سنت غلط رايج
بخش دوم🔹
همۀ ماجرای # نعل _اسب از آنجا آغاز می شود که در واقعه #عاشورا در برابر فرمانى که #ابن زیاد صادر کرده بود، «ابن سعد» مأمور بود پس از شهادت امام #حسین علیه‌السلام بدن مبارکش را زیر #سمّ اسبان قرار دهد؛ وى که به خاطر تقرّب به #ابن زیاد و در خیال خامش براى رسیدن به حکومت رى از هیچ جنایتى خوددارى نمىکرد، در میان اصحابش فریاد زد:
«مَنْ یَنْتَدِبُ لِلْحُسَیْن علیه السلام فَیُوطِیَ الْخَیْلَ صَدْرَهُ وَ ظَهْرَهُ؛ کیست که داوطلبانه بر پیکر حسین اسب بتازد تا سینه و پشت وى را زیر سم اسبان پایمال کند؟!»
شمر که قساوت فوقالعادهاى داشت با شنیدن این فرمان، پیشقدم شد و بر بدن پاک زاده #زهرا علیها‌السلام اسب تاخت. ده نفر دیگر نیز از وى تعبیت کردند و با کوبیدن نعل تازه بر سم اسبانشان بر پیکیر امام حسین (ع) و یارانش تاختند که عبارت بودند از:
۱٫ اسحاق بن حُویّة. ۲٫ هانى بن ثُبیت حضرمى. ۳٫ واحظ بن ناعم. ۴٫ اسید بن مالک. ۵٫ حکیم بن طفیل طائى. ۶٫ اخنس بن مَرثَد. ۷٫ عمرو بن صُبیح. ۸٫ رجاء بن مُنقِذ عبدى. ۹٫ صالح بن وهب. ۱۰٫ سالم بن خثیمه.
بعد از این ماجرا این افراد در انتظار دریافت پاداش زیادی به خاطر عملشان بودند که برخلاف انتظارشان ،ابن زیاد دستور داد به آنان جایزه ناچیزى دادند، و این افراد هم ۴۰ نعل اسب را کنده و با قیمت زیادی به مردم فروختند؛ وبه این جهت که این اسب ها انسانهاى خارج از دین را لگدکوب کرده اند پس با ارزش می باشند و #تبرک جستن به نعل اسب از موهومات بعد از #حادثه _کربلا است.
------------------
@drhadiansarii
بخش دوم🔹
همۀ ماجرای # نعل _اسب از آنجا آغاز می شود که در واقعه #عاشورا در برابر فرمانى که #ابن زیاد صادر کرده بود، «ابن سعد» مأمور بود پس از شهادت امام #حسین علیه‌السلام بدن مبارکش را زیر #سمّ اسبان قرار دهد؛ وى که به خاطر تقرّب به #ابن زیاد و در خیال خامش براى رسیدن به حکومت رى از هیچ جنایتى خوددارى نمىکرد، در میان اصحابش فریاد زد:
«مَنْ یَنْتَدِبُ لِلْحُسَیْن علیه السلام فَیُوطِیَ الْخَیْلَ صَدْرَهُ وَ ظَهْرَهُ؛ کیست که داوطلبانه بر پیکر حسین اسب بتازد تا سینه و پشت وى را زیر سم اسبان پایمال کند؟!»
شمر که قساوت فوقالعادهاى داشت با شنیدن این فرمان، پیشقدم شد و بر بدن پاک زاده #زهرا علیها‌السلام اسب تاخت. ده نفر دیگر نیز از وى تعبیت کردند و با کوبیدن نعل تازه بر سم اسبانشان بر پیکیر امام حسین (ع) و یارانش تاختند که عبارت بودند از:
۱٫ اسحاق بن حُویّة. ۲٫ هانى بن ثُبیت حضرمى. ۳٫ واحظ بن ناعم. ۴٫ اسید بن مالک. ۵٫ حکیم بن طفیل طائى. ۶٫ اخنس بن مَرثَد. ۷٫ عمرو بن صُبیح. ۸٫ رجاء بن مُنقِذ عبدى. ۹٫ صالح بن وهب. ۱۰٫ سالم بن خثیمه.
بعد از این ماجرا این افراد در انتظار دریافت پاداش زیادی به خاطر عملشان بودند که برخلاف انتظارشان ،ابن زیاد دستور داد به آنان جایزه ناچیزى دادند، و این افراد هم ۴۰ نعل اسب را کنده و با قیمت زیادی به مردم فروختند؛ وبه این جهت که این اسب ها انسانهاى خارج از دین را لگدکوب کرده اند پس با ارزش می باشند و #تبرک جستن به نعل اسب از موهومات بعد از #حادثه _کربلا است.
------------------
@drhadiansarii
يكى از #زيباترين لحظات زندگى من 🔹
اِستِلام #حَجَر لمس‌کردن حجر الأسود و #بوسه زدن به آن به قصد #تبرک. در منابع روایی #شیعه و اهل سنت، به استلام حجر توصیه شده است. فقیهان استلام حجر را مُستَحَب می‌دانند. در حدیثی از امام صادق(ع) فلسفه این کار، شهادت‌دادن حجر الأسود در #قیامت به وفاداری فرد با پیمان خدا بیان شده است.
برای اثبات جایز بودن تبرک جستن و بوسیدن اشیاء مقدس به استلام حجر استناد می‌شود.
ش کلینی، امام #صادق(ع) در پاسخ به سؤالی درباره علت لمس کردن حجرالأسود گفته است: «استلام حجر الأسود به این جهت است که وقتی خدا از بندگان #پیمان گرفت، حجرالأسود را از #بهشت آورد و به او دستور داد که پیمان بندگان خدا را در خود فرو برد. بنابراین هرکس که پیمان حفظ نماید، حجرالاسود برایش شهادت می‌دهد که پیمانش را نشکسته و به آن وفادار بوده است».
______________
@drhadiansarii
اِستِلام #حَجَر لمس‌کردن حجر الأسود و #بوسه زدن به آن به قصد #تبرک. در منابع روایی #شیعه و اهل سنت، به استلام حجر توصیه شده است. فقیهان استلام حجر را مُستَحَب می‌دانند. در حدیثی از امام صادق(ع) فلسفه این کار، شهادت‌دادن حجر الأسود در #قیامت به وفاداری فرد با پیمان خدا بیان شده است.
برای اثبات جایز بودن تبرک جستن و بوسیدن اشیاء مقدس به استلام حجر استناد می‌شود.
ش کلینی، امام #صادق(ع) در پاسخ به سؤالی درباره علت لمس کردن حجرالأسود گفته است: «استلام حجر الأسود به این جهت است که وقتی خدا از بندگان #پیمان گرفت، حجرالأسود را از #بهشت آورد و به او دستور داد که پیمان بندگان خدا را در خود فرو برد. بنابراین هرکس که پیمان حفظ نماید، حجرالاسود برایش شهادت می‌دهد که پیمانش را نشکسته و به آن وفادار بوده است».
______________
@drhadiansarii
#قبة _الخضراء 🔹
#گنبد سبز نبوی که در سال 1233 در روزگار سلطان محمود #عثمانی بازسازی شد، گنبدی که روزگار فراوانی بر آن گذشته و در طول تاریخ در معرض حوادث مختلفی از جمله #آتش سوزی و #تخریب قرار گرفته بود.
این گنبد که تا پیش از آن، #کبود رنگ بود، در روزگار سلطان #عبدالحمید عثمانی به رنگ #سبز درآمد و از این زمان به بعد، به قُبّة الخضراء شهرت یافت؛ گنبدی که در ابتدا از #چوب ساخته شده بود و به دلیل تخریب در آتش سوزی #قرن هفتم هجری، از #سنگ ساخته شد تا دوران عبدالحمید عثمانی که تعمیرات اساسی شد.
پیش از آن در سال 892 هـ .ق. تعمیراتی در گنبد بزرگ حرم نبوی انجام گرفته بود ولی دوباره در دوره #ملک محمود خان تجدید بنا شد. شکاف هایی در قسمت بالایی آن پدید آمده بود که باعث شد قسمت های بالا را خراب کرده و دوباره بسازند؛ در نهایت استحکام و در نهایت ادب و احترام، بی آنکه ضربه شدید و لرزش ایجاد کنند. این تعمیرات با نصب تخته هایی در حدّ فاصل دو گنبد زیرین و بالایی، برای جلوگیری از ریزش ها بر #حجره و #حرم پایان یافت.
در این تجدید بنا، بیشتر مردم #مدینه و فرزندانشان به عنوان #تبرّک شرکت جستند. پس از پایان بنا، هدایایی که از سوی #پادشاه برای اهل مدینه فرستاده شد، بطور یکسان میان همه تقسیم گردید. این واقعه در سال 1233 هـ .ق. واقع شد. سپس در سال 1253 هـ .ق. به دستور پادشاه، گنبد #مطّهر را به رنگ سبز، رنگ آمیزی و مکانهاییاز مسجد را نیز مرمّت کردند.
بنا به نقل تاریخ :پیشتر رنگ قبّه شریف کبود بود; به رنگ #لوح های مسی که بر آن بود. پیوسته و همه ساله آن رنگ را تا زمان ما (1289 ق.) تجدید می کنند. پیش از این، آن را گنبد #سفید، سپس گنبد #کبود یا گنبد #بزرگ می نامیدند و اکنون به گنبد سبز «#قبّة الخضراء» معروف است.
………………………………
@drhadiansarii
#گنبد سبز نبوی که در سال 1233 در روزگار سلطان محمود #عثمانی بازسازی شد، گنبدی که روزگار فراوانی بر آن گذشته و در طول تاریخ در معرض حوادث مختلفی از جمله #آتش سوزی و #تخریب قرار گرفته بود.
این گنبد که تا پیش از آن، #کبود رنگ بود، در روزگار سلطان #عبدالحمید عثمانی به رنگ #سبز درآمد و از این زمان به بعد، به قُبّة الخضراء شهرت یافت؛ گنبدی که در ابتدا از #چوب ساخته شده بود و به دلیل تخریب در آتش سوزی #قرن هفتم هجری، از #سنگ ساخته شد تا دوران عبدالحمید عثمانی که تعمیرات اساسی شد.
پیش از آن در سال 892 هـ .ق. تعمیراتی در گنبد بزرگ حرم نبوی انجام گرفته بود ولی دوباره در دوره #ملک محمود خان تجدید بنا شد. شکاف هایی در قسمت بالایی آن پدید آمده بود که باعث شد قسمت های بالا را خراب کرده و دوباره بسازند؛ در نهایت استحکام و در نهایت ادب و احترام، بی آنکه ضربه شدید و لرزش ایجاد کنند. این تعمیرات با نصب تخته هایی در حدّ فاصل دو گنبد زیرین و بالایی، برای جلوگیری از ریزش ها بر #حجره و #حرم پایان یافت.
در این تجدید بنا، بیشتر مردم #مدینه و فرزندانشان به عنوان #تبرّک شرکت جستند. پس از پایان بنا، هدایایی که از سوی #پادشاه برای اهل مدینه فرستاده شد، بطور یکسان میان همه تقسیم گردید. این واقعه در سال 1233 هـ .ق. واقع شد. سپس در سال 1253 هـ .ق. به دستور پادشاه، گنبد #مطّهر را به رنگ سبز، رنگ آمیزی و مکانهاییاز مسجد را نیز مرمّت کردند.
بنا به نقل تاریخ :پیشتر رنگ قبّه شریف کبود بود; به رنگ #لوح های مسی که بر آن بود. پیوسته و همه ساله آن رنگ را تا زمان ما (1289 ق.) تجدید می کنند. پیش از این، آن را گنبد #سفید، سپس گنبد #کبود یا گنبد #بزرگ می نامیدند و اکنون به گنبد سبز «#قبّة الخضراء» معروف است.
………………………………
@drhadiansarii