دکتر سرگلزایی drsargolzaei

🔹 آن‌طرفی‌ها! این‌طرفی‌ها!

🔹 بی‌نام:
من در نوشته های دیگران با نمونه‌های متفاوتی از آن‌هایی که می‌شناختم آشنا شدم و دو دسته را در اکثریت می‌بینم:
یک دسته آدم‌های مفت‌خور که منفعت ریز و درشت دارند و این‌ها جدا از آگاهی یا عدم آگاهی منفعت را می‌بینند.
دسته‌ی دوم ناآگاهانی که قربانیان ایدئولوژی، مذهب و فریب‌های جمهوری اسلامی هستند. این‌ها دسترسی به منابع اطلاعات دیگری ندارند و سال ها در همان فضا مانده‌اند اند.
محتوای نوشته‌ها را خوب می‌بینم؛ جمع کردن مردم و هم‌صحبتی در این موضوع تا به حال به این شکل نبوده و خود همین کار ارزش زیادی دارد. اگر که همین محتواها با این نوع بیان هم به دست آن طرفی‌ها برسد را تأثیرگذار می‌بینم؛ اما این‌که از دل این روایت‌ها چه محتواهای بهتر دیگری می‌توان تولید کرد و در این شرایط چه کارهای تأثیرگذارتری برای تغییر تفکر آن طرفی‌ها و کارهای ممکن این طرفی‌ها نسبت به آن‌ها می‌توان انجام داد فعلا نمی‌دانم و باید فکر کرد. در اطرافیان من هم آدم های آن‌طرفی هستند که ذکر می‌کنم:
* یکی از آشنایان که در نظام است، حقوق حداقلی می‌گیرد، در سن کم ازدواج کرده و فرزند دارد و تحصیلات و مهارتی هم نداشته، از او پرسیدم اگر انقلاب شود برای نظام می‌جنگی؟ گفت جانم را بر‌می‌دارم و فرار می‌کنم.
* یکی دیگر از آشنایان فرمانده است و در خیابان در کنار نیروها حضور دارد و منافع زیادی هم دریافت می‌کند اما از جهاتی هم می‌خواهد انسانی رفتار کند، زمانی که به این فرمانده از سمت مردم حمله شده بود دفاعی نکرده بود و تا سرحد مرگ کتک خورده بود و در بیمارستان بستری شد. این فرمانده، هم منافع را می‌بیند هم مردم را دوست دارد و هم قربانی فریب‌های نظام است.
* روحانی را می‌شناختم که بازرس رهبر برای یک سری امور بود. مطمئن بودم که منافع مادی نداشت و از سر فریب و ماندن در همان فضاهای مقدس جنگ در کنار آ‌نها بود. انسان بسیار شریف و البته ناآگاهی بود که تخصصش در حوزه‌ی دیگری را رایگان به مردم منتقل می‌کرد و آن ساده‌زیستی که آن‌طرفی‌ها ادایش را همیشه درمی‌آورند را آن روحانی داشت.
* همسر شهیدی را می‌شناسم که می‌گفت: "همین دختر بی‌حجابا جوونارو به کشتن دادن"؛ وقتی کمی بیش تر از شرایط برایش گفتم، گفت نمیدونم والا. این همسر شهید دریافتی از نظام دارد و دسترسی‌اش رسانه جمهوری اسلامی است اما توانست طور دیگری هم فکر کند.

🔹 خانم زهرا:
من در دنیای آدم‌های آن‌طرف متولد شدم و رشد یافتم اما تا اوایل نوجوانی حتی نمی‌دانستم طرف دیگری هم هست! هرچه بود همان طرف بود: خدا، خیر، خوبی، درستی، دین، حقیقت، انسانیت و طرف دیگر فقط دشمن بود، گمراه بود و گمراه‌کننده بود!
تشکیک‌هایی از درون و بیرون، اندک اندک حصارها را شکافت و باعث بیرون کشیده شدن از دنیایی که غرقذدر آن بودم شد و طرف دیگر را هم دیدم که متفاوت بودند ولی نه دشمن بودند نه گمراه!
آدم‌ها در آن دنیایی که ابتدا بودم، نه بد بودند نه بدجنس، بلکه بسیار مهربان و پاکدست و با اخلاق بودند ولی بسیار ناآگاه و سطحی، با یک روزنه‌ی دریافت محدود و در احاطه‌ی یک ایمان مقدس خودبرتربین که راه را بر بروز هرگونه پرسشی می‌بست و مادام که حس میکردند تحت لوای حکومت الله هستند تسلیم بی‌چون‌و‌چرای هر شرایطی بودند و حس مأجور بودن در پیشگاه خداوند نیز داشتند! آنها از همسویی با حاکمیت، مستقیماً منتفع نبودند، بلکه غالباً زندگی‌های متوسط و پایین‌تر از متوسط داشتند‌، اما از امنیت ناشی از ایمان خود و زیست در سایه‌ی حکومتی به‌ظاهر مذهبی در آرامش و خشنود بودند و نیاز به هیچ تغییری برایشان مطرح نبود. تنها تغییر، می‌بایستی توسط منجی وعده داده شده با حذف همه‌ی آن‌طرفی‌ها اتفاق بیفتد و جهان بهشت برین شود.
اما دنیای آدم‌های این طرف.
تا آنجا که من دریافته ام بر خلاف یکدستی دنیای آنطرف که ایمان و اطاعت، همه‌چیز و همه‌کس را یک‌شکل و یک‌اندازه نگه می‌داشت، در این سو، به وسعت آزادی‌های انسان‌، تنوع وجود دارد. از آدم‌هایی که صرفاً عریانی و آزادی‌های بی‌حدومرز جسم را می‌خواهند تا آدم‌هایی که شکوفا شدن انسانیت را آرزو می کنند و در فرصت بی‌تکرار عمر، حق انتخاب را حق بدیهی همه‌ی انسان‌ها می‌دانند و معتقدند رشد، با عبور آزادانه از، یا ماندن آگاهانه در چهارچوب‌ها میسر است.

🔹 با گفت‌وگو از مرزها عبور کنیم.

11.5K viewsedited 09:35