حکیم در نشست مجمع بین‌المللی سلیمانیه:
🔹قدرت ایران با شکست دیوار امنیتی رژیم صهیونیستی ثابت شد/هدف ایران تثبیت حق خود بود

سید عمار حکیم، رهبر جریان حکمت ملی عراق در نشست مجمع بین‌المللی سلیمانیه خواستار تعیین تکلیف انتخاب رئیس جدید پارلمان عراق شد.

وی در این نشست گفت: معتقدیم هدف از پاسخ ایران، به آن اندازه که تثبیت حقش در پاسخ بود، تشدید تنش و گسترش دامنه درگیری نبود و رژیم صهیونیستی از دهه‌های گذشته اینگونه رسمی از سوی کشوری مورد حمله قرار نگرفته بود.

رهبر جریان حکمت ملی عراق در ادامه تاکید کرد: پاسخ ایران به حمله رژیم صهیونیستی خود، یک متغیر ویژه به شمار می‌رود که قدرت ایران در شکست دیوار امنیتی رژیم صهیونیستی را با وجود همکاری بسیاری از کشورها با آن، ثابت می کند.

حکیم با بیان اینکه عراق موضع پیشگامی در یاری ملت فلسطین و همبستگی با فلسطین دارد، عنوان کرد: اما موضع دولتی و سیاسی رسمی با استفاده از اراضی عراق برای انجام عملیات نظامی موافق نیست و ما از جامعه بین‌المللی می‌خواهیم، جنگ در غزه را متوقف و مصوبه شورای امنیت برای توقف جنگ و وارد کردن کمک‌ها را اجرا کند.

وی درباره گروه‌های عراقی گفت: گروه‌های عراقی، روزی ادعا نکرده‌اند که عملیات نظامی را به دستوراتی از خارج از کشور انجام می‌دهند بلکه این عملیات برای حفظ حاکمیت کشور بنابر دیدگاه خود انجام می‌شود و نظر ما سیاست مهار این گروه‌ها است و نه سیاست ضربه به آنها به ویژه با توجه به اینکه عراق در حال ساماندهی اوضاع داخلی است.

رهبر جریان حکمت ملی عراق در ادامه اشاره کرد: شاهد آن بودیم این گروه‌ها، هنگامی که توقف عملیات نظامی خود را اعلام کردند و برای عدم در تنگنا قرار دادن دولت، وارد آتش بس شدند، با مسئولیت‌پذیری بالایی عمل کردند.

حکیم بیان کرد: ما کاملا به امنیت، حاکمیت و استقلال عراق اهتمام داریم و امیدواریم به جایگاهی برسیم که حکومت عراق بتواند پرونده امنیتی را در دست بگیرد و به صورت کامل بر سلاح‌های بی‌ضابطه تسلط یابد.

وی همچنین در باره پایان ماموریت ائتلاف بین‌المللی در عراق اظهار داشت: عراق در مساله پایان ماموریت ائتلاف بین‌المللی به ویژه با پایان داعش به عنوان یک چالش وجودی جدی است، اما در وهله نخست باید ماموریت ائتلاف بین‌المللی با گفت‌وگو با طرف‌های بین‌المللی و با تفاهم پایان یابد و نه با روش‌های دیگر.

رهبر جریان حکمت ملی عراق در ادامه افزود: در مرحله دوم نیز ما به انتقال به روابط دوجانبه بین عراق و بسیاری از کشورهای ائتلاف بین‎المللی و در راس آن آمریکا اهتمام داریم و روابط دوجانبه بین عراق و برخی کشورهای ائتلاف بین‎المللی به نفع عراق است.

حکیم ادامه داد: عاملی برای ممانعت از برپایی روابط دوجانبه با آمریکا حتی از سوی نیروهایی که ملاحظاتی بر حضور نظامی امنیتی آمریکا در عراق دارند، وجود ندارد، و آنچه واضح است این است که آمریکا و کشورهای ائتلاف بین‌المللی، موضع عراق را درک و موافقت صریح خود را اعلام کردند از این رو کمیته‌های فنی برای بررسی جزئیات پایان ماموریت ائتلاف بین‌المللی و انتقال به مرحله روابط دوجانبه تشکیل شد.

وی خاطرنشان کرد: روابط عراق با آمریکا براساس توافقنامه چارچوب استراتژیک که در پارلمان عراق تصویب شده، برقرار است و این توافقنامه مهم، تصویب شده و فراگیر در همه زمینه‌ها است.

رهبر جریان حکمت ملی عراق با اشاره به سفر نخست وزیر عراق به واشنگتن، گفت: این سفر برای فعال‌سازی این توافقنامه و ایجاد روابط دوجانبه انجام شده و واضح است که هر اندازه روابط دوجانبه بین دو کشور سامان یابد، پایان ماموریت ائتلاف بین‌المللی تسریع می‌شود.

حکیم تاکید کرد که ثبات امروز در عراق، نیازمند تلاش برای تقویت آن است تا به ثبات پایدار تبدیل شود و به صورت مثبت با دستاوردهای امروز برخورد کنیم.

رهبر جریان حکمت ملی عراق در پایان با اشاره به نظر سران کشورهای منطقه نسبت به عراق توضیح داد: تا حد زیادی نسبت به وضعیت عراق از طریق آنچه از سران منطقه نسبت به عراق می‌شنویم، خوشبین هستیم و قطعا سفر ما به این کشورها برای هماهنگی با دولت است و در این سفرها وضعیت عراق و راه‌های حمایت از عراق و روابط فیمابین و پرونده‌های منطقه‌ای را بررسی و اینگونه بر تاثیر عراق و نقش منطقه‌ای و بین‌المللی آن در کل حوادث منطقه تاکید می‌کنیم.

https://t.me/joinchat/AAAAAFNW-xQpE8MHrZmOWA

استاد ارجمند و چهره ماندگار پزشكى ايران و جهان جناب آقاى دكتر محمد رضا مسجدى

انتخاب شما استاد ارجمند و همكار گرامى به عنوان يكى از برترين پزشكان و فعالان پزشكى در جهان ، موجب مباهات و افتخار ما مى باشد.
سال ها است كه جامعه پزشكى ايران و نيز جهان ، به داشتن چهره برجسته علمى و مهمتر از آن شخصيت و انسان دوستى و خدمتگزارى شما علاوه بر خدمات پزشكى به بيماران ، ايجاد تسهيلات و كمك به بوجود آوردن امكانات و مراكز درمانى در كشور و شركت در موسسات خيريه درمانى و نيز جمعيت هاى خيرين سلامت ، و مدير عامل جمعيت مبارزه با سرطان و يكى از فعالترين و بارزترين افراد آن ، همواره بشمار مى آييد ، مورد اعزاز و تكريم بوده و مى باشيد.
تلاش هاى نزديك به چهار دهه شما در دانشگاه ، و بيمارستان مسيح دانشورى ، و وزارتخانه ، و بيمارستان هاى گوناگون خصوصى و نيز
مراكز درمانى خيريه ، همچون بيمارستان زابل و جز اين ها ، همه در پرونده خدماتى شما به اين مرز و بوم و ملت ايران درج ، و حتما مورد نظر الهى و معصومين عليهم السلام بوده و مى باشد.
اين كوله بار علمى و خدماتى شما به بيماران و نيازمندان به خدمات درمانى ، همواره شما را در جايگاهى قرار داده است كه موجب افتخار جامعه پزشكى از سويى ، و شخصيت علمى و انسانى ، از سوى ديگر بوده و هستيد.

اميدوارم كه خداوند بر توفيقات شما افزوده و تلاش ها و خدمات شما در درمان و
نيز ايجاد امكانات درمانى در جمع خيرين سلامت و جز اين ها ، مرضى رضاى الهى بوده كه خواهد بود و عزت دارين را نصيبتان نمايد.
ارادتمند

دكتر هادى انصارى
١٤٠٣/٢/١
تهران

انتشار در روزنامه اطلاعات

💡مَدرس‌های بی‌استاد!
مدرسه‌ یا خوابگاه؟

قوام مَدرس به استاد و شاگرد است. از گذشته چنین بود که با تدریس یک استاد به شاگردان خود، مَدرسی شکل می‌گرفت و جا و مکان آن هم مهم نبود؛ در خانه استاد، در مسجد استاد، در یک مدرسه یا حرمی مطهر. اصل با وجود استاد بود که جویندگان علم را گرد می‌آورد.
استاد، خود شاگردش را می‌آزمود و رتبه علمی‌اش را تأیید می‌کرد و همان تأیید کتبی یا شفاهی استاد و نهایتا توان تدریس دانش توسط آن طلبه کافی بود که خروجی مدرس‌ها را به ظهور رساند؛ چه مدرس‌های خانگی و چه مدرسه‌ای.

نمونه‌های تاریخی می‌گوید که مدرسه‌ها گاهی پس از شکل‌گیری مَدرس‌ها به یمن وجود یک یا چند استاد، به همت اهل خیر بنا شده‌اند و گاه نیز بانیان خیر، مدرسه ساخته‌اند و با دعوت از اساتید مبرز در علوم مختلف و از بلاد دیگر، مدرس‌هایی پدید آورده‌اند تا جویندگان معارف الهیه، انگیزه‌ای برای هجرت به این مدرسه بیابند.
در حوزه قدیم تهران، یک مدرسه بود به نام صدر یک استاد اصلی در حکمت داشت به نام #آقا_محمدرضا_قمشه‌ای. اشتغال دیگری هم نداشت. مدرسه #دارالشفاء تهران، محل تدریس #میرزای_جلوه بود. او هم اشتغال دیگری نداشت. #مدرسه_منیریه بود و حکیم هیدجی. #مدرسه_سپهسالار قدیم بود و #آقا_علی مدرس.‌ #مدرسه_کاظمیه را تنها برای میرزا علی‌اکبر تفرشی بنا کردند و مدرس‌ش شکل گرفت. میرزا عبدالرحیم نهاوندی از شاگردان شیخ اعظم انصاری را در تهران نگه‌داشتند تا استاد فقه و اصول مدرسه مروی شود و شد. در عین حال، #حاج_ملا_علی_کنی در خانه درس می‌داد؛ #میرزای_آشتیانی در خانه درس می‌داد. در این دوران اخیر هم #آیت‌الله_جعفری_اراکی را در تهران نگه‌داشتند تا استاد فقه و اصول مدرسه مروی شود و شد.

چه بسیار مدرسه‌ها که چون خالی از مَدرس و مُدرّس است، خوابگاهی بیش نیست. چیزی که امروز نمونه‌اش کم نیست!

چندی پیش به مدرسه علمیه‌ای در شهری غیر از قم سر زدم که بسیار خرج تجدید بنا و توسعه و تزئین آن شده است. دیدم بر اتاقی نوشته: مدرس درس خارج. پرسیدم در این مدرسه کدام بزرگوار درس خارج می‌دهد؟! مدیر مدرسه گفت: چون در اینجا درس خارج رسمی نداریم، درس خارج آیت‌الله جوادی آملی به صورت برخط برای طلاب پخش می‌شود!

این است حال روز مدرسه‌هایی که خوابگاهی بیش نیستند! بهتر نیست بجای مدرسه‌سازی، شرایط هجرت و اقامت اساتید برجسته از مراکز اصلی علم به حوزه‌های پیرامونی را فراهم کنیم؟

با یک بررسی مختصر در حوزه‌های کهن شهرهای ایران می‌توان فهمید که چه تعداد از علمای قدیم آن بومی و چه تعداد مهاجر بوده‌اند.

علمای مهاجر به بلاد، چه انگیزه‌هایی داشتند که از فعالیت علمی در قم و نجف و رسیدن به مرجعیت دست می‌کشیدند و سختی غربت و معاشرت با مردم و تربیت دینی اجتماع را به جان می‌خریدند؟! در شهری دیگر، اداره مسجد _ مدرسه‌ای اصیل را برعهده می‌گرفتند؛ به حوزه‌‌اش رونق بخشیدن و مربی راستین مردم می‌شدند.

امروز چه اتفاقی رخ داده که دیگر آنگونه که باید نیست؟

همگی نام #حاج_آقا_رضی_شیرازی را شنیده‌ایم. یک فقیه و حکیم بزرگ که اگر نجف می‌ماند یا به قم می‌رفت در شمار مراجع بود. اما در تهران اقامت گزید و به حوزه‌اش قوامی غیر قابل انکار بخشید! مسجدی در یوسف‌آباد را برگزید و دغدغه‌اش شد تعلیم و تربیت. مدرس‌ش در خانه و مسجد بود. چه بسیار شاگرد تربیت کرد. در حیاط مسجد صندلی می‌چید تا برای دختران بی‌حجاب و پسران گرایش یافته به فرقه‌های غیر اسلامی فرصت گفتگو فراهم کند و چه بسیار موفق شد.
آیا قرار نیست این سلسله پرافتخار استمرار یابد؟!

#آسیب‌شناسی_حوزه_تهران


@tarikh_hawzah_tehran

آقای منتظری می گفت: یک وقت با پدرم به منزل آقای بروجردی رفتیم. من همیشه پشت سر پدرم حرکت می کردم و احترام ایشان را رعایت می کردم، منتهی پدرم چون خجالت می کشید، وقتی وارد اتاق شدیم، حاضر نشد بالای مجلس بنشیند، لذا من جایی نشستم و ایشان هم پایین تر از من نشست.
من پدرم را به آقای بروجردی معرفی کردم. ایشان خیلی ناراحت شد و فرمود: ایشان پدر شماست و زیردست شما نشسته؟! گفتم: من که هیچ وقت این کار را نمی کنم، هر چه اصرار کردم ایشان قبول نکرد بالا بنشیند. آقای بروجردی فرمود: نه، نه، تو چگونه حاضر شدی چنین کاری بکنی؟
با اینکه پدر آقای منتظری در سلک روحانیّت و معمّم نبود ولی آقای بروجردی خیلی به آداب مقیّد بود.

ورود اولین گروه عمره گزار
ایرانی به مدینه منوره:

پس از گذشت ٩ سال وقفه، صبح امروز نخستين گروه عمره گزاران ایرانی با استقبال سفیر ، سرکنسول ،
مسؤلان حج و عمره ایران و عربستان وارد مدینه منوره شدند.
علیرضا عنایتی سفیر کشورمان در ریاض طی اظهاراتی با ابراز خرسندی از ورود عمره گزاران ایرانی پس از یک توقف طولانی، تبادل سفرهای زیارتی را علاوه بر برکات معنوی و روحی، موجب نزدیکی بیشتر دو ملت و تاستحکام روابط دو کشور دانست.
سفیر کشورمان با اشاره به اشتياق هموطنان ایرانی براى تشرف به زیارت خانه خدا، مسجد نبوی شریف و حرم مطهر زسول الله و ائمه بقیع عليهم السلام اضافه کرد: به لطف الهی و با تلاش های مستمر نهادهای ذیربط این امر میسر گردید و به امید خداوند این مسیر بعد از حج تمتع با تلاش های سازمان های ذی ربط ادامه خواهد یافت.
عنایتی همچنین از مسئولان پادشاهی عربستان سعودی از جمله وزارت‌خارجه این کشور برای همکاری‌های مربوطه تشکر کرد.

✳️پنج چهره روحانیت، مطالعه کدام کتاب را برای بهتر شناختن امام علی(ع) توصیه کردند؟/ آشنایی با 50 بار ترجمه خارجی کتاب

🔹آیت الله بروجردی، آیت الله خویی، آیت الله بهجت، آیت الله سبحانی و استاد شیخ حسین انصاریان درباره ضرورت مطالعه کتاب «المراجعات» تالیف علامه شرف الدین، نگاه ویژه ای را مطرح کرده اند. گزیده این نگاه ها را در مجله خیمه فروردین ۱۴۰۳ بخوانید.

🔹همچنین اطلاعات کاملی از ترجمه های خارجی کتاب در دیگر کشورها و گفت وگو با حجت الاسلام سیدمحمدرضا شرف الدین، نتیجه پسری علامه شرف الدین را درباره کتاب المراجعات در خیمه بخوانید.

🔸 تهیه نسخه کاغذی مجله از لینک زیر:
https://www.digikala.com/product/dkp-14869045/
🔸 تهیه نسخه الکترونیک مجله از لینک زیر:
https://taaghche.com/book/202880

@Kheimeh_Mag

❌❌❌❌❌❌❌


سلام علیکم
ابتدا در نقد این معرفی نامه شما از کتاب گرانسنگ المراجعات که همواره بر تارک تاریخ می درخشد ، به معرفی کتاب المراجعات می پردازم:



المُراجَعات کتابی است به زبان عربی درباره اثبات حقانیت شیعه و جانشینی امیر المومنین علیه السلام پس از پیامبر (ص) به قلم آیة الله سید عبد الحسین شرف الدین (درگذشت: ۱۳۷۷ق)، از علمای شیعه لبنان.
محتوای کتاب،‌ مجموعه نامه‌های مبادله‌شده میان سید عبدالحسین شرف‌الدین و شیخ سلیم بشری ، رئیس وقت دانشگاه الازهر است. این کتاب در لبنان، مصر ، عراق ، و ایران چاپ شده است و به زبان‌های فارسی، انگلیسی، اسپانیایی و... ترجمه شده است.
استدلال قوی و بیان شیوا و استفاده از منابع معتبر و مورد قبول اهل سنت و رعایت انصاف را از ویژگی‌های این کتاب می‌دانند.

این کتاب در زمره آثاری چون عبقات الانوار ، احقاق الحقً و کتاب الغدیر در اثبات حقانیت شیعه و امامت و جانشینی بی‌واسطه امیر المومنین ع قرار داده شده است. در این کتاب برای اثبات عقائد شیعه از معتبرترین منابع استفاده شده است. استدلال‌ قوی و تعابیر روان و بیان شیوا، از جمله خصوصیات این کتاب عنوان شده است. از این کتاب به عنوان مفیدترین کتاب در زمینه جانشینی پیامبر نام برده شده و به گفته برخی از علمای اهل سنت ، از آثار تأثیرگذار در بین اقشار مختلف مردم محسوب می‌شود.
از کتاب المراجعات به عنوان یکی از منابع معتبر در نزد مسلمانان؛ حتی برخی از علمای اهل سنت نام برده شده است.حنفی داود،‌ استاد دانشگاه عین الشمس قاهره از جمله آثار این کتاب را دعوت مسلمانان به اتحاد، برادری و محبت به یکدیگر و انس گرفتن با اخلاق پیامبر(ص) عنوان کرده است. مناظرات موجود در این کتاب، بدون اهانت و با انصافی متقابل انجام شده است.
مبارزات سیاسی علامه شرف‌الدین و اشغال لبنان توسط فرانسه و به آتش کشیده شدن کتابخانه شخصی او، تدوین کتاب را به تأخیر انداخت و موجب از بین رفتن اسناد شد. شرف‌الدین با نوشتن مضمون سؤال و جواب‌ها، کتاب المراجعات را سامان داد. برخی عالمان اهل سنت در دفاع از مذهب خود این کتاب را مورد نقد قرار دادند که از سوی عالمان شیعه به آنها پاسخ داده شد. نوشته آیة الله سید علی حسینی میلانی در کتاب خود بنام تشیید المراجعات ، مهمترین این دفاعیه‌ها است.



حال بسیار در شگفتم که چگونه هیأت تحریریه مجله وزین خیمه ، که سالها با آن آشنایی داشته ، و خود یکی از دنبال کنندگان مطالب خوب آن بوده و همواره بهره برده و می برم و افتخار گاه قلم زدن و مقالاتی را نیز در آن داشته ام ، اکنون در معرفی این کتاب والا مقدار که همچون خورشیدی ، در حدود یک قرن می درخشد ، نام چهره هایی را به عنوان تاکید و توصیه برای خواندن این اثر مهم اشاره نموده اید !! که متاسفانه قرین و هم تراز ، و در ردیف یکدیگر نمی باشند!!
آیة الله العظمی بروجردی ، و آیة الله العظمی خویی، و آیة الله بهجت ، و آیة الله سبحانی را با دیگران هم تراز قرار داده اید!!!؟؟؟؟
ما که می دانیم علمای بزرگ شیعه ، چگونه به هم احترام و جایگاه قائل بوده و هستند! پس چگونه شما دقت در این هم تراز بودن و ادب موجود میان بزرگان و رموز شیعه را توجه نداشته اید!!
تردید ندارم که شخص مورد نظر بنده ، از این عبارت ، و دنبال قرار گرفتن با این بزرگان ، ناراحت بوده ، و اجازه نخواهد داد که نامش در ردیفی قرار گیرد که خود بدان اعتراف دارد که اشتباه است!!
امیدوارم که دست اندر کاران مجله وزین خیمه و جناب دانشمند و فرهیخته گراممان ، حجة الاسلام و المسلمین زائری ، در این راستا تجدید نظر کنند که ما موظفیم احترام هر شخصیت را در جایگاه خود ، محفوظ داریم !
نه والاتر !!! و نه پایین تر !!!


با احترام و عذر از درگاه والامقام این بزرگان

اثر اهانت به مرجع تقلید

آیت الله العظمی محمد علی گرامی:
مرحوم [آیت الله] آقای داماد برایم نقل کردند:
در یک روز برفی، که مرحوم حاج شیخ [عبدالکریم حائری یزدی] برای درس می‌آمدند، یکی از اعضای آستانه‌ حضرت معصومه سلام الله علیها که در یکی از مقبره‌ها با دوستان خود نشسته بود، بلند می‌گوید: این شیخ را ببین که در این روز برفی هم دست از دکانداری خود برنمی‌دارد!

از قضا همان روز مبتلا به دل درد می‌شود و بالاخره، به حاج شیخ متوسل می‌شوند، ایشان می‌فرمایند: من از حق شخصی خودم گذشتم، ولی حساب مرجعیت فقط به من مربوط نمی‌شود!
بالاخره، آن شخص همان شب مُرد!

در عمر خودم کسانی را دیده‌ام که به برخی مراجع بسیار توهین کردند و جوانمرگ شدند!


📚 خاطرات آیت‌الله گرامی، صفحه ۹۹


🕍 تصویر مزار آیت الله العظمی شیخ عبدالکریم‌ حائری


#حکایت

کانال نِشـانِی اَزْ مَـزارِ أوْلِیـآء
@mazaroliya

سلام
(اصالت امام) نور امام از بین رفتنی نیست
در ابتدا انواری بودند که خداوند آنها را خلق و به عبادت مشغول بودند
و سپس به جسم انسان در آمدند
و این نور تا ابد باقیست مگر آنکه خداوند اراده کند

« وَ يَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ»
و خداوند کامل کننده این نور است

و این نور نسل به نسل پشت به پشت از صلبی به صلب دیگر منتقل میشود و دایم می‌ماند
و برخلاف دشمنان ذریه اش قطع نمی‌گردد تا انتها ادامه دارد

شیخ جعفر آقای مجتهدی به سادات احترام می‌گذاشتند و می‌فرمودند که هر کدام از ایمه نور مخصوص خودشان را دارند و به سادات از همان ذریه که میبینم آن نور مشخص است (عبارات دقیق نیست)

" روزي به محضر مبارك استادم جناب آيت الله محمد آقاي غروي آملي رضوان الله تعالي عليه تشرف حاصل كرده بودم. به من فرمود: اين عبارت را در جايي ديده ايد كه؛ { الاِمامُ أصلُه دائم، و نسلُه دائم } . عرض كردم : خير در جايي نديده ام، چه جمله شگفت و شيوا و شيرين و دلنشين است كه خود اصلي استوار و قانوني پايدار است، حضرتعالي از كجا نقل مي فرماييد؟
فرمود: من از جايي نقل نميكنم. آنگاه انگشتان دست راستش را جمع كرد و درحالي كه برگرد لبانش دور ميداد فرمود: ديروز كه از خواب بيدار شدم اين جمله را بر سر زبان دارم و بدان گويايم.
راقم گويد : در اصطلاح عرفان اين گونه القائات سبّوحي را <حديث برزخي> گويند."
📚 نكته ٣٨ هزار و يك نكته حضرت علامه حسن زاده آملي

﷽
📍 پیامبراکرم(ص) فرمودند: اینگونه دعا کنید❗️
📌امیرالمؤمنین(ع) نقل می کند: «...فَبَینَمَا هُوَ جَالِسٌ إِذْ سَأَلَ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِهِ»؛ پیغمبر اکرم(ص) نشسته بودند که دیدند یكی از اصحابشان نیستند. پرسیدند: كجاست و چگونه است؟ «فَقَالُوا یا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّهُ قَدْ صَارَ مِنَ الْبَلَاءِ كَهَیئَةِ الْفَرْخِ لَا رِیشَ عَلَیهِ»؛ گفتند: آقا! او بر اثر ناراحتی هایی كه پیدا كرده است، مثل جوجه ای شده كه اصلاً پَر ندارد؛ یعنی آن قدر رنجور شده است که مثل جوجۀ بدون پر می ماند، «فَأَتَاهُ(ع) فَإِذَا هُوَ كَهَیئَةِ الْفَرْخِ مِنْ شِدَّةِ الْبَلَاءِ»؛ حضرت به عیادتش رفتند و دیدند درست می گفتند. «فَقَالَ قَدْ كُنْتَ تَدْعُو فِی صِحَّتِكَ دُعَاءً»؛ به او گفتند: موقعی كه سلامت بودی و بیمار و رنجور نشده بودی، دعا كرده بودی؟ «قَالَ نَعَمْ»؛ گفت: بله، «كُنْتُ أَقُولُ یا رَبِّ أَیمَا عُقُوبَةٍ مُعَاقِبِی بِهَا فِی الْآخِرَةِ فَعَجِّلْهَا لِی فِی الدُّنْیا»؛ به خدا گفتم: هر عقوبتی كه من را می خواهی در روز قیامت بكنی، همین جا در دنیا بكن. «فَقَالَ النَّبِی(ص)»؛ پیغمبر به او فرمود: «أَلَا قُلْتَ اللَّهُمَ آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ»؛ چرا این را نگفتی که خدایا! در دنیا و آخرت به من نیكی بده و من را از آتش جهنّم نجات بده؟ «فقالهَ الرَّجُل»؛ آن مرد شروع كرد و گفت: «اللَّهُمَ آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ»1️⃣. بعد دارد: «فَكَأَنَّمَا نَشِطَ مِنْ عِقَالٍ وَ قَامَ صَحِیحاً وَ خَرَجَ مَعَنَا...»؛ در دم و همان جا خوب شد. مثل كسی كه از بندی آزاد شده باشد، بلند شد و با پیغمبر(ص) و اصحاب راه افتاد.
1️⃣بحارالانوار، ج10، ص 45 و ج17، ص293
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و ششم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی

یهود بزرگترین دشمن


97/01/23

#یهود

‏عکس از aghilkhoorsha

أيام زمان المندوب السامي البريطاني المكلف بادارة العراق ايام بريطانية التي كانت الشمس لاتغيب عن مستعمراتها اصطحب نوري السعيد رئيس وزراء العراق في حينها الى النجف الاشرف لزيارة المرجع الاعلى وقتها السيد ابو الحسن الاصفهاني بهدف استمالته بعدما تأكدت بريطانيا من ثقل المرجعية والتفاف الشارع العراقي حولها واستجابة الجماهير لاوامرها من دون تردد . بعد السلام على السيد قدم المندوب السامي شيكا بمائة الف دينار وكانت تساوي باسعار اليوم مليارات الدنانير قائلا ان هذا المبلغ هدية من حكومة بريطانيا العظمى لسماحتكم شخصيا ، تناول السيد الشيك وكتب على ظهره يصرف على عوائل اللاجئين الفلسطينيين الذين شردهم الصهاينة بدعم واسناد ومباركة بريطانيا ! استأذن المندوب السامي ونوري السعيد وخرجا مذهولين من حكمة وشجاعة المرجع ، بعد لحظة رجع نوري السعيد لوحده وانكب على يد السيد مقبلا قائلا : مولانا المندوب السامي اصيب بصدمة واخذ يحدث نفسه .. ( جئنا لنشتري المرجع فاشترانا وباعنا ) !! اللهم احفظ مراجعنا العارفين المستنيرين بنور الله تعالى آمين رب العالمين.

✍ میرزا ادیب شاعر ونویسنده پاکستانی( ۱۹۹۹ ) در یکی از کتابهایش چنین نوشته است .

🔹در دهه ۶۰ میلادی جهت یافتن شغلی مناسب راهی دهلی شدم روزی در خیابان از اتوبوس پیاده شدم دستم را که در جیب فرو بردم آه از نهادم برخواست .
دزد همه نُه روپیه ای که در جیب داشتم با نامه ای را که برای مادرم نوشته بودم به سرقت برده بود .

👈 در نامه نوشته بودم مادر مهربانم من  کارم را از دست داده ام واین ماه نمی توانم مبلغ 50روپیه ای که هر ماه جهت هزینه زندگی برایت می فرستام ارسال کنم .
چند روز بود نامه را در جیب داشتم اما هزینه پست آنرا نداشتم واکنون دزد آنرا با خود برده بود.
نه روپیه پول زیادی نبود ولی برای کسی که شغل ودرامدی نداشت ارزش نه هزار را داشت .

🔸روزها گذشتند ومن بیکار
روزی نامه ای از مادرم دریافت کردم ، از باز کردن پاکت نامه هراس داشتم ،می ترسیدم مادرم مرا به خاطر بی کفایتی در تأمین هزینه زندگیش توبیخ کرده باشد .
به هر حال نامه را بازکردم وشگفت زده شدم
مادرم نوشته بود حواله 50 روپیه ای تو را دریافت کردم چقدر انسان بزرگی هستی، با اینکه کارت را از دست دادی ولی بازهم برایم پول فرستادی .از خود گذشتگی تو شگفت انگیز است و کلی برایم دعای خیر کرده بود
هاج وواج مانده بودم چه کسی این پول را واسه مادر من حواله کرده بود .

چند روزی گذشت وجوابی نیافتم تا اینکه باز هم نامه ای دریافت کردم .

👈در نامه نوشته بود:
من آدرس خونه ات را از بشت پاکت نامه مادرت گرفتم .
۴۱ روپیه را بر ۹ روپیه ات نهادم و به آدرسی که بر پشت نامه بود حواله زدم

من بعد از اینکه پولهایت را به سرقت بردم نامه ات را بازکردم مادرت را با مادر خودم مقایسه کردم دیدم فرقی بین مادر تو ومن نیست با خود گفتم چرا باید گناه گرسنگی مادر تو را بر دوش بکشم به همین خاطر مبلغ مورد نیاز مادرت را کامل کردم وبرایش فرستادم .
من کسی هستم که جیب تو را زدم مرا ببخش .

😭😭😭😭😭