روزتان به قشنگی پروانه ها.....

#دکتر_زهرا_کمال_آراء
@drzahrakamalara

من دستیار خدا در خلقت هستم
من زن در کنار زن هستم
من زن آغشته به خون هستم
من زن آشنا به ناله و آه هستم
من زن بیدار تا صبح هستم
من درد را می خرم
من عشق را بخیه می زنم
من خون سرخ را با مایه ی سفید جان در رگها جاری می کنم
من بند حیات را با دستهای فرشته مادر پیوند میدهم
من شوق می آفرینم
من خنده ی بر گریه هستم
من خود ِ درد و عشق ، خنده و گریه ، سبز و زلال ، شیر و خون ، سفید و سرخ هستم

به یاد آخرین دور همی روز جهانی ماما قبل از کرونا که در میان همکاران ماما فی البداهه شعری به مناسبت آن روز خواندم

چه کرونا باشد چه نباشد
شما سنگرداران بی سنگر همیشه سبز جبهه ی نبرد میان مرگ و زندگی ، هستی و نیستی، بودن و نبودن و حیات و ممات هستید

سنگرتان سبز
دستانتان پر حیات
والله ُ معکم ....

✍دکتر زهرا کمال آراء
۱۵ اریبهشت پنجم ماه می روز جهانی ماما و علم کهن مامایی بر دست اندرکاران و فعالان این عرصه مبارک


"کاش برای این روزگار آبستن درد هم قابله ای بود...."

امروز از همه جای شهر بوی خدا می آید
هر کوی و برزنی آوای خدا خدا می آید

#دکتر_زهرا_کمال_آراء
@drzahrakamalara

خدایا ببخشای
مرضیه💙


خدایا ببخشای اگر گاه گاه زدست تو من شکوه ها میکنم

بزرگا جهان آفرینا ببخش اگر گاه گاهی خطا میکنم

زنده باد صلح
زنده باد عشق
این مرد مسلمان است و آن زن هم همسرش مسیحی است
برای اتحاد و عشق ورزی بین ادیان ،
مرد مسلمان اذان گفت و زن مسیحی هم سرود مقدس مسیحیان را به صورت اپرا اجرا کرد .

و تنها صلح و عشق می مانند که بالاترین نیروهاست.....

#دکتر_زهرا_کمال_آراء
@drzahrakamalara

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌طاعات و عبادات مان مملو از عشق و صلح و دوستی .....

حال که نمی توانم به خانه همسایه سر بزنم
یادم باشد
به گل های باغچه بیشتر سر بزنم

✍دکتر زهرا کمال آراء

جمعه بهاریتان پر از لطافت بهاری

#دکتر_زهرا_کمال_آراء
@drzahrakamalara

لطیف باش
مثل خنکای بهاری بر تب این روزهای کرونایی
لطیف باش
مثل زدن ماسک مرهمی بر زخم های بی هوایی
لطیف باش
مثل نوازش دست حریری بر اشک های بی نوایی
لطیف باش
مثل نان گرم قوتی بر شکم های تخت بی غذایی
لطیف باش
تا مثل ابر بارانی بباری بر درد این روزهای بی خدایی

✍دکتر زهرا کمال آراء

عطر تو
حجت اشرف زاده💙

رویایی برای شب.....

در کوره راه کوهی پر از سنگلاخ و پر از نشیب ، در دل یک سنگ ، بوته شقایقی سر برآورده بود . آنجا جا خوش کرده بود، بساطش را پهن کرده بود و با غنچه هایش مشغول دلبری بود.
کنارش لحظه ای نشستم .
برای آن بیراهه چشم نواز زیبایی بود .
چقدر هم تازه و باطراوت بود .
به او گفتم : تو با این همه زیبایی و ظرافت در دل این کوه چه می کنی؟
سرش را با طنازی به طرف آن تخته سنگ گرفت و گفت :
وقتی یک دانه ناچیز و فرتوت بودم و به دست باد به هر سو کشانده می شدم ، هیچ دشتی پناهم نشد ، تا این که به این کوه رسیدم . او مرا پناه داد، از میان سنگهایش مرا آغوش گرفت و از دل چشمه هایش مرا سیراب کرد .
او از خاک مرا بلند کرد و بر بلندای آفتابش گذاشت......

✍دکتر زهرا کمال آراء

قدر کوه های زندگی را بدانیم ....

در این هیاهوها و غوغاها آرامم
چون خدا را در کنارم دارم...‌‌‌.....

نمی دانم در این روزهای دلتنگی ،
بگریم یا بخندم یا بمیرم
این زمان است که به سراغ شاعران اندرونم می روم

آن وقتی که دل آشوب می‌شوم
شمس لنگرودیِ
درونم زمزمه می‌کند:
آرام باش عزیزِمن
آرام باش
حکایت دریاست زندگی...

وقتی زخمی بر جان دارم
شمس تبریزی درونم
رو به مولانای جانم می کند و می گوید :
نور از آن زخم ها به درون می تابد


و هر گاه احساس خلا و تهی بودن می کنم
سهراب چینی نازک تنهاییم نرم و آهسته می خواند :
زندگی خالی نیست
مهربانی هست
سیب هست
ایمان هست
اری تا شقایق هست زندگی باید کرد

✍دکتر زهرا کمال آراء

ای خدای ما بنده های دور شده از تو و از یکدیگر

تو از ما دور نشو......

آمین..

#دکتر_زهرا_کمال_آراء
@drzahrakamalara

خدایا
چگونه این همه غم را به هر طرف بکشانیم ؟

ما خود بلای خویشیم
از خود کجا گریزیم ؟

دکتر زهرا کمال آراء

ما را به سخت جانی خود این گمان نبود
من کیستم ؟
از خویش به تنگ آمده ای
دیوانه یا خُرد به جنگ آمده ای....

دکتر زهرا کمال آراء

باز هم کفش های خونین دیگری
به جا مانده از پاهای دود شده در هوا......