دکتر سرگلزایی drsargolzaei

Forwarded from Cafe sz

داشتم قدم میزدم و زیر لب "زلف بر باد مده"‌ی محسن نامجو رو میخوندم. از زیر گذر وکیل آباد رد شدم و وارد پارک ملت مشهد شدم. همینطور که از حاشیه‌ی پارک رد میشدم متوجه یک دختر و پسر شدم که با فاصله از همدیگه و به صورت رسمی، از هم سؤال‌هایی راجع به آینده و زندگی میپرسیدن! مشخص بود که پسر به خودش رسیده بود و کت و شلوار براق زغال سنگی با پیراهن بنفش تنش کرده بود. پسر نوجوونی توجهم رو جلب کرد که با فاصله‌‌ی خاصی از این زوج جوون راه میرفت و من سریع خودش و جایگاهش رو شناختم! برادر عروس! پسر نوجوون از همه جا بیخبری که باید همراه خواهر بره تا خواهر در امنیت با خواستگارش گپ معذبی بزنه! پسری که بهش گفتن اگر نباشه معلوم نیست چی به سر خواهر بیاد. خمیازه میکشید و از خواهر پاسداری میکرد. دیدن این پسر، گپ کوچولویی رو به یادم آورد که چند ماه پیش با دوستم داشتم. دوست من مدتی رو در خارج از ایران زندگی کرده و تجربه‌ی روابط عاشقانه رو در خارج از ایران هم داشته. یادمه داشت به تجربه‌ی یکی از روابطش اشاره میکرد که گفت:«شما پسر‌های ایرونی آدم رو با این غیرت مسخرتون بیچاره میکنین! تو هم این مدلی‌ای؟!»
یکمی فکر کردم و در صادقانه ترین حالت ممکن جواب دادم:«مدت زیادیه که در رابطه با غیرت، عملی انجام نمیدم. نه کسی رو بازخواست میکنم و نه کسی رو محدود میکنم اما واقعیت اینه که گاهی عمیقاً خشمگین یا مضطرب میشم اما یاد گرفتم کنترلش کنم و بروزش ندم!» اونشب خودم خیلی به موضوع غیرت و پسر ایرانی فکر کردم! دوستم راست میگفت! غیرت بخش غیر قابل انفکاکی از اکثر پسر‌های ایرانیه! ما که از اونور خبر نداریم. اما چیزی که دوستم نمیدونست این بود که این غیرت برای خود ما هم عمیقا آزار دهنده‌ست و در واقع به ما هم تحمیل میشه! نظام تربیتی و آموزشی به ما تحمیل کرد که ما به عنوان نَرِ خانواده وظیفه‌ی پاسداری از ماده‌های خانواده روی دوشمونه! خاطرم اومد که توی مدرسه مدیری داشتیم ترسناک و تندخو که به شدت با کسی که کتک کاری راه بندازه برخورد میکرد. یک روز رو به روی دفتر ناظممون با همکلاسیم کل کل میکردیم که بهم فحش "ناموسی" داد. یادم میاد صدای تمام همکلاسی‌هام رو که زمزمه وار توی گوشم میپیچید:«چه چیزی گفت! جرش بده سهیل! خاک بر سرت اگر پارَش نکنی!» و‌ من در یک حرکت تکانشی سر همکلاسیم رو کوبیدم تو میز ناظم! وقتی بردنمون دفتر منتظر بودم تا یک کتک حسابی از مدیر بخورم! مدیرمون پرسید:«چه مرگت بوده سرگلزایی؟»
گفتم:«آقا فحش ناموسی داد!»
لبخند محوی از صورت مدیرمون گذشت. از پشت میزش بلند شد و‌ به سمت همکلاسیم رفت و برعکس انتظار من گوشش رو پیچوند و داد زد:«آره؟ همچین غلطی کردی!» و اینجوری به من فهموند که کار اشتباهی نکردم و به عنوان یک نَر تونستم از ناموسم در مقابل رویا پردازی یک پسرک کچل کج و کوله دفاع کنم و بهش بفهمونم ماده‌های خانواده‌ی من رو از رویا‌های خاک بر سریش بیرون کنه! امروز از تمام اون احساس افتخار و تحسین یک اضطراب گذرا مونده که وقتی ماده‌ای از قبیله‌ی من با نرِ دیگری در ارتباطه به سراغم میاد و زمزمه‌های همکلاسی‌هایی که از پشت خاطراتم فریاد میزنن:«خاک بر سر بی غیرتت! جرش بده!»
📸سهیل سرگلزایی
📝سهیل سرگلزایی
@szcafe
https://t.me/joinchat/AAAAADu0ycAlNL-9TnwPxA

Cafe sz

این خاک مال ماست :عکس‌ها و سفرنامه های‌ سهیل و دوربینش ، موسیقی و ادبیات🌿☮️
instagram: soheil.sz
ارتباط با من:
@soheil_sargolzayi

8.5K views20:06