این کانال انتشار نگرانی‌های محیط زیستی و دانشگاهی کشورمان ایران و جهان است.
Download Telegram
طوفان نمکی از بستر خشک تالاب میقان. با این حال کارخانه استخراج سولفات سدیم همچنان در حال فعالیت است. در یک ساعتی که در آنجا بودم به دلیل گرد و خاک چشمان و گلوی من به سوزش افتاد.
بلوار 8 بانده در روستای سنجان، اراک! محل این بلوار باغات انگور بود. توجیه ساخت چنین بلوار بزرگی حتی در شهرهای بزرگ اروپایی هم مشکل است. ریشه ریزگردها و تخریب محیط زیست در ایران همین نگاه بتنی است.
پایانامه فروشی هم عبادت شد!
وقتی من دانشگاهی وظیفه ام را انجام نمی دهم، بار علم و دانش به کول دلالان٬ علافان و دست فروشان میدان انقلاب می افتد تا هم کاسبی کنند و هم عبادت!
Forwarded from کانون هواداران مجله تلويزيونی "سرزمين ما"
نگاهی بر وضعیت دریاچه ارومیه و تالاب های ایران، این هفته در "سرزمین ما"

🔺 پنج شنبه ۲۳ آذرماه در تحلیلی كارشناسی و آسیب شناسانه، اوضاع و احوال فعلی درياچه ها و تالاب های کشور و بخصوص شرایط اسفبار دریاچه ارومیه و اقدامات احیایی و پشتیبانی جهت تغییر وضعیت آن، مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

🔺 به گزارش روابط عمومی "سرزمین ما"، صد و چهل و چهارمین برنامه، پنجشنبه با حضور آقای دکتر "حسین آخانی" استاد زیست شناسی دانشگاه تهران و آقای دکتر "مهدی معتق" استاد دانشگاه لایپنیتز هانوفر آلمان، به روی آنتن شبکه یک سیما خواهد رفت.

🔺 همچنين در رابطه با برنامه ها و اقدامات کارگروه ملی احیای دریاچه ارومیه، تماس تلفنی برقرار خواهد شد با آقای دکتر "مسعود تجریشی" معاون محترم محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط‌زیست تا در این خصوص مطالبی را ارائه نمایند.

🔺 در ادامه با توجه به رخداد پیش آمده در جلسه این هفته شورای اداری استان خوزستان با حضور آقای دکتر عیسی کلانتری رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست، در ارتباط تلفنی با آقای مهندس "حمیدرضا خدابخشی" رئیس انجمن صنفی مهندسان صنعت آب خوزستان، ایشان درباره این ماجرا توضیحاتی را بیان خواهند کرد.

🔺 مجله تلویزیونی "سرزمین ما" به تهیه کنندگی الهام پیرهادی و اجرای ایرج میلانی، کاری از گروه دانش و اقتصاد شبکه یک سیما است که پنج شنبه‌ها صبح، ساعت ۹:۴۵ دقیقه پخش می‌شود.


🍀🍀🍀🍀🍀🍀
yon.ir/C53NG

❇️ به باشگاه مخاطبان و علاقمندان مجله تلویزیونی " سرزمین ما " بپیوندید:
💠 @Sarzamintv1
💠 #Sarzamintv1
وعده امروز ما ساعت 9 و 45 دقیقه در برنامه سرزمین ما، شبکه اول با موضوع تالاب ها و دریاچه ارومیه.
Forwarded from کانون هواداران مجله تلويزيونی "سرزمين ما"
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تالاب میقان اراک و گونه گیاهی مفیدی که منقرض شد...

🔺 دکتر حسین آخانی و مروری بر تخریب دردآور زیست بوم منطقه زادگاهش
🔺شبکه یک/ پنجشنبه/ ۲۳آذرماه۹۶

💠 @Sarzamintv1
Forwarded from کانون هواداران مجله تلويزيونی "سرزمين ما"
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
آیا بازگشت به وضعیت گذشته طبیعی و آبی کشور ممکن است!؟

🔺 از نظر دکتر آخانی، دلیل عملکرد غلط ستاد احیای دریاچه ارومیه چه بوده است؟
🔺شبکه یک/ پنجشنبه/ ۲۳آذرماه۹۶

💠 @Sarzamintv1
Forwarded from کانون هواداران مجله تلويزيونی "سرزمين ما"
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
از گسترش باغ های سیب تا سد سازی و سیاست های غلط آبی کشور

🔺 شاه بیت کلام و تیررس انتقادهای تند دکتر آخانی متوجه کدام افراد و نهادهاست؟
🔺شبکه یک/ پنجشنبه/ ۲۳آذرماه۹۶

💠 @Sarzamintv1
در لینک زیر از طریق سایت تلوبیون کل برنامه "سرزمین ما" در روز پنجشنبه 23 آذر ماه 1396 با حضور اینجانب و دوست عزیزم آقای دکتر معتق در خصوص تالاب ها و دریاچه ارومیه را ملاحظه فرمایید.

🔹 telewebion.com/episode/1734922
یک پیشنهاد مهم به همه فعالان محیط زیست در فضای مجازی و رسانه‌ها
شما را دعوت می کنم تا صبح فردا طوفان مجازی به راه بیاندازید که عوارض استفاده از پلاستیک و ظروف یک بار مصرف را جایگزین افزایش عوارض خروج از کشور کنند. بیایید موجی به راه اندازیم که دولت و مجلس را وادار کنیم ایران را از زباله دانی به سرزمینی با جاذبه‌های گردشگری بی نظیر تبدیل کنند. سرزمین خود را زیبا کنیم نا نیازی نباشد به خارج برویم، آنقدر زیبا که خارجی‌ها بعد از برگشت به کشورشان دیگران را هم برای دیدار از ایران تشویق کنند.
https://www.instagram.com/p/BctommBnZiB/
عوارض استفاده از پلاستیک به جای عوارض خروج از کشور
حسین آخانی
پیشنهاد بودجه‌ای دولت در افزایش عوارض خروج از کشور از ۷۵به ۲۲۰و حتی ۴۴۰هزار تومان (یعنی ۳تا ۶برابر) موجی از اعتراض در جامعه ایجاد کرده است. اين موج قابل انتظار بود و اينكه مديران دولت روحاني، كه ظاهرا همه بسيار كهنه‌كار و باتجربه هستند، و نتوانستند اين را پيش‌بيني كنند باعث نگراني و تأسف است. من فكر مي‌كنم اين مديران به دوران اقتدار مرحوم هاشمي عادت كرده‌اند و ظاهرا نمي‌دانند كه جامعه از آن زمان تا به حال بسيار تغيير كرده است. آن زمان نه رسانه‌هاي مجازي بودند و نه رسانه‌هاي نوشتاري از آزادي كافي در نقد تصميمات دولت برخوردار بودند. سعي مي‌شد كه اختلافات جناحي هم به سطح جامعه كشانده نشود. به هر حال انتظار مي‌رود كه نمايندگان مجلس نه‌تنها اين افزايش را تأييد نكنند بلكه با توجه به آنكه چنين پول زوري خلاف قانون اساسي است به حذف آن اقدام كنند.
يكي از دستورات چهارگانه رياست محترم جمهوري به سازمان حفاظت محيط‌زيست حل مشكل زباله است. كيست كه نداند كه انبوه زباله در كشور يكي از عواملي است كه مردم را حتي از رفتن به شمال هم زده مي‌كند. پايت را كه داخل آب مي‌گذاري زيرش پر است از زباله! حالت به هم مي‌خورد از اين وضع گريه‌آور. گردشگر خارجي اگر فقط يك‌بار به سواحل آشغالي شمال بيايد ديگر هوس ديدن ايران را نخواهد كرد. همسر محقق پسادكتراي من كه متولد يكي از كشورهاي قفقاز است به بندر تركمن رفته بود و مي‌گفت به‌دليل حجم بالاي پلاستيك نتوانسته يك ساعت آنجا بماند. مشكل گردشگري در ايران، نبود فقط هتل و يا میخانه و دانسینگ نيست. مسئله آن است كساني كه مي‌خواهند از طبيعت و چشم‌اندازهاي زيباي ايران لذت ببرند و عكسي از خود در اين سرزمين به يادگار بيندازند، هيچ جايي را نمي‌يابند كه در پشت آن زباله‌اي به آنها چشمك نزند. تا مراسمي و جشني برگزار مي‌شود شهرها پر مي‌شود از انبوه ليوان‌هاي يكبار مصرف. مردم حتي سفره‌هاي خانه‌شان را يكبار مصرف كرده‌اند.
با توجه به آنكه معضل پلاستيك جهاني شده است و حتي اقيانوس‌ها هم دارند پر از زباله‌هاي پلاستيكي مي‌شوند، بسياري از كشورهاي دنيا و حتي آفريقايي ممنوعيت و عوارض سنگيني براي استفاده از پلاستيك وضع كرده‌اند. حتي كشور فقيري چون كنيا براي كساني كه پلاستيك توليد مي‌كنند، مي‌فروشند يا حتي مصرف مي‌كنند جريمه‌هاي سنگيني تا 4سال زندان و 40هزار دلار درنظر گرفته است. در كشور آلمان بطري‌ها پلاستيكي داراي گرويي هستند و با اين روش توليدكننده‌ها خود وظيفه جمع‌آوري آنها را به‌عهده دارند.
با توجه به اينكه روزانه هر ايراني به‌طور متوسط 3كيسه پلاستيك مصرف مي‌كند، اگر فقط عوارض هر كيسه 50تومان درنظر گرفته شود در سال، 4380ميليارد تومان و اگر 100تومان باشد تا 8760ميليارد تومان براي دولت درآمد ايجاد مي‌كند كه تقريبا 2تا 4برابر آن چيزي است كه بناست از افزايش عوارض خروج از كشور دربياورد. متأسفانه آماري از تعداد ظروف يكبار مصرف و خوراكي‌هاي بسته‌اي كه در ظروف پلاستيكي و يا غيرپلاستيكي عرضه مي‌شوند نيست. به تجربه شخصي روزي 5مورد آن به ازاي هر نفر برآورد حداقلي است. اگر براي هر مورد از اين ظروف هم فقط 100تومان عوارض گرفته شود 14600ميليارد تومان ديگر به اين درآمد اضافه مي‌شود. اگر چه بخواهيم با دست و دل بازي مديران بودجه‌اي دولت عمل كنيم و عوارضي كه از بسته‌بندي عرضه غذا در ظروف يكبار مصرف توسط رستوران‌هاي كشور صورت مي‌گيرد را تعيين كنيم، كمتر از 1000تومان براي آنها اُفت دارد.
كساني هم از بيرون غذا سفارش مي‌دهند بخشي از مردم تنبل يا پولدار و يا افرادي هستند كه به واسطه مشغله‌كاري وقتي براي پخت غذا ندارند. بنابراين، اين افراد بايد هزينه خسارتي كه به محيط‌زيست كشور وارد مي‌كنند را بپردازند. اگر هر خانوار در سال فقط 20بار از اين نوع ظروف استفاده كند ، رقمي كه از عوارض آن به‌دست مي‌آيد 1600ميليارد تومان است. جمع اين عوارض درصورت اعمال و اجرا حدود 25هزار ميليارد تومان و حتي درصورت موفقيت 50درصدي 12500ميليارد تومان براي دولت كسب درآمد مي‌كند.
در خاتمه انتظار آن است كه نخبگان، رسانه‌ها و به‌خصوص سازمان حفاظت محيط‌زيست، در اين روزهايي كه بودجه در مجلس در حال بررسي است، با دولت و مجلس وارد گفت‌وگويي سازنده شوند تا ان‌شالله ضمن حذف عوارض خروج از كشور با گرفتن عوارض از كيسه‌ها و بسته‌بندي‌هاي پلاستيكي، هم به كسب درآمد دولت بيفزايند و هم كمكي به حفظ محيط‌زيست داشته باشند. گرفتن عوارض استفاده از پلاستيك موجي از حمايت نخبگان در جامعه ايجاد مي‌كنند. بعد از چند سال آثار اين اقدام به پاكسازي سرزمين و افزايش علاقه مردم به ماندن در ايران براي گردشگري و همچنين افزايش پايدار گردشگران خارجي منجر مي‌شود. https://t.me/eviron_concerns
من به روستایی و سنجانی بودنم افتخار می‌کنم
حسین آخانی
من مطلبی در نقد جنگلانه نوشته بودم. آن را از کانالم برداشتم که دل کسی را نرنجانم و نوشته آکادمیک من باعث سوء برداشت نشود و به تلاش صادقانه جوانان آسیبی وارد نشود. مسئولین باید ارزش سرمایه‌های اجتماعی را درک کنند و حتی اگر خطایی دارند این حرکت‌های اجتماعی را تشویق و حمایت کنند. هموطنان خوبم در سنجان از اینکه من وصف روستا را برای سنجان بکار برده‌ام ناراحت شدند. لازم دانستم دلیل کاربرد "روستا" را برایشان توضیح دهم.
روستا و روستایی یک افتخار است. من شخصا از اینکه زاده روستایم خوشحالم. روستایی یعنی صفا، یعنی صداقت، یعنی مهربانی، یعنی انسانیت و پاکدستی.
من از اینکه روستاها پر شده‌اند از مظاهر شهری خوشحال نیستم. بوی علف از بوی آسفالت مطبوع تر است. شیره انگور از کوکاکولا خوشمزه تر است. کفش گیوه از نایک مناسب‌تر، سالمتر و نوستالژیک‌تر است. ای کاش جاده آسفالته بین کرهرود و سنجان درست نمی‌شد. چه دلیل دارد در سنجان بلوار 8 بانده ساخته شود؟
روستایی بودن مغایرتی با پیشرفت ندارد. منتهی پیشرفت در روستا با شهر فرق می‌کند. در روستا آپارتمان نمی‌سازند. بلوار نمی‌سازند. سبزی و درخت را با بتن و آسفالت جایگزین نمی‌کنند. اگر چه متاسفانه توسعه اراک به سمت سنجان مثل خوره دارد این دره سر سبز و با صفا را نابود می‌کند، ولی معتقدم که سنجانی‌ها نباید گول پول پرستان را بخورند و محل زندگی خود را با ساختمان‌های بی روح و غیر انسانی عوض کنند. من تاکید می‌کنم که سنجانی‌ها باید اجازه توسعه بیشتر را ندهند و اجازه ندهند مهاجران آرامش زندگی آنها را بهم بزنند.
نگرانی من فقط بافت فیزیکی نیست، بلکه از نظر فرهنگی، هجوم آپارتمان‌ها و بتن‌ها همه داشته‌های خوب ما را به نابودی می‌کشاند. مفاسد اجتماعی در محیط‌هایی که از مهاجران پر می‌شود زیاد می‌شود و امنیت مردم سنجان با این توسعه نا متوازن به خطر می‌افتد.
درست است که من دیگر در سنجان زندگی نمی‌کنم. ولی پسوند سنجانی در نام خانوادگی من با گذشته سنجان عجین شده است. آن گذشته همان روستا بود، با آب ذلال قنات و مردمانی با صفا. از اینکه زندگی سنجانی‌ها بهبود پیدا کرده است من هم خوشحالم. اما آنچه من نگرانش هستم روستا زدایی از سنجان است. شما باید پاسدار آن گذشته با صفا باشید. اجازه ندهید هستی زیستی و فرهنگی‌اتان را نابود کنند.
متاسفانه در ایران برداشت بدی از کلمه روستایی می‌شود. روستایی را معادل بی سوادی و بی فرهنگی می‌دانند. این برداشت کاملا نادرست است. بهترین و تاثیر گذارترین شخصیت‌های کشور از روستاها بلند شده‌اند. در آلمان و بسیاری از کشورهای مترقی روستایی بودن و در روستا زندگی کردن یک ارزش است. اغلب استادان دانشگاه در شهرهای بزرگ آلمان در روستاها زندگی می‌کنندٍ، چرا که در روستا می‌توانند خانه‌ای بزرگ در دل طبیعت داشته و در آرامش زندگی کنند. اجازه ندهید زمین خواران آرامش شما را به خاطر منافع شخصی خود قربانی کنند.

برای پیوستن به کانال دغدغه های محیط زیستی و دانشگاهی از لینک https://t.me/eviron_concerns استفاده کنید.
درآمد افزایش قیمت بنزین را صرف رفع آلودگی کنید
حسین آخانی
سالهاست که آلودگی خفه کننده، بخصوص در فصل سرد مهمان شهر تهران و شهرهای بزرگ دیگر است. نسخه مقابله با آلودگی در دولت‌های مختلف تفاوت چندانی با هم ندارد. تعطیلی مدارس، محدودیت یکی دو روزه وسایل نقلیه و به انتظار باد نشستن. دیر یا زود باد می‌آید و زحمت مسئولان را کم می‌کند. تا سال و ماه دیگر هم‌خدا بزرگ است. مگر مسئولان قبلی به خاطر حل نکردن مشکل آلودگی مورد پرسش قرار گرفته‌اند که مسئولان فعلی نگران باشند؟ تازه مگر مسئولان فعلی کسان دیگری جز مسئولان قبلی بوده‌اند. آنها به طور چرخشی فقط در طبقات دولتی جابجا می‌شوند.
فهم اینکه چرا هوا پاک نمی‌شود کار سختی نیست. اصولا لایحه بودجه برنامه دولت‌ها برای یک سال حکمرانی آنهاست. بخصوص برای کشوری که اقتصاد نفتی دارد درآمد نفت و نحوه استفاده از آن در داخل اساس سیاست‌های کشور را تشکیل میدهد. دولت‌های نفتی می‌خواهند هم تا آنجا که ممکن است به خارج نفت بفروشند و تا آنجا هم که ممکن است در داخل از آن استفاده کنند. به همین دلیل هدفگذاری آنها تشویق و حمایت صنایعی است که به شدت به سوخت‌های فسیلی وابسته‌اند.
حمایت افراطی دولت از صنایع خودروسازی بی کیفیت، برنامه ریزی شهرداری‌ها برای ایجاد بستر خودرو محوری، بسته شدن شرکت‌های تولید کننده خودروهای عمومی مانند اتوبوس و مینی بوس، جمع آوری سرویس های ادارات، عدم توسعه حمل و نقل عمومی، بی توجهی به خط.ط دوچرخه سواری، همه حکایت از عزم راسخ دولت‌ها . نهادهای عمومی مانند شهرداری‌ها در تداوم آلودگی است. اقتصادی که بنا به گفته بالاترین مقامات اجرایی و قضایی به شدت از ناپاکی می‌رنجد، در همه ابعاد آن حاصلی جز ناپاکی هوا و محیط زیست ندارد. اینکه طبیعت ایران پر شده است از پلاستیک و زباله نتیجه همان نگاه آلوده در اقتصاد و بودجه‌ریزی کشور است. بودجه گذاران خود در برنامه‌های ناپاکی تنیده شده‌اند که نمی‌توانند از آن خلاصی یابند. آنها فکر می‌کنند اگر حمل و نقل عمومی را درست کنند دیگر کسی به محصولات بنجول ایران خودرو و سایپا اقبالی نشان نمی‌دهد. آنها برای میلیون‌ها خانواری که از طریق مشاغل آلوده و کاذبی مانند مسافرکشی و راننده گی تاکسی ارتزاق می‌کنند برنامه ندارند. به دلیل ناتوانی در برنامه ریزی شهری قادر به هدایت و مدیریت شرکت‌های اتوبوسرانی و مینی بوسرانی نیستند و ترجیح می‌دهند بخش عمده حمل و نقل به صورت شخصی انجام شود، چون حاضر به پذیرش مسئولیت نیستند. سیستم‌های حمل و نقل عمومی به مدیریت و تخصص بالا نیاز دارد و نمی‌خواهند دردسر و هزینه استفاده از متخصصان این رشته‌ها را به دوش بگیرند.
چگونه با بودجه پاک هوا را پاک کنیم؟
همه ما در تاریخ خوانده‌ایم که راه آهن سراسری یک قرن پیش با مالیات قند و شکر ساخته شد. در حال حاضر در این کشور روزانه 180 میلیون لیتر بنزین و گازوئیل مصرف می‌شود. دولت در بودجه سال 1397 بنا دارد قیمت بنزین را 50 درصد افزایش دهد. بدون شک افزایش قیمت سوخت‌های فسیلی اقدام به جایی است و نخبگان جامعه از آن حمایت می‌کنند. ولی آنچه مردم را ناراضی می‌کند این است که این بودجه صرف اموری می‌شود که به بهبود زندگی سالم مردم نمی‌انجامد.
بهترین راهکار هزینه درآمد حاصل از افزایش قیمیت بنزین و گازوئیل جهت گسترش حمل و نقل عمومی است .با افزایش 500 تومانی بنزین و گازوییل 32850 میلیارد تومان درآمد ایجاد می‌شود. برای نمونه سهم تهران به عنوان مصرف کننده یک پنجم سوخت 6570 میلیارد تومان می‌شود. اگر قیمت اتوبوس 850 میلیون تومان باشد یعنی می‌توان فقط با یک سال درآمد آن 7729 اتوبوس و یا 2-3 برابر آن مینی بوس مدرن و دوستدار محیط زیست وارد ناوگان حمل و نقل شهری کرد. اگر فرض کنیم هر کدام از این وسایل در دو شیفت کاری برای 4-5 نفر شغل ایجاد کنند، حدود 50 هزار شغل هم ایجاد می‌شود.
این پیشنهاد اولین بار توسط نگارنده در 9 سال پیش در تاریخ 4 تیر 1387 در روزنامه همشهری منتشر شد. متاسفانه از آن زمان به آن وقعی گذاشته نشد. طبعا انتظاری ندارم که بازهم مسئولین بودجه نویسی - که به نوشتن بودجه‌های ناپاک عادت کرده اند - به آن توجه کنند. لذا درخواست من از فعالان محیط زیستی و اقتصادی آن است که به عنوان یک خواست عمومی این پیشنهاد را در رسانه‌ها طرح کنیم و از رئیس جمهوری و نمایندگان مجلس در خواست کنیم، که شاید در سال‌های آینده فشار اجتماعی بتواند در نگاه بودجه نویسان اندک تغییری ایجاد کند. http://newspaper.hamshahri.org//img/newspaper_pages/1396/09/960929/COVER/07.jpg
https://www.instagram.com/p/Bc6k73Hn4pa/
همین حالا ایستگاه دانشگاه تربیت مدرس شاخص ۱۹۳ را نشان می دهد که تا ۲۰۰ یعنی بسیار ناسالم فقط ۷ واحد فاصله دارد. در ساعت ۱۰ شب به ۱۹۶ افزایش یافته است. تحمل این حد از آلودگی وحشتناک است. کجایند قالیبافیان و زریبافیان و بتن بافیان و خودروبافیان که این سرنوشت شوم را برای میلیون ها نفر رقم زدند.
https://www.instagram.com/p/Bc7kY-4nRH_/
از زلزله اصلی طرح ریزی شده توسط آمریکایی ها بترسیم!
حسین آخانی
شبی که گذشت برای تهرانی ها شب سختی بود. دلهره از فاجعه، مرگ و از دست دادن جان و مال و نزدیکان. توی کوچه که بودم خانواده روبرویمان با دختر بچه ۷-۸ ساله خود و چمدانی از وسایل ضروری به داخل ماشین آمده بودند. دختر بچه جیغ و داد می کرد که چرا جوجه هایش را نیاورده اند. پدر تلاش می کرد توضیح دهد که در صورت زلزله جوجه ها اگر با آنها باشد در اثر هجوم مردم و آوار له می شوند. ولی خانه برایشان امن تر است. حتی اگر زلزله بیاد آنها می پرند پایین و اتفاقی براشون پیش نمی اد.
برای من هم شب بدی بود. من درست یک هفته قبل چیزی شبیه زلزله را درست در همان نزدیکی کرج تجربه کرده بودم. بی احتیاطی مسئول کنترل پارک آبی به قیمت شکسته شدن مهره های گردنم تمام شد.
اما شهروندان فراموش کرده اند که تلفات زلزله آلودگی کمتر از زلزله ۶-۷ ریشتری نیست. سالی ۵۰۰۰ نفر در اثر آن فقط در تهران جان می بازند و چند برابر آن گرفتار مخاطرات سلامتی می شوند. تلفات سوانح رانندگی در هر شبانه روز حدود ۵۰ نفر است و سالیانه تا ۱۸۰۰۰ نفر را می کشد و تا ۱۰ برابر آن زخمی می کند.
زلزله اصلی در ایران نادانی و بی کفایتی مسئولین بازنشسته ای است (به اعتراف آقای رئیس جمهور) که کشورداری و فهم و شعورشان از توسعه به صد سال پیش شبیه است. امثال قالیباف و نعمت زاده و بیطرف که اولی فقط به اتوبان و تونل و پل و برج، دومی به ساخت خودروهای آلوده کننده و معدن خواری و کارخانه و سومی هم به سد سازی می پرداخت. هر سه این دولت مرد در یک چیز شریک بودند. اجرای کورکورانه طرح هایی که از عمر انها بیش از نیم قرن می گذرد و اتفاقا اغلب توسط آمریکایی ها طرح ریزی شده اند.
شهرهای ما گرفتار نوعی توسعه آمریکایی هستند که متاسفانه شرکت ها، نظامیان و مهندسان نیمه قرن بیستم آمریکایی طرح و دولتمردان ما خواسته و ناخواسته مجری ساخت آن شده اند. بهره وری افراطی از سرزمین برای پولدار شدن زلزله ای امریکایی است که به جانمان افتاده، فرقی نمی کند کرواتی و خدا نشناس باشی یا مومن دو‌آتشه٬ شهری بالا شهر نشین تهرانی یا روستایی سنجانی، دلال معاملات ملکی یا معلم و استاد دانشگاه همه شده ایم اسیر پول و وطن گریزی و وطن ستیزی. فلسفه وجودی امان شده است تا هستیم خاک وطن را به پول تبدیل کنیم. هر وقت هم اوضاع خراب شد و یا جیبمان پر شد بزاریم و این خاک را با خرابی هایش رها کنیم. هوای تهران، اهواز، ارومیه، تبریز و اراک نتیجه همان زلزله ای است که به دلیل لرزش های مداومش به آن عادت کرده ایم.
میقان در آتش می سوزد. این نتیجه تبدیل یک تالاب شور بزرگ به یک تالاب کوچک شیرین با کمک فاضلاب است. میقان هرگز نی زار نبوده است. باشد که با برداشتن سدهای آبخیزداری و بستن چاه ها حقابه میقان بازگردد.
خداحافظی جهان با خودروهای درون سوز
در حالی که آلودگی امان شهرهای ما را بریده است و سالیانه میلیاردها دلار خسارت بر سلامت و اقتصاد کشور به مردم و کشور تحمیل می شود، همچنان غول‌های خودروسازی ایران به تولید و مونتاژ اتومبیل‌های بنزینی مشغولند. هنوز هیچ جهت‌گیری و دورنمایی جهت ورود و یا بکار گیری تکنولوژی خودروهای برقی و هیبریدی توسط شرکت‌های خودرو سازی داخلی دیده نمی‌شود. پیشنهاد می‌شود که نخبگان جامعه به دولت فشار آورند که از برنامه ریزی برای تولید اتومبیل‌های بنزینی دست بکشند و در یک برنامه ریزی شرکت‌های خودروسازی را مجبور کنند هر سال 10 درصد تولیدات خود را به خودروهای دوستدار محیط زیست اختصاص دهند. البته در این زمینه حمایت از دوچرخه سواری و ممنوعیت تردد موتورسیکلت‌های بنزینی نیز باید در دستور کار قرار گیرد.
http://www.bbc.com/persian/magazine-42471703
Forwarded from شمس - NPPS.IR
@npps_ir
🔵بررسی جایگاه قانونی پروژه‌های دارای پیشرفت فیزیکی و فاقد مجوز ارزیابی زیست‌محیطی

@npps_ir
ارزیابی آثار زیست‌محیطی توسعه یا Environmental Impact Assessment در سطح پروژه‌ها انجام می‌شود و به طور خلاصه می‌توان گفت: مطالعه، شناسایی، پیش‌بینی و اندازه‌گیری اثرات پروژه‌ها در محیط‌زیست (طبیعی و انسان‌ساخت) و ارائه راهکارهایی به‌منظور کاهش اثرات است.
@npps_ir
علیرغم وجود قوانین پیشرفته در این زمینه و الزام‌آور بودن این قوانین، سازمان حفاظت محیط‌زیست همواره با دستگاه‌های متعدد متخلف و ناقض قانون و انبوهی از پروژه‌هایی مواجه بوده است که اقدام به ساخت و حتی گاهی بهره‌برداری (فاز توسعه کارخانه سیمان لوشان، توسعه فرودگاه بجنورد، منطقه ویژه اقتصادی گرمسار،...) نموده و پس از آن برای کسب مجوز محیط‌زیستی اقدام می‌نمودند.
@npps_ir


متن کامل مقاله در لینک زیر:👇👇👇
http://npps.ir/ArticlePreview.aspx?id=172008
رشد "نخاله های علمی" با سیاست "چرتکه‌ای" در تولید مقاله
حسین آخانی
باز هم مورد دیگری از سری تقلب‌های هموطنان ما، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد، واحد علوم تحقیقات توسط انتشارات الزویر رو نمایی شد تا همچنان پیشتاز در شکستن رکوردهای حیله گری در دزدی‌های علمی باشیم. در این گزارش به 26 مقاله اشاره شده است که شخصی به نام ا. سالار الهی مولف مسئول آنها بوده است. بر اساس گزارش الزویر، شگرد این گروه معرفی داوران دروغین و جعل داور و هم چنین تغییرات در نام مولفین بوده است. الزویر از بیش از 100 مورد تقلب مشابه توسط نویسندگان ایرانی خبر می‌دهد.
وقتی نام این فرد را در اینترنت جستجو کردم مشاهده شد که نامبرده به عنوان پژوهشگر نمونه مورد تشویق قرار گرفته است. در بررسی که انجام دادم 148 مقاله از این فرد و همکارانش منتشر شده است که فقط در سال 2017 تا این تاریخ 27 مقاله منتشر شده است (webofknowledge). از 935 ارجاع فقط 235 مورد آن خود ارجاعی نیست. جالب است که 42 مقاله فقط در ژورنال گداخت انرژی (Journal of Fusion Energy) منتشر شده است. ایشان در سال 1391 به عضویت هیئت تحریریه این مجله درآمده است که ظاهرا دیگر عضو نیست.
متاسفانه سیاست چرتکه‌ای تولید علم و برگزاری "جشنواره‌های عددی" که در آن ارزیابی‌ها بر اساس تعداد مقالات انجام می‌شود، رقابت ناسالمی در دانشگاه‌ها ایجاد کرده است که نتیجه آن رشد چنین مواردی است. برای نمونه در پردیس ما بیش از 90 درصد کسانی که مورد عنایت این جشنواره‌ها قرار می گیرند، اعضای دانشکده شیمی هستند که در تولید عددی مقالات کوتاه از همه دانشکده‌ها جلوترند و سیاستگذاران پژوهشی، علیرغم اعتراضات زیاد و علم به اشتباه بودن هرگز حاضر به تغییر در سیاست عددی خود برنیامدند. پس دیگر نباید تعجب کرد که محقق برگزیده کشوری گیاهشناسی می‌شود که اسفناج را هم نمی‌شناسد و آن را به عنوان کشف جدیدی مقاله می‌کند!
مدیران علمی هرگز نخواستند این آلودگی‌ها را ریشه یابی کنند و به عکس با سیاست‌های اشتباهشان فقط به آن دامن زده‌اند. انتظار مقاله بدون آنکه بودجه‌های پژوهشی با حداقل نیاز پژوهشگران همخوانی داشته باشد نتیجه‌اش تولید "نخاله" به جای "مقاله" است. در سطح بین المللی هم این نخالگان "نخبه نما" کار محققان شریف ایرانی را مشکل می‌کنند و از این به بعد وقتی مقاله‌ای برای چاپ می‌فرستند مانند دزدان دریایی ماه‌ها در انتظار بررسی مقاله می‌مانند تا مجوز چاپ آن بعد از ارزیابی‌های دقیق صادر شود. البته بازهم دانشگاه‌ها از این انتظار سود مالی می‌برند، چون دانشجویان دکتری مشمول اضافه سنوات می‌شوند و باید جریمه تاخیر بپردازند. https://t.me/eviron_concerns
http://retractionwatch.com/2017/12/21/elsevier-retracting-26-papers-accepted-fake-reviews/