.
✨
🔷 #حقیقة_الولایة
🔹#ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_سوم_حقیقة_الولایة :
༺°•𐫱 هر چیزی نزد حضرات آل الله (ع)
کوچک است 𐫱•°༻
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/176
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
📖✨قرآن میفرماید:
💎 ﴿و آتاكُمْ ما لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعالَمينَ﴾💎
✾ و به شما چيزهايى داد كه به هيچ كس از جهانيان نداده بود.
📘(سورهٔ مائده، آیۀ ۲۰)
📜 در جامعۀ کبیره میخوانیم:
💠【آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ】
💠【طأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ وَ بَخَعَ كُلُّ مُتَكَبِّرٍ لِطَاعَتِكُمْ وَ خَضَعَ كُلُّ جَبَّارٍ لِفَضْلِكُمْ وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم】
🔹خدا به شما چیزی را عطا كرد كه به احدى از اهل عالم عطا نكرد.
🔹هر صاحب شرافتى، برای شَرفِ شما سر فرود آورد. و هر سركش متكبّرى به اطاعت شما سر نهاد و هر جبّار گردنکشی برای فضل و كمال شما خاضع شد و همه چيز پيش شما فروتن گشت.
👁🗨 دقت بفرمائید!
🔷【آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ:】
🔸این چیست که به احدی از عالمین نداده است؛ در حالی که هر چه داده باشد، جزءِ عالمین است؟
🔹دست روی هر چیزی بگذاری، در مقابل حضرات آل الله(علیهم السّلآم) ذلیل است.
🔸چه چیز به آنها داده است در حالی که 『طَأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ" و "ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم"؟』
🔹آن چیز حضورِ خود عطا کننده است تا حضرات آل الله (علیهم السّلآم).
یعنی خدا خودش را داده است.
֎🍃⇦نه به این معنا که حضرات بودند و بعد خودش را به آنها داد. هیچ دوئیتی ملحوظ نیست. به همان ولایتی که باطن توحید خدا و حضرات آل الله (علیهم السّلآم) است، حضور خداوند در حضرتشان مشهود است.
📖 در اذن دخول دوّم مشاهد مشرّفه (در مفاتیح الجنان) میخوانیم:
💠【الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَنَّ عَلَيْنَا بِحُكَّامٍ «يَقُومُونَ مَقَامَهُ» لَوْ كَانَ حَاضِرا فِي الْمَكَان】
◉ شکر خدایی را که بر ما منّت گذاشت به حُکّامی (منظور؛ حضرات آل‌الله ع) که مقام حقّ تعالی را بپاداشتند، اگر خدا حاضر در این مکان (یعنی؛ حرم مطهّر حضرات ع) بود (که قطعاً خداوند در هر مکانی هست).
✾◆ اگر خداوند قرار بود در مکانی حاضر باشد، چهارده معصوم (علیهم السّلآم) بود. در حالیکه هیچ مکانی خالی از خداوند نیست و حاضر مطلق اوست.
🔅 حضرت موسی ابن جعفر (علیه السّلآم) در وصف حضرت خاتم الانبیاء رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) و مولی امیرالمؤمنین علی(علیه السّلآم) میفرمایند:
💠【اصْطَفَاهُمْ لِنَفْسِهِ وَ جَعَلَهُمْ خُزَّانَ عِلْمِهِ وَ بُلَغَاءَ عَنْهُ إِلَى خَلْقِهِ «أَقَامَهُمْ مَقَامَ نَفْسِهِ»】
📚(تفسیر روایی برهان، ج۴، ص: ۱۹۲)
🔵 «أَقَامَهُمْ مَقَامَ نَفْسِهِ» یعنی خداوند، مقام خودش را برای حضرات آل الله (علیهم السّلآم) اقامه فرموده است.
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
🔷 پناه بر خدا اگر بخواهیم حضرات آل الله (علیهم السّلآم) را با بهترین مؤمنینِ خدا هم مقایسه کنیم، ولی برای فهم بیشتر عرض میکنم که مگر برای مؤمنین نخوانده‌ای که فرمودند:
💠『 من کانَ لِلّهِ، کانَ اللهُ لَه』
❈ هرکس برای خدا بود، خدا برای اوست.
(📚 بحار الأنوار، ج ۷۹، ص: ۱۹۷)
🌱ﻭ اﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺭﺏّ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﯿﻦ.
#ﭘﺎﯾﺎﻥ_ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_سوم_حقیقة_الولایة
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
✨
🔷 #حقیقة_الولایة
🔹#ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_سوم_حقیقة_الولایة :
༺°•𐫱 هر چیزی نزد حضرات آل الله (ع)
کوچک است 𐫱•°༻
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/176
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
📖✨قرآن میفرماید:
💎 ﴿و آتاكُمْ ما لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعالَمينَ﴾💎
✾ و به شما چيزهايى داد كه به هيچ كس از جهانيان نداده بود.
📘(سورهٔ مائده، آیۀ ۲۰)
📜 در جامعۀ کبیره میخوانیم:
💠【آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ】
💠【طأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ وَ بَخَعَ كُلُّ مُتَكَبِّرٍ لِطَاعَتِكُمْ وَ خَضَعَ كُلُّ جَبَّارٍ لِفَضْلِكُمْ وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم】
🔹خدا به شما چیزی را عطا كرد كه به احدى از اهل عالم عطا نكرد.
🔹هر صاحب شرافتى، برای شَرفِ شما سر فرود آورد. و هر سركش متكبّرى به اطاعت شما سر نهاد و هر جبّار گردنکشی برای فضل و كمال شما خاضع شد و همه چيز پيش شما فروتن گشت.
👁🗨 دقت بفرمائید!
🔷【آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ:】
🔸این چیست که به احدی از عالمین نداده است؛ در حالی که هر چه داده باشد، جزءِ عالمین است؟
🔹دست روی هر چیزی بگذاری، در مقابل حضرات آل الله(علیهم السّلآم) ذلیل است.
🔸چه چیز به آنها داده است در حالی که 『طَأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ" و "ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم"؟』
🔹آن چیز حضورِ خود عطا کننده است تا حضرات آل الله (علیهم السّلآم).
یعنی خدا خودش را داده است.
֎🍃⇦نه به این معنا که حضرات بودند و بعد خودش را به آنها داد. هیچ دوئیتی ملحوظ نیست. به همان ولایتی که باطن توحید خدا و حضرات آل الله (علیهم السّلآم) است، حضور خداوند در حضرتشان مشهود است.
📖 در اذن دخول دوّم مشاهد مشرّفه (در مفاتیح الجنان) میخوانیم:
💠【الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَنَّ عَلَيْنَا بِحُكَّامٍ «يَقُومُونَ مَقَامَهُ» لَوْ كَانَ حَاضِرا فِي الْمَكَان】
◉ شکر خدایی را که بر ما منّت گذاشت به حُکّامی (منظور؛ حضرات آل‌الله ع) که مقام حقّ تعالی را بپاداشتند، اگر خدا حاضر در این مکان (یعنی؛ حرم مطهّر حضرات ع) بود (که قطعاً خداوند در هر مکانی هست).
✾◆ اگر خداوند قرار بود در مکانی حاضر باشد، چهارده معصوم (علیهم السّلآم) بود. در حالیکه هیچ مکانی خالی از خداوند نیست و حاضر مطلق اوست.
🔅 حضرت موسی ابن جعفر (علیه السّلآم) در وصف حضرت خاتم الانبیاء رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) و مولی امیرالمؤمنین علی(علیه السّلآم) میفرمایند:
💠【اصْطَفَاهُمْ لِنَفْسِهِ وَ جَعَلَهُمْ خُزَّانَ عِلْمِهِ وَ بُلَغَاءَ عَنْهُ إِلَى خَلْقِهِ «أَقَامَهُمْ مَقَامَ نَفْسِهِ»】
📚(تفسیر روایی برهان، ج۴، ص: ۱۹۲)
🔵 «أَقَامَهُمْ مَقَامَ نَفْسِهِ» یعنی خداوند، مقام خودش را برای حضرات آل الله (علیهم السّلآم) اقامه فرموده است.
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
🔷 پناه بر خدا اگر بخواهیم حضرات آل الله (علیهم السّلآم) را با بهترین مؤمنینِ خدا هم مقایسه کنیم، ولی برای فهم بیشتر عرض میکنم که مگر برای مؤمنین نخوانده‌ای که فرمودند:
💠『 من کانَ لِلّهِ، کانَ اللهُ لَه』
❈ هرکس برای خدا بود، خدا برای اوست.
(📚 بحار الأنوار، ج ۷۹، ص: ۱۹۷)
🌱ﻭ اﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺭﺏّ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﯿﻦ.
#ﭘﺎﯾﺎﻥ_ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_سوم_حقیقة_الولایة
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
Telegram
معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
.
✨
🔷 #حقیقة_الولایة
🔹#ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_سوم_حقیقة_الولایة :
هر چیزی نزد حضرات آل الله (علیهم السّلام) کوچک است
●═• ◈• ◈• ◈❖ 🔅 ❖ ◈• ◈• ◈• ═●
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/176
●═• ◈• ◈• ◈❖ 🔅 ❖ ◈• ◈• ◈• ═●
📖✨قرآن میفرماید:
💎 ﴿و آتاكُمْ…
✨
🔷 #حقیقة_الولایة
🔹#ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_سوم_حقیقة_الولایة :
هر چیزی نزد حضرات آل الله (علیهم السّلام) کوچک است
●═• ◈• ◈• ◈❖ 🔅 ❖ ◈• ◈• ◈• ═●
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/176
●═• ◈• ◈• ◈❖ 🔅 ❖ ◈• ◈• ◈• ═●
📖✨قرآن میفرماید:
💎 ﴿و آتاكُمْ…
.
✨
🔶✓ در پی بیان بیست و سوّم، ذکر نِکات و سؤالات ذیل، به نظر ضروریست:
🔸 ۱- اگر مطلب فوق را به قسمت اوّل و دوّم تقسیم کنیم، هر دو قسمت درست، اما چطور میشود نتیجه گیری کرد که منظور از 🔻"مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً"🔺 همان قسمت دوّم بیان باشد؟
🔸شاید چیز دیگری‌ست که "مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً" باشد؟
🔷✍🏻 پاسخ:
🔷 ابتدا، این عبارت را میفرمایند:
💠【آتَاكُمُ الله مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ】
🔹تا اینجا را می‌فرمایید که هر چیزی میشود تصوّر کرد. تا اینجای عبارت، برداشتتان صحیح است. اما زیارت دنباله دارد و آن این است:
💠【طأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ...وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَکُم】
🔹این جملات خیلی مهم است و جای دقّت دارد. هرچند جواب را در دنباله فرمودند ولی بیشتر توضیح میدهم.
🍃֎⇦ دو حالت پیش می‌آید:
1️⃣ حالت اوّل:
دنبالۀ زیارت، توضیحِ "آتاکم الله..." باشد. یعنی آنچه خدا به شما عنایت فرموده است، این است که "طَأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ...وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم".
که در این حالت "ذلّ کلّ شیء لکم" همه چیز را میگیرد.
2️⃣ حالت دوّم:
دنبالۀ زیارت کاری به "آتاکم الله ..." نداشته باشد. یعنی آنچه خدا به شما عنایت فرموده است، یک چیز است و "طَأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ...وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم" هم چیز دیگری است.
در این حالت هم باز "ذَلَّ کلُّ شیء لکم" همه چیز را میگیرد.
✅ بنابراین "ذَلَّ کلُّ شیء لکم" مطلب مهمی است. یک مطلب عام است و اگر خداوند متعال العیاذ بالله از آل الله (علیهم السّلام) جدا باشد، خدا را هم میگیرد چون حقّ تعالی نیز به نصّ روایات "شیء" است و بلکه حقیقت اشیاء است.
🔸پس اوّلِ زیارت در عبارت "آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ" چه چیزی به حضرات داده است که ذلیل حضرات نباشد؟
🔸آیا جز خدای متعال، چیزی هست که ذلیل حضرات آل الله (علیهم السّلام) نباشد؟!
🔺خیلی دقت بفرمایید!
🔹هر چیزی تصوّر کنید، که بفرمایید ذلیل آل الله (علیهم السّلآم) نیست و خدا هم نیست، آن چیز اصلِ خَیر در عالم میشود و با فرمایش حضرات آل الله (ع) که فرموده‌اند:
💠【نَحْنُ أَصْلُ کلِّ خَيْرٍ】
❖ ما اصل تمام خَیرها هستیم.
📚(الكافي، ط - دارالحديث، ج ۱۵، ص: ۵۵۳)
بلا شک منافات دارد.
🍃֎⇦هر چیزی که خدا نباشد، و ما فوق آل الله (علیهم السّلام) باشد، آن واسطۀ الهی است و اصل تمام خیرات است.
✍🏻 پاسخهای فراوان دیگری هم برای این سؤال حاضر است اما در این مجموعه مقالات سعی بر ایجاز و ساده بیان کردن است و امیدوار هستم که رعایت این مهمّ صورت بگیرد.
🔷 "کلُّ شَیء" را رها نکنید. که هر چیزی را که در نظر بگیرید، در بر میگیرد.
خیلی مطلب ظریفی است.
📝 از خوانندگان این مطالب خواهش میکنم عجله نکنند! آن قدر این مطلب مهم است که جا دارد مدّتها روی آن وقت بگذارید و فکر کنید.
به صورت جزء جزء قبلاً در بیاناتِ #حقیقة_الولایة مثالهایی از خیرات برایتان ثابت شده است که خارج از وجود حضرات آل الله (علیهم السّلآم) نیست؛ مانند وحی.
🔹اگر لازم باشد، باز از اوّل شروع بفرمائید🔹
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
✨
🔶✓ در پی بیان بیست و سوّم، ذکر نِکات و سؤالات ذیل، به نظر ضروریست:
🔸 ۱- اگر مطلب فوق را به قسمت اوّل و دوّم تقسیم کنیم، هر دو قسمت درست، اما چطور میشود نتیجه گیری کرد که منظور از 🔻"مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً"🔺 همان قسمت دوّم بیان باشد؟
🔸شاید چیز دیگری‌ست که "مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً" باشد؟
🔷✍🏻 پاسخ:
🔷 ابتدا، این عبارت را میفرمایند:
💠【آتَاكُمُ الله مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ】
🔹تا اینجا را می‌فرمایید که هر چیزی میشود تصوّر کرد. تا اینجای عبارت، برداشتتان صحیح است. اما زیارت دنباله دارد و آن این است:
💠【طأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ...وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَکُم】
🔹این جملات خیلی مهم است و جای دقّت دارد. هرچند جواب را در دنباله فرمودند ولی بیشتر توضیح میدهم.
🍃֎⇦ دو حالت پیش می‌آید:
1️⃣ حالت اوّل:
دنبالۀ زیارت، توضیحِ "آتاکم الله..." باشد. یعنی آنچه خدا به شما عنایت فرموده است، این است که "طَأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ...وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم".
که در این حالت "ذلّ کلّ شیء لکم" همه چیز را میگیرد.
2️⃣ حالت دوّم:
دنبالۀ زیارت کاری به "آتاکم الله ..." نداشته باشد. یعنی آنچه خدا به شما عنایت فرموده است، یک چیز است و "طَأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ...وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُم" هم چیز دیگری است.
در این حالت هم باز "ذَلَّ کلُّ شیء لکم" همه چیز را میگیرد.
✅ بنابراین "ذَلَّ کلُّ شیء لکم" مطلب مهمی است. یک مطلب عام است و اگر خداوند متعال العیاذ بالله از آل الله (علیهم السّلام) جدا باشد، خدا را هم میگیرد چون حقّ تعالی نیز به نصّ روایات "شیء" است و بلکه حقیقت اشیاء است.
🔸پس اوّلِ زیارت در عبارت "آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ" چه چیزی به حضرات داده است که ذلیل حضرات نباشد؟
🔸آیا جز خدای متعال، چیزی هست که ذلیل حضرات آل الله (علیهم السّلام) نباشد؟!
🔺خیلی دقت بفرمایید!
🔹هر چیزی تصوّر کنید، که بفرمایید ذلیل آل الله (علیهم السّلآم) نیست و خدا هم نیست، آن چیز اصلِ خَیر در عالم میشود و با فرمایش حضرات آل الله (ع) که فرموده‌اند:
💠【نَحْنُ أَصْلُ کلِّ خَيْرٍ】
❖ ما اصل تمام خَیرها هستیم.
📚(الكافي، ط - دارالحديث، ج ۱۵، ص: ۵۵۳)
بلا شک منافات دارد.
🍃֎⇦هر چیزی که خدا نباشد، و ما فوق آل الله (علیهم السّلام) باشد، آن واسطۀ الهی است و اصل تمام خیرات است.
✍🏻 پاسخهای فراوان دیگری هم برای این سؤال حاضر است اما در این مجموعه مقالات سعی بر ایجاز و ساده بیان کردن است و امیدوار هستم که رعایت این مهمّ صورت بگیرد.
🔷 "کلُّ شَیء" را رها نکنید. که هر چیزی را که در نظر بگیرید، در بر میگیرد.
خیلی مطلب ظریفی است.
📝 از خوانندگان این مطالب خواهش میکنم عجله نکنند! آن قدر این مطلب مهم است که جا دارد مدّتها روی آن وقت بگذارید و فکر کنید.
به صورت جزء جزء قبلاً در بیاناتِ #حقیقة_الولایة مثالهایی از خیرات برایتان ثابت شده است که خارج از وجود حضرات آل الله (علیهم السّلآم) نیست؛ مانند وحی.
🔹اگر لازم باشد، باز از اوّل شروع بفرمائید🔹
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
✨
💠«اللهُ وَاحِدٌ لَا مُتَجَزِّئٌ» و #تعدد_نوری
https://t.me/ehsannil3/178
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•
🔶 ۲- چرا فقط زیارت امام حسین (علیه السّلآم) تحت قبۀ مطهّرشان ملاقات با خدا در عرش است؟
🍃۞ با این بیان زیبای حضرتعالی، زیارت در حرم هر امامی در هر زمان باید همین باشد، این طور نیست؟
🔰 در مورد زیارت و افضلیتِ حضرات آل الله (ع) بر یکدیگر در مباحثِ #معرفة_بالنورانیة در آینده خواهید خواند.
❂☜ در اینجا توضیح مختصری داده میشود:
💭 تصوّر افضلیت برای ما همیشه بین دو چیز است که با هم مقایسه شود؛ ولی در عالم نور و بی‌حدّی، مطلب فرق میکند. عالم اطلاق و بی‌حدّی یعنی چیزی مقابلش نیست.
🔹 حتّی صفات ضد هم به یک جا جمع اند. مثلا غضب و رحمت خداوند، عین شخصی هم هستند و دو مطلب جدا از یکدیگر نیستند که جایی رحمت باشد و تمام شود، و بعدش غضب شروع شود.
✅ چرا که وجود خداوند، وجود مُرکّب نیست که اجزاء داشته باشد که در وصف حقّ تعالی فرمودند "اللهُ وَاحِدٌ لَا مُتَجَزِّئٌ" (📚الكافي، ط - الإسلامية،ج۱،ص:۱۱۶).
🌿۞ حقّ تعالی وجود بسیط است و اسماء و صفات خداوند، #عین_شخصی هم و عین شخصی ذات هستند.
🌐 چون ما در عالم کثرت و تعیّنات هستیم و در همین عالم محدود، طالب معرفت حضرات معصومین (علیهم السّلام) می‌باشیم، به تعدّد و حدّ، حضرات (ع) را دیده‌ایم.
֎🍃⇦مثلا می‌گوییم «چهارده» معصوم(ع)، یا می‌گوییم حضرت جعفر ابن محمّد(ع)، صادق هستند یا حضرت محمّد ابن علی التّقی(ع)، جواد هستند و یا حضرت محمّد ابن علی الباقر(ع)، باقر العلوم هستند یا امام حسین (ع) سیّدالشهداء هستند.
🍂۞ یا می‌گوییم زیارت آن امام، افضل است و یا حتّی در احادیث این افضلیت را میخوانیم امّا بخاطر آلوده بودن ذهن به معیارات عالم کثرات، متأسّفانه دچار دوئیّت و شرک بین حضرات آل الله (ع) می‌شویم!
🔸آیا این مطلب به این معنی است که بقیۀ حضرات معصومین (ع) صادق نیستند؟ یا جواد نیستند؟ یا باقر العلوم نیستند؟ یا سیّدالشهداء(ع) نیستند؟ یا در صادق بودن از حضرت جعفر ابن محمد(ع) کم دارند؟! یا در جواد بودن از امام محمد تقی (ع) کم دارند؟! و ...
🍃⏎ العیاذ بالله اگر چنین باشد. نقص و کمبود به هیچ عنوانی در هیچ یک از حضرات آل الله(ع) معنا ندارد. حضرات معصومین(ع) کمالِ مطلق و مطلقِ کمال میباشند.
🔸پس مشکل کجاست؟
🔹بر حسب زمان و مکان و شئونات دیگر، هر یک از ائمه اطهار (علیهم السّلام) در ظهورِ فضیلتی برجسته‌تر جلوه کرده‌اند و این به این معنا نیست که سایر ائمه (علیهم السّلام) آن خیر را نداشتند.
چرا داشتند، امّا به ظهور نیاوردند.
🔸چرا به ظهور نیاوردند؟
🔹این از وحدتشان است. همین که پیامبر اکرم (ص) نبوّت و رسالت را به ظهور آوردند، دقیقاً به این معناست که مولی علی (ع) نبی هستند و حضرت زهرا (سلآم الله علیها) و سایر آل الله (ع) نیز.
❂☜ اگر وحی به پیامبر (ص) شده و به حضرت زهرا (سلآم الله علیها) صُحُفی داده میشود، دقیقاً یعنی به سایر آل الله (ع) وحی شده و صحف داده شده است.
🌟این حدیث خیلی مهم است که فرموده‌اند:
💠『 اوَّلُنا محمّد و اَوسَطُنا محمد و آخِرُنا محمّد و کُلُنّا محمّد』
🔹یعنی یک نور که فرمود:
🌕『کلُّهم نُورٌ واحدٌ』
🔹 اگر جویای معرفت، به حدّ و تعیّن در عالم اشارات مانده باشد و در عین حال، قصد معرفت حضرات معصومین(ع) کند، ذهن آلوده به معیارات عالمِ حدود، مانع از معرفت خاصّ به حضرات معصومین(ع) میشود.
🌐 معیارات و مقیاسات عالم اشارات، با معیارات عالم حقیقت و لااشارهٔ نوری متفاوتند. حقیقت را بایستی به خودش شناخت.
🔅 حضرات آل الله(ع) حقیقت نوری هستند. در حقیقتِ نوری، حدّی ملحوظ و مفروض نیست. که العیاذ بالله بگوییم نور امامی شروع میشود و به جایی ختم می‌گردد، و آنگاه نور امام دیگری شروع میشود. که تصوّر کنیم، امام بعدی خصوصیات امام قبلی را ندارد.
🌕 پس این چهارده نور شدن، تعدّد و کثرت ظلمتی -که در عالم اعداد با آن آشنا هستیم- نیست. بلکه جوشش و تجلّی نوری حضرات است که در عالم تعیّنات، به شماره می‌آیند.
🔆 «چهارده» نور که می‌شماریم، #تعدد_نوری است، نه تعدّد حدّی و به عبارت قرآنی "نورٌ علی نور" است.
🌈 قضیۀ "منشور" را قبلاً عرض کرده‌ام و ان شاء الله خاطرتان هست (که یک نور واحد است امّا جلَواتِ متعدّد و در واقع تعدّد نوری در تابیدن به منشور، متجلّی میشود. و مطلب، فوق این مثال است).
🔹در احادیث خلقت نوری، حضرات معصومین (ع) فرموده‌اند که ما نور واحدی بودیم که از نور خداوند مُشتق شدیم و بعد، این نورِ واحد نصف شد و خداوند به نصف آن فرمود:
💠 "محمّد(ص) باش"
🔹و به نصفی دیگر فرمود:
💠 "علی(ع) باش"
🔹و از این رو رسول خدا (ص) فرمودند:
علی (ع) از من است و من از علی (ع) هستم.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.
💠«اللهُ وَاحِدٌ لَا مُتَجَزِّئٌ» و #تعدد_نوری
https://t.me/ehsannil3/178
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•
🔶 ۲- چرا فقط زیارت امام حسین (علیه السّلآم) تحت قبۀ مطهّرشان ملاقات با خدا در عرش است؟
🍃۞ با این بیان زیبای حضرتعالی، زیارت در حرم هر امامی در هر زمان باید همین باشد، این طور نیست؟
🔰 در مورد زیارت و افضلیتِ حضرات آل الله (ع) بر یکدیگر در مباحثِ #معرفة_بالنورانیة در آینده خواهید خواند.
❂☜ در اینجا توضیح مختصری داده میشود:
💭 تصوّر افضلیت برای ما همیشه بین دو چیز است که با هم مقایسه شود؛ ولی در عالم نور و بی‌حدّی، مطلب فرق میکند. عالم اطلاق و بی‌حدّی یعنی چیزی مقابلش نیست.
🔹 حتّی صفات ضد هم به یک جا جمع اند. مثلا غضب و رحمت خداوند، عین شخصی هم هستند و دو مطلب جدا از یکدیگر نیستند که جایی رحمت باشد و تمام شود، و بعدش غضب شروع شود.
✅ چرا که وجود خداوند، وجود مُرکّب نیست که اجزاء داشته باشد که در وصف حقّ تعالی فرمودند "اللهُ وَاحِدٌ لَا مُتَجَزِّئٌ" (📚الكافي، ط - الإسلامية،ج۱،ص:۱۱۶).
🌿۞ حقّ تعالی وجود بسیط است و اسماء و صفات خداوند، #عین_شخصی هم و عین شخصی ذات هستند.
🌐 چون ما در عالم کثرت و تعیّنات هستیم و در همین عالم محدود، طالب معرفت حضرات معصومین (علیهم السّلام) می‌باشیم، به تعدّد و حدّ، حضرات (ع) را دیده‌ایم.
֎🍃⇦مثلا می‌گوییم «چهارده» معصوم(ع)، یا می‌گوییم حضرت جعفر ابن محمّد(ع)، صادق هستند یا حضرت محمّد ابن علی التّقی(ع)، جواد هستند و یا حضرت محمّد ابن علی الباقر(ع)، باقر العلوم هستند یا امام حسین (ع) سیّدالشهداء هستند.
🍂۞ یا می‌گوییم زیارت آن امام، افضل است و یا حتّی در احادیث این افضلیت را میخوانیم امّا بخاطر آلوده بودن ذهن به معیارات عالم کثرات، متأسّفانه دچار دوئیّت و شرک بین حضرات آل الله (ع) می‌شویم!
🔸آیا این مطلب به این معنی است که بقیۀ حضرات معصومین (ع) صادق نیستند؟ یا جواد نیستند؟ یا باقر العلوم نیستند؟ یا سیّدالشهداء(ع) نیستند؟ یا در صادق بودن از حضرت جعفر ابن محمد(ع) کم دارند؟! یا در جواد بودن از امام محمد تقی (ع) کم دارند؟! و ...
🍃⏎ العیاذ بالله اگر چنین باشد. نقص و کمبود به هیچ عنوانی در هیچ یک از حضرات آل الله(ع) معنا ندارد. حضرات معصومین(ع) کمالِ مطلق و مطلقِ کمال میباشند.
🔸پس مشکل کجاست؟
🔹بر حسب زمان و مکان و شئونات دیگر، هر یک از ائمه اطهار (علیهم السّلام) در ظهورِ فضیلتی برجسته‌تر جلوه کرده‌اند و این به این معنا نیست که سایر ائمه (علیهم السّلام) آن خیر را نداشتند.
چرا داشتند، امّا به ظهور نیاوردند.
🔸چرا به ظهور نیاوردند؟
🔹این از وحدتشان است. همین که پیامبر اکرم (ص) نبوّت و رسالت را به ظهور آوردند، دقیقاً به این معناست که مولی علی (ع) نبی هستند و حضرت زهرا (سلآم الله علیها) و سایر آل الله (ع) نیز.
❂☜ اگر وحی به پیامبر (ص) شده و به حضرت زهرا (سلآم الله علیها) صُحُفی داده میشود، دقیقاً یعنی به سایر آل الله (ع) وحی شده و صحف داده شده است.
🌟این حدیث خیلی مهم است که فرموده‌اند:
💠『 اوَّلُنا محمّد و اَوسَطُنا محمد و آخِرُنا محمّد و کُلُنّا محمّد』
🔹یعنی یک نور که فرمود:
🌕『کلُّهم نُورٌ واحدٌ』
🔹 اگر جویای معرفت، به حدّ و تعیّن در عالم اشارات مانده باشد و در عین حال، قصد معرفت حضرات معصومین(ع) کند، ذهن آلوده به معیارات عالمِ حدود، مانع از معرفت خاصّ به حضرات معصومین(ع) میشود.
🌐 معیارات و مقیاسات عالم اشارات، با معیارات عالم حقیقت و لااشارهٔ نوری متفاوتند. حقیقت را بایستی به خودش شناخت.
🔅 حضرات آل الله(ع) حقیقت نوری هستند. در حقیقتِ نوری، حدّی ملحوظ و مفروض نیست. که العیاذ بالله بگوییم نور امامی شروع میشود و به جایی ختم می‌گردد، و آنگاه نور امام دیگری شروع میشود. که تصوّر کنیم، امام بعدی خصوصیات امام قبلی را ندارد.
🌕 پس این چهارده نور شدن، تعدّد و کثرت ظلمتی -که در عالم اعداد با آن آشنا هستیم- نیست. بلکه جوشش و تجلّی نوری حضرات است که در عالم تعیّنات، به شماره می‌آیند.
🔆 «چهارده» نور که می‌شماریم، #تعدد_نوری است، نه تعدّد حدّی و به عبارت قرآنی "نورٌ علی نور" است.
🌈 قضیۀ "منشور" را قبلاً عرض کرده‌ام و ان شاء الله خاطرتان هست (که یک نور واحد است امّا جلَواتِ متعدّد و در واقع تعدّد نوری در تابیدن به منشور، متجلّی میشود. و مطلب، فوق این مثال است).
🔹در احادیث خلقت نوری، حضرات معصومین (ع) فرموده‌اند که ما نور واحدی بودیم که از نور خداوند مُشتق شدیم و بعد، این نورِ واحد نصف شد و خداوند به نصف آن فرمود:
💠 "محمّد(ص) باش"
🔹و به نصفی دیگر فرمود:
💠 "علی(ع) باش"
🔹و از این رو رسول خدا (ص) فرمودند:
علی (ع) از من است و من از علی (ع) هستم.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.
.
✨
💠『فأَمَرَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ذَلِكَ النُّورَ أَنْ يُشَقَّ فَقَالَ لِلنِّصْفِ كُنْ مُحَمَّداً وَ قَالَ لِلنِّصْفِ كُنْ عَلِيّاً فَمِنْهَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص عَلِيٌّ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ عَلِی』
👁🗨 دقّت بفرمایید که قبل از نصف شدن و نامگذاری، یک نور بودند. از این وحدت خارج نشوید.
🍃⏎◉ هنوز هم "کُلُّهُم نورُ واحد" هستند و هر یک از معصومین (علیهم السّلآم)، تمام خصوصیت معصوم دیگر را به تمامیّت دارا هستند. منتها در عالم تعیّنات و اشارات که ما درگیر آن هستیم، حساب کار فرق میکند.
🔹پس به بیان ساده و در مرتبه‌ای از معرفت عرض میکنم که به حسب ما فرق میکنند نه به حسب حضرات آل الله (علیهم السّلآم)🔹
☑️ پس مختصراً و در نتیجه گیری این طور عرض میشود که مثلاً اگر حضرت امام حسین (علیه السّلآم) را سیّدالشهداء خطاب میکنیم، این به این معنا نیست که مثلاً امام حسن مجتبی (علیه السّلآم) در شهادت، نعوذ بالله چیزی کم از امام حسین (علیه السّلآم) دارند که فرمود:
💠【الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ إِمَامَانِ قَامَا أَوْ قَعَدَا】💠
🔹امام حسن (علیه السّلآم) و امام حسین (علیه السّلآم)، دو امام هستند چه ایستاده و چه نشسته.
🔆 یا برای حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) بدانیم:
🍃⏎ در پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) باید تمام سیزده معصوم دیگر را ببینید. مگر نفرمودند:
🔻 ◉⊰ لحمُهُم لَحمی و دَمُهُم دَمی ⊱◉ 🔺
لحمِ(گوشت) که بیان ظاهر است و دَم (خون) که بیان باطن است، دو متقابل هستند و همهٔ موارد را میگیرد.
🍃 یا فرمودند:
💠『 انّهم مِنّی و أنا مِنهم 』💠
❂☜ این عبارات، بیانگرِ این حقیقت است که اگر رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) را دیدی، باید تمام اهل بیت (علیهم السّلآم) را در آن حضرت بیابی و این مطلب برای هر یک از حضرات آل الله (علیهم السّلآم) صادق است.
✨یک نور واحد بودن یعنی همین.
♦️در آخر به آیۀ ۴۸ سورۀ زخرف دقّت بفرمائید:
💎﴿و ما نُريهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلاَّ هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِها﴾💎
◈ و ما هيچ آيه‌ای را به ايشان ننموديم مگر آنكه از آيۀ قبلى بزرگتر بود.
🔸❓سؤال میشود که کدام آیه را میفرماید؟
🍃۞ هر آیه را اشاره کنی، خود آن آیه است که نازل شده است.
یا هر آیه‌ای را که اشاره کنی، آن اُختی (خواهری) است که اکبر است.
پس هر آیه‌ای اکبر است. یعنی اصغر ندارد. اکبر در اکبر است. بزرگتر در بزرگتر است.
🌕 از خدا بخواهیم که "معرفت به نورانیّت" آل الله (علیهم السّلآم) را نصیبمان کند. که معرفت به حضرات آل الله (علیهم السّلآم) جز بالنورانیّة ممکن نیست.
🌐 و تا وقتی در عالم حدود و تعیّنات تصوّر میکنیم، ذهنمان مشوب به حدود است و در نتیجه فهم عالم نور، نشدنی است.
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
✨
💠『فأَمَرَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ذَلِكَ النُّورَ أَنْ يُشَقَّ فَقَالَ لِلنِّصْفِ كُنْ مُحَمَّداً وَ قَالَ لِلنِّصْفِ كُنْ عَلِيّاً فَمِنْهَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص عَلِيٌّ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ عَلِی』
👁🗨 دقّت بفرمایید که قبل از نصف شدن و نامگذاری، یک نور بودند. از این وحدت خارج نشوید.
🍃⏎◉ هنوز هم "کُلُّهُم نورُ واحد" هستند و هر یک از معصومین (علیهم السّلآم)، تمام خصوصیت معصوم دیگر را به تمامیّت دارا هستند. منتها در عالم تعیّنات و اشارات که ما درگیر آن هستیم، حساب کار فرق میکند.
🔹پس به بیان ساده و در مرتبه‌ای از معرفت عرض میکنم که به حسب ما فرق میکنند نه به حسب حضرات آل الله (علیهم السّلآم)🔹
☑️ پس مختصراً و در نتیجه گیری این طور عرض میشود که مثلاً اگر حضرت امام حسین (علیه السّلآم) را سیّدالشهداء خطاب میکنیم، این به این معنا نیست که مثلاً امام حسن مجتبی (علیه السّلآم) در شهادت، نعوذ بالله چیزی کم از امام حسین (علیه السّلآم) دارند که فرمود:
💠【الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ إِمَامَانِ قَامَا أَوْ قَعَدَا】💠
🔹امام حسن (علیه السّلآم) و امام حسین (علیه السّلآم)، دو امام هستند چه ایستاده و چه نشسته.
🔆 یا برای حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) بدانیم:
🍃⏎ در پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) باید تمام سیزده معصوم دیگر را ببینید. مگر نفرمودند:
🔻 ◉⊰ لحمُهُم لَحمی و دَمُهُم دَمی ⊱◉ 🔺
لحمِ(گوشت) که بیان ظاهر است و دَم (خون) که بیان باطن است، دو متقابل هستند و همهٔ موارد را میگیرد.
🍃 یا فرمودند:
💠『 انّهم مِنّی و أنا مِنهم 』💠
❂☜ این عبارات، بیانگرِ این حقیقت است که اگر رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) را دیدی، باید تمام اهل بیت (علیهم السّلآم) را در آن حضرت بیابی و این مطلب برای هر یک از حضرات آل الله (علیهم السّلآم) صادق است.
✨یک نور واحد بودن یعنی همین.
♦️در آخر به آیۀ ۴۸ سورۀ زخرف دقّت بفرمائید:
💎﴿و ما نُريهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلاَّ هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِها﴾💎
◈ و ما هيچ آيه‌ای را به ايشان ننموديم مگر آنكه از آيۀ قبلى بزرگتر بود.
🔸❓سؤال میشود که کدام آیه را میفرماید؟
🍃۞ هر آیه را اشاره کنی، خود آن آیه است که نازل شده است.
یا هر آیه‌ای را که اشاره کنی، آن اُختی (خواهری) است که اکبر است.
پس هر آیه‌ای اکبر است. یعنی اصغر ندارد. اکبر در اکبر است. بزرگتر در بزرگتر است.
🌕 از خدا بخواهیم که "معرفت به نورانیّت" آل الله (علیهم السّلآم) را نصیبمان کند. که معرفت به حضرات آل الله (علیهم السّلآم) جز بالنورانیّة ممکن نیست.
🌐 و تا وقتی در عالم حدود و تعیّنات تصوّر میکنیم، ذهنمان مشوب به حدود است و در نتیجه فهم عالم نور، نشدنی است.
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
.
✨
🔶۳- چرا باید حدیثی باشد که این فضیلت عظیم را منحصر کند به روز عرفه (زمان) و به حرم امام حسین (علیه السّلآم)؟
❓چرا نفرمودند هر زمان، هر امام معصوم (ع) را در حرمش زیارت کنید، خدا را در عرش زیارت کرده‌اید؟
🔸 البته باز شَرف مکان قابل توجیه است، ولی شَرف زمان چگونه است؟
🔹✍🏻پاسخ:
[پاسخی که داده میشود با در نظر گرفتن این مرتبه از معارف است که تا بدینجا بیان شد]
این به خاطر امام نیست، به خاطر خود ماست.
✧⏎ در فلان زمان این مائیم که بلوغ یافته‌ایم و تمام وجودمان در طلبِ آن مطلوب مهیّا میشود. پس وجهش را در خودمان باید ببینیم.
⧈◈ امام، وجودِ متغیّر نیست. وجود ثابت است. البته ثابت حقیقی.
هیچ مکان و زمانی برای او فرقی نمی‌کند. حتّی وقتی می‌گوئیم کربلا شرافت دارد، خودِ کربلا به امام شرافت نمی‌دهد بلکه این امام است که کربلا را شریف کرده است.
⇜❖ منتها چون موضوع، ظاهر شدنِ تامّۀ وحدت از آن خلوت به جلوت است، باید همه برای کسب شرافت به کربلا بروند. و این مطلب گوشه‌ای از بیان "کلُّ ارض کربلا"ست.
⏳ در مورد زمان:
مثلاً زیارت امام حسین (علیه السّلام) در عرفه و پانزده شعبان آن قدر شرافت دارد، که در روایت است که اگر زیارت کردی، برو که هر چه بود، داده شد (نقل به مضمون).
🔸چرا در عرفه؟
🔹چون در این زمان، من و شما در مسیرِ عرفانِ حقّ تعالی هستیم.
☀️ عرفه، شناخت مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلآم) است و کربلا، «معلّیٰ» به «علی» علیه السلام است. پس به زیارت سرّ مولی، یعنی حضرت سید الشهدا علیه السلام در کربلای معلّیٰ می رویم تا حقیقت حق، مولی امیرالمؤمنین علیه السلام را بشناسیم.
📃 در حدیث هست که حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) در روز عرفه به معراج رفته (یکی از معراجها) و در هجدهم ذی الحجّه، ولایت حضرت مولی علی (علیه السّلام) را ابلاغ فرمودند.
📚(أمالي الصدوق، ص: ۳۵۴)
☑️ و اسراری در این حدیث است که اگر خدا خواست، بیانش روزیمان میشود.
🔹پس در این مرتبه از پاسخ عرض میشود که این ما هستیم که در زمان و مکان می‌رسیم.
حضرات آل الله (علیهم السّلام ) تحت هیچ قیدی نیستند. هیچ قیدی!
●☜ قبلاً در بحث معیار بودنِ حضرات آل الله (علیهم السّلام)، خداوند مطالبی را مرحمت کرد و عرض شد که حضرات آل الله (علیهم السّلام) معیارند، نه ذوالمعیار (بیان یازدهم همین مقالات).
یعنی تحتِ تطبیق با هیچ امر و شیئی نیستند؛ چون فوق خودشان چیزی نیست.
یــک جـــــــــرعـه بنـــوش از لـــبِ ساغـــر ما
تــــا ره بــبــــری بـــــه کـــوچــــــۀ دلــبـــر ما
هی در نـزن این خــانه و آن خـــانه که نیست
خـــــوشــتـــــر ز در مـیــکـــدۀ حیـــــــــدر ما
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
✨
🔶۳- چرا باید حدیثی باشد که این فضیلت عظیم را منحصر کند به روز عرفه (زمان) و به حرم امام حسین (علیه السّلآم)؟
❓چرا نفرمودند هر زمان، هر امام معصوم (ع) را در حرمش زیارت کنید، خدا را در عرش زیارت کرده‌اید؟
🔸 البته باز شَرف مکان قابل توجیه است، ولی شَرف زمان چگونه است؟
🔹✍🏻پاسخ:
[پاسخی که داده میشود با در نظر گرفتن این مرتبه از معارف است که تا بدینجا بیان شد]
این به خاطر امام نیست، به خاطر خود ماست.
✧⏎ در فلان زمان این مائیم که بلوغ یافته‌ایم و تمام وجودمان در طلبِ آن مطلوب مهیّا میشود. پس وجهش را در خودمان باید ببینیم.
⧈◈ امام، وجودِ متغیّر نیست. وجود ثابت است. البته ثابت حقیقی.
هیچ مکان و زمانی برای او فرقی نمی‌کند. حتّی وقتی می‌گوئیم کربلا شرافت دارد، خودِ کربلا به امام شرافت نمی‌دهد بلکه این امام است که کربلا را شریف کرده است.
⇜❖ منتها چون موضوع، ظاهر شدنِ تامّۀ وحدت از آن خلوت به جلوت است، باید همه برای کسب شرافت به کربلا بروند. و این مطلب گوشه‌ای از بیان "کلُّ ارض کربلا"ست.
⏳ در مورد زمان:
مثلاً زیارت امام حسین (علیه السّلام) در عرفه و پانزده شعبان آن قدر شرافت دارد، که در روایت است که اگر زیارت کردی، برو که هر چه بود، داده شد (نقل به مضمون).
🔸چرا در عرفه؟
🔹چون در این زمان، من و شما در مسیرِ عرفانِ حقّ تعالی هستیم.
☀️ عرفه، شناخت مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلآم) است و کربلا، «معلّیٰ» به «علی» علیه السلام است. پس به زیارت سرّ مولی، یعنی حضرت سید الشهدا علیه السلام در کربلای معلّیٰ می رویم تا حقیقت حق، مولی امیرالمؤمنین علیه السلام را بشناسیم.
📃 در حدیث هست که حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) در روز عرفه به معراج رفته (یکی از معراجها) و در هجدهم ذی الحجّه، ولایت حضرت مولی علی (علیه السّلام) را ابلاغ فرمودند.
📚(أمالي الصدوق، ص: ۳۵۴)
☑️ و اسراری در این حدیث است که اگر خدا خواست، بیانش روزیمان میشود.
🔹پس در این مرتبه از پاسخ عرض میشود که این ما هستیم که در زمان و مکان می‌رسیم.
حضرات آل الله (علیهم السّلام ) تحت هیچ قیدی نیستند. هیچ قیدی!
●☜ قبلاً در بحث معیار بودنِ حضرات آل الله (علیهم السّلام)، خداوند مطالبی را مرحمت کرد و عرض شد که حضرات آل الله (علیهم السّلام) معیارند، نه ذوالمعیار (بیان یازدهم همین مقالات).
یعنی تحتِ تطبیق با هیچ امر و شیئی نیستند؛ چون فوق خودشان چیزی نیست.
یــک جـــــــــرعـه بنـــوش از لـــبِ ساغـــر ما
تــــا ره بــبــــری بـــــه کـــوچــــــۀ دلــبـــر ما
هی در نـزن این خــانه و آن خـــانه که نیست
خـــــوشــتـــــر ز در مـیــکـــدۀ حیـــــــــدر ما
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
.
✨
🔷 #حقیقة_الولایة
🔹#ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_چهارم_حقیقة_الولایة :
༺°•𐫱 ربّ العالمین؛ مولی امیرالمؤمنین
(علیه السّلام) 𐫱•°༻
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/182
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
🍃⏎⧈ به لطف خدا، در مورد ربّ العالمین بودنِ حضرات آل الله علیهم السلام و پاسخ به برخی از شبهات این خصوص، در مجموعه مقالاتی مطالبی روزی شده که ان شاء الله در آینده در این کانال خواهید خواند. امّا در اینجا در حدّ این بیانها، به اشاره‌ای اکتفا میکنیم:
📖 قرآن میفرماید:
💎【 ربُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنهَمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ
💎 قلْ هُوَ نَبَأٌ عَظيمٌ
💎 أنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ】
❃ پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست كه توانا و آمرزنده است.
❃ بگو: او خبرى بزرگ است.
❃ [كه] شما از آن روی‌گردانيد.
📘(سورۀ ص، آیات ۶۶ تا ۶۸)
💎﴿قلْ «هُــــوَ» نَبَأٌ عَظيمٌ﴾💎
🔸کدام «هُــــوَ»؟
❖ «هُــــوَ» ضمیر است و به مرجع قبل خود برمی‌گردد؛ یعنی همان که در آیۀ قبل فرمود:
💎﴿ربُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنهَمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ﴾💎
🔸حالا این «نبأ عظیم» کیست که ربُّ السَّماواتِ و الأرض و آنچه میان آنهاست می‌باشد و او «العَزیزُ و الغفار» است؟
📖✨ قرآن میفرماید:
💎﴿عمَّ يَتَساءَلُونَ﴾
💎﴿عنِ «النَّبَإِ الْعَظِيمِ»﴾
💎﴿الَّذِى هُمْ فِيهِ مخُتَلِفُونَ﴾
🔹دربارۀ چه چيز از يكديگر مى‌پرسند؟
🔹دربارۀ آن خبر بزرگ.
🔹همان كه همواره در آن اختلاف دارند.
📘(سورۀ نبأ، آیات ۳-۱)
📜 در حدیث ذیل این آیه آمده است که نبأ عظیم، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلآم) هستند.
💠【كان أمير المؤمنين عليه السّلام.】
📚(تفسیر روایی برهان، ج ۵، ص: ۵۶۴)
✔️ حرف برای اهلش تمام است!
اما بر این شیرینی‌ها بیشتر بیفزایید:
🔅 حضرت موسی بن جعفر (علیه السّلآم) در وصف حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) و مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلام) میفرمایند:
💠【ظاهِرُهُمَا بَشَرِيَّةٌ وَ بَاطِنُهُمَا لَاهُوتِيَّةٌ، ظَهَرَا لِلْخَلْقِ عَلَى هَيَاكِلِ النَّاسُوتِيَّةِ حَتَّى يُطِيقُوا رُؤْيَتَهُمَا وَ هُوَ قَوْلُهُ تَعَالَى:
💎 و لَلَبَسْنا عَلَيْهِمْ ما يَلْبـسُونَ...
👈🏻 «فَهُمَا مَقَامُ رَبِّ الْعَالَمِينَ».】
✤ ظاهر آن دو (حضرت رسول اکرم ص و حضرت مولی علی ع) بَشَری و باطنشان لاهوتی است.
در میان مردم به «شکل مردمانِ» این عالم ظاهر می‌شدند تا تحمّل دیدن آنها را داشته باشند و این قول خدای متعال است:
🌿۞ «و بر آنان همان لباسى كه مردمان بپوشند، مى‌پوشانيم»
پس این دو مقام ربّ العالمین هستند.
👈🏻 «فَهُمَا مَقَامُ رَبِّ الْعَالَمِينَ»
📚(البرهان في تفسير القرآن، ج ۴، ص: ۱۹۲)
🔷 "ربُّ العالمین"، اسمی است از اسماء الهی. و اسماءُ الحُسنی، حضرات آل الله (علیهم السّلام) هستند.
🔸 چطور اینگونه میشود؟
🔹 قبلاً این مطالب گذشته امّا به جهت یادآوری عرض میکنم:
♦️ به همان ولایت کلیۀ مطلقۀ الهیّۀ حضرات آل الله (علیهم السّلآم) که عینِ ولایت خداوند است(عین شخصی و نه عین تطبیقی) و مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلآم) میفرمایند:
💫『 ولايَتي ولايةُ الله』💫
✥ ولایت من، ولایت خداست.
📚(الأمالي للصدوق، ص: ۶۰۶)
֎🍃⇦حضرات آل الله (علیهم السّلآم) ربّ العالمین هستند.
ای از عــلـــوِّ ذات، حـجّـــت بـــر سمـــاوات و زمیــن
مَر ذاتِ خود را از غنا،هم مُستعان هم مُستعین
مَربوبِ مستغرَق به ربّ، بر غیر ، «ربّ العالمـین»
الغوث یــا نعـمَ المُعیــن ، ایّاکَ نعــبد نســتـــعین
هـــو یــا غیــاثَ المستغیثین ، یا امیــرالمـؤمنین!
🌿ﻭ اﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺭﺏّ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﯿﻦ.
#ﭘﺎﯾﺎﻥ_ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_چهارم_حقیقة_الولایة
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
✨
🔷 #حقیقة_الولایة
🔹#ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_چهارم_حقیقة_الولایة :
༺°•𐫱 ربّ العالمین؛ مولی امیرالمؤمنین
(علیه السّلام) 𐫱•°༻
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/182
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
🍃⏎⧈ به لطف خدا، در مورد ربّ العالمین بودنِ حضرات آل الله علیهم السلام و پاسخ به برخی از شبهات این خصوص، در مجموعه مقالاتی مطالبی روزی شده که ان شاء الله در آینده در این کانال خواهید خواند. امّا در اینجا در حدّ این بیانها، به اشاره‌ای اکتفا میکنیم:
📖 قرآن میفرماید:
💎【 ربُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنهَمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ
💎 قلْ هُوَ نَبَأٌ عَظيمٌ
💎 أنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ】
❃ پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست كه توانا و آمرزنده است.
❃ بگو: او خبرى بزرگ است.
❃ [كه] شما از آن روی‌گردانيد.
📘(سورۀ ص، آیات ۶۶ تا ۶۸)
💎﴿قلْ «هُــــوَ» نَبَأٌ عَظيمٌ﴾💎
🔸کدام «هُــــوَ»؟
❖ «هُــــوَ» ضمیر است و به مرجع قبل خود برمی‌گردد؛ یعنی همان که در آیۀ قبل فرمود:
💎﴿ربُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنهَمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ﴾💎
🔸حالا این «نبأ عظیم» کیست که ربُّ السَّماواتِ و الأرض و آنچه میان آنهاست می‌باشد و او «العَزیزُ و الغفار» است؟
📖✨ قرآن میفرماید:
💎﴿عمَّ يَتَساءَلُونَ﴾
💎﴿عنِ «النَّبَإِ الْعَظِيمِ»﴾
💎﴿الَّذِى هُمْ فِيهِ مخُتَلِفُونَ﴾
🔹دربارۀ چه چيز از يكديگر مى‌پرسند؟
🔹دربارۀ آن خبر بزرگ.
🔹همان كه همواره در آن اختلاف دارند.
📘(سورۀ نبأ، آیات ۳-۱)
📜 در حدیث ذیل این آیه آمده است که نبأ عظیم، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلآم) هستند.
💠【كان أمير المؤمنين عليه السّلام.】
📚(تفسیر روایی برهان، ج ۵، ص: ۵۶۴)
✔️ حرف برای اهلش تمام است!
اما بر این شیرینی‌ها بیشتر بیفزایید:
🔅 حضرت موسی بن جعفر (علیه السّلآم) در وصف حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) و مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلام) میفرمایند:
💠【ظاهِرُهُمَا بَشَرِيَّةٌ وَ بَاطِنُهُمَا لَاهُوتِيَّةٌ، ظَهَرَا لِلْخَلْقِ عَلَى هَيَاكِلِ النَّاسُوتِيَّةِ حَتَّى يُطِيقُوا رُؤْيَتَهُمَا وَ هُوَ قَوْلُهُ تَعَالَى:
💎 و لَلَبَسْنا عَلَيْهِمْ ما يَلْبـسُونَ...
👈🏻 «فَهُمَا مَقَامُ رَبِّ الْعَالَمِينَ».】
✤ ظاهر آن دو (حضرت رسول اکرم ص و حضرت مولی علی ع) بَشَری و باطنشان لاهوتی است.
در میان مردم به «شکل مردمانِ» این عالم ظاهر می‌شدند تا تحمّل دیدن آنها را داشته باشند و این قول خدای متعال است:
🌿۞ «و بر آنان همان لباسى كه مردمان بپوشند، مى‌پوشانيم»
پس این دو مقام ربّ العالمین هستند.
👈🏻 «فَهُمَا مَقَامُ رَبِّ الْعَالَمِينَ»
📚(البرهان في تفسير القرآن، ج ۴، ص: ۱۹۲)
🔷 "ربُّ العالمین"، اسمی است از اسماء الهی. و اسماءُ الحُسنی، حضرات آل الله (علیهم السّلام) هستند.
🔸 چطور اینگونه میشود؟
🔹 قبلاً این مطالب گذشته امّا به جهت یادآوری عرض میکنم:
♦️ به همان ولایت کلیۀ مطلقۀ الهیّۀ حضرات آل الله (علیهم السّلآم) که عینِ ولایت خداوند است(عین شخصی و نه عین تطبیقی) و مولی امیرالمؤمنین (علیه السّلآم) میفرمایند:
💫『 ولايَتي ولايةُ الله』💫
✥ ولایت من، ولایت خداست.
📚(الأمالي للصدوق، ص: ۶۰۶)
֎🍃⇦حضرات آل الله (علیهم السّلآم) ربّ العالمین هستند.
ای از عــلـــوِّ ذات، حـجّـــت بـــر سمـــاوات و زمیــن
مَر ذاتِ خود را از غنا،هم مُستعان هم مُستعین
مَربوبِ مستغرَق به ربّ، بر غیر ، «ربّ العالمـین»
الغوث یــا نعـمَ المُعیــن ، ایّاکَ نعــبد نســتـــعین
هـــو یــا غیــاثَ المستغیثین ، یا امیــرالمـؤمنین!
🌿ﻭ اﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺭﺏّ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﯿﻦ.
#ﭘﺎﯾﺎﻥ_ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_چهارم_حقیقة_الولایة
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
✨
🔶 سوالاتی در پیِ بیان بیست و چهارم:
💠 #مقام_چیست؟
https://t.me/ehsannil3/183
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•
🔶۱- حضرت موسی ابن جعفر (علیهما السّلام) فرمودند: «فَهُمَا مَقَامُ رَبِّ الْعَالَمِينَ»
🔸منظور از #مقام_چیست ؟ یعنی چرا مستقیماً نفرمودند: «فَهُمَا رَبِّ الْعَالَمِينَ»؟
🔷 بحمد الله به بیانهای دیگر، "ربُّ العالمین" بودن حضرات آل الله (علیهم السّلآم) اثبات شده است؛ ولی ان شاء الله از این کلام هم، جواب سؤالی که فرمود‌ه‌اید، داده میشود و ربّ العالمین بودنِ حضرات آل الله (علیهم السّلآم)، اثبات.
🌐 ما در عالم حدود، تخته بندیم و تا زمانی که با معیارهای عالم حدود به سراغ معارف میرویم، دچار اشکال می‌شویم.
🍂۞ مانند اینکه با باسکول چند تنی بخواهیم چند مثقال طلای بسیار ارزشمند را وزن کنیم.
🍃⇯֎ بایستی معیارهای عالم پائین را برای عالم بالا -که اِشراف و تفوُّق بر عالم حدود دارد- ، بکار نبریم.
❂☜ با این مقدّمه وقتی گفته میشود: "مقامُ ربّ العالمین"، ذهنِ محدود ما "ربّ العالمین" را در جایی در نظر میگیرد و آنگاه "مقام ربّ العالمین" را چیزی جدا از ربّ العالمین می‌داند و یا در حیثیتِ فرق به آن نگاه میکند.
🔹امّا مطلب این است که مقام، محلِّ اقامه است و تا محلِّ اقامه نباشد، اصلاً ربُّ العالمینی نخواهد بود.
❖ من می‌گویم "جواد". اما شما هیچ مسمّایی برای این اسم در نظر نگیرید!
حالا "جواد" چه جایگاهی دارد جز اینکه یک کلمه است و هیچ چیزی را تداعی نمی‌کند؟!
👁🗨 دقیق شوید که دیگر "جواد"، اسم هم نیست. زیرا اسم، حتماً مُسمّی میخواهد و مسمّی حتماً اسم میخواهد. و الّا "جواد" تنها یک لفظ است.
اما وقتی گفتیم "جواد" و مثلاً آقا جواد، دوستِ شما را نشان دادیم یا تصوّر کردیم، آنگاه "جواد" یک کلمه نیست، بلکه اسم است و اشاره به مسمّایی میکند.
🔸"ربُّ العالمین" هم همین طور است.
اولاً "ربُّ العالمین" اسم است و به نفــْـسِ اینکه اسم است، حضرات آل الله (علیهم السّلآم) هستند که فرمودند:
🔻『 نحنُ و اللهِ الأسماءُ الحُسنی.』🔺
🔹ثانیاً "ربُّ العالمین" جایگاهی برای اقامه دارد؛ یعنی بایستی در مقامی تجلــّـی کند. آن مقامِ تجلّی، "مقام ربّ العالمین" است.
🔸❓شاید یک سؤال به ذهن مبارک شما یا کسی خطور کند و آن این است که کسی میگوید "من بودم و پدرم نام مرا جواد گذاشت"، پس حتماً خدا بود و آل الله (علیهم السّلآم) را بعداً اسم خود قرار داد؟
🌿۞ پاسخ داده میشود؛
اسماء حضرت حقّ، «توقیفی» است. و از بیرون حضرت حقّ، بر حضرت حقّ وضع نشده است، بلکه از خودِ حضرت حقّ بر حضرت حقّ واقع است. و از این رو؛ چون متوقف بر ذات حق تعالی است؛ اسمِ توقیفی است.
👈🏻 این نکته همان است که هر چند کوتاه، امّا اگر به لطف خدا درست فهم شود، بسیاری از اشکالات، حل شده و دیگر حضرات آل الله (علیهم السّلآم) را بیرون از الله یا در دوئیّتِ با الله نخواهیم دید.
❂☜ یکی دیگر از سخنانی که برای اثباتِ رَبّ بودنِ حضرات آل الله (علیهم السّلآم) می‌توان بیان کرد، در این آیۀ قرآن است:
💎 ﴿و أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها﴾💎
❈ و زمين به نور پروردگارش روشن گردد.
📘(سورۀ زمر، آیۀ ۶۹)
🔆 امام صادق (علیه السّلآم) میفرمایند:
💠『 رب الأرض يعني إمام الأرض』
📚( البرهان في تفسير القرآن، ج ۴، ص: ۷۳۳)
📖و در جامعۀ کبیره نیز میخوانیم:
💎﴿و أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِكُم.﴾💎
❈ و زمين به نور شما آل الله (علیکم السّلام) روشن گردد.
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
🔶 سوالاتی در پیِ بیان بیست و چهارم:
💠 #مقام_چیست؟
https://t.me/ehsannil3/183
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•
🔶۱- حضرت موسی ابن جعفر (علیهما السّلام) فرمودند: «فَهُمَا مَقَامُ رَبِّ الْعَالَمِينَ»
🔸منظور از #مقام_چیست ؟ یعنی چرا مستقیماً نفرمودند: «فَهُمَا رَبِّ الْعَالَمِينَ»؟
🔷 بحمد الله به بیانهای دیگر، "ربُّ العالمین" بودن حضرات آل الله (علیهم السّلآم) اثبات شده است؛ ولی ان شاء الله از این کلام هم، جواب سؤالی که فرمود‌ه‌اید، داده میشود و ربّ العالمین بودنِ حضرات آل الله (علیهم السّلآم)، اثبات.
🌐 ما در عالم حدود، تخته بندیم و تا زمانی که با معیارهای عالم حدود به سراغ معارف میرویم، دچار اشکال می‌شویم.
🍂۞ مانند اینکه با باسکول چند تنی بخواهیم چند مثقال طلای بسیار ارزشمند را وزن کنیم.
🍃⇯֎ بایستی معیارهای عالم پائین را برای عالم بالا -که اِشراف و تفوُّق بر عالم حدود دارد- ، بکار نبریم.
❂☜ با این مقدّمه وقتی گفته میشود: "مقامُ ربّ العالمین"، ذهنِ محدود ما "ربّ العالمین" را در جایی در نظر میگیرد و آنگاه "مقام ربّ العالمین" را چیزی جدا از ربّ العالمین می‌داند و یا در حیثیتِ فرق به آن نگاه میکند.
🔹امّا مطلب این است که مقام، محلِّ اقامه است و تا محلِّ اقامه نباشد، اصلاً ربُّ العالمینی نخواهد بود.
❖ من می‌گویم "جواد". اما شما هیچ مسمّایی برای این اسم در نظر نگیرید!
حالا "جواد" چه جایگاهی دارد جز اینکه یک کلمه است و هیچ چیزی را تداعی نمی‌کند؟!
👁🗨 دقیق شوید که دیگر "جواد"، اسم هم نیست. زیرا اسم، حتماً مُسمّی میخواهد و مسمّی حتماً اسم میخواهد. و الّا "جواد" تنها یک لفظ است.
اما وقتی گفتیم "جواد" و مثلاً آقا جواد، دوستِ شما را نشان دادیم یا تصوّر کردیم، آنگاه "جواد" یک کلمه نیست، بلکه اسم است و اشاره به مسمّایی میکند.
🔸"ربُّ العالمین" هم همین طور است.
اولاً "ربُّ العالمین" اسم است و به نفــْـسِ اینکه اسم است، حضرات آل الله (علیهم السّلآم) هستند که فرمودند:
🔻『 نحنُ و اللهِ الأسماءُ الحُسنی.』🔺
🔹ثانیاً "ربُّ العالمین" جایگاهی برای اقامه دارد؛ یعنی بایستی در مقامی تجلــّـی کند. آن مقامِ تجلّی، "مقام ربّ العالمین" است.
🔸❓شاید یک سؤال به ذهن مبارک شما یا کسی خطور کند و آن این است که کسی میگوید "من بودم و پدرم نام مرا جواد گذاشت"، پس حتماً خدا بود و آل الله (علیهم السّلآم) را بعداً اسم خود قرار داد؟
🌿۞ پاسخ داده میشود؛
اسماء حضرت حقّ، «توقیفی» است. و از بیرون حضرت حقّ، بر حضرت حقّ وضع نشده است، بلکه از خودِ حضرت حقّ بر حضرت حقّ واقع است. و از این رو؛ چون متوقف بر ذات حق تعالی است؛ اسمِ توقیفی است.
👈🏻 این نکته همان است که هر چند کوتاه، امّا اگر به لطف خدا درست فهم شود، بسیاری از اشکالات، حل شده و دیگر حضرات آل الله (علیهم السّلآم) را بیرون از الله یا در دوئیّتِ با الله نخواهیم دید.
❂☜ یکی دیگر از سخنانی که برای اثباتِ رَبّ بودنِ حضرات آل الله (علیهم السّلآم) می‌توان بیان کرد، در این آیۀ قرآن است:
💎 ﴿و أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها﴾💎
❈ و زمين به نور پروردگارش روشن گردد.
📘(سورۀ زمر، آیۀ ۶۹)
🔆 امام صادق (علیه السّلآم) میفرمایند:
💠『 رب الأرض يعني إمام الأرض』
📚( البرهان في تفسير القرآن، ج ۴، ص: ۷۳۳)
📖و در جامعۀ کبیره نیز میخوانیم:
💎﴿و أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِكُم.﴾💎
❈ و زمين به نور شما آل الله (علیکم السّلام) روشن گردد.
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
✨
🔲 #اسماء_توقیفی
https://t.me/ehsannil3/186
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•
🔶۲- اینکه #اسماء_الهی_توقیفی_است ، به چه معناست؟
🔷✍🏻 پاسخ :
❂☜ یعنی متوقف به ذات است و از بیرون از ذات برای ذات قرار داده نشده است.
با مثال ان شاء الله بهتر معلوم میشود :
🗣 ما برای صدا زدن هر چیزی اسمی بر روی آن قرار می‌دهیم.
اسم، در عموم اسم این طور است که از بیرون بر معنایی یا شیئی گذاشته میشود.
مثلا شیئی کُرَوی، با طعمی دلپذیر که بوئی خوش دارد و محصول درختی است که در فلان فصل این شیء را به عنوان میوه ثمر میدهد و این شیء خوشمزه، ویتامین دارد و چه و چه.
📝 خب برای هر بار رساندن این مطلب به مخاطب باید یک صفحه حرف زد که شاید متوجه شود و یا اشتباه متوجه شود!
از این رو بجای یک صفحه صحبت، اسم را جایگزین میکنیم.
🍎 پس از بیرون این شیء، ما برای آن اسم می‌گذاریم و قرارداد میکنیم که بین ما و شما از این به بعد به این شیء، "سیب" بگوییم. این یک اسم‌گذاری وضعی است که اسم را بر مسما وضع میکنیم. یعنی اسم را بر مسما واقع میکنیم.
🍏 پس حالا برای صدا زدن و اشاره به این شیء در ذهن و یا در عالم خارج، هر بار می‌گوییم "سیب"، تصوّر سیب و معنایش تداعی میشود.
🍃⇯֎ این قاعدۀ عموم اسم است. اسماء وضعی که از بیرون مسما بر آن واقع میشوند، طبق روایات بیان شده است که "الاسم غیر المسمّیٰ"
📚(الكافي ،ط -الإسلامية، ج۱، ص: ۸۷).
🔸حالا سؤال این است:
آیا حضرات آل الله (علیهم السّلآم) که اسماء الحسنای خدا هستند نیز اینطورند؟
🔹خیر. اسم خداوند مانند اسماء اشیاء نیست که از بیرون او به او واقع شود که حضرت امام علی بن موسی الرضا (ع) میفرمایند:
🔸『 لَا شَيْءٌ يَقَعُ عَلَيْهِ اسْمُ شَيْءٍ مِنَ الْأَشْيَاءِ』
۞ (خداوند شیئی نیست که اسم چیزی از چیزها بر او واقع شود / تحف العقول، ص: ۴۲۳).
🍃⇯֎ او «لیس کمثله شیء» است.پس اسماء الحسنای او بر او واقع نشدند.
اگر اسمی را از بیرون خدا تصوّر کردیم و بر خدا واقع نمودیم، مخلوقِ ماست. حتّی اگر حضرات آل الله (ع) را اسماء الحسنی بدانیم ولی عینِ ذات خداوند ندانیم، پس بیرون از ذات دانستیم، پس معرفتی که به خدا پیدا کردیم، ساخته و پرداختۀ ذهن ماست که
🔅 حضرت صادق (ع) میفرمایند :
💠【كُلُّ مَا وَقَعَ عَلَيْهِ اسْمُ شَيْءٍ مَا خَلَا اللَّهَ فَهُوَ مَخْلُوقٌ】💠
هر آنچه نام «چيز» بر او واقع شود جز خدا ، پس آن مخلوقست.
🍃۞ چرا جز خداوند؟
زیرا خداوند، صمد است. پس بیرون ندارد. بنابراین واقع شدن اسم بر او، "واقع" بودن و "حقیقت" بودنِ خودش است. نه اینکه اسماء الحسنی بر او واقع شدند. آنچه هست، همین اسماء الحسناست.
🍃اسم خداوند، از خودِ خدا مشتق شده است (🔻"عَلِيٌّ اشْتُقَّ مِنَ الْعَلِي"🔺).
🍂۞ مثال میزنم:
ذات خداوند حقیقتاً رحیم است و اسم "رحیم"، از شدّت رحیم بودنِ ذات اوست.
🔸 ممکن است کسی در عالم، اسمش رحیم باشد؛ ولی اصلاً رحم و مروّت در وجود این شخص محقّق نباشد. این اسم رحیم، با مسمّایش دو تا هستند و اسم «رحیم» را بصورت جعلی و وضعی بر این شخص واقع کردند.
امّا رحیم بودن، ذات خداست. از اینکه ذاتش عین رحیم است، اسمش "رحیم" است. به همین صورت؛ از اینکه ذاتش وَدود است، اسمش "وَدود" است. از اینکه ذاتش علیم است، اسمش "علیم" است و مانند آن.
پس اسمای حق تعالی متوقف بر ذات اوست و بیرون از ذات نباید دنبالش گشت.
֎🍃⇦اینها اسماء الحسنای حقّ تعالی است که به "حُسنی" (مونث أحسن به معنای نیکوترین)، تحت قانون عمومی اسم و مسمّا واقع نمیشود. بلکه اگر در عِداد و کنار اسمای دیگر می‌آید، برای ترسیم و ایجاد و خلق اسماء دیگر است و خودش فراتر از اسماء عمومی است.
🔅 حضرات علیهم السلام میفرمایند:
💠【نحن -واللهِ- الأسماء الحسنی】💠
۞ به خدا قسم ما اسماءالحسنی هستیم.
📚(الكافي ج۱، ص: ۱۴۴)
🔅 اگر حضرت حقّ فی ذاته "العلی العظیم" است، حضرت مولی امیرالمومنین که اسماء الحسنی هستند، علی العظیم (ع) هستند. یعنی همان علی العظیم بودن مسمّا (یعنی ذات) به حضرات آل الله(ع) ظاهر است.
❂☜ همانجا که در آیة الکرسی میخوانیم "وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظيمُ" (۲۵۵ بقره). این مسمّا عین اسمش است که حضرت مولی (ع) میفرمایند :
☀️"أنا العلي العظيم"☀️
📚(مشارق الأنوار ، ص: ۲۵۷)
📚(مشارق الامان، ص: ۱۵۳)
🍃⇯֎ اگر حضرت حق،ّ ذاتش رئوف و رحیم است، حضرت مولی (ع) میفرمایند :
☀️"محمّد الرءوف الرحيم"☀️
(📚مشارق الأنوار ، ص: ۲۵۷)
(📚مشارق الامان، ص: ۱۵۳)
🍃۞ اگر حضرت حقّ تعالی ﴿"هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ ﴾ (حدید، ۳) ، اسماء الحسنای او، حضرت مولی امیرالمومنین (ع) میفرمایند :
🔷【انا الاول و الآخر و الظاهر و الباطن】🔷
📚 (الإختصاص، ص: ۱۶۳)
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.
🔲 #اسماء_توقیفی
https://t.me/ehsannil3/186
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•
🔶۲- اینکه #اسماء_الهی_توقیفی_است ، به چه معناست؟
🔷✍🏻 پاسخ :
❂☜ یعنی متوقف به ذات است و از بیرون از ذات برای ذات قرار داده نشده است.
با مثال ان شاء الله بهتر معلوم میشود :
🗣 ما برای صدا زدن هر چیزی اسمی بر روی آن قرار می‌دهیم.
اسم، در عموم اسم این طور است که از بیرون بر معنایی یا شیئی گذاشته میشود.
مثلا شیئی کُرَوی، با طعمی دلپذیر که بوئی خوش دارد و محصول درختی است که در فلان فصل این شیء را به عنوان میوه ثمر میدهد و این شیء خوشمزه، ویتامین دارد و چه و چه.
📝 خب برای هر بار رساندن این مطلب به مخاطب باید یک صفحه حرف زد که شاید متوجه شود و یا اشتباه متوجه شود!
از این رو بجای یک صفحه صحبت، اسم را جایگزین میکنیم.
🍎 پس از بیرون این شیء، ما برای آن اسم می‌گذاریم و قرارداد میکنیم که بین ما و شما از این به بعد به این شیء، "سیب" بگوییم. این یک اسم‌گذاری وضعی است که اسم را بر مسما وضع میکنیم. یعنی اسم را بر مسما واقع میکنیم.
🍏 پس حالا برای صدا زدن و اشاره به این شیء در ذهن و یا در عالم خارج، هر بار می‌گوییم "سیب"، تصوّر سیب و معنایش تداعی میشود.
🍃⇯֎ این قاعدۀ عموم اسم است. اسماء وضعی که از بیرون مسما بر آن واقع میشوند، طبق روایات بیان شده است که "الاسم غیر المسمّیٰ"
📚(الكافي ،ط -الإسلامية، ج۱، ص: ۸۷).
🔸حالا سؤال این است:
آیا حضرات آل الله (علیهم السّلآم) که اسماء الحسنای خدا هستند نیز اینطورند؟
🔹خیر. اسم خداوند مانند اسماء اشیاء نیست که از بیرون او به او واقع شود که حضرت امام علی بن موسی الرضا (ع) میفرمایند:
🔸『 لَا شَيْءٌ يَقَعُ عَلَيْهِ اسْمُ شَيْءٍ مِنَ الْأَشْيَاءِ』
۞ (خداوند شیئی نیست که اسم چیزی از چیزها بر او واقع شود / تحف العقول، ص: ۴۲۳).
🍃⇯֎ او «لیس کمثله شیء» است.پس اسماء الحسنای او بر او واقع نشدند.
اگر اسمی را از بیرون خدا تصوّر کردیم و بر خدا واقع نمودیم، مخلوقِ ماست. حتّی اگر حضرات آل الله (ع) را اسماء الحسنی بدانیم ولی عینِ ذات خداوند ندانیم، پس بیرون از ذات دانستیم، پس معرفتی که به خدا پیدا کردیم، ساخته و پرداختۀ ذهن ماست که
🔅 حضرت صادق (ع) میفرمایند :
💠【كُلُّ مَا وَقَعَ عَلَيْهِ اسْمُ شَيْءٍ مَا خَلَا اللَّهَ فَهُوَ مَخْلُوقٌ】💠
هر آنچه نام «چيز» بر او واقع شود جز خدا ، پس آن مخلوقست.
🍃۞ چرا جز خداوند؟
زیرا خداوند، صمد است. پس بیرون ندارد. بنابراین واقع شدن اسم بر او، "واقع" بودن و "حقیقت" بودنِ خودش است. نه اینکه اسماء الحسنی بر او واقع شدند. آنچه هست، همین اسماء الحسناست.
🍃اسم خداوند، از خودِ خدا مشتق شده است (🔻"عَلِيٌّ اشْتُقَّ مِنَ الْعَلِي"🔺).
🍂۞ مثال میزنم:
ذات خداوند حقیقتاً رحیم است و اسم "رحیم"، از شدّت رحیم بودنِ ذات اوست.
🔸 ممکن است کسی در عالم، اسمش رحیم باشد؛ ولی اصلاً رحم و مروّت در وجود این شخص محقّق نباشد. این اسم رحیم، با مسمّایش دو تا هستند و اسم «رحیم» را بصورت جعلی و وضعی بر این شخص واقع کردند.
امّا رحیم بودن، ذات خداست. از اینکه ذاتش عین رحیم است، اسمش "رحیم" است. به همین صورت؛ از اینکه ذاتش وَدود است، اسمش "وَدود" است. از اینکه ذاتش علیم است، اسمش "علیم" است و مانند آن.
پس اسمای حق تعالی متوقف بر ذات اوست و بیرون از ذات نباید دنبالش گشت.
֎🍃⇦اینها اسماء الحسنای حقّ تعالی است که به "حُسنی" (مونث أحسن به معنای نیکوترین)، تحت قانون عمومی اسم و مسمّا واقع نمیشود. بلکه اگر در عِداد و کنار اسمای دیگر می‌آید، برای ترسیم و ایجاد و خلق اسماء دیگر است و خودش فراتر از اسماء عمومی است.
🔅 حضرات علیهم السلام میفرمایند:
💠【نحن -واللهِ- الأسماء الحسنی】💠
۞ به خدا قسم ما اسماءالحسنی هستیم.
📚(الكافي ج۱، ص: ۱۴۴)
🔅 اگر حضرت حقّ فی ذاته "العلی العظیم" است، حضرت مولی امیرالمومنین که اسماء الحسنی هستند، علی العظیم (ع) هستند. یعنی همان علی العظیم بودن مسمّا (یعنی ذات) به حضرات آل الله(ع) ظاهر است.
❂☜ همانجا که در آیة الکرسی میخوانیم "وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظيمُ" (۲۵۵ بقره). این مسمّا عین اسمش است که حضرت مولی (ع) میفرمایند :
☀️"أنا العلي العظيم"☀️
📚(مشارق الأنوار ، ص: ۲۵۷)
📚(مشارق الامان، ص: ۱۵۳)
🍃⇯֎ اگر حضرت حق،ّ ذاتش رئوف و رحیم است، حضرت مولی (ع) میفرمایند :
☀️"محمّد الرءوف الرحيم"☀️
(📚مشارق الأنوار ، ص: ۲۵۷)
(📚مشارق الامان، ص: ۱۵۳)
🍃۞ اگر حضرت حقّ تعالی ﴿"هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ ﴾ (حدید، ۳) ، اسماء الحسنای او، حضرت مولی امیرالمومنین (ع) میفرمایند :
🔷【انا الاول و الآخر و الظاهر و الباطن】🔷
📚 (الإختصاص، ص: ۱۶۳)
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.
.
✨
🔘🍃#اسماء_الحسنی ، ظهورِ تامّۀ ذات هستند. حضرات آل الله (ع) که اسماء الحسنی میباشند، از اینکه در وحدتِ معنا هستند و عین معنا میباشند، اسماء الحسنی بوده که حضرت مولی علی (علیه السلام) میفرمایند:
🔻"أنا المعنى الذي لا يقع عليه اسم و لا شبه"🔺
من آن معنی هستم که بر او اسمی و تصوّر و تشبیهی واقع نمیشود.
📚(مشارق الأنوار ، ص: ۲۶۹)
اسماء الحسنی عین شخصی مسمّا هستند و از بیرون از مسمّا، بر مسمّا واقع نشدند. ما اسماء الحسنی را به مسمّا که ذات خداست واقع نکردیم بلکه ذاتِ خداوند آنطور است که اسماء الحسنی دارد. و آنهم داشتن و مالکیتِ حقیقی، که مملوک چیزی ورایِ مالک نیست.
֎🍃 خداوند است و "اسماء الحسنـا"ی او.
به نحو «مالکیتِ حقیقی» که خداوند، «خودش» را مالک است، این آیۀ شریفه را بخوانید که میفرماید:
💎﴿اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى﴾💎
📘(طه، آیه ۸)
🍃⏎❖ "الله" کیست؟
❂☜ میفرماید همان که "لا اله الا هو" است.
همان "الله لا اله الا هو"، چگونه "لا اله الا هو"یی است؟
❂☜ میفرماید اینگونه که "له الاسماء الحسنی"
🔸اسماء توقیفی مخصوص خداست و آن، اسماءالحسنی است که متوقف بر ذات است و «مِن دون الله» نیست.
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
✨
🔘🍃#اسماء_الحسنی ، ظهورِ تامّۀ ذات هستند. حضرات آل الله (ع) که اسماء الحسنی میباشند، از اینکه در وحدتِ معنا هستند و عین معنا میباشند، اسماء الحسنی بوده که حضرت مولی علی (علیه السلام) میفرمایند:
🔻"أنا المعنى الذي لا يقع عليه اسم و لا شبه"🔺
من آن معنی هستم که بر او اسمی و تصوّر و تشبیهی واقع نمیشود.
📚(مشارق الأنوار ، ص: ۲۶۹)
اسماء الحسنی عین شخصی مسمّا هستند و از بیرون از مسمّا، بر مسمّا واقع نشدند. ما اسماء الحسنی را به مسمّا که ذات خداست واقع نکردیم بلکه ذاتِ خداوند آنطور است که اسماء الحسنی دارد. و آنهم داشتن و مالکیتِ حقیقی، که مملوک چیزی ورایِ مالک نیست.
֎🍃 خداوند است و "اسماء الحسنـا"ی او.
به نحو «مالکیتِ حقیقی» که خداوند، «خودش» را مالک است، این آیۀ شریفه را بخوانید که میفرماید:
💎﴿اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى﴾💎
📘(طه، آیه ۸)
🍃⏎❖ "الله" کیست؟
❂☜ میفرماید همان که "لا اله الا هو" است.
همان "الله لا اله الا هو"، چگونه "لا اله الا هو"یی است؟
❂☜ میفرماید اینگونه که "له الاسماء الحسنی"
🔸اسماء توقیفی مخصوص خداست و آن، اسماءالحسنی است که متوقف بر ذات است و «مِن دون الله» نیست.
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
.
✨
🔷 #حقیقة_الولایة
🔹#ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_پنجم_حقیقة_الولایة :
༺°•𐫱 رسالت، ذات رسول اکرم
(صلّی الله علیه و آله) است 𐫱•°༻
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/189
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
🔘 بعضی از مردم تصوّر میکنند که خداوند همه را خلق کرده است و بعد از بین مردم حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) را به عنوان پیامبر (ص) انتخاب نموده است. نعوذ بالله مانند انتخاب مبصر یک کلاس!
☀️ امّا حضرت محمد (صلّی الله علیه و آله) ذاتا ً رسول الله هستند. برای این مهمّ، دلائل مختلفی وجود دارد امّا در اینجا چند بیانی کفایت میکند:
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
🔶❖ بیان اوّل:
💎 ﴿ما كانَ «مُحَمَّدٌ» أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِكُمْ وَ لكِنْ «رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِيِّينَ»﴾💎
✪ محمد (ص) پدر هيچ يك از مردان شما نيست، و ليكن فرستادۀ خدا و خاتم پيامبران است.
📘(سورۀ احزاب، آیۀ ۴۰)
💫 «ما كانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِكُمْ » یعنی:
حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) یکی مثل شما نیست!
❂☜ «وَ لكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِيِّينَ» یعنی:
حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) است و رسول الله و خاتم النّبی بودنشان...
🔸نام "محمّد" (ص) مربوط به چه زمانی است؟
🔹می‌گوییم "محمّد" (ص) زمان ندارد.
حدیث معرفت به نورانیّت و احادیث دیگر گویای این مطلب است.
🍃 این طور نیست که قبل از چهل سالگی که به ظاهرِ بعثتِ حضرتشان مربوط است، "محمّد" (ص) نبودند!
خیر!
همیشه محمّد (ص) بودند. چه در این دنیا و چه قبل و چه بعد از این دنیا.
🍃⏎⧈ پس به نفس «محمّد» بودن (ص)، رسول الله و خاتم النّبی هستند.
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
🔶❖ بیان دوّم:
💎 ﴿و ما مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُول﴾💎
✣ محمّد (صلّی الله علیه و آله) نیست الّا رسول.
📘(سورۀ آل عمران، آیۀ ۱۴۴)
✍🏻 توضیح : مانند بیان اوّل.
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
🔶❖ بیان سوّم:
📜 در حدیث نبوی (ص) است:
💠『كنْتُ نَبِيّاً وَ آدَمَ بَيْنَ الْمَاءِ وَ الطِّين』💠
✤ من نبیّ بودم در حالی که آدم، بینِ آب و گل بود.
📚(بحار الأنوار، ج ۱۸، ص: ۲۷۸)
🔅 و یا فرمودند:
💠『كنتُ نَبيّاً، مَبعوثاً مِن عِند اللّه، في العالمِ الرّوحاني إلى الأرواحِ البَشَريين و الملكيين و آدمُ بينَ الماءِ و الطِّين』💠
📚(مناقب - ابن شهر آشوب، ۱/۲۱۴)
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
🔶❖ بیان چهارم:
💎 ﴿و ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ﴾💎
📘(سورۀ انبیاء علیهم السلام ، آیۀ ۱۰۷)
🌐 "عالَم"، خودش اسمِ جمع است که به صورت جمع یعنی "عالَمین" آمده است.
عالمین یعنی ما سِوی الله.
همه جزء عالمین هستند.
🔹 و "رَحْمَةً لِلْعالَمينَ" است که عالمین را می‌آورد و عالمین به این رحمت قابل اشاره اند. اگر رحمت نباشد، اصلا عالمینی بوجود نمی‌آید.
🔹"رَحْمَةً لِلْعالَمينَ" حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) هستند و عالمین به این رحمت بوجود آمده است که فرمود:
💠『لولاک لَما خَلَقتُ الأفلاک』💠
✥ اگر تو نبودی افلاک را خلق نمی‌کردم.
🔹این رحمت، با رسالت آمده است:
💎『 و ما «أَرْسَلْناكَ» إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ』
و نه رسالت این و آن! بلکه با رسالت حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) آمده است.
🔸اگر پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) خلق شده باشند و بعداً در حیثیتِ رسالت که "رَحْمَةً لِلْعالَمينَ" هستند، بیایند، سؤال میشود که پس عالمین با چه رحمتی آمده است؟
🔸آیا حضرت محمد (ص) جزءِ عالمین هستند امّا هنوز پیامبر نیستند، در حالی که عالمین به این رسالت -که رحمت است-، بوجود آمده است؟!
✅ اینکه تناقض است.
🔸یعنی تصوّر کرده‌ایم که حضرت محمد (ص) رسول نبودند و جزء عالمین بودند؟
🔹اگر خود حضرت محمد (ص) جزءِ عالمین باشند در حالی که رسول نیستند، عالمینی نیست.
❂☜ با این طرز فکر اشتباه این طور میشود که؛ اصل و اساسِ عالمین -که رحمت است- نیست. برای اینکه می‌گوئیم حضرت محمد(ص) رسول نیستند و این خلاف آیه است.
(جای دقّت دارد!)
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
🔶❖ بیان پنجم:
🔅حضرات آل الله (ع) میفرمایند:
💠『نحنُ اصلُ کلِّ خَیر』💠
🔹ما اصل تمام نیکی‌ها هستیم.
📚 (الکافی، ج ۸، ص: ۲۴۲)
🔹و رسالت، یکی از خَیرهاست.
🔹حالا دقّت بفرما که اگر رسالت را حضرت رسول اکرم (ص) نداشته باشند و بعد به حضرت (ص) داده شده باشد، با "اصلُ کلِّ خیر" بودن سازگار نیست.
یعنی العیاذ بالله حدیثِ "نحنُ اصلُ کلِّ خَیر" مورد خدشه است. چون برای رسالت اصلِ دیگری غیر از آل الله (ع) در نظر گرفتیم که از آن اصل، حضرت رسول اکرم (ص) رسول شدند.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.
✨
🔷 #حقیقة_الولایة
🔹#ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_پنجم_حقیقة_الولایة :
༺°•𐫱 رسالت، ذات رسول اکرم
(صلّی الله علیه و آله) است 𐫱•°༻
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/189
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
🔘 بعضی از مردم تصوّر میکنند که خداوند همه را خلق کرده است و بعد از بین مردم حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) را به عنوان پیامبر (ص) انتخاب نموده است. نعوذ بالله مانند انتخاب مبصر یک کلاس!
☀️ امّا حضرت محمد (صلّی الله علیه و آله) ذاتا ً رسول الله هستند. برای این مهمّ، دلائل مختلفی وجود دارد امّا در اینجا چند بیانی کفایت میکند:
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
🔶❖ بیان اوّل:
💎 ﴿ما كانَ «مُحَمَّدٌ» أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِكُمْ وَ لكِنْ «رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِيِّينَ»﴾💎
✪ محمد (ص) پدر هيچ يك از مردان شما نيست، و ليكن فرستادۀ خدا و خاتم پيامبران است.
📘(سورۀ احزاب، آیۀ ۴۰)
💫 «ما كانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِكُمْ » یعنی:
حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) یکی مثل شما نیست!
❂☜ «وَ لكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِيِّينَ» یعنی:
حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) است و رسول الله و خاتم النّبی بودنشان...
🔸نام "محمّد" (ص) مربوط به چه زمانی است؟
🔹می‌گوییم "محمّد" (ص) زمان ندارد.
حدیث معرفت به نورانیّت و احادیث دیگر گویای این مطلب است.
🍃 این طور نیست که قبل از چهل سالگی که به ظاهرِ بعثتِ حضرتشان مربوط است، "محمّد" (ص) نبودند!
خیر!
همیشه محمّد (ص) بودند. چه در این دنیا و چه قبل و چه بعد از این دنیا.
🍃⏎⧈ پس به نفس «محمّد» بودن (ص)، رسول الله و خاتم النّبی هستند.
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
🔶❖ بیان دوّم:
💎 ﴿و ما مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُول﴾💎
✣ محمّد (صلّی الله علیه و آله) نیست الّا رسول.
📘(سورۀ آل عمران، آیۀ ۱۴۴)
✍🏻 توضیح : مانند بیان اوّل.
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
🔶❖ بیان سوّم:
📜 در حدیث نبوی (ص) است:
💠『كنْتُ نَبِيّاً وَ آدَمَ بَيْنَ الْمَاءِ وَ الطِّين』💠
✤ من نبیّ بودم در حالی که آدم، بینِ آب و گل بود.
📚(بحار الأنوار، ج ۱۸، ص: ۲۷۸)
🔅 و یا فرمودند:
💠『كنتُ نَبيّاً، مَبعوثاً مِن عِند اللّه، في العالمِ الرّوحاني إلى الأرواحِ البَشَريين و الملكيين و آدمُ بينَ الماءِ و الطِّين』💠
📚(مناقب - ابن شهر آشوب، ۱/۲۱۴)
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
🔶❖ بیان چهارم:
💎 ﴿و ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ﴾💎
📘(سورۀ انبیاء علیهم السلام ، آیۀ ۱۰۷)
🌐 "عالَم"، خودش اسمِ جمع است که به صورت جمع یعنی "عالَمین" آمده است.
عالمین یعنی ما سِوی الله.
همه جزء عالمین هستند.
🔹 و "رَحْمَةً لِلْعالَمينَ" است که عالمین را می‌آورد و عالمین به این رحمت قابل اشاره اند. اگر رحمت نباشد، اصلا عالمینی بوجود نمی‌آید.
🔹"رَحْمَةً لِلْعالَمينَ" حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) هستند و عالمین به این رحمت بوجود آمده است که فرمود:
💠『لولاک لَما خَلَقتُ الأفلاک』💠
✥ اگر تو نبودی افلاک را خلق نمی‌کردم.
🔹این رحمت، با رسالت آمده است:
💎『 و ما «أَرْسَلْناكَ» إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ』
و نه رسالت این و آن! بلکه با رسالت حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) آمده است.
🔸اگر پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) خلق شده باشند و بعداً در حیثیتِ رسالت که "رَحْمَةً لِلْعالَمينَ" هستند، بیایند، سؤال میشود که پس عالمین با چه رحمتی آمده است؟
🔸آیا حضرت محمد (ص) جزءِ عالمین هستند امّا هنوز پیامبر نیستند، در حالی که عالمین به این رسالت -که رحمت است-، بوجود آمده است؟!
✅ اینکه تناقض است.
🔸یعنی تصوّر کرده‌ایم که حضرت محمد (ص) رسول نبودند و جزء عالمین بودند؟
🔹اگر خود حضرت محمد (ص) جزءِ عالمین باشند در حالی که رسول نیستند، عالمینی نیست.
❂☜ با این طرز فکر اشتباه این طور میشود که؛ اصل و اساسِ عالمین -که رحمت است- نیست. برای اینکه می‌گوئیم حضرت محمد(ص) رسول نیستند و این خلاف آیه است.
(جای دقّت دارد!)
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
🔶❖ بیان پنجم:
🔅حضرات آل الله (ع) میفرمایند:
💠『نحنُ اصلُ کلِّ خَیر』💠
🔹ما اصل تمام نیکی‌ها هستیم.
📚 (الکافی، ج ۸، ص: ۲۴۲)
🔹و رسالت، یکی از خَیرهاست.
🔹حالا دقّت بفرما که اگر رسالت را حضرت رسول اکرم (ص) نداشته باشند و بعد به حضرت (ص) داده شده باشد، با "اصلُ کلِّ خیر" بودن سازگار نیست.
یعنی العیاذ بالله حدیثِ "نحنُ اصلُ کلِّ خَیر" مورد خدشه است. چون برای رسالت اصلِ دیگری غیر از آل الله (ع) در نظر گرفتیم که از آن اصل، حضرت رسول اکرم (ص) رسول شدند.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.
Telegram
معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
.
✨
🔷 #حقیقة_الولایة
🔹#ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_پنجم_حقیقة_الولایة :
༺°•𐫱 رسالت، ذات رسول اکرم
(صلّی الله علیه و آله) است 𐫱•°༻
●═• ◈• ◈• ◈❖ 🔅 ❖ ◈• ◈• ◈• ═●
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/189
●═• ◈• ◈• ◈❖ 🔅 ❖ ◈• ◈• ◈• ═●
🔘 بعضی…
✨
🔷 #حقیقة_الولایة
🔹#ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_پنجم_حقیقة_الولایة :
༺°•𐫱 رسالت، ذات رسول اکرم
(صلّی الله علیه و آله) است 𐫱•°༻
●═• ◈• ◈• ◈❖ 🔅 ❖ ◈• ◈• ◈• ═●
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/189
●═• ◈• ◈• ◈❖ 🔅 ❖ ◈• ◈• ◈• ═●
🔘 بعضی…
.
✨
🍃⏎❖ باز همینجا دقت بفرمایید که فرمودند "«نحنُ» اصلُ کلِّ خَیر" و نفرمودند "«لنـــا» کلِّ خَیر" یعنی اینطور نیست که خیر چیزی باشد و آل الله (ع) به نحوِ مالکیّت اعتباری آنرا داشته باشند.
🔹 بلکه بیانِ «نحن» اشاره به ذات حضرات (ع) دارد یعنی نه تنها ذاتِ مبارکشان "کلّ خَیر" است بلکه ذاتِ مبارکشان "اصل کلّ خیر" است.
🔸 یعنی نه تنها رسالت عینِ ذاتشان است، بلکه ذات مبارکشان اصل و اساسِ رسالت است و بیرون از ذاتِ آل الله (ع) رسالت معنا نداشته و وجود ندارد.
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
✅ نتیجهء مهم:
🔸فضائل حضرات آل الله (علیهم السّلآم) به بساطتِ وجود ایشان است.
یعنی این طور نیست که جایی از وجودشان رسول باشد، جای دیگر رحیم باشد، جای دیگر وَدود باشد و...
خیر!
این غلط اندر غلط است.
❖ وجودِ جزءْ جزءْ داشتن، و مرکـّـب بودن، تمام نیاز است. جزئی به جزء دیگر محتاج است و با این حساب آنجا که رحیم است، وَدود نیست و آنجا که وَدود است، رحیم نیست و الی آخر.
🔹و کسی که سر تا پا نیاز است، نمی تواند دستگیر عالم باشد!
👈🏻 الغَرَض همین که به لطف خداوند برای یک فضیلت از فضائل آل الله (علیهم السّلآم)، این مهم (ذاتی بودن فضائل) اثبات شد، سایر فضائل آل الله (ع) نیز به همین صورت است.
🍃⏎⧈ بنابراین :
☀️فضائل آل الله (علیهم السّلآم) ذاتی است☀️
🌱ﻭ اﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺭﺏّ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﯿﻦ.
#ﭘﺎﯾﺎﻥ_ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_پنجم_حقیقة_الولایة
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
✨
🍃⏎❖ باز همینجا دقت بفرمایید که فرمودند "«نحنُ» اصلُ کلِّ خَیر" و نفرمودند "«لنـــا» کلِّ خَیر" یعنی اینطور نیست که خیر چیزی باشد و آل الله (ع) به نحوِ مالکیّت اعتباری آنرا داشته باشند.
🔹 بلکه بیانِ «نحن» اشاره به ذات حضرات (ع) دارد یعنی نه تنها ذاتِ مبارکشان "کلّ خَیر" است بلکه ذاتِ مبارکشان "اصل کلّ خیر" است.
🔸 یعنی نه تنها رسالت عینِ ذاتشان است، بلکه ذات مبارکشان اصل و اساسِ رسالت است و بیرون از ذاتِ آل الله (ع) رسالت معنا نداشته و وجود ندارد.
┅─┅─═✾🌀✾═─┅─┅
✅ نتیجهء مهم:
🔸فضائل حضرات آل الله (علیهم السّلآم) به بساطتِ وجود ایشان است.
یعنی این طور نیست که جایی از وجودشان رسول باشد، جای دیگر رحیم باشد، جای دیگر وَدود باشد و...
خیر!
این غلط اندر غلط است.
❖ وجودِ جزءْ جزءْ داشتن، و مرکـّـب بودن، تمام نیاز است. جزئی به جزء دیگر محتاج است و با این حساب آنجا که رحیم است، وَدود نیست و آنجا که وَدود است، رحیم نیست و الی آخر.
🔹و کسی که سر تا پا نیاز است، نمی تواند دستگیر عالم باشد!
👈🏻 الغَرَض همین که به لطف خداوند برای یک فضیلت از فضائل آل الله (علیهم السّلآم)، این مهم (ذاتی بودن فضائل) اثبات شد، سایر فضائل آل الله (ع) نیز به همین صورت است.
🍃⏎⧈ بنابراین :
☀️فضائل آل الله (علیهم السّلآم) ذاتی است☀️
🌱ﻭ اﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺭﺏّ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﯿﻦ.
#ﭘﺎﯾﺎﻥ_ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_پنجم_حقیقة_الولایة
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
✨
💠 #کینونت_آل_الله_ع_کینونت_خداست
https://t.me/ehsannil3/191
🔶❖ در پیِ بیان بیست و پنجم، خواندنِ چند کلمۀ ذیل به نظر ضروریست:
🔹حساب حضرات آل الله (علیهم السّلآم) حساب "مِن دون الله" بودن نیست. ولیّ خدا، همه چیز خداست. اگر هم در روایاتِ متعدّدِ خلقت نوری، حضرتشان (ع) میفرمایند:
💫『 اوّلُ ما خَلَقَ اللهُ نوری』💫
✣ اوّلینِ آنچه که خداوند خلق کرد، نور من بود.
📚(بحار الأنوار، ط - بيروت، ج ۱، ص:۹۷)
🌿֎⇦ یا :
✨【أوَّلُ مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْوَاحُنَا】✨
❖ اوّلینِ آنچه که خداوند خلق کرد، ارواح ما بود.
📚(عيونُ أخبار الرّضا عليه السّلآم، ج ۱، ص: ۲۶۲)
👈🏻 اینها اصلاً و ابداً به این معنا نیست که ما نبودیم و بعد خلق شدیم؛ بلکه از بودن، به نمودِ خِلقَتی آمدن است.
🔆 حضرت امام جعفر صادق (ع) میفرمایند:
🔶『کنا بِکِینُونِیَّتِه فِی «القِدَمِ و الأزل»』🔶
✪ ما به بودِ خداوند بودیم در قِدَم و ازل.
📚(الهدايةُ الكبرى، ص: ۴۳۴)
👈🏻 این مربوط به قبل از خلقت است. همان ست که در زیارتنامۀ حضرت فاطمۀ زهرا (سلآم الله علیها) میخوانیم:
💠【السَّلآمُ عَلَيْكِ يا مُمْتَحَنَةُ قَدِ امْتَحَنَكِ الَّذِى خَلَقَكِ قَبْلَ اَنْ يَخْلُقَكِ، فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صابِرَةً】💠
✥ سلآم بر تو باد اى امتحان شده که کسی که تو را خَلق کرد قبل از خلق تو، تو را امتحان کرد. پس برای آنچه به آن امتحان کرد، صابر یافت.
📚(وسائل الشيعة، ج۱۴، ص:۳۶۷)
❂☜ بنابراین اگر گفته میشود که حضرات آل الله (ع) آفرینندۀ عالم هستند، به این معنا است که از تَفَوُّقِ بر عالمین، آفرینندۀ عالمین هستند.
🔸❓شاید سؤال شود که آیا خودشان هم جزء عالمین هستند یا خیر؟!
☀️ ولیّ خدا، اطلاقِ وجودی دارد. به این معنا که از عالی تا دانیِ عالم را به یک حقیقت گرفته است.
🔹یعنی همان طور که در أعلی عِلّیین است و آورندۀ اعلی علّیین است، در اسفل سافلین هم هست و آورندۀ اسفل سافلین است.
💭 ذهن ما به علّت درگیر بودن با عالم تعیّنات و حدود، این طور تصوّر میکند که أعلیٰ علّیین هست و ولیّ خدا در آن است و ولیّ خدا را مظروفِ ظرفِ أعلیٰ علّیین می‌داند.
اما این طور نیست چرا که قرآن فرمود:
💎﴿كلُّ شَيْيٍ اَحْصَيْناهُ في امامٍ مُبينِ﴾💎
🔹"همه چیز" در امام مبین احصاء شده است.
📘(یس، آیۀ ۱۲)
🍃⏎ "همه چیز"، مظروفِ ظرفِ امام است.
عالم نور است که بی‌حدّ است و لا تعیّن. اگر حضرات آل الله (ع)، در أعلی علّیین به اشاره می‌آیند، نه از این است که مظروفی هستند که مُحاطِ ظرفِ علّیین است(یعنی در درونِ علّیین باشند)، بلکه مظروفی هستند که ظرف را می‌آورند.
❂☜ در ابتدا تصوّر این مطلب مهم است. زیرا ما تا می‌گوییم مظروف، ابتدا ظرف را در ذهن ترسیم میکنیم.
وقتی می‌گوییم "عالِـــم"، «معلوم» را در ذهن ترسیم میکنیم. و وقتی می‌گوییم "خالق"، اوّل «مخلوقِ» این خالق را مجسّم میکنیم.
اما حضرات آل الله (ع) مظهر و ولیِّ خدایی هستند که:
💫【عالِمٌ إِذْ لَا مَعْلُومَ وَ خَالِقٌ إِذْ لَا مَخْلُوقَ وَ رَبٌّ إِذْ لَا مَرْبُوبَ وَ إِلَهٌ إِذْ لَا مَأْلُوهَ】💫
✣ او عالم است، هنگامی که معلومی نیست. و خالق است هنگامی که مخلوقی نیست. و ربّ است هنگامی که تربیّت شده‌ای نیست و "اله" است هنگامی که شیفته‌ای(مَألوه) نیست.
📚(التوحيد للصّدوق،ص:۵۶)
֎🍃⇦الآن هم همین طور است! یعنی با وجودی که عالمین هستند، عالمین به اعتبارِ آل الله (ع) که تمامیّت الله هستند، عالمین است.
🔅 حضرات آل الله (ع) "رحمةً للعالمین" هستند نه اینکه عالمین باشد و رحمتی در آن یا بر آن یا برای آن در نظر بگیریم. بلکه رحمتی هستند که عالمین به آنها ایجاد شده و بطور ممدود بقایش و قوامش به آل الله (ع) است.
🔸 همه به اعتبار آل الله(ع) که تمامیّت الله هستند، هستند. خودِ آل الله(ع) به چه هستند؟!
🔹❓این سؤال مانند این است که العیاذُ بالله بگوئیم خدا به اعتبار چه کسی هست؟!
🔆 حضرات آل الله (ع) وجودی جدای از خدا ندارند. حضرات آل الله (ع) "مِن دون الله" نیستند.
از این رو خلق هم که میشوند، خودشان، خودشان را خلق میکنند.
🔅 امام صادق(ع) میفرمایند:
🔻『 خلَقَ اللَّهُ الْمَشِيَّةَ بِنَفْسِهَا ثُمَّ خَلَقَ الْأَشْيَاءَ بِالْمَشِيَّةِ』🔺
✪ خداوند مشیّت را به خودِ مشیّت خلق کرد و همه چیز را به مشیّت خلق نمود.
📚(التوحيد للصّدوق،ص: ۱۴۸)
📜 که در حدیث "طارق ابن شهاب" میخوانیم که مشیّت خدا، حضرات آل الله(ع) هستند.
📚(بحار الأنوار،ج ۲۵،ص:۱۷۴)
❖● همین مطلب با این عبارت جامعۀ کبیره نیز برای ذهن مبارک خوانندگان قابل فهم است که فرمود:
💠【بکُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِکُمْ یَخْتِمُ】💠
✥ به شما خدا آغاز کرد و به شما ختم کرد.
🔹خداوند به حضرات آل الله(ع) هر چیزی را آغاز و هر کاری را ختم میکند.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.
.
💠 #کینونت_آل_الله_ع_کینونت_خداست
https://t.me/ehsannil3/191
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•🔶❖ در پیِ بیان بیست و پنجم، خواندنِ چند کلمۀ ذیل به نظر ضروریست:
🔹حساب حضرات آل الله (علیهم السّلآم) حساب "مِن دون الله" بودن نیست. ولیّ خدا، همه چیز خداست. اگر هم در روایاتِ متعدّدِ خلقت نوری، حضرتشان (ع) میفرمایند:
💫『 اوّلُ ما خَلَقَ اللهُ نوری』💫
✣ اوّلینِ آنچه که خداوند خلق کرد، نور من بود.
📚(بحار الأنوار، ط - بيروت، ج ۱، ص:۹۷)
🌿֎⇦ یا :
✨【أوَّلُ مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْوَاحُنَا】✨
❖ اوّلینِ آنچه که خداوند خلق کرد، ارواح ما بود.
📚(عيونُ أخبار الرّضا عليه السّلآم، ج ۱، ص: ۲۶۲)
👈🏻 اینها اصلاً و ابداً به این معنا نیست که ما نبودیم و بعد خلق شدیم؛ بلکه از بودن، به نمودِ خِلقَتی آمدن است.
🔆 حضرت امام جعفر صادق (ع) میفرمایند:
🔶『کنا بِکِینُونِیَّتِه فِی «القِدَمِ و الأزل»』🔶
✪ ما به بودِ خداوند بودیم در قِدَم و ازل.
📚(الهدايةُ الكبرى، ص: ۴۳۴)
👈🏻 این مربوط به قبل از خلقت است. همان ست که در زیارتنامۀ حضرت فاطمۀ زهرا (سلآم الله علیها) میخوانیم:
💠【السَّلآمُ عَلَيْكِ يا مُمْتَحَنَةُ قَدِ امْتَحَنَكِ الَّذِى خَلَقَكِ قَبْلَ اَنْ يَخْلُقَكِ، فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صابِرَةً】💠
✥ سلآم بر تو باد اى امتحان شده که کسی که تو را خَلق کرد قبل از خلق تو، تو را امتحان کرد. پس برای آنچه به آن امتحان کرد، صابر یافت.
📚(وسائل الشيعة، ج۱۴، ص:۳۶۷)
❂☜ بنابراین اگر گفته میشود که حضرات آل الله (ع) آفرینندۀ عالم هستند، به این معنا است که از تَفَوُّقِ بر عالمین، آفرینندۀ عالمین هستند.
🔸❓شاید سؤال شود که آیا خودشان هم جزء عالمین هستند یا خیر؟!
☀️ ولیّ خدا، اطلاقِ وجودی دارد. به این معنا که از عالی تا دانیِ عالم را به یک حقیقت گرفته است.
🔹یعنی همان طور که در أعلی عِلّیین است و آورندۀ اعلی علّیین است، در اسفل سافلین هم هست و آورندۀ اسفل سافلین است.
💭 ذهن ما به علّت درگیر بودن با عالم تعیّنات و حدود، این طور تصوّر میکند که أعلیٰ علّیین هست و ولیّ خدا در آن است و ولیّ خدا را مظروفِ ظرفِ أعلیٰ علّیین می‌داند.
اما این طور نیست چرا که قرآن فرمود:
💎﴿كلُّ شَيْيٍ اَحْصَيْناهُ في امامٍ مُبينِ﴾💎
🔹"همه چیز" در امام مبین احصاء شده است.
📘(یس، آیۀ ۱۲)
🍃⏎ "همه چیز"، مظروفِ ظرفِ امام است.
عالم نور است که بی‌حدّ است و لا تعیّن. اگر حضرات آل الله (ع)، در أعلی علّیین به اشاره می‌آیند، نه از این است که مظروفی هستند که مُحاطِ ظرفِ علّیین است(یعنی در درونِ علّیین باشند)، بلکه مظروفی هستند که ظرف را می‌آورند.
❂☜ در ابتدا تصوّر این مطلب مهم است. زیرا ما تا می‌گوییم مظروف، ابتدا ظرف را در ذهن ترسیم میکنیم.
وقتی می‌گوییم "عالِـــم"، «معلوم» را در ذهن ترسیم میکنیم. و وقتی می‌گوییم "خالق"، اوّل «مخلوقِ» این خالق را مجسّم میکنیم.
اما حضرات آل الله (ع) مظهر و ولیِّ خدایی هستند که:
💫【عالِمٌ إِذْ لَا مَعْلُومَ وَ خَالِقٌ إِذْ لَا مَخْلُوقَ وَ رَبٌّ إِذْ لَا مَرْبُوبَ وَ إِلَهٌ إِذْ لَا مَأْلُوهَ】💫
✣ او عالم است، هنگامی که معلومی نیست. و خالق است هنگامی که مخلوقی نیست. و ربّ است هنگامی که تربیّت شده‌ای نیست و "اله" است هنگامی که شیفته‌ای(مَألوه) نیست.
📚(التوحيد للصّدوق،ص:۵۶)
֎🍃⇦الآن هم همین طور است! یعنی با وجودی که عالمین هستند، عالمین به اعتبارِ آل الله (ع) که تمامیّت الله هستند، عالمین است.
🔅 حضرات آل الله (ع) "رحمةً للعالمین" هستند نه اینکه عالمین باشد و رحمتی در آن یا بر آن یا برای آن در نظر بگیریم. بلکه رحمتی هستند که عالمین به آنها ایجاد شده و بطور ممدود بقایش و قوامش به آل الله (ع) است.
🔸 همه به اعتبار آل الله(ع) که تمامیّت الله هستند، هستند. خودِ آل الله(ع) به چه هستند؟!
🔹❓این سؤال مانند این است که العیاذُ بالله بگوئیم خدا به اعتبار چه کسی هست؟!
🔆 حضرات آل الله (ع) وجودی جدای از خدا ندارند. حضرات آل الله (ع) "مِن دون الله" نیستند.
از این رو خلق هم که میشوند، خودشان، خودشان را خلق میکنند.
🔅 امام صادق(ع) میفرمایند:
🔻『 خلَقَ اللَّهُ الْمَشِيَّةَ بِنَفْسِهَا ثُمَّ خَلَقَ الْأَشْيَاءَ بِالْمَشِيَّةِ』🔺
✪ خداوند مشیّت را به خودِ مشیّت خلق کرد و همه چیز را به مشیّت خلق نمود.
📚(التوحيد للصّدوق،ص: ۱۴۸)
📜 که در حدیث "طارق ابن شهاب" میخوانیم که مشیّت خدا، حضرات آل الله(ع) هستند.
📚(بحار الأنوار،ج ۲۵،ص:۱۷۴)
❖● همین مطلب با این عبارت جامعۀ کبیره نیز برای ذهن مبارک خوانندگان قابل فهم است که فرمود:
💠【بکُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِکُمْ یَخْتِمُ】💠
✥ به شما خدا آغاز کرد و به شما ختم کرد.
🔹خداوند به حضرات آل الله(ع) هر چیزی را آغاز و هر کاری را ختم میکند.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.
.
✨
🍃👈🏻 این کلام، مطلق است زیرا متکلّم در مقام بیان است. و چون نفرموده است که چه کاری را به شما حضرات آل الله (علیهم السّلام) آغاز و چه کاری را به شما ختم میکند، پس اطلاق دارد و خلق کردنِ خودِ حضرات آل الله (علیهم السّلام) را نیز میگیرد.
🔅 حضرات آل الله (علیهم السّلام) به ترکیب، در ذات الله نیستند. چراکه دو ذات نداریم. دو وجود نداریم.
❗️کدام حدیث و سخن، ما را بر این داشته تا چُنین تصوّراتی در ذهنمان شکل بگیرد که الآن نمی‌توانیم از شرکی ساختگی دور شویم؟!
🌀 از آغاز امر اشتباه کردیم که با دوئیت قائل شدن بینِ خدا و ولیّ خدا (ع) پا به عرصۀ معرفت گذاشتیم. از شرک آغاز کردیم و خواستیم که با حفظِ شرک، توحید را جستجو کنیم! تا آخر هم این شرک مانع از یافتنِ توحید میشود و همان است که قرآن میفرماید :
💎﴿وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ﴾💎
❈ و بيشترشان به خدا ايمان نمىآورند جز اين كه همچنان مشركند.
📘(سورۀ حضرت یوسف علیه السلام ، آیۀ ۱۰۶)
🔅 حضرات آل الله (علیهم السّلآم) خودشان به میدان اسماء آمدند. این "خودش" که می‌گویم یعنی خودِ خدا.
خودیّت حضرات، خودیّت خداست که در زیارت حضرت مولی امیرالمومنین (علیه السّلآم) معروف به زیارت صفوان جمّال آمده است:
💠【 السَّلَامُ عَلَى «نَفْــــسِ اللَّهِ» تَعَالَى 】💠
📚(بحار الأنوار، ج ۹۷، ص: ۳۳۱)
🔷 این مقدّمات آمد تا وقتی که سؤال میشود آیا حضرات آل الله (علیهم السّلآم) دارای دو بُعدِ ناسوتی و لاهوتی هستند؟؛ عرض کنم که اگر ناسوت و لاهوت را دو چیز در کنار هم دیدیم، این دوئیّت است و فرضِ دوئیت، شرک است.
🔹به عین این که حضرات آل الله (علیهم السّلآم) لاهوتی هستند، ناسوتی هم هستند. چرا که ولیّ «مطلق» هستند؛ نه اینکه ولیِّ لاهوت باشند و یا ولیّ ناسوت باشند. یا اینکه دوحیثیت جدا از هم برای ایشان درست کنیم و به قول بعضی بگوییم:
"
🔅 حضرت موسی ابن جعفر (علیه السّلآم) در وصف حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) و امیرالمؤمنین مولی علی (علیه السّلآم) میفرمایند:
💢『 ظاهِرُهُمَا «بَشَرِيَّةٌ» وَ بَاطِنُهُمَا لَاهُوتِيَّة،ٌ ظَهَرَا لِلْخَلْقِ عَلَى «هَيَاكِلِ النَّاسُوتِيَّةِ» حَتَّى يُطِيقُوا رُؤْيَتَهُمَا』💢
🔹 ظاهر آن دو (حضرت رسول اکرم و مولی علی علیهما السّلام) بَشری و باطنشان لاهوتی است. در میان مردم به «شکل مردمان» این عالم ظاهر می شدند تا تحمّل دیدن آنها را داشته باشند.
📚(تفسیر روایی برهان، ج ۴، ص: ۱۹۲)
🔅 حضرات آل الله (علیهم السّلآم) به شکل بشر ظاهر شدند؛ در عینی که ظاهر و باطنشان یک حقیقت است. که مولی امیرالمومنین (علیه السّلآم) می فرمایند:
💠『أنا الأَوّلُ و الآخِرُ و الظّاهِرُ و الباطِنُ』💠
📚(الإختصاص، ص: ۱۶۳)
✤ یعنی به عینِ اوّل بودن، آخِرند و به عین آخِر بودن، اوّل.
به عین ظاهر بودن و بشری بودن، لاهوتی هستند و به عین لاهوتی بودن، بشرند.
🔹 پس اگر گفته میشود که بُعد لاهوتی و ناسوتی حضرات آل الله (علیهم السّلآم)؛ این در بیان و لفظ است و به هیچ وجه دوئیّتی در وجودِ حضرات (علیهم السّلآم) نیست.
❂☜ که اگر چنین باشد، علاوه بر اینکه العیاذُ بالله شرک در وجودشان حاکم میشود، این وجود، مرکّب تصوّر شده و جزئی به جزء دیگر محتاج است؛ در حالی که نفسِ احتیاج، با حجّت بودن، مغایر است.
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
🍃👈🏻 این کلام، مطلق است زیرا متکلّم در مقام بیان است. و چون نفرموده است که چه کاری را به شما حضرات آل الله (علیهم السّلام) آغاز و چه کاری را به شما ختم میکند، پس اطلاق دارد و خلق کردنِ خودِ حضرات آل الله (علیهم السّلام) را نیز میگیرد.
🔅 حضرات آل الله (علیهم السّلام) به ترکیب، در ذات الله نیستند. چراکه دو ذات نداریم. دو وجود نداریم.
❗️کدام حدیث و سخن، ما را بر این داشته تا چُنین تصوّراتی در ذهنمان شکل بگیرد که الآن نمی‌توانیم از شرکی ساختگی دور شویم؟!
🌀 از آغاز امر اشتباه کردیم که با دوئیت قائل شدن بینِ خدا و ولیّ خدا (ع) پا به عرصۀ معرفت گذاشتیم. از شرک آغاز کردیم و خواستیم که با حفظِ شرک، توحید را جستجو کنیم! تا آخر هم این شرک مانع از یافتنِ توحید میشود و همان است که قرآن میفرماید :
💎﴿وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ﴾💎
❈ و بيشترشان به خدا ايمان نمىآورند جز اين كه همچنان مشركند.
📘(سورۀ حضرت یوسف علیه السلام ، آیۀ ۱۰۶)
🔅 حضرات آل الله (علیهم السّلآم) خودشان به میدان اسماء آمدند. این "خودش" که می‌گویم یعنی خودِ خدا.
خودیّت حضرات، خودیّت خداست که در زیارت حضرت مولی امیرالمومنین (علیه السّلآم) معروف به زیارت صفوان جمّال آمده است:
💠【 السَّلَامُ عَلَى «نَفْــــسِ اللَّهِ» تَعَالَى 】💠
📚(بحار الأنوار، ج ۹۷، ص: ۳۳۱)
🔷 این مقدّمات آمد تا وقتی که سؤال میشود آیا حضرات آل الله (علیهم السّلآم) دارای دو بُعدِ ناسوتی و لاهوتی هستند؟؛ عرض کنم که اگر ناسوت و لاهوت را دو چیز در کنار هم دیدیم، این دوئیّت است و فرضِ دوئیت، شرک است.
🔹به عین این که حضرات آل الله (علیهم السّلآم) لاهوتی هستند، ناسوتی هم هستند. چرا که ولیّ «مطلق» هستند؛ نه اینکه ولیِّ لاهوت باشند و یا ولیّ ناسوت باشند. یا اینکه دوحیثیت جدا از هم برای ایشان درست کنیم و به قول بعضی بگوییم:
"
یــَـلِی الحقــّـی" و "یــَـلـِـی الخلقی"!🔅 حضرت موسی ابن جعفر (علیه السّلآم) در وصف حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) و امیرالمؤمنین مولی علی (علیه السّلآم) میفرمایند:
💢『 ظاهِرُهُمَا «بَشَرِيَّةٌ» وَ بَاطِنُهُمَا لَاهُوتِيَّة،ٌ ظَهَرَا لِلْخَلْقِ عَلَى «هَيَاكِلِ النَّاسُوتِيَّةِ» حَتَّى يُطِيقُوا رُؤْيَتَهُمَا』💢
🔹 ظاهر آن دو (حضرت رسول اکرم و مولی علی علیهما السّلام) بَشری و باطنشان لاهوتی است. در میان مردم به «شکل مردمان» این عالم ظاهر می شدند تا تحمّل دیدن آنها را داشته باشند.
📚(تفسیر روایی برهان، ج ۴، ص: ۱۹۲)
🔅 حضرات آل الله (علیهم السّلآم) به شکل بشر ظاهر شدند؛ در عینی که ظاهر و باطنشان یک حقیقت است. که مولی امیرالمومنین (علیه السّلآم) می فرمایند:
💠『أنا الأَوّلُ و الآخِرُ و الظّاهِرُ و الباطِنُ』💠
📚(الإختصاص، ص: ۱۶۳)
✤ یعنی به عینِ اوّل بودن، آخِرند و به عین آخِر بودن، اوّل.
به عین ظاهر بودن و بشری بودن، لاهوتی هستند و به عین لاهوتی بودن، بشرند.
🔹 پس اگر گفته میشود که بُعد لاهوتی و ناسوتی حضرات آل الله (علیهم السّلآم)؛ این در بیان و لفظ است و به هیچ وجه دوئیّتی در وجودِ حضرات (علیهم السّلآم) نیست.
❂☜ که اگر چنین باشد، علاوه بر اینکه العیاذُ بالله شرک در وجودشان حاکم میشود، این وجود، مرکّب تصوّر شده و جزئی به جزء دیگر محتاج است؛ در حالی که نفسِ احتیاج، با حجّت بودن، مغایر است.
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
.
✨
🔶 سوال ۱ :
📖🍃 در حالیکه قرآن میفرماید 🔻" فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّه"🔺 (سورۀ بقره، آیۀ ۱۱۵) پس "تَوَلَّوْا" آیۀ ذیل چه اشکالی دارد؟ مگر نه اینکه جایی از وجه الله خالی نیست؟
💎﴿قُلْ أَطيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْكافِرينَ﴾💎
❃ بگو: خدا و رسول را اطاعت كنيد پس اگر رويگردان شدند [بدانند كه] خدا كافران را دوست ندارد.
📘( آل عمران، آیۀ ۳۲)
🔷✍🏻 پاسخ :
🍃 "تولّی" از لغاتِ اضداد است. یعنی دو معنای ضد را در خود جمع کرده است. که هم به معنایِ اتباع است و هم به معنای اعراض است. یعنی هم به معنایِ رو کردن است، و هم به معنایِ پشت کردن است. به بیانی؛ "تولّی" مشترکِ لفظی است. و از این جهت برایتان سوال ایجاد کرده است.
❂☜ البته این دو معنا بهم مربوط است بدین صورت که اگر کسی از چیزی اعراض کند، در حقیقت به چیز دیگر رو کرده است. ولی در مباحثِ توحید ان شاء الله برایتان مفصل‌تر عرض میکنم که خدا هست و چیزی مقابلش نیست.
🍃⏎⧈ بنابراین اعراض از خدا، معدوم شدن است چرا که وجودی جز او نیست که معرِض (اعراض کننده) بخواهد به آن رو کند.
💠 توضیح بیشتر:
🍃مثلاً در آیۀ 🔻" وَ اللَّهُ الْغَنِيُّ وَ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ وَ إِنْ «تَتَوَلَّوْا» يَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُم"🔺 ( خدا بىنياز است و شما نيازمندانيد. و اگر روى برتابيد، خداوند قومى غير از شما را جانشين مىكند/ سورۀ حضرت محمّد صلّی الله علیه و آله و سلّم - آیۀ ۳۸) معنای اعراض دارد.
یعنی اگر از خدا اعراض کند.
👈🏻 امّا در آیۀ زیر، "تولّی" به معنایِ اتباع و رو کردن است (البته رو کردن و دوستی کردن با یهود و نصارا):
💎﴿يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصارى أَوْلِياءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ﴾💎
❃ اى كسانى كه ايمان آوردهايد! يهود و نصارا را [تكيه گاه و] دوستان خود نگيريد آنها دوستان و هوادار يكديگرند و هر كه از شما آنها را به دوستى گيرد از آنهاست. همانا خداوند ظالمان را هدايت نمىكند.
📘(مائده، آیه۵۱)
✅ بنابراین "فان تولّوا" در آیه‌ای که فرمودید یعنی کسی که از "أَطيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ" سر بگرداند که به عبارتی سرپیچی کند؛
یعنی این شخص در ابتدای امر، چون منکر مُطاع بودنِ خدا و حضرت رسول اکرم (ص) شده است، مُنکر خدا و رسول الله (ص) شده است.
(مُطاع یعنی کسی که اطاعت میشود - اسم مفعول است).
بنابراین مشترکِ لفظیِ "تولّوا" نبایستی ما را در معنا جایِ دیگر ببرد.
🍃⏎⧈ در حقیقت :
کسی که اطاعتِ خدا و رسول الله (ص) را میکند، رو به "وجه الله" کرده است یعنی از غیر خدا، به سمتِ خدا رو کرده است.
❂☜ در نتیجه خودِ "اطیعوا الله و الرسول"، "تولّی"ِ به سمتِ "وجه الله" است و مقابلش (یعنی "فَإِنْ تَوَلَّوْا"ِ آیۀ مذکور) پشت کردن به "تولّی"ِ حقّ است.
❗️ دقایق و لطائفی در اینجا هست که چون مقدماتِ آن هنوز بیان نشده، الان عرض نمیکنم. ولی در آینده ان شاء الله بیان میشود.
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
✨
🔶 سوال ۱ :
📖🍃 در حالیکه قرآن میفرماید 🔻" فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّه"🔺 (سورۀ بقره، آیۀ ۱۱۵) پس "تَوَلَّوْا" آیۀ ذیل چه اشکالی دارد؟ مگر نه اینکه جایی از وجه الله خالی نیست؟
💎﴿قُلْ أَطيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْكافِرينَ﴾💎
❃ بگو: خدا و رسول را اطاعت كنيد پس اگر رويگردان شدند [بدانند كه] خدا كافران را دوست ندارد.
📘( آل عمران، آیۀ ۳۲)
🔷✍🏻 پاسخ :
🍃 "تولّی" از لغاتِ اضداد است. یعنی دو معنای ضد را در خود جمع کرده است. که هم به معنایِ اتباع است و هم به معنای اعراض است. یعنی هم به معنایِ رو کردن است، و هم به معنایِ پشت کردن است. به بیانی؛ "تولّی" مشترکِ لفظی است. و از این جهت برایتان سوال ایجاد کرده است.
❂☜ البته این دو معنا بهم مربوط است بدین صورت که اگر کسی از چیزی اعراض کند، در حقیقت به چیز دیگر رو کرده است. ولی در مباحثِ توحید ان شاء الله برایتان مفصل‌تر عرض میکنم که خدا هست و چیزی مقابلش نیست.
🍃⏎⧈ بنابراین اعراض از خدا، معدوم شدن است چرا که وجودی جز او نیست که معرِض (اعراض کننده) بخواهد به آن رو کند.
💠 توضیح بیشتر:
🍃مثلاً در آیۀ 🔻" وَ اللَّهُ الْغَنِيُّ وَ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ وَ إِنْ «تَتَوَلَّوْا» يَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُم"🔺 ( خدا بىنياز است و شما نيازمندانيد. و اگر روى برتابيد، خداوند قومى غير از شما را جانشين مىكند/ سورۀ حضرت محمّد صلّی الله علیه و آله و سلّم - آیۀ ۳۸) معنای اعراض دارد.
یعنی اگر از خدا اعراض کند.
👈🏻 امّا در آیۀ زیر، "تولّی" به معنایِ اتباع و رو کردن است (البته رو کردن و دوستی کردن با یهود و نصارا):
💎﴿يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصارى أَوْلِياءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ﴾💎
❃ اى كسانى كه ايمان آوردهايد! يهود و نصارا را [تكيه گاه و] دوستان خود نگيريد آنها دوستان و هوادار يكديگرند و هر كه از شما آنها را به دوستى گيرد از آنهاست. همانا خداوند ظالمان را هدايت نمىكند.
📘(مائده، آیه۵۱)
✅ بنابراین "فان تولّوا" در آیه‌ای که فرمودید یعنی کسی که از "أَطيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ" سر بگرداند که به عبارتی سرپیچی کند؛
یعنی این شخص در ابتدای امر، چون منکر مُطاع بودنِ خدا و حضرت رسول اکرم (ص) شده است، مُنکر خدا و رسول الله (ص) شده است.
(مُطاع یعنی کسی که اطاعت میشود - اسم مفعول است).
بنابراین مشترکِ لفظیِ "تولّوا" نبایستی ما را در معنا جایِ دیگر ببرد.
🍃⏎⧈ در حقیقت :
کسی که اطاعتِ خدا و رسول الله (ص) را میکند، رو به "وجه الله" کرده است یعنی از غیر خدا، به سمتِ خدا رو کرده است.
❂☜ در نتیجه خودِ "اطیعوا الله و الرسول"، "تولّی"ِ به سمتِ "وجه الله" است و مقابلش (یعنی "فَإِنْ تَوَلَّوْا"ِ آیۀ مذکور) پشت کردن به "تولّی"ِ حقّ است.
❗️ دقایق و لطائفی در اینجا هست که چون مقدماتِ آن هنوز بیان نشده، الان عرض نمیکنم. ولی در آینده ان شاء الله بیان میشود.
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
✨
🔲 یلِی الحقــّـی" و "یلی الخلقی"
https://t.me/ehsannil3/194
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•
🔶 سوال ۲ :
"یلِی الحقــّـی" و "یلی الخلقی"!
معنای لغوی "یل"دراینجا چیست؟
🍃 "تولّى" یعنی رو کردن. کلمۀ "یل" از این کلمه گرفته شده است. و هر دو از ریشۀ "ولی" است. یکی از معانیِ اصلی "ولی" ، «قرب» است.
💠 بنابراین اگر از منظر «رو کردن» بیان کنیم:
❂☜ در حقیقت "#یلی_الحقی"؛ بررسی واسطۀ مطلقه از منظری که سمت و سویش به سویِ حقّ است.
❂☜ و "#یلی_الخلقی "؛ بررسی واسطۀ مطلقه از منظری که سمت و سویش به سمتِ خلق است.
🔘 اینگونه صحبت کردن هم برای تحلیل و بیان کردن حقیقت حضرات آل الله علیهم السلام است و گرنه وجود ایشان، بسیط است و مرکّب از اجزاء نیست.
💠 و اگر از منظر «قرب» بیان کنیم:
❂☜ "یلی الحقّی"؛ آن حیثیّتی از حضرات آل الله علیهم السلام است که در قربِ به حقّ تعالی است.
❂☜ "یلی الخلقی"؛ آن حیثیّتی از حضرات آل الله علیهم السلام است که در قربِ به خلق است.
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
🔲 یلِی الحقــّـی" و "یلی الخلقی"
https://t.me/ehsannil3/194
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•
🔶 سوال ۲ :
"یلِی الحقــّـی" و "یلی الخلقی"!
معنای لغوی "یل"دراینجا چیست؟
🍃 "تولّى" یعنی رو کردن. کلمۀ "یل" از این کلمه گرفته شده است. و هر دو از ریشۀ "ولی" است. یکی از معانیِ اصلی "ولی" ، «قرب» است.
💠 بنابراین اگر از منظر «رو کردن» بیان کنیم:
❂☜ در حقیقت "#یلی_الحقی"؛ بررسی واسطۀ مطلقه از منظری که سمت و سویش به سویِ حقّ است.
❂☜ و "#یلی_الخلقی "؛ بررسی واسطۀ مطلقه از منظری که سمت و سویش به سمتِ خلق است.
🔘 اینگونه صحبت کردن هم برای تحلیل و بیان کردن حقیقت حضرات آل الله علیهم السلام است و گرنه وجود ایشان، بسیط است و مرکّب از اجزاء نیست.
💠 و اگر از منظر «قرب» بیان کنیم:
❂☜ "یلی الحقّی"؛ آن حیثیّتی از حضرات آل الله علیهم السلام است که در قربِ به حقّ تعالی است.
❂☜ "یلی الخلقی"؛ آن حیثیّتی از حضرات آل الله علیهم السلام است که در قربِ به خلق است.
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
✨
💠 #متکلم_در_مقام_بیان
https://t.me/ehsannil3/195
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•
🔸سوال ۳ :
اینکه بیان شد"این کلام مطلق است زیرا #متکلم_در_مقام_بیان است".
مقام بیان متکلم چه مقامی است؟
🔷✍🏻 پاسخ :
این مطلب بر اساس مقدماتِ حکمت در اصول فقه است که یک اصل است و همه جا کاربرد دارد.
🍂۞ همیشه و در همۀ علوم؛ قاعده، طبق اصل است و خودش دلیل است و خلاف قاعده، دلیل میخواهد. اگر دلیلِ برای مخالفت با قاعده نبود، باید همان قاعده را بگیریم.
֎🍃⇦قاعدۀ تکلّم این است که متکلّم میخواهد بیان کند و در مقامِ بیان است و اگر قید نیاورد، معنای مطلق میدهد.
🍃 بیشتر شرح میدهم:
🗣 متکلّم میتواند در حالِ صحبت، در مقاماتِ مختلفی باشد، ولی قاعدۀ اصلی این است که متکلم در مقام بیان است و هر وقت خلاف این باشد، باید دلیل برای آن داشته باشیم.
🌿⇦ مثلاً اگر متکلّم در مقامِ پاسخ سوالِ فردِ خاصّی باشد، رعایتِ آن شخص را باید بکند که چقدر فهم دارد، چقدر اطلاعات نسبت به موضوع دارد. زبانش چیست. سوادش چقدر است. فرهنگش چگونه است. و امثالهم. تمام این شرایط، قیودی است که کلامِ متکلّم را تحت تاثیر قرار میدهد تا حرفِ خودش را مقیّد به این قیود کند.
👨👦مثلاً اگر کسی صحبت کردنِ شما با کودکی را ببیند، مخاطب بودنِ این کودک، قیدی است که کلامِ شما را تحت تاثیر میگذارد و شما در حالِ رعایتِ مخاطب خود هستید.
֎🍃⇦امّا اگر متکلّم در حالِ اصلی خود باشد. یعنی در مقامِ بیان باشد و اصلاً مخاطب خاصّی هم مدّ نظر نباشد؛ در چنین حالی مطلب همان است که میفرماید. و برای رعایتِ موضوعِ خاصّ و قیدِ خاصّی، اینگونه صحبت نکرده است.
❂☜ پس اگر در این حالت، قید نیاورد، بدین معناست که مطلب، مطلق است.
📜 در روایاتِ مختلف این مطلب ملموس است.
🌿⇯⇦مثلاً اصلِ مطلب در مورد عمل حضرات آل الله علیهم السلام این است که فرمودند " #انا_علم_الله " (📚التوحيد- للصدوق، ص: ۱۶۴)، امّا در روایتی مثلاً اینطور به نظر میرسد که نفیِ علم غیب از خودشان را کردند.
۞💫 بسیاری از مردم این دوّمی را اصل میگیرند و "علم الله" بودنِ حضرات آل الله علیهم السلام را نفی میکنند. در حالیکه "انا علم الله" اصل است و روایتِ دوّم، بخاطرِ ظرفیتِ کمِ مخاطب است و قیدی است که حضرات آل الله علیهم السلام را به رعایتِ حالِ مخاطب کشانده است.
☑️ پس مطلب، مهمّ است و در آینده از اینگونه دقایق بیشتر صحبت میکنیم.
🦋🖊 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
💠 #متکلم_در_مقام_بیان
https://t.me/ehsannil3/195
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•
🔸سوال ۳ :
اینکه بیان شد"این کلام مطلق است زیرا #متکلم_در_مقام_بیان است".
مقام بیان متکلم چه مقامی است؟
🔷✍🏻 پاسخ :
این مطلب بر اساس مقدماتِ حکمت در اصول فقه است که یک اصل است و همه جا کاربرد دارد.
🍂۞ همیشه و در همۀ علوم؛ قاعده، طبق اصل است و خودش دلیل است و خلاف قاعده، دلیل میخواهد. اگر دلیلِ برای مخالفت با قاعده نبود، باید همان قاعده را بگیریم.
֎🍃⇦قاعدۀ تکلّم این است که متکلّم میخواهد بیان کند و در مقامِ بیان است و اگر قید نیاورد، معنای مطلق میدهد.
🍃 بیشتر شرح میدهم:
🗣 متکلّم میتواند در حالِ صحبت، در مقاماتِ مختلفی باشد، ولی قاعدۀ اصلی این است که متکلم در مقام بیان است و هر وقت خلاف این باشد، باید دلیل برای آن داشته باشیم.
🌿⇦ مثلاً اگر متکلّم در مقامِ پاسخ سوالِ فردِ خاصّی باشد، رعایتِ آن شخص را باید بکند که چقدر فهم دارد، چقدر اطلاعات نسبت به موضوع دارد. زبانش چیست. سوادش چقدر است. فرهنگش چگونه است. و امثالهم. تمام این شرایط، قیودی است که کلامِ متکلّم را تحت تاثیر قرار میدهد تا حرفِ خودش را مقیّد به این قیود کند.
👨👦مثلاً اگر کسی صحبت کردنِ شما با کودکی را ببیند، مخاطب بودنِ این کودک، قیدی است که کلامِ شما را تحت تاثیر میگذارد و شما در حالِ رعایتِ مخاطب خود هستید.
֎🍃⇦امّا اگر متکلّم در حالِ اصلی خود باشد. یعنی در مقامِ بیان باشد و اصلاً مخاطب خاصّی هم مدّ نظر نباشد؛ در چنین حالی مطلب همان است که میفرماید. و برای رعایتِ موضوعِ خاصّ و قیدِ خاصّی، اینگونه صحبت نکرده است.
❂☜ پس اگر در این حالت، قید نیاورد، بدین معناست که مطلب، مطلق است.
📜 در روایاتِ مختلف این مطلب ملموس است.
🌿⇯⇦مثلاً اصلِ مطلب در مورد عمل حضرات آل الله علیهم السلام این است که فرمودند " #انا_علم_الله " (📚التوحيد- للصدوق، ص: ۱۶۴)، امّا در روایتی مثلاً اینطور به نظر میرسد که نفیِ علم غیب از خودشان را کردند.
۞💫 بسیاری از مردم این دوّمی را اصل میگیرند و "علم الله" بودنِ حضرات آل الله علیهم السلام را نفی میکنند. در حالیکه "انا علم الله" اصل است و روایتِ دوّم، بخاطرِ ظرفیتِ کمِ مخاطب است و قیدی است که حضرات آل الله علیهم السلام را به رعایتِ حالِ مخاطب کشانده است.
☑️ پس مطلب، مهمّ است و در آینده از اینگونه دقایق بیشتر صحبت میکنیم.
🦋🖊 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
.
✨
💠 #رحمة_للعالمین_آورنده_عالمین
https://t.me/ehsannil3/196
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•
🔸 سوال ۴ :
🔹و"رَحْمَةً لِلْعالَمينَ"است که عالمین را می‌آورد و عالمین به این رحمت قابل اشاره اند. اگر رحمت نباشد، اصلاً عالمینی بوجود نمی‌آید.
چگونه اثبات میشود که مبدأ خلق رحمت است؟
🔷 ✍🏻 پاسخ:
💎﴿وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ﴾💎
❈ و ما تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم.
📘(انبیاء،آیۀ۱۰۷)
🍃 "عالَم" اسمِ جمع است و بصورتِ جمع هم آمده است یعنی "عالَمین"(و نه مثنی که "عالمَیْن" باشد). پس این جمع اندر جمع، شدّتِ فراگیری را میرساند و نه اینکه تنها به معنایِ دو عالم و موجوداتِ آن باشد.
🌐👈🏻 پس به بیانی؛"عالَمین"- غیر از خدا - همه را فرا میگیرد. یعنی به معنایِ ما سوی الله است. غیر از خداوند، هیچ چیزی را نمیشود تصوّر کرد که جزء عالمین نباشد.
🔻"عالمین"، تمامِ غیب و شهود را میگیرد.🔺
☑️ پس اگر "رحمة" جزء عالمین باشد، ارسالِ "رحمت"، از عالمین، برای عالمین، به دو جهت درست نیست:
➊. رحمت که «در» عالمین است، دیگر نیازی به ارسال «برای» عالمین ندارد.
چون فرض کرده‌ایم در عالمین هست. پس چه نیازی که برای عالمین ارسال شود؟!
➋. در خودِ"ارسال" این مطلب وجود دارد که مُرسَل (یعنی ارسال شده،یعنی رحمة) در محلّ ارسال نبوده که ارسال شده است. بنابراین "رحمة"، از مافوقِ "عالمین"، برای"عالمین" ارسال شده است.
☑️ پس تا بدینجا ثابت شد که "رحمة" فراتر از "عالمین" است.
🍃 حال بیان اینکه "رحمة"، مبدأ "عالمین" است، آسان است:
🌐"عالمین"بیان شد که ماسوی الله است.
و نیز بیان شد که "رحمة"جزء عالمین نیست.
بنابراین جمعِ دو مطلب فوق این است که "رحمة"عینیّت شخصی با ذاتِ الهی دارد. ذات حقّ تعالی هم که مشخص است که مبدأ برای"عالمین" است.
مخلوقات هم که جزئی از "عالمین" هستند.
بنابراین"رحمة"، مبدأ مخلوقات است.
➰ این مبحث، یک مطلب عقلی بود.
امّا اشاراتی از روایات:
💠 مثلاً از باب"قدرت"پیش میرویم و به لطف خدا ثابت میکنیم که خداوند با قدرتش، مخلوقات را خلق کرد، در حالیکه قدرت، جزء مخلوقات نیست، بلکهِ عینِ ذات خداست.
🍃🔘 دقت بفرمائید:
🗣 راوی میگوید: خدمت امام رضا(ع) عرض كردم كه خدا چيزها را به قدرت آفريده يا به غير قدرت؟
(خَلَقَ اللَّهُ الْأَشْيَاءَ بِالْقُدْرَةِ أَمْ بِغَيْرِ الْقُدْرَةِ؟)
🔅حضرت(ع) میفرمایند:
☀️【لَا يَجُوزُ أَنْ يَكُونَ خَلَقَ الْأَشْيَاءَ بِالْقُدْرَةِ لِأَنَّكَ إِذَا قُلْتَ خَلَقَ الْأَشْيَاءَ بِالْقُدْرَةِ فَكَأَنَّكَ قَدْ جَعَلْتَ الْقُدْرَةَ شَيْئاً غَيْرَهُ وَ جَعَلْتَهَا آلَةً لَهُ بِهَا خَلَقَ الْأَشْيَاءَ وَ هَذَا شِرْكٌ.
وَ إِذَا قُلْتَ خَلَقَ الْأَشْيَاءَ بِقُدْرَةٍ فَإِنَّمَا تَصِفُهُ أَنَّهُ جَعَلَهَا بِاقْتِدَارٍ عَلَيْهَا وَ قُدْرَةٍ وَ لَكِنْ لَيْسَ هُوَ بِضَعِيفٍ وَ لَا عَاجِزٍ وَ لَا مُحْتَاج إِلَى غَيْرِه بَلْ هُوَ سُبْحَانَهُ قَادِرٌ لِذَاتِهِ لَا بِالْقُدْرَة.】☀️
✤ جائز نيست چنان باشد كه چيزها را به قدرت آفريده باشد زيرا كه تو چون بگوئى كه چيزها را به قدرت آفريده، گويا كه تو قدرت را چيزى از غير او قرار داده و آن را آلتی برايش گردانيده كه به آن، چيزها را آفريده و اين شرک است.
🍃 و چون بگوئى كه چيزها را به قدرتى آفريده جز اين نيست كه او را وصف ميكنى به اينكه آن جناب به اقتدارش بر آنها و قدرت آنها را قرار داده و آفريده و ليكن او ضعيف نيست و عجز ندارد و بغير خود محتاج نيست.
📚(عيون أخبار الرضاع، ج۱،ص:۱۱۷)
✔️ پس دقت فرمودید؟
اگر قدرت را چیزی جدای از ذات تصوّر کنیم، و بگوییم خدا با قدرتش(یا به رحمتش) خلق میکند، این شرک است.
🍃امّا اگر بدانیم که قدرت، عینِ ذاتِ خداست و خداوند قادر بالذات است، آنوقت زمین تا آسمان تفاوت میکند! چرا که خداوند به قدرتی، خلق میکند که عینِ ذاتِ اوست که در حدیث است🔻"الْقُدْرَةُ ذَاتُهُ"🔺
📚(الكافي،ط-الإسلامية،ج۱،ص: ۱۰۷).
نه قدرتی که خارج از ذاتِ او باشد و به عنوان وسیله و آلت و ابزار باشد.
🔅پس اگر حضرات آل الله(ع) میفرمایند:
🔸【نَحْنُ صَنَائِعُ رَبِّنَا وَ الْخَلْقُ بَعْدُ صَنَائِعُنَا】🔸
✣ (ما صنایع پروردگارمان هستیم و خلق، صنایع ماست.📚بحار الأنوار ج۵۳،ص: ۱۷۸)، و بیان و اثباتِ خالق بودنِ حضرات آل الله(ع) انجام شد، حضرات آل الله علیهم السلام احدی از خلق نیستند که خداوند به ایشان، خلقِ عالمین میکند.
🍃⏎ این مهمّ در ادعیه و احادیث بیان شده است. به عنوان نمونه:
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
.
✨
💠 #رحمة_للعالمین_آورنده_عالمین
https://t.me/ehsannil3/196
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•
🔸 سوال ۴ :
🔹و"رَحْمَةً لِلْعالَمينَ"است که عالمین را می‌آورد و عالمین به این رحمت قابل اشاره اند. اگر رحمت نباشد، اصلاً عالمینی بوجود نمی‌آید.
چگونه اثبات میشود که مبدأ خلق رحمت است؟
🔷 ✍🏻 پاسخ:
💎﴿وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ﴾💎
❈ و ما تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم.
📘(انبیاء،آیۀ۱۰۷)
🍃 "عالَم" اسمِ جمع است و بصورتِ جمع هم آمده است یعنی "عالَمین"(و نه مثنی که "عالمَیْن" باشد). پس این جمع اندر جمع، شدّتِ فراگیری را میرساند و نه اینکه تنها به معنایِ دو عالم و موجوداتِ آن باشد.
🌐👈🏻 پس به بیانی؛"عالَمین"- غیر از خدا - همه را فرا میگیرد. یعنی به معنایِ ما سوی الله است. غیر از خداوند، هیچ چیزی را نمیشود تصوّر کرد که جزء عالمین نباشد.
🔻"عالمین"، تمامِ غیب و شهود را میگیرد.🔺
☑️ پس اگر "رحمة" جزء عالمین باشد، ارسالِ "رحمت"، از عالمین، برای عالمین، به دو جهت درست نیست:
➊. رحمت که «در» عالمین است، دیگر نیازی به ارسال «برای» عالمین ندارد.
چون فرض کرده‌ایم در عالمین هست. پس چه نیازی که برای عالمین ارسال شود؟!
➋. در خودِ"ارسال" این مطلب وجود دارد که مُرسَل (یعنی ارسال شده،یعنی رحمة) در محلّ ارسال نبوده که ارسال شده است. بنابراین "رحمة"، از مافوقِ "عالمین"، برای"عالمین" ارسال شده است.
☑️ پس تا بدینجا ثابت شد که "رحمة" فراتر از "عالمین" است.
🍃 حال بیان اینکه "رحمة"، مبدأ "عالمین" است، آسان است:
🌐"عالمین"بیان شد که ماسوی الله است.
و نیز بیان شد که "رحمة"جزء عالمین نیست.
بنابراین جمعِ دو مطلب فوق این است که "رحمة"عینیّت شخصی با ذاتِ الهی دارد. ذات حقّ تعالی هم که مشخص است که مبدأ برای"عالمین" است.
مخلوقات هم که جزئی از "عالمین" هستند.
بنابراین"رحمة"، مبدأ مخلوقات است.
➰ این مبحث، یک مطلب عقلی بود.
امّا اشاراتی از روایات:
💠 مثلاً از باب"قدرت"پیش میرویم و به لطف خدا ثابت میکنیم که خداوند با قدرتش، مخلوقات را خلق کرد، در حالیکه قدرت، جزء مخلوقات نیست، بلکهِ عینِ ذات خداست.
🍃🔘 دقت بفرمائید:
🗣 راوی میگوید: خدمت امام رضا(ع) عرض كردم كه خدا چيزها را به قدرت آفريده يا به غير قدرت؟
(خَلَقَ اللَّهُ الْأَشْيَاءَ بِالْقُدْرَةِ أَمْ بِغَيْرِ الْقُدْرَةِ؟)
🔅حضرت(ع) میفرمایند:
☀️【لَا يَجُوزُ أَنْ يَكُونَ خَلَقَ الْأَشْيَاءَ بِالْقُدْرَةِ لِأَنَّكَ إِذَا قُلْتَ خَلَقَ الْأَشْيَاءَ بِالْقُدْرَةِ فَكَأَنَّكَ قَدْ جَعَلْتَ الْقُدْرَةَ شَيْئاً غَيْرَهُ وَ جَعَلْتَهَا آلَةً لَهُ بِهَا خَلَقَ الْأَشْيَاءَ وَ هَذَا شِرْكٌ.
وَ إِذَا قُلْتَ خَلَقَ الْأَشْيَاءَ بِقُدْرَةٍ فَإِنَّمَا تَصِفُهُ أَنَّهُ جَعَلَهَا بِاقْتِدَارٍ عَلَيْهَا وَ قُدْرَةٍ وَ لَكِنْ لَيْسَ هُوَ بِضَعِيفٍ وَ لَا عَاجِزٍ وَ لَا مُحْتَاج إِلَى غَيْرِه بَلْ هُوَ سُبْحَانَهُ قَادِرٌ لِذَاتِهِ لَا بِالْقُدْرَة.】☀️
✤ جائز نيست چنان باشد كه چيزها را به قدرت آفريده باشد زيرا كه تو چون بگوئى كه چيزها را به قدرت آفريده، گويا كه تو قدرت را چيزى از غير او قرار داده و آن را آلتی برايش گردانيده كه به آن، چيزها را آفريده و اين شرک است.
🍃 و چون بگوئى كه چيزها را به قدرتى آفريده جز اين نيست كه او را وصف ميكنى به اينكه آن جناب به اقتدارش بر آنها و قدرت آنها را قرار داده و آفريده و ليكن او ضعيف نيست و عجز ندارد و بغير خود محتاج نيست.
📚(عيون أخبار الرضاع، ج۱،ص:۱۱۷)
✔️ پس دقت فرمودید؟
اگر قدرت را چیزی جدای از ذات تصوّر کنیم، و بگوییم خدا با قدرتش(یا به رحمتش) خلق میکند، این شرک است.
🍃امّا اگر بدانیم که قدرت، عینِ ذاتِ خداست و خداوند قادر بالذات است، آنوقت زمین تا آسمان تفاوت میکند! چرا که خداوند به قدرتی، خلق میکند که عینِ ذاتِ اوست که در حدیث است🔻"الْقُدْرَةُ ذَاتُهُ"🔺
📚(الكافي،ط-الإسلامية،ج۱،ص: ۱۰۷).
نه قدرتی که خارج از ذاتِ او باشد و به عنوان وسیله و آلت و ابزار باشد.
🔅پس اگر حضرات آل الله(ع) میفرمایند:
🔸【نَحْنُ صَنَائِعُ رَبِّنَا وَ الْخَلْقُ بَعْدُ صَنَائِعُنَا】🔸
✣ (ما صنایع پروردگارمان هستیم و خلق، صنایع ماست.📚بحار الأنوار ج۵۳،ص: ۱۷۸)، و بیان و اثباتِ خالق بودنِ حضرات آل الله(ع) انجام شد، حضرات آل الله علیهم السلام احدی از خلق نیستند که خداوند به ایشان، خلقِ عالمین میکند.
🍃⏎ این مهمّ در ادعیه و احادیث بیان شده است. به عنوان نمونه:
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
.