🔹

💢 اگر مثلاً حضرت آدم علیه السلام و حضرت داوود علیه السلام خلیفة الله خوانده می‌شوند (آیاتِ ۳۰ بقره و ۲۶ ص)، از فنایِ در "خلیفة الله"ِ مطلقه، یعنی نفس الله تعالی، مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام است که ایشان (ع) خلیفة الله خوانده میشوند.

💠 حقیقتِ انبیاء الهی علیهم السلام، حضرات آل الله علیهم السلام هستند که در #سخن_یازدهم_حقیقة_التوحید به آن اشاره شد که حضرت بقیة الله علیه السلام فرمودند :
🔸『 هَا أَنَا ذَا آدَمُ』🔸.
(رجوع شود به 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/270)

(در مورد #فنا و #فنای_مطلق
رجوع شود به 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/222)

❣️این مبحث در سلسلۀ مباحث توحید آورده شد چرا که مباحث توحیدِ حقّ تعالی، بیان یگانگی حضرت اوست.


⏎◉ پس بحمد الله دانستیم؛

🔅خلیفۀ خدا، حاقّ الحاقّ خداست. و هرگز آنکه "مِن دون الله" است، نمی‌تواند خلیفۀ مطلقۀ حقّ تعالی باشد.

🔔 پس ان شاء الله دیگر برای دشمنان حضرات آل الله (علیهم السلام)، آنانکه که غصب خلافت کردند، واژۀ مقدس "خلیفه" را بکار نبریم!

🔆 خلیفۀ حقیقی، آن است که خودش جانشین خودش باشد و این هرگز #توقف_شیء_بر_نفس اش نیست. و بایستی عالم نور را بالنورانیة بشناسیم تا اینگونه شبهات مجال جولان نیابد!

✅ یک کلمۀ بیشتر :

❓می‌خواهی خلیفه را بشناسی؟!

֎⇦تا به حال شنیده بودی که حضرات آل الله (علیهم السلام) خلیفۀ خدا هستند.
پس خوب دقت کن که چون حضرات آل الله (علیهم السلام) وجودی دونِ الله تعالی ندارند، خدا نیز خلیفۀ ایشان است.
❗️تعجب کردی ؟!

📜 در روایات متعدد است که حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) به اهل بیت مطهّرشان (علیهم السلام) می‌فرمایند:

👈🏻♦️"اللَّهُ خَلِيفَتِي عَلَيْكُم في المحيا والممات"♦️
📚(تأويل الآيات، ص: ۷۲۷)
📚(تفسير كنز الدقائق، ج۱۴، ص: ۷۶)

👈🏻♦️ 【اللَّهُ خَلِيفَتِي عَلَيْكُمْ】♦️
📚(بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۲۲، ص:۴۹۱)

👈🏻♦️【اللَّهُ خَلِيفَتِي عَلَيْكَ】♦️
📚(الأمالي، للصدوق، ص:۱۳۵)

🔹 و این در حالی است که شیعیان بحقّ میدانند که خلیفۀ حضرت رسول اکرم(ص) ، مولی امیرالمؤمنین علی (ع) هستند.

🍃 گوارایِ جانِ کسانی که به دلْ آمدند و واله و شیدای حقیقتِ خداوند، حضرات ائمۀ اطهار علیهم السلام هستند.


🌿 الحمد للّه الذي جعلنا من المتمسّكين بولاية مولانا و مقتدانا و امامنا و خلیفة ربّنا و غایة رغبتنا أمير المؤمنين علی بن ابیطالب و الأئمة المعصومین عليهم السّلام‏.


#ﭘﺎﯾﺎﻥ_سخن_سیزدهم_حقیقة_التوحید
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده



‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──

.

.

#جعل_خلیفه
#انتصاب_خلیفه
#انی_جاعل_فی_الارض_خلیفة

➥ https://t.me/ehsannil3/279
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•

🔶✍🏻 چند کلمه بیشتر برای اهل دقّتِ بیشتر:

🔷 بین لازم شیء و شیء، جعلی نیست وگر نه این شیء، لازم آن شیء نیست.
(وقتی بیان میشود "جعلی نیست"، منظور جعلِ بیرونی است که جاعل و مجعول دو شخص باشند.
در دنباله به این مطلب واقف خواهید شد)

مثال میزنم تا بهتر معلوم شود :

🔥اگر حرارت آتش جعلی برای آتش باشد یعنی حرارت چیزی بیرون از آتش باشد و آنرا به آتش بچسبانیم (!)، آنوقت حرارت آتش، لازمۀ طبیعت و واقعیّت آتش نیست.

💦 یا رطوبت آب چیزی باشد خارج از آب بودن آب؛ در اینصورت رطوبت، لازمۀ آب بودن آب نیست.

֎🍃⇦اینها مثال بود وگرنه مطلب برای خلافت لطیفتر از هر مثالی است.

💭 پس حالا تصوّر کنید حضرت نبی اکرم(ص) نه به جوششِ حقیقت که"رحمةً للعالمین"هستند و خاتم الانبیاء و "کافةً لِلنّاس"می‌باشند، بلکه بیرون از حقیقت خودشان، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی(ع) را به عنوان خلیفه انتخاب کنند؛
در اینصورت حضرت مولی(ع) جانشین پیامبر اکرم(ص) نخواهند بود.

👈🏻 زیرا به محض اینکه از نفسِ حضرت رسول اکرم(ص) بیرون آمدیم، مجال برای خلیفه بودنِ دیگران هم پیش می‌آید و خلیفه بودنِ اشخاصِ دیگر لا اقل محتمل است. و بهمین اندازه، خلیفۀ رسول بودن یک عنوان و مفهومی خواهد بود که میشود بر هر کسی حمل شود.

اینجا دیگر مسئلۀ «انتخاب» پیش می‌آمد و نه #انتصاب_حقیقی .
و انتخاب با مسئلۀ «خلافت» جمع نمی‌شود.

🔖 در بیان جلوتر برویم :
حتی اگر فرض کنیم که خداوند بیرون از خدائیتش کسی را به عنوان "خلیفة الله" انتخاب کند، آن شخص خلیفۀ تامّ و تمام خدا نیست(مطلقه نیست). باید خودِ خلیفه به نفسِ خودش در جانشینی باشد تا به عنوان جانشین و خلیفه ظاهر گردد.

✅ انتصاب و یا جعل خلیفه، جوشش حقیقت درونِ مُستَخلَفٌ عَنه است (مستخلفٌ عنه؛ یعنی کسی که خلیفه از او پیدا میشود).
☀️ انتصاب خلیفۀ خدا، نصبی بیرون از خودِ خدا نیست. و حتی بر طبقِ خداوند هم نیست.

(ان شاء الله مبحثِ #عین_تطبیقی و #عین_شخصی به زودی در این کانال مطرح شده و این مهمّ بهتر معلوم میگردد)

🔥همانطور که از درون آتش، حرارت آتش وجود دارد و حرارت آتش، بیرون از خودیّت آتش نیست.
💦 و نیز از درون آب، تَـری و رطوبت وجود دارد.

( و فراتر از این مثالها. چرا که اصلاً سخن در خلیفۀ مطلقه، خلیفه در همه چیز مستخلفٌ عنه است. یعنی خلیفه در ذات و صفت و فعل و اثر).

💧اگر خودِ آب بگوید"من بر اساس آب بودنم این رطوبت را برای خودم «قرار» می‌دهم"، این لازمۀ آب نیست زیرا «قرار» داده است. هرچند خودِ آب قرار داده باشد.

👈🏻 #لازمه_شیء ، مجعول به جعلِ نفسِ خودِ شیء است، نه به اختیار و انتخاب شیء.
اینکه دیگر لازم شیء نیست، اسمش را مسامحتاً "لازمۀ شیء" گذاشتیم ولی حقیقتاً لازمۀ آن نبود.

پس در سخن خداوند به ملائکه در آیۀ🔻"إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَليفَة"🔺(من در زمين جانشينى خواهم گماشت/بقره آیۀ ۳۰) :

🍂۞ این نیست که کسی که جعلِ خلیفه می‌کند از این خلیفه جدا باشد یا دو کس باشند و به هم متصل شده باشند.

🔸￩ خیر!
بلکه خلیفه در جاعل حضور دارد و مطلب فراتر است! خلیفه، لُبّ اللُبّ جاعل است. و جعل، اثر سلطه و ولایت اوست. خلیفه در یایِ" إنــّـی" به وحدتِ الله حضور دارد.

🔔 از این رو دقت کن که :

۱-♦️اگر این جعل کردن را نظر کردی(یعنی صِرفاً جعل خلیفه را فعلی از خدا دیدیم)، نظر کن که در جامعۀ کبیره می‌خوانیم:

💠【بکُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِکُمْ یَخْتِمُ】
✤ به شما (آل الله -ع-) خدا آغاز کرد و به شما ختم کرد.

🔹خداوند به حضرات آل الله(ع) هر چیزی را آغاز و هر کاری را ختم می‌کند.
👈🏻 این کلام، مطلق است زیرا متکلّم در مقام بیان است. و چون نفرموده‌ است که چه کاری را به شما حضرات آل الله(ع) آغاز و چه کاری را به شما ختم می‌کند، پس اطلاق دارد و جعل کردنِ خودِ حضرات آل الله(ع) به عنوان خلیفه هم به خودِ آل الله(ع) است.

(این مطلب برای خلق کردنِ حضرات -ع- بیان شد که می‌توانید رجوع بفرمائید به 👈🏻
https://t.me/ehsannil3/191)

۲-♦️ و باز دقت کن که خداوند در آیۀ🔻"إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَليفَة"🔺وصفِ خویش را می‌نماید. یعنی بصورتِ فعل نفرموده است بلکه وصفِ خود را فرموده که من کسی هستم که جاعل خلیفه هستم.

👈🏻 یعنی دائماً بایستی خلیفه را به یایِ "إِنِّي" ببینیم. که آن، انیّت خداوند است.
آیا میشود که انیّت حقّ تعالی را از او گرفت؟!
هرگز.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔹

🔹


🍃⏎⧈ مقامِ ظهورِ یایِ"انّی" توسطِ «خلیفه» و «فِي الْأَرْض»ِ تعیّنات است.

💫 یعنی خلیفۀ خداوند، ظاهر کنندۀ خداوند در عالم تعیّنات است(مناجات رجبیه🔻"فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَكَ وَ أَرْضَكَ حَتَّى ظَهَرَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْت"🔺).
که خلیفه خدا، که ظاهر کنندۀ خداست، خودیّت حقّ است که بیانش گذشت.


۳-♦️"جاعل" از اسماء خداوند است ("يَا جَاعِل‏" /جوشن کبیر -📚البلد الأمين، ص: ۴۰۹).
خداوند، بقولِ مطلق جاعل است. یعنی متعلّقِ جعل که همان "مجعول" است را ابتدائاً وارد بر این معنا مَساز.
بطور مطلق، خداوند "جاعل" حقیقی است.

👈🏻 و از طرفی حضرات آل الله علیهم السلام، مطلقاً اسماء الله هستند که می‌فرماید :

💠『 نحْنُ وَ اللَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی』
✤ به خدا قسم، مائیم اسماء الحُسنی.
📚(الكافي، ج ۱، ص: ۱۴۴)

👈🏻 و "جاعل" هم بقول مطلق، اسمی از اسماء خداوند است که حضرات اسماء الحسنی یعنی ائمۀ اطهار علیهم السلام می‌باشند.

⏎◉ بنابراین خلیفة الله بودنِ حضرات (ع)، اگر به فعلِ جعل یا اسمِ جاعل هم دیده شود، باز خودشان جاعلِ خلیفه بودنِ خودشان هستند. و این هرگز فعلی یا وجودی دونِ الله تعالی نیست.


📝❓ بعد از این مطالب؛ سؤالی که بایستی برای خوانندگان اهل دقت مطرح شود این است که اگر خلیفة الله، "مِن دون الله" نیست، چرا بیان میشود که حضرات آل الله (علیهم السلام) خلیفة الله هستند؟! خب یکباره بگوییم خودِ خدا و اصلاً نامی از حضرات (ع) نبریم!

✍🏻 پاسخ این پرسش مهمّ بعد از بیان مبحثِ #معرفة_بالنورانیة و #کثرت_نوری خود به خود داده میشود.


🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده



‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──

.

.
🔆 #حقیقة_التوحید
🔅#سخن_چهاردهم_حقیقة_التوحید :

●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/285
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●

💫 حضرات آل الله علیهم السلام ، نفسِ خداوند می‌باشند که شاخصِ ظهور آن در مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام است که متذکّر هستیم که در زیارت حضرت (ع) با این عبارت سلام می‌دهیم:

🔻【السَّلَامُ عَلَى نَفْسِ اللَّهِ تَعَالَى】🔺
📚(بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۹۷، ص:۳۳۱)

و اشاره شد که حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله وقتی نامهای حضرت مولی (ع) نزد اقوام مختلف را بیان می‌نمایند، نهایتاً می‌فرمایند:

👈🏻🔻『 هُوَ جَنْبُ اللَّهِ وَ «نَفْسُ اللَّهِ» وَ يَمِينُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ』🔺

📚(الفضائل -لابن شاذان القمي، ص:۱۷۵)

💠 نفس، یک نفس است و آن "نفس واحده"یِ حضرت احد واحد عزّ و جلّ است؛ یعنی "نفس الله تعالی".
همۀ نفوس، تجلیّات «نفس واحده» است.

📖✨قرآن می‌فرماید:

💎﴿وَ هُوَ الَّذي أَنْشَأَكُمْ مِنْ «نَفْسٍ واحِدَة»﴾💎
❈ و او کسی است که شما را از یک نفس واحد انشاء کرد.
📘(انعام، آیۀ ۹۸)

✅ دقت شود که صفتِ نفس، "واحدة" بودن است. یعنی "واحدة" توضیحِ "نفس" است (صفتِ توضیحی) و نه اینکه نفوس مختلفی داریم و با قیدِ "واحدة"، احتراز و جدایِ از سایر نفوس شده باشد (یعنی "واحدة" قید احترازی نیست بلکه توضیحی است).

🍃 و علّت این مطلب قبلاً بصورتِ مَبنایی در مباحث توحید، توضیح داده شد. که همۀ اشیاء، في نفسِهِ "هالک" و "فان" (فانی) هستند. و عالَم، تجلیّات حضرت حقّ تعالی است که همه، جَلواتِ "وجه الله"اند.
🔅 و بیان شد که "وجه الله" ، حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.

💠 "واحده" بودنِ «نفس الله تعالی» #اطلاق دارد (مبحث مهمّ #اطلاق ان شا الله به زودی در همین کانال توضیح داده میشود).
چون "واحدة" بودنِ "نفس الله" #مطلق_حقیقی است، بنابراین در هیچ قیدی قرار نمی‌گیرد.

♻️ در نتیجه، به وحدتِ خویش، در عالم اسماء و بطور کلّی در کثرات ظاهر می‌شود. و این ظاهر شدن، آوردن و انشاء کردن کثرات است. یعنی همینکه ظاهر می‌شود، کثرات به نفسِ ظهورِ "نفس الله"، ترسیم می‌شوند. و نفوس هر ذی اشاره ای، ظهورِ همان «نفس واحده» هستند.

🔷 پس نفوسِ خلائق، جلواتِ «#نفس_واحدة » است. که به نحو انشاء، خلق شده‌اند. یعنی دائماً مُنشِأ (یعنی انشاء کننده، ایجاد کننده - یعنی حقّ تعالی) به ولیّ خود که حقیقت خود است، در مُنشَأ (یعنی انشاء کرده شده - یعنی خلائق) حضورِ مطلقه دارد. و خلائق، چیزی نیستند جز جلواتِ حضرت حقّ و در اشارۀ اوّلیشان یعنی در کینونت و نقطۀ ذات، آیات الله هستند و خدا را نشان میدهند و از این رو آیات الله (چه در آفاق و چه در خودش) حقّ تعالی را نشان می‌دهد که قرآن می‌فرماید:

💎﴿سَنُريهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ في‏ أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ «أَنَّهُ الْحَقُّ»﴾💎
❈ به زودى آيات خود را هم در آفاق و خارج از وجود آنان و هم در داخل وجودشان نشان خواهيم داد تا روشن گردد كه خدا حق است‏.
📘(سورۀ فصلت، آیۀ ۵۳)

📜 و اینکه در جامعۀ کبیره می‌خوانیم 🔻"أَنْفُسُكُمْ فِي النُّفُوس‏"🔺(نفْسِ شما آل الله علیهم السلام در نفْس‌هاست)؛ دخولِ مظروف در ظرف نیست (یعنی دوئیت نیست). بلکه قیّومیّت معیّه ولیّ الله (علیهم السلام) است که پیشتر در #ﺑﯿﺎﻥ_پنجم_حقیقة_الولایة توضیح آن روزی شد.

(رجوع شود به 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/75)

🌟 شیعیان حقیقی، اولوا الالباب هستند("شِيعَتُنَا هُمْ أُولُوا الْأَلْباب‏"/ 📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۸، ص: ۳۵).

💧اولوا الالباب که با لُبّ و باطن اشیاء یعنی حضرات آل الله علیهم السلام مأنوس‌اند، #سیر_آفاقی_و_انفسی را برای رؤیت حقّ تعالی انجام میدهند و دائماً در خلائق به دنبالِ «نفس الله تعالی» هستند و کاری به تعیّنات عالَم حدود ندارند و گرفتار کثرات نمی‌شوند.
اینان، عارفانِ حقیقی هستند که در وصفشان فرمودند:

🔻【الْعَارِفُ شَخْصُهُ مَعَ الْخَلْقِ وَ قَلْبُهُ مَعَ اللَّهِ ...
وَ لَا مُونِسَ لَهُ سِوَى اللَّهِ وَ لَا نُطْقَ وَ لَا إِشَارَةَ وَ لَا نَفَسَ إِلَّا «بِاللَّهِ وَ لِلَّهِ وَ مِنَ اللَّهِ وَ مَعَ اللَّهِ»】🔺

❋ عارف از لحاظ تشخّص ظاهرى و بدن با مردم است، ولى قلب او هميشه با خداست ...
و مونسى براى او به جز پروردگار متعال نيست.
و نطق و اشاره و نـَـفـَـس كشيدن او به خدا و براى خدا و از خدا و با خدا مى‏‌باشد.
📚(مصباح الشريعة ، الباب في المعرفة)


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••

🔹

🔹


🍃🔆 امام اولواالالباب ، مولی امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرمایند :

💫【ما رأيتُ شيئاً الا و رأيتُ الله قبلَه و بعدَه و معَه و فيه】💫
✤ یعنی هیچ چیز را ندیدم الّا اینکه خدا را قبل از آن و بعد از آن و با آن و در آن دیدم.
📚(الكلمات المكنونة، چاپ قديم، ص: ۳)

🔸￩ "ما"یِ نافیه و "شیئاً" نکره؛ افادۀ عموم میکند.

⁉️ این چگونه رؤیتی است که شیئیتِ شیء هم بیرون از این رؤیت نیست؟

🌀 چون شیئیتِ هر شیئی، خودِ «نفس الله تعالی» یعنی حضرات آل الله علیهم السلام هستند و اوّل و آخر هر شیئی در احصاء حقیقیِ ولیّ خداست. و از آنجا مُنشِأ (ایجاد کنندۀ) خلائق‌اند که حضرت مولی علیه السلام می‌فرمایند:

♦️『 أنا مُنشِئ الأنام‏ 』♦️
❃ منم انشاء کنندۀ خلایق (جن و انس).
📚(مشارق الأنوار، ص: ۲۶۱)

که بطور تفصیل هم در بعضی از خُطَب دیگر اشاره فرمودند:

🔻【 أَنَا دَحَوْتُ أَرْضَهَا وَ أَنْشَأْتُ جِبَالَهَا وَ فَجَّرْتُ عُيُونَهَا وَ شَقَقْتُ أَنْهَارَهَا وَ غَرَسْتُ أَشْجَارَهَا وَ أَطْعَمْتُ ثِمَارَهَا وَ أَنْشَأْتُ سَحَابَهَا وَ أَسْمَعْتُ رَعْدَهَا وَ نَوَّرْتُ بَرْقَهَا وَ أَضْحَيْتُ شَمْسَهَا وَ أَطْلَعْتُ قَمَرَهَا وَ أَنْزَلْتُ قَطْرَهَا وَ نَصَبْتُ نُجُومَهَا وَ أَنَا الْبَحْرُ الْقَمْقَامُ الزَّاخِرُ وَ سَكَّنْتُ أَطْوَادَهَا وَ أَنْشَأْتُ جَوَارِيَ الْفُلْكِ فِيهَا وَ أَشْرَقْتُ شَمْسَهَا ...

👈🏻 و أَنَا الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ‏ وَ أَنَا بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيم 】🔺
📚(بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۳۹، ص: ۳۴۸)

✅ انشاء، آن است که حقیقتی بیرون از خودش ندارد.
اشیاء که انشاء حضرات آل الله علیهم السلام هستند، حقیقتی وَرایِ آل الله (ع) ندارند.

🕊 مُنشِئ حقیقی، در آن چیزی که انشاء و ایجاد کرده است، حضورِ عَلَی الدوام و حقیقی دارد. اصلاً حیاتِ انشاء شده‌اش به خودِ اوست که
💫【هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ】💫
📚(الكافي ج‏ ۱ ،ص: ۱۲۹)

📝 و توضیحات مفصل آن بحمد الله در سخنهای قبلی مباحثِ توحید در همین کانال داده شد.

🔅 حضرت علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) در روز غدیر، خطبۀ حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (ع) در روز غدیری که با روز جمعه مصادف شده بود را برای یارانشان بیان فرمودند. در این خطبۀ می‌خوانیم:

🔸『كَانَ الشَّيْ‏ءُ مِنْ مَشِيَّتِهِ』🔸
✥ شیء از مشیّت است.
📚(إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۱، ص: ۴۶۱)

📖 در لغت هم "شیء" و "مشیة" از یک ریشه یعنی از مصدر "شاء" (خواستن) گرفته شده است.
و مشیّت، همان #اراده و خواست الهی است که جاری شده است و در احادیث آمده است که #مشیت و اراده، یک معنا هستند که در عالم اسماء به دو اسم ظاهر شده‌اند.

(🔻"وَ اعْلَمْ أَنَّ الْإِبْدَاعَ وَ الْمَشِيَّةَ وَ الْإِرَادَةَ مَعْنَاهَا وَاحِدٌ وَ أَسْمَاءَهَا ثَلَاثَةٌ"🔺 /
📚التوحيد ،للصدوق،ص: ۴۳۵).

🍃 الغرض ؛

👈🏻 هر شیئی، عَلَی الدوام، بطور ممدود و صِرف الربط، مدّ الظلّ و ظهورِ مشیّة خداست.
🔆 که مشیّت حقّ تعالی، خودِ حضرات آل الله علیهم السلام هستند.

✅ تذکّر :
حضرت مولی علیه السلام در حدیث طارق، امام علیه السلام را مشیّت ربّ معرّفی میفرمایند:
🔻『 وَ قُدْرَةُ الرَّبِّ وَ مَشِيَّتُهُ』🔺
📚(بحار الانوار،ج ۲۵، ص:۱۷۴)

📜و در زیارت حضرت بقیة الله روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء، حضرت را با 🔻"ذَاتُ‏ مَشِيَّةِ اللَّهِ"🔺 معرفی می‌نمایند.
📚(بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۹، ص: ۹۳).


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••

🔹

🔹

🍃⏎ پس جمع بندی مطلب این است :

🔆 حضرات آل الله علیهم السلام که "نفس الله تعالی" هستند، از باطن البواطن حقّ، تا ظاهر الظواهر موجودات را به اطلاق خویش، فرا گرفته‌اند.

☀️ حضرات (ع) دارایِ #مقام_جمع_الجمع هستند که از جمع عالَم لا اشاره (وحدت)، تا فرقِ عالمِ اشاره (جلوَت)، در فراگیری وجود ایشان است و هیچ شیئی از احصایِ حقیقی ایشان خارج نیست که :
💎﴿كُلَّ شَيْ‏ءٍ أَحْصَيْناهُ في‏ إِمامٍ مُبين‏﴾💎
📘(سورۀ حضرت یس صلّی الله علیه و آله ، آیۀ ۱۲).

(🔍برای توضیح #مقام_جمع_الجمع ، #مقام_جمع ، #مقام_فرق
رجوع شود به 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/86)

▣⇦این است که "#معرفة_النفس " دقیقاً و عیناً و شخصاً #معرفة_الرب است.

🔅 حضرت مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام می‌فرمایند:

🔻"مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ عَرَفَ رَبَّه‏"🔺
❋ کسی که نفسَش را بشناسد، همانا ربّش را شناخته است.
📚(تصنيف غرر الحكم، ص: ۲۳۲)

🔔🍃 تذکّر:
"فقَد عَرَف"؛ "قَد" پیش از فعل ماضی، برای تأکید است و گاهی این تأکید آنطور است که ماضی را به ماضی نقلی تبدیل می‌کند. و اصلاً ساخت افعال ماضی نقلی مثبت، در زبان عربی به همین صورت است که "قد"، پیش از ماضی نقلی آورده می‌شود.
ماضی نقلی؛ فعلی است که در زمان گذشته آغاز شده اما اثرش تا زمان حال باقی است.

📌 پس اهل دقت توجه کنند که در عبارت مذکور؛ تأکید و ماضی نقلی دو مقولۀ جدا از هم نیست. بلکه به یک حقیقت برمیگردد.

♻️ بنابراین علاوه بر مطالب معرفتی که در خصوص یگانگی "نفس" روزی شد، خودِ عبارتِ🔻『 مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ عَرَفَ رَبَّه‏ 』🔺نشان‌دهندۀ این است که بدونِ طفره و فاصله؛

👈🏻 هرکس نفسِ خویش را بشناسد، پروردگارش را شناخته.

⬅️ ان شاء الله بعد از اینکه #عین_تطبیقی و #عین_شخصی و نیز مبحث #اطلاق توضیح داده شده، خواهیم دانست که شناختِ نفْس، عیناً شناختِ پروردگار است.

🍃 بحمد الله باب این رزقْ مفتوح، و لطائف و دقائق آن، مبذول و بسیار است. امّا از رعایت، به همین قدر اکتفاء می‌شود و "العاقل یَکفیه الاشارة" که؛

💎﴿يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ «أَنْفُسَكُم»‏﴾💎
❈ اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد بر شما باد نَفْس‌تان!
📘(سورۀ مائده، آیۀ ۱۰۵)



🌿"الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَهُ فِي كُلِّ نَفَسٍ مِنَ الْأَنْفَاسِ وَ خَطْرَةٍ مِنَ الْخَطَرَاتِ مِنَّا مِنَنٌ لَا تُحْصَى"
📚(البلد الأمين - کفعمی، ص: ۱۳۵)


#ﭘﺎﯾﺎﻥ_سخن_چهاردهم_حقیقة_التوحید
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده


‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──

.

.

https://t.me/ehsannil3/288
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•

🔰 خوانندگان عزیز!
(کسانی که سؤالات مختلفی دارند) ؛
#سوالات
پیشتر، سؤالی که ممکن است برای عزیزان مطرح شود را عرض می‌کنم:

۞⫸ اگر نفْس، یک نفْس است؛

🔶❓۱- چرا در اذان، شهادت ثلاثه داریم؟
🔶❓۲- چرا در دعای زمان غیبت، در سه مرتبه طلب معرفت می‌کنیم و می‌گوییم :

♦️ اللَّهُمَ‏ عَرِّفْنِي‏ نَفْسَكَ‏ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِيَّكَ
♦️ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي نَبِيَّك‏ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي نَبِيَّك لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ
♦️ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي‏.

❋ خدايا ! خودت را به من بشناسان كه اگر خودت را به من نشناسانی، پيامبرت (ص) را نشناختم.
❋ خدايا ! پيامبرت (ص) را به من بشناسان كه اگر پيامبرت (ص) را به من نشناسانی، حجتت (ع) را نشناختم.
❋ خدايا ! حجتت (ع) را به من بشناسان كه اگر حجتت (ع) را به من نشناسانی، در دينم گمراه می‌شوم.

🔷 به لطف و عنایت حقّ تعالی عرض می‌گردد که در مورد سؤالاتی که در این خصوص مطرح می‌شود، پاسخها و مطالب بارها نگاشته و تبیین شده است. منتها بایستی ابتدائاً مبانیِ پاسخها برای عزیزان، بیان و تثبیت گردد، تا بشود پاسخ اصلی را مطرح کرد.

🍃⏎⧈ از این رو از روی دلسوزی عرض میکنم که تعجیل کردن در پاسخ به هر سؤالی، موجب صدمه به معارف آن می‌شود.

▣⇦بدانیم که این سؤالات، هبۀ حقّ تعالی است و باید در نهایتِ دقت و احترام با آنها برخورد شود.

☀️ حضرت خاتم الانبیاء و المرسلین رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می‌فرمایند :

💠『إنّ لربّكم في أيّام دهركم نفحات، ألا فتعرّضوا لها』
✥ همانا برای خدا در روزگار شما نسیم‌هایی هست. آگاه باشید پس خود را به آن عرضه کنید.
📚(بحار الأنوار ، ج‏۶۸، ص: ۲۲۱)

❓سوال اگر برای راه یافتن باشد و نه دام بافتن (!) ، سائل و مجیب را بزرگ می‌کند.
چنین سوالی، نفحۀ رحمانی است و سفره‌گستر طعامِ معرفتی و سراسر، حضور و تجلّی حقّ است.
شکر این حضور، صبر و ادب، می‌طلبد.

🍃֎ پس ؛
این سؤالاتی که به خاطرِ بیانِ دروس مبنائی‌اش به بعد موکول می‌شود را مکتوب نمائید که 🔻"قَيِّدُوا الْعِلْمَ بِالْكِتَاب‏"🔺(علم را با نوشتن به بند کشید / 📚تحف العقول، ص: ۳۶) و 🔸"القَلبُ يَتَّكِلُ علَى الكِتابَةِ"🔸(دل، به نوشتن آرام مى گيرد / 📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۱، ص: ۵۲).

و ان شاءالله به عنایت حضرت زهرا سلام الله علیها، با طیّ طریقی که حضرتشان برای بیانِ مبانی معرفتی روزیمان فرموده‌اند، پاسخ این سؤالات داده می‌شود.



🌿"الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّه‏"
📘(سورۀ اعراف، آیۀ ۴۳)


🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده



‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──

.

.
╲\╭┓
╭‌🌺🌿
┗╯\╲
  •┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•

💠 در پی مباحث معرفتیِ روزی شده خصوصاً مبحث #توحید ، عموماً سؤالاتی مطرح است که غالباً به خاطر همین سؤالات است که مقامات حقّ تعالی برای ولیّش (علیهم السلام) که تمامْ ظهور و ظهورِ تامّ و تمامِ اوست، انکار می‌شود!

🍃✍🏻 در #سخن_ششم_حقیقة_التوحید تعدادی از این سؤالات تقریر گشت و از خوانندگان عزیز تقاضا شد که اگر سؤال دیگری به ذهن مبارکشان خطور کرده است، به لیست این پرسش ها اضافه بفرمایند و برای بنده ارسال نمایند.

(رجوع شود به 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/245 )

💢 به مرحمت الهی قصد و نیّت صرفاً پاسخ دادن به سؤالات نیست بلکه نیّت و آرزو این است که همگی، مباحث را از مبنا و اساس بیاموزیم تا هر جای دیگر که به سؤال و پرسش یا آیه و حدیثی برخورد کردیم، به عنایات آل الله علیهم السّلام تحلیلِ مبنایی نسبت به مطلب داشته باشیم و شبهات، باعثِ آشفتگی و سردرگمی نشود.

❣️در این راستا، دل باید داد و دقّتِ افزون باید داشت تا ان شاء الله إلی الأبد، مبنا و مَناط و معیارِ معارف در دست باشد.


🔔🍃 یکی از مباحث بسیار کلیدی و مهمّ، معنایِ #اطلاق و #مطلق است که اگر به لطف خدا این مهمّ درست تبیین، تصوّر و تفهیم شود، اکثر سؤالات و شبهات از اساس برطرف شده و ان شا الله گرۀ فهم بسیاری از مغلقات روایات و آیات قرآن به یکباره باز می‌گردد. و به حول و قوّۀ الهی بینش معرفتی نسبت به حقائق متعمّقانه خواهد شد.

📑 برای ادامۀ مقالات توحید، این مبحث و مبحثِ #عین_شخصی را نیاز داریم. برای همین این دو مطلب، به لطف خدا در ادامۀ بیانات نگاشته شد تا خوانندگان با قوّت افزون و تعمّق بیشتر پیگیر دقائق باشند.
پس عجالتاً مبحث #اطلاق نگاشته میشود.

✅ تذکّرات :

|↫➊. هر چقدر به عزیزان سفارش بشود که دقت در این بحث بنمایند، جا دارد.
اگر عرض کنم این مبحث، هبۀ خاصّ الهی است که مفتاح مغلقات معارف است، مبالغه نکردم.

|↫➋. در مورد این مباحث، تصوّر کردن مهم‌ّترین مرحله است.
این جمله که عرض می‌کنم، مُحقّقاً بیان می‌شود که "اگر این معارف تصوّر شود، مطمئنّاً تصدیق می‌گردد".
پس عجله در خواندن نکنید!
بلکه ؛

🍃✧صبورانه تأمّل بفرمائید و از میدانِ تفکر و تدبّر نگریزید تا آب گوارای این معرفت نوش جانتان شود که وعدۀ حتمی خداست:

💎﴿وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّريقَةِ لَأَسْقَيْناهُمْ «ماءً غَدَقاً»﴾💎
❃ و اينكه اگر [جن و انس] بر راه رشد استقامت بورزند ما ايشان را آبى گوارا و زياد مى‌‏چشانيم‏.
📘(سورۀ جن، آیۀ ۱۶)


🖊🦋#احسان_الله_نیلفروش_زاده


‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──


  .・.⭒゜✭.・✫・⭒。.


.

.

♦️ #اطلاق

🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/291
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•


🍃🔘⏎ بحمد الله در بیانات قبل روزی شد و دانستیم که حضرات آل الله علیهم السلام، "نفس الله تعالی" بوده و از باطن البواطنِ حقّ عزّ و جلّ، تا ظاهر الظواهر عالم تعیّنات را فراگرفته‌اند و جان و نفسِ و شیئیتِ تمام اشیاء، حضراتند.

🔆 در حقیقت، حضرات معصومین علیهم السلام، مقیّد به هیچ قیدی نیستند.
👈🏻 به عبارتی، ایشان، «#وجود_مطلق‌»اند.

✳️ "مُطلَق"، اسم مفعولِ باب افعال از مادّۀ "طلق" می‌باشد. و در لغت به معنایِ آزاد و رها و بی‌قید است.

در حقیقت، محدودیّت هر امری، با کلمۀ "مطلق" برداشته می‌شود. مثلاً حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:

💢『كُلُّ شَيْ‏ءٍ مُطْلَقٌ‏ حَتَّى يَرِدَ فِيهِ نَهْي‏』💢
✤ هر چيزى جايز است تا مادامى كه نهى از آن (از ناحيه شارع) وارد شود.
📚(من لا يحضره الفقيه، ج‏۱، ص:۳۱۷)

🔹منظور از «وجودِ مطلق»، موجودی است که وجود او از هر قیدی، مطلق و رهاست و در حقیقت، هیچ‌گونه قیدی ندارد.

💫⇦اگر هم می‌گوئیم: "موجود"، اوّلاً برای این است که بیان را بیاوریم وگرنه فراتر از هر «موجود بودنـ»ی هستند که فرمودند:

💠《 کـُـنّا بِکِینُونِیَّته... ازلییّن «لا مَوجُودین» 》
✥ ما به کینونَت و "بودِ" خداوند بودیم ... ازلی بودیم در حالیکه موجود نبودیم.
📚(مشارق الأنوار، ص: ۲۵۸)

✅ «لا مَوجُودین» ؛ یعنی #موجود بودنشان از آنجایی نیست که نبودند و بعد موجود شدند. بلکه چون عین الوجود و حقیقت وجود هستند، در تعیّن موجود بودن نیستند. و نه اینکه لُبّ و حقیقتِ "موجود" بودن را نداشته باشند که پیشتر، با بیانِ "کـُـنّا بِکِینُونِیَّته" این مطلب واضح است.

☑️ برای اینکه این مطلب برای عموم افراد (آنانکه هنوز خداوند متعال و آل الله علیهم السلام را دو وجود میدانند!) بهتر معلوم شود، در مورد حقّ تعالی اشاره می‌کنیم:

❏. حقّ تعالی، خودِ "وجود" است.
|↫و از اینکه خودِ "وجود" است، "موجود" است که حضرت امام جعفر صادق(ع) می‌فرمایند:

🔻【هُوَ اللَّهُ الثَّابِتُ «الْمَوْجُود»】🔺
📚(الكافي، ط -الإسلامية، ج‏۱، ص: ۱۰۰)

❏. او از ثبوتش، "موجود" است.
|↫یعنی از حقیقتِ وجود و وجدان و مَلَئیّت، و اینکه هستیِ مطلق است، "موجود" است.
امّا سایرِ #موجودات، «نبودند» و بعد «موجود» شدند و الان هم که مورد خطاب به "موجود" بودن هستند، در حقیقت و في نفسِهِ "هالک"‌اند و چیزی جز جلواتِ "موجود"ِ حقیقی یعنی حضرت حقّ سبحانه و تعالی نمی‌باشند که اثبات این مطلب در سلسله سخنهایِ #توحید بحمد الله روزی شد.

🍃 مرحوم سیّد بن طاووس (رضوان الله تعالی علیه) دو زیارت برای روز عاشورا در کتاب شریف اقبال الاعمال خود مطرح می‌فرماید. در بعد از زیارتِ دوّم، ۶ رکعت نماز دارد و دعایی بعد از آن هست که در آن دعا نیز «موجود» بودن حضرت حقّ تعالی مطرح شده است :

🔻"اللَّهُمَّ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحْمَانُ يَا عَلِيُّ يَا عَظِيمُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا فَرْدُ يَا وَتْر ...
👈🏻 يا مَعْبُودُ «يَا مَوْجُودُ»
يَا ظَاهِرُ يَا بَاطِنُ يَا أَوَّلُ يَا آخِرُ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ ...
أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذِهِ «الْأَسْمَـــاءِ»
يَا اللَّهُ وَ بِحَقِّ أَسْمَائِكَ كُلِّهَا
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ"🔺

📚(إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص:۵۷۳)

✅ تذکّر : قسمتهایی از دعا که برای تذکّر به اهل دقّت، مدّ نظر بود، نقل شد.

🔔🍃 پس خوب این مطلب را به گوش جانْ بسپاریم:
در هیچ وجهی از وجوه، حضرات آل الله علیهم السلام را با خودمان قیاس نکنیم که حضرت مولی امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرمایند:

💠"نَحْنُ أَهْلَ الْبَيْتِ «لَا يُقَاسُ» بِنَا أَحَدٌ" 💠
✣ ما اهل بیت علیهم السلام هستیم که [بطور مطلق] احدی با ما قیاس کرده نمی‌شود.

📚(عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏۲، ص:۶۶)

✔️ دقت کنیم که برای نهی از قیاس، قید نیاوردند و نفرمودند در چه چیزی قیاس کرده نمی‌شویم.
پس کلام، مطلق است.

🍃⏎⧈ یعنی در هیچ وجهی از وجوه و در هیچ حیثی از حیثیات، حضرات آل الله (علیهم السلام) با احدی قیاس کرده نمی‌شوند.
(و این مطلب، دلائل عقلی و لطائف عمیق دارد که
ان شاء الله در محلّی دیگر بایستی بیان گردد)


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔹

🔹


🔆 پس حضرات آل الله علیهم السلام که نفسِ خدای متعال هستند، "موجود" بودنشان در تعیّن "موجود" بودن نیست که نبودند و بعد خلق شده و محظوظ و بهره‌مند از «وجود» گشته و به عبارتی، "موجود" شده باشند.
❏↵ (دقت : "موجود" اسم مفعول است که مفعولِ فعلِ ایجاد کردن است)

📜🍃از این رو در زیارتِ حقیقة الوجود، حضرت فاطمه سلام الله علیها می‌خوانیم:

💠【السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا مُمْتَحَنَةُ
👈🏻 امْتَحَنَكِ الَّذِي خَلَقَكِ «قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَك»‏ِ】‌💠

🕊❖ سلام بر تو ای امتحان شده!
👈🏻 که آن كس كه تو را آفريد «پيش از آن كه تو را خلق كند»، آزمودَت.
📚(بحار الأنوار، ط -بيروت، ج‏۹۷،ص:۱۹۴)

❗️👁‍🗨 دقت فرمودید؟

✅ حضرات آل الله علیهم السلام را با خودمان نبایستی قیاس کنیم.
ایشان، " #من_دون_الله " نبوده و یک حقیقت‌ و یک وجودند. که در حالیکه تعدّد قُدَما عقلاً و نَقلاً محال است و نمی‌شود کنار حضرت حقّ تعالی، « #قدیم » دیگری باشد، در زیارت ششم حضرت مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام اینگونه به حضرت (ع) سلام می‌دهیم:

🔻"السَّلاَمُ عَلَى الْأَصْــــلِ الْقَـــدِيــمِ وَ الْفَرْعِ الْكَرِيم"🔺
📚(بحار الأنوار ، ج۹۷، ص:۳۰۵)

👈🏻 نه تنها حضرات آل الله علیهم السلام "قدیم" هستند، بلکه اصالتِ قدیم بودنِ حقّ، از نفسِ خویش است که حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند.

❂☜ پس دانستیم که حضرات معصومین (ع) از آنجایی که "#عین_الوجود"، "#قطب_الوجود" و "#مبدأ_الوجود" می‌باشند، "#موجود" هستند که حضرت مولی امیرالمؤمنین علیه السلام در حدیث طارق بن شهاب، امام (ع) را ؛

🔻【 قُطْبُ الْوُجُودِ وَ سَمَاءُ الْجُودِ وَ شَرَفُ الْمَوْجُود 】🔺
📚(بحار الأنوار ط -بيروت، ج‏۲۵، ص:۱۷۰)

و 🔻【مَبْدَأُ الْوُجُودِ وَ غَايَتُهُ】🔺
📚(همان منبع، ص:۱۷۴)

🍃 معرفی می‌نمایند و می‌فرمایند:

♦️【نحن‏ عين‏ الوجود】♦️
📚(مشارق الأنوار ، ص:۷۶)

✅ ان شاء الله که جانمان بر معارفی که روزی شده، دم به دم "یا علی"گو باشد.
و به حیرانی معرفت ایشان، سراسر وجودمان عاجزانه تحمید حقّ کند تا به عنایتش، چشمۀ معرفت بیش از پیش بر دل جاری گردد.

🍃 الغرض ؛
حضرات آل الله (ع) وجود مطلق هستند که با وصفی که بیان شد، معنای کلّی اطلاق، بی‌حدّی است.

♦️✓ اطلاق دو نوع است که برای راحتی تفهیم، تحلیلاً اینطور عرض میشود:

❖ ۱- #اطلاق :

❐⇦اگر اطلاق، حــــدِّ مطلق باشد، پس متعیّــِن به اطلاق است. و در نتیجه این مطلق، تمامْ عیارْ مطلق نیست. یعنی آن مطلقی است که در مقامِ اطلاق می‌ماند و اگر در عالم مقیّد آمد، #مقید می‌شود و دیگر مطلق نیست.

✅ بنابراین اصلاً مطلق نیست. بلکه مسامحتاً به آن مطلق می‌گویند. چرا که به هر حال «بیحدّی» برایش قید محسوب شده است و مانع شده است که در مقیّدات و محدودات حاضر گردد.

❖ ۲- #اطلاق_علی_الاطلاق
( #مطلق_حقیقی ) :

❐⇦اگر اطلاق، حدِّ مطلق نباشد بلکه بـیــانِ مطلق باشد، این مطلق، تمامْ عیارْ مطلق است.
بدین معنا که اگر می‌گوییم وجود مطلق، "بیحدّ" است؛ اینطور نیست که در خلوتِ «بیحدّی» بماند و بگوییم به عالم تعیّنات و حدود کاری ندارد.

❂☜ بلکه مطلق حقیقی، بر اطلاق خویش نیز، اطلاق دارد. یعنی نسبت به "بی قیدی و بیحدّیِ" خویش نیز، مطلق است.
پس به بیانی، مطلق حقیقی، «مطلق عَلَی الاطلاق» است.

🍃⇯֎ وجود مطلق عَلَی الاطلاق یک حقیقت بیشتر نیست و اصلاً اگر درست تصوّر شود، دو وجود مطلق محال است چرا که اگر دو وجود شد، هر یک به مختصاتِ دیگری محدود میشود. که همین «محدود» شدن، قید است. و قید، نفی کنندۀ اطلاق است (دقت بفرمائید!).

🔹 مطلق عَلی الإطلاق، متعیّن به اطلاق نیست. یعنی این طور نیست که «بیحــدّ»ی باشد که نتواند در حدود بیاید؛ بلکه مطلق عَلَی الإطلاق این طور است که به اطلاقش در هر قید و حدّی می‌آید،و این در حالی است که به اطلاقش باقیست. و بیان درستش این است که به اطلاقش، در هر قیدی می‌آید، پس همه جا و در همه قیدی، به اطلاقش باقیست.

🔔🍃عزیزان دل! نگران اصطلاحات نباشید! کمی صبور باشید.
خدا می‌داند اگر این مطلب مهمّ و کلیدی نبود، به میدان بیانش نمی‌آمدم.
ان شاء الله با آیات، این مبحث را بیان می‌کنم، آن وقت می‌یابید که چقدر مطلبْ مهمّ، شیرین و گواراست. و مفتاحی است که هبّۀ خاصّ الخاصّ حقّ تعالی در معارف است.

🔸￩ مطلق حقیقی که همان "مُطلق عَلَی الإطلاق" است یک حقیقت بیشتر نیست که آن حقیقتِ خداوند است که همان حقیقتِ ولیّش است.
امّا مطلق، زیاد داریم که در احادیث فرمودند:

💠【كلُ شَيْءٍ مُطْلَقٌ حَتَّى يَرِدَ فِيهِ مَنْع】‌
✤ همه چیز مطلق است تا مادامی که مانعی در آن وارد شود.
📚(عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج‏۳،ص:۱۴۶)


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔹

🔹

⭐️وقتی برای هر چیزی لفظ "بــِـما هُوَ" آمد، «مطلقِ همان چیز» منظور است.
مثلاً وقتی می‌گوئیم "آب" و منظور اطلاقِ آب باشد، مطلق است. یعنی "ماء بــِـما هُوَ ماءٌ"، مطلق است.
اما دقّت کنیم که متعیّن به این مطلق است چراکه وقتی حدّی برای آب در نظر گرفتیم و گفتیم "آبِ «این لیوان»"، دیگر این آب، مطلق نیست. چرا که مقیّد به «این لیوان» شده.

👈🏻 پس『كُلُ شَيْءٍ مُطْلَقٌ حَتَّى يَرِدَ فِيهِ مَنْع.』

🔹پس آب، مطلق است اما متعیّن به اطلاقِ «آب بودن» است و نمی‌تواند مثلاً خاک باشد. بنابراین اطلاقِ مطلق، قیدِ و حدِّ مطلق است.
مثلاً اطلاقِ «آب بودن»، قید و حدّ آب است که نمی‌گذارد آب، آتش باشد یا خاک باشد یا چیز دیگری باشد.

🍃۞ در فهمِ مطلق جلوتر برویم:

🔹هر شیئی، مطلقی دارد و مواردی، متعیّن و مقیـــّـد.

🌊 مثلاً در همان مثالِ "آب"؛
وقتی "ماء بــِـما هُوَ ماءٌ " است، مطلق است؛ یعنی وقتی به طور کلّی می‌گوئیم "آب" (ماء) و شما به جایی اشاره نکرده‌اید بلکه معنا و مفهومِ آب منظورتان بوده است، این آب که به طور کلّی است و مثلاً آبِ هندوانه و آبِ دریا و آبِ داخل لیوان منظورتان نیست، این "آب"، مطلق است.
💧 یعنی آبِ کجا را نمی‌گوئید که آنرا مقیّد کرده باشید.

💦 اما وقتی گفتید "آب ِ این لیوان" یا "آبِ هندوانه"، این آب، دیگر قید خورده است و از اطلاق بیرون آمده است. پس دیگر مطلق نیست، بلکه آبِ بخصوصی منظورتان است که این آب، مقیّد به قیدِ "در لیوان بودن"، یا مُضافِ به "هندوانه بودن" است.

💠 پس مطلقی که اطلاق، قیدش است، افراد دارد که بعضی از افرادِ این مطلق، فوقِ افراد دیگرش هستند و بعضی، تحت بعض دیگر آن هستند.

👈🏻 پس وقتی می‌گوییم "آبِ این لیوان"؛ دیگر قید زده‌ایم و هیچ گونه اطلاقی در آن نیست و مقیّد شده است.

✨❓ امّا "مطلق عَلَی الإطلاق" چیست؟

🔹"مطلق" عرض شد یعنی "بدون قید". امّا "مطلق عَلَی الإطلاق" لُغتاً به معنای مطلقی است که بر «اطلاق» نیز اطلاق دارد. یعنی بر «بدونِ قید بودن»، بدون قید است.
پس مقیّد به «اطلاق» هم نیست.

֎🍃⇦یعنی اطلاق و بی‌حدّی، قید آن نیست. بنابراین اینطور نیست که چنانچه در عالم حدود بیاید (مثلاً در لیوان بیاید) دیگر مطلق نباشد.

👈🏻 مطلق عَلَی الاطلاق، مطلقِ حقیقی است. خودش، مطلق است و هرجا باشد، از اطلاق بودن ساقط نمی‌شود.

🔹پس اطلاق، و مفهوم مطلق در "مطلق عَلی الإطلاق" حدّ و قیدش نیست، بلکه بیانش است (دقیق تر این است که بگوییم "خودش است").

🔹"مطلق عَلَی الإطلاق" همه جا و همه جور و در همۀ حدود، "مطلق عَلَی الإطلاق" است و با اینکه در تمام حدود می‌آید، محدود به هیچ حدّی نیست.

🔹"مطلق عَلَی الاطلاق" در هر جایی که هست (که البتّه جائی نیست که او نباشد)، خودش است و این اشیاء نیست. و ظهورش هم، ظهور خودش است نه اینکه یک ظهوری ملحوظ باشد که رنگِ آن ظهور را بگیرد.
بنابراین ظهورش، ظهورِ "مطلق عَلی الإطلاق" است. (دقّت مضاعف بفرمایید!)

🔹پس "مطلق" از اطلاقِ خودش بیرون نمی‌آید و در واقع "مطلق عَلَی الإطلاق" اصلاً بیرون ندارد که بخواهیم بگوئیم از اطلاقِ خودش، بیرون نمی‌آید چرا که:

💎 ﴿كلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْناهُ في إِمـــامٍ مُبيــــن﴾💎
❋ همه چیز در امام مبین احصاء شده است.
📘(سورۀ حضرت یس «ص»، آیه ۱۲)

❖⇦بلکه بیرون هم، خودش است. یعنی بیرون می‌آید و بیرون هم خودش است. ظاهر می‌شود و ظاهر هم خودش است و ظهورش همان بطونش است (🔸"هُوَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِن‏"🔸/حدید، آیۀ۳).

🍃⏎ پس اینکه می‌گوییم "مطلق علی الإطلاق" تعیّن نمی‌پذیرد و بدون قید است، به این معنا نیست که در تعیّن و قید و حدود نمی‌آید. بلکه در تعیّن و قید و حدود می‌آید ولی خودش است که تا تعیّن و قید و حدود آمده و باز به حقیقتِ خود باقیست و رنگ تعیّن نگرفته که در ادعیه وصف حقّ تعالی را چنین می‌خوانیم:

🔻【 الدَّانِي‏ فِي عُلُوِّهِ وَ الْعَالِي فِي دُنُوِّه 】🔺
❋ در بالا بودنش، پائین است ، و در پائین بودنش، بالاست.

📚(إقبال الأعمال،ط- القديمة، ج‏۱،ص:۳۵۰)

❓چرا چنین است؟
🔹 چون "صمد" و بیحدّ و به بیانی مطلقِ حقیقی است (مطلق علی الاطلاق).

🔹 یعنی تعیّــــنِ متعیّن را نمی‌پذیرد (قیدِ مقیّد را نمی‌پذیرد، حدّ محدود را نمی‌پذیرد) تا به تعیّـــن (و قید و حدّ) بیاید، بلکه خودش [که مطلق است، با اطلاقی که ذاتش است]، در نهایتِ تعیّن می‌آید و به همان حقیقتِ اطلاق [که ذاتش بود و هرگز از او جدا نمی‌شد]، باقی است.

💧مانند آبی که مایع بودنش از خودش است نه اینکه مایع بودنش چیزی از بیرونِ خودش باشد تا متعیّن به مایع بودن بشود.
آب است و مایع بودنش.
وگرنه دیگر آب نیست.

♻️ در بیان می‌گوئیم: حضرات آل الله (ع) وجودِ مطلق هستند اما معنا و مفهوم آن "مطلق عَلی الإطلاق" است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔹

🔹

🔔🍃این جاست که عدّه‌ای، وجودِ "مطلق عَلی الإطلاق" را منحصر به ذاتِ باریتعالی می‌دانند و ذات حضرات آل الله (ع) با ذات خداوند در دوئیت متصوّرند!

❂☜ و هر چند ایشان بیان می‌کنند ولیّ الله (ع) وجودِ مطلق است، اما در مفهوم، مُنکِر معنای حقیقیِ اطلاق برای ایشان می‌شوند و عملاً بر این مطلب هستند که مطلقِ حقیقی، ذات باریتعالی است، نه ولیّ او.

♦️✓ امّا بحمد الله بیانهایش روزی شد و ان شاء الله دانستیم و به جانْ تصدیق کردیم که حضرات آل الله علیهم السلام "مِن دون الله" نبوده و بلکه نفسِ حقّ تعالی می‌باشند و یک وجودند.

🔸￩ "مطلق عَلی الإطلاق" که وجود حقّ است، همه جا و همه جور و در همۀ حدود، "مطلق عَلَی الإطلاق" است و با اینکه در تمام حدود می‌آید، محدود به هیچ حدّی نیست.

🔸￩ "مطلق عَلَی الاطلاق" در هر جایی که هست (که البتّه در همه مکانها هست و مکان در او و به اوست)، خودش است و این اشیاء نیست. و اشیاء، تجلیاتِ اویند.

🔸￩ ظهورِ "مطلق عَلَی الإطلاق" که حضرات آل الله (علیهم السّلام) هستند، ظهور خودِ "مطلقِ عَلَی الإطلاق" است نه اینکه یک ظهوری ملحوظ باشد که رنگِ آن ظهور را بگیرد (یعنی "ظهور" بر ذاتِ او حمل شود) که قرآن فرمود 🔻"هو الظاهر"🔺 یعنی خودِ ذات مطلق الهی، ظاهر است و "ظهور" چیزی بیرون از او نیست.

✨⏎ بلکه ظهورش، خودیّتش است که آن حضرات آل الله (ع) هستند که "وجه الله" و ظهورِ تامّ و تمام خداوند می‌باشند.

☑️ بنابراین ظهورِ "مطلق عَلی الإطلاق"، "مطلق عَلی الإطلاق" است و نه اینکه "مطلق" [با آن معانی که عرض شد] باشد.

📖✨ امّا بعضی از اشارات قرآنی:

💎﴿لقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ في أَحْسَنِ تَقْويمٍ﴾💎
💎﴿ثمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلينَ﴾💎

❈ به راستى كه انسان را در بهترين قِوام آفريده‌ايم.
❈ سپس او را به پست‌ترين دركات بازگردانديم.
📘(سورۀ تین، آیات ۴ و ۵)

❂☜ منظور از انسان، وجودِ ولیّ الله علیه السّلام است که اصلاً انسان حقیقی ایشانند که "عین الانسان و انسان العین" می‌باشند.

🔅 حضرات (ع)، "مطلق علی الإطلاق" هستند و خَلقِ ایشان در "أحسنِ تقویم" است. که "احسن تقویم" نه به این معناست که در یک تاریخ خوبی او را خلق کردیم! بلکه نیکوترین قِوام را بیان می‌فرماید که آن قِوام حضرت حقّ است و قیّومیّتِ مطلقۀ اوست که به ولیّش به ظهور می‌آید. آن هم ظهورِ تامّه؛
که حضرت مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام می‌فرمایند:

🔻『إِنَّمَا الْأَئِمَّةُ قُوَّامُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ』🔺
📚(نهج البلاغة- خطبه۱۵۲)

❏↵ 🔍 تذکّری در حاشیه، برای اهل دقّت:

"قُوَّامُ" بر وزنِ فُعّال، جمع مکسّرِ "قائِم" است (مانند زُوّار که جمع مکسّر زائِر است).
و "قائِم" که بر وزن فاعِل است، صفتِ حالیه حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشد (که نام مبارکشان که "قائم" است، از صفت ذاتی‌شان است - رجوع شود به بحث #اسماء_توقیفی)

❐⇐که اوّلاً از اینکه "قائم بالذات"اند، «قِوام» هر شیئی‌ می‌باشند.

❐⇐و ثانیاً [در منظر بعدی] "قائم" بودنشان، در فاعلیّت حقیقی نیز هست. یعنی «قِوام دهنده‌»اند.

🔹پس حقّ تعالی به آل الله (ع) ظهورِ تامّه دارد. به این معنا که تنها در اعلی علییّن نمی‌ماند بلکه تا "اسفل سافلین" به همان قِوامِ احسن بودن ("احسن تقویم") می‌آید و به همان قوام باقیست و قوامِ هر شیئی است که در دعای بعد از نماز عید قربان می‌خوانیم:

🔻【 أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الَّتِي؛
👈🏻بهَا «تَقُومُ» السَّمَاءُ وَ بِهَا «تَقُومُ» الْأَرْضُ 】🔺

❁ از تو به اسماء تو (یعنی حضرات آل الله علیهم السلام) می‌خواهم ؛
آن اسماء که آسمان (اشاره به عالمِ لا اشاره) و زمین (اشاره به عالَمِ اشاره) دائماً قِوام دارد.

📚(إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۱،ص: ۴۴۶)

🔹پس "احسن تقویم" اشاره‌ای است به اطلاق، که اگر در اطلاقِ خودش مانده بود، تنها "مطلق" بود. امّا چون مطلق علی الاطلاق است، تا "اسفل سافلین" که نهایتِ مقیّدات و تعیّنات است می‌آید. که این بیانِ "مطلق علی الإطلاق" است.

❏↵ دقّت بفرمایید که ولیّ الله (علیه السّلام) به اطلاقش (بی‌حدّی، و لاتعیّن و بدون قید بودنش) به منتهای مقیّدات و تعیّنات و حدود آمده (اسفل سافلین) و ابداً رنگ مقیّدات را نمی‌گیرد و به اطلاق و پاکی و بی‌حدّی خود باقیست که این بی تعلّقی، همان عصمت و طهارتِ مطلقۀ حضرات (ع) است که قرآن می‌فرماید:

💎﴿إنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً﴾💎
❃ جز اين نيست كه خدا مى‌خواهد آلودگى را از شما اهل بيت بزدايد و شما را كاملا پاكيزه گرداند.
📘(احزاب، آیۀ ۳۳)


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔹

🔹

✅ دقت کنیم :

به "اذهاب" و بُردن (از نوعِ اطلاقی) (یعنی "لِیُذهِبَ")، آل الله علیهم السّلام (یعنی "ـکم")، در "الرّجس" (یعنی تمام مقیّدات و تعیّنات و عالم حدود) آمدند و به طهارت خویش باقی هستند (یعنی "يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً").

💢 و نه اینکه العیاذ بالله حضرات عصمة الله (ع) که نفسِ عصمت و پاکی ذاتِ خداوند هستند، ابتدائاً مشوب به "رجس" تصوّر شوند و بعد از "رجس" داشتن، طهارت یافتند.

✍🏻 در ابتدای این بیان، اشاره شد که حضرات (ع) به بودِ خدا بودند و اصلاً یک وجودند و پیش از عالم کثرات (الرجس) وجودِ ایشان باید دیده شود، و اصلاً حرف و سخن از عالَم کثرات (الرجس) نبوده، که ایشان بودند. و به اذهابِ مطلق که هیچ متعلّقی ندارد (یعنی پاک شده اصلاً مطرح نیست)، در رجس و کثرات آمدند.

🔆 پس چون حضرات عصمة الله علیهم السّلام که نفسِ عصمت و پاکی حقّ‌اند، به عصمت و اطلاق ذاتی خویش، در مَظَنّۀ رِجس آمدند، به پاکی و اطلاقشان خدشه‌ای وارد نمیشود که قرآن فرمود:

💎﴿الَّذينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إيمانَهُمْ بِظُلْم﴾💎
✺ كسانى كه ايمان آوردند و ايمان خويش را به ظلم [یعنی شرک] نيالودند.
📘(سورۀ انعام، آیۀ ۸۲)

🍃⏎ چون این وجود، وجودِ "مطلقِ علی الإطلاق" است، به اطلاقِ خودش نیز اطلاق دارد؛ یعنی وجودِ ایشان آنچنان "اطلاقی" دارد که به خلوت نمی‌ماند و اطلاق، قیدش نیست. پس به جلوت می‌آید؛ یعنی به تمام مقیّدات و بلکه "الرّجس" می‌آید و باز به حقیقتِ خلوتی و اطلاقِ خویش باقیست.



🌿الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ اعْتَصَمْتُ بِاللَّهِ وَ أَلْجَأْتُ ظَهْرِي إِلَى اللَّهِ ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ وَ ما تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّه‏.
📚⃟🌻(المصباح للكفعمي ، ص: ۲۴۰)



#اطلاق_چیست
#مطلق_علی_الاطلاق
🖊🦋#احسان_الله_نیلفروش_زاده



‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──

.

✨
🔲 #عینیت


🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/299
•┄┅┅┄┅❁•🔅•❁┅┄┅┅┄•

🔰 بعد از مبحث #اطلاق، گام بسیار مهمّ برای وارد شدن به دقائق مباحثِ توحیدی و معارف خاصّۀ الهی، درکِ «عینیّت»، است.

🔔 پس ان شاءالله عزیزان، پیشتر از خواندنِ این بیان بر جان خویش متذکّر باشند که این مقاله، مانند مبحثِ #اطلاق بسیار حائز اهمیت است و به لطف حقّ اگر به دلْ همراهی، و به دقّت تأمّل گردد، ان شاء الله این دو مطلب[که یک حقیقت است، در دو بیان] بالهای طَیَران در آسمان معارف خواهد بود.

🔷 ضرورت بیان عینیّت، نشأت گرفته از وجوب توحید حقّ، از باطن البواطن تا ظاهر الظواهر است. که در ظاهر، به الفاظ رسیده و کلمۀ "عَیْن" در ظرائف کلام توحید مطرح می‌شود.
بنابراین مبحثِ پیش رو، مبحثِ اعتقادی است و نه بحثِ لفظی.
و برای تعمّق در اعتقادات توحیدی و دقائق، بایستی این کلمه اوّلاً درست تبیین شود، و ثانیاً لطائف آن بیان گردد تا ان شاء الله این مفتاحِ معرفتی به لطف حقّ تعالی فتحِ بابی از نور را برای طالب حقیقت به ارمغان آورد.

🍃پس ان شاء الله به قوّت توسّل، با دل و جان همراه باشید ...


🌿 یک لفظ می‌تواند معانی متعدّدی داشته باشد. در حقیقت، #اشتراک_لفظی بین دو معنا مطرح است.
مثلاً "شیر" یک لفظ است که مشترکِ بین معانی مختلف است. از جمله شیر خوراکی و شیرِ بیشه با یک لفظ نامیده میشود. پس کلمۀ "شیر"، #مشترک_لفظی است.

💠 "عَیْن" در عربی معانی متعدّدی دارد که حدود هفتاد معنا برای آن اشاره شده است.
امّا آنچه در این بیان برای ما اهمیّت دارد، کلمۀ "عین" در تطبیق و تشخّص است.

برای اینکه ذهنیّت مناسبی به مسیر بحث داشته باشید، با یکی دو جمله به عنوان مثال آغاز می‌کنم :

🌱 می‌گوییم "جلال و جمال حقّ تعالی «عین» هم هستند".
یا می‌گوییم "صفات الهی، «عین» ذات حقّ تعالی می‌باشند".

🔶 این چطور «عین»ی است؟

💠 انواع "عین":

🔺۱- #عین_تطبیقی »» دو شیء که کاملاً مثل هم باشند در حقیقت عینیّت تطبیقی دارند و عینِ تطبیقی یکدیگرند.

✏️✏️مانند دو مداد که کاملاً شبیه هم باشند. که این را در لفظ،"عین هم"می‌گوییم که"این دو مداد، «عین هم» هستند".

✅ دقّت کنیم که در عین تطبیقی، نفْسِ دوئیت مطرح است. یعنی دو یا چند شیء در نظر گرفته می‌شود که کاملاً با دیگری مطابقت میکند.
👈🏻 پس عین تطبیقی، فرعِ بر دوئیت است.

امّا ...
🔺۲- #عین_شخصی »» یک شیء است. امّا شیء حقیقی.

اشیائی که در عالم اشارات می‌بینیم و به هر نحوی به آنها اشاره می‌کنیم(یعنی اشاره در عالم خارج، یا در ذهن یا در لفظ یا در کتابت)، شیء حقیقی نیستند. و همانطور که در مباحث توحید بیان شد، في نفسِهِ "هالک"اند("كلُّ شَيْءٍ هالِكٌ إِلاَّ وَجْهَه"/قصص،۸۸). یعنی در نقطۀ شیئیت، خودشان نیستند. بلکه حقّ تعالی است که شیء حقیقی بوده و شیئیتِ اشیاء است و عالَم، جَلواتِ اوست.

🔆 شیء حقیقی،#صمد است و از#صمدیت و #ملئیت خود، کنار و پهلو ندارد که مجال شیءِ دوّم را بدهد. بنابراین عینِ تطبیقی برای او مطرح نیست.
پس شیء حقیقی از صمدیّت،"احد"است و «یکیِ» حقیقی است که از خودش [که صمد است]، هرگز دوّمی در کنارش جا ندارد.

🔔ان شاءالله که خوانندگان عزیز مبحثِ #مطلق_حقیقی(#اطلاق_چیست) را خیلی دقیق خوانده و تأمّل فرموده باشند تا وارد بر ظرائف شویم :
(برای خواندنِ مبحثِ #اطلاق_چیست رجوع به 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/291)

🔅 "احد"حقیقی، مطلقِ حقیقی است.
مطلق یعنی بدون قید.
اگر چنانچه"احد"ِ مطلق، در خلوت خویش بماند تا گزندی به یکی بودنش وارد نشود، مطلق حقیقی نیست بلکه مطلق بودن، نوعی قید برای او محسوب می‌شود.

امّا چنین نیست و"احد"، «یکیِ» حقیقی است و مطلقاً"احد"است.
بنابراین؛
☀️"احد"به اطلاقِ"احد"بودنِ خود، به دوئیت و کثرات ظاهر می‌شود و این در حالی است که هرگز رنگ کثرت را نمی‌گیرد و به عصمتِ و پاکی و اطلاق خویش باقی می‌ماند.
در احادیث و ادعیه به وفور به این مطلب اشاره شده است، از جمله:

🔹『 أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْأَحَدِ الصَّمَدِ الَّذِي مَلَأَ أَرْكَانَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ』
از تو درخواست می‌کنم به اسمِ احدِ صمد تو آن کسی که ارکان هر شیئی را پُر کرده است.
📚(إقبال الأعمال،ط-القديمة،ج‏۲،ص:۶۱۲)

♦️او که"احد" و"صمد"است، به اطلاق خویش "كُلِّ شَيْ‏ءٍ "، که تمام مقیّدات هستند را رقم میزند. بطوریکه رُکنِ و حقیقتِ مقیّدات است.ولی رنگ تعلّق و تقیّد و تعیّن نمی‌گیرد. بلکه به اطلاق و لا تعیّن بودن و بی‌قید بودن خویش باقیست.

❏↵ دقت کنیم که"اسماء الحسنی"،حضرات آل الله(ع) هستند که دارای مقامِ جمع الجمع می‌باشند.
خداوند به اسماء الحسنی که خودیّت اوست، آسمان و زمین را به نحو#ملئیت_حقیقی، پُر کرده است(یعنی حلول و اتحاد نیست -شرح در#مباحث_توحید آمده است).


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔹

🔹

📜🍃 یا در دعا کمیل می‌خوانیم:

💫【بِأَسْمَائِكَ الَّتِي مَلَأَتْ أَرْكَانَ كُلِّ شَيْء】
✺ به اسماءَت ارکان هر شیئی را پُر کردی.

📜 یا در دعایی دیگر :

🔹『 بِعَظَمَتِكَ الَّتِي مَلَأَتْ أَرْكَانَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ بِسُلْطَانِكَ الَّذِي عَلَی كُلَّ شَيْ‏ء』
✯ به عظمت او که ارکان هر شیئی را پُر کرده است و به سلطه‌ای که بر هر شیئی است.

📚(إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص: ۷۰۶)

📃✨ یا در احادیث تصریح و اشارات فراوانی هست:

🔸『 وَ هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ』
✶ و حقّ تعالی حیات هر شیئی و نور هر شیئی است.
📚(الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۱، ص: ۱۲۹)


🌟【اللَّهُ‏ نُورُ كُلِ‏ شَيْ‏ء】
✥ خداوند نور هر شیئی است.
📚(إقبال الأعمال، ط -القديمة، ج‏۱، ص: ۳۸)


💢『الْقُوَّةُ فِي كُلِّ شَيْ‏ءٍ』
✣ [خداوند] قوّت هر شیئی است.
📚(التحصين- سید ابن طاووس ،ص: ۵۷۹)


💫『 مَلَأَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ نُورُك‏』
✧ نور تو هر شیئی را پُر کرده است.
📚(إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص: ۶۲۹)

🔅 و حضرت مولی امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرمایند:

🔹【 ما رأيت شيئاً الا و رأيت الله قبله و بعده و معه و فيه】
❋ هیچ شیئی را ندیدم الا اینکه خدا را قبل آن و بعد آن و با آن و در آن دیدم.
📚(مرآة العقول ، ج۱۰، ص: ۳۹۱)


🔆 خداوند، به حضرات آل الله علیهم السلام که نَفْس (خودیّت) و حجة بالغه و ولیّ مطلقه و اسماء الحسنیٰ و آیات الکُبریٰ می‌باشند، عالَم کثرات را آن به آن و مَمدوداً ، انشاء و ترسیم می‌نماید. و به آل الله علیهم السلام، ظاهر است که در مناجات رجبیه می‌خوانیم :

🔻【فَبِهِمْ «مَلأْتَ» سَماءَكَ وَ أَرْضَكَ حَتّى ظَهَرَ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْت】🔺
✤ پس به ایشان (حضرات حجج الله علیهم السلام) آسمان و زمینت را پُر نمودی تا "لا اله الا انت" ظاهر شد.

📚(إقبال الأعمال،ط - الحديثة، ج۳، ص:۲۱۴).

✳️ حالا دقت بفرمائید :

ظهور حقّ، در دوئیت با حقّ تعالی نیست. بلکه «عین حقیقی» حضرت حقّ جلّ جلاله است.
یعنی ظاهر بودن، چیزی جدایِ از حقّ تعالی نیست، بلکه ظاهر بودن، ذاتِ خودِ خداست که قرآن فرمود 🔅"هو الظاهر"🔅 (سورۀ حدید آیۀ ۳).
آن ذات، خودش ظاهر است و برای ظاهر شدنش، متمسّک به غیر نیست.

بنابراین کثرتی که ظهورِ "احد" است اوّلاً «عینِ شخصی» حقّ تعالی است.
ثانیاً این کثرت، #کثرت_حقیقی است (#کثرت_نوری) و صرفنظر از حضرت حقّ؛ نَفْسِ هلاکت و نیستی است که فرمود 🔻 『 ضَاقَتِ الْأَشْيَاءُ دُونَكَ 』🔺 (همۀ اشیاء، مِن دونِ تو، در تنگیِ نیستی است / 📚إقبال الأعمال، ط -القديمة، ج‏۲، ص: ۶۲۹).

✅ (که چون مطالبش، مفصلاً در #مباحث_توحید بررسی شد، تکرار نمی‌کنم. خوانندگان می‌توانند از این مقاله #مباحث_توحید را شروع کرده یا تجدید مطالعه بفرمایند 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/215).

🍂 پس کثرات، صرفنظر از حقّ تعالی، نَفْسِ هلاکت هستند و اصلاً در کثرتْ بودنشان هم، حقیقتی ندارند بلکه از این منظر، کثرت مَجازی‌اند و مسامحتاً بدانها اشاره می‌کنیم وگرنه بدونِ حقّ تعالی، نفسِ نیستی و هلاکت‌اند و اصلاً چیزی نیستند که "کثرت" نامیده شوند.
امّا با در نظر گرفتنِ حقّ تعالی که جان و حیات و قوّت و شیئیتِ هر ذی اشاره‌ای (همه چیز) است، دیگر این کثرت، مجازی نیست.
و چون دقت شود خواهیم یافت که اصلاً کثرت نیست. بلکه وحدانیّت حقّۀ حقیقیۀ الهیّه حضرت باریتعالی است که به جلوۀ کثرات ظاهر شده است.

🔆 در نتیجه، این کثرت، حقیقی است. بدین معنا که کثرتی است که منسوبِ به «حقّ» تعالی است.

🔆 کثرتِ حقیقی (#کثرت_نوری) ، ظهورِ وحدتِ حضرتِ احد عزّ و جلّ است.
پس چون ذات حقّ و ظهور او، عینیّت شخصی دارند و دو شیء نبوده بلکه هر چه هست جلواتِ حضرتِ احد است بنابراین؛
🔆 کثرتِ حقیقی (کثرت نوری) «عین شخصیِ» وحدتِ حقیقی است.

در نتیجه کثرتِ حقیقی، #کثرت_نوری است و نه #کثرت_ظلمتی که مربوط به عالم ظلمات و حدود است که غالباً متصوّر در ذهن است.
یعنی اینطور نیست که اگر میلیاردها میلیارد موجود در عوالم باشد(به عددش کاری نداریم) ، کثرتِ آنها صرفاً بصورت اعدادی در کنار هم دیده شود.

◼️ که اگر به خودِ این تکثّر و اعداد نظر کنیم، مشغول به #کثرت_ظلمتی شدیم.
🔆 امّا اگر حضرت "احد" که مطلقِ حقیقی است را تا عوالم دیدیم، این کثرات دیگر از نوع کثرتِ ظلمتی نیست بلکه ظهورِ "احد" است و کثرت نوری است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔹

🔹

🍁 پس این میلیاردها میلیارد موجود (هر چقدر می‌خواهد باشد!)، جلوۀ یک شخص است که آن شخص، شخصی در کنار اشخاصِ دیگر نیست. بلکه شخصِ حقیقی و مطلق است. او، حضرتِ "الاحد الصمد" است که ظهور و جلواتش، «عین شخصی» خود اوست. و صمدیّتش، جا برای این نمی‌گذارد که میلیاردها موجود، با کثرتِ عددی دیده شوند.

۞🍂 کثرتِ عددی، نفْسِ تَشَتُّت و پراکندگی است.
امّا کثرتِ حقیقی، تشتّت و پراکندگی نیست، بلکه جلوۀ "احد" مطلق است. که مطلق بودن او حقیقی است. پس به "عَلَی الاطلاق" بودن در جلوۀ کثرات می‌آید.

👈🏻 در نتیجه کثرت حقیقی، مؤکّد (تأکید کننده) و مُشدّد (تشدید کنندۀ) وحدتِ حقیقی است.
🔔 تذکّر :
اگر می‌خواهیم به لطف خدا درست این هبۀ الهی را نوش جان کنیم؛
▪️ باید از مطالب قبلی که ممکن است مزاحم درکِ این مهمّ شود، فارغ شویم.
▪️تا اینجای مطلب را در مَسند تأمّل، چند بار هجّی کنیم!
▪️«باور کنیم»؛ که این معرفت، محلّ اعتکاف است. پس علاوه بر صبر و ادب، برای گشوده شدنِ باب دل، دست از توسّل بر دامنِ صاحبانش (علیهم السلام) برنداریم و سَریر گدایی را رها نکنیم.


🌿 هر کثرتی به صِرف الاضافه بودن به "احد" مطلق، چیزی نیست جز خودِ "احد" مطلق.
همینجا اگر دقت شود، "عین شخصی" معنا شده است.
چرا که "احد"، شخص است و آن حضرت حقّ تعالی است. کثرتِ حقیقی، ظهورِ شخصِ "احد" است.
بنابراین هر کثرتِ حقیقی، عینِ "احد" است امّا نه به صورتِ تطبیقی (عین تطبیقی) که با مبنای دوئیت، عینیّت معنا شود. بلکه به صورتِ شخصی، که از شخصِ "احد"، در دوئیت و کثرت آمدیم.

چنین که شد؛
♦️"عین شخصی" فقط و فقط خودِ حقّ تعالی است.

(✅متذکر می‌شوم؛ حضرات آل الله علیهم السلام هرگز «مِن دون الله» نبوده، بلکه خودیّت و نفسِ حقّ تعالی می‌باشند)

📖 قرآن کریم می‌فرماید 🔻"كُلَّ يَوْمٍ هُوَ في‏ شَأْن‏"🔺(سورۀ الرحمن آیۀ ۲۹)؛

🔅"هو"؛ اسم عَلَم برای ذات حضرت باریتعالی است.
"هو" شخص حقیقی است و او "احد"ِ مطلق است.

"شأن"؛ تمام صفات و اسماء و افعال و آثار و اشیاء و همه و همه را می‌گیرد و هیچ شیئی [به شیء بودن]، بیرون از شئونات حقّ نیست.
"هو" از اطلاقش، در تمام قیود است. بلکه مطلب این است که تمامِ قیود را می‌آورد. بلکه فراتر! مطلب این است که او عینِ شخصیِ تمام این قیود شئونات است. و چون عینِ شخصی است اینطور است که در ادعیه می‌خوانیم :

🔻【 يَا مَنْ لَا يَشْغَلُهُ شُغُلٌ عَنْ شُغُلٍ
يَا مَنْ لَا يَتَغَيَّرُ مِنْ حَالٍ إِلَى حَالٍ
يَا مَنْ لَا يَحْتَاجُ إِلَى تَجَشُّمِ حَرَكَةٍ وَ لَا انْتِقَالٍ
يَا مَنْ لَا يَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ‏ شَأْن‏ 】🔺

✨ اى كسى كه او را كارى از كارى باز نمى‏دارد.
✯ ای کسی که حالی او را بسوی حالِ دیگر تغییر نمی‌دهد.
✨ اى كسى كه نيازمند مشقّت حركت و جابجائى نيست‏.
✯ اى كسى كه مقامى او را از مقامى ديگر باز نمى‏دارد.
📚(مهج الدعوات، ص: ۲۷۷)

از آنجایی که «عینِ شخصیِ» شئونات است، "يَا مَنْ لَا يَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ‏ شَأْن".
و از آنجایی که «عینِ شخصیِ» همه چیز است، يَا مَنْ لَا يَشْغَلُهُ شُغُلٌ عَنْ شُغُلٍ. يَا مَنْ لَا يَتَغَيَّرُ مِنْ حَالٍ إِلَى حَالٍ".
از آنجایی که «عینِ شخصیِ» حرکت است و نه اینکه حرکت به او عارض شود، 『 يَا مَنْ لَا يَحْتَاجُ إِلَى تَجَشُّمِ حَرَكَةٍ وَ لَا انْتِقَالٍ』.

✅ خوب باید دقت کنیم:
عرض نمی‌شود که همۀ این قیود و اشیاء، خدا هستند. هرگز اینطور نیست و مبادا که اشتباه تصوّر کنید!
عده‌ای با همین تصوّرهای اشتباه به موحّدین عالم تهمتها زدند و ایشان را تکفیر نمودند.
مبادا بدون تأمّل در این حقائق و دقائق بسیار لطیف، قضاوتهایِ نابجا کنیم!

🔔 توجه بفرمائید که در یافتنِ معرفت نبایستی از عالم دون به سمتِ عالم عالی برویم.
سیر معرفتی بایستی از حقیقت و عالم عالی، تا عالم دانی باشد تا دقائق روشن شود. برای همین از شخصِ حقیقی عالم و عینیّت شخصی صحبت کردیم.
مسیر درک؛ از شخصِ حقیقی عالم، تا نهایتِ اسفل سافلین (یعنی نهایتِ قیود) است.

🔆 خداوند آنطور بسیط و صمد و غیر مُجوَّف (غیر تو خالی) است که هیچ شیئی نیست الا اینکه آن شیء، تجلّی خودِ خداست.
پس به اشیاء نگاه نکردیم و بگوییم اینها العیاذ بالله خدا هستند. بلکه خدا را تا اشیاء دیدیم و عینیّت شخصیِ حقّ تعالی را به اطلاقِ حقیقی مشاهده نمودیم.

بنابراین حضرتِ "هو"، به #اطلاق_علی_الاطلاق ، در شئوناتش ظاهر است. در حالیکه بیان شد که ظاهر بودن، «عین شخصی» خودِ اوست. پس شئوناتش، عینِ شخصی ذات حقّ است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔹

🔹

✅ تذکر برای 🔻"كُلَّ يَوْمٍ هُوَ في‏ شَأْن‏"🔺:

"كُلَّ يَوْمٍ" #مقام_جمع_الجمع ولیّ الله (علیهم السلام) است که مقامِ "هو"ِ خَلوَت (#مقام_جمع) و مقامِ "شأن"ِ جَلوَت (#مقام_فرق) را در یکجا، جمع نموده است.

☀️که "کلّ" اشاره به مقامِ جمع حقّ تعالی است.
🌿 و "يَوْمٍ" که نکره است، اشاره به مقامِ فرق اوست.

چون خودش، به خودش ظاهر است و نیازمندِ مبیِّن و روشنگری بیرون از خود ندارد، "یوم" و روشنایی است.

اینگونه بیان، برای تحلیل است و حقیقت او، یکباره و یکجا 🔻"كُلَّ يَوْمٍ هُوَ في‏ شَأْن"🔺 است و تفکیک پذیر نیست (بسیط است).


ان شاء الله در مطالب آینده و لطائفی که در #کانال_الالطائف_الالهیة خواهید خواند (👈🏻 https://t.me/ehsannil2) ، اهمیّت این بحث را خواهید یافت و اگر به مرحمت آل الله علیهم السلام، این مهمّ، درست تبیین و درست تفهیم شده باشد، ان شا الله ؛

💠 احادیث صفات الله و مغلقات روایاتِ توحیدی آسان خواهد شد.
💠 معیار بیان شده در مورد کثرتِ حقیقی را به استخدام گرفته، تا درک اسماء و صفات الهی و روابط آنها برایتان معلوم گردد.
💠 با معیار بیان شده؛ افضلیّت بین حضرات چهارده معصوم علیهم السلام و ما بِهِ الامتیاز ها در بین حضرات (ع) معنای لطیف خود را نمایان می‌کند.
💠درک مسئلۀ بَداء (#بداء) که از اخصّ مسائل معرفتی است و خصوصاً #بداء_در_امامت که از مغلقات و مستصعبْ مسائل عقیدتی است، به واسطۀ مرحمت الهی در مورد درک عین شخصی، آسان خواهد شد.
💠 با درک عین شخصی، تقیه و اسرار آن معلوم میشود.
💠 اختلاف در خلقتهای افراد و اشیاء به درکِ عین شخصی، محلّ جوشش معارفی خاصّ خواهد بود.
💠 و بطور کلّی چون جائی نیست که از شخص شخیص حضرت حقّ خالی باشد، در هر مقوله‌ای از معارف، عینیّت شخصی برای مدرِک آن، کاشف اسرار است.

🔆 درکِ عین شخصی، دیدن «الف قامت دوست» است. که هرجایی، اوست و چیزی جز جلواتِ شخصِ او، حقیقت ندارد که 🔻"ذَاتُهُ‏ حَقِيقَةٌ "🔺(📚تحف العقول ، ص:۶۳).

|↫(رجوع شود به #ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_دوم_حقیقة_الولایة 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/165)





🌱 الْحَمْدُ لِلَّهِ الْعَظِيمِ شَأْنُه‏.
📚⃟🌻(إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۱، ص:۱۶۱)


🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده



‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──


.