وهزاران امید درمیانِ استخوان هایم آواز میخواند.

خداحافظ.

عاشورا هیچ روضه و مداحی و نوحه‌ای نمی‌تونه به اندازه‌یِ دودمه‌ی «مکن ای صبح طلوع» تاثیرگذار باشه، حالا هرچقدر هم باز و مکشوف و با جزئیات باشه.

:)

تو در من زنده‌ ای؛
من در تو!
ما هرگز نمی‌ميريم...
#هوشنگ_ابتهاج

طاقت دوری ندارم، رحم کن بر عاشقت
صبرِ من مانند صبرِ حضرت ایّوب نیست!

-چرا توجه‌ت رو جلب كرد؟
+چون سعی نكرد
جلبِ توجه كنه.

و گفت چشمها گواهند
تو بیش از حد رنج کشیده ای!

چطوریه که حتی غصه ی نبودنت، قشنگ تر از بودن بقیه ست؟!

آشپزی کردن خودش یجور "تراپی" حساب میشه البته اگه یکی باشه ظرف کثیفا رو بشوره.

+صدایش مرحمی بر درد هایم.

شاید آدمایی که توی خواب مُردَن ،نتونستن از آغوش معشوق دلِ بِکنن.

؛

انگار «زندگی» جز من کسی رو گیر نمیاره بهش درس بده.

انگار وقتی منتظرش نیستی و رها میکنی اتفاق می افته.

؛

آدم توی تنهاییش دلیلی برای دروغ گفتن نداره.

آدم گاهی در دلش یک کتاب حرف دارد و زیرِ زبانش؟
هیچ، خیلی هیچ...

حرف ها انرژی دارن
و یسری انرژی ها آدم رو فلج میکنه.

+ چرا ناراحتی؟
- نمی‌دونم.
+ بی‌دلیل؟
- نه بابا یه عالمه دلیل هست، فقط مطمئن نیستم درحال‌حاضر کدومش باعث و بانی ناراحتیم شده .