Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
⚡️ابراز ارادت! مخالفان علیف به او در خارج از این کشور:
الهام علیف برای روحانی محبوس حاجی طالع باقرزاده آزادی طلب میکنیم!
(وی در زندان های رژیم باکو به شهادت رسید)
الهام علیف برای تمام زندانیان سیاسی
آزادی طلب میکنیم
الهام علیف برای شیخ سردار آزادی طلب میکنیم
الهام علیف برای حاجی طالع باقرزاده آزادی طلب میکنیم
الهام علیف برای کسانی که با اتهام جاسوسی برای ایران زندانی کردی، آزادی طلب میکنیم.
https://t.me/ehsan_movahedian
الهام علیف برای روحانی محبوس حاجی طالع باقرزاده آزادی طلب میکنیم!
(وی در زندان های رژیم باکو به شهادت رسید)
الهام علیف برای تمام زندانیان سیاسی
آزادی طلب میکنیم
الهام علیف برای شیخ سردار آزادی طلب میکنیم
الهام علیف برای حاجی طالع باقرزاده آزادی طلب میکنیم
الهام علیف برای کسانی که با اتهام جاسوسی برای ایران زندانی کردی، آزادی طلب میکنیم.
https://t.me/ehsan_movahedian
نگاه ارمنی: نباید تنوع گرایی و باکویی شدن را یکسان تلقی کرد
مقامات ارمنستان واردات احتمالی گاز طبیعی از باکو را به عنوان تنوع بخشی معرفی می کنند.
اما، سیستم انرژی ارمنستان، به ویژه راه های واردات گاز طبیعی، بیش از حد متنوع است.
دو خط لوله گاز «خط لوله گاز شمال» و خط لوله گاز «ایران-ارمنستان» وارد ارمنستان می شود که اولی سالانه حدود ۲.۵ میلیارد مترمکعب مصرف دارد. ظرفیت دومی ۲.۳ میلیارد متر مکعب در سال است، یعنی تقریباً به اندازه مصرف ارمنستان. این در حالی است که تنها ۲۰ تا ۲۵ درصد از ظرفیت خط لوله گاز صادراتی ایران مورد استفاده واقع می شود.
از مواضع مقامات ارمنستان چنین به نظر می رسد که یک جنبه از متنوع سازی هنوز به طور کامل مورد استفاده نبوده و آنها در حال حاضر در مورد افزوده شدن شریک سوم یعنی باکو صحبت می کنند.
واضح است که مشکل تنوع بخشی نیست، بلکه هدف باکویی کردن سیستم انرژی ارمنستان است. زیرا برای افزایش انرژی دریافتی ارمنستان، اقداماتی برای افزایش حجم واردات از طریق خط لوله گاز «ایران-ارمنستان» قابل انجام است که به نوبه خود امکان صادرات برق بیشتر به ایران را در چارچوب معامله ای پایاپای فراهم می کند.
https://t.me/vahedavtyan/2163
https://t.me/ehsan_movahedian
مقامات ارمنستان واردات احتمالی گاز طبیعی از باکو را به عنوان تنوع بخشی معرفی می کنند.
اما، سیستم انرژی ارمنستان، به ویژه راه های واردات گاز طبیعی، بیش از حد متنوع است.
دو خط لوله گاز «خط لوله گاز شمال» و خط لوله گاز «ایران-ارمنستان» وارد ارمنستان می شود که اولی سالانه حدود ۲.۵ میلیارد مترمکعب مصرف دارد. ظرفیت دومی ۲.۳ میلیارد متر مکعب در سال است، یعنی تقریباً به اندازه مصرف ارمنستان. این در حالی است که تنها ۲۰ تا ۲۵ درصد از ظرفیت خط لوله گاز صادراتی ایران مورد استفاده واقع می شود.
از مواضع مقامات ارمنستان چنین به نظر می رسد که یک جنبه از متنوع سازی هنوز به طور کامل مورد استفاده نبوده و آنها در حال حاضر در مورد افزوده شدن شریک سوم یعنی باکو صحبت می کنند.
واضح است که مشکل تنوع بخشی نیست، بلکه هدف باکویی کردن سیستم انرژی ارمنستان است. زیرا برای افزایش انرژی دریافتی ارمنستان، اقداماتی برای افزایش حجم واردات از طریق خط لوله گاز «ایران-ارمنستان» قابل انجام است که به نوبه خود امکان صادرات برق بیشتر به ایران را در چارچوب معامله ای پایاپای فراهم می کند.
https://t.me/vahedavtyan/2163
https://t.me/ehsan_movahedian
Forwarded from نودِ اقتصادی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📺 فیلم/ ۹۹ درصد ارمنستانیها از وجود جزیره کیش در ایران خبر ندارند/ به دلیل عدم وجود کانتینر یخچالدار، نمیتوانیم مواد غذایی به ارمنستان صادر کنیم
👤هرویک یاریجانیان، رئیس اتاق ایران و ارمنستان: واردات از ارمنستان تنها ۱۰ میلیون دلار است که این عدد تجارت با ارمنستان را کاملا به نفع ایران میکند.
👤صادرات به ارمنستان ۶۰۰ میلیون دلار است.
👤هزینه حمل کالا به ارمنستان بالاست.
✅ کانال آخرین اخبار و تحلیلهای روز اقتصاد ایران↙️
🆔 https://telegram.me/joinchat/EZnefD9kO8xINJK_Z5xVqQ
👤هرویک یاریجانیان، رئیس اتاق ایران و ارمنستان: واردات از ارمنستان تنها ۱۰ میلیون دلار است که این عدد تجارت با ارمنستان را کاملا به نفع ایران میکند.
👤صادرات به ارمنستان ۶۰۰ میلیون دلار است.
👤هزینه حمل کالا به ارمنستان بالاست.
✅ کانال آخرین اخبار و تحلیلهای روز اقتصاد ایران↙️
🆔 https://telegram.me/joinchat/EZnefD9kO8xINJK_Z5xVqQ
⚡️گفتگوی روزنامه فرهیختگان با دکتر احسان موحدیان
ارمنستانیها درباره نسبت قرهباغ و ایران چه دیدگاهی دارند/قدرت ایران موجب عقبنشینی آذربایجان در زنگهزور شد
فرهیختگان: «آذربایجان با فشار ایران از احداث کریدور زنگهزور، صرف نظر کرد.» این جملهای بود که آنا گریگوریان، عضو کمیسیون امنیت ملی پارلمان ارمنستان در گفتوگوی اخیر خود به آن اشاره کرد، گریگوریان در ادامه گفتوگوی خود به این موضوع اشاره کرد که «علیاف بعد از اینکه چند ماهی گذشت کریدور زنگهزور را وارد کرد و خودش هم اعتراف کرد که این در توافقنامه 9 نوامبر نبود.» او در ادامه به این موضوع اشاره کرد که با وجود افزایش فشار ایران در یکی دوسال اخیر، به نظر میرسد، آذربایجان از احداث کریدور زنگهزور صرفنظر کرده است. علاوه براین، عملیات اخیر ایران در پاسخ به اسرائیل در این انصراف نیز بیتاثیر نبوده است. برای بررسی ابعاد بیشتر این تصمیم و نگاه ارمنستان به قرهباغ، با احسان موحدیان کارشناس قفقاز گفتوگو کردیم که در ادامه میخوانید.
به نظر شما آذربایجان به طور دائمی از احداث کریدور صرفنظر کرده است؟ فشارهای ایران به آذربایجان چه بوده است؟
آذربایجان از احداث کریدور زنگهزور، صرفنظر نکرده است. فعلا و بهخاطر فشار ایران تصمیم گرفته که تمرکز خود را روی منطقه «تاووش» بگذارد. بعد از جنگ 2020 آذربایجان پیشرویهایی در خاک ارمنستان داشته و میخواسته به پیشرویهای خود اضافه کند. دو سال پیش پیشرویها افزایش داشت و ایران هشدار و پیغام دیپلماتیک داد که پیشرویها را متوقف کنید. دادن پیامهای دیپلماتیک از سمت ایران، بخشی از کاری است که ایران در قبال آذربایجان انجام داده است. یک مدل هم پیامهایی است که از رفتار ایران برمیآید؛ وقتی وزیر دفاع ارمنستان به ایران میآید، مذاکره میکند و همکاریها افزایش پیدا میکند. تا یک مدت ایران، میگفت تمامیت ارضی ارمنستان برای ما محترم است و این راه چندهزار ساله است و میخواهیم حفظ شود. اما از یک مقطعی ایران صراحتا از کریدور زنگهزور، اسم میبرد و میگوید ما اجازه شکلگیری این کریدور را نمیدهیم، صحبتها دقیقتر و شفافتر میشود و مقامات مختلف ایران، مکرر این را تکرار میکنند. لذا این منجر به تغییر فضا میشود.
همچنین اینکه ایران به اسرائیل حمله موشکی انجام میدهد و از گروههای مقاومت صریحا حمایت میکند، این را به آذربایجان فهماند که اگر ایران بخواهد از منافعش دفاع کند، میتواند و این کار را میکند، چنانچه در قبال اسرائیل این را انجام داده و آذربایجان هم از نظر توان اقتصادی، نظامی و سیاسی، در قیاس با اسرائیل در سطح پایینتری قرار دارد، لذا اگر ایران بخواهد کاری انجام دهد، به طریق اولی خواهد توانست.
نقش روسیه در انصراف آذربایجان از احداث کریدور چقدر پررنگ است؟
روسیه در اینجا اقدامی برای کنترل آذربایجان انجام نداده است. واقعیت این است که در این ماجرا ایران ذینفع و بازیگر اصلی است و اگر این کریدور شکل بگیرد، بازنده اصلی ایران است. لذا ایران نقش اصلی را بازی میکند و روسیه تا همین اواخر نیز چندان مخالفت علنی، با کریدور زنگهزور نداشته است. چون فکر میکند از طریق این کریدور میتواند تحریم را دور بزند و فکر میکند، قفقاز در مشتش است و میتواند هرکاری میخواهد انجام دهد. تصورش این است که میتواند ترکیه و ناتو را عقب براند. روسها یک غروری دارند و فکر میکنند، آن منطقه حوزه استحفاظی آنها و تحت نفوذشان است و اگر در این منطقه باختی هم داشته باشند، میتوانند جبران کنند. اگر روسیه با ایران هماهنگ شود و مواضع دوطرف با همراهی بیشتری صورت بگیرد و آنچه در سوریه اتفاق افتاد، تکرار شود، به نفع دوکشور خواهد بود. به نظر میآید روسیه دارد متوجه میشود که به تنهایی نمیتواند کریدور را کنترل و در قفقاز به شکل موفق بازیگری کند. چنانچه در بالکان عقب مانده، در اوکراین هم مهار و حل مساله را به تاخیر انداخت و مجبور شد گرهی که میشد با دست باز کرد را با دندان باز کند و بعد از اوکراین هم شاهد این هستیم که در قفقاز هم ترکیه به نمایندگی از ناتو جلو میآید. ابتدا روسها از قرهباغ بیرون رفتند.
در ارمنستان هم بهخاطر بازیگری بدی که کردند، هم اپوزیسیون ارمنستان و هم دولت ارمنستان با روسها روابط خیلی خوبی ندارند. الان روسها هستند که به آنها نیاز دارند. ما باید از این فرصت استفاده کنیم، خودمان را به آنها تحمیل کنیم، نه اینکه منتظر باشیم که آنها به ما در باغ سبز نشان دهند. چنانچه ترکیه منتظر نماند روسیه به او چراغ سبز نشان دهد. دنبال منافع خودش رفت. ما هم باید این کار را بکنیم. ارمنستان تنها فرصت باقیمانده ما در قفقاز جنوبی است و آنجا هم شرایط خوبی نداریم. آنها پلهپله جلو آمدند.
ایران برای افزایش نفوذ خود در ارمنستان و آذربایجان میتواند از چه ظرفیتهایی استفاده کند؟
ارمنستانیها درباره نسبت قرهباغ و ایران چه دیدگاهی دارند/قدرت ایران موجب عقبنشینی آذربایجان در زنگهزور شد
فرهیختگان: «آذربایجان با فشار ایران از احداث کریدور زنگهزور، صرف نظر کرد.» این جملهای بود که آنا گریگوریان، عضو کمیسیون امنیت ملی پارلمان ارمنستان در گفتوگوی اخیر خود به آن اشاره کرد، گریگوریان در ادامه گفتوگوی خود به این موضوع اشاره کرد که «علیاف بعد از اینکه چند ماهی گذشت کریدور زنگهزور را وارد کرد و خودش هم اعتراف کرد که این در توافقنامه 9 نوامبر نبود.» او در ادامه به این موضوع اشاره کرد که با وجود افزایش فشار ایران در یکی دوسال اخیر، به نظر میرسد، آذربایجان از احداث کریدور زنگهزور صرفنظر کرده است. علاوه براین، عملیات اخیر ایران در پاسخ به اسرائیل در این انصراف نیز بیتاثیر نبوده است. برای بررسی ابعاد بیشتر این تصمیم و نگاه ارمنستان به قرهباغ، با احسان موحدیان کارشناس قفقاز گفتوگو کردیم که در ادامه میخوانید.
به نظر شما آذربایجان به طور دائمی از احداث کریدور صرفنظر کرده است؟ فشارهای ایران به آذربایجان چه بوده است؟
آذربایجان از احداث کریدور زنگهزور، صرفنظر نکرده است. فعلا و بهخاطر فشار ایران تصمیم گرفته که تمرکز خود را روی منطقه «تاووش» بگذارد. بعد از جنگ 2020 آذربایجان پیشرویهایی در خاک ارمنستان داشته و میخواسته به پیشرویهای خود اضافه کند. دو سال پیش پیشرویها افزایش داشت و ایران هشدار و پیغام دیپلماتیک داد که پیشرویها را متوقف کنید. دادن پیامهای دیپلماتیک از سمت ایران، بخشی از کاری است که ایران در قبال آذربایجان انجام داده است. یک مدل هم پیامهایی است که از رفتار ایران برمیآید؛ وقتی وزیر دفاع ارمنستان به ایران میآید، مذاکره میکند و همکاریها افزایش پیدا میکند. تا یک مدت ایران، میگفت تمامیت ارضی ارمنستان برای ما محترم است و این راه چندهزار ساله است و میخواهیم حفظ شود. اما از یک مقطعی ایران صراحتا از کریدور زنگهزور، اسم میبرد و میگوید ما اجازه شکلگیری این کریدور را نمیدهیم، صحبتها دقیقتر و شفافتر میشود و مقامات مختلف ایران، مکرر این را تکرار میکنند. لذا این منجر به تغییر فضا میشود.
همچنین اینکه ایران به اسرائیل حمله موشکی انجام میدهد و از گروههای مقاومت صریحا حمایت میکند، این را به آذربایجان فهماند که اگر ایران بخواهد از منافعش دفاع کند، میتواند و این کار را میکند، چنانچه در قبال اسرائیل این را انجام داده و آذربایجان هم از نظر توان اقتصادی، نظامی و سیاسی، در قیاس با اسرائیل در سطح پایینتری قرار دارد، لذا اگر ایران بخواهد کاری انجام دهد، به طریق اولی خواهد توانست.
نقش روسیه در انصراف آذربایجان از احداث کریدور چقدر پررنگ است؟
روسیه در اینجا اقدامی برای کنترل آذربایجان انجام نداده است. واقعیت این است که در این ماجرا ایران ذینفع و بازیگر اصلی است و اگر این کریدور شکل بگیرد، بازنده اصلی ایران است. لذا ایران نقش اصلی را بازی میکند و روسیه تا همین اواخر نیز چندان مخالفت علنی، با کریدور زنگهزور نداشته است. چون فکر میکند از طریق این کریدور میتواند تحریم را دور بزند و فکر میکند، قفقاز در مشتش است و میتواند هرکاری میخواهد انجام دهد. تصورش این است که میتواند ترکیه و ناتو را عقب براند. روسها یک غروری دارند و فکر میکنند، آن منطقه حوزه استحفاظی آنها و تحت نفوذشان است و اگر در این منطقه باختی هم داشته باشند، میتوانند جبران کنند. اگر روسیه با ایران هماهنگ شود و مواضع دوطرف با همراهی بیشتری صورت بگیرد و آنچه در سوریه اتفاق افتاد، تکرار شود، به نفع دوکشور خواهد بود. به نظر میآید روسیه دارد متوجه میشود که به تنهایی نمیتواند کریدور را کنترل و در قفقاز به شکل موفق بازیگری کند. چنانچه در بالکان عقب مانده، در اوکراین هم مهار و حل مساله را به تاخیر انداخت و مجبور شد گرهی که میشد با دست باز کرد را با دندان باز کند و بعد از اوکراین هم شاهد این هستیم که در قفقاز هم ترکیه به نمایندگی از ناتو جلو میآید. ابتدا روسها از قرهباغ بیرون رفتند.
در ارمنستان هم بهخاطر بازیگری بدی که کردند، هم اپوزیسیون ارمنستان و هم دولت ارمنستان با روسها روابط خیلی خوبی ندارند. الان روسها هستند که به آنها نیاز دارند. ما باید از این فرصت استفاده کنیم، خودمان را به آنها تحمیل کنیم، نه اینکه منتظر باشیم که آنها به ما در باغ سبز نشان دهند. چنانچه ترکیه منتظر نماند روسیه به او چراغ سبز نشان دهد. دنبال منافع خودش رفت. ما هم باید این کار را بکنیم. ارمنستان تنها فرصت باقیمانده ما در قفقاز جنوبی است و آنجا هم شرایط خوبی نداریم. آنها پلهپله جلو آمدند.
ایران برای افزایش نفوذ خود در ارمنستان و آذربایجان میتواند از چه ظرفیتهایی استفاده کند؟
الان بحث این است که چهار روستا به باکو داده شود و اگر سابقه و روال آن را ببینید، متوجه میشوید که توقفی نداشته است. اول در قرارداد 2020 مبنا براین بود که گذرگاه لاچین وجود داشته باشد تا ارامنه به قرهباغ دسترسی داشته باشند. از آن طرف هم رفتوآمد و دسترسی آذریها از نخجوان به خاک اصلی باکو برقرار باشد که این یک معامله دو طرفه بود. باکو این را به هم زد و لاچین را بست. از آن طرف قرهباغ را گرفت و چیزی هم دست ارامنه را نگرفت. روسها هم مقاومتی نکردند و واکنشی نشان ندادند تا خودشان تضعیف شدند. قرار بود همانجا متوقف بشوند که این اتفاق نیفتاد و الان دارند به سمت چهار روستا میروند. از آن طرف هم به کل ارمنستان میگویند آذربایجان غربی و اصلا قبول ندارند که آن منطقه یک کشور مستقل باشد و به کل خاک ارمنستان طمع دارند. ادعاهایی هم راجع به روستایی که در جاده ترانزیت ایران به ارمنستان قرار دارد، مطرح شد.
لذا باکو توقفی ندارد و اگر محکم با آن برخورد نشود و هیچ حدیقفی برای تندرویها و جاهطلبیهای آن دیده نشود، منافع ما در خطر است. چون اسرائیل، انگلیس و ناتو پشت باکو هستند و روسها هم با دولت غربگرای پاشینیان دچار مشکل شده و از ظرفیتهای باکو برای صادرات انرژی و دور زدن تحریم استفاده میکنند. لذا شرایط یکمقدار برای ایران حساس است. منتها ایران قبلا هم نشان داده که میتواند مشکلات خود را به تنهایی حل کند و در غرب آسیا هم اینطور عمل کرده است. ایران اگر در این منطقه هم مقداری هوشمندانه عمل کند، غیر از تکیه به دولت ارمنستان، میتواند از نیروهای فعال ایرانگرایی که آنجا هستند، بهخصوص از ظرفیت رهبری کلیسای ارمنی که به ایران علاقه دارد و ضدصهیونیستی است و اختلافات عمیق تاریخی با اسرائیلیها دارد، استفاده کند. نکته این است که از نظر مبانی اعتقادی، این کلیسای ارمنی نزدیکترین کلیسای مسیحیت به شیعه است و میشود از این ظرفیت استفاده کرد.
همچنین میشود در جمهوری آذربایجان از ظرفیت حسینیون استفاده کرد که اینها میتوانند دو بال ایران برای غلبه بر چالشهایی که در قفقاز دارد، باشند. در آذربایجان حسینیون و دینداران حضور دارند و ایران میتواند از ظرفیت این نیروهای طرفدار استفاده کند. در ارمنستان هم میشود با کلیسای ارمنی همکاری کرد. همچنین دیاسپورای ارمنی وجود دارد که میشود با آنها همکاری کرد که در سوریه، ایران و لبنان حضور دارند. همافزایی و همدلی و همراهی با این دیاسپورا میتواند به ما کمک کند. در کنارش ما میتوانیم پیوندهایمان را با دولت ارمنستان حفظ کنیم و همراهی آنها را جلب کنیم و درهمتنیدگی اقتصادی با ارمنستان را برای رفع نیازشان در حوزههای انرژی و حوزههای دیگر انجام دهیم که منافعشان تامین شود وگرنه با این روالی که ادامه میدهیم، خیلی خوشبین نیستم منافع ایران در قفقاز به شکل بهینه تامین شود.
احداث این کریدور کدامیک از منافع ارمنستان را تامین میکند؟
احداث کریدور زنگهزور به نفع ارمنستان نیست و آنها نابود میشوند. اگر این کریدور به اسم یک کریدور تجاری شکل بگیرد، اول به اسم تبادل کالا و انتقال کار ترانزیتی این را انجام میدهند اما واقعیت این است که اینها به دنبال تغییر بافت جمعیتی و قومیتی جنوب ارمنستان در درازمدت، نفوذ و تغییر جمعیت و ترک کردن این منطقه هستند و میخواهند آنجا را تبدیل به یک کانون ضدایرانی تجزیهطلب جدید در نزدیکی مرزهای ایران کنند و اسرائیلیها و ناتو را آنجا نفوذ دهند. از همه اینها که بگذریم، باکو میگوید، میخواهد عبور و مرور از این منطقه بدون نظارت باشد و نیروهای ارمنی کنترل مرزی نکنند و هرچه خواستیم بیاوریم و هرچه خواستیم، ببریم. کسی هم ما را بازرسی نکند. اگر ماشینهای ما تصادف کردند، به ارمنستان ربطی ندارد، خودمان رسیدگی میکنیم. اگر جرم و جنایتی هم کردند، به کسی ربطی ندارند و عملا میخواهند حاکمیت یک کشور مستقل را زیر سوال ببرند و جنوب آن کشور را بهتدریج کنترل و جدا کنند. لذا حتی اگر ارمنستان بخواهد یک جاده در خاک خودش از نخجوان به باکو بدهد، در درازمدت زمینه تجزیه جنوب ارمنستان فراهم میشود. این را نیروهای مستقل و ملی آنجا خوب میدانند، از این جهت است که آنها بر تقویت کریدور شمال-جنوب تاکید میکنند تا دسترسی آنها به آبهای آزاد و مسیرهای تجاری، از خلیجفارس و چابهار و دریای عمان و از طریق ایران و از طریق جاده مرزی نوردوز که در حال تعمیر است، باشد. در دورهای در 15 سال پیش، بحثی بود که چینیها یک اعتبار مالی تامین کنند تا راهآهنی از ایران به ارمنستان و از آنجا به گرجستان کشیده شود که متاسفانه خیلی پیگیری نشد. اما اگر این انجام میشد، مسیرهای کریدوری شمال جنوب متغیر میشد.
https://t.me/ehsan_movahedian
لذا باکو توقفی ندارد و اگر محکم با آن برخورد نشود و هیچ حدیقفی برای تندرویها و جاهطلبیهای آن دیده نشود، منافع ما در خطر است. چون اسرائیل، انگلیس و ناتو پشت باکو هستند و روسها هم با دولت غربگرای پاشینیان دچار مشکل شده و از ظرفیتهای باکو برای صادرات انرژی و دور زدن تحریم استفاده میکنند. لذا شرایط یکمقدار برای ایران حساس است. منتها ایران قبلا هم نشان داده که میتواند مشکلات خود را به تنهایی حل کند و در غرب آسیا هم اینطور عمل کرده است. ایران اگر در این منطقه هم مقداری هوشمندانه عمل کند، غیر از تکیه به دولت ارمنستان، میتواند از نیروهای فعال ایرانگرایی که آنجا هستند، بهخصوص از ظرفیت رهبری کلیسای ارمنی که به ایران علاقه دارد و ضدصهیونیستی است و اختلافات عمیق تاریخی با اسرائیلیها دارد، استفاده کند. نکته این است که از نظر مبانی اعتقادی، این کلیسای ارمنی نزدیکترین کلیسای مسیحیت به شیعه است و میشود از این ظرفیت استفاده کرد.
همچنین میشود در جمهوری آذربایجان از ظرفیت حسینیون استفاده کرد که اینها میتوانند دو بال ایران برای غلبه بر چالشهایی که در قفقاز دارد، باشند. در آذربایجان حسینیون و دینداران حضور دارند و ایران میتواند از ظرفیت این نیروهای طرفدار استفاده کند. در ارمنستان هم میشود با کلیسای ارمنی همکاری کرد. همچنین دیاسپورای ارمنی وجود دارد که میشود با آنها همکاری کرد که در سوریه، ایران و لبنان حضور دارند. همافزایی و همدلی و همراهی با این دیاسپورا میتواند به ما کمک کند. در کنارش ما میتوانیم پیوندهایمان را با دولت ارمنستان حفظ کنیم و همراهی آنها را جلب کنیم و درهمتنیدگی اقتصادی با ارمنستان را برای رفع نیازشان در حوزههای انرژی و حوزههای دیگر انجام دهیم که منافعشان تامین شود وگرنه با این روالی که ادامه میدهیم، خیلی خوشبین نیستم منافع ایران در قفقاز به شکل بهینه تامین شود.
احداث این کریدور کدامیک از منافع ارمنستان را تامین میکند؟
احداث کریدور زنگهزور به نفع ارمنستان نیست و آنها نابود میشوند. اگر این کریدور به اسم یک کریدور تجاری شکل بگیرد، اول به اسم تبادل کالا و انتقال کار ترانزیتی این را انجام میدهند اما واقعیت این است که اینها به دنبال تغییر بافت جمعیتی و قومیتی جنوب ارمنستان در درازمدت، نفوذ و تغییر جمعیت و ترک کردن این منطقه هستند و میخواهند آنجا را تبدیل به یک کانون ضدایرانی تجزیهطلب جدید در نزدیکی مرزهای ایران کنند و اسرائیلیها و ناتو را آنجا نفوذ دهند. از همه اینها که بگذریم، باکو میگوید، میخواهد عبور و مرور از این منطقه بدون نظارت باشد و نیروهای ارمنی کنترل مرزی نکنند و هرچه خواستیم بیاوریم و هرچه خواستیم، ببریم. کسی هم ما را بازرسی نکند. اگر ماشینهای ما تصادف کردند، به ارمنستان ربطی ندارد، خودمان رسیدگی میکنیم. اگر جرم و جنایتی هم کردند، به کسی ربطی ندارند و عملا میخواهند حاکمیت یک کشور مستقل را زیر سوال ببرند و جنوب آن کشور را بهتدریج کنترل و جدا کنند. لذا حتی اگر ارمنستان بخواهد یک جاده در خاک خودش از نخجوان به باکو بدهد، در درازمدت زمینه تجزیه جنوب ارمنستان فراهم میشود. این را نیروهای مستقل و ملی آنجا خوب میدانند، از این جهت است که آنها بر تقویت کریدور شمال-جنوب تاکید میکنند تا دسترسی آنها به آبهای آزاد و مسیرهای تجاری، از خلیجفارس و چابهار و دریای عمان و از طریق ایران و از طریق جاده مرزی نوردوز که در حال تعمیر است، باشد. در دورهای در 15 سال پیش، بحثی بود که چینیها یک اعتبار مالی تامین کنند تا راهآهنی از ایران به ارمنستان و از آنجا به گرجستان کشیده شود که متاسفانه خیلی پیگیری نشد. اما اگر این انجام میشد، مسیرهای کریدوری شمال جنوب متغیر میشد.
https://t.me/ehsan_movahedian
یکی از آنها از اینچهبرون میگذشت و یکی هم از دریای کاسپین مستقیما به روسیه میرسید. یکی هم از طریق کشتیهای فلهبر و نفتکش انجام میشد و دیگری هم از طریق راهآهن رشت-آستارا به آذربایجان میرسید و یکی هم از طریق ایران به ارمنستان و گرجستان میرسید. اگر این مسیرهای کریدوری تقویت و متنوع شود، ما محاصره نمیشویم و اتفاق خوبی که میافتد این است که آذربایجان نمیتواند به ما فشار بیاورد یا بخواهد از ما باج بگیرد. به هرصورت اینها اقداماتی است که باید انجام میشده و نشده و ما الان با این مشکلات مواجه هستیم.
https://farhikhtegandaily.com/page/251312/
https://t.me/ehsan_movahedian
https://farhikhtegandaily.com/page/251312/
https://t.me/ehsan_movahedian
⚡️ پاشینیان دیروز در جلسه ای در ایروان به اهالی روستای کیرانتس در استان تاووش گفت که مرز دوران شوروی در حوالی این روستا اشتباه ترسیم شده و ممکن است مرز جدید با باکو از قلمرو روستا بگذرد و آن را به دو بخش تقسیم کند.
این امر با اعتراض و نگرانی حاضران در جلسه مواجه شده که معتقدند در صورت تحقق این امر دیگر امکان زندگی در خانه و کاشانه خود را ندارند و باید به نقاط دیگر ارمنستان مهاجرت کنند.
https://t.me/ehsan_movahedian
این امر با اعتراض و نگرانی حاضران در جلسه مواجه شده که معتقدند در صورت تحقق این امر دیگر امکان زندگی در خانه و کاشانه خود را ندارند و باید به نقاط دیگر ارمنستان مهاجرت کنند.
https://t.me/ehsan_movahedian
Ehsan Movahedian Channel
Photo
⚡️ نقاط آبی رنگ در نقشه های زمان شوروی متعلق به باکو بوده، نقاط سبز رنگ نیز متعلق به ارمنستان بوده که هم اکنون در اختیار باکو است و نقاط زرد رنگ هم فعلا در اختیار ارمنستان است.
در مذاکرات در جریان بین دوطرف قسمت های زرد رنگ هم قرار است به باکو تحویل داده شود. در این صورت جاده و پل ورودی به روستای کیرانتس در استان تاووش در اختیار باکو قرار می گیرد.
در عین حال باید توجه داشت که در متن اعلامیه الماآتی وضعیت دقیق مرزهای دو کشور ارمنستان و باکو مشخص نشده ولی مقامات ارمنستان می گویند مرزهای بین المللی دو کشور طبق این اعلامیه مشخص شده و اینکه مبنای تعیین مرزهای دو کشور ، مرزهای زمان فروپاشی شوروی بر اساس اعلامیه مذکور است. اما در این اعلامیه چنین مطالبی وجود ندارد و لذا اعلامیه مذکور نمی تواند مبنایی برای مشخص کردن مرزهای دو کشور باشد.
https://t.me/ehsan_movahedian
در مذاکرات در جریان بین دوطرف قسمت های زرد رنگ هم قرار است به باکو تحویل داده شود. در این صورت جاده و پل ورودی به روستای کیرانتس در استان تاووش در اختیار باکو قرار می گیرد.
در عین حال باید توجه داشت که در متن اعلامیه الماآتی وضعیت دقیق مرزهای دو کشور ارمنستان و باکو مشخص نشده ولی مقامات ارمنستان می گویند مرزهای بین المللی دو کشور طبق این اعلامیه مشخص شده و اینکه مبنای تعیین مرزهای دو کشور ، مرزهای زمان فروپاشی شوروی بر اساس اعلامیه مذکور است. اما در این اعلامیه چنین مطالبی وجود ندارد و لذا اعلامیه مذکور نمی تواند مبنایی برای مشخص کردن مرزهای دو کشور باشد.
https://t.me/ehsan_movahedian
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
⚡️آرتسویک میناسیان نماینده مخالف دولت خطاب به روبن روبینیان نایب رییس حامی دولت در مجلس ارمنستان: متحدان شما ترک ها و باکویی ها و متحدان ما روس ها و ایرانی ها هستند.
برای اینکه شما صندلی خود را حفظ کنید، آنها قصد دارند ارمنستان را به گوبرنیا(یک از ایالت های متعلق به روسیه قبل از انقلاب کمونیستی که در ارمنستان نماد مستعمره بودن محسوب می شود) تبدیل کنند.
روبن روبینیان خطاب به مخالفان در سخنرانی خود گفت که اگر مرزبندی قانونی بین ارمنستان و آذربایجان وجود نداشته باشد و حق استفاده از زور مشروعیت یابد، "متحدان شما (غرب) " دوباره به تعهدات خود عمل نخواهند کرد.
https://t.me/ehsan_movahedian
برای اینکه شما صندلی خود را حفظ کنید، آنها قصد دارند ارمنستان را به گوبرنیا(یک از ایالت های متعلق به روسیه قبل از انقلاب کمونیستی که در ارمنستان نماد مستعمره بودن محسوب می شود) تبدیل کنند.
روبن روبینیان خطاب به مخالفان در سخنرانی خود گفت که اگر مرزبندی قانونی بین ارمنستان و آذربایجان وجود نداشته باشد و حق استفاده از زور مشروعیت یابد، "متحدان شما (غرب) " دوباره به تعهدات خود عمل نخواهند کرد.
https://t.me/ehsan_movahedian
⚡️مسئولان ارمنستان در شرایطی اعلامیه آلماتی را یکی از مبانی تعیین حدود مرزی با باکو میدانند که در آن درمورد وضعیت دقیق مرزهای دوکشور مطلبی نیامده و محتوای آن متمرکز بر دفاع از حق تعیین سرنوشت کشورها،احترام به تمامیت ارضی کشورها و خدشه ناپذیر بودن مرزهای موجود است.
لذا این اعلامیه به واگذاریهای اخیر روستاهای منطقه تاووش ارمنستان به باکو مشروعیت نمیدهد!
https://t.me/ehsan_movahedian
لذا این اعلامیه به واگذاریهای اخیر روستاهای منطقه تاووش ارمنستان به باکو مشروعیت نمیدهد!
https://t.me/ehsan_movahedian
Ehsan Movahedian Channel
Photo
در مقابل باکو مفاد زیادی از اعلامیه آلاتی را به شرح زیر نقض کرده است:
۱. حق مسلم تعیین سرنوشت: این حق در رابطه با ارامنه آرتساخ به شدت نقض شده است.
۲.عدم مداخله در امور داخلی: این حق چندین بار توسط رژیم علی اف به شدت نقض شد. نمونه بارز آن تلاش برای وادار کردن دولت ارمنستان برای تغییر قانون اساسی، پایه قانونی تشکیل دهنده جمهوری ارمنستان است.
۳. «رد توسل به زور، تهدید به زور و روشهای فشار اقتصادی و دیگر فشارها»: در ۳ سال گذشته این حق بارها نقض شده است.
نمونه اخیر، نماینده پارلمان باکو، راسیم موسی بیک اف، تهدید به اعزام نیروهای ویژه برای "پاکسازی" مناطق مرزی در تاووش کرده بود.
۴."احترام به حقوق و آزادی های بشر، از جمله حقوق اقلیت های ملی". نیازی به افزودن شواهد متعدد مبنی بر نقض فاحش این حق برای رژیمی نیست که پاکسازی قومی بیش از صدهزار ارمنی را جشن می گیرد.
۵.«آگاهی از مسئولیت خود در قبال حفظ صلح غیرنظامی و توافق بین اقوام». نسل کشی ارامنه در آرتساخ در سال ۲۰۲۳ نمونه بارز نقض این نکته است که توسط برخی حقوق دانان نیز مورد تاکید بوده است.
https://t.me/ehsan_movahedian
۱. حق مسلم تعیین سرنوشت: این حق در رابطه با ارامنه آرتساخ به شدت نقض شده است.
۲.عدم مداخله در امور داخلی: این حق چندین بار توسط رژیم علی اف به شدت نقض شد. نمونه بارز آن تلاش برای وادار کردن دولت ارمنستان برای تغییر قانون اساسی، پایه قانونی تشکیل دهنده جمهوری ارمنستان است.
۳. «رد توسل به زور، تهدید به زور و روشهای فشار اقتصادی و دیگر فشارها»: در ۳ سال گذشته این حق بارها نقض شده است.
نمونه اخیر، نماینده پارلمان باکو، راسیم موسی بیک اف، تهدید به اعزام نیروهای ویژه برای "پاکسازی" مناطق مرزی در تاووش کرده بود.
۴."احترام به حقوق و آزادی های بشر، از جمله حقوق اقلیت های ملی". نیازی به افزودن شواهد متعدد مبنی بر نقض فاحش این حق برای رژیمی نیست که پاکسازی قومی بیش از صدهزار ارمنی را جشن می گیرد.
۵.«آگاهی از مسئولیت خود در قبال حفظ صلح غیرنظامی و توافق بین اقوام». نسل کشی ارامنه در آرتساخ در سال ۲۰۲۳ نمونه بارز نقض این نکته است که توسط برخی حقوق دانان نیز مورد تاکید بوده است.
https://t.me/ehsan_movahedian
Ehsan Movahedian Channel
Photo
⚡️تنها بخشی در اعلامیه آلماتی که به تمامیت ارضی کشورها اشاره دارد این است:
"به رسمیت شناختن و احترام به تمامیت ارضی یکدیگر و تخطی ناپذیری مرزهای موجود"
با این حال، پایبندی به این نکته منوط به رعایت اصول ذکر شده در بالا است که رژیم علی اف همه آنها را به شدت نقض کرده است. اسناد در صورتی عملیاتی می شوند که تمامی مفاد آنها محترم شمرده شوند.
چند نکته:
- هیچ نقشه ای به اعلامیه آلماتی پیوست نشده است (این یک سوء تفاهم رایج است)
- تعریف "مرزهای موجود" در این اعلامیه نامشخص بوده و به شیوه های مختلف تفسیر است.
به عنوان مثال، دولت باکو به طور رسمی خود را جانشین اولین جمهوری باکو از ۱۹۸۸ تا ۱۹۲۰ و نه شوروی سابق می داند و این امر در قانون اساسی مصوب ۱۸ اکتبر ۱۹۹۱ تصریح شده.
قانون اساسی باکو، قبل از امضای اعلامیه آلماتی در دسامبر ۱۹۹۱ تایید و مصوب شده است.
اعلامیه ۱۹۹۱ آلماتی دائماً به عنوان پوششی قانونی برای اعطای امتیازات بی پایان سرزمینی یکجانبه و همچنین دستکاری افکار عمومی در ارمنستان مورد استفاده قرار می گیرد، بنابراین ضروری است که علاقمندان با محتوای این اعلامیه اشنا باشند.
https://t.me/ehsan_movahedian
"به رسمیت شناختن و احترام به تمامیت ارضی یکدیگر و تخطی ناپذیری مرزهای موجود"
با این حال، پایبندی به این نکته منوط به رعایت اصول ذکر شده در بالا است که رژیم علی اف همه آنها را به شدت نقض کرده است. اسناد در صورتی عملیاتی می شوند که تمامی مفاد آنها محترم شمرده شوند.
چند نکته:
- هیچ نقشه ای به اعلامیه آلماتی پیوست نشده است (این یک سوء تفاهم رایج است)
- تعریف "مرزهای موجود" در این اعلامیه نامشخص بوده و به شیوه های مختلف تفسیر است.
به عنوان مثال، دولت باکو به طور رسمی خود را جانشین اولین جمهوری باکو از ۱۹۸۸ تا ۱۹۲۰ و نه شوروی سابق می داند و این امر در قانون اساسی مصوب ۱۸ اکتبر ۱۹۹۱ تصریح شده.
قانون اساسی باکو، قبل از امضای اعلامیه آلماتی در دسامبر ۱۹۹۱ تایید و مصوب شده است.
اعلامیه ۱۹۹۱ آلماتی دائماً به عنوان پوششی قانونی برای اعطای امتیازات بی پایان سرزمینی یکجانبه و همچنین دستکاری افکار عمومی در ارمنستان مورد استفاده قرار می گیرد، بنابراین ضروری است که علاقمندان با محتوای این اعلامیه اشنا باشند.
https://t.me/ehsan_movahedian