#نقد_سیاسی #احمد_بخارایی #عباس_عبدی #اصلاح‌طلبان #اصلاحات #اپوزیسیون
https://t.me/dr_bokharaei

🗓 یک‌شنبه ۳ تیر ۱۳۹۷

📝 یادداشتی از دکتر احمد بخارایی در پاسخ به آقای عباس عبدی

چندی پیش یادداشتی در نقد مصاحبه‌ی آقای عباس عبدی نوشتم که چاپ شد و در پایین ملاحظه می‌فرمایید. پس از چاپ یادداشت، آقای عبدی را در سومین همایش آسیب‌های اجتماعی در محل دانشکده‌ی علوم اجتماعی دانشگاه تهران در تاریخ پنج‌شنبه ۳۱ خرداد دیدم و متذکر شدم که یادداشت من در پاسخ به مصاحبه‌ی ایشان در روزنامه‌ی اعتماد به چاپ رسیده، ایشان با بی‌تفاوتی گفتند که مسئولین روزنامه‌ی اعتماد برایشان از پیش فرستاده‌اند، اما این مطالب را نمی‌خوانند...! گفتم، وظیفه‌ی من بود که خطای کلامی شما را باز گویم و بسا خطا گفته باشم اما شما هم مختارید که بخوانید یا نخوانید و این باز می‌گردد به روش و منش ... آن روز احساس کردم که در یادداشتم به نکات درستی اشاره کرده‌ام و غرور اصلاح‌طلبان صاحب تریبون، گاه به آنان آدرس غلط می‌دهد. این گذشت تا دیروز که سید محمد خاتمی اعلام کرد که مذاکره‌ی مستقیم با آمریکا، نقض کرامت انسانی ایرانیان است. به نظر می‌رسد ایشان نمی‌دانند که در یک نبرد، پیروزی به طرفی تعلق دارد که توپخانه (بخوانید: تریبون و مشروعیت) قوی‌تری دارد و نمی‌توان در بستر ذهنیت نابارور، حرکت کرد. اصلاح‌طلبانِ معطوف به قدرت و دارای تریبون، از درک شرایط حساس کنونی، گاه کم‌بهره‌اند و برخی اوقات در یک حلقه‌ی معیوب قرار می‌گیرند..
اینک دوباره این یادداشت را با شما عزیزان به اشتراک می‌گذارم چون می‌دانم که رفتارتان، همچون رفتار آقای عباس عبدی نیست و می‌خوانید و نظر می‌دهید هر چند مخالفم باشید.

🔴 قابل توجه آقای عباس عبدی

📰 منتشر شده در روزنامه‌ی اعتماد به تاریخ ۲۹ خرداد ۱۳۹۷

در روزنامه اعتماد ۱۰ خرداد، گفت‌وگویی با آقای عباس عبدی تحت عنوان «به اپوزيسيون برانداز نبايد اهميت داد» به چاپ رسيد كه جای تامل دارد. محورهای كلام ايشان در اين مصاحبه كوتاه عبارت بودند از:

۱- «فيك» بودن پست‌ها و پيام‌هایی در توييتر كه به تخريب اصلاحات مربوط است (چهار مرتبه)
۲- قايل شدن به دوگانه: اصلاح‌طلبان و اپوزيسيون برانداز (هشت مرتبه)
۳- نفی كاركردی بودن فشار خارجی
۴-ارجاع شعار «اصلاح‌طلب، اصولگرا ، ديگه تمومه ماجرا» به اپوزيسيون برانداز
۵-بي‌اهميت خواندن حمله به اصلاح‌طلب‌ها از سوي اپوزيسيون برانداز

به نظر مي‌رسد پنج پيش‌فرض، متناظر با محورهاي مذكور در ذهن آقاي عباس عبدي وجود دارد كه به ترتيب عبارتند از:

۱-نقد اصلاحات در توييتر، جعلي است زيرا فيك (...) به امر جعلي و وانمودي اطلاق مي‌شود (در محور اول) . Fake

۲-اصلاح‌طلبان (كه عمدتا شناسنامه‌دار و رسمي و صاحب تريبون هستند) در نقطه مقابل اپوزيسيون برانداز قرار دارند و نيروي سومي در اين ميان وجود ندارد (در محور دوم) .

۳- فشار خارجي، كاملا منفك از اراده ايرانيان است و ايرانيان حول اصلاح‌طلبان و اصولگرايان گرد آمده‌اند (در محور سوم).

۴- اعتراضاتي از نوع دي ۹۶ سازماندهي شده از سوي اپوزيسيون برانداز بوده است (در محور چهارم) .

۵- استحكام دروني در ميان اصلاح‌طلب‌ها وجود دارد و نقدهاي وارده به جريان اصلاح‌طلبي اهميتي ندارند (در محور پنجم).
بر اين اساس، متناظر بر بندهاي مذكور به عنوان پيش‌فرض‌ها عرض مي‌شود:
۱- حضور كاربران در تمام شبكه‌هاي مجازي، نمادي از كنشگري از سطح حداقلي تا حداكثري است و همه قابل تحليلند و در حوزه جامعه‌شناسي ارتباطات، هيچ‌يك فيك و بي‌ارزش نيستند حتي يك طنز هم حاوي پيام‌هاي عميقي است اگر چه يك copy-paste ساده يا تاييد كلي باشد. شايسته نيست كه به نظر حقارت به ديدگاه ديگران بنگريم.

۲- لازم است بين «اصلاح‌طلبان» (مصاديق) كه عمدتا داراي تريبون بوده‌اند و طي دهه‌هاي گذشته كم و بيش در درون قدرت تعريف شده‌اند با جريان «اصلاح‌طلبي» (مفهوم) تمايز قايل شد. آقاي عبدي جريان «اصلاح‌طلبي» را به سطح «اصلاح‌طلبان» تقريبا رسمي و درون قدرت، تقليل معنا داده‌اند و به وجود بالقوه اصلاح‌طلبي مترقي و پيشرو بي‌توجه بوده‌اند. اين شق دوم، متفاوت از اصلاح‌طلبان داراي تريبون در داخل بوده و نسبت به اپوزيسيون برانداز هم داراي مرز است. آقاي عبدي و برخي ديگر از عزيزان اصلاح‌طلب مانند آقاي علي‌رضا علوي‌تبار كه در مركز مطالعات استراتژيك رياست‌جمهوري به رياست آقاي موسوي خوييني‌ها در حدود سه دهه قبل هم‌فكر بودند عمدتا داراي اين رويكرد «دوگانه محور» و بالطبع، به رسميت نشناختن جريان نوين اصلاح‌طلبي‌اند كه قابل نقد است.

۳- با توجه به حضور بيش از پنج ميليون ايراني در خارج از كشور و نيز خيل عظيم منتقدان در داخل، به نظر مي‌رسد فشار خارجي چندان بي‌اثر نيست همان‌گونه كه فشارهاي اقتصادي در ...
ادامه‌ی این مطلب در سایت:
http://blog.dr-bokharaei.com/2018/06/blog-post_26.html

❇️ آیا برای شرکت در #انتخابات #مجلس_شورای_اسلامی در اسفند ۱۳۹۸ باید تجدید نظر کرد؟

🗓 دوشنبه ۲۷ آبان ۱۳۹۸

| #احمد_بخارایی، #جامعه‌شناس |

| یادداشت ۱۰ | دهمین مکث:
«خشم و خون»

در دل «خروش و خون» و در سومین روز اعتراضات خشم‌ناک آبان ۹۸ این قلم می‌نویسد.

⟩⟩ ۱ـ صبح پنج‌شنبه‌ی گذشته مورخ ۲۳ آبان ۱۳۹۸ یعنی یک روز پیش از سهمیه‌بندی و افزایش نرخ #بنزین به یک جمع خصوصی پانزده نفره متشکّل از ده جامعه‌شناس حوزه‌ی انحرافات اجتماعی و پنج فرد میزبان به دعوت سازمان اجتماعی #وزارت_کشور با میانجی‌گری یک پژوهش‌گاه در موضوع «علل و عوامل #خشونت‌ورزی در #جامعه» به گفت‌وشنود دعوت شده بودیم. در این نشست سه ساعته، ده #جامعه_شناس شامل پژوهش‌گرانی مانند آقایان #سعید_مدنی، #حسن_سراج‌زاده، #عباس_عبدی و نیز دیگر خانم‌ها و آقایان از اعضای هیأت علمی دانش‌گاه‌های الزّهرا، شهید بهشتی و علامه طباطبایی حضور داشتند. یکی از اعضای گروه پنج‌نفره‌ی میزبان که علی‌الظّاهر دکترای جامعه‌شناسی هم داشت و مسئول یکی از سازمان‌های نظر‌سنجی وابسته به حکومت نیز بود در ابتدای جلسه عنوان داشت که «ما تاکنون هر چه جامعه‌شناس دعوت و از آن‌ها راه‌کار پیرامون کنترل و کاهش خشونت اجتماعی طلب کرده‌ایم عمدتاً از وجود ساختارهای بیمار در جامعه سخن گفته‌اند. حال فرض کنید ما با این مباحث آشنا هستیم. اینک بگویید برای جامعه‌ی ما که دچار تب چهل درجه است چه باید کرد؟»

⟩⟩ ۲ـ وقتی نوبت به من رسید حدود پانزده دقیقه حرف‌هایی زدم که برخوردار از محورهای شش گانه زیر بود:

⟩ اول ـ جامعه‌ی ما دچار «#مرگ_اجتماعی» شده است نه آن‌که تب چهل‌درجه داشته باشد و پیش‌فرض آن «جامعه‌شناس محترم درون حاکمیتی» اشتباه، فلذا پرسشش هم غلط است و پرسش غلط، پاسخ ندارد.

⟩ دوم ـ یک جامعه‌شناس فارغ از ارزش‌های سوگیرانه و مذهب‌محور در ایران مانند یک پزشک نیست که نسخه‌پیچ برای سرماخوردگی باشد بل‌که در مقام «تحلیل» حتماً به «ساختارها» توجه دارد و پس از تحلیل جامعه‌شناسانه است که یک «سیاست‌گذار» با تکیه بر این تحلیل‌های کلان در سطوح میانه و خُرد به تدوین سیاست، می‌تواند بپردازد. پس آن دسته از جامعه‌شناسانی که می‌خواهند برای کاهش «تب» در یک «جامعه‌ی مرده» نسخه بپیچند خود بسا مصداق یک «جامعه‌شناس مرده» باشند.

⟩ سوم ـ آن‌چه در سال‌های گذشته بارها گفته بودیم شنیده ‌نشد و آن‌چه هم که امروز می‌گوییم دیر شنیده خواهد شد. «خشونت» در جامعه‌ی ما به شکل «هرم» از رأس، جریان یافته‌ و به سطح قاعده‌ی هرم جاری شده‌ و مردم را در بر گرفته است.

⟩ چهارم ـ در ایران، #ساختار_سیاسی «خشونت‌زا» است و در «#ساختار_حقوقی» و #قانون_اساسی با قانون‌مندشدن مرز میان خودی و غیر‌خودی و تبعیض، «خشونت» نهادینه و در #ساختار_اقتصادی که خشونت‌آفرین است باز‌تولید شده است. 

⟩ پنجم ـ لازم است مسئله‌ی «#خشونت» در جامعه، «#برساخت» (#reconstruction) و از سوی رسانه‌ها «بازنمایی» شود تا «وجود» خشونت اجتماعی علاوه بر جنبه‌ی «عینی»، برخوردار از جنبه «ذهنی» شود. پس از این مرحله، امکان‌پذیر است که به عنوان یک «مسئله» به روش دیالکتیکی و آزاد به بحث پیرامون «#خشونت_اجتماعی» بنشینیم.

⟩ ششم ـ در جامعه‌ای که جامعه‌شناسانش اجازه‌ی حضور آزاد در صداوسیمایش را ندارند و در جامعه‌ای که روزنامه‌ها و جرایدش اجازه‌ی نشر آزاد تحلیل‌ها را ندارند «#خشونت» در ابعاد وسیعش به زیر پوست شهرها و به لایه‌های پنهان جامعه نفوذ می‌کند و به شکل‌های آسیب‌رسان در سطوح مختلف جامعه و تعاملات اجتماعی ظاهر می‌شود. 

⟩⟩ ۳ـ هنوز از آن نشست بیش از بیست‌و‌چهار ساعت نگذشته بود که با اعلان سهمیه‌بندی و گران‌شدن بنزین شاهد خشونت‌ورزی معترضان بودیم و مشخص شد که کدام نگاه و چه تحلیلی از وضعیت فعلی جامعه صحیح‌تر به نظر می‌رسد. اینک پرسش این است که: آیا این خشم‌ها فقط به «افزایش نرخ بنزین» یا به مجموع خشم‌های نهفته و فروخورده در بین قشرهای مختلف جامعه مربوط می‌شود؟! هر چند پاسخ این پرسش را می‌دانید اما در «مکث»های بعدی به آن خواهم پرداخت. 

⟩⟩ ۴ـ این‌جا و اینک در «دهمین مکث» برای شرکت در انتخابات مجلس در اسفند ۹۸ یادآوری می‌شود که «نشاید» نظامی (بخوانید: بی‌نظمی اجتماعی) تقویت شود که «خشونت» را نهادینه کرده است و #اصلاح‌طلب و اصول‌گرایش، «تدبیر بروز خشم» را نمی‌دانند و نظام را به «ناکارآمدی اجتماعی» و فرزندان شما و من را به لبه‌ی پرتگاه سوق داده‌اند.

⚠️ درخواست: بازپخش پست‌ها در هرجا، لطفاً مستقیم از کانال (forward) یا با درج پیوند پست و کانال «جامعه‌شناسی افق‌نگر» (t.me/dr_bokharaei/…postID) صورت پذیرد؛ هرگونه تغییر در ترکیب و چیدمان پست، شایسته نیست.

🎞🎙🖌 دیگر یادداشت‌ها و سخن‌رانی‌ها 👇
| Instagram | YouTube | SoundCloud | Site |