📌ویدئو از تشویق محمد رسول اف در سالن نمایش «دانه انجیر معابد».

اسپانسرها:
@ananne_iran
@fardaco.131
@khanekhodroshomal

#جشنواره_کن
@dtonline

🔻تصاویر اختصاصی دنیای تصویر از تشویق جرج لوکاس/ او مسترکلاسی را در حاشیه جشنواره کن برگزار می‌کند.

خالق فیلم‌های «جنگ ستارگان» امسال نخل طلای افتخاری دریافت خواهد کرد.

اسپانسرها:
@ananne_iran
@fardaco.131
@khanekhodroshomal

#جشنواره_کن #جرج_لوکاس
@dtonline

‍ 📌امروز یازدهمین روز از برگزاری جشنواره جهانی فیلم کن است و جشنواره تقریبا  به آخر راه خود رسیده است. براساس فیلم‌هایی که امید معلم در هفتاد و هفتمین دوره جشنواره دیده ، فیلم‌های محبوب  او  در بخش مسابقه «امیلیا پرز» ساخته ژاک اودیار، «آنورا» ساخته شان بیکر با سه و نیم ستاره است. در مجموع  «فیوریوسا:حماسه مکس دیوانه» با چهار ستاره محبوبترین فیلم امید معلم است که در بخش خارج از مسابقه در کن نمایش داشت.


🔹امتیازات امید معلم به فیلم‌های جشنواره کن به شرح زیر است:

فیوریوسا:حماسه مکس دیوانه : ۴
آنورا :۳.۵
امیلیا پرز : ۳.۵
کارآموز: ۳
انواع مهربانی : ۲/۵
دختری با سوزن : ۲
مگالوپلیس: ۱/۵
پرده دوم : ۱
کفن ها : ۱
پارتنوپ : ۱
اوه کانادا : ۰/۵
پرنده: ۰/۵
قلب های تپنده: ۰
همه آنچه به عنوان نور  تصور می‌کنیم:۰
متل دستینو:۰
الماس وحشی:۰
@dtonline #جشنواره_کن

🔻۱۵ دقیقه تشویق /ویدئو از استقبال تماشاگران پس از پایان نخستین نمایش «دانه انجیرمعابد» در جشنواره کن

🔹محمد رسول‌اف برای نمایش جدیدترین فیلمش به کن رفته است.

اسپانسرها:
@ananne_iran
@fardaco.131
@khanekhodroshomal

#جشنواره_کن #دنیای_تصویر
@dtonline

🔹«دانه انجیر معابد» شانس جایزه است /گزارش امید معلم از  نمایش فیلم‌ «دانه انجیر معابد » ساخته محمد رسول‌اف
🔻«دانه انجیر معابد» بهترین فیلم محمد رسول‌اف است و به لحاظ کارگردانی قابل توجه است.با توجه به اینکه فیلم‌های قبلی محمد رسول‌اف مورد پسند من نبوده اما «دانه انجیر معابد» به لحاظ سینمایی قابل توجه است به خصوص در زمینه کارگردانی قابل تامل است اما فیلمنامه ایراداتی دارد.
#جشنواره_کن
#امید_معلم
اسپانسرها:
@ananne_iran
@fardaco.131
@khanekhodroshomal
@dtonline

‍ ▪️پیتر بردشا-گاردین
مترجم: اردوان وزیری

🔹یک نوع تازگی و شفافیت عاطفی در فیلم پایال کاپادیا وجود دارد،یک انسانیت لطیف و پُرمایه و غنی در کنار اروتیسیزم پر شور و ملتهب و درنهایت چیزی اوج گیرنده و اسرارآمیز در صحنه‌ها و لحظات پایانی فیلم موج می‌زند.شیوه داستان‌گویی کاپادیا چیزی از فیلم‌های شهر بزرگ و شب‌ها و روزهای جنگل ساتیاجیت رای در خود دارد؛این فیلم بسیار سیال و جذب‌کننده است.همه چیزهایی که به شکل نور خیال می‌کنیم داستان سه پرستار؛ پرابها(کانی کسروتی)،آنو(دیویا پرابها) و پارواتی(چایا کادام) را در بمبئی مدرن و امروزی روایت می‌کند.پرابها و آنوی جوان‌تر و بوالهوس‌تر هم اتاقی هستند و آنو(که با تازگی به آن‌جا نقل مکان کرده است) از پرابهای حساس‌تر و عاقل‌تر درخواست کرده سهم او از اجاره را متقبل شود.او در عین حال به واسطه دوست پسر مسلمانش شیاز(هریدو هارون) رسوایی‌هایی را در بین همکاران شایعه‌پرداز بیمارستان به بار آورده است.


🔹درضمن،پارواتای مسن‌تر و بیوه اخطار تخلیه آپارتمانش را دریافت می‌کند چون یک شرکت املاک کل ساختمان محل اقامت او را خریده و همسر درگذشته او هیچ سندی مبنی بر اثبات مالکیت آپارتمان و حق اقامت وی یا حداقل درخواست غرامت از خود باقی نگذاشته است.اکشن درام زمانی رخ می‌دهد که پرابها از طریق پست یک پلوپز کاملا جدید دریافت می‌کند که آنو متوجه می‌شود ساخت آلمان است.هر دو زن به این نتیجه می‌رسند که پلوپز از طرف همسر غایب پرابها که تقریبا بلافاصله بعد از ازدواج به آلمان رفته و رابطه‌اش را با او قطع کرده فرستاده شده است.

مطلب کامل را در سایت دنیای تصویر بخوانید.
@dtonline
#جشنواره_کن

‍ ▪️لیلا لطیف-ایندی‌وایر
مترجم:اردوان وزیری

🔹حالا و پس از گذشت شانزده سال از انیمیشن والس با بشیر، با گران‌بهاترین محموله یک سوژه به همان اندازه سخت و دشوار روی پرده سینما آمده،یک داستان بی‌پروا اما ظریف و زیبا درباره هولوکاست که از نوول سال 2019 ژان کلود گرومبرگ اقتباس شده است.فیلم در اوج جنگ جهانی دوم در یک جنگل تاریک و زمستانی در اطراف آشوویتس می‌گذرد.یک هیزم‌شکن فقیر و همسر یک هیزم‌شکن فقیر(آن‌ها صرفا به همین شکل در فیلم نامیده می‌شوند) تنها فرزندشان را از دست داده‌اند و به اندازه‌ای پیر هستنند که نمی‌توانند فرزند دیگری داشته باشند.آن‌ها روزهای‌شان را در آرامشی معذب و دلواپس می‌گذرانند.مرد نیازی به نگرانی برای سیر کردن شکم کسی ندارد در حالی که زن به درگاه هر خدایی که می‌شناسد دعا می کند تا صاحب فرزند دیگری شود و مادری را تجربه کند.

🔹این یک جهان خشن و سرد است؛همیشه زمستان است اما هیچگاه کریسمس از راه نمی‌رسد،و دانه‌های برفی که به آرامی در باد می‌رقصند خاکسترهای برخاسته از کوره‌های آدم‌سوزی کمپ مجاور را پراکنده می‌کنند.در این چشم‌انداز متروک است که همسر هیزم‌شکن که همیشه غصه‌دار و غمگین است نشانه نادری از زندگی را در قطاری در مجاورت خانه‌شان می‌بیند،قطاری که مسافرانش به اردوگاه کار اجباری منتقل می‌شوند.خود قطار یکی از المان‌های خیره‌کننده انیمیشنی است و خطوط دقیق و عمق رنگ‌های آن با آشکار شدن هدف واقعی‌اش به شکلی فزاینده برجسته می‌شود.یک بچه کوچک،پیچیده شده در یک شال یهودی(تالیت) به رنگ سفید و آبی و طلایی درست جلوی پای زن روی برف‌های می‌افتد.مرد از اضافه شدن بچه به زندگی‌شان وحشت‌زده می‌شود و او را بخشی از نژاد "حرام‌زاده‌های نفرین‌شده‌ای" می‌نامد که بچه‌هایشان را نه به خاطر ناامیدی بلکه به خاطر عدم‌مسولیت‌پذیری مالی از قطار به بیرون پرت می‌کنند

مطلب کامل را در سایت دنیای تصویر بخوانید.
@dtonline
#جشنواره_کن