🌹🌷حالِ خونین دلان که گوید باز؟

وز فلک خونِ خُم که جوید باز؟

شرمش از چشمِ مِی پرستان باد

نرگسِ مست اگر بروید باز

جز فَلاطونِ خُم نشینِ شراب

سِرِّ حکمت به ما که گوید باز؟

هر که چون لاله کاسه گَردان شد

زین جفا رُخ به خون بشوید باز

نَگُشایَد دلم چو غنچه اگر

ساغری از لبش نبوید باز

بس که در پرده چنگ گفت سخن

بِبُرَش موی تا نَمویَد باز

گِردِ بیتُ الحَرامِ خُم حافظ

گر نمیرد به سَر بپوید باز
سلاااااااااام برشما
بامداد پنجشنبه تان پراز عشق و محبت و شادمانی باد
http://telegram.me/bavarh

درود دوستان
پگاه تان به خرمی 🌺

روزتان به نیکبختی و بهروزی 🌺

سال ١٣٩٠ ارزش این تراول چک حدود صد دلار بود و امروز یک و نیم دلار!
یعنی طی ١٣ سال ارزش پول ملی ۶٠ برابر کم شده و به عبارتی مردم ایران ۶٠ برابر فقیرتر شده‌اند!

@Maniei_A
ما از نظر اقتصادی رشد کردیم، نشان واضحش، آزادی خرید و استفاده از جت شخصی هست! ما به کشوری قدرتمند تبدیل شدیم، نشان واضحش حمله به اسرائیل و حضور ما در جای جای خاورمیانه س
! آها منظور شما فقیر شدن ملت ایرانه؟ این معیار اصلا مدنظر ج.ا. نیست! اصولا حال رعیت برای ارباب اهمیت نداره!

@A_pajhohi

ارسالی دوست بزرگوار جناب آقای استاد عبدالرضا پزشکی دوست گرانقدر

پنج شنبه است
و ياد درگذشتگان

با فاتحه و صلواتی
به وسعت قلبمان
به یاد کسانی باشیم که
با ما زیسته اند و اکنون
در سرای آخرت هستند

🤍روحشان شاد و یادشان گرامی🤍



@roozerangi

ارسالی دوست بزرگوار جناب آقای تیمسار محمدحسن دافع اهری سرور گرامی
روح همه در گذشتگان و روح صبیه جوان دوست بزرگوارمان جناب دافع اهری شاد و قرین رحمت الهی

کشید کار ز تنهاییم ، به شیدایی
ندانم این همه غم چون کشم به تنهایی؟
ز بس که داد قلم شرح سرنوشت فراق
ز سرنوشت قلم نامه گشت سودایی
مرا تو عمر عزیزی و رفته ای ز برم
چو خوش بود اگر ، ای عمر رفته بازآیی
زبان گشاده ، کمر بسته ایم ، تا چو قلم
به سر کنیم هر آن خدمتی که فرمایی
به احتیاط گذر بر سواد دیده من
چنان که گوشه دامن به خون نیالایی
نه مرد عشق تو بودم ازین طریق، که عقل
درآمده است به سر، با وجود دانایی
درم گشای، که امید بسته ام در تو
در امید که بگشاید؟ ار تو نگشایی
به آفتاب خطاب تو خواستم کردن
دلم نداد، که هست آفتاب هر جایی
سعادت دو جهان است دیدن رویت
زهی سعادت ، اگر زان چه روی بنمایی .
عراقی_همدانی

🌻🌻🌻🌻
مردم میگن شخصیت هر آدمی تغییرناپذیره ولی اغلب این نقابه که بدون تغییر باقی می‌مونه و نه شخصیت،
و در زیر این نقاب غیرقابل تغییر موجودی هست که دیوانه‌وار در حال تکامله و به شکل غیرقابل کنترلی ماهیتش تغییر می‌کنه.

📘 جزء از کل
👤 استیو تولتز

🌻🌻با یادی از رفتگان ابدی، زندگی تان همیشه با خوشبختی🌻🌻

طبیعت چشم‌نواز دشت
لاله‌های واژگون🌷

❣دشت لاله‌های واژگون یاسوج یکی از زیباترین و دیدنی‌ترین جاذبه‌های گردشگری استان کهگیلویه و بویراحمد است.
این دشت بسیار زیبا که در منطقه کاکان شهرستان بویراحمد قرار گرفته ؛ در فصل بهار سرشار از گل‌های واژگون می‌شود.

با درود وتشکر فراوان از دوست عزیزمان آقای N A که با ارسال پستی بکر و زیبا حاوی اطلاعاتی غنی از تبریز وخانواده رشدیه ما را مستفیض کردند
متاسفانه پست وزین این دوست ارجمند در اثر سهوی از طرف من حذف گردید تمنا میکنم اگر مقدور است مجدد ارسال فرمابند

‏عکس از Hasan

دوستان اهر:
برگی از تاریخ

چهار راه شهناز تبریز چرا به این نام معروف است ؟

«آیا در تهران صد نفر مرد نیست که هر یکی هزار تومان، یعنی خرج عیاشی یک یا چند شب خود را برای زنده‌کردن این ملت مرده نثار نماید تا آن صرف مخارج مقدماتی چند درسه برای نسوان بشود؟!»

«شهناز آزاد»، ملقب به رشدیه زمانی که مقاله‌ی تند خود را درباره‌ی لزوم آموزش زنان در پاییز سال ۱۲۹۹ خورشیدی با این جمله آغاز کرد، تنها ۲۰ سال داشت؛ دختر پُر شر و شوری که با «نامه‌ی زنان» در آخرین سال قرن گذشته، آتش به خرمن جامعه‌ی مردسالار و زن‌ستیز خود زد.
او مدیر مسئول و سردبیر چهارمین روزنامه‌ی زنان ایرانی بود

شهناز در سال ۱۲۸۰ خورشیدی در تهران متولد شد.شهناز آزاد دختر بزرگ «میرزاحسن رشدیه» بود، مردی که آموزش و پرورش مدرن ایران به نام او ثبت شده است.

رشدیه که خودش مدیر مدرسه‌ی ابتدایی بود شهناز و خواهرش را با لباس پسرانه وارد مدرسه کرد و از آن‌ها تعهد گرفت که به کسی نگویند دختر هستند. آن‌ها برای چند سال تحصیلات خود را پشت میز و نیمکت مدرسه‌ی پسرانه ادامه دادند تا این که سرانجام، با همت «بی‌بی ‌خانم استرآبادی» و بعد از آن «طوبی آزموده»، مدارس دخترانه پا گرفتند و دختران رشدیه هم مانند سایر دختران پشت میز و نیمکت کلاس‌های دخترانه نشستند.

شهناز ۱۶ساله بود که به عقد «ابوالقاسم آزاد مراغه‌ای»، روزنامه‌نگار سرشناس درآمد. از آن‌جا که همسرش روشنفکر بود، این ازدواج مانعی برای ادامه‌ی تحصیلات و فعالیت‌های اجتماعی اونشد و زمینه‌ساز فعالیت بیشتر او بود. او در سال ۱۲۹۹ به همراهی «ابوالقاسم خان» تصمیم گرفت روزنامه‌ی «نامه‌ی زنان» را منتشر کند، روزنامه‌ای مترقی و بی‌پروا در زمان خود که جامعه‌ی مردسالار را به نقد می‌کشید.

سرمقاله‌ی اصلی روزنامه به قلم خود «شهناز آزاد» بود که در زمان انتشار آن تنها ۱۹ سال داشت. او در نخستین شماره‌ی نامه‌ی زنان، در مقاله‌ی بسیار تندی نوشت: «چه چیز است که نمی‌گذارد و مانع می‌گردد از این‌که با دیده‌ی بینای خود ببینیم، با گوش شنوای خود بشنویم و با پای سالم خود در شاهراه ترقی قدم زنیم؟ آن عبارت است از، موهومات و قیدهای کهنه‌پرستی.»
نام او در تاریخ با فامیل همسرش، یعنی «آزاد»، ثبت شده است، اما شهناز آزاد دختر بزرگ «میرزاحسن رشدیه» بود، مردی که آموزش و پرورش مدرن ایران به نام او ثبت شده است.

شهناز همچون پدر خود اقدام به تاسیس دبستان دخترانه ستاره و کودکستان شهناز در سال ۱۳۳۰ نمود.

وی به دلیل نوشتن مقاله ای در نشریه جهان زنان و انتقاد از دولت به زندان محکوم شد.
شهناز آزاد در سال ۱۳۴۰ درگذشت

خیابان معروف شهناز تبریز به نام این زن مبارز نامگذاری شده است.بسیاری از مردم تبریز سالها این نام را استفاده کرده اند و از این خیابان گذشته اند اما دلیل نامگذاری آن را نپرسیده اند.

عاشق خوشی های ساده که باشی، زندگی بهت لبخند میزنه...

دلخوشی‌هاتون بسیار

عمر آن بود که در صحبت دلدار گذشت..🌱

مقام امن و می بی غش و رفیق شفیق
گرت مدام میسّر شود زهی توفیق!

به مامنی رو و فرصت شمر غنیمت وقت
که در کمینگه عمرند قاطعان طریق

حافظ

تجلّی روزگارِ کنونی در ترانه ی 《زمانه ی ما》
کشد به کجا/ کار اهل وفا/ ای رقمزن ما/
تا به کی ناروایی!( تکه ای از همین ترانه
آهنگ علی تجویدی شعر معینی کرمانشاهی ترانه سرای بزرگ روزگار ما
با صدای الهه که پنجاه و سه سالِ پیش
سُروده شده.

《زمانه‌ی ما》۱۳۵۰ خورشیدی

اثرِ رحیمِ مُعینیِ‌کرمانشاهیِ فقید
آهنگ در ابوعطا از شادروان علیِ تجویدی
صدای زنده‌یاد الهه

یاخشی آدام بیر تیکه نی مین بیلر ...

باسلام
از این لاله ها در ،،ارشدچیمنی،،از کوهپایه های کندوان اسکو هم مشاهده می‌شود
واقعا زیبا هستند.